Lögberg - 23.12.1926, Blaðsíða 7

Lögberg - 23.12.1926, Blaðsíða 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 23. DESEMBER 1926. Bls. 7 Guðmundur Jónsson snikkari. 1849 — 1926. Guðmundur var fæddur á Elliða- vatni, nálægt Reykjavík, 20 febrúar 1849. Sonur þeirra heiðurshjóna Jóns Jónssonar og GuSrúnar Jóns- dóttur. Faðir Guðmundar bjó allan sinn búskap á Elliðavatni, — um 40 ár. Fyrri kona Jóns var Ragn- heiður Guðmundsdóttir; og varð þeim ei ibarna auðið. Seinni kona Jóns var Guðrún Jónsdóttir, Matt- híasson, prests aö Aðalvík. Þau hjón eignuðust 12 börn, og eitt af þeim var Guðmundur. Hann var á ellefta árinu þegar faðir hans dó (11. maí 1859) Móðir Guðm. hélt áfram búskap á Elliðavatni i 2 ár. eftir að hún misti manninn. Þá seldi hún jörðina Benedikt Sveins- syni, alþingismanni, sem sótti fast eftir kaupunum; og var það mest fyrir áeggjan bróður hennar, (sem hafði verið settur vergi hennar) Kristjáns Jónssonar, þá bónda á Álftanesi. Þetta reyndust ill ráð, og urðu ekkjunni, og börnunum til ó- hamingju, hvað efnahag og fleira snerti. Enda sagði Guðmundur þeim er þetta ritar að hann hefði heyrt föður sinn, þegar hann lá banaleguna biðja móður sína fyrir að selja aldrei jörðina. Þá keypti hún aðra jörð, minni, þar í nágrenninu, Hvammkot, kost- aði miklu upp á endurbætur á húsakynnum, en undi sér þar ekki. Svo hún seldi þá jörð, eftir fjögra ára búskap þar, og flutti til Reykja- víkur með 7 bömum, er þá voru á lífi:— 3 voru dáin á undan föðurn- um, og 2 dóu ári síðar, — 1860 þegar taugaveikin geysaði þar um slóðir.— í Reykjavík bjó hún til dauðadags. Y'ngsta drenginn sinn misti hún þar, 12 ára gamlan, Jens að nafni, og annan 22 ára, sem Jón hét; elsta barnið. Var Guðmundur þá eini sonurinn, sem eftir lifði, og fjórar dætur: Ingibjörg, Kristrún, Guðrún, og Sigriður.. Þrjár af þeim voru fluttar til Ameríku, áður móðir þeirra dó; Kristrún, Guðrún og Sigríður. Og giftust þær hér vestra. Sigriður norskum manni. Þau bæði dáin. (Juðrún Pétri Holm, einnig norskum, ágætismanni. Þau búa i Lincoln, Nebr. Kristrún Jón- asi Jónssyni, hálfbróður séra Jóns Austmans, úr Þingeyjarsýslu. Jón- as var mest af æfinni barnakennari, bæði 'heima og svo hér vestra. — Dóttir þeirra hjóna, Jakobina Mál- fríður, var sú fyrsta persóna af js- lenzkum ættstofni í Ameríku, sem útskrifaðist í “music’j. Þau hjónin Jónas og Kristrún eru nú bæði gengin til íhinnar síð- ustu hvílu. Jónas fyrir nokkrum ár unt, en Kristrún 3. okt. s. 1. (sjá æfiminning hennar í Lögbergi 28. s. m.J Ingibjörg giftist heima, Jóni Thorkelssyni Clemens, sem margir kannast við hér vestra; sérstaklega i Manitoba, þar sem heimili þeirra hjóna er nú, að mig minnir. Guðmundur lærði trésmíði i Reykjavik, hjá trésmíðameistara Boga Smith. Tók sveinsbréf 19 ára gamall, og stundaði þá iðn alla æfi, þar til heilsan bilaði. Guðm. giftist í fyrra sinn 19. sept. 1873 Önnu Stefánsdóttur, prests að Viðvík í Skagafirði og konu hans Önnu Runólfsdóttur. Þau giftust að Reynistað, því þar hafði Anna ver- ið í næst undanfarin 8 ár hjá sýslu- manni Eggert Briem. og frú hans. éeftir að hún misti foreldra sinaj. Þau settust að i Reykjavík, og voru þar i 5 ár. Þá fluttu þau til Seyðis- fjarðar. Langaði konu Guðm. til að setjast þar