Lögberg - 30.08.1928, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTOUAGINN 30 ÁGtTST 1928
Bls. 3.
The Higher Type
Business
D. F. FERGUSON
President and Manager
College Service
W. C. ANGUS, C.A.
Principal
which prevails in this great schaol is reflected in our phenomenal growth. We have recently closed our most successful year
with the largest enrollment in the history of the College. The “Success” is recognized, not only as one of the most
efficient, but also as the largest institution of its kind in Canada, enjoying to the fullest extent the loyalty of its students
i^qhq ex's^U(^®n^s> as we^ as the co-operation of the business and educational public. Since the founding of this school in
1909, more than 34,000 students have been trained for business careers. We enroll more than 2,000 day and evening students
annually. - J • •
/
A School Becomes a Large School by Doing Good Work
FACULTY
ACCOUNTANCY
DEPARTMENT
W. C. Angus, C.A.
Ð. S. Lofthouse, C.A.
W. M. Hurley, C.A.
F. G. Mathers, B.A.
LL.B.
SHORTHAND
DEPARTMENT
Eva Hood, P.C.T.
Mabel Jillett, P.C.T.
Isabel MacNab, P.C.T.
Jean Fraser, P.C.T.
Jean Law, P.C.T.
Marion Doan, P.C.T.
Louise Graham, P.C.T.
Vera Smalridge, P.C.T.
Rita Good, B.A.' P.C.T.
Bernice Franklin, P.C.T.
Loa Eyrlkson
Mary Rae
Marguerite Brown
COMMERCIAL
DEPARTMENT
A. W. Hudson
C. L. Newton
J. C. Way
A. J. Gray
B. Erlendson
The Beautiful Home of Success—The Model Business School
“SUCCESS” ADVANTAGES
More Teachers
Better Teachers
Practical Courses
Unequalled Results
Better Teaching
Methods
PersonaLInstruction
Larger, Brighter
Premises
Dependable
Employment Service
Better Equipment
FACULTY
ENGLISH
DEPARTMENT
W. J. Scott, B.A.
Thelma Coleman, BA..
Mary C. Willison, B.A.
OFFICE TRAINING
DEPARTMENT
R. H. Flewelling
L. B. Crawford, B.A.
TYPEWRITIfJG AND
MACHINE
CALCULATING
DEPARTMENT
Marguerite De Decker
Veda Miller, B.A.
Marie Tod
Lillian Aylsworth
Beulah White
Kathleen McGuirl
EMPLOYMENT AND
BUSINESS •
RESEARCH
DEPARTMENT
Orlo Ferguson, B.A.
G. Laughton
J. H. Curle
OFFICE AND
RECORD STAFF
Marie Caughey
Pearl Anderson
Josephine Overend
Helen Johnston
Hazel Waddell
The “Success” is a “Thorough” School
FALL TERM
OPENS SEPT. 4th
If you are not prepared to begin your
Success iCourse on or before this
date, you may commence at any time.
Our system of personal instruction
provides for new students enrolling
at their convenience and starting at
the beginning of each subject.

§
1838 Employment
Calls in lo Months
and more than 300 in July
From the rapidly increasing demand for Success
graduateá it is apparent that the májority of Winni-
peg employers are showing a decided preference for
“Success” trained office Ihelp. The thorough instruc-
«1 tion and the excellent empbyment service rendered by
| this great school are so favorably recognized by busi-
| ness men in general that ‘‘Success” graduates have
ý a decidód advantage when applying for a position.
I
I
I
S
1
j
4
1
5
3
CERTIFICATE
| We have carefully checked the Employment |
1 Records of The Success iBusiness College, Win- 1
I nipeg and 'hereby certify that 1838 employment I
j calls were received by the College in the ten 1
g months ending Juiy 3L 1928.
W. M. HURLEY & OOMPANY
Chartered Accountants
jg 403-404 Montreal Trust Bldg., Winnipeg, Man. 1
RiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiHiiiiiiiiiiiiiiiittHiiiiiiuuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuuniiiiiiiiiiniuiuiniiuiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiiiuiiiiiiiiuiiA

DAY and NIGHT
CLASSES
Enrollment Hours
New students may enroll any day
between 8.30 a.m and 6 p.m.; also on
Mondays and Thursdays between 7
p.m and 10 p.m. You are cordially
invited to call for an interview. If
this is not possible,\write or ’phone
for details of our Courses and Rates.

Enroll at Any Time
Over 34,000 Over 2,000
Enrollments Since C/. C C/ ) * /C/CCCCCCxs Enrollments
Founded /C■/r/CY^ / /'f //pc') Annually in Day
1909 C/r////cC/i/y CyC/CsCÓ/rcCs and Evening
/ Classes
Largest Private Commercial School in Canada. Portage Avenue at Edmonton Street.
Opposite Boyd Building
Phone 25 843 or ZS 844
Our System of personal instruction provides for students enrolling at their convenience and starting right at the beginning
of each subject.
