Lögberg - 15.11.1928, Síða 1

41. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN„ FIMTUDAGINN 15. NÓVEMBER 1928
NÚMER 44
Canada.
Aukako3ning. til fylkisþingsins
í Saskatchewan fór fram í Arm
jRiver kjðrdæminu á föstudaginn í
síðustu viku. Fóru þær þannig,
að þingmannsefni liberala, Dr.
Thomas Waugh, var kosinn með
65 atkvæðum, eftir því sem síð-
ustu fréttir segja, fram yfir
gagnsækjanda sinn, Stewart Ad-
rain, conservativ. Það lítur út
fyrir, að kosningarnar hafi verið
sóttar af töluverðu kappi og meir
en 90 af hundraði af kjósendum
greiddu atkvæði. Sagt er að Mr.
Adrain ætli að biðja um endur-
talningu atkvæða.
* * *
Á þeim sjö mánuðum, sem liðn-
ir voru af fjárhagsárinu, nú um
mánaðamótin síðustu, hafa skuld-
ir Canada lækkað um $48,923,297.
Á sömu sjö mánuðum árið sem
leið, lækkuðu þær um $78,516,605.
Tekjurnar hafa á þessum sjö mán-
uðum verið meir en tuttugu milj-
ónum meiri heldur en á sama tíma
í fyrra og eru það aðallega toll-
tekjurnar, sem hafa vaxið, en út-
gjöldin hafa líka vaxið um meir
en ellefu miljónir. Á þessum
tíma hefir tekjuskatturinn orðið
nálega hálfri fimtu miljón meiri,
en á sama tíma í fyrra.
• * *
Á sex mánuðum af Iþessu ári
hafa komið til Canada 123,713 inn-
flytjendur og þar af hafa komið
til Manitoba 49,975, og eru það 6-
vanalega margir innflytjendur
fyrir þetta fylki á ekki lengri
tima. Á þessu tímabili hafa kom-
ið innflytendur til allra fylkjanna,
en flestir til Manitoba. Af þeim
innflytjendum, sem til landsins
komu á þessum sex mánuðum,
voru 44,876 frá Bretlandi, en
hinir svo að segja úr öllum áttum.
Frá Þýzkalandi komu 9,202 og frá
Danmörku 2,482.
* * *
Hér í Vestur-Canada, var á ferð
í vikunni sem leið, nokkurs konar
töframaður, Dr. A. Maximilian
Langsner að nafni, og er hann frá
Vínarborg. Hann leggur það fyr-
jr sig, )á einhvern dularfullan
hátt, að komast eftir því sem leynt
á að fara, eins og t. d. glæpum og
öðru slíku. Meðan hann var í
Winnipeg, tók hann að sér að
komast fyrir hvað orðið hefði af
Juliu Johnson, sem hvarf frá
heimili sínu í vor, og enginn hefir
orðið var við síðan. Dr. Langs-
sá móður litlu stúlkunnar.
haldsmenn eru þar á öðru máli,
eins og gengur.
* * *
Útnefning til borgarstjórnar-
kosningar í Winnipeg fóru fram á
föstudaginn í vikunni sem leið.
Borgarstjórinn, Dan. McLean, var
kosinn í einu hljóði, enginn annar
var útnefndur til að sækja um
borgarstjóra embættið. Níu bæj-
arráðsmenn ber að kjósa, þrjá í
hverri deild, og eru alls fimtán í
kjðri, og eru nöfn þeirra sem hér
segir: í fyrstu deild: E. T. Leech,
K. C.; W. B. Lowe, I.L.P.; A. H.
Pulford, David Forester og E. D.
Honeymoon. Fyrir aðra deild: V.
B. Anderson, I.L.P.; Thomas Boyd,
J. A. McKercher og James 'Simp-
kin, I.L.P. Fyrir þriðju deild: J.
Cherniack, I.L.P.; D. M. Hunkie-
wich, I.L.P.; W. N. Kolisnyk, kom-
múnisti; sam. Lewis, J. Fred.
Palmer og W. B. Simpson, I.L.P.
Af þessum umsækjendum er einn
íslendingur, V. B. Andrson. Á-
hugi fyrir þessum bæjarstjórnar-
kosningum virðist enn sem kom-
ið er vera afar Mtill. Flestir
skilja þó sjálfsagt, að það stend-
ur ekki á litlu, hverjir stjórna
málum þessarar iborgar.