að, sökum þess að syst- ir hennar var þar búsett. Margrét kona Jónasar Stephensen. Eru þau hjón enn á lífi. Hafa síðastliðin nokkuð mörg ár átt heima i Mozart, Sask. en munu nú nýlega flutt til Winnipeg, ásamt tengdasyni sínum Pétri Nikulássyni fjónsson). Þeim Guðmundi og önnu varð þriggja barna auðið. Dó það fyrsta í æsku en hin tvö voru þau Stefanía sál., hin alkunna leikkona íslands, Læknar Segja, að Ofmikil Vinna Og Áhyggjur Sé Orsök Að Mikilíi Vanheilsu. Læknislistin Hefir Nú Meðal, Sem Vinnur Næstum Kraftaverk, ÞegaiJ Svo Er Ástatt. JEf þú sefur illa og nýtur ekki góðrar hvíldar, finnur til þreytu og óstyrks, þá farðu beint til lyf- salans og fáðu þetta nýja meðal, Nuga-Tone. Þig mun stórlega undra, hve fljott bér batnar. Nuga-Tone veitir endurnærandi svefn; gerir taugarnar stæltar, matarlyst'ina góða og meltinguna sömuleiðis; gerir mann áhuga- saman og duglegan. Þetta nýja meðal, Nuga-Tone, Vinnur krafta- verk, þegar um meltingarleysi og taugaveiklun er að ræða. Ef þér líður ekki vel, þá ættír þú vissu- lega, sjálfs þín vegna, að reyna það eins og þúsundir annara manna gera í hverjum mánuði. Þeir er búa. til Nuga-’Tone, þekkja svo vel verkanír þess, að þeir leggja það fyrir alla lyfsala, að abyrgjast það og fekila aftur pen- ingum, ef bú ert ekki ánægður. Það er bragðgott og þú getur reynt það í mánuð fyrir svo sem einn dollar. Meðmæíi og ábyrgð og fæst hjá öllum góðum lyfsölum. og Jón gulsmiður og strengleikari; búsettur í Rugby, N. Dak. kvæntur svenskri konu. önnu konu sína misti Guðmundur 15. júlí 1882 úr mislingunum, er það ár geysuðu yfir landið. Var Stefanía þá 6 ára, en Jón 2. Mun sú s'orgarbyrði hafa orðið 'GuSm. svo erfiÖ að hann mátti naumast undir rísa, því hann unni konu sinni mjög heitt. Og sam- búðin haföi veriS éins ástúðleg og hugsast gat. Stefanía var tekin til fósturs af móðurbróður sinum Þorsteini Stefánssyni og konu hans Sólveigu GuSmundsdóttur, frænku Guðm. (systkina börn). Þau hjón voru þá í góðum efnum, og barn- laus; og þtátt fyrir þaS aS GuSm. bar fult traust til þeirra, þá mun það hafa verið eitt af því sárasta sem hann þurfti að líða, ofan á konumissinn, að láta Stefániu frá sér. — Móðir GuSmundar tók Jón; en áSur en 2 ár voru liSin kvaddi !hún einnig þennan heim. Var hann eftir það á ýmsum stöðum í Mjóa- firSi og hafði drenginn þá oft með sér; en stundum kom hann honum fyrir. EitthvaS var hann hjá móð- ursystur sinni Margréti, frá þeim tíma aS Anna hans dó og þar til GuSm. flutti til Ameriku, sumarið 1887. Þá tók hann drehginn með sér. Sjö ára að aldri. Settist fyrst að í Chicago, hjá systrum sínum þar, en undi sér þar ekki nema eitt ár. ÞaSan fór hann til Norður Dakota, þar sem hann vissi aS nokkrir kunningjar hans voru bú- settir. Einn af þeim var Nikulás Jónsson fhálfbróðir séra Jóns Bjarnasonar) sem þá bjó nálægt Hallson. Næst fór hann til Win- nipeg, og þar kvóngaSist hann í annaS sinn 27. sept. 1889 eftirlif- andi ekkju sinni Sigríði Bjama- dóttur, Helgason, og konu hans Hélgu Jónsdóttur; er lengi bjuggu á Hrappstöðum í Víðidal í Húna- vatnssýslu. ÞaS sama haust fluttu þau hjón til N. Dakota og settust aS hér á Mountain fyrst, en fyrir sérstaka tilviljun náSu þau heimilis- rétti á landi, eftir nokkum tíma hálfri