Lögberg - 28.07.1927, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 28. JÚLÍ, 1927.
Bls. 5
'jr

Skoðið hið mikla
úrval
Frá $4.95
hjá
Wírinípeö,Hi|dro.
55-59
atmn aenc tun m.
Prlnc.ll St
hafa mikinn reyk alt af nótt og
dag, var hægt að halda skepnun-
um heima við.
Það sem eg fyrst og fremst
þurfti að gera, var að byggja
bjálkakofa. Þegar það var nærri
búið og eg hafði þakið hann öðr-
um megin með torfi, kom Johnson
prestur að heimsækja okkur. Með-
an hann stóð við, skall á þrumu-
veður og rigning, svo við urðum
öll að leita okkur skjóls undir
þeirri hlið kofans, sem þakið var
komið á, og þóttumst við góð að
vera þó svo langt komin með að
byggja yfir okkur.
Það var mikið að gera um sum-
arið og það sem eftir var af sumr-
inu var ekki lengi að líða. Þar sem
við komum of seint til að sá
nokkru það árið, þá var heyskap-
urinn aðal verkið og svo að eltast
vi$’ skepnurnar jum skógJnn og
koma upp fleiri kofum áður en
v<eturinn kæm'i.
Þegar fyrsti kofinn var bygður
hugsaði eg mér, að nú skyldum við
gæða okkur á kindakjöti. En
HlllBllliaiUH
lll!!BIIII!l
imi!!!HIIIH!imillll
HOLT, RENFREW’S ARLEGA
Agust Fur Sala
2 0% til 30% afsláttur frá vanaverði
Kaupið Fur Yfiihafnir yðar KÚ fyrir komandi vetnr á
BUDGET BUYING PLAN
Látið nú gera við fur-
kápur yðar og endurnýja
þœr. Agústverðið sparar
yður að minsta kosti 25%
Látið ekki lengur drag-
ast aS gera við og um-
bæta fur-fatnaÖ yðar.
VariS ySur á því aS láta
hann í hendur þeirra, er
ekki kunna meS aS fara.
SendiS hann til Holt,
Renfrew’s og veriS viss-
ir um að alt sé rétt gert
og engu stefnt í hættu.
Áætlanir gefnar endur-
gjaldslaust. Fur-kápur
fóSraðar fyrir $15 og
þar yfir
io% þegar kápurnar eru valdar; 50% þegar þér takiS þær, og afganginn
eins og best hentar. Engir vextir. Ekkert fyrir geymsluna. Konan, sem
sér um gerðina á kápum er komin heim frá París meS sniSin fyrir 1927 °S
1928. Vér höfum látiS búa til mikiS af furkápum, sem vér höfum til sölu
og sem sérstaklega eru ætlaSar fyrir þessa ágúst fur-sölu. Hér er sýnis-
VanaverS
plain
horn af verSlaginu:
Electric Seal, s.bkTrimmcd
Real Scotch Mole
Muskrat
Hudson Seal
Persian Lamb
Alaska Seal
trimmed
Allar aSrar fur-kápur meS álíka afslætti.
ySar svo þér getiS valiS úr, ef þér óskiS.
kaupa. Vér borgum flutningsgjald báSar leiSir
sem óskaS er. Ábyrgst aS þér séuS ánægSur
plain or
sable trim.
sable
trimmed
$125
$225
$250
$325
$400
$575
Ágúst-sala
$97.501
$165.:
$195. ■
$295.;
$450.1
Kápurnar sendar heim til
Engin skuldbinding um aS
Állar upp'.ýsingar veittar
HOLT, RENFREW & CO. LTD.
Hafa búiS til ábyggilegan fur-fatnaS í meir en go ár.
