Lögberg - 29.12.1927, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 29. DESEMBER 1927.
BS2SS52SES2S2SH55SHSZ5asa52SHSaS25aS2Sa5HSZ5aSa5HSaSE5asaSHSHS25^SaSBSiaa HSHSHSHSHSHSHSHSHSHSHSHSaSHSHSHSHSHSHSHSHSHSaSHSHSHSaSHSHSaSHSasaSHSHSHSHSHSHSHSHSHSPSi
SOLSKIN
SHSHSHSHS?6; SHiitSHS2SHSH5H5HSHSHSH5HSHSH5HSH5HSESHSHSH5H5HSH5HSHSHSHSHSHSrlbHhHí 5HSHSHSHSHSHSHSH5H5H5HSH5HSHSH5HSH5HSH5HSH5HSHSHSHSHSHSHSH5HSHSH5HSH5HSHSHSHSHSH SHSHSHSHSHSHSi
Ó, FAGURT ER A FRÓNI.
Ó, fagurt er á Fróni,
um fjöll og dal og sund,
er árdagsleiftur loga
um ljósan himinboga
frá sól og sumarstund.,
og fuglar frjálsir syngja
í frjóum birkilund
og faðmast fíflar Ijósir
og fagurleitar rósir
á grænni blómagrund,
og svanir sætan kvaka
við sólgylt vötnin blá,
og þokuband sig bindur,
sem bæri léttur vindur
um bjarta jökulbrá.
KENNINGIN HANS AFA.
Veturinn var byrjaður. Kaldur norðanvindur-
inn næddi um bert trjálimið og feykti bleikum lauf-
blöðum í hringiðu fram undan sér. Loftið var grátt
og þrútið og var að smá hreyta úr sér snjókornun-
um, sem féllu hægt og líðandi niður og breiddu sig
yfir jörðina. Horfið var sumarið og söngifuglinn og
hið ilmandi skraut jarðarinnar. Alt var það horf-
ið, og í þess stað var kominn veturinn. Veturinn,
með erfiðleikana og alvöruna. Hina bláköldu al-
vöru, sem enginn nema einstæðingurinn og fátæk-
lingurinn þekkir.
Hann Nonni litli var hvorki fátækur né alvöru-
gefinn. Hann var nú líka ekki nema átta ára gam-
all. Hanni fékk nóg að borða og átti falleg föt að
fara í á sunnudögum, og Nonni áleit sig ríkan og
sælan dreng.
Það var nú öðru máli að gegna með hana Siggu.
auminginn hún Sigga! Hún var svo ósköp mögur,
af því hún fékk ekki nóg að borða, og svo var kjóll-
inn hennar svo afskaplega bættur. Pabbi hennar
var dáinn, og mamma hennar hafði ofan af fyrir
þeim með saumavinnu. Þær leigðu herbergi í hrör-
legu húsi á sama stræti sem Nonni bjó á.
Nonnij var guði þakklátur fyrir það, að hann
átti bæði föður (og móður, og þar að auki afa og
ömmu. Hann átt líka systir, sem hét Dóra, en hún
var bæði lítil og rellin, og grét þau óskðp. Nonni
reyndi að vera þolinmóður við hana, og þagga niðúr
í henni, þegar hún grét sem mest, en þá versnaði
það oft um helming. Hann komst því fljótt að
þeirri niðurstöðu, að drengir væru betri en stúlkur,
því ekki mundi hann eftir að hann hefði nokkurn
tíma látið svona.
Það var enginn kátari en hann Nonni, þegar að
snjórinn kom. Því að, var ekki snjórinn sendiboði
jólanna? Fallegur og hvítur var hann. Alveg eins
og sykrið á jólakökunum.
Á jólunum fór Nonni| litli líka alt af að heim-
sækja afa og ömmu. Hún amma hafði líka þann
urmul af kökum og jólabrauði, og enginn kunni
fleiri sögur að segja, en hann afi. Þær voru þó
heldur kynlegar sumar þerra. Til að mynda hafði
afi hans sagt honum einn daginn þegar snjóaði
mikið, að nú væru þvottakonurnar í skýjunum að
þvo, og þetta, sem við köllum snjó, væri bara sápu-
froðan, sem rynni niður barmana á þvottakerunum
hjá þeim. Nonna fanst líka töluvert sápubragð að
snjónum. t
Afi átti lítið lestrarherbergi, og sat þar stund-
unum saman. Nonna fanst að hann vera kominn
inn í kirkju, þegar hann var kominn þangað. Afi
hans var þar fremur alvarlegur og alt af með nefið
niður í bókum, og sagði honum engar kynjasögur.