annari mílu norðaustur af Svold, P. O. sem nú er. Þar bjuggu þau á sjöunda ár. Seldu þá landiS og fluttust aftur til Mountain. Voru hér í 9 ár. Þá fluttu þau til Hallson- bygðar og voru þar í 3 ár. Þá hing- að enn á ný og voru hér þá í 5 ár., Fluttu þau þá enn burtu héðan 1914 og þá til Canada, ásamt fleir um hér úr bygðinni. NáSu í tvær bújarSir,—heimilisrétt og “Preemp- tion”, 10 milur þaSan sem nú er bærinn Climax, Sask. Bjuggu þar í sex og hálft ár. Þá fluttu þau enn hingað til Mountain. Svo hér dvaldi hann síSústu stundir æfinnar, fimm og hálft ár, — mjög lasburða. Og síðustu tvö áriri, að heita mátti ó- sjálfbjarga. En umkringdur af ást- ríkri umönnun og hjálpfýsi, frá konunni íhans, og börnum þeirra. Hhnn lcvaddi ástvinina, og bygö- ina í síðasta sinn 1. júní s. I., en hans jarðnesku leyfar hvíla hér í bygðinni, sem hann unni mest allra ísl. bygða vestan hafs. Hann var jarðsunginn af séra N. S. Thor- lákssyni frá Selkirk, að viðstödd- um öllum börnum þeirra hjóna, nema einu, sem vegna veikinda gat ekki komið, og fjölda ættmenna, vina og kunningja. Þau GuSm. og Sigríður eignuS- ust 9 börn. Mistu 2 í æsku, og þaS þriðja á nítjánda ári; mjög efni- lega stúlku, sem Jensína hét. Hún dó 26. marz 1920. — Þau sem eftir lifa eru talin hér eftir aldri: — Anna Kristrún, gift Óla Bjarnasyni Dalsted verzlunarmanni aS Con- crete N. D., Bjarni Valtýr, kvong- aður Málmfriði Kristjánsdóttur Halldórssonar. Eiga heima í Wal- halla N. D. vinnur Bjarni þar sem vélastjóri fyrir “The Porter Sup- , ply Co.” Óskár Tryggvi (éSgifturJ nú kornkaupmaður í Mozart, Sask., GuSrún Ingibjörg gift Victor Crowton verzlunarmanni í Wal- halla, Sólveig Aldis, gift Victor Ásbjarnarsyni, Sturlaugssonar, for- manni stjórnarbúgarðsins í Cava- lier County, nálægt Langdon N. D., Elin Þorbjörg, /ógift) á heima í Winnipeg. Öll eru börn þeirra hjóna mjög gerfileg; og þrjú af þeim gædd sérlega góðum leikara- gáfum, þau Kristrún, Óskar og Elín. GuSmundur var tæplega meðal- maSur á hæð, þráðbeinn og lióleg- ur á fæti, áður en gigtin og ellin fóru aS ná yfirtökunum. Nettur og prúðmannlegur í allri framgöngu Bláeygur og bjartur á brún og brá. Kurteis og glaSur i viðmóti. Sér- lega góður smiður á alt sem var fint og vandasamt. Með; afbrigðum vandvirkur á alt, sem hann lagði hönd á. Vann meS trúménsku og dygð að öllu því sem honum var trúaS fyrir, hver sem í hlut átti. — Eg sem þessar línur rita vann með honum í tvö sumur viS smíSar, og þekti hann vel öll þau ár, sem hann var hér í bygðinnij og tala því af eigin reynd, og viðkynning. Eg tel óvíst aS nokkur einn Is- lendingur hafi skilið eftir fleiri handtök hér T bygð, unnin af jafn- mikilli trúmensku og vandvirkni. GuSm. var einnig ástrikur eigin- maður og faðir. Konan og börnin voru altaf efst í huga hans, þegar hann var í burtu frá heimilinu. — Hvernig þeim liSi og hvort honum mundi nú takast að innvinna sér nóg til að framfleyta heimilinu En hann vissi, og viðurkendi líka, að hann var ekki einn síns liðs, þar sem konan hans var í verki meS honum; enda má meS sanni segja að hún lá aldrei á liöi sínu. Heimili þeirra hjóna var viðbrugðið fyrir gestrisni, og hlýlegar viðtökur, gagnvart þeim, sem að garöi bar; sem ekki vor svo fáir, því þangaö sækja