WINNIPEG, MAN.
llll■llll
á samúS meS unglingunum; og ein
ástæðan hygg eg sé þessi algenga
tilraun til aS hlífa unglingunum viS
allri áreynslu. Alt er lagt upp i
hendurnar á þeim, og sem eSlileg
afleiSing finst þeim aS aldrei sé nóg
gert fyrir þá. I staS þess aS tala um
. mentun sem hnoss, sem vert sé aS
f.agðl ™er' að ekkert væril keppa eftir, er þaS þreyta og erfiS-
fa.. 1. 1 e kl í?æium við geyrnt leikar aS ganga á skóla. Áherzla er
kjötið án þess að borða það. Eg
lagði því á stað á uxunum tutt-
úgu mílna le'ið til að kaupa fim-
tíu centa virði af salti — og það
var ekki mikið af salti, sem eg
fékk. Þegar eg kom heim aftur
eftir tveggrja daga ferð, voru kind-
urnar tapaðar, svo að við höfðum
saltið en ekki kjötið. Þrjár af
kindunum fundust aftur í nóvem-
ber mánuði, svo eg gat aftur byrj-
að að koma upp kindum. tJlfur-
inn hefir náð í h'inar, býst eg við.
ÍFramh.)
Heimilið
Framh. frá bls. 1.
ber á uppeldi barnsins. Og oft hefi
eg óskaS að hver faSir og móSir
skildu þaS dýrmæta tækifæri aS
vera leyft aS dvelja meS barni sínu
þessi fyrstu ár, og auSnasSist aS
leggja þá undirstöSu, sem aS best-
um notum kemur síðar. ASnaSist
aS mæta þörfum barnshjartans á
réttan hátt. AuSnaSist aS. gefa því
háar hugsjónir á öllum sviðum. Og
í einu orSi auðnaSist aS sá og
hlynna aS öllum þeim frækornum,
sem ávöxt bera til blessunar fyrir
þetta líf og hiS komanda.—■
Svo koma árin þegar barniS fer
á skóla. Þá koma áhrifin, mörg og
sterk, lokkandi, og laSandi, utan aS.
Þá er hættan mest aS unglingurinn
leiSist burt frá föSurhúsunum, þá
er hætta á að heiipiliS vérSi aS-
eins pláss til aS sofa og borSa í. —
ÞaS eru tímabil í lífi margra ung-
linga þegar manni finst aS lífsgleS-
in smúist upp í léttúS, fegurSartil-
finningin upp í hégómagirni og
virSing fyrir helgum hlutum verSi
aS lotningarleysi. — Þá þarf heim-
iliS aS vera vígi, skjólgarSur, sem
brýtur næSing skaSvænna áhrifa
utan aS. — Eg spyr: þvt missa
heimilin þannig vald á þeim ungu?
AS einhveru leyti mun þaS eiga rót
sína aS rekja til vanrækslu á upp-
eldinu á barnsárunum; aS einhverju
leyti til skilningsskorts og vöntunar
oft lögð á erfiSiS í sambandi viS
sunnudagaskóla og kirkju-starfsemi.
ÞaS er þreyta fyrir unglinga aS
sækja fundi, sem sumir foreldrar
vilja hlífa þeim viS. Og stundum
virSast foreldrar vera á verSi fyrir
aS börn þeirra leggi nokkuS á sig
fyrir andleg mál i staSinn fyrir aS
halda uppi þeirri hugsjón aS þaS
séu dýrmæt hlunnindi aS rnega gefa
lítinn hluta af tima og kröftum fyr-
ir þaS málefni. — ÞaS sama má
segja um líkamlega vinnu. Mörg
móSir hefir ofboSiS sínum eigin
kröftum til þess aS hlifa börnunum
sínum við vinnu. Má móSurástin
vera svona blind? ESlilega kemur
þetta ekki aS tilætluSum notum, því
lögmáli verSur ekki raskaS aS til
þess aS meta hlutina verSur maSur
aS leggja eitthvaS á sig fyrir þá:—
LofaSu stúlkunum þínum aS
vinna meS þér, aS svo miklu leyti
sem tími þeirra leyfir, viS hússtörf
þín. Ráðgastu um viS þær hvaSa
breytingar megi gera til aS auka
fegurS heimilisins. Kendu þeim aS
taka þátt í erfiSi þínu, og eg veit
aS heimiliS verSur þeim dýrmætara
en ella mundi vera.