.. " * ^ *
Magnús Bjarnason, járnsmiðnr.
—MINNINGARORÐ'—
Fimtudaginn, 14. júní síðastliðinn, andaðist góðkunni bónd-
inn og járnsmiðurinn, Magnús Bjarnason, að Wynyard, Sask.
Með honum hvarf úr hérvistarihópnum mætur maður og um
marga ihluti mjög vel gefinn. Helztu æfiatriðin eru þessi:
Hann fæddist 7. nóvember, árið 1863, að Vík ií Sæmundar-
hlíð í Skagafirði. Þar bjuggu þá foreldrar hans, Bjarni Þor-
leifsson og kona hans, Hólmfríður Magnúsdóttir Jónssonar, frá
Halldórsstððum í Laxárdal í Þingeyjarsýslu. Ungur misti
Magnús föður sinn og ólst síðan upp hjá móður sinni, í Vík, til
fullorðinsaldurs. Þaðan flutti hann, sem ungur maður, árið
1887 til Vesturheims. Vann ihann fyrst í stað járnbrautar-
vinnu, en tók þó mjög fljótt upp þá iðn og atvinnu, er hann
síðar stundaði alla æfi, — smíðar, einkum járnsmíðar. Fyrstu
vinnustofu sína, eða smiðju, hafði tiann að Mountain, N.-Dak-
ota. Þar kvæntist hann, um haustið 1890, nú eftirlifandi eig-
in'konu sinni, Rósu Sæunni iSveinsdóttur, Halldórssonar frá
Veðramóti í Skagafirði. Þeim varð alls 9 barna auðið, en tvö
þeirra dóu kornung. Á lifi eru: elztur, Þórarinn, búsettur að
Wynyard, kvæntur Helgu Lilju Einarson; þá Hólmfríður Sig-
rún, gift H. E. Domoney, Vancouver, B. C.; þá Anna Sigríður,
gift Jóhannesi S. Frederickson, Glenboro, Man.; þá Bismark,
kvæntur Alexandrovna Theódóru Halldórsson, sem nýlega eru
flutt til Manitoba; þá Otto Vilhjálmur, kvæntur Capitolu Mar-
grétu Bjarnason, Wynyard; þá Magnús, kvæntur Helgu Bjarna-
son, Wynyrad; þá Bjarni Sveinn, verkfræðisnemi við háskóla
Manitobafylkis, til heimilis í Glenboro.
Eftir tveggja ára dvöl að Mountain, fluttist Magnús að
Hallson, og bjó þar og vann í 8 ár; þá í 3 ár norður við Siglu-
nes—þannig nefndi hann staðinn—við Manitobavatn; síðan í
13 ár að Lundar í Álftavatnsbygð. Þar keypti hann jörð og leigði
jarðir, og rak kvikfjárbúnað í' allstórum stíl—auk smíðanna.
Til Wynyard fluttist fjölskyldan árið 1915 (og keypti þar ábúð-
arjörð, um 4 mílur suðaustur af Wynyard, N.W. 7-32-15). En
skömmu seinna tók einn sonur þeirra ihjóna, Bismark, við
búinu, og hefir búið þar til vorsins sem leið, er hann flutti
burtu, en Magnús bróðir hans tók við.
Á þessum stöðvum hefir Magnús heitinn ávalt haft smiðju
sína, og lengst af dvalið, enda þótt hann hafi átt örugt kær-
kærleiksathvarf hjá öllum börnum sinum og sótt þau heim,
ávalt öðru hvoru um lengri eða skemmri tíma. Síðan þau
brugðu búi, hefir kona hans að nokkru leyti dvalið í Glen-
boro hjá dóttur sinni.
Mönnum fanst dauði Magnúsar bera brátt að, en þróttur
hans hafði mjög þverrað hin síðustu ár, einkum þó síðastlið-
inn vetur, og það jafnvel meir en vini hans grunaði, því mað-
urinn var afburða harðger og fékst lítt um líðan sína. Hann
fékk mjöj^ rósamt andlát í hjúkrandi návist konu sinnar og
ástvina. Aldursár Ihans urðu 64 og 7 mánuðir.
Magnús Bjarnason var prýðilega skýr maður. Hafði hann
hið mesta yndi af vitsmunalegum, og þá jafnframt trúarlegum
viðfangsefnum, og ræddi um flest af góðum fróðleik, því hann
hafði margt lesið og vel. Trúmaður var hann eindreginn og
óttalaus, en jafnframt heill og ihiklaus vinur fulls frelsis í þeim
efnum. Alkunna var það, að hann var dvergthagur smiður og
vélstjóri, enda vísindalega fróðari um iðn sína, heldur en al-
gent er um óskólagengna menn. Hann var t. d., að sögn, mjög
vel að sér í frumatriðum efnafræðinnar. ....