flestir sem bros og vinarþel mætir þeim. Margar hlýjar endur- minningar munu því fylgja GuSm. Jónsyni yfir um hafið frá vinum og vandamönnum, og öllunr þeim sem kyntust honum vel. Einnig munu allir þeir er þektu bæði hjón- in vel, bera innilega samhygð til ekkjunnar og þakklætistilfinning til beggja, fyrir vel unnið starf í þarfir bygöarinnar og mannfélags- ins. Megi elliár hennar verða á nægjuleg og síðasta sólsetriS unaös- ríkt. Th. Thorfimison. Nýjar vonir. (Framh. frá 3. bls.) mótið kom, um kveldið. ÞaS var eins og móðurinn og sigurvonirn- ar hefSu horfið i einhverja afdali sálar hennar. Hún náSi engu verulegu haldi á hlutverkum sínum, ekki einu sinni eins vel og hún hafði oft áSur gert. Orðin urðu stiröari á vörum henn- ar, röddin var of sterk með köflum of veik annarsstaðar. Samræmið fór alt út um þúfur. Það sem henni fanst aS vart mætti senda út i heiminn, geröi hana hikandi, en aðrir gátu sungið þaS með léttleik og samræmi. ÞaS var sem járnverjur væru um alt i huga hennar, og inni fyrir helgidómar er enginn mætti kanna, ella myndu þeir misskilja það og aflaga. Hún tapaði í samkeppninni og fór hnuggin í huga heim um kveld- ið. Svona fór þá Sínaí-förin hennar! Hún var óhæf til aS bera mönnun- um örsmæstu brot af geislum Gpös. Húri var aumari en glerrúð- ari, sem hún hallaSi heitu höfðinu aS. Hún gat borið svo mikið af ljósi dagsins að nægði til aS lýsa herbergið. — örlitið glerbrot, en hún, sálu gædd vera, gat ekki sung- iS lag svo lag væri á; miklu síður svo nokkur þreytt sál findi þar augnabliks hvíld. Ef faöir hennar vissi hvað ömurlega hefði tekist fyrir henni. “Alt er hér svo ólikt okkur, pabbi,” sagöi hún hálf hátt. — Svona líöur þeim sem eru ósigurs megin í til- verunni. Hún hugsaði um Pompeij, Jerúsalem í herleiðingunni og 70 e. k., ísland i gegnum eldgos, drej>- sóttit, landskjálfta, sjávarháska — alt mögulegt — alla, sem höfðu tapað, þar til dimt herbergið snérist meS hana. Þegar hún afklæddi sig varö fyrir henni peningabuddan. Það voru i henni tveir dalir. Húsa- leigan óborguð fyrir mánuS og eng- an kvöldmat hafSi hún fengið sér. Hún bylti sér lengi í rúminu, en gat ekki sofnað, þó hún væri hætt að gráta. — Loks er komið var fram á nótt, sofnaði hún; þá dreymdi hana aS hún væri á skipi úti á hafi Það var um Jcveld og dimt. Hún stóð viS öldustokkinn og horfði i sjóinn. Á haffletinum voru margar hafmeyjar, þær voru fagrar og syngu yndislega, en karlmennirnir fleygðu sér í sjóinn, er þeir heyrðu sönginn. Ein þeirra var fegurst og söng bezt og það lýsti af hári henn- ar í myrkrinu. Hún kom næst skip- inu. Það var Ástriður. Þá hljóp Þórður 5 sjóinn. Þorbjörg kendi sér meiri sálarangistar en hún ha’fSi nokkurn tíma fundið til í vökunni, kvala svo biturra, að hún fékk eng- an veg undir risiS. Þá kom faðir hennar og lagði hendina á öxl henn- ar og sagði: “Syngdu ‘Bjargið alda’ ”. Þá hrökk hún upp. Rannveig K. G. Sigbjörnsson. Fréttabréf. Point Róberts, 25. nóv. '26. Heiðraði ritstjóri:— Mig minnir aS eg hafi lesiS það í öðruhvoru íslenzka blaöinu, Lög- bergi eöa Heimskringlu, að blöðin vildu sem oftast fá að heyra úr öll- um bygðum þar sem landar búa og datt mér þessvegna í hug, að þaS væri vel til fallið að senda fáeinar linur héöan, í þeirri von