Lögberg - 14.04.1927, Blaðsíða 1

Lögberg - 14.04.1927, Blaðsíða 1
40 ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 14. APRÍL. 1927 NÚMER 15 Helztu heims-fréttir Canada. Á a'ðfaranótt mánudagsins í þess'- ari viku kviknaði i veitingahúsi á Carlton Str. i Winipeg, þar sem niu manns sváfu á efri hæö hússins. Eldurinn kvikna'ði í þakinu og vaknaði fólki'ð ekki fyr en dálítill hundur sem þar átti heima, þaut upp með gelti og öllum þeim há- vaða sem hann gat úti látið. Varð þetta til þess að fólkið vaknaði og hjargaðist alt úr eldsvoðanum og má þakka það hundinum að svo vel tókst til. hvort sem það voru nú vitsmunir hans eða hræðsla sem kom honum til að gera þennan há- vaða. Sambandsþingið hefir veitt $5,- 130,000 til Hudson-flóa brautarinn- ar á þessu ári. Þessi fjárv. mætti litilli mótspyrnu á þinginu og virð- ist nú auðsætt aö mótspvrnan i Austurfylkjunum gegn byggingu brautarinnar sé nú að mestu horfin. UmræSurnar um málið voru í þetta sinn mjög ólíkar þvi sem þær hafa verið á undanförnum þingum. Má segja að þetta sé í fyrsta sinn. að fjárveiting til þessa fyrirtækis hef- ir ekki mætt harðsnúinni mót- spyrnu á þinginu. Hinsvegar virðist það nú i meiri óvissu en áður, hvort átaðurinn Port Nelson eða Ft. Churchill verði valinn fyrir endastöð brautarinnar eða hafnarbæ. Árið 1913 var það fast ákveðið að kjósa Port Nelson og var það gert eftir langa og sjálf- sagt nákvfema rannsókn stjórnar- innar og járnhrautarráðherrans er þá var. Nú hefir Mr. Dunning fengið enskan sérfræðing Mr. Pal- mer til að rannsaka þessi hafnar- stæði að nýju, og er ekki von á skýrslu hans fyr en i ágústmánuði. Þangað til er ekki hægt að leggja brautina lengra en til 360. mílu, því þaðan yrði stefnan tekin til Fort Churchill, ef sá staður kynni að verða valinn. Annars mætti halda beint áfram til Nelson og ljúka við brautina á þessu ári. Lít- ur þvi út fyrir að þetta verði til töluverðrar tafar og líklega seinki þvi um eitt ár að brautin verði full- gerð, að minsta kosti ef Fort Churohill yrði valin fyrir hafnar- stað. Þykir sumum að Mr. Dunn- ing hafi i mikið ráðist að hrófla við þvi ákvæði að velja Port Nelson fvrir hafnarstað. sinni áður, síðan Bretar aftóku inn- flutningsbann á nautgripum frá Canada. Fyrstu þrjá mánuði árs- ins 1927 voru útfluttir aðeins 7,004 gripir, en á sama timabili í fyrra 22,057 °S enn á sama tímabili 1925 16,717 gripir. * * * 1 Arthur Meeks í Belleville, Ontario sat uppi í trénu og var að sníða af sumar greinarnar, líklega þær, sem ekki báru ávöxt, en hann átti vanda fyrir að vera annars hugar eða utan við sig, og nú kom það fyrir að hann sagaði af þá greinina, sem hann sat á og datt vitanlega niður með henni. Hann fótbrotnaði. ar og ekki við hæfi Bandaríkja- manna. Búist var vi'ð því fyrir fram að ófriðsamt mundi verða í Chicago þennan dag og höfðu stjórnarvöldin haft mikinn útbún- að til að halda ofbeldismönnum í skefjum og segja Chicagomenn að alt hafi gengið nokkurn veginn friðsamlega eftir því sem þeir eigi að venjast þrátt fyrir nokkrar sprengingar og byssuskot, sem sum urðu þó mannskæð. Á aðfaranótt laugarlagsins 2. apríl, var maður skotinn til dauðs að 138 Selkirk Ave. Winni- peg. Hét hann Ruben Pickman og var úrsmiður, 28 ára gamall. Þykir engum vafa bundið að hér sé um morð