Lögberg - 31.05.1928, Blaðsíða 7

LÖGiBKRC, FIMTUDAjGINN 31. MAl 1928.
T.
Björn Pétnrsson og söguritun.
(Framh. frá 3. bls.)
B. P. sér ekki við það. Mörg fleiri
hefði mátt tilfæra. T. d. eru ell-
efu línur um Hallgrím Gíslason,
sem vafalaust var einn af merk-
ustu landnemum Gíarðarbygðar-
innar og alveg einstakur maður
vegna hæfileika og mannkosta.
Svo mætti nefna menn eins og
Pálma Hjálmarsson, Gunnar Krist-
jánsson, Jón Jónsson frá Mæri
og fl. Um Pálma er ekki eitt orð,
er lýsi honum á nokkurn hátt, og
var hann þó eflaust einn af gáf-
uðustu og beztu landnámsmönn-
um. Gunnar Kriatjánsson mun
naumast hafa átt sinn líka í hjálp-
semi, drenglyndi og öðrum mann-
kostum, og hefði verið auðvelt að
fá sannar sögur af honum í bygð-
inni. Enginn ræður af þeim sjö
línum, sem hans er minst með í
bókinni, að hann hafi að nokkru
leyti skarað fram úr. Jón frá
Mæri var óvenjulega fróður og
ábyggilegur maður, sem lengi mun
hafa haldið dagbók, sem eflaust
hefði verið mikið á að græða fyr-
ir sögu bygðarinnar. Hann híýt-
ur tæpa hálfa bls. Þannig mætti
lengi telja. Staðfestir þetta það,
sem annars er full-augljóst, að
hér er ekki um neitt ábyggilegt
mat á mönnum að ræða. Benti eg
á, að sumt af þessu safni hefði
mikla sögulega þýðingu, en það
auðvitað réttlætir ekki, að ekkert
jafnvægi er í frásögunni. Meðan
ósvarað er öllum athugasemdum
mínum í þessu efni, sé eg ekki á-
stæðu til að árétta þetta frekar.
Ekki gefur hr. B. P. neina úr-
lausn á því hversvegna þess ekki
var getið í formála bókarinnar, að
i hana vanti stórt safn, sem þar
átti að vera. Bókin kemur til al-
mennings, sem full-'okið verk. En
útyfir tekur er hr. B. P. fer að út-
skýra villur þessa kafla. Á 'bls. 334
sitendur “tengdafólk” fyrir “syst-
kina.” Það segir hr. B. P. sé annað-
hvort prentvilla eða orð hafi fallið
úr í prófarkalestri. Hvaða orð? Á
bls. 389 telur hann þrjú orð hafa
fallið úr er geri Guðfinnu tengda-
móður mina að systur mágs mins.
Eg vil vinsamlega benda á að þessi
skýring pessar ekki, nema orðin hafi
verið tvö sem féllu úr en ekki þrjú.
Það þarf nákvæmni, jafnvel til að
réttlæta villur. Þá kynnist maður
hér því fyrirbrigði er nefnist “skrif-
villa,” og á það að hylja fjölda
synda. En aðal vörnin er að af öll-
um þeim upplýsingum, sem þessi
kafli veiti, séu aðeins rúmar þrjá-
tíu villur, því fleiri hafi eg ekki
bent á. Það hefir farið framhjá
hr. B. P. að eg segist hætta að telja
fram villur að annari ástæðu en
þeirri að tilefnið sé þrotið. Mér er
kunnugt um fjölda margar villur í
viðbót, og veit um heil söfn þeirrar
tegundar, sem glöggir menn hafa
ritað upp. Nær er mér að halda að
hr. B. P. sé kunnugt um eitthvað af
þessu. En mér fanst það, sem eg
taldi fram, vera dæmi upp á það,
sem verður fyrir manni á hverri
bls. í stórum parti þessa kafla. Auð-
velt var að komast að því rétta í
sambandi við öll þau atriði, er eg
leiðrétti. Engum ætti því að finn-
ast það ósanngjarnt að gera það að
mælikvarða hvernig farið er með
það, sem auðvelt var að grafast
fyrir. Það mundi fremur vera höf.