að þú, rit- stjóri góöur ljáir þeim rúm í þínu víðlesna blaði, það er marga, sem langar til að heyra héöan vestan af ströftd Kyrrhafsins. Þótt nú væri ekki um neitt að skrifa nema tiðarfarið, þá væri það eitt út af fvrir sig nóg umræðuefni, þvi svo yndisleg hefir tíSin verið síöan eg kom hingað vestur litlu eftir miðjan september, s. 1. að mér 1 1 hefir legið við að öfunda þá, sem hér hafa átt heima, síðastliöin 20 ár, eða meira og þykir slík tíö ekki neinar nýjungar. SíðastliSið sumar hefir víst verið hér gott og afferasælt, bæði hvað vöxt og nýtingu að jarSarafurðum viökemur og er þá mikið sagt, þeg- ar tekiS er til samanburðar hvaö mörg önnur bygðarlög hafa orðið að liða misbresti á bæði vöxtum og hirðingu á lífsviSurværi manna og skepna. Eg ætla aS setja hér ofur- lítið yfirlit yfir tíöina, þennan tíma sem eg er búinn að vera hér á ströndinni, í því trausti að það saki engan þó það sé máské ekki alveg rétt. ÞaS var dálítið svalt um 20. sept., frostvart tvær nætur, þaS þótti víst sjaldgæft hér. Eftir það voru töluverðar rigningar af og til, þangaS til um miðjan október, en altaf hlýindi á milli og grasið óx. Eftir það komu einmuna stillur og bliðviðri nú samfleytt í 17 daga. 9. nóv. hálf kalt og 10. nóv. var rok- veður, öldumar héma á Kyrrahaf- inu urSu eins stórar og þegar verst lætur á Winnipeg vatni; þaS var ekki Kyrrahaf þann daginn. Morg- uninn eftir var komið logn. Hafið spegilslétt eins og áður. Meöan reisir rammaslag, róstugur hafsins kliður! eftir sérhvern öldudag endurskapast friður. Nóttina milli 18. og 19. var frost og næstu nótt þar á eftir var lagt á vatni, síSan hefir ekki komiö frost. 21. rigndi mest allan daginn, síðan hefir veriS gott veður. í dag er JThanks giving dayj það er gott veður og skepnurnar, er úti um hag- ann að bíta græna grasið, sem altaf er að vaxa, bifreiðamar þjóta aftur og fram um vegina. Heilsufar fólks er hér yfirleitt í góðu lagi nú sem stendur, nema hvaS hún gamlá elli er býst eg viS, aÖ glettast til viB suma með sínum gömlu tökum, sem hún brúkar alstaðar, hryggspennu og hælkrók, en eðlilega gengur ihenni ver að fella fólk á þessum brögðum hér, en víðast hvar annar- staSar þar sem tíSin er erfiðari. Það er munur um þetta leyti árs, aS standa á skrúögrænni jöröinni og glíma við gömlu skessuna, eða þar sem maður verður aS haltra á móti henni hálffrosinn í knédjúpum snjósköflum. AuSvitað gefur hún ekki upp hvernig sem á stendur en þaö getur verið mikill munur hve fljótt henni gengur að eyðileggja kraftana. Efnahagur fólks er hér, eftir útliti að dæma í góöu lagi. Fólkið er frjálslegt og glaðlegt og ánægt með bygöina sína. Það eru hér tvær verzlunarbúöir og pósthús- en öll heildsöluverzlun er gjörð við Béllingham. Bátur, sem flytur bæöi póst og vörur fer frá Bellingham og hingað til Point Roberts á hverj- um degi og er hann eign annarar verslunarinnar hérna. Einn bóndinn flutti héðan í vet- ur, Jónas Sveinsson. Það er mikil eftirsjá að honum, þvi hann var maður greiðvikinn og hjálpsamur og getur sá sem þessar línur skrif- ar boriö um það, af eigin reynslu. Jónas hafði hér kindarækt og farn- aöist vel. Annars er búskapur hér aðallega bygður á hænsnum og kúm og gefur hvorttvegga góðan arö Rjómi er sendur héðan 2 í