Inni í herberginu var eitt stórt borð, með mörgum
skúffum, stór bókaskápur, sem var smíðaður inn í
vegginn, og tveir stólar. Á veggjunum voru tvær
myndir, önnur var af Kristi krossfestum, en hin af
Jóni Sigurðssyni. Þetta voru mennirnir, sem afi
hans hélt mest upp á og þótti öllum öðrum fremri.
Hann var vanur að taka í hendina á Nonna og leiða?
hann fram fyrir þær og gefa honum heilræði. —
“Þessi maður,” sagði afi hans við hann, "er guðs-
sonur. Hann elskaði okkur svo mikið, að hann kom
niður á jörðina til að hjálpa okkur, og hann lét
deyða sig á krossi vor vegna. Hann átt þú að elska
og sýna ensku sína í því, að segja ávalt satt og
hjálpa þeim, sem bágt eiga, hvort heldur það er
maður eða skepna. — Svo sneri hann sér að hinni
myndinni og hélt áfram: “Þenna mann átt þú að
virða. Hann frelsaði ættjörð sína, land feðra þinna.
Hann var maður, sem elskaði sannleikann og þoldi
ekki, að sjá þjóð sinni misboðið*. Islendingar minn-
ast hans með lotnngu, og mundu eftir því, Nonni
minn, að þið eruð nafnar.”
Nonni litli vildi. reyndar vera góður og mikill
maður og þjóðar sómi, en hann langaði ósköp mikið
til að eignast kistilinn, sem að afi hans geymdi und-
ir rúminu sínu, sem var fullur af rúsínum og alls-
konar sætindum. Það var auðséð, hvað hann var
glaður, þegar þeir nálguðust kistilinn.
Leyndarmál liggja þungt á sumum, en því var
nú ekki þannig varið með hann Nonna og hana Siggu.
Þau ætluðu hvorki meira né minna, en að1 verða
hjón, þegar þau væru orðin stór. Sigga þekti engan
dreng, sem var eins góður og hann Nonni, og Nonni
þekti enga stúlku, sem var eins fátæk og hún Sigga,
svo það væri bezt fyrir hana að eignast ríkan mann.
Það var nú farið að líða til jóla. Það var kom-
inn 18. desember. Veður var bjart og frostlítið.
Nonni litlil var farinn út með sleðann sinn til að
leika sér við hana Siggu. Það var ekki langt þang-
að til að hann væri kominn aftur. Hann settist niður
þegjandi á stól úti í horni og var heldur niðurlútur.
Móðir hans tók eftir því og sá, að hann var að gráta.
“Nú, hvað gengur að þér, Nonni minn?” spurði hún.
— “Það er hún Sigga,” sagði, hann loksins með
grátstaf i kverkunum, hún á víst að fara á barna-
heimilið. Mamma hennar hatfði veikst og er nú dáin
úr einhverri bólgu. Eg bauð Siggu að eiga sleðann
minn, en hún tók ekki minstu vitund eftir því. Hún
situr hágrátandi inni hjá henni gömlu Þórunni og
kallar á mömmu sína.
“Veslings-barnið,” sagði móðir hans. “Komdu
nú, Nonni minn, og hættu að gráta. Guð hjálpar
henni iSiggu litlu, það máttu vera alveg viss um.”
Um kvöldið, þegar allir voru háttaðir, lá Nonni
litli vakandi í rúminu sínu og var að hugsa um
hvernig hann gæti hjálpað henni Siggu litlu. Hon-
um hrylti við barnaheimilinu og það var alveg ó-
hugsandi, að Sigga þyrfti að fara þangað. Hann var
búinn að biðja Guð að frelsa hana frá þeim ósköp-
um. Hann var ekki alveg viss um, hvort að Guð
mundi nú verða við þessari bón sinni. Svo fór hann
að hugsa um þennan Jón, sem afi hans hafði svo oft
sagt honum af. Gaman væri nú að vera mikill mað-
ur eins og Jón. Auðvitað var Kristur mikill maður
líka, en menn geta líkst Kristi, en ekki gjört alt það
sem hann gjörði. Jón var maður eins og aðrir
menn, og að hugsa sér það', að hann skyldi heita
sama nafni, það var nú ekkert smáræði. Alt í einu
leit Nonni hugfanginn upp og sagði í hálfum hljóð-
um: “Eg skal reyna það.” Bvo fór hann að sofa<
Næsta dag, var amma hans heldur en ekki hissa
að sjá hann standa fyrir framan dyrnar hjá sér. —
“Já, þú kemur rétt mátulega, Nonni minn,” sagði
hún, “eg hefi verið að baka jólabrauðið í dag; en
það færð þú ekki að smakka fyr en á jólunum. Eg
hefi hér samt fáeinar sykurkökur, sem þú mátt gæða
þér á.”