í vil. Til hvers verið er að kasta
ryki í augu almennings í sambandi
við það, sem öllum kunnugum er
augljóst, að alt er hér loðið af vill-
um, er mér óskiljanlegt. Það kem-
ur hvort sem er í ljós í áframhaldi
sögunnar, ef þar á alt að leiðrétta,
sem ekki er rétt farið með í þessu
fyrsta hefti.
Nokkur dæmi upp á frekari vill-
ur skal nefna:
Bjarni Dggsson er frá Skerð-
ingstöðum en ekki Skirðingstöðum.
Gisli Jónsson frá Saurum i Dala-
sýslu, flutti ekki þaðan til Ame-
ríku, heldur úr Skagafirði. Fór
frá Saurum suður í Miðdali í Dala-
sýslu, þaðan norður i Skagafjörð.
Eíkki er það heldur rétt að hann
og kona hans Kristín hafi átt að-
NUGA-TONE GERÐI TAUGAR
HANS OG VÖÐVA STERKARI.
Mr. S. P. Anderson, Geneva, Pa„
telur það skyldu sína, að láta alla
vita, hvernig hann öðlaðist aftur
heilsu sína. Hann segir: “Mér
varð Nuga-Tone að miklu liði. Það
styrkti allan líkama minn og gerði
mig hraustari. Hvað taugarnar
snertir, á það ekki sinn líka.” —
Vitnisburðir þessu líkir hafa bor-
ist frá þúsundum manna og
kvenna, sem reynt hafa Nuga-
Tone, og þeir sanna ótvíræðlega,
hve ágætt heilsulyf það er.
Ef þú ert að missa mátt og að-
al líffæri eru að bila, eða þú hefir
litla matarlyst, slæma meltingu,
gas í maganum, nýrun eru veik
eða lifrin, hefir höfuðverk, svima
og gigtarverki, ert að megrast,
átt bágt með að sofa 0g annað því
um líkt, þá reyndu Nuga-Tone í
nokkra daga, og þú finnur fljót-
lega að þér fer að líðá miklu bet-
ur. Nuga-Tone fæst hjá öllum,
sem selja meðul. Ef svo vill til.
að viðskiftamaður þinn hefir það
ekki, þá láttu hann panta það fyr-
ir frá heildsöluhúsinu.
eins einn son, Guðbrand. Heyrt
hefi eg tilgreind þessi systkini:
Guðmund, Jón og Pálínu. Geta
hafa verið fleiri.
Margrét Benediktsdóttir, kona
Tómasar Tómassonar Hörgdal, var
ekki úr Hörðudal í Dalasýslu, held-
ur Laxárdal í Dalasýslu.
Jónas D^níelsson er talinn frá
Borgum á Skógarstfönd í Dala-
sýslu, á að vera Snæfellsnessýslu.
Á bls. 234 er nefndur Fagridalur
í Barðastrandasýslu. Mun eiga að
vera i Dalasýslu.
Á bls. 149 á að vera Lágafell
ytra í Hnapadalssýslu í staðinn
fyrir Ytra-Lagarfell í Snæfellsnes-
sýslu.
Á bls. 328 er Hallgrímur Guð-
mundsson talinn ættaður úr Suður-
Múlasýslu. Á bls. 326 er hann tal-
inn frá Fremrihlíð í Vopnafirði.
Mun það vera rétt.
Á bls. 369 er Ólafur á Stokka-
hlöðum í Eyjafirði talinn Stefáns-
son. Hann var Jónsson eins og
hann er talinn á bls. 348.
Á 'bls. 360 er talið að Sigurjón
Sveinsson, þeir Þorlákssynir og
fleiri hafi farið “næsta sumar” til
Dakota. Eftir samhengi ætti það
að vera 1878. ' Á að vera 1879.
Á bls. 339 er talið að Guðmund-
ur Jónsson hafi flutt til Dakota
1881. Á að vera 1880.
Bjarni Dalsted flutti til Dakota
1879, ekki 1880.
Pálmi Hjálmarsson flutti til Da-
kota 1879, en ebki 1880.
Á bls. 249 eru Skirðingstaðir í
stað Skerðingstaðir. Endurtekin
villa.
Á bls. 235 er talið að Guðmund-
ur Þórðarson hafi komið til Dakota
1878. Á aÖ vera 1879.
Á bls. 342 er Kristjana í stað
Kristjáns, er talin eru börn Trausta
Kristjánssonar.
Á bls. 369 er slept úr Pétri Thor-
lacíus, er talin eru börn Hallgrims
Thorlacíusar.
Á bls. 370 er talið að Thorsteinn
Thorsteinson hafi flutt til Dakota
1880. Á að vera 1881.
Á bls. 203 er talið að Friðrik Jó-
hannesson hafi flutt til Dakota
1880. Á að vera 1881.
Slíkar ártala villur eru í tuga-
tali í bókinni, jafnvel þó til séu
prentaðar heimildir, sem herma rétt
frá.
Á bls. 149 er Halldór Bjarnason,
faðir Jóhannesar Halldórssonar,
talinn frá Hömrum í Laxárdal í
Dalasýslu. Á næstu blaðsiðu er
hann talinn frá Svarfhóli í Laxár-
dal.
Á bls. 325 eru taldir tveir synir
Sigurða,r Jónssonar og Pálínu
'Sveinsdóttur, sem komist hafi til
fullorðinsára. Rétt er ekki farið
með nafn annars, þ. e. Vilhjálms,
sem enn er á lifi og er lyfsali í
Crystal, N. Dak.
Á bls. 374 er Guðrún Kristjáns-
dóttir talin systir Kristjáns Jónsson-
ar skálds. Mun hafa verið hálfsystir
föður hans.
Á bls. 454 er seinni ktína Þor-
varðar Einarssonar nefnd Sigríður.
Á að vera Sigfríður.
Þá má nefna að ýmsum er ógeð-
felt hvernig Fljótshlíðin hefir færst
úr stað í bókinni. Einnig Grímsnes
hið góða.
Ætla eg nú að vægja lesendum
við frekari upptalingu, þó efnið sé
ótæmandi. Enda er óþarft að á-
rétta þetta. Hver lesandi, sem
eitthvað er kunnugur, getur bætt
við.
Ekki fellur saman smekkur okk-
ar hr. B. P. þegar til hláturefnis
kemur. Honum finst það beint
hlægilegt að benda á að þegar talin
eru systkini Nikulásar Jónssonar,
er ekki nefndur séra Jón Bjarnason,
hálfbróðir hans. Úr því maðurinn
er svo hláturmildur, verður að taka
þvi, en hitt er annað mál hvort það
eigi að ráða söguritun. Þá kitlar
það hann einnig ef nefnt er að ein-
hver sé skáldmæltur. Það eru að-
eins tveir menn, sem hér eiga hlut
að máli, þeir séra Jónas A. Sigurðs-
son og Sigurður S. ísfeld. Að
nefna skáldgáfu þessara manna er
hlægilegt í meðvitund hr. B. P.
Vonandi verða það engir stór-
hnekkir fyrir álit þeirra. — Aftur
á móti hneykslast hann á meinlausu
spaugi minu út af þvi að höf.
Dakota-sögunnar setur Péturssöfn-
uð vestur af Hallson. Hann verð-
ur að fyrirgefa, að mér fanst það
beint broslegt að höf. gat ekki hald-
ið áttum í sínu eigin heima ná-
grenni.
Rétt er það hjá hr. B. P. að ekki
voru dregnar nákvæmar línur milli
pósthúsa eða bygðarlaga. En það
á enga heimfærslu í sambandi við
þau dæmi er eg nefndi, eins og all-
ir kunnugir vita.
Þá minnist hr. B. P. með fyrir-
litningu á þessi ummæli mín í lok
ritdómsins: “Ekki álít eg að mis-
fellur þær hinar mörgu, sem eru á
bók þessari séu sprottnar af vísvit-
andi og viljandi hlutdrægni,, heldur
að of mjög hefir verið kastað hönd-
um að verkinu. Tel eg líka mjög
vafasa,mt að höf. hafi til að bera þá
óþreytandi nákvæmni, sem þarf að
einkenna söguri^un. Ekki heldur
fær maður þá glógga heildarmynd,
sem eru einkenni beztu rita af
þessari tegund.” — Þetta er titlað
“prívat álit” og “óverðskulduð að-
dróttun.” Óþarft var að taka hið
fyrra fram, því það er ekkert vafa-
mál. En sé eitthvað mishermt í
þessu, verður það ekki hrakið með
því a,ð nefna það aðdróttun, heldur
með rökum. Mun hr. B. P. finnast
það fullnægjandi að benda á að
Einar Benediktsson, Guðmundur
Friðjónsson og Sig. Júl. Jóhannes-
son séu á annari skoðyín. Hafi
þeir látið í ljósi álit sitt á sögulegri
nákvæmni í bók Thorstinu, hefir
það farið fram hjá mér. Annars er
hér auðsjáanlega verið að lifa eftir
kenningunni í vísu St. G. St.:
Sértu í vanda, af vasatómi vísind-
anna,
En þurfir litla líku að sanna:
Lestu upp nafnspjöld frægra manna.
Skýrari hefði verið mismunurinn
á ummælum þessara manna og mín-
um um þau atriði, sem eg nefni,
hefðu þau verið tilfærð.
En það, sem ræður í ritgerð hr.
B. P., er ekki einungis mismunandi
skoðun á einstökum atriðum, held-
ur mismunandi skoðun á söguritun
og gagnrýni frá því, sem birtist í
ritdómi mínum. f einstöku atrið-
um örfáum viðurkennir hann rétt-
mæti þess er eg benti, á, en yfirleitt
er stefnap að verja alt, þó óverj-
andi sé. Telur hann þetta eflaust
heilbrigðast og heillavænlegast fyrir
höf. og framtíðar söguritun. Eg er
ekki þeirrar skoðunar. Eg tel
heilavænlegast fyrir hvern höfund
að fá nákvæma gagnrýni. Að
reyna að gera úr allri viðleitni
i þessa átt, persónulega árás
eða eitthvað álíka göfugt, er ó-
heppilegt. Hér á við það sem sagt
var í öðru sambandi i einu merkasta
timariti íslands nýlega: “iEn ein-
mitt það, að höf. er almenningi að
góðu kunnur á öðrum sviðum, ger-
ir það réttmætt að veilurnar á þess-
ari bók séu dregnar fram.”
Eg viðurkenni því ekki að eg hafi
gert Thorstinu Jackson neinn ó-
skunda með ritdómi mínum, held-
ur þvert á móti. Jíennar bezta
vörn værí að skrifa aðra bók, þar
sem hún væri vaxin upp úr ann-
mörkum þessarar. Að þvæla mál-
ið eins og hr. B. P. gerir, er þýð-
ingarlaust.
Einn af frumbyggjum.
Hliðsjón af landnámi og lífsstarfi
Þorsteins Jónssonar í Ingelwood,
Calif.
Endurminningar frá 1874.
f byrjun september, fór eg, Þor-
sáeinn Jónsson frá Þverá i Staðar-
bygð í Eyjafirði á íslandi með konu
mína Friðbjörgu Guðlaugsdóttur
frá Steinkirkju í Fnjóskadal í
Þingeyjarsýslu á íslandi og stúlku
barn á öðru ári, á stað til Ameríku.
á gufukipinu St. Patrick, sem var
ákaflega seint í förum. Við vorum
um þrjár vikur yfir hafið og -\jpr-
um um þrjú hundruð farþegar frá
íslandi. Við lentum i Quebec 23.
september. Þaðan var margt af
fólkinu flutt til Toronto. Þar voy-
um við nálægt þrem vikum að biða
eftir að Canda^stjórnih kæmi upp
nokkrum bjálka-langhúsum fyrir
fólk að flytja í yfir veturinn, og
sem frændi minn Sigtryggur Jóús-
son stóð fyrir að utvega í gegnum
stjórnina af sinum alþekta dugnaði
og óþreyta,nlegu elju og uppáhjálp
í óteljandi tilfellum. í þessum
fyrnefndu bjálkahúsum var búskap-
ur okkar byrjaður, þannig að allar
þær familiur, sem höfðu meiri eða
minni vinnukrafta voru þangað
fluttar. Staður þessi var hundrað
eða meira, milur norður og vestur
frá Toronto og var kallaður Cen-
mount. Á þessu svæði var fyrir-
hugáð að byggja, járnbraut, og sem
að öllum þeim, er vildu og gátu
unnið, var lofuð þar vinna, og all-
ir þurftum við vinnunar við, því
flestir voru þar peningalitlir. Ekki
man eg hvort það var beinlínis fyrir
tilstilli Sigtryggs að sú járnbraut
varþábyrjuð. Má vera, því mörgu
kom hann til leiðar er hjálp var í.
Einnig stóð hann fyrir að útvega
lán úr verzlunarbúS, matvöru, með
því skilyrði að borgað yrði, þegar
farið yrði að vinna á þessari fyrir-
huguðu járrlbraut, sem líka kom, að
var byrjað á. Var vinnan innifalin
í því að moka jarðveg inn í brautar-
stæðið, og svo ýmislegt fleira þar
að lútandi. Og þar vax sannarlega
mokað. Það var oft glatt á hjalla
og kátt með mönnum í þeirri vinnu.
Töluverður kuldi og snjór, komu á
tímabilum, en sem ekki hindraði
•vinnu. Þarna, var eg með Skafta
Arasyni, Kristjáni Jónssyni, Brynj-
ólfi Brynjólfssyni. Jóni frá Torfu-
felli i Eyjafirði og sonum hans
tveimur, Sigurði og Jóhanni. Um
veturinn kom upp barnaveiki í hús-
um þessum og 14 börn dóu þarna
þann vetur. Þar misti eg stúlku-
barn okka,r hjóna á öðru ári og olli
það okkur sorgar og fl.
Þarna var Sigtryggur Jónasson
hjálparhella, með öllum góðu og
hjartans og hjál'par tilfinningum,
sem hann var ávalt reiðubúinn að
auðsyna öllum. Að öðru leyti gekk
þessi vetur slysa lítið. Um vorið
fór fólkið að langa til að sjá rneira
og reyna fleira. Það for að tvistr-
ast hingað og þangað í allar áttir.
Þá fóru margir til Nýja íslands og
nokkrir til Nova Scotia, sem þó all-
ir komu til ibaka síðar og allir óá-
nægðir yfir þeirri ferð. Eg og
nokkrir fleiri, Jónas Hall og hans
kona, Þorsteinn Benediktsson með
móður sína og systur, Þorsteinn
Þorsteinsson frændi minn, fluttum
til Linchi, Ontario. Vorum þar i 2
vikur og fengum enga vinnu. Fór-
um svo þaðan til Millbrook, Ont-
ario og þar settumst við öll að og
fengum þar bráðlega öll vinnu, sitt
upp á hvern máta. Eg fékk vinnu
á sögunarmillu. Kaupgjald var 15
dalir um mánuðinn og hús til að
lifa í. Þar vann eg 18 mánuði.
Sögunarmilla þessi gekk nótt og
dag, drifin af vatnskrafti. Mín
vinna, var í þvi falin að taka alt
frá söginni og flytja út og hlaða
upp öllum borðvið og stórtimbri,
sem var auðskiljanlega ofraun fyr-
ir mig einan, eða 'fyrir nokkurn
annan. En svo fór mér samt að
skiljast, þó þrek mitt í þá daga
væri mikið, að eg myndi ekki end-
ast til að vinna þar framvegis, svo
eg hætti. Auðvitað vildi þá eig-
ajndinn að eg ekki hætti og bauð
mér kauphækkun og betri vinnu. Á
þessum tíma eignuðumst við hjónin
■dreng. Nú vistaðist eg til bónda
þar skamt frá, fyrir 6 mánuði, 15
dali í kaup um mánuðinn, en þá
þurftum við að leigja okkur hús,
'2 herbergi fyrir 5 dali um mánuð-
inn. Af þessum 10 dölum, sem
afgangs voru þurfti eg að fæða og
klæða konuna og barnið. Mín
vinna var nú að fara á fætur kl. 5
á morgnana og mjólka 4 kýr og
gefá gæsum og öðrum alifuglum,
það er þeirra þörf með þurfti, og
sjá um tvö hesta-pör setja á þau
aktýin, kemba þeim o. s. frv., hafa
alt tilbúið fyrir morgunverð. Svo
kom aðal dagsverkið, gaoga á eftir
plógnum eða sáðvélinni fyrir utan
margt fleira. Vinnutími í þá daga
var mjög óreglubundinn að eg ekki
nefni afar langa daga. Þetta var
1876. Næsta vor flutti eg og kona
mín og barn til Winnipeg og Rósa
Guðlaugsdóttir systir konu minnar
fylgdist með okkur. Það var í
júní 1877. Við leigðum hús þar
og fékk eg vinnu þar strax, við að
bera múrsteina og steinlim. fbygg-
ingavinnu). Kaup 2 dalir á dag
fyrir 10 kl. tíma vinnu. Ekki leið
nú á löngu þar til að verkstjóri
minn veitti mér ahtygli og bauð að
iborga mér hálfan dal meira á dag
en hinum, ef eg vildi vera fremstur
þar í dugnaði, og það vildi eg vís^'
gera i þá daga,, þvi bæði var vilji
minn ótakmarkaður og löngun til
að komast áfram. Þetta munaði
mig dálitlu, því nóg var peninga-
þörf min og annara í þá daga. Nú
á kveldin í þessar mundir tók eg
akkorðsvinnu að ausa út vatni úr
kjöllurum, byrjaði á því eftir kveld-
verð. Það fékk eg vel borgað. En
þegar tók fyrir þessa kjallaravinnu
þá tók eg fyrir að saga við á kveld-
in ("eldivið) og hélt eg því áfram
þar til um haustið i október að eg
flutti til Nýja íslands i þeim tilgangi
að taka þar land eins og eg einnig
gerði . Eg tók land við vatnið 6
rnílur fyrir sunnan Gimli, með leið-
sögn John Toylars . Það land lá
á milli Skafta Arasonar og næsta
lands við land Sigurðar Kjistófers-
.sonar, sem við nefndum Steinkirkju
eftir bæ þeim, er kona mín var ætt-
uð frá, eins og fyr er sagt. Það
var á landi þessu bjálkakofi, 8 fet
á annan veg og 10 á hinn. 1 hon-
um vorum við veturinn. Jónas
Hall og Sigríður kona hans komu
með okkur frá Wjinnipeg og feng-
um við okkur flatbotnaðan bát til
að flytja á mest af dóti okkar.
Einnig keypti eg þá uxa-par tveggja
til þriggja ára að aldri og tvær kýr,
setn eg sendi með ofan til Nýja ís-
lands. Þann vetur fékk eg Árna
Sveinsson, er þá lifði 2 mílur vestur
af mér til að höggva til bjálka í hús
fyrir mig, þvi þá bygði eg tvílyft
hús 16 fet og 24 á lengd. Var það
verk vel gert eins og honum var
lagið til. Hús þetta var vandað,
með kjallara undir, eftir því sem
viðgekst í þá daga í þeirri bygð.
Árni Sveinsson og Þórður og Jón
tengdaf^ðir Árna, voru allir vestur
af mínu heimili og komu ofan til
mín að afla fiskjar. Mitt land lá
að vatninu. Lika hreinsaði eg und-
ir við af 3 ekrum næsta: vetur, 1879.
Næsta sumar fór eg til Winnipeg í
3 mánuði vann eg þar þá og dró
saman ofurlitla peningaupphæð.
Það sumar eignuðumst við dóttur,
og eg lá i mislingum einn mánuð, er
eg var þá í Winnipeg og var það
ofurlítill hnekkir. Flugur af öllu
tægi voru í Nýja íslandi það sum-
ar sem oftar, ill-þolandi. Það voru
hin mestu vandræði að verja þar
fyrir þeim menn og skepnur,
(regluleg plága). Gripir urðu oft
tryltir. Eg hafði dreng það sumar
að gæta gripanna. Þegar eg kom
heim um haustið á flatbát, kom
með mér ungur baður að nafni
Tryggvi Friðriksson, sem siðar
hefir búið í Argyle-bygð. Hann
var lasinn af mislingum. Var þá
ekki fær um að halda heim til sín
svo eg lofa#i honum að vera nótt,
en af því hlotnaðist að kona mín
og börnin* fengu mislinga og kom-
ust mjög hart niður af þeirri veiki.
Þennan vetur í janúar 1880, fór eg
með uxa-par og sleða norður á
Hverfisteinsnes, norðain til á Win-
nipeg-vatni eftir hvítfiski, sem
draga þurfti til markaðar. Var í
3 daga að fara norður. Næsta dag
hlóðum við báða sleðana og lagði
eg þá á stað. Víða var glerhálka á
isnum og snjólaust þegar eg komst
á móts við Mikley. Fór þá að
hvessa. Víða var glerhálka og
þurfti því að fara marga smá-króka.
Þá setti eg vel á mig stefnuna i átt-
ina til Sandy Bar, því þangað lang-
aði mig til að komast að kveldi og
þar átti eg líka góðan vin, sem var
Pétur Pálsson og með guðshjálp
náði eg þangað kl. 11.30 eftir að
hafa fengið stórhríð og frosthörku
i síðustu fimm tímana af leiðinni,
svo bæði kaldur og þreyttur barði
eg á dyr hjá áðurnefndum vini
mínum Pétri, og fögnuðu þau hjón-
in mér innilega. Við tókum svo
uxana frá og Pétur sagði mér að
fara strax inn því konan væri nú
komin á fætur og eg þyrfti sann-
arlega þess við að komast í hlýju.
Eg var nú hjá þessum hjónum yfir
nóttina og átti góða nótt. Næsta
dag fór eg þaðan og komst þá suð-
ur til Breiðuví’kur seint um kveld-
ið, ekki þó til bæjar. Eg varð því
að taka uxana frá ækinu inni á
skógarbraut og liggja úti þá nótt í
framhaldandi frosthelju, sem mér
hefir ávalt verið minnistæð. Að
haldast við þarna með uxana þessa
áminstu nótt, var að heyja stríð upp
á lif og dauða. Eg þurfti nú á allri
minni karlmensku að halda og
snarræði til að geta haldið uppi eldi.
sem mér var lifsnauðsynlegt svo að
eg frysi ekki til dauðs þá nótt. Eg
lagði nú upp á ný frá þessum stöðv-
um og altaf hélst' sama frost-grimd-
in frá 35 til 45 stig fyrir neðan
frostmark. Næsta kveld komst eg
með guðs hjálp heim til mín, al-
heill á húfi, en hafði nú við all-
minnistæða ferð orðið að þola það,
sem mörgum mönnum hefði orðið
ofraun a^ð. Eg verð að skjóta þvi
hér inn í að eg fór þessa ferð fvrir
vin minn Pétur Pálsson. Eg var
nú 3 daga heima ,og varð það sönn
unun fyrir mig. Eg átti ágæta,
elskuverða konu og það er sem
gerir gott og skemtilegt heimili.
Nú lagði eg á stað aftur með fisk-
inn og fór upp til Netley Creek
fyrsta daginn. Þar var eg hjá kvn-
blendinga-hjónum, sem gerðu vel ^
til min. Létu mig sofa inni og kyntu ;
eldstæðið alla nóttina. Eg gaf þeim
einn dal í næturgreiða um morg-
uninn og þótti þeim undurvænt um
bað og báðu mig að konia aftur ef
svo bæri undir. Þennan dag fór eg
til Midway house, sem kallað var í :
)á daga. Næsta dag til Winnipeg ,
^Wélsbach
Low Pressure
Refrigeration
Yours to enjoy. No
need to be without a
Welsbach any longer.
It keeps all food fresh
and sweet; permits the
making of delightful
desserts; freezes pure water into
ice cubes. So quiet you’ll never
notice it. See them today. Easy
payment plan.
og seldi sumt af fiskinum og ann-
an daginn er eg var þar, seldi eg
hann allan. Svo fór eg á stað frá
Winnipeg, heimleiðis og komst bara
norður aftur til Midway House
fyrsta daginn og var þar um nótt-
ina. Á þessum stað skifti eg uxa-
pari mínu og öðrum sleðanum fyr-
ir hesta-par og keyrði nú með hest-
um fyrir þaðan. Eg var búinn að
fá mig fullþreyttan af því að drag-
ast með uxa, eftir þessa ferð og
næst þvi að verða úti og missa lif
mitt við ^einlæti uxanna/ Auðvit-
að voru sumir eldis uxar sterkari en
margir hestar, en þessi seini gang-
ur þeirra var svo átakanlega þreyt-
andi, ekki sízt fyrir bráðhuga menn,
sem vildu komast fljótt ferða sinna.
Það er ekki úr vegi að eg setji hér
Iýsingu af uxa í bundnu máli, eftir
vestur-íslenzkan hagyrðing. Hún
er svona:
Uxi gekk i sela,
ýtti fast að vagni.
Leiðir tíðum langar,
latt var naut i spori.
Framh.
AÐVÖRUN
Wood Alcohol — “Eitur”
I kaflanum 366 af The Excise Act of Canada, er það tekið
fram, að það ílát, sem Methyl Hydrate (Wood Aleohol), er
geymt eða selt í, skuli vera merkt með orðinu “POISON og
sannist, að þetta sé vanrækt, er viðlögð $200 til $500 sekt.
Allir eru hér með aðvaraðir, að ef þeir selja eða hafa til sölu
Wood Alcohol, sem ekki er merkt “Poison’, verða þeir sektaðir
Department of the Attorney General
REGINA SASK.
Hon. T. C. Davis, K. C. A. L. Geddes, K. C.
Attorney General. Deputy Attorney General.
ÖRUGGARI og STERKARI BYGGINGAR
Það kostar minna að byggja járnvarðar byggingar. Fer ekk
ert til ónýtis. Þarf ekki að borga há vinnulaun.
Bárujárn fyrir þak og klæðningar. Vér byggjum ávalt fyrir
skemdum, eða gerum fyrir þeim.
VÉR BÚUM EINNIG TIL
Ceilings Hog Troughs Tanks
Conductor Pipe Implement Sheds Troughs
Eavetrough • Metal Lath Ventilators
Garages Shingles Well Curb
Granaries Stock Troughs Weathervanes
Upplýsingar og verðilisti Ókevpis.
WESTERN STEEL PRODUCTS, Limited
WINNIPEG
Calgary. Edmonton. Rigina. Saskatoon. Vancouver.
HEITT VATN!
Mikið af því—hvenær sem þér þurfið.
Hydro býður yður
Fyrir $1.00 niðurborgun
Red Seal eða Hotpoint gerð af
ELECTRIC WATER HEATER
Víraður og settur upp að ollu leyti.
(Plumbing ekki meðtalin.)
Afgangur borgist með ljósareikningum.
ÁBYRGÐ TEKIN Á ÞEIM í HEILT ÁR.
Fyrir borgun út í hönd:—Hotpoint Heater $20.50
En Red Seal Heater ...... $19.00
Wúmípe£Hi}dro,
55-59
Phones
848 132
PRINCESSST. 848 133

Kallið upp
Schumacher-MacKenzie-Kummen, Ltd.
Fyrir fljóta afgreiðslu og sanngjarnt verð
Rafmagns- og Radio-áhöld
Allskonar Rafmagns aðgerðir
Rafmagns Fixtures og Appliances
187 Portage Avenue East
Lítið eitt austur af Main Str.
Tals. 86 603 Nákvæmur gaumur gefian talsíma-pöntunun
HAFIÐ ÞJER VINI í GAMLA LANDINU
SEM VILJA KOMA TIL CANADA?
FARB RÉF
TIL og FRÁ
TIL
ALLRA STAÐA
IHEIMI
Ef svo er, og bér viljið hjálpa þeim til að komast til
tiessa lands, þá finnið oss. Vér gerum allar nauðsyn-
egar ráðstafanir.
ALLOWAY & CHAMPION, Rail Agents
UMBOÐSMENN FYRIR ALLAR EIMSKIPALÍNUR
667 Main Street, Winnipeg. Sími 26 861
eða hver annar Canadian National Railway umboðsm.
FARÞEGJUM MŒTT VIÐ HAFNARSTAÐINN 0G LEIÐBEINT TIL ÁFANGASTAÐAR
CANADIAN NATIONAL RAILWAYS