Lögberg - 15.11.1928, Blaðsíða 2

SOLSKIN

HVl GRÆTUR ÞÚf
hugrekki.
Hún stóð við gröfina’ og grét þar ein
og Guð veit hve feldi’ hún mörg tár.
Og búið að færa burt var stein
og burt var hann, sem þar hvíldi nár,
liann, sem Jiún elskaði öllum heitar,
nú að hónum sál hennar grátin leitar.—
Það dýpkar hið djúpa sár.
Hún lítur í gröfina lágu inn
og hún lítur tvo engla þar,
sem fögnuðu því, að Frelsarinn
úr f jötrum dauðans nú leystur var.
Hann hafði sigrað sjálfan dauða,
þeir sátu nú við rúmið hans auða,
og ljós yfir legstaðinn bar.
ó, liver hefir tekið þig, Herra minn,
og hvar.má eg vænta þín?
]>ú læknirinn bezti og lífgjafinn,
þú ljósið og vonin og hjálpin mín.
ó, hvar ertu, Drottinn minn, hvar skal eg
leita!
og hver má nú óvissu’ í fullvissu breyta?
Hver gefur mér sólarsýn?
“Hví grætur þú, kona? Ó, grát ei nú,
úr gröfinni’ hann risinn er,
og han.s meðal lifenda l'eita þú,
því lengur hann dvelur ei hér.
En innan skamms þú fær hann að finna,
því Frelsarinn vitjar ástvina sinna,
og })á er hann einníg hjá þér.”
Og þá stendur Kristur við hennar hlið
í helgri upprisudýrð.
Hún líða um sig heilagan finnur frið
og fögnuð og sælu ’ er verður ei skýrð. —
Hví grætur þú, María? — Ó, grát þú eigi,
hér Guðs sonur birtist á uppriusdegi,
og síðar við brjóst hans þú býrð.
Þú, sem grætur, þú, sem Drottins leitar,
þú munt bæði fáa að reyna ’ og sjá,
að þínar eru heyrðar bænir heitar
og hjálpin næst, er mest þér liggur á;
því Drottinn ei sig dylur börnum sínum,
hans dýrð og elska ljómar allstaðar,
og hann kýs eins í hjnrtans levnum þíínum
að hafa dvöl og eiga bústað þar.
—Hmbl. S. II.
BÖRNIN OKKAR.
. (Mark. 10: 13—16.)
Trúaðar mæður komu með börn sín til Jesú,
til þess að hann skyldi snerta þau. Lærisvein-
unum fanst það ótilldýðilegt, að vera að tefja
Jesú með slíkum smámunum; það væ.ru svo
margir fullorðnir, sem þörfnuðust hjálpar
hans.
Þá gramdist honum. Og lærisveinarnir fengu
alvarlega ofanígjöf. Fynst og fremst bæri þeim
aldrei að hamla ])ví, sem hann leyfði. Svo mis-
skildu þeir bæði hann sjálfan og börnin. Ekki
væri hann of mikill til að láta sér ant um smæl-
ingjana. Og þau ekki of smá til að fá að koma
inn í guðsríkið, sem hann var að stofna.
Það dýrmætasta, sem Guð hefir lagt í okk-
ar umsjá — næst okkar eigin sálum—, eru böm-
in okkar. Og ef við höfum sjálf gefið Jesú
hjörtu okkar, þá vitum við víst ekkert betra til
handa börnunum okkar, en að koma með þau
til Jesú, til þess að hann snerti þau og frelsi
þau um tíma og eilífð. Við vitum, hvar frelsið
er að fá. Áður en hann fór héðan, gaf hahn
okkur sTcírnina og sagði, að gera skyldi alla að
lærisveinum, með því að skíra þá og fræða þá
um kénningu hans. Það er Jesús, sem í skírn-
arvatninu snertir börnin, þvær af þeim erfða-
sekt kynslóðarinnar og tekur sér bústað í hjört-
um þeirra.
Já — en ómálga barn getur hvorki endur-
fæðst né trúað, þessvegna má engan skíra fvr en
á þroskaskeiði, segja sumir. 0g þannig hamla
þeir mörgum föður og margri móður frá að bera
barn sitt til Jesú í skírninni, — vafalaust í góðri
meiningu, eins og postularnir. En “góð mein-
ing” þeirra aftraði ekki Jesú frá að vanda um
við þá: Barnið á ekki að verða eins og fullorð-
inn maður, til að geta fengið hlutdeild í hjálp-
ræðinu. Heldur þarf sá fullorðni að verða sem
barn. Og hvernig veitir barnið guðsríkinu við-
töku? óendurfætt, eins og það er, hvílir það
rótt í örmum Jesú og lætur hann frelsa sig.