Og drengirnir, geta þeir ekki
haft smíSastofu sína í kjalaranum
eSa þakherbergi eSa einhversstaSar
í húsinu ? Mega þeir ekki hafa sinn
eigin kálgarS eSa blómagarS um-
hverfis húsiS, geta þeir ekki gert
þessi mörgu smávik, sem gefur þeim
ánægju og þér hjálp? Þeir verSa aS
finna til þess aS þeir eigi heimihS
meS öSrum, og séu aS gera sitt til
pS viShalda því. Viljir þú aS heim
iliS þitt þýSi sem mest til barn-
anna þinna þa lofaSu þeim aS
starfa fyrir þaS. ViljirSu aS barniS
þitt líéri aS elska kirkjuna, þá hvet
þaS til að leggja eitthvaS á sig fyr
ir hana. —
En um leiS þarf aS muna þaS aS
heimiliS þarf einnig aS vera staSur,
þar sem unglingarnir geta notiS
skemtunar. Æskan þarf gleSi.
Stundum hvarfla unglingar út
viS til aS leita aS skemtun. Ákjós-
anlegt er þegar æskulýSurinn safn-
Til
hins sann-nefnda söngfræðings, sem sækist eftir því sem full-
komnast er. Hið gamla firma.
HEINTZMAN & C0. PIANO
GRAND eða UPRIGHT
Eins og opinberun skapar nýjar hug-
myndir. Sá, sem kynnist þeim verður hrif-
inn af þeim og dást að þeim, vegna þess
að yfirburðir eru svo auðsæir, tónarnir
svo fagrir og byggingin öll svo traust og
fögur.
Kostar aðeins lítið eitt meira en önnur, sem lákari eru.
Skilmálar vorir gera kaupin þægileg. Komið í búð vora eða
skrifið oss eftir upplýsingum.
Einka umboð í Manitoba hafa
J. J. H. McLEAN
The West’s Oldest Music House,
329 Portage Ave.
& Co.
Ltd.
Winnipeg
ast saman á heimilunum til að
gleðja sig. Geta mæður ekki haft
samtök sín á milli til að gera þetta
mögulegt? Erfiði og kostnaður,
sem það hefir í för með sér marg-
borgaðist í ántegju, sem því fylgdi.
Hér er ekki hægt að fara nákvæm-
lega út í þetta atriði, en í sínu eig-
félagi og sínu eigin umhverfi
gætu konur íhugað þetta og rætt.
Við getum hjálpað hver annari með
svo margt ef við aðeins reynum
það.
En hvaðan fá foreldrar og heim-
ilið í heild sinni þann styrk, sem
þarf til að framkvæma sinar marg-
víslegu skyldur?
Það sem fyrst kemur til greina
við stofnun hvers heimilis er hinn
fórnfúsi kœrleikur.
Einhver faðir og móðir sáu á
eftir elskuðum syni eðá dóttur að
þessum nýja arineldi. Á heimili
þeirra er tómleiki eftir, en hin fórn-
fúsa móður- og föður-ást gefur
með gleði og biður Guðs blessunar
yfir þetta nýja heimili. Og þetta er
sá rauði þráður, sem þarf að renna
í gegnum alt heimilislíf. Meðlimir
hverrar fjölskyldu þurfa allir að
vilja þjóna öðrum og fórna hver
fyrir annan.—Það lundarfar lærist
aðeins af meistaranum mikla, sem
kom til þess að þjóna öðrum og láta
líf sitt til lausnargjalds fyrir
marga.”
Til þess þá að heimilið eigi var-
anlegan kraft í sér fólginn, verður
að gróðursetja þar í hjörtum hinna
úngu lifandi trú. Það er þarflegt
að ihuga uppeldismál, sálarfræði
barna og ýmislegt annað. En aðal-
atriðið í styrkleik hvers heimilis, og
stcrkasta einingarbandið, sem teng-
ir þá er þar dvelja er trúarsamfélag
við Guð. Og við kristnar mæður
hér saman komnar finnum til á-
byrgðar þessu viðvíkjandi. Getum
við ekki þrátt fyrir annríki og þrátt
fyrir allan þann ys og þys er við
lifum í, fundið stund á hverjum
degi fyrir guðræknisiðkanir mfeð
börnum okkar? Getum við ekki þó
við séum f jarlægar hver annarr tek-
ið höndum saman og reist Drottni
altari á heimilum okkar, þar sem
við getum hjálpað börnunum okkar
að Iæra að biðja? Mér finst að
ekkert hjalpaði eins til að byggja
upp ‘karakter’ þeirra. Lifandi krist-
indómur þroskast ekki án bænar-
sambands við Guð, og bænagerð á
heimilunum hefði sérstaka þýðingu
fyrir framtíð barnanna framtíð
heimilanna og framtíð kirkjunnar.