“Þakka þér fyrir, amma mín,” sagði Nonni, "en
eg verð endilega að tala við afa og þig, áður en eg
geta borðað nokkuð.” — Amma hans leit hálf-undr-
andi á hann og sagði svo í góðlegum róm: Kallaðu
þá á hann afa þinn, og segðu honum að koma inn í
eldhúsið.”
Nonni var hálf vandræðgalegur, þegar hann ætl-
aði að gera grein fyrir erindi sínu. Hann leit á afa
og ömmu þar sem þau sátu og biðu róleg eftir að
heyra, hvað hann( hefði að 'segja. Loksins stundi
hann upp: “Eg vildi tala við ykkur um hana Siggu.
Hún á svo óskðp bágt. Mamma hennar er dáin, og
eg held það eigi að fara með Siggu á barnaheimilið,
og eg veit að enginn verður góður við hana þar, því
kjóllinn hennar er svo bættur. Mér dat í hug—”
hér hikaði Nonni sér ofurlítið — “að ykkur þætti
kannske gaman af að hafa litla stúlku, það er svo
gaman að henni Siggu á stundum.”
Afi og amma sátu bæði grafkyr, og horfðú hvort
á annað undrandi augnaráði. Hefði jörðin opnast,
hefðu þau ekki orðið meira hissa en við þessa uppá-
stungu hans Nonna.
“Eg held við séum of gömul til þess að hugsa um
litla stúlku,” sagði afi hans; “svo mundi henni leið-
ast hjá okkur.”
“Ekki held eg það nú,” sagðí Nonni og var held-
ur glaður á svip; “hún sem var alt af alein heima og
hafði ekki nema köttinn að leika sér við. Hún getur
þá komið með köttinn með sér.”
“En, Nonni minn,” sagði afi hans alvarlegur,
“hvað kom þér til að biðja okkur um þetta?”
Nonni litli varð hálf feimnislegur og horfði
niðúr fyrir sig. “Það er af því mig langar til að
líkjast mönnunum, sem þér þykir vænt um, afi
minn.” L. B. B.
RÁÐNING GATUNNAR í SÓLSKINI.
Wynyard, Sask.,. 21. nóvember 1927.
Litli rauði dvergurinn, er mannstungan, og
fílabeinsrimlarnir eru tennurnar. Vængjahurðirn-
ar meina varirar. Næsti nágranni, er nefið, sem
heyrist aldrei í nema þegar maður sefur og hrýtur.
Bræðurnir tveir, lengra uppi í fjallshlíðinni, eru
augun; þunnu blæjurnar, sem falla niður fyrir dyrn-
ar, eru augnalokin; kristallshurðirnar eru gleraug-
un, sem notuð eru þegar augun verða sljó eða veik,
Dvergarnir sitt hvoru megin við litla, rauða dverg-
nn eru eyrun. Konungurinn lagt inni í landinu þar
sem þetta gerist, er mannsheilinn.
Virðingarfylst,
Edna Bjarnason, 12 ára.
Piney, Man., 25. nóvember 1927.
Kæra Sólskin:—
Litli, rauði dvergurinn, sem getið var um í Sól-
skini seinast, er tungan. Tungan getur gert mikið
ilt af sér, þegar menn tala illa. Tungan er heimur
fullur ranglætis. >— Við sjáum á íslenzku sögunum,
og annara landa sögum, að tungan hefir oft verið
orsök að ógurlegum stríðum. Tungan getur eyðilagt
góð heimili með því að spilla á milli hjóna, foreldra
og barna, og systkina og annara vina. Þetta er alt
voðalega ljótt. — Konungurinn lætur litla rauða
dverginn gera þetta. Konungurinn er hugurinn. —
Kristur sagði: Hví hugsið þér svo ilt í yðrum hjört-
um. Mikið af slæmu umtali sprettur af öfund. Við
eigum öll að temja okkur að hugsa fallega og biðja
Guð að hjálpa okkur að breyta við aðra, eins og við
viljum að aðrir breyti við okkur.
Margrét Freeman, 14 ára.