Slíkt hið sama verðum við hinir eldri að gera.
En það er ekki fyr en með afturhvarfi og trú,
að Guð fær okkur til að hvíla rótt í örmum
Jesú og fela honum að frelsa okkur.
Hvernig Jesús kveikir hið nýja líf hjá óvita
barninu í skírninni, það veit eg ékki. Og ekki
heldur, hvernig hq.nn nærir þetta smáa líf hin
fyrstu ár barnsins. Og hvernig ætti eg að \nta
það? Eg skil ekki einu sinni uppruna hins lík-
amlega lífs. Höfuðatriðið er þetta, að Jesús
kveikir líf og nærir það fyrstu bamsárin. Af
mér væntir hann þess vegna, að eg sé honum
samtaka í fyrirbæn fyrir barninu og að litla
óvita sálin fái að lifa í andrúmslofti kristins
heimilis.
Þegar svo unga lífið tekur að mótast í hugs
unum og orðum barnsins, þá ætlast hann til, að
það fái að kvnnast honum { orðinu hans. Og
leggið þau örugg í hans máttugu og góðu hend-
ur. Hann tekur þau sér í fang og blessar þau.
Sjáir þú þau hlaupa burtu frá honum, þá
minstu þess, að fleirum en þér þykir vænt um
þau. Umhugsunin um þötta veitir þrótt og
En þið^feður. og mæður, sem dialdið börn-
um ykkar frá þM, að koma til Jesu, §em segií?
þeim aldrei frá tftnium, og leiðið þau með.líf-
erni ykkar burtu frá honum, komið fyrst sjálf
m'eð ykkar eigin óendurfæddu sálir til hans. Og
síðan með kæru börnin ykkar. Hugsið um á-
byrgð ykkar! Er ekki sem Guð hrópi til ykkar
í börnunum ykkar og vegna þeirra?
—Ðr. 0. Hattesby. A. Jóh.—Hmbl.
‘ ‘ LA U GAKLIFIN
Erindi flutt á afmælishátíð st. “Eygló” í Yík,
af Þorsteini Friðrikssyni.
(Úr Heimilisblaðinu.)
Háttvirtu gestir og félagar!
Langt s'uður í Evrópu, þar sem sólin stafar
gullnum geislum yfir hauður og dimmblátt. haf,
býr þjóð ein, sem á sér svo mikla og merkilega
fornaldarsögu, að fáar þjóðir eiga slíka. Þjóð
þessi er Grikkir, sem í fornöld nefndust Hell-
enar. Viðrenga þjóð standa Norðurálfubúar í
eins mikilli þakklætisskuld og Grikki, því að frá
forfeðrum þeirra er menning Norðurálfu að
miklu leyti runnin.
Grikkland liggur vel við verzlun og sigling-
um. Strendur þess eru vogskornar, og fjöldi
liálendra eyja, sem sjást langt að í hafinu suð'-
austur af landinu. Leið því eigi á löngu, að
forn-Grikkir færu að hætta sér út á hafið, og
fikruðu sig áfram ey af ey. Komust þeir áður
langt liði til Litlu Asíu og stofnuðu þar nýlend-
ur. Blómgúðust nýlendur þessar þangað til
ríkir og voddugir nágrannar tóku að þröngva
kosti þeirra. Þes$r nágrannar voru Persar,
voldugasta þjóð þeirra tíma. Hellenar fóru til
liðs við frændur sína í Litlu Asíu, og tókst að
rétta hlut þeirra. Meðal annars brendu þeir
borg fyrir Persum. Hugðu Persar þá á hefnd-
ir, og sendu flota mikinn vestur vfir Grikk-
landshaf og settu lið á land á Grikklandi. Tóku
Hellenar mannlega á móti og unnu frægan sig-
ur á Persum, þó við ofurefli væri að etja. Sárn-
aði Persakonungi þetta mjög og hugði á geipi-
legar hefndir. Vildi hann safna óflýjandi her ,
og ganga milli bols og höfuðs á þessari fífl-
djörfu þjóð, sem hafði íeyft sér að sigra her-
menn hans. En dauðinn gerði skjótan enda á
hefndarráðagerðum hans. Samt vpru Persar
ekki af baki dottnir. Sonur konungs, er tók við
ríkinu að föður sínum látnum, lióf nú viðbúnað
mikinn til þess að fara lierferð á hendur Grikk-
jum. Safnaði liann mjög fjölmennum her og.