Sá timi kemur, sé hann ekki nú
þegar kominti að leiðir barnanna
okkar liggja að heiman. Er þau
hverfa okkur sjónum, finnum við
til þess að timinn, sem okkur var
léður til að undirbúa þau, er liðinn
hjá. Og móðurástin þolir ekki þá
hugsun að senda barnið sitt varnar-
laust að heiman. Við munum sög-
una um »Ásdísi á Bjargi, móður
Grettis. Henni hafði ekki tekist að
venja ódæla drenginn sinn. Hann
hafði lent í ýmsum ógöngum og var
loks gerður útlagi. Þegar hann fer
að heiman i síðasta sinn fylgir hún
honum á leið, og þegar hún kveður
hann dregur hún sverð undan
skykkju sinni og gefur honum að
skilnaði. Sverð til varnar gegn ó-
vinum hans. Móðurástin býr dnn ó-
breytt á “Bjargi”; móðirin verður
að nota árin öll, sem hún er með
barninu sínu til þess að gefa vega-
nestið til langferðarinnar, sem
framundan er. Getur hún gefið
þeim nokkuð betra til varnar á lífs-
leiðinni, en það að hafa hjálpað
þeim til að gefa sjálfa sig Guði á
vald, og hafa hjálpað þeim til að
þrá að tala við Guð sinn í bæn?
Og móðirin sjálf þarf á því að
halda á öllum tímum að geyma í
hjarta sinu þann, sem er henni
skjól og skjöldur. Það er svo margt
sem reynir á styrkleik hennar. Til
er saga af ungum manni, sem í þrjú
ár hafði dvalið , fangelsi. Loks
voru þau ár liðin og aftur átti hann
að verða frjáls niaður. Daginn
áður er hann að tala við tvo aðra
fanga. Báðir segja þeir það sama,
að móður sinni eigi þeir alt gott
að þakka. Svipur unga mannsins
varð harðneskjulegur er hann sagði:
öðruvísi er því varið með mig,
það er móður minni að kenna að eg
er hér. Eg falsaði bankaávísun. Hún
hefSi getað borgað upphæðina og
látið þetta falla niður; vinur minn
hafði gert það árinu áður, en móð-
ir min neitaði að gera það í annað
sinn. Þegar eg fer héðan fer eg
ekki til hennar, eg veit að kærastan
min og systir bíða mín, því þær
voru yfirkomnar af sorg þegar eg
fór hingað.”—Morguninn eftir
beið lokaSur vagn. við fangelsis
hliðið. Út úr honum kom tíguleg
kona, hvít fyrir hærum; hún gekk
á móti drengnum sínum, vafði hann
að sér og leiddi hann til sætis við
hlið sér. Kærastan hans var gift,
systir hans gleymdi að þetta var
dagurinn, sem bróðir hennar yrði
frjáls. En móðirin beið og bað
heima í 3 ár, vitandi að jafnvel
drengurinn, sem hún elskaði svo
heitt, misskildi hana, og seint fanst
henni birta morguninn, sem hún
loks átti von aS mega bjóða hann
^velkominn heim aftur. Og síðar
skildist honum það, að hún hafði
reynst besti vinur hans og þá þakk-
aði hann það bænum móðum sinn-
ar, að hann varð að miklum manni.
Alirif biðjandi móður verða aldrei
frá barninu hennar tekin, hvort sem
leið þess er greiðfær eða grýtt!
Eg mintist þess í byrjun að við
værum hér samankomnar íslenzkar
konur. Og varla get eg lokið máli
mínu án þess að spyrja: Hvaða
skyldu þöfum við sem íslenzkar
mæður í þessari álfu? Getum við
hjálpað eða hindrað# víðhald ís-
lenzkrar tnngu? Þjóðræknisfélög
geta starfaS, rætt þjóðræknismál á
þingum og gefið út sín tímarit.