viku á þriðjudögum, og föstudögum um 1500 pund í hvert sinn. Smjörfitu- pundiö er 48 cents. Flestir bændur hér tilheyra eða eru hluthafar í Whatcom County Darymen’s As- sociation og hefir einn bóndinn sýnt mér skýrslu ffinancial reportj nýkomna, sem sýnir starf þess yfir 6 mánuöi til 30. júni 1926 og set eg hér fáeinar tölur — örlítið brot til að sýna aS ibændurnir hérna eru ekki iðjulausir. Sour cream to Association, 367,- 437 lbs. Butter made, 1.781.668. Cheese made 199,401. Milk powder made 2,328,161. Sale for six months ending june 30th, 1926. Butter, $723,536.52. Cheese, $69,623.56. Milk powder, 275,288.38. FélagiS hefir creameries eða (plants) .bæði í Linden og Belling- ham aðal skrifstofan er í Belling- ham. 1 Þegar þess er gætt aö í þessu County er annað stórt félag fCarni- age Condensery) sem utanfélags*- bændur selja til, þá fer mönnum aö skiljast hve stórkostleg framleiðsl- an er i þessu eina County, hvaS þá í öllu W|ashington ríki. Bændur hér sem hænsnarækt stunda hafa frá 1400 upp í 2000 hænur, sem mest hafa, sumir 700 og þaðan af minna, þeir sem hafa 1400 selja 10 kassa af eggum á viku og frá einu heimili, sem hefir 2000 hænsni eru sendir 17 kassar á viku, sem seljast fyrir 12 dollara hver. Bændur eru hér allir í félaginu The Washington Co. operative Egg and Poultry Ássocia- tion, sem nær yfir alt ríkið, stofn- að 1917 og til aS sýna framför þess upp að þessum tíma (total sales figures) set eg hér eftirfylgjandi tölur fyrir árin 1917 og 1925. 1917, total sales $217,000.00 1925, total sales 10,969,501.37. 1 Fyrstu 6 mánuðina af árinu 1926 er sölureikningur félagsins $6,434,- 452.72 fyrir sama tímabil af árinu 1925, $4,959,396.01 feSa 4 af hundraði framfærzlaj ASalskrif- stofa er í Seattle og 14 móttöku- staðir og fóöursöluhús í vesturhluta Wíashington ríkis, svo sem Linden, Bellingham, Everett, Seattlé, Ta- coma, Elma, Winlock og fleiri. Fé- lagið selur allar fóðurtegundir til bænda og allra innanfélagsmanna fyrir heildsöluverö og af því eg veit að íslenzku blöðunum er ant um að sem mestur og bestur félags- skapur komist á, meSal bændastétt- arinnar, eru þessi dæmi þess viröi að þau séu lesin. Kartöflur eru ekki mikiö ræktað- ar hér á Pt. R.; verð á þeim er nú sem stendur $1.00 fyrir hundrað pundin, en einn bóndinn hérna fékk síðastliðið sumar 6 hundruð dollara viröi upp úr einni ekru og hefir það ekki þurft að vera nein fyrirtaks upskera þar sem verSið á þeim tima var 15 cents pundið eða 15 dolara hundrað pundin, en senni- lega hafa það ekki veriS fátækling- amir, sem gátu keypt svo dýra fæðu, þegar fariö var að selja hana út af markaðinum, en þetta er nú ekki óvanalegt hérna i stórbæjun- 1 fyrst á sumrin þegar nýr garö- matur fer að koma á markaðinn. Að endingu vil eg geta þess, aö héðan frá Pt. R. er fagurt útsýni, líkast þvi sem skáldið kveöur um ('og eyjar og vogar og vikur og sund og víðsýnt og blikandi haf”). Og daglega sjást eins og þar stend- ur “skrautbúin skip fyrir landi,” og eitt af þeim, þó það sé nú ekki mjög stórt eöa skrautlegt, færir löndunum hér kærkomna kunn- ingja á hverjum mánudegi, klukk- an litið eftir 11 f. h.. Þessir kunn- ingjar eru islenzku vikublöðin frá Wiinnipeg. Guðtn. Elíasson. Sambandsþingið Sam'bandsþingiS í