Bandaríkin.
n|r
sem hvarf, og sagði henni að Julia
litla væri lifandi og hann skyldi
finna hana, en hann mætti ekki
vera að því rétt núna, því hann
þyrfti að fara til Montreal fyrst,
en hann kæmi bráðum aftur, og
þá skyldi hann gera gangskör að
þessu.
* * *
Fimtíu manneskjur sýktust af
/bóluveikinni í vikunni sem leið,
og á alt það fólk heima á tveimur
heimilum í grend við Morris,
Man., skamt fyrir sunnan Winni-
peg. Er haldið, að veikin hafi
borist með manni, sem kom vestan
frá Saskatchewan um miðjan síð-
as+ liðinn mánuð og reyndist að
hafa þessa veiki. Fólk í því ná-
grenni hefir nú verið bólusett og
gera læknarnir sér góðar vonir
um, að hægt sé að koma í veg
fyrir að veikin útbreiðist mikið
meira en orðið er.
* * *
Úrslit aukakosninganna tjl fylk-
isþingsins, i Lansdowne kjördæm-
inu, sem fram fór á laugardaginn,
urðu þau, að Hon. D. G. Mc-Ken-
zié, sem nú er einn af ráðherrum
Bracken stjórnarinnar, var kosinn
með 268 atkv. fram yfir þing-
mannsefni íhaldsflokksins, Dr. H.
E. Hicks. Enginn efi er á því, að
kosningar þessar voru sóttar af
æði miklu kappi á báðar hliðar.
Þykir nú stjórninni þessi kosn-
'“ingasigur góð sönnun þess, að
kjósendurnir fallist á sína stefnu
í Sjö-systra fosa málinu, en í-
Coolidge forseti hélt ræðu á
Btríðslokadaginn, 111. nóvember,
sem vakið hefir mikla eftirtekt út
um allan heim, að heita má. Hélt
hann því þar fram, að Bandarikj-
unum bæri nauðsyn til að auka að
stórum mun herflota sinn. Þykir
þetta all-merkilegt nú, þegar svo
mikið er talað um afvopnun og
friðarmál. Þykjast menn nú
skilja', að það sé full alvara
Bandarikjastjórnarinnar, að gera
flota sinn að minsta kosti eins
stóran og öflugan eins og nokkurr-
ar annarar þjóðar. Er gert ráð
fyrir að verja nú innan skamms
tvö hundruð sjðtíu og fjórum mil-
jónum dala til að byggja fyrir
herskip.
* * *
Hiéraðsdómamarnir þrír, sem
sóttu um endurkosningu í Second
Judicial District 1 North Dakota,
náðu allir kosningu. Þeir eru: W.
J. Kneeshaw, C. W. Butts og G.
Grimsson. í þessu kjördæmi eru
íslendingar fjölmennir. Þrír af
fimm hæstaréttar dómurum ríkis-
ins sóttu um endurkosningu, og
voru allir kosnir. 'Eru þeir: W. L.
Nuessle, L. E. Birdsell og A. G.
Burr.
Bretastjórn hefir alt af áhyggj-
ur miklar út af því, hve margt
fólk er atvinnulaust og ekkert er
hægt að fá handa því að gera. Eina
úrræðið virðist vera, að koma
fólkinu burtu úr landinu, en
verkafólk í öðrum brezkum lönd-
um, er alt annað en vel við, að
fjölda af fólki frá Bretlandi eða
öðrum löndum sé hrúgað inn
þangað til að keppa um þá at-
vinnu, sem fyrir hendi er í borg-
um og bæjum, og sem verkafólk-
inu þykir vanalega ekki of lífvæn-
leg. Hafa hömlur verið á það
lagðar, að slíkt fólk gæti komið
hópum saman til Canada. Nú er
brezka stjórnin að reyna að kom-
ast að samningum við stjórnina
í Canada um að mega flytja svo
sem 3,000 verkamenn til Canada á
næstu sex mánuðum, án þess þeir
kunni nokkuð til 'bændavinnu, og
svo sjálfsagt miklu fleiri seinna.
Má búast við, að þetta mæti mik-
illi mótspyrnu hér í Canada.