En hailn var líka vænn maður—góðgjarn, hjálpfus na-
granni, skemtilegur, alúðlegur heim að sækja.^ Sagt er, a
nokkuð væri ihann bráðlyndur, fljóthuga og stórorður, og ef
til vill hafi hans nánustu kent þess á augnablikinu á stundum;
þó ekki meira en svo, að allir minnast þeir hans sem hrein-
lynda, ástríka eiginmannins og föðursins, er alt vildi gjora,
er í hans valdi stóð, konu sinni og börnum til velliðunar og
menningar. Efnaleg afkoma var löngum góð, svo og heilsufar;
samlíf fjölskyldunnar yfirleitt gæfusamt. Mannkostir barn-
ana, t. d. frábær reglusemi hinna mörgu sona, bera heimilis-
lífinu og samstarfi hjónanna göfugt vitni.
Jarðsetningin fór fram, þriðjudaginn 19. júní, að við-
stöddu allmiklu fjölmenni þrátt fyrir regn og torfæra vegi.
Séra Friðrik A. Friðriksson jarðsöng. Kona hins látna, og öll
börn þeirra, nema eitt, voru viðstödd; enn fremur systur hans
tvær frá GlenWo Mrs. Gðbjörg Johnson og Mrs. Sigríður
Ásgrímsson.
“Hann var einn þessara gömlu, sönnu íslenzku víkinga,’*
segja menn um Magnús heitinn. Yfir orðinu “víkingur” er
á vorum dögum viðfeldinn blær. iForn-ægilegu merkingarinn-
ar gætir þar ekki framar. í því felst nú aðeins aðdáun ís-
lenzka ættstofnsins, á því frábæra dugnaðarþoli og iðju af-
kastamannsins, sem “brestur” að vísu í “bylnum stóra sein-
asta”, en bognar aldrei.” Fr. A. Fr.
M -------
Innlendur iðnaður.
Stofnun sú hér í fylkinu, sem
Manitoba Industrial Dvelopment
Board nefnist, hefir nú í sumar,
eins og að undanförnu, ákveðið að
beita sér fyrir því, að í haust
skuli fram fara í sölubúðum viðs-
vegar um fylkið, sýning á vörum
sem framleiddar eru hér í fylk-
inu. Skal fræðslustarfsemi þessi
um innanfylkisframleiðslu, standa
yfir frá 15. til 20. október næst-
komandi, og er svo til ætlast, að í
sambandi við starfsemi téðra
stofnana, vinni bæir allir og borg-
ir innan vébanda fylkisins. Er
gert ráð fyrir, að Manitoba-varn-
ingur verði auglýstur eins grand-
gæfilega og frekast má verða í
búðargluggum, sem og í blöðum,
eftir því sem við verður komið.
Félag smásölu kaupmanna, við-
skiftaráð Winnipeg borgar,^sem
og ýms kvenfélög, hafa heitið
Manitoba Industrial Development
nefndinni óskiftri aðstoð. og mun
því óhætt vænta mega mikils og
góðs árangurs.
Tilgangurinn með starfsemi
þessari er sá, að hvetja almenn-
ing til að kaupa þær vörur, sem
framleiddar eru hér í fylkinu, og
hlynna þar með að iðnaðarmálum
yfirleitt.
Ýms kvikmyndafélög hafa heit-
ið máli þessu fylgi, sem og bæði
dagblöð og vikublöð í Manitoba.
Húsmœður Vestur-
landsins
notið hveiti, sem malað er í
Vesturlandinu.
Með aukinni velmegun, í hvaða
átt sem litið er, og eitt hið ákjós-
anlegasta uppskeru útlit, sem
hugsast getur, má óhætt gera ráð
fyrir því, að hveitimyllur Vestur-
landsins ejgi annríkara í náinni
framtíð, en nokkru sinni fyr.
Eins og nú horfist á, má gera
ráð fyrir, að þreskt verði ein sú
mesta uppskera, sem sögur fara
af í landi hér, auk þess sem ætla
má, að hveitið verði yfirleitt með
bezta og hreinasta móti. Hús-
mæður Vesturlansdins, hafa því
úr nógu að velja, þegar til þrauð-
gerðarinnar kemur.
1 bökunar-samkepni, sem fram
hefir farið víðsvegar um Vest-
urfylkin, hafa konur, sem notað
hafa Robin Hood hveiti, unnið
lang-flest verðlaunin. Á sýn-
ingunni, sem yfir stóð í Brandon,
þann 1., 2., 3., 5. og 6. yfirstand-
andi mánaðar, unnu konur þær,
er Robin Hood hveiti notuðu,
einnig 5 verðlaun af 6 fyrir hvít
brauð.
Á bökunarsamkepni þeirri, er
haldin var í sambandi við sýning-
una i iRegina, hlaut brauð úr
hveiti þessu fyrstu verðlaun.
Aðal bækistöð Robin Hood
mylnufélagsins, er í Moose Jaw,
Saskatoon og Calgary.