Sunnudagaskólakennarar geta reynt
til að koma á íslenzku og láta börn
læra íslenzka sálma. Gæzluverðir
ungtemplara geta gert sitt til að
viðhalda málinu, en það verður að
vera móðirin, sem aðalverkið vinn-
ur. Ef íslenzka á að viðhaldast í
þessari álfu verða íslcnzkar mœður
að finna hvöt hjá scr til að viðhalda
henni á heimilunum. Væri það ekki
gróið ef viÖ gætum hjálpað börn-
um okkar til að skilja og læra ís-
lenzk ljóð og syngja íslenzka
söngva? Er það ekki ómetanlegt
tap að þau fari á mis við allan þann
fjársjóð, sem íslenzk skáld hafa
gefið þjóð sinni? Eg kom nýlega á
heimili í Nýja Islandi, þar sem 11
ára drengur var að skemta sér við
aS skrifa upp kvæði eftir Stein-
grím Thorsteinsson, sagðist hann
vera að skrifa kvæðin, sem sér þætti
fallegust af þeim, sem hún móðir
hans hefði lesið fyrir hann, og engri
móður hefi eg kynst, sem átti ann-
ríkara en hún. Talað var um það í
fyrra að börn hefðu hlustað með
athygli þegar frú Jakobína Johnson
las ljóð sín á samkomum. Mundu
þau ekki hlusta líka ef við einstöku
sinnum læsum þeim ljóð? og ef til
vill gæfi þaS þeim löngun til að lesa
þau sjálf.
Þegar við þá að endingu rennum
huganum yfir þetta alt, finnum við
til þess hvað þýðingar mikið starf
okkar er. Það felst sannleikur í orð-
unum “höndin, sem ruggar vögg-
unni, stjórnar heiminum”. Sú þjóð,
sem á sannkristnar konur er undur
rík. Reynum að missa aldrei sjón-
ar á því, þrátt fyrir alla erfiðleika,
að mikið er komið undir því að við
reynumst vel. Heimilin okkar þurfa
þess' meS, þjóðarbrotið vestur-is-
lenzka þarf þess með og kirkjan
þarf áhrifa okkar með. fVið minn-
umst með kæfleika og söknuði
þeirra kvenna, sem með okkur hafa
starfað og verið kallaðar burt úr
okkar hóp.—) Hugur okkar hvarfl-
ar til þeirra einnig, sem á landnáms-
tíð hófu hér baráttu sína og Ieituð-
ust við að halda uppi þeirri sömu
hugsjón og við þráum að gera.
Mörg íslenzk móðir situr nú í húm-
skuggum ellinnar meS silfrað hár
og. hnýttar hendur, sem auðnaðist
að gera frumbýlingskofann sinn að
Ö»OOC jl sönnu heimili bama sinna. Mörg-
| um foreldrum tókst á þeim árum
undir þeim erfiðu kringumstæðum
að vaka yfir sálarlífi barna sinna.
Frá þeim tímum hafa sumar okkar
fengið það veganesti, sem bezt hef-
ir dugað, og af hrærðu hjarta þökk-
um við Guði fyrir þær mæður, sem
vel reyndust í þeirri eldraun.
Við, sem nú höfum tekið viS
verðum með meiri alvöru en nokkur
sinni fyr að strengja þess heit að
setja markið hátt. Það er hlutverk
þitt og mitt að hjálpa til þess að
heimilin eigínjst aftur sinn forna
mátt. Heimilið þitt og mitt geta
orðið útvarpsstöð, sem breiðsveifl-
ar blessunarríkum áhrifum til allra,
er það nær til. ViS getum orðið
verkfæri í drottins hendi til að
vefja æskulýðinn móðurörmum, er
leiðir hann út úr sollinum að arin-
eldi heimilanna. Og kristnar mæður
verða að taka höndum saman að
tendra þar og glæða ljós trúar og
kærleika. Það ljós hjálpar gimstein-
um þeirra til að skína í þeirri feg-
urð og þeim hreinleika, sem Guð
hefir ætlast til.
Fyrir 35 árum nam hann land i
norður hluta Þingvallanýlendu,
sem kendur er við Lögberg. Bjó
hann þar rausnarbúi. Síðari kona
hans er Sigríður, ein af dætrum
Þorleifs hreppstjóra frá Reykj-
um á Reykjaströnd. Voru þau
Friðrik og Sigríður í hjónabandi
um 34 ár. iSex börn þeirra
hjóna, öll mannvænleg, eru á lífi.
Sigríður er hin ágætasta kona
í hvívetna.