Ottawa var sett hinn 9. þ. m. eins og til stóS. Hinn nýi landstjóri Lord Wílling- don setti þingið og las hásætisræö- una og fór þingsetningin fram með vanalegri viðhöfn og hátíðabrag. Forseti neðri málstofunnar var kosinn Hon. Roldolphe Lemiux, sem verið hefir forseti á undan- förnum þingum og mætti það nokk- urri mótspyrnu. vegna þess. aS þaS þótti gagnstætt gömlum venjum aö kjósa sama mann fyrir forseta oft- ar e*h tvisvar i senn. Þeir þingmenn er kjósa vildu Hon. Lemieux uröu •þó miklu fleiri. enda hefir hann jafnan þótt standa ágætlega í stöðu sinni sem þingforseti. Hásætisræðan er stutt i þetta sinn og er aðal efni hennar það sem hér skal greina: 1. Þau lagafrumvörp, sem sam- þykt voru á síðasta þingi, en sem ekki náðu lagagildi, verða nú aftur lögö fyrir þetta þing. ViSauki viB kornsölulög Canada veröur einnig lagður fyrir þingið. 2. Lög er styðja að þvi að koma upp verksmiðjum er vinni coke úr canadiskum kolum. 3. Lög. samkvæm skýrslu þeirr- ar nefndar, sem sett var til aö rann- saka réttindi Strandfylkjanna og veröur sú skýrsla lög fyrir þingiö strax í þingbyrjun. 4. Lög viSvikjandi aukabrautum Canadian National járnbrautakerf- jsins. 5. Lög, er staðfesta samninga við hluthafa Grand Trunk Pacific járnbrautarfélagsins. Breytingar á þingskipun verða teknar til athugunar. ÞaS er einnig tekiö fram í hásætisræöunni aS mikið hafi verið gert að viðgerð og lagningu Hudson flóa brautarinnar á þessu ári og áformað sé að halda þvi verki áfram strax næsta vor, eins fljótt og veSur^ leyfir. Einnig er skýrt frá aB Prinsinn af Wales mundi þiggja boS stjómarinnar og heimsækja Canada á næsta sumri, þegar þess verSur minst aö 60 ár eru liðin síðan fylkjasambandið var myndað. Sömuleiðis Baldwin for- sætisráðherra á Bretlandi, ef hann geti mögulega komiö því viS. ÞaS^ er búist við aö umræður um hásætisræðuna verði ekki langar í þetta sinn og hófust þær á mánu- daginn í þessari viku. Dánarminnirg. Sigurlaug Guðmundsdóttir Hjálmsson var fædd að Miðvöllum í SkagafirSi 12. janúar áriö 1861. Foreldrar hennar voru þau heið- urshjónin Guðbjörg Eyjólfsdóttir og Guðmundur Isleifsson. Föður sinn misti hún 6 ára gömul og ólst upp hjá vandalausum eftir það. Þegar hún var 16 ára flutti móðir hennar af landi burt til Ameríku en Sigurlaug réðist sem vinnukona að Kúskerpi i Blönduhlið í SkagafirSi. Þar giftist hún eftirlifandi eigin- manni sinum', Guömundi Hjálms- syni 19. okt. árið 1879. Þau hjónin dvöldu fvrst á Kúskerpi en fluttu svo vestur um haf árið 1887 og settust aö í Hallson-bygB i N. Dak. í Hallson og Akra bygðtim voru þau þangað til þau fluttu til Leslie, Sask. árið 1904. Dvöldu þau þar í sex ár á heimilisréttarlandi srínu skamt frá Leslie. Þaðan fluttu þau til Montana og námu land viS Dun- kirk bæ. Þaðan fluttu þau til Blaine Wash. áriB 1921 og hafa átt þar heima siðan. Hún andaðist aö heim- ili sinu skamt frá Blaine aB kveldi hins 14. okt. s. I. og var jörðuð frá isjenzku lútersku kirkjunni i Blaine á 47 giftingar afmælisdaginn sinn þann 19. okt. 1926. Séra R. Marteinsson frá Seattle var sóknarprestinum til aðstoðar viö jarðarförina. Þeim GuSmundi og Sigurlaugu vaS fimm barna auðið. Tveir dreng- ir dóu i æsku en á lífi eru: Kristó- fer giftur Jónínu (úöur Johnson) eru