DAUÐASTRÍÐ A MICHIGANVATNI.
Blöðin fluttu merkilega hreystisögu árið 1906,
af nítján ára gömlum unglingi, sem Edwin A.
Crolins hét.
Ásamt fjórum öðrum mðnnum var hann í skemti-
báti á Michiganvatninu. Þegar komið var undir
kvöld og farið að dimma, skall á ofsaveður, og vatn-
ið varð úfið eins og reginhaf. Eftir langan hrakn-
ing hvolfdi bátnum, en allir mennirnir gátu haldið
sér í hann. Klukkutími leið eftir klukkutíma og
þeir voru aðfram komnir af kulda og þrejdu.
Um miðja nótt sýndist þeim ljósi bregða fyrir í
fjarlægð. Þeir kölluðu eins hátt og þeir gátu, en
stormurinn kæfðf hljóðin og Ijósið hvarf.
Þá hrakti til suðurs og loks sáu þeir eins og
daufan glampa; héldu þeir að það væri birtan af
ljósunum í Chicago, og mundi vera hér um bil tvær
mílur í burtu.
En enginn þessara manna var góður sundmað-
ur; þeir treystu sér því ekki til að synda í land, sér-
staklega vegna þess hvað þeir voru orðnir þrejrttir,
kaldir ogj þjakaðir.
Loksins bauðst Crolius til þess að reyna að
synda í land til þess að fá hjálp. Hinir margbáðu
hann að fara ekki, en hann fór samt og sagði, að
betra væri að einn fórnaði lífi sínu í tíma, heldur en
an þeir færust allir. Svo lagði hann af stað,
Eftir hálfa aðra klukkustund komst hann á land
í Chicago^ svo þjakaður, að honum var ekki hugað
líf.
Tafarlaust var farið af stað að bjarga hinum
mönnunum, og komust þeir allir af.
Eg var í Chicago, þegar þetta skeði, og var
mikið rætt i blöðunum um afreksverk og hugrekki
Croliusar. Síðan, hefir sagan verið prentuð í Book
of Knowledge, og er þar rétt að öðru lejrti en því, að
þar er sagt að hann hafi verið eina klukkustund á
sundinu, en hann var hálfa aðra.
Sig. J. Júl. þýddi.
LEIKIR.
I—
í þessum leik og
o. s. frv. En eftir
. Eins margir getal tekið þátt
vilja. Allir telja 1, 2, 3, 4, 5, 6
6 segja allir “hó!” í staðinn fyrir 7, og þegar kem-
ur að 14 og 21 og 28, þá segja allir líka “hó!” í stað-
inn fyrir iþá tölu; það er að segja: í staðinn fyrir
sjöundu hverja tölu, segja allir: “hó!”
Ef einhverjum fipast og hann segir stafinn, sem
hann má ekki nefna, í staðinn fyrir “hó!”, þá verður
hann fyrir sekt. Þetta getur verið sérlega fjörugur
leikur.
II—
í þessum leik geta eins margir verið og vilja. —
Einn af leikendunum velur sér orð í huganum og
segist vera að hugsa um orð, sem rími á móti orði,
sem| hann tiltekur. Hann segir t. d.: “Eg er að
hugsa um orð, sem rímar á móti rót.”
Hver leikandinn fyrir sig á að geta til hvert
orðið sé.
Einn segir t.d. f “Er það orð, sem ljótt er að
aegja?”
“Nei,” svarar hinn, “það er ekki blót.”
“Er það nafn á nokkru, sem við þurfum, þegar
gat kemur á buxurnar okkar?”
“Nei,” segir hinn, “það er ekki bót.”
Þá segir einn enn: “Er það nokkuð, sem renn-
ur?”
“Nei,” svarar hinn, “það er ekki fljót.”
Enn þá segir einn: “Það er ekki grjót?”.......
Enn segir einn: “Er það nokkuð, sem er hart?”
“Nei,” svarar hinn, “það er ekki grjót.”
Þá segir einn: “Er það orð, sem notað er, þegar
fólk kemur saman?”
“J á” svarar hinn, “það er mót.
Með þessu er leikurinn búinn, og svo er byrjað
aftur.
III—
Þessi leikur er kallaður “Þrándur í Götu” og
getur verið sérlega skemtilegur. Hann gefur tæki-
færi til þess að sýna, hversu dugleg þið eruð til
þess að komast jrfir erfiðleika.
Þessi leikur er innifalinn í því, að þið hlaupið
öll, en einhverjar hindranir eru látnar í veginn fjrrir
ykkur hér og þar, og þið eigið að reyna ykkur á því,
hvert ykkar er duglegast að komast áfram.