Brezka þingið var sett á þriðju-
daginn í vikunni sem leið. Er þetta
síðasta þingið fyrir almennar
þingkosningar, sem fram fara
einhvern tíma á næsta ári. Kon-
ungurinn setti þingið og las há-
sætisræðuna. Er þar vikið að
ýmsum helztu málum, svo sem
friðarsáttmála þeim, sem við Kel-
logg er kendur. Lætur konungur-
inn í ljós gleði sína yfir honum.
Þá er í hásætisræðunni minst á
ýms innanríkismál, svo sem lækk-
un á sköttum. Þá var minst á hið
mikla atvinnuleysi, sem átt hefir
sér stað í Englandi á undanförn-
um árum og á sér stað enn. Er
það ásetningur stjórnarinnar, að
bæta úr iþví á þann hátt, að láta
kenna svo sem 20 þúsund náma-
mönnum bændavinnu á éri og út-
vega þeim svo vinnu í brezkum
lendum annars staðar í heimin-
um. Hófust þegar umræður um
hásætisræðuna, og reið Ramsay
MacDonald þar á vaðið og hafði
margt að athuga við gerðir stjórn-
arinnar.
Vestur-lslendinga vísur.
(Blaine, Wash., 2. ág. 1928)
Lag eftir Jón Friðfinnsson.
Kom, hrynjandi, norrænt hetjulag,
Óg bríf hverja sál í dag,
Með örfandi, íslenzkum brag.
Kom, víðfleyga sðnglist, með vængjað lag—
Með vekjandi hetju-lag.
Því allir hér einhuga finnast,
Síns ættlands í fjarlægð að minnast.
Og samúðin eflir allra hag —
Því elskum vér þennan dag.
Svo eflist hér alt, sem tengir,
Og ómi hér þróttmiklir strengir.
í vestrinu eflist það alt, sem oss tengir.
»
Oss tengir svo fjölmargt fornt og nýtt —
Sem farmenn vér höfum strítt,
'Og fiósturland numið oss nýtt
Því verður oss ætíð um hjarta hlýtt,
Er þópast vort ný-lið frítt.
Vér felum því ált, er unmum,
lOg ávöxtinn þess, er vér kunnum
Frá eyjunni fjarst við úthaf vítt —
Þar eigum vér draumland blítt.
Hið umliðna’ í anda sjáum,
Og alt, sem var göfugt, vér dáum,
Því framtíðin byggist á hugsjónum háum.
Jakobína Johnson.
Fyrsti lúterski söfnuður í Winnipeg
minnist hálfrar aldar afmælis síns.
(Framh.)

inn batnað mikið og alt færst í
betra horf, hvað sem nú tekur
við.
* * *
Rússar hafa lengi þótt seinlátir
og afturhaldssamir. Nú er öldfn
önnur, að minsta kosti þegar um
hjónaband og bjónaskilnað er að
ræða. Það var fyrir skömmu, að
piltur og stúlka giftu sig í Lenin-
grad á löglegan hátt, og til þess
þurfti ekki nema fimm mínútur'.
og svo skildu þau, líka á löglegan
hátt og til þess fóru aðrar fimm
mínútur. Það voru því ekki nema
25 mínútur, sem í þetta fóru alt.
Fimtíu ára afmælishátíð Fyrsta
lút. safnaðar-var ekki lokið með
því, sem fram fór á sunnudaginn,
og sem stuttlega var sagt frá í
síðasta blaði. Forstöðunefndin
hafði ákveðið, að halda öllum
söfnuðinum samsæti í samkomu-
sal kirkjunnar, svo að miklu leyti
sem mögulegt var að koma því við.
En húsrúmið leyfir með engu
móti, að allur söfnuðurinn sitji
þar til borðs í einu, og varð því að
hafa samsætin þrjú, hvert kveldið
eftir anrvað. Fyrsta kveldið fyr-
ir eldra fólkið, annað kveldið fyr-
ir yngra fólkið og þriðja kveldið
fyrir börnin, innan fjórtán ára.