að ræða og mjög sterkar líkur til að ung stúlka, sem heima átti í sama húsi sé völd að þessu voða verki. Hún heitir Ethel Pichker og er 23 ára að aldri. Rétt eftir að morðið var framið fanst hún í bað- herbergi hússins og hafði þá tekið inn eitur og var mjög veik. Var hún strax flutt á Almenna spítalann og barðist hún alt sem hún gat á móti allri læknishjálp. Síðustu fréttir segja að hún sé samt sem áður á góðum batavegi og hefir hún nú Verið kærð um morð. Árin 1912 og 1913 fluttu margir bændqr úr Bandaríkjunum til Can- ada og keyptu lönd og búpening og settust að í Vesturfylkjunum. Síð- an hafa fáir bændur frá Bandaríkj- unum flutt til Canada, en á þessu ári er haldið að þeir muni verða margir og frá ýmsum ríkjum, svo sem Nebraska, Iowa, Ohio, North og South Dakota og Minnesota. Flestir af þeim innflytjendum sem að sunnan koma til að stunda land- búnað i Canada eru menn sem hafa heilmikla reynslu i þeim efnum og langflestir hafa þeir töluverð efni, sumir mikil og kaupa þeir strax þegar þeir koma, bújarðir og alt annað sem þeir þurfa til að reka búskapinn. Bændur og bænda efni þar sunnan úr rikjunum þykja þvi æskilegir innflytjendur og það því fremur sem þeir reynast flestir dug fegir bændur. IManjitobaþinginu var slitið um hádegisbil á laugardaginn í vikunni sem leið. Síðasti starfsfundur þings ins stóð yfir í 16 klukkustundir, eða frá því síðari hluta dags á föstu daginn og þangað til kl. 4 á laugar- dagsmorguninn. #Þó höfðu þing- menn tekið sér nokkra hvíld milli kl. 6 og 8 á föstudagskveldið og væntanlega fengið sér einhverja hressingu. Lenti hér í miklu þjarki út af frumvarpi, sem Queen verka- manna leiðtogi hafði borið fram og er þess efnis að gefa öllu fólki, sem vinnur hjá öðrum lagaheimild fvrir því að taka sér einn hvíldardag í viku, hvernig sem á stendur. Fylgdi Queen og félagar hans þessu máli fast fram og gekk Ivens jafnvel svo langt að hóta þinginu öllu illu, þegar það kæmi saman næst og skyldi verkamannaflokkurinn þá verða stjórninni erfiður, ef nú væri ekki látið að þessum kröfum verka- manna. En svo fóru nú leikar, að frumvarpið var felt í þetta sinn, en maður getur vafalaust átt þess von að heyra eitthvað töluvert unt það fram yfir kosningarnar og svo á næsta þingi. Þá kom bjórsalan enn til umræðu og tafði lengi fyrir þinginu. Það mál á nú að leggjast fyrir kjósend- ur og var skýrt frá því í síðasta blaði hvernig þingnefnd sú er til þess var valin að semja atkvæða- seðlana, hefði frá þeim gengið. Bracken stjórnarformaður hafði komið fram með breytingartillögu við 2. lið atkvæðaseðlanna, þess efnis að þar skyldi ekki aðeins greitt atkv. um bjórsölu i glasatali, heldur einnig um það, hvort menn skyldu hafa leyfi til að kaupa eins lítið í einu eins og þeim sýndist, þótt ekki væri nema ein flaska. Breytingar stjórnarformannsins voru vitanlega samþyktar, en ekki fyr en eftir langa orðasennu. Queen barðist móti henni og sagði meðal annars að þótt stjórnin hefði látið svo sem hún vildi taka alla þingflokka ti! greina í þessu máli og forðast að gera það að sínu eig- in flokksmáli, þá væri hún nú að reyna að þrengja fram sínum eigin vilja og taka íram fvrir hendur þingnefndarinnar serri málið hefði haft með höndum. T. K. Dawnes. sem er einn af þingmönnum Winni peg borgar, lætur