Mark er sett, sem þið eigið að reyna að komast
að, og sá vinnur leikinn, sem þangað komst fyrst.
Margar hindranir mega vera á leiðinni, og við
köllum þær “Þránda í Götu.”
Ekki má hafa neitt til þess, sem hætt er við að
þið getið rneitt ykkur á.
Fyrst má hafa botnlausa tunnu á hliðinni, til
þess að klifra yfir; svo( má hafa tóma botnlausa
poka, þanda út með( gjörðum, sem á að skríða í
gegn um, og á þriðja staðnum má reisa upp skrif-
8pjöld á rönd.. Við spjaldið á að vera pundinn griff-
ill, og með honum á hver leikendanna að skrifa setn-
íngu, sem áður er tiltekin, og númerið sitt í staðinn
fyrir nafnið sitt.
öllum leikendum er gefið sérstakt númer, áður
en leikurinn byrjar.
IV—
Þessi leikur heitir: “Káti málarinn”. Maðurinn
er innan í hring af krökkum, sem raða sér þennig,
að þau eru tvö og tvö saman og haldast í hendur;
hringurinn verður því tvöfaldur. Þau ganga hratt
*— alt af í hring — og syngja hátt þessa vísu:
“Hann Magnús gamli málari
var mesti heimsins galgopi,
með hveiti poka í hendinni
og hina uppi á trektinni;
og vatnið hvein og hjólið sveif;
í hveitipokann Magnús þreif.”
Um leið og seinasta orðið er sungið, skifta leik-
endurnir um þannig, að þeir, sem voru að utan i
hringnum, færa sig áfram hver um sig, þar sem sá
næsti var að innanverðu í hringnum, en sá, sem þar
var, fer þangað sem hinn var áður.
En málarinn, sem er innan í hringnum, reynir
að komast þangað, sem einhver hinna var, og ef
honum tekst það, þá verður sá, sem staðnum tapaði,
að verða málari og fara inn í hringinn. Þar verð-
ur hann að vera þangað til hann getur þrifið burt
einhvern annan og koimist í hans stað.
S. J. J.
Professional Cards
DR. B. J. BRANDSON
216-220 Medical ArtB Bldg.
Oor. Graham og Kenncdy Sta.
PHONE: 21 834
Offlce tlmar: 2—3
Phone: 27 122
Wlnnlpe*, Manitoba.
COLCLEUGH & CO.
Vér leggjum eérataka Ihentlu 4 aC
eelja meCul eftlr forskrlftum l«ekna.
Hln beztu lyf, sem hægt er aB fá, eru
notuti eingOngu. Pegar þér kómiB
meB forskriftlna til vor. meglB þér
vera yíbs um, aS fi rétt þaB sem
Ueknirinn tekur tll.
N’otre Dame and Sherbrooka
Phones: 87 ISI — 17 Itl
Vér seljum Glftingraleyflsbréf
DR O. BJORNSON
216-220 Medicai Arts BJdg.
Cor. Graham og Kennedy Sta.
PHONE: 21 834
Offlce tlmar: 1—3.
Heimill: 764 Victor 8t.
Phone: 27 686
Wlnnipeg, Manitoba.
DR. B. H. OLSON
21 «-220 Medioal Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Ste.
Pbone: 21 834
Offlce Hours: 8—{
Heimlll: 921 Sherburne 8t.
Winnipeg, Manltoba.
DR. J. STEFANSSON
210-220 Medical Arts Hldg
Cor. Graham og Kennedy 8te.
Phoie: 21 834
Stundar augrna, eyrna nef og
kverka ejúkdóma.—Er aS hi/t/ta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Heimili: 873 Róiver Ave.
Ttaiia. 42 691
DR. A. BLONDAL
Medlcal Art* Bldg.
Btundar sérstaklega Kvenna og
Barna sjúkdúma.
®r aB hitta frl kl. 10-12 t. h.
og 3—6 e. h.
Otfioe Phone: 22 208
Heimlll: 806 Victor St.
Slmi: 28 18»
Dr. Kr. J. Austmann,
Wynyard, Sask.
DR. J. OLSON
Tannlæknlr
210-220 Medlcal Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy 8ta.
Phone: 21 834
HelmiUs Tals.: 38 126
DR. G. J. SNÆDAL
Tannlæknlr
014 Somerset Block
Oor. Portage Ave og Donaid 8t.
> Talslmi: 38 889
Dr.