Eitthvað töluvert á fimta hundrað
manns mun geta setið til borðs í
einu í samkomusalnum, en hann
var þétt skipaður fyrsta og annað
kveldið, og miðkveldið urðu all-
margir frá að hverfa, og bíða
næsta kvelds. Var þá nokkru
færra en áður.
margt í salnum, eins og frekast
gat komist fyrir. Máltíðin var
samskonar og fyrra kveldið, en nú
voru það konurnar, sem gengu um
beina og all-margir rosknir menn
hjálpuðu til og gekk það alt á-
gætlega. Eins og fyrra kveldið,
stjórnaði Dr. Jónsson samsætinu,
en aðal efnið á skemtiskránni var
ræða, sem Mr. Hjálmar A. Berg-
man, K.C., flutti. Var hún með
afbrigðum vel hugsuð, vel samin
of vel flutt, og munu þeir er
heyrðu, seint gleyma þeirri gull-
fallegu ræðu. Söngur var þar
bæði mikill og góður og stjórnaði
Miss Guðrún Rildfell honum fjðr-
lega og skemtilega og skemti unga
fólkið sér ákætlega.
í þessu samsæti var enskan not-
uð eingöngu; enda eru nú í allri
safnaðarstarfsemi bæði málin not-
uð jöfnum höndum, eins og flest-
ir munu nú viðurkenna að sé nauð-
synlegt og sjálfsagt.
Matthew IPatterson, þingmaður
í Pennsylvania, og fimm aðnir
menn hafa verið fundnir sekir um
fjárdrátt, eða játað hann á sig 1
sambandi við ólöglega vínsölu, og
hafa iþeir allir verið dæmdir í
sektir og fangelsi af James G.
Gordon, dómara í Philadelphia.
Bretland.
á
Aukakosningar fóru fram
mánudaginn í Ashton kjördæm-
inu á Englandi og fóru þær þann-
ig, að þingmannsefni verkamanna-
flokksins vann kosningarnar, en
sætið hafði áður skipað íhalds-
maður, svo þetta er beinn sigur
fyrir verkamannatflokkinn. At-
kvæðagreiðslan féll þannig, að
Albert Bellamy, verkamaður, hlaut
9,561 atkvæði; Gordon Touche,
conservatív, 7,161', og W. Gilbert
Greenwood, liberal 6,874. Er mik-
il gleði i herbúðum verkamanna
yfir þessu og Ramsay MacDonald
segir, að þetta sýni ljóslega,
hvernig fara muni við almennu
kosningarnar árið sem kemur.
Verkamanna flokkurinn í brezka
þinginu bar fram vantrausts yf-
irlýsingu á stjórnina út af því, að
henni hefði ekki tekist að bæta úr
atvinnuelysinu, sem á sér stað
meðal verkalýðsins. Var van-
trausts yfirlýsing sú feld á mánu-
daginn var með 321 atkvæði gegn
151 atkv.
Hyaðanœfa.
Eldfjallið Etna á Síkiley befir
undanfarna daga gosið ákaflega
og segja frétirnar, að það gamla
eldfjall hafi (aldtei gosið eins
stórkostelga síðan árið 1669. Hef-
ir eldgos þetta valdið ákaflegu
eignatjóni, en manntjóni ekki að
ráði, svo heyrst hafi.
# * *
Mesta stórhátíð, sem nokkurn
tíma á sér stað í Japan, er þegar
keisari er krýndur eða leiddur til
hásætis. Er það einn af hinum
æfagömlu siðum, sem helzt ó-
breyttur, þrátt fyrir allar breyt-
ingarnar og framfarirnar, sem átt
hafa sér stað :hjá þjóðinni á síðari
árum. Á laugardaginn í vikunni
sem leið, var Hirohito keisari
krýndur með vanalegri viðhöfn og
öllum hinum gömlu krýningarsið-
um. Hann er 124. keisari í Japan.
Sagt er, að krýningin kosti þjóð-
ina og keisara fjölskylduna um
tólf miljónir dollara í hvert sinn,
sem hún fer fram.
Frá Islandi.
Hvammst. 3. okt.
Mikill síldarafli í lagnet síðustu
daga, og góður fiskafli. 1 gær
fengu menn 5—6 strokka í net,
en siíldarafli mestur í gær.
Slátrun stendur yfir. Hefir ver-
ið slátrað um 5—600 fjár á dag,
síðan sláturtíðin hófst þ. 24. sept.
Nú er verið að skipa út frystu
kjöti með Brúarfossi.
Rafmagn hefir verið leitt í lækn
isbústaðinn og sjúkraskýlið
sumar. Er það framleitt með
vatnsafli.