þau búsett í Blaine, Vilhelm, giftur amerískri konu ('Helen HillJ, þau búa í Taoma, Wash. og Odd- ný, gift Áshalli Brandsson, bróð- ur Dr. Brandson í Winnipeg, búa þau skamt frá Blaine, Wash. Á þeirra vegum dvöldu þau Guð- mundur og Sigurlaug síðustu árin og hjá þessari dóttur sinni dvelur hinn aldraði ekkjumaður nú. Þrjár systur lifa Sigurlaugu sáþ Helga, gift Sigurbirni Björnssyni bónda viö Hensel, N. Dak GuSbjörg, gift Páli Jóhannssyni við Quill Plaine, Sask. og Guðrún, gift Árna, syni Sumarliöa sál. gullsmiös, eiga j>au heimili í Seattle. Wash. Mentunarskortur varð Sigur- laugu sál. eins og svo mörgum hinna eldri íslendinga, þröskuldur á leiÖ framfaranna. Hún var gædd mikl- um námshæfileikum í hvaða átt sem var og átti djúpan fróðleiks- þorsta og þrá til þeirrar mentunar, sem göfgar upplýstra manna anda. Að afla sér þeirra gæSa og miBla þau öðrum, var einn af hinum sterkustu pörtum í andlegu inn- ræti hennar. Af sjálfsdáðum komst hún til þeirrar þekkingar í danskri tungu, aS hún hafBi full not af dönskum og norskum bókum. Hún las mikið og var sérstaklega hrifin af fðgrum ljóðum, enda hagmælt sjálf í besta lagi. Sem eiginkona, móðir og hús- móðir var hún til fyrirmyndar. Heimili gömlu hjónanna virtist bjóSa gestum faöminn og þaðan andaði alt af hlýju út i nágrennið og út á þjóöveginn, enda var sam- komulagiB hið bezta heima fyrir. Hún var alstaðar vinsæl þar sem hún þektist, fyrir góðsemi, umburð- arlyndi og hjálpsemi. Hún var virt og velmetin af nágrönnum sínum og sárt saknað af á^tvinum sinum. Eiginmanni sínum og börnum gaf hún þau kærleiksblóm sem aldrei munu hjá þeim fölna í end- urminningunum. H. E. Johnson. Dingwall’s búa til allan sinn gullvarning í verk- stofunni að 62 Albert St., Winnipeg Allar vörumar eru unnar undir umsjón þaulœfðra sérfrœðinga, og þarf því eJcki að efast um haldgæði þ'eirra. Komið inn í búð vora að kveldinu og kaupið það, sem þér þarfnist. Búðin opin til kl. 10 á kveldln. Allar tegundir af fingurgullwm, við mjög lágu verði. Ekta demants Dinmer hringar, 18 k. í1 fallegri hvítri umgjörð. Fagrir nýtízku Aquamarine hringar, 1-í Jc. í hvítri gullumgjörð. Afar mikið úrval af armhöndum, úr ekta lOk. hvítu gulli, sett þrennum fíngerðum sapphires. Verð $35 Aðrar tegundir, einnig úr gulli,. frá $15 til $50 Fallegir Signet hringar karla, úr skíru gulli, fyrir að eins $15. Enn fremur höfum vér fyrirliggjandi márgvíslegar byrgðir af hálsbindis prjðnum, onyx og demantar, fyrir $8.50. Gleymið ekki hinum fallegu Dress Sets í jólagjafa- kössum. Kosta í góðri gullfyllingu $4.00; úr ljósu gulli, $25.00 og tír platínum $40.00. Jólagjafir, sem öllum falla vel í geð. Kaupið Jólagjafir yðar hjá DINGWALL’S ' Portage, rétt við Garry Street. EXCURSIONS Austur Canada DESEMBER 1., 1926, TIL JANUAR 5., 1927 Vestur Strandar VISSA DAGA I DESEMBER, JANUAR OG FEBRUAR Fjelagid er areidanlegt —Mikilsverd regla fyrir ad nota Canadian National brautirnar Látið 08» hjálpa yður að ráðstafa ferðinni. Umboðsmenn vorir munu með érargju annast alt sem þér þurfið. Selja yður ódýrt far. gefa nægan fyrirvara, o. s.frv. eða skrifið W. J. QUINLAN, District Pasfen|cr Agcnt, Winnipeg r.flHfllDAH MATIDNftL RftlLWflYS

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.