Kunnugt er oss um einn bróð-
ur hins látna á lífi, Magnús Frið-
riksson, og er hann búsettur í
Blaine, Wash.
Friðrik var mætur maður,
sæmdar bóndi, lífsglaður, ötull
og drengur góður. Smiður var
hann mikill, og minna á hann
kirkjur, skólar og ýms heimili
bygðarinnar.
Friðrik var jarðsunginn 8. júni,
af séra Jónasi A. Sigurðssyni, og
fylgdi honum fjöldi vina og
vandamanna til grafar.
Þakkarorð.
öllum þeim mörgu, er auðsýndu
oss undirrituðum hluttekning og
hjástoð við andlát og útför vors
ástkæra eiginmanns og föður,
Friðriks Friðrikssonar, og þeim,
er heiðruðu minningu hans og
gáfu blóm við jarðarförina, þökk-
um við af hjarta.
Sigríður Þorleifsd. Friðriksson
og Börn hins látna.
HÁLFKVEiÐIN VÍSA,
framflutt í í Framnesbygð, á sex-
ára afmælishátíð fylkjasam-
bandsins í Canada.
tíu
Markar sporið mikilvægt
merki landsins sögufrægt.
Níu mæðra dóttir dýr
demantsþræði’’ að enni snýr.
Hafi frá hafs til ná
hugum þöndu systrabönd,
tengir samþætt segulband
sonum vorum kjörið land.
Bændur, fram! og búalið,
bróður-samhug tengjumst við,
framleiðandi’ ’ið unga land
á vort handa samtaksband.
Storðin fríð frjálsum lýð
framlög býður, megin-þýð.
BÖKUNIN
bregst ekki ef
þér notið
MAGIC
BAKING
P0WDER
Það inniheldur
ekki alúm og er
ekki beizkt á
bragðið.
Hennar styrka stuðlaval
stólpavirkið byggja skal.
Stígum létt en stöndum fast.
Stefnum rétt og samheldast.
Auðvalds spyrnum afli mót;
okurs þyrni slítum rót.
Sigurþrótt sæki drótt
sjálfs í hönd, um efni vönd.
Sýnum, hvað vér sðguvert
sameinaðir fáum gert.
Magn. Sigurðsson.
...Skýring: Níu mæðra dóttir:
það er Canada,—dóttir hinna níu
systra—er fylkjasambandið mynd-
ast af. — Samanber goðsögnina
um Njörð: “Níu mæðra mögur,
níu systra sonur.” M. S.
“SAGA.”
Fyrri bók þriðja árgangs miss-
irisritsins “Sögu”, er rett að koma
út. Er brotið nokkru stærra en
áður og pappír þynnri, en sami
blaðsíðufjöldi og lesmál drýgra.
Var þetta beiðni margra þeirra,
er ftla sér að binda hvern árgang
saman í eina bók, en þótti hún of
þykk í fyrra búningi sínum. Mun
flestum þykja breytingin til batn-
aðar.
Efnisyfirlit:
Canada, 1867—1927: Þ. Þ. Þ. —
Kraftaskáld: Valtýr Guðmunds-
son.í—/Sveinbjörnson: Þ. Þ. Þ.
Ása í Sólheimum: J. P. Pálsson.—
Tvö kvæði ('Endurfæðing og
Vögguljóð: iSig Jul. Jóhannesson
þýddi. — Herhvöt: Þ. Þ. Þ. — Vor
er í skóginum: Þ. Þ. Þ. — Bréf
Bens frænda: Þorskabítur þýddi.
Hóla-Jón: Þ. Þ. Þ.— Dæmisögur
(iHengingin, Bóndinn og gras-
maðkurinn, Læknarnir og veiki
maðurinn, Það er sit hvað: mælgi
eða ment, Brunnklukkan og jöt-
unuxinn) : Þ. Þ. Þ.— Sónháttur:
Þ.Þ.Þ. — Hugrúnir: Þ. Þ. Þ. —
íslenzkar þjóðsagnir (Sagnir úr
Hróarstungu: Guðmundur Jóns-
son; Druknun Þorsteins: Halldór
Daníelsson; Vofan á Ásnum: M.