Sig. Júl. Jóhannesson
stundar almennar
Iskningar
532 Sherbnrn St. Tals. 30 877
G. W. MAGNUSSON
Nuddlæknir.
607 Maryland Street
(|Þriðja hús norðan við Sarg.)
Prone: 88 072
Viðtalstími: kl. 3-7 e.h. og é
Sunnudögum frá 11-12 f.h.
Giítinga- og JarBarfara-
Blóm
meB litlum fyrirvara
BIRCH Blómsali
583 Portage Ave. Tals.: 30 710
St. John: t, Rlng I
THOMAS H. JOHNSON H. A. BERGMAN faL lögfrsoBlngmr. Skrifstofa: Room 811 McArthur Buildlng, Portage Ave. P.O. Box 1656 Phones: 26 849 og 26 840

JOSEPH T. THORSON ísl. lögfræðingur Scarth, Guild & Thorson, Skrifstofa: 308 Great Weat Permanent Building Main St. south of Portage. Phone 22 768

LINDAL, BUHR & STEFÁNS0N felenzklr lögfræöingor. 356 Moin St. Tala.: 24 963 peir hafa elnnig skrifabofur aB Lundar, Riverton, Gimli og Piney og eru þar aB hitta á. eítlrfylgj- andl timum: Lundar: annian hvern mlBvikudag Riverton: Fyraba fimtudag, Gimli: Fyrsba mtBvikudag, Piney: priBJa föstudag 1 hverjum m&nuBi

J. Ragnar Johnson, b.i.,lib,llm. ísleazkur Iögmaður með McMnrray & McMarray 410 Electric Railway Chamber Winnipeg, Man. Símar: Skrifst. 26 821. Heima 29 014

A. G. EGGERTSSON tsl. lögfræðliigur Hefir rétt til aB flytja má.1 bæBl t Manitotoa og Saekatdhewan Skrifstofa: Wynyard, Saak.

A. C. JOHNSON »07 Oonfederation Ufe Bldg. WINNIPKG Annast um íasteignir manna. Tek- ur að kér að ávaxta eparifé fúlks. Selur eldsábyrgð og bifnedBa ábyrgB- ir. Skriflegum fyrirspurnum svarað samstundls. Skrifstofueími: 24 263 Heimastmi: 33 328

J. J. SWANSON & CO. I.IMJTKD Rentili Insurance Real E 8 t at,« Mortgagei 600 PARIS BLiDG., WINNPEG. Phones: 26 349—26 340

Emil Johnson SERVIOE EI,EOTRIO Kafmaons Controctino — Allakvns rafmaonsdhöld seld. oo riO þau oert Eo *el Moffat og CcClary elda- vélor og hefi þvrr til sýnis d verk- stceOi mínu. 524 8ABGENT AVK. (gamla Johnson’s bygglagin viB Young Street, Wlnnipeg) Verkst.: 31 507 Heima:27 286

A. S. BARDAL 848 Sherbrooke St. Selur likkistur og annaat um út- farir. Allur útbúnaður sé. beaöL Ennfremur selur hann ollskonar minnisvaröa og legsteina. Skrlfstofu tato. 86 607 Helmllis Tals.: 68 309

Tals. 24 158 NewLyceum FhotoStudio Kristín Bjarnason eig. 290 Portage Ave, Winnipeg Næst við Lyceum leikhúsið.

Holmes Bros. Transfer Co. Baggage and Furniture Moving Phone 30 449 668 Alvorstone St., Winnipeg ViÖskiftiUlendinga óakað.
^IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIf
| Samlagssölu aðferðin. I
Sama reglan gildir um rjóma, sem aðrar búnaðnr- =
E afurðir, að því meira sem vörumagnið er, þess tiltölulega E
E laegri verður «tarfræksluko«tnaðurinn. En vörugæðin =
= hljóta að ganga fyrir öllu. Lrjú meginatriði þurfa að 5
E vera til staðar, ef vara vor á að fá það sæti, sera henni E
= ber á brezkum markaði, sem sé vörumagn, reglubundnar E
= vörusendingar og vörugæði.
Með því að styðja yðar eigin SAMLAGSSTOFNUN eru S
E fyrgreind þrjú meginatriði trygð. E
Manitoba Co-operative Dairies Ltd.
= 846 Sherbrooke St. - ; Winaipeg,Maaitoba =
riillilliiiilllliiiillllllllllllllililililiiiiiiiliiiilliiililiiiiiliililiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilllllillliirE