Lögberg - 12.04.1928, Blaðsíða 1

Lögberg - 12.04.1928, Blaðsíða 1
Helztu heims-fréttir 41. ARGANGUR |j Canada. Maður nokkur, Samuel J. Bar- bour að nafni, sem er ekki fyrir nlls-löngu kominn til Canada frá Newcastle á Englandi, er að sækja um styrk til innflutningadeildar- innar til að geta komist aftur til Englands og stundað þar iðn sína. Hann er málari, en kom til þessa lands með þeim ásetnipgi, að vinna hjá bændum og líklega verða sjálfur bóndi með tímanum. Ástæðan sem hann ber fyrir, að bann vill nú fara heim aftur, er sú, að bændurnir, sem hann hefir unnið hjá, þeir eru einir þrír, hafi sagt sér, að hann sé alt of stuttur til að vinna bændavinnu. Hann er ekki full fimm fet á hæð. Þessi Englendingur hefir því sannfærst um, að Canada sé ekki land fyrir stutta menn og vill því komast aftur til Newcastle. * * * 1 vikunni sem leið vildi það slys til, að maður fótbrotnaði við Oro Grand námurnar við Bulldög Lake, svo sem 140 mílur norður frá Winnipeg. Það var álitið nauðsynlegt að koma manninum sem allra fyrst til Winnipeg, svo hann gæti notið sem allra beztrar aðhjúkrunar og læknishjálpar. Var því símað til Winnipeg og beðið um að sent væri loftfar eft- ir manninum, sem fyrir slysinu varð. Þetta var þegar gert og eftir hálfan fjórða klukkutíma frá því að loftfarið lagði af stað, kom það aftur með hinn slasaða mann og hafði það þó tafist tölu- vert við að lenda þar norður frá, því þar var ekki annar lendingar- staður en ísinn á vatninu. en loft- farið var ekki til þess gert, að lenda í ís, en hepnaðist þó slysa- laust. * * * Síðan Manitoba stjórnin afréði að sækia ekki um leyfi til að virkja Sjö-systra fossana í Winnipeg ánni, hefir verið lagt fast að borgarstjórninni í Winnipeg, að sækja um leyfi til að gera þetta, Svo að þessi raforka, sem þar er hægt að framleiða, lendi ekki hjá Strætisbrautafélaginu, því vænt- anlega fær það leyfi til að virkja fossa’na, ef hvorki Manitobafylki eða Winnipeg borg sækja um það leyfi til Sambandsstjórnarinnar. Hafa þeir verkamanna leiðtog- arnir, Woodsworth, Farmer, Dix- on og fleiri látið mikið til sín taka í þessu máli. iSegir Mr. Woods- worth, að bærinn muni fá þetta leyfi, og verða tekinn fram yfir félagið, ef hann sæki uijfc það. Hvað bærinn gerir í þessu máli, er óvíst þegar þetta er skrifað, en heldur litlar líkur virðast til þess, nú sem stendur, að Winnipeg- borg sæki um leyfi til þess að virkja Sjösystra-fossana, frekar en Manitoba fylki. * * * Það stendur til, að bygð verði í sumar fimtán hæða skrifstofu- bygging á norðaustur horninu á Main St. og Portage Ave. í Winn;- nipeg, sem gert er ráð fyrir að kosti $2,500,000. Það verður hæsta byggingin, sem enn hefir hygð verið í Winnieg. ♦ # * Afar stórt loftfar frá Detroit, hefir verið á ferð hér norður í Manitoba nú fyrir skömmu. Ætl- ar R. E. Byrd heimskautafari að nota það til að fljúga í því til suður pólsins. Þeir sem hér komu í þessu mikla loftfari, heita Ben- nett og Balchen, og var ferðin norður í óbygðir Manitobafylkis aðallega til þess gerð, að vita hvernig það reyndist að lenda því á ís og snjó. Sögðu flugmenn- irnir, þegar þeir komu aftur, að það hefði gengið ágætlega. Þeir eru nú farnir aftur til Detroit. * * * Angus Nicholson, auglýsinga- maður í Vancouver, var í haust fundinn sekur um að hafa orðið manni að bana, sem Douglas hét, °g dæmdur í fjögurra ára fang- elsi. Málinu var áfrýjað og hef- ir Nicholson nú verið sýknaður af þeirri kæru. * * V Allan J. Adamson, stofnandi Western Trust félagsiná,’ dó í Florida hinn 3. á.m., þar sem hann dvaldi í vetur. Heima átti hann í Winnipeg, og hafði verið í VesturÆanada í meir en 50 ár. Adamson dómari í Winnipeg er einn af sonum hans. Bandaríkin. James J. Davis, verkamála ráð- herra áætlar, að seint í marzmán- uði sé 1,874,050 vinnulaust fólk í landinu, það er að skilja fólk, sem vill vinna. Segir hann, að þetta sé ískyggilegt að vísu, en þó sé atvinnuleysið 1 Bandaríkj- unum ekki nærri eins ískyggilegt eins og margir hafa ímyndað sér. En þó þar sé kannske ekki alvar- legt atvinnuleysi, þá er enginn efi á því, að þar* er nú ekki eins auðvelt að fá vinnu, eins og verið hefir undanfarin ár. • * * Hugh S. Gibson, sendiherra Bandaríkjanna í Belgíu og for- maður þeirrar nefndar, sem Bandaríkin hafa sent til Geneva til að ræða um afvopnunarmálið, segir, að tillaga Rússanna um al- gerða afvopnun, sé með öllu ó- framkvæmanle^ og í algerðu ósam ræmi við alt það, sem þegar hafi v rið gert í þessu máli og lítur hann svo á, að ekki geti komið til mála, að fallast á algerða afvopn- un nú í bráðina. * * * Þeir Herbert Hoover ráðherra og Alfred E. Smith ríkisstjóri hafa enn sem komið er mest fylgi sem forsetaefni, hvor hjá sínum flokk. Lítur því út fyrir, nú sem stendur, að þeir verði forseta- efni við næstu kosningar. Tveimur mönnum, George Halde- man og Edward Stinson, hefir ný- lega tekist að halda sér lengur á flugi, heldur en nokkrir hafa áð- ur gert. Þeir flugu yfir Jackson- ville Beach, Florida, í 53 glukku- stundir og 36 og hálfa mínútu. * * » Mellon fjármálaráðherra mælir með því við efri málstofu þings- ins, að skattarnir séu lækkaðir um 185 miljónir dala. Það eru svo sem hundrað miljónum minna, heldur en það sem neðri málstof- an vill lækka þá. * •* * Efri málstofa þingsins hefir samþykt $25,000,000 til flóðvarna í einu hljóði. Bretland. Háskólarnir brezku, .Cambridge og Oxford, þreyttu með sér sinn árlega kappróður á laugardaginn í vikunni sem leið, og unnu Cam- bridgemenn í þetta sinn og kom- ust all-langt á undan keppinautum sínum, þótt hvorirtveggju sæktu knálega róðurinn nú eins og áð- ur. Eru nú liðin 99 ár, síðan há- skólarnir hófu þenna kappleik sín á milli og hafa þeir á því tímabili þreytt róðurinn áttatíu sinnum. Hafa Cambridgemenn unnið 39 sinnum, en Oxfordmenn 40 sinn- um. Einn kappróðurinn fór út um þúfur. Frumvarp stjórnarinnar, sem veitir konum kosningarrétt eins og karlmönnura, fær góðan byr á þinginu. Við aðra umræðu greiddu 387 atkvæði með frum- varpinu, en að eins 10 á móti, sem allir tilheyra stjórnarflokknum. Við þessa umræðu málsins sagði Baldwin forsætisráðherra meðal annars: “Eg hefi áður greitt atkvæði gegn atkvæðisrétti kvenna, en á stríðsárunum lærði eg ýmislegt. Á þeim árum, þegar hinn yngri hluti þjóðarinnar var að ganga í gegn um dauðans dal, skildist mér, að slíkum gæðum, sem auð og frama og velgengni ætti að vera • WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 12. APRÍL 1928 NÚMER 15 jafnara skift og öllum gefið jafnt tækifæri. Eg skildi þá betur en nokkru sinni fyr, að til þess að bæta það tjón, sem heimurinn varð þá fyrir, þyrfti sameinaða krafta karla og kvenna.. — Það má vel vera, að með slíkri sam- vinnu, þar sem hver vinnur það, sem hann eða hún er bezt til fall- inn, hafi meira tækifæri og bjartari vonir, heldur en nokkur önnur kynslóð, sem á undan oss er gengin, hefir nokkurn tíma haft.” Frá Islandi. Rvík, 2. marz. í vikunni sem leið urðu skáðar af ofviðri á Vestfjörðum. Fauk hlaða á ósi í Bolungarvik með um áttatíu hestur af heyi. Var það allur heyforði bóndans. Mótor- bátur brotnaði og sökk við öldu- brjótinn í Bolungkrvík. — Afli hefir verið góður á Vestfjörðum, þegar á sjó hefir gefið. Seint í febrúarmán. brann bær- inn að Skjaldþingsstöðum í Vopna firði, öll bæjarhús, nema gömul skemma, matvæli, fatnaður, eldi- viður, innanstokksmunir, 30 hest- ar heys, nokkur hæns og köttur. Bóndinn á skjalþingsstöðum heit- ir Ingólfur Eyjólfsson, Þingeying- ur að ætt. Hann hefir verið í tölu efnuðustu bænda þar í sveit, en hefir nú orðið fyrir geysi- tjóni. Meðal þess er þarna brann var bókasafn mjög gott, álitið nokkur þús. króna virði. Alt var óvátrygt, hús og innanstokks- munir og skaðinn talinn 10—15 þús. kr. Bóndinn á Skjalaþingsst. er kvæntur maður og eiga þau hjón 8 börn, það elzta 10 ára. — Vörður. Keflavík, 7. marz. Ágætis afli fjóra daga um dag- inn, tregur í fyrradag, vegna storms og stórstraums, en aftur ágætur í gær. í fyrradag fékk einn bátur 10 skpd., annar 13, en tregt hjá öllum hinum. í gær fengu flestir bátar 10—13 skpd. Um daginn var aflinn fi;á 10 upp í 18 skpd. á bát. Aflinn því yfir- leitt góður, þegar gefur. Allir bátar á sjó í dag og ágætis veður. —Heilsufar ágætt.—Vísir. Akureyri, 21. febr. Bæjarstjórastaðan hér hafði verið auglýst laus. Umsóknar- frestur var útrunninn í gær. Tveir umsækjendur, þeir sömu og síð- ast, Jón Sveinsson bæjarstjóri og Jón Steingrímsson bæjarfógeta- fulltrúi. Ákveðið var á bæjar- stjórnarfundi í dag, að kjósa bæj- arstjóra á næsta reglulegum fundi þ. 6. marz. — Vestan rok og þeyr, meiri og minni skemdir á mannvirkjum. — Hey fuku og menn meiddust lítil- lega. Vatnavextir miklir. — Vísir. Listanámskeið. Á öndverðum vetri þeim, sem nú er svo að segja um garð genginn, höfðum vér tal af listmálaranum góðfræga, Eþnile Walters, og lét hann það þá í ljós, að sér léki á því hugur, að stofna til listanámskeiðs í sumar komandi, er haldið yrði að Gimli og stæði yfir í fimm eða sex vikur, helzt sex, ef því mætti við koma, og veita þar tilsö'--; .slenzk- um unglingum í dráttlisL ^g mál- aralist. Nú fer mál þetta komið á þann rékspöl, að sett hefir verið i það nefnd, til þess að annast um framkvæmdir. Nefndina skipa Dr. Ágúst Blöndal, formaður; Dr. B. H. Olson; Mr. S. K. Hall og Mr. Fred Stephenson. Var þjóð- rækniSfélaginu á síðasta þingi þess falið að veita nefnd þessari allan þann hugsanlegan stuðning, er frekast mætti verðá. Ekki ætlar Mr. Walters að taka annað fyrir kenzlustarf sitt, en ferða og dvalarkostnað, og er því ekki um neina ýkja fjáfhæð að ræða. Áætlað er að kenzlugjald hvers nemanda verði $20.00, og þess æskt, að þeir verði eigi færri en þrjátíu, er i kenzlunni taki þátt. Að sjálfsögðu verða nemendur að leggja sér til nauðsynlegustu áhöld, pensla, liti og þar fram eftir göt- unum. Gert er ráð fyrir að nemendur séu 14 ára, eða þar yfir. Er það ósk Mr. Walters, að nemendur verði allir af íslenzku bergi brotnir. En i því falli, sem reyndar ætti ekki að koma til, að hin ákveðna nemendatala fáist ekki innan vé- banda þjóðflokks vors, þá verður leitað til annara þjóðflokka. Hér er um sjaldgæft tækifæri að ræða, fyrir þá, sem listum unna og er þess að vænta, að æskulýður v(.r láti sér það ekki úr greipum ganga. Ber hinum unga listamanni heiður fyrir ræktarsemi sína við þjóðerni vort, ibœði í þessu máli sem og ótal fleirum. Umsóknir um þáttöku í náms- skeiði þessu sendist til Dr. Ágústs Blöndal, 806 Victor St., Winnipeg, Man. fyrir 15. júlí næstkomandi. Elin Anderson. því sem tækifæri gafst á sumrum og að loknu námi í Winnipeg, tók hún að gefa sig algerlega við kenslu vestur í Saskatchewan. Var hún síðast tvö ár þar aðstoð- arskólastjóri í Yorkton. Árið 1926 hóf hún nám við Col- umbia háskólann, og hefir hún verið þar þessa síðustu tvo vetur. Auk þess stundaði hún nám við samfélagsskóla New York borgar í fyrra vetur. í sambandi við það starf kyntist hún forsætisráð- herra Canada, W. L. Mackenzie King. Fyrir meðmæli hans og annara, vann hún síðastliðið sum- ar rannsóknarstarf í sambandi við verkamáladeild Canada-stjórnar í Ottawa. í haust var henni, sam- kvæmt meðmælum kennara henn- ar við Columbia háskólann, veitt $1,000 verðlaunafé, til þess að rannsaka kjör ungs fólks í dag- launavinnu í New York-borg. Samhliða því starfi helduf hún áfram námi við Columbia háskól- ann. Nýlega hefir verið mælt með henni til að starfa næsta ár fyrir kven-klúbb New York borgar. Á hún þá að rannsaka hin sérstöku vandamál kvenna og barna, sem vinna daglauna-vinnu. Einnig hygst hún að halda áfram nám: við háskólann með tilliti til þess að búa sig undiE doktorsnafnbót. Það er "Samfélagsmálin, sem hafa heillað huga þessarar ís- lenzku meyjar, löngun til að vita hið rétta um ásigkomulag verka- fólksins ásamt viðleitni til að fá úrlausn á sumum hinum afar- erfiðu viðfangsefnum á því sviði. Það verða víst margir til að óska þess, að starf hennar megi bera 3em heillaríkastan árangur. Rúnólfur Marteinsson. Fregnir frá Ottawa. eftir L. B. Bancroft, þingmann Selkirkkjördæmis. Síðastliðna viku kom til um- íslenzku blöðin hér vestra hafa ræðu á þingi, mesti urmull af það/til siðs að geta, þegar tæki- málum. Sum næsta mikilvæg, en önnur minni háttar, eins og geng- og gerist. — Á mánudaginn ur færi gefst, þeirra, sem ávinna sér einhvern sérstakan heiður á mentabrautinni eða þá geta sér j spunnust um það all-snarpar um markverðan orðstír á öðrum svið-1 ræður, hvort vpitt skyldi fé til Liggur þar til grundvallar' brúargerðar yfir Niagara fljótið, Fáein orð frá forseta Þjóðrœknis- , félagsins. Herra ritstjóri Lögbergs: Þér hafið, herra ritstjóri, leyft rúm í blaði yðar fyrir óhróðurs- grein um Þjóðræknisfélagið, eftir Mr. A. C. Johnson, og er sú grein hvorki að orðbragði né innihaldi blaðinu til sóma. Vegna þeirra vina félagsins, sem kynni að furða á því, að ekki birtist nú svar- grein gegn þessum ósóma, vil eg geta þess, að vegna anna minna og sumra stjórnarnefndarmanna annara, hefir því ekki orðið kom- ið við, að þeir kæmu saman til þess að ræða um, hvernig við þessu skyldi snúist. Við það skal kannast, að ef eg legg þetta mál fyrir meðnefndar- menn mína, þá er það ekki fyinr þá sök, að eg hyggi að þes\i greinarhöfundur njóti svo trausts almennings, að verulegu skifti hvað hann segi, heldur fyrir j)á sök eina, að hann skipar hér trún- aðarstöðu fyrir íslenzka ríkið. Manni finst eðlilegt að ætlast til þess, að slíkur maður flani ekki í blöð með sleggjudóma og óhróður um stofnanir íslenzkra manna í þessu landi. Winnipeg, 11. apríl 1928. Ragnar E. Kvaran. um lðngun manna til að auka ljóma þjóðflokksins, sem vér tilheyrum. Þetta er á engan hátt öðru vísi en það, sem ensku blöðin gjöra, og önnur blöð. Vel fer á því, að þetta sé gjört, þar sem veruleg ástæða er til, en þá varðar mestu, að rétt sé með farið, og sneitt hjá öllu oflofi. Ef eg stranda á þessu sama skeri, verður það áreiðanlega óviljandi. Þessa litlu sögu, sem eg hefi að segja, vil eg framsetja látlaust og með sem einföldustum orðum. Ungfrú Elín Lilja Anderson, eins 0g hún heitir fullu nafni, er, sem stendur, á mentaferli við Columbia háskólann í New York. Það eitt er ekkert sérstaklega markvert, en hún er að komast inn á starfsbraut, sem fáir Is- lendingar hafa farið í þessari heimsálfu, og hún hefir í þessu verki getið sér orðstír, sem gjarna má veita eftirtekt. Frá þessu get eg bezt skýrt, með því að segja ofurlítið brot af æfisögu hennar. Hún er fædd í Selkirk, árið 1901. Foreldrar hennar voru þau hjón- in Jón Anderson, vélstjóri, sonur Guðmundar Andersons og Guð- rúnar Þórðardóttur, og Guðrún dóttir Jóns og Rannveigar Sand- ers. Árið 1913 misti hún móður sína og fór þá í fóstur til Christi- ans G. Finnsonar og konu hans Jónínu, sem er frænka Elínar. Með þeini fluttist hún til Norwood í S^. Boniface, og var hjá þeim þangað til hún varð fullorðin. — Hún lauk barnaskólanámi í Sel- kirk, miðskólanámi í Norwood (<1916). Það sumar kendi hún vestur í Saskatohewan, en um haustið innritaðist hún í Wesley College, Winnipeg, og útskrifað- ist þaðan 1920. Á þessum árum sótti hún sunnu- dagsskóla stöðugt í Skjaldborg, og var þar fermd árið 1916, en hélt þar áfram í biblíuflokk, eins lengi og hún var í bænum. Skólakenslu stundaði hún eftir skamt frá fossunum miklu. Fram- sögumaður var Mr. Petit, íhalds- þingmaður fyrir Welland kjör- dæmið, og fylgdi hann. málinu fram af kappi miklu. Á móti hon- um talaði Hon. Mr. Chaplin, í- halds þingmaður fyrir Lincoln- kjördæmið. Eftir all-snarpar um- ræður, kom Mr. Bennett Mr. Chaplin til hjálpar. Er mælt, að hann hafi á flokksfundi þar á eftir fengið rækilega ofanígjöf hjá ýms- um flokksbræðrum sínum fyrir að berjast á móti þingmanna frum- varpi, er rót sína átti að rekja til hans eigin flokks. Þenna sama dag, flutti Mr. Heaps, verkaflokks þingmaður frá Norður Winnipeg, þingsályktun- artillögu, í sambandi við tryggingu gegn atvinnuleysi og sjúkdómum. Virtist stjórnin málinu hlynt, sém og meiri hluti þingmanna þeirra, er til máls tóku. Þær hinar ýmsu breytingar á tollmálakerfinu, sem fjárlaga frumvarpið gerði ráð fyrir, voru all-ítarlega ræddar í fyrri viku, og margar afgreiddar. Einkum urðu umræðurnar um lækkun tollvernd- unar á ullar- 0g baðmullar-fatnaði næsta fjörugar. í forustugrein, sem blaðið Montreal Gazette flutti þann 19. fyrra mánaðar, var veizt allmjög að leiðtoga íhaldsflokksins, Mr. Bennett, fyrir það, að hann skyldi eigi við umræðurnar um fjárlagafrumvarpið, vegsama há- |;ollakerfið frekar en raun varð á. Nokkrum dögum seinna héldu í- haldsþingmennirnir flokksfund og hafa þeir upp frá því ekki um ann- að talað, en nauðsyn hækkaðra verndartolla. Járnbrautarfélögin höfði^ fyrir skömmu farið þess á leit við járn- brautarráðið, að losast við þá kvðð að láta eftirlitsmenn með gripaflutningi fá frítt far á járn- brautarlestum eins og venja var til í liðinni tíð. Fyíir nokkrum árum, var hefð þessi innleidd, Klædd íslenzkum faldbúningi. sem konur á íslandi gáfu henni, er hún heimsótti ísland síðast. ’*T samkvæmt kröfu járnbrautarfé-j laganna, er þá töldu slíkt eftirlit nauðsynlegt, og töldu ekki eftir sér, að veita hlutaðeigendum ó- keypis far. í því falli, að hlunn- indi þessi yrðu úr gildi numin, myndi það reynast gripakaup- mönnum öllum, hinn mesti götu- þrándur. Og til þess að reyna að koma í veg fyrir, að hlunnind- um þessum yrði komið fyrir katt- arnef, hefir sá, er línur þessar ritar, samið við hina aðra þing- menn Manitoba fylkis, um að leita ásjár járnbrautarráðsins við allra fyrstu hentugleika. Fœr yfirkennarastöðn Mánudaginn, þann 26. fyrra mánaðar, kom til umræðu þings- ályktunar tillaga Miss Agnesar Macphail, er út á það gekk, að stofnuð skyldi sérstök stjórnar- deild, er það verkefni hefði ein- ungis með höndum, að vinna að góðvilja og alþjóðafriði. Urðu allmiklar umræður um tilöguna, en þrátt fyrir það þó þingið við- urkendi hennar góða tilgang, þá var það þó álitið vafasamt, að slík stofnun myndi koma að til- ætluðum notum. Hélt stjórnar- formaður því fram, að hver og ein einasta deild Dr. Richard Beck. Hinn ungi og efnilegi lærdóms- maður, Dr. Richard Beck, sem gegnt hefir undanfarið prófess- orsembætti við St. Olaf College að Northfield, Minn., hefir nú sagt þeirri stöðu lausri og fengið veitingu fyrir prófessorsembætti í ensku og enskum bókmentum, við Thiel College að Grenville, stjórnarinnar, í Pennsylvania ríki. Er það að ætti að vinna að góðvilja og al-1 sögn mun betur launuð staða, og þjóðafriði, og gerði það dag eftir J að sama skapi umfangsmeiri. dag og ár eftir ár. í samtali v«5 fréttaritara Þingnefnd sú, er haft hefir! blaðsins “The Northfield Mess- með höndum rannsókn innflutn- enger, komst Dr. Beck svo að orði: ingsmálanna, er nú langt komin “Eg hefi ákveðið að takast á með störf sín, og hefir hún fund- hendur embætti við Thiel College, ið starfrækslu hlutaðeigandi sökum þess; hve verkahringur stjórnardeildar í ‘ ákjósanlegasta | minn þar verður víðtækari og lík- ásigkomulagi. Hefir nefndin kom- j legri til þroskunar. Eg sé samt ist að þeirri niðurstöðu, að ekkert eftir því, að sé 1 því hæft, að fólki frá brezku því stofnun eyjunum hafi gert verið örðugra næsta kær, fyrir með að flytja hingað til margt lands, en innflytjendum frá öðr- um ríkjum í Evrópu. Sérhver brezkur þegn, andlega og líkam- lega heilbrigður, er greiðir sitt eigið far, getur flutt hingað vafn- ingalaust. Þær einu skorður, sem reistar hafa verið, gilda að eins um þá innflytjendur, er sérstakr- ar aðstoðar njóta til þess að kom- ast hingað. En slíkt nær að eins til vinnufólks, eða þeirra, sem á- kveðið hafa að leggja stund. á landbúnað skilja við St. Olaf sú er orðin mér og hefir kent mér og mikið af nytsamri reynslu. Vil eg nú hér með grípa tækifærið og þakka rektor skól- ans, samkennurum mínum og nemendum fyrir ágæta samvinnu, sem og fyrir viðurkenningu þá, er þeir hafa veitt mér fyrir starf mitt við skólann. Mun eg ávalt minnast St. Olaf skólans með þakklæti og fylgjast með fram- sóknarstarfsemi hans.” Áætlað ir, að Dr. Beck taki við sínu nýja embætti í september- mánuði næstkomandi.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.