Ir.gimarsson; Áhrínsorð: Jóh. örn
Jónsson; Draumavísur: J. ö. J.,;
Bitrasta hefndin): Þ.Þ.Þ.—Glett-
ur málarans: Anatole France
(Fyrsta saga: Púk^rnir)—Bæk-
ur (Mýndilr Einars Jónssonar;
Skírnir hundrað ára; Vaka; Gagn
fræðaskólinn á Akureyri).—Sann-
leikssegjarinn: Mrs . South-
worth, höf. “Kapítólu”.
“Saga” er að þessu sinni með
allra fjölbreyttasta móti. Eina
skemtiritið vestan hafs . Kaupið
hana og borgið. Gerist áskrif-
endur i dag. Á morgun getur
það orðið of seint. Verð $1.00
hver bók, $2.00 um árið.
SAGA
732 McGee St., Winnipeg, Man.
I
niiain

liilHliimiHliltKl
( Þjóðminningardagur
1 Islendinga í Vatnabygðum
* verður Kaldinn að
I Wynyard Beach, 2. Ágúst, 1927
í hinum nýbygða skemtiskála bygðarinnar,
m Skemtiskráin byrjar kl. 12 á hádegi.
1 Forseti dagsins . . Séra Friðrik Friðriksson
m Minni Islands . . Séra Þorgeir Jó nsson
P Minni Canada . . , Séra Carl J. Olson
| Minni Bygðarinnar . . Dr. J. P. Pálsson
■ Einnig talar Séra Rögnvaldur Pétursson um hira vænt-
anlegu för til Islands 1930.
p Milli 2 til 300 íslenzkir unglingar syngja þar íslenzka
■ þjóðsöngva, undir stjórn hins alþekta söngkennara herra
Brynjólf* Þorlákssonar.
m Haraldur Sveinbjörnsson, leikf miskenrari, sýnir þar leik-
fimi og íþróttir af ýmsu tagi.
Unglingsdrengir úr bygðinni sýna þar íslenzkar glímur.
Einnig fara þar frem kappglímur og íþróttir ýmiskonar.
Kvenfélag Quill Lake safneðar selur veitingará staðnum.
DANS að kveldinu,* ágæt músik,
I umboði nefndatinnsr, JÖN JÖHANNSSON.
■llllHllHllHHillllHIIIIHinanilHiilHlllMIIHIIIHIIIMIIIIHllimiHIIIIBillllH ■: ■ ■ ■

Maður nokkur, er að fiskiveiS-
um var í Eany ánni, sem fellur í
gegnum Ejonegal héraðið á írlandi,
fékk í net sitt lax einn mikinn, er
vóg hérumbil fjörutiu og niu pund.
Er það lang-þyngsti lax, sem
nokkru sinni hefir veiðst þar um
slóðir, og þótt víðar sé leitað.
Friðrik Friðriksson
f. 22. okt. 1859—d..6. júni 1927.
Hann varð bráðkvaddur að
heimili sínu í Lögbergsbygð, 6.
júní síðastl., rúmlega 67 ára.
Friðrik var eyfirzkur og nam
ungur smíðar að Kaupangíi. Vest-
ur um haf fluttist hann 1887, þá
kvæntur. Fyrri konu sina misti
hann eftir skamma dvöl hér vest-
an hafs. Lifir ein dóttir af því
hjónabandi.
Islendingadagurinn
7. ÁGOST
Seattle, Wash.
t
f
T
f
T
t
t
t
t
V
Program kl. 2 e. h.
Forseti: H. E, MAGNÚSSON.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Avarp forseta
Söngflokkurinn
Island, ræða
Söngflokkurinn'
H. E, Magnússon
Ó, guð vors lands
Páll Bjarnarson
Minni Vesturheims - - Séra Halldór Johnson
Söngflokkurinn
7, Minni kvenna
8. Söngflokkurinn
Frú Jakóbína Johnson
ísafold og Ameríka
FORSTÖÐUNEFNDIN: A. Fredrickson, K. Thorstein»*on, Ingi Thor-
kelsson, R. Thorláksaon, G. Brown, V. öla-
son, B. Björnsson, M. joknson og H. E, Magn.
T
t
T
t
t
T
t
t
T
t
T
T
t
t
T
T
T
T
t
T
T
t
t
t
♦;♦
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦-♦♦♦^♦♦-♦♦♦♦♦♦♦♦♦-♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦Já