Útgerð er miklu meiri hér ' í
sumar en i fyrra. Sigurður Pálma-
son kaupmaður sendi 100 tonn
fiskjar með skipi, sem héðan fór
24. sept. Fiskbirgðir á staðnum
um 40 tonn. Bátar hafa verið hér
í sumar frá Reykjavík og ísafirði
og lagt upp fisk hér. Mótorbáta-
bryggjum og fiskiskúrum lét Sig-
urður Pálmason koma upp hér í
sumar.
Hinn 6. þ. m. sagði Poincaré-
stjórnin á Frakklandi af sér. Ekki
var það vegná vantrausts yfirlýs-
ingar þingsins, eins og vanalega
er orsökin', þegar stjórnir segja
af sér, heldur vegna þess, að
stjórnin á Frakklandi hefir verið
samsteypustjórn stjórnmálaflokk-
anna og voru í henni fjórir menn
tilheyrandi radical flokknum. Sá
flokkur hafði nýlega haldið flokks-
þing og krafist einhverra breyt-
inga, sem Poincaré sá sér ekki
fært að ganga að. Sögðu þá þess-
ir fjórir ráðherrar af sér, þegar
þeir fengu því ekki framgengt,
sem flokkur þeirra krafðist, og
síðan ált ráðuneytið. Hefir þessi
stjórn setið að völdum síðan 1926,
en þar áður urðu stjórnarskifti
hvað eftir annað og leit þá út fyr
ir, að fjárhagur ríkisins væri al-
veg að komast í kalda kol og frank-
inn féll alt af í verði. En þessi
tvö ár, sem Pöincaré hefir verið
stjórnarformaður, hðfir fjárhagur-
ísafirði, 3. okt.
Mikil smásíldarveiði undanfar-
ið í Seýðisfirði. Hefir fengist um
900 tn. í eina vörpu. Síldin er
söltuð til útflutnings og er í góðu
verði.
Afarmikið hefir einnig veiðst
af smokkfiski í Djúpinu í septem-
bermánuði. iSumir bátar fengu
mörg þúsund yfir nóttina. Ishús-
in hér á ísafirði eru full af
smokfiski, svo að ekki er hægt að
taka á móti meiru.
Þorskveiði er lítið stunduð hér
sem stendur, enda rýr afli. Botn-
vörpungarnir Hávarður ísfirðing-
ur og Hafsteinn leggja út á salt-
fiskveiðar þessa daga.
Reykjavík, 8. okt.
Stefán B. Jónsson kaupmaður
andaðist á heimili sínu, Undra-
landi, hér við bæinn, síðastliðinn
laugardag, 6. okt.
Stefán var ættaður frá Dunk-
árbakka í Dölum. Hann fór ung-
ur vestur um haf og var þar nokk-
ur ái\ en hvanf síðan heim, og átti
lengst um heima hér 4 bænum eft-
ir það og rak hér verzlun um langt
skeið. Hann var áhugamaður mik-
ill um ðll framfaramál og lét all-
mikið til sín taka um þau. Gaf
hann út tímaritið Hlin um nokkur
ár og síðar vikublað, en auk þess
ritaði hann margar ritgerðir, sem
birtust f öðrum 'blóðum. — Stefán
var mikill maður vexti, karlmann-
legur og svipmikill og sópaði mik-
ið að honum, hvar sem hann fór.
Hann var kvæntur Jóhönnu Sig-
fúsdóttur og lifir hún mann sinni
Dóttir þeirra er Þóra Marta, stú-
dent. — Vísir.
Reykjavúk, 16. okt.
Hvert sæti var skipað í Nýja
Bíó á sunnudaginn var, er Guð-
mundur Kamban hélt fyrirlestur
sinn um Ragnheiði og Daða. En
fyrirlesturinn var alt í senn,
snildarlega saminn, afbragðsvel
fluttur og efnið hugleikið öllum
almenningi. Hefir Kamban unn-
ið að því mánuðum sama að draga
saman efnið í fyrirlestur þenna,
enda hefir honum tekist að draga
fram í dagsljósið fjölmargar stað-
reyndir úr Mfi Ragnheiðar og
Daða, og Brynjólfs biskups, er áð-
ur voru ókunnar.
Kamban hefir tekist að hreinsa
Ragnheiði fullkomlega af áburði
um meinsæri.
Hann sýnir fram á, hve heim-
ildir þær, sem farið hefir verið
mest eftir, eru á^ýmsan hátt vill-
andi og mun mega svo að orði
komast, að eftir rannsóknum hans
standi þau Ragnheiður og Daði í
alt öðru ljósi en áður. — Mbl.
Þegar allir, sem komu, voru
seztir til borðs á mánudagskveld-
ið, kl. rúmlega sjö, var fyrst sung-
ið versið “Gef oss í dag vort dag-
Iegt brauð,” og því næst flutt bæn
af presti safnaðarins. Þá vaf á-
gæt máltið fram borin. Það
gerðu ungu stúlkurnar og piltarn-
ir líka, og þeim fórst það eitthvað
svo fimlega og myndarlega, að
jafnvel það fólk, sem hefir þá at-
vinnu, að bera á borð fyrir f jölda
fólks í beztu gistihúsum, ferst
það ekki lifandi vitund betur. —
Meðan á máltíðinni stóð, og eins
hin kveldin, spilaði hljóðfærasvei^
Mr. Stefáns Sölvasonar.
Þegar máltiðinni var lokið, tók
Dr. Björn B. Jónsson við stjórn-
inni og stýrðí samsætinu sköru-
lega og skemtilega, eins og von
var að. Hann las sögu safnað-
arins, sem hann hafði sjálfur
samið, ekki all-langa, en samt ná-
kvæma og afar vandaða. Þá las
hann kveðjur og hamingjuóskir,
sem borist höfðu frá Gardar söfn-
uði, Mr. Sigtryggi Jónassyni og
Mr. og Mrs. Árni Friðriksson í
Vancouver.
Ræða var að eins ein flutt í
þessu samkvæmi. Það gerði Mr.
W. H. Paulson, þingmaður. Hann
var um langt skeið einn með öt-
ulustu og starfsömustu meðlim-
um Fyrsta lúterska safnaðar, og
ávalt einn af hans beztu vinum,
þó hann hafi nú í mörg ár verið
honum fjarlægur, átt heima vest
ur í Saskatchewan. Mr. Paulson
var því eins og heima hjá sér, þeg-
ar ann var kominn til Fyrsta lút-
Þriðja kvöldið komu börnin, inn-
an fjórtán ára, og nokkrir fleiri,
sem ekki komust inn annað
kveldið vegna þrengsla. Miss
Jennie Johnson, keslukona', talaði
til barnanna og sagði iþeim í
stuttu máli sögu safnaðarins og
gerði hún það bæði auðveldlega og
skemtilega.
Þess er vert að minnast, að prest-
ur safnaðarins, prestarnir tveir,
sem prédikuðu ó sunnudaginn og
þau, sem samkvæmisræðurnar
fluttu næstu daga, mintust stofn-
anda safnaðarins og prests um
þrjátíu ára skeið, dr. Jóns Bjarna-
sonar, með stakri virðingu og
þakklátsemi, og sömuleiðis^ konu
hans, frú Láru Bjarnason. En það
gera ekki aðeims fóeinir snjallir
ræðumenn, heldur líka allur
Fyrsti lúterski söfnuður í Winni-
peg, og heldur ekki hann aðelns,
heldur væntanlega allir Vestur-
fslendingar, sem nokkuð þekkja
til þess mikal ágætismanns. Flest-
ir eða allir munu nú viðurkenna,
að Dr. Jón Bjarnason hafi unnið
íslenzka þjóðarbrotinu vestan hafs
ómetanlegt gagn, þegar mest reið
á, og því ann það .honum og virð-
ir hann fram yfir aðra menn, og
“því Iætur það börnin sín blessa
þann mann og bera sér nafn hans
í munni.”
Það hyggjum vér einnig, að
segja megi um Fyrsta lút. söfnuð,
að þótt honum hafi ekki auðnast
að vinna sér vinsældir allra Vest-
ur-íslendinga, þá beri þeir þó all-
ir virðingu fyrir starfsemi hans
í hálfa öld, og að þeim dyljist ekki
hve mikið menningarafl hann hef-
erska safnaðar í Winnipeg. Það' ir verið Vestur-íslendingum og
leyndi sér heldur ekki, að safnað- þeim sérstaklega, er í Winnipeg
Hnífsdalsmálið var þingfest í
fyrradag. Verjandi er skipaður
Páll Jónsson lögfræðingur fyrir
Eggert Hálfdánarson og Hannes
Hálfdánarson, en Lárus Jóhannes-
son hæstaréttarmálafl.m. fyrir
Hálfdán Hálfdánarson. Verjend-
ur tóku tveggja mánaða frest.
Látin er fyrir mánuði frú Björg
Jónsdóttir, kona Valdimars Þor-
varðssonar kaupm. í Hnífsdal, 67
ára að aldri.
Nýtízku frystihús með vélum er
nýreist í Bolungarvík.—Vísir.
Reykjavík, 13. okt.
Samkvæmt Verzlunartíðindum
hefir verð á ull verið sem hér seg-
ir: hvít vorull frá Norður- og
Austurlandi danskar kr. 2.90, úr
Húnavatnssýslu d. kr. 2.80; frá
Vesturlandi d. kr. 2.75; og sunn-
lenzk ull d. kr. 2.66. Mislit ull:
d. kr. 1.90 og hvít þvegin haustull
d. kr. 2.50. Selskinn hafa hækkað
pg hafa verið seld á d. kr. 18.00.
Búist við, að kjötverðið verði ekki
undir 100 kr. danskar cif. og gæru-
verð ekki undir undir 2.25. Korn-
vörur fara lækkandi.
arfólkið hafði ekki gleymt Mr.
Paulsoil, því það er áreiðanlega
sjaldgæft meðal íslendinga, að
ræðumanni sé eins vel fagnað,
þegar hann kemur fram á ræðu-
pallinn, eins og honum var í þetta
sinn. Ræðan var ein með hinum
allra snjöllustu og skemtilegustu,
sem vér höfum heyrt Mr. Paulson
flytja, og. er þá mikið sagt.. Aðal-
efni hennar var háalvarlegt, en
hann gerði ræðuna svo skemtilega
g áheyrilegur, að fáir, sem til
heyrðu, og ekki veittu timanum
nákvæma eftirtekt, mundu trúa,
að hann kefði talað í nálega hil-
an klukkutima. Svo mikla á-
nægju hafði fólkið af að hulsta á
hann.
Þá skemti fólkið sér við söng og
ljóðfæraslátt lengi fram eftir'
kveldinu. Þótti sérstaklega
skemtilegt að hlusta á dálítinn
söngflokk, sem Mr. Haíldór Thor-
olfsson stjórnaði og sem söng
mörg íslenzk þjóðlög og var þeim
gömlu kunningjum tekið með
mesta fögnuði.
hafa búið, síðastliðin fimtíu ár.
Sæsíminn slitnaði á þriðjudag-
inn skamt frá iSeyðisfirði og óvíst
hvenær hann kemst í lag aftur,
Þangað til verða skeyti til útlanda
send loftleiðina.
Alt sem fram fór þetta kveld,
fór fram á íslenzku, og að því
leyti til, var samsætið svo íslenzkt
sem mest gat verið og hefði sómt
sér vel á Þingvöllum eða 1
Reykjavík.
Unga fólkið kom svo margt á
þriðjudagskveldið, að það var eins
Á fimtudagskvöldið hélt söng-
flokkur safnaðarins samsöng í
kirkjunni undir stjórn Mr. Paul
Bardals. Var þá enn svo margt
fólk saman komið, að föstu sætin
í kiirkjunni reyndust ekki nærri
nógu mörg. Hér skal ekkert út
í það farið, að dæma um söng-
rnn, En það er óhætt að segja, að
hann hafi hepnast ágætlega,
verið hinum mikla mannfjölda,
sem þar var saman kominn, til
hinnar mestu ununar, og öllum
þeim, er að stóðu, til sæmdar.
Forseti safnaðarins, Dr. B. J.
Brandson, flutti þar stutta, en
skörulega ræðu', og þakkaði öllum
sem einhvern hlut áttu í því, að
þessi hátíðahöld h^fðu hepnast svo
ágætlega, eins og raun varð á.
Fyrst og fremst presti safnaðar-
ins, sem með sínum ágætu leið-
togahæfileikum, og óþreytandi
starfsemi hefði mest að því unn-
,ið, að þetta mætti alt verða sem
ónægjulegast. Þá öllum öðrum,
sem lagt höfðu fram vinnu og fé
til þessa fyrirtækis, og loks öllum
söfnuðinum, sem nú eins og ávalt,
hefði svo vel kunnað að vera sam-
taka, þegar um er að ræða heiður
oð sóma og gagn Fyrsta lút. safn-
aðar í Winnipeg.
í