vanalega eitthvað til sín taka á þinginu þegar um vín- föng er að ræða, og í þetta sinn tal- aði hann í þrjá klukkutíma og hafði maigar aðfinningar fram að bera við gerðir stjórnarinnar bæði í þessu máli og öðrum málum. Virð- ist hans aðal áhugamál vera það að gera fólkinu sem auðveldast fyrir að fá sér i staupinu. Alls hafa 146 frumvörp verið lögð fyrir þetta þing, og þar af hafa nú T2i öðlast lagagildi, en hin ver ið feld eða tekin aftur. Langflest af þessum nýju lögum, eru aðeins lítilfjörlegar lagabrevtingar. Ritstjóri nokkur í Boston, Frede- rick W. Wright að nafni hefir af vfirrétti Massachusetts ríkisins ver- ið dæmdur i átta mánaða fangelsi fyrir meiðyrði um fyrverandi borg- arstjóra í Boston James M. Curley. * * * í vikunni sem leið réðist ræn- ingjaflokkur á vöruhús Ulinois Case félagsins í Elgin, 111. og rændi þar gulli og gimsteinum, sem talið er $100,000 virði. Fréttin segir að í þes'Sum ræningjaflokki hafi verið 15 menn og hafi þeir haft með sér margar maskínubyssur og allskonar annan útbúnað, sem til slíkra verka er nauðsynlegur. Þeir komust allir í bíla með ránsféð og sást það síð- ast til þeirra að þeir stefndu í átt- ina til Chicago. Þykir nú mörgum þar svðra nóg um þegar ræningja- flokkar fara um landið til rána og gripdeilda og hafa með sér margs- konar hernaðargögn og manndráps- vélar. Vona margir góðir menn að ekki líði á löngu þar til hin rögg- sama Bandaríkjastjórn finni ráð til að koma i veg fyrir þennan ófögn- uð. * * * Mál eitt stendur yfir í Detroit, Mich., sem blöðin hafa mikið um að segja og flytja um það langar fréttir á hverjum degi. Veldur það þó líklega mestu að Henry Ford er annar málsaðili. Maður er nefndur Aaron Sapiro og hefir lengi við af 60 ára afmæli landsins. Ekki ætla þeir að koma til Bandaríkj- anna í þessari ferð og gerir Mr. Baldwin ráð fyrir að hafa hér að- eins skamma dvöl. Er sagt að hann líti svo á að hann megi ekki vel vera lengi að heiman vegna stjórn- málanna og það því síður sem verkamannaflokkurinn herji nú fast á stjórn hans og hafi að undan- förnu unnið nokkrar aukakosning- ar og mun alment litið svo á að sá flokkur verði stjórninni skæður keppinautur við næstu almennar kosningar. Mún Mr. Baldwin því þykja hentast að vera sem mest heima við, hvað sem í kann að sker- ast. * * * Ramsay MacDonald fyrværandi stjórnarformaður á Bretlandi lagði að stað frá London á laugardaginn i vikunni sem leið, áleiðis til New York. Hann býst við að koma heim aftur í næsta mánuði. * * * Breska þingið hefir, með 271 atkv. gegn 117 atkv. fallist á þá stefnu stjórnarinnar, r^5 vernda sitt eigið fólk í Kína með hervaldi ef á þar að halda. * * * í vikunni, sem leið lýsti Sir Austen Chamberlain yfir því, að eins og stæði mundu Bretar ekki slíta stjórnarfarslegu sambandi við Rússa. Sagði hann, að ekki væri það jjar fyrir, að fullkomlega hefðu Rússar til jæss unnið, en hinsvegar vildu Bretar forðast alt sem að einhverju leyti gæti til þess orðið að raska friðinum, sem heimurinn þyrfti nú svo mjög á að halda. Hann sagði að á þetta bæri ekki að líta sem vott um veikleika, heldur þvert á móti, því Bretar væru þannig settir að þeir gætu staðið sig við að þola móðganir af hálfu Rússa, ]x>tt þær gengju fram úr hófi og fram yfir það sem ein þjóð , , . _ , , . hefði til að sýna annari þjé ð, meðan það fengist að koma a samvmnu enn hefðu vinsamlegt sanlband meðal bænda um solu a busafurð- unnar og einn af fimm dómurum, lét á sér heyra að dómurinn hefði ekki fallið eftir sínu áliti. En þeir sem taka jíátt i samkepnum verða að kunna að mæta hverju, sem fyr- ir verður, hvort það er sigur eða ósigur; og vinir og andstandendur Magnúsar mega vera mjög ánægð- ir yfir þeirri viðurkenningu er hann ávann sér jafnvel þó honum hlotn- aðist ekki verðlaunin. , Frá íslandi. Seyðisfirði 25. jan. Helga Rasmusdóttir lést 21. jan. á heimili þeirra hjónanna, dóttur sinnar Vilhelmínu Ingimundardótt- ur og Karls Finnbogasonar skóla- stjóra. Hún var kona Ingimundar Eiríkssonar frá Sörlastöðum, og var 71 árs er hún lést. Helga sál. var hin mesta sæmdarkona. um sínum. Hefir þessi maður höfð- að mál gegn Henry Ford, út af um- mælum blaðs nokkurs um sig og starfsemi sína, sem hann telur sér og starfi sínu til tjóns og vanvirðu og krefst hann miljón dala skaða- bóta. Orsökin til jæss að málið er höfðað gegn Henry Ford er ekki sú að hann sé höfundur greinarinn- ar eða ritstjóri blaðsins; en hann er eigandi jæss og því hægt að ná til hans. Þar er lika frekar til einhvers að vinna, því verði Ford dæmdur til fébóta, þá eru skildingarnir þar til. Benedikt Rafnsson, faðir Þórar- ins bankagjaldkera, Halldórs fyrv. pósts og þeirra systkvna, lézt hér í bænum hinn 22. jan. Var hann næstelstj maður bæjarins, 88 ára að aldri. Iíafði hann verið starfsmað- ur mikill meðan kraftar leyfðu, greindur maður og vinsæll. Verslunarfloti Svía hefir á síð- astliðnu ári gengið saman um eitt skip og aukist 20,000 smálestir. Við hafa bœst, 45 skip á 49,000 smá- lestir, þar af 41,000 smálestir brúk- uð skip keypt frá útlöndum, 6,300 smálestir smíðaðar heima og 15000 smálestir smíðaðar erlendis. En úr hafa gengið 46 skipj, samtals 29,- 000 smálestir, þar af selt til útlanda 17,000 smálestir. Um áramót voru í smíðum í Svíþjóð 45,000 smálest- ir. Skipastóllinn sænski var um ára- mót 1,347,000 smálestir. Floti Dana hefir minkað á árinu um 13 skip og 5000 smálestir. Við hafa bætst 21 skip á 34.000 smá- lestir. Þar af 26,000 smál. smíðað- ar í Danmörku, 4,200 erlendis og 3,600 aðkeypt brúkað. Frá hafa gengið 34 $kip á 39,000 smálestir. þar af selt til útlanda 35.000 smá- lestir. í smíðum voru um áramót 49,000 smálestir. Floti Dana var um áramót 1,077,000 smálestir. Norðmenn hafa þannig einir mun stærri flota en Svíar og Danir til samans. Og Osló er orðin mesta siglingaborgin á Norðurlöndum, að því leyti, að j>ar er skráður meiri skipastóll en í nokkurri annari borg í nefndum jirem löndum. —Hænir. Nú er hægt að senda loftskeyti frá London til Ástraliu og fá svar þaðan á 20 mínútum. Hefir nú. samband þar á milli verið opnað til almennra afnota. Coolidgé fors'eti hefir neitað að samþykkj a lög sem þing Philippine manna hafa samið og eru þess efn- is að þeir hafi hér eftir fult sjálfs- forræði. Þykir það full sönnun fyr- ir því að Bandaríkin ætli sér að hafa vfirrá'ð yfir eyjunum fyrst um sinn að minsta kosti, ef ekki alt af. Þá þykir það og benda í þá átt að Bandaríkin séu nokkuð að auka vald sitt út á við, að fyrrum hermálaráðherra Henry L. Stim- s'on hefir verið sendur til Nicara- gua til að búa betur um vernd Bandarikjamanna yfir þessu litla landi suður við Panama skurðinn. • * • Sir Esme Howard, sendiherra Breta í Washington sagði i ræðu, er hann flutti nýlega í Worcester, Massachusetts, að útlendingahatrið í Kína eigi aðallega upptÖk sín i Moscow. Þaðan sé aldan runnin og sé eitt atriði i jæirri fyrirætlan bolshevika að koma á alheims upp- reisn og stjórnarbvltingu. '* * * Stjórnin í Washington segir að ekki verði aukið við herlið Batida- ríkjamanna í Kína og einnig að það herlið sem þar er nú sé þar aðeins til þess að vernda líf og eignir Bandaríkjamanna þar í landi. Hvaðanœfa. Það hefi heyrst, að stjórnin á Fakklandi sé að hugsa um, eða eitthvað að ráðgera, að taka afar- mikið lán til að borga Bandaríkja- mönnum og Bretum, það sem þeim ber að borga þeim af stíðslánum árin 1928 og 1929. * * * Þýzka ríkisþingið hefir sam- þvkt meginhluta fjárlagafrum- varps stjórnarinnar, þrátt fyrir það, að búist var við að fjárlög- in mundu mæta mjög harðri mót- spyrnu' margra þingmanna og ef til vill verða feld í þinginu. Mælskusamkepni. Sá hörmulegi atburður gerðist fyrir fáum dögum, að Sigurður Hannesson trésmiður varð úti, á fjallgarðinum milli Séyðisfjarðar og Héraðs. Hafði hann farið frá Eiðum um ntiðjan dag hingað ofan yfir og í fylgd með honum áleiðis maður frá næsta bæ. Skildu þeir um kl. 5 síðd. á Vestdalsheiði og fylgdarmaður- inn hvarf heim á leið. Um kvöldið gerði snjóbyl hér neðra og mun þó verri hafa verið á fjöllum uppi. Morguninn eftir, er símasamband náðist, kom i ljós að Sigurður var hvorugu megin fjalls til bygða kominn, og þótti óvænlega horfa um för hans. Fóru menn úr báðum áttum að leita hans, og svo til rökk- urs, en urðu einkis vísari. Daginn eftir leituðu hans enn fleiri, og fanst hann lbks efst í Stafdalnum og þá örendur. Töldu leitarmenn sýnilegt að hann hefði þar fallið á- fram uppgefinn af kulda og þreytu, en verið á réttri leið til bygða. Hafði hann tekið stefnu af Vest- dalsheiði yfir i Stafdalinn til þess að stytta sér ofurlítið leið, í stað þess að fara niður Vestdalinn. Sig. sál, hafði unnið að smið- um við bygginguna á Eiðum i sum- ar og fram til hátiða. En var nú á snöggri ferð þangað til að sækja smiðatól sín og farangur. Hafði hann skilið það við sig á fjallinu all-langt frá þvi er staðar nam. Hann var ungur efnilegur maður, og hið mesta prúðmenni, hugþekk- ur smíðameistara sinum og öðrum er honum kyntust. Er mikill harmur kveðinn að ald- urhniginni móður hans, er var ný- flutt hingað til hans til sambúðar við hann, og fann hjá honum öðr- um fremur athvarf og ellistoð. fram? — Haldi sambandi við ís- land.— Þeir útlendingar hér i Ameríku, sem af einhverjum ástæðum finna löngun til þess að halda trygð við átthaga forfeðranna munu æfinlega finna viturlega fyrirmynd hjá “The American Scandinavian Foundation” i New York, sem hef- ir gefið út um þrjátíu bindi á ensku “of the Scandinavian classics.” í þeim útgáfum eru Snorra og Sæ-' mundar edda. Það geta varla orðið skiftar skoðanir um það, að sá félagsskap- ur hefir unnið uppvaxandi kynslóð- inni hér, og Norðurlanda-búum meira gagn — haldið j>eim betur saman — af því aðaláherzlan var ekki lögð á viðhald Norðurlanda málanna, sem hefði aðeins verið mögulegt um stuttan tima. Svo vjrðist að þeir sem trygg- lyndastir eru við siði og venjur for- feðranna. glevmi því, að heppilegra mundi að miðla svo málum. —•. Halda ekki svo fast í hið umliðna— að uppvaxandi fólkið líði tjón við þátttöku i félagsmálum, eða neiti með öllu, að halda þeim áfram — halda i horfinu. Næsta kynslóð, sem hlotið hefir j>egn og þjóðar- réttindi Norður-Ameríku i vöggu- gjöf og tannfé, hefir svo margt að læra, og mörgum skildum að sinna. Veigamesti aflgjafinn i starf- semi og framkvæmdum “The Scandinavian Foundation” er þátt- taka hins mentaða fólks, sem hér i álfu er borið og barnfætt. Er ekki þar að finna bendingu fyrir þjóð- ræknisfélagið islenzka? Tilefni þessa miða er að bjóða $100 Jhundrað dollaraj verðlaun fyrir ritgjörð ,sem talin væri gagn- legust og'best samin. af nefnd, sem kosin væri til j>ess að dæma þar um. f siðasta tölublaði Lögbergs var Ritgjör« þessi yrði svo prentuð i Aðfaranótt sunnudagsins 6. þ. m. andaðist i Viðey frú Þorbjörg Magnúsdóttir, móðir Ólafs Gisla- sonar framkvæmdarstjóra i Viðey og Magnúsar sýslumanns Gislason- ar á Eskifirði. Verðlannaritgjörð 1 í'Tímariti jÞjóðrækiisfélagsin*. Lægra flutningsgjald á naut- gripum frá Canada til Bretlands hefir, enn sem komið er, ekki orðið til jæss að auka útflutning naut- gripa, j>vi hann er minni j>að sem af er þessu ári, heldur en nokkni Bandaríkin. Borgarstjórakosningar fóru fram í Chicago hinn 8. þ. m. og vann William Hale Thompson þar mik- inn signr. Hefir hann áður verið borgarstjóri í Chicago. Þykir hann skörungur og mælskur vel. Hlaut hann 512,740 atkvæði, núverandi borgarstjóri William E. Dever 429,668, en þriðji kandídatinn, Dr. John Dill Robertson aðeins 51,209 atkvæði. Er Thompson kosinn til 4 ára og hefir hann meiri hluta bæjarráðsmanna með sér, svo'hann hefir gott tækifæri til að koma því fram, sem hann vill. *Ein af hanS fyrirhuguðu umbótum er að skifta um skólabækur, því þær sem nú séti notaðar í Chicago séu alt of bresk- Bretland. Stúdentar frá Oxford og Cam- bridge háskólanum á Englandi þreyttu sinn árlega kappróður í sjö- tugasta og níunda sinn á laugardag- inn hinn 2. þ. m. Þessi kapróður var byrjaður 1829 og hefir farið fram áríega síðan 1841, að undan- teknum stríðsárunum. í þetta sinn unnu Cambridge stúdentar og hafa þeir nú 38 vinninga en hinir 40 vinninga. Kappróðurinn fer fram á Thames ánni og þykja hinir ungu menn róa all-knálega. Prinsinn af Wales og Baldwin forsætisráðherra Breta ætla að koma til Canada í sumar , tilefni í tilefni af }>ví, að saníband milli fylkjanna i Canada (Confederation) hefir nú í júli næstkomandi staðið yfir í 60 ár, hefir blaðið Free Press stofnað til almennrar mælskusam- kepni aðallega milli miðskóla í fylk- inu. Henni er svo hagað að fylkinu er skift niður í 18 parta og í hverj- um þeirra fer fram mælsku-sam- kepni meðal j>eirra er reynast best- ir til ræðnhalda i hverjum skóla 'yrir sig. Þeir sem vinna hljóta silf- urmedalíu að verðlaunutn. Síðan keppa j>eir sin á milli i Walker leik- húsinu hér í bænum 22 apríl og sá er revnist þar beztur i fvlkinu hlýtur gull-medaliu og $200 i pen- ingum. Allir hafa sama umtals- efnið — nefnilega “Canada, its achivements since Confederation.. Einn ungur íslenzkur námsmaður í Jóns Bjarnasonar skóla, Magnús Paulson, tók þátt i þessari sam- kepni i samkomusalnum i nýju Free Press byggingunni á móti sig- urvegurunum úr fjórum öðrum skólum hér i borgintii. Þegar er fimm ræðurnar voru afstaðnar, og mörk þau er dómaramir höfðu til- einkað hverjum keppinaut fyrir sig voru lögð saman, kom ]>að í ljós að Magnús og annar drengur höfðu staðið hæst, en alveg jafnir. Dóntarar héldu þá stefnu með sér en úrskurðurinn varð sá að hinn drengurinn, Fred Whiting, frá Norberrv School, hlaut sigurinn. Eins og gerist j>cgar um tvo svo jafna er að ræða, voru skiftar skoð- anir um úrskurðinn; og J. A. M. Aikens, sem var forseti samkom- b ngfrú Margrét Sölvadóttir frá Arnheiðarstöðum, dóttir Sölva hreppstjóra Vigfússonar og konu hans, andaðist fyrir skömmu. Var hún ráðskona við mötuneyti Eiða- skólans, Margrét sál. var mikilhæf kona á marga lund, og ekkv nema hálffertug að aldri. sagt frá því rausnarboði hr. Aðal- steins Kristjánssonar að veita 100 dollara verðlaun fyrir besta rit- gjörð í Tímariti Þjóðræknisfélags- ins um þau efni, er hann hefir á- kveðið í samráði við stjórnarnefnd Þjóðræknisfélagsins. Stjórnar- nefndin er að sjálfsögðu mjög þakklát gefandanum fyrir þessa velvild í garð félagsins og þess mál- efnis. er það berst fvrir. Hefir hún allmikla von um, að slík verðlaun, sem þessi. verði veitt oftar en þessu starfsári — jafnvel á hverju ári um nokkuð skeið að minsta kosti. Eins og getið var um i sið- asta blaði, þá mun verða unnið að þvi að útvega önnur verðlaun (50 dollara) og þriðju verðldun (25 dollara) ef nefndin þykist verða þess áskynja, að ]>átttaka muni verða nokkuð almenn. Fyrir þá sök væri henni mikill greiði gerð- ur, ef þeir, sæm hugsuðu til þess að taka j>átt i samkepni þessari, vildu gjöra henni eða ritstjóra Timarits- ins sem allra fyrst viðvart um vænt- anlega þátttöku sina. Til þess að gefa mönnum kost á að gera sér sem Ijósasta grein fyrir, hvað fyrir gefanda þessarh verð- launa vakir, er birt hér á eftir bréf >að, sem hann sendi forseta þjóð- ræknisfélagsins um þetta efni. Jafn- framt er hér prentuð reglugjörð sú, er gefandinn og stjórnarnefndin hafa orðið ásátt um að farið skuli eftir við veitingu verðlaunanna. Ragnar E- Kraran■ Rev., Jónas Sigurðsson, forseti þjóðræknisfélags' Vestur íslendinga. Þá hafa einnig orðið fyrir þeirri sorg að missa enn eitt uppkominna harna sinna, ]>au hjónin Ester og Sigurður Magnússon læknir. Har- I íldur sonur þeirra lést nú fyrir skömmu á Vífilsstöðum. Hann lætur eftir sig unga kónu, Guð- björgu Árnadóttur, systur Stefáns bankaritara íiér, og eitt barn. Skipastóll Norðmanna var um síð- astliðin áramót 2,769.000 brúttó smálestir, og hafði aukist um 86,000 smálestir á árinu sem leið. Vélskipa flotinn hefir aukist um 135.000 smálestir, og 19 skiþ, eimskipaflot inn minkað um 40,000 smálestir og 15 skip og seglskipaflotinn minkaði um 9,000 smálestir og 4 skip. Alls höfðu bæst við flotann 84 skip samtals 231.000 smálestir. Af ný smiðuðum skipum voru 11,000 smálestir smiðaðar í Noregi, en 156.000 etjendis. Auk þess höfðu verið keypt/frá útlöndum brúkuð skip, samtals 64,000 smálstir. smíðum voru um nýár handa norsk um útgerðarmönnum 2,900 smál heima og erlendis 214.000 smálestir F.ru þvi allar horfur á, að norski flotinn aukist ekki minna næsta ár en hið sáðastliðna. Herra forseti: í annari viku Febrúar, sendir þú út fundarboð og áskorun til Vestur- slendinga, í blöðum okkar hér. Svo virðist áskorun jæssi vera stíl- uð, að flestir þeir, sem fæddir eru á íslandi eða af íslenzku bergi brotnir, mættu gjarnan athuga hvort nokkrar líkur eru til sam- vinnu. Líklega eru flestir af okkar þjóð- erni santmála um ]>að, að framhald á þjóðræknisviðleitni — framhald á einhvernig löguðu sambandi við fráneyga Frónsbúa sé æskilegt. — Það er sjálfsagt ósk og von allra. sem hér eiga hlut að máli, að það samband haldist sem lengst. Mestar líkur virðast til þess, að innan fárra ára, j>á verði viðhald— eða framhald — á því sambandi. algjörlega á valdi afkomenda land- nemanna íslenzku, því svo fájr flvtja nú af tslandi til Norður- Ameríku. Er því ekki alvarlegasta spursmálið, fvrir þá sem nú gefa svo mikið af tíma og kröftum' fvrir j>etta þjóðræknismál, hvernig stefnu og störfum félagsins geti orðið svo fyrir komið. að næsta , kvnslóð, haldi svipuðu starfi á- “Tímariti þjóðræknisfélagsins.” Kærast hefði mér verið að veita þessi verðlaun fvrir ritgjörð um vísindaleg efni. En j>egar allar á- stæður eru athugaðar, þá er það vafamál.. hvort heppilegt væri að gera það að skilyrði. að ritað væri um einhverja eina vísindagrein. Því áherzlu verður að leggja á það, að talsvert margir taki þátt í þess- ari samkepni. Að ritgjörðirnar séu alþv'ðlegar, og að þær hafi eitthvert a bókmentalegt feí ekki vísindalegt> gildi. Ef nokkuð margir »af hinu yngra mentafólki, af íslenzkum ættum væri viljugt til þess að taka þátt í þessari samkepni, þá er ekki ólík- legt að einhverjir gæfu önnur og þriðju verðlaun. Handrit þau, sem samin væru fyrir þessa samkepni, væru eign Þjóðræknisfélagsins. Þar til að mér verður tilkynt hvort stjórnarnefndin vill nokkuð sinna þess, virðist mér ástæðulaust að setja nokkur skilvrði fyrir þessu boði. Virðingarfylst, Aðalsteinn Kristjánsson. Rcglugjörfi um vcitingu á vcrðlaun- nm fyrir ritgjörðir í Tímarit Þjóð- rœknisfélags Islendinga i Vesturhcimi. 1. gr. 100 dollara verðlaun verða veitt fyrir bestu ritgjörð um bók- mentir eða vísindalegar uppgötvan- ir og uppfyndingar er birtast eiga í Tímariti Þjóðræknisfélagsins. önn- ur verðlaun 50 dollaar og j>riðju verðlaun 25 dollarar — verða veitt ef nægileg j>átttaka verður. 2. gr. Öllum mönnum af íslenzku bergi brotnum skal heimilt að senda ritgjörð til stjórnarnefndar félags- ins eða til ritstjóra Tímaritsins í þvt skyni að keppa um verðlaunin. Rit- gjörðir skulu ritaðar á íslenzku, en heimilt skal j>ó að veita verðlaun fyrir ritgjörð á öðru máli, enda sé hún þýdd á íslenzku áður en hún sé birt. 3. gr. Ritstjórn Tímaritsins áskil- ur sér rétt til þess að birta hverja þá ritgjörð, er henni herst í j>essu skvni. engu að síðttr þótt hún hafi eigi verðlaun hlotið; enda greiðist enjuleg ritlaun fyrir. Engin hand- rit verða endursencl. 4. gr. Lengd ritgjörða skal eigi vera meiri en 8500 orð, og eigi skulu þær vera skemri en 4500 orð. 5. gr. Dómendur skulu skipaðir á þessa leið : Gefandi fyrstu verð- launa skal útnefna einti mann, stjórnarnefnd Þjóðræknisfélagsins annan, og jteir báðrr útnefna sam- eiginlega jtriðia manninn. 6. gr. Ritgjörðir skulu kontnar til stjómarnefndar félagsins eða rit- I stjóra Timaritsins eigi síðar en 1. desember. y

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.