hélt til Grikklands. Rór hann landveg og lét
gera flotabrú mikla yfir Hellusund. Gekk.her-
inn yfir hana á 7 sóla.rhringum, Segir. saghn,
að konungur haíi haft 800. þúsvfótgönguliðs og
120 þús. riddara. Auk þess liafði Persakon-
ungur 1200 Íierskip. Landliernum var hvergi
viðnám veitt, fyr en liann kom. suður á Grikk-
íand, að svonefndum Laugaklifum. Þar hagar
svo til, að brött fjallshlíð er með sjó fram, þar
sem vegui- liggur.' Er þar þ\ú óhæft til sóknar
°g vígi gott. Þar höfðu Hellenar búist fyrir
með nokkrum liðsafla, undir forys.tu Leonidas-
ar SpartVerjakonungs. Persakonungur bjóst’
við, að Hellenar mundu flýja, er þeir sæju, hve
liðsterkur hann var, en það fór á annan veg.
Segir sagan, að Persakonungur hafi beðið þar
nokkurn tíma, áður en hann lét menn sína
leggja til atlögu, því að hann gat ekki trúað
öðru, en að Hellenar legðu vopnin niður, áður
en til skarar skriði. En er konungur sá ekkert
fararsnið á Hellenum, skipaði hann mönnum
sínum að gera áhlaup og taka “örvitana”
. höndum og leiða fyrir 'sig. Geystust Persar þá
fram móti Hellenum, en fengu engu áorkað.
Urðu þeir frá að hverfa, eftir að barist háfði
verið í þrjá daga, og misíu margt manna.
Sá Persakonungur nú, að sér mundi aldrei
takast að hrekja Leonidas og menn hans úr
klifunum. En þá kom grískur maður, Efialtes
að nafni, til Persakonungs og vísaði honum á
einstigi yfir fjöllin, ]>ar sem mátti komast að
baki Hellenum. Sendi hann þá nokkurn hluta
liðsins þá leið, en sumt af liðinu var kyrt.
Þegar Leonidas varð þessa var, sendi hann
mestalt liðið frá ,sér, en varð sjálfur eftir með
300 Spartverja og nokkur hundruð annara
Hellena. Létu þeir allir líf sitt eftir drengi-
legustu vörn.
Þar sem þeir höfðu barist, var síðan reist
súla með þessari áletran: “Ferðamaður! Segðu
Spartverjum, að vér hvílum hér, af því að vér
hlýddum lögum þeirra.”
Lög Spartverja mæltu svo fyrir, að enginn
mætti flýja úr orustu. Leonidas og mehn hans
vildu ekki óhlýðnast lögum ættjarðar sinnar og
«létu því lífið.
En það er af Persum að segja, að þeir fóru
hinar mestu hrakfarir fyrir Grikkjum, þrátt
fyrir að þeir hefði betur í klifunum. Hetju-
dauði Leonidas og kappa hans varð því eigi
til einskis. Nöfn þessara tveggja manna, er
mest koma við sögu þessa, eru skráð í árbækur
sögunnar, annars með gullnu letri, hins með
dökkum stöfum. Leonidas stendur fyrií hug-
skotssjónum mannkynsins, kynslóð eftir kyn-
slóð, sem ímynd löghlýðni, ættjarðarástar og-
fórnfýsi. En Efialtes sem ímynd ódrengskap-
ar, ættjarðarsvika og eigingirni.
— Þessi saga, sem mörgum ykkar mun
kunnug, er meir en 2000 ára göjnul. Á hún
nokkurt erindi til okkar, sem nú lifum?
Er ekki þýðingarlaust fyrir okkur, að vera
að rifja upp löngu þðna alburði, sem hafa- gerst
langt suður .í löndúrn með fjarskyldri. þjóð 1
Fjarri fer því. •:
Við höfum öll gott af að virða fyrir okkur
hetjuna miklu,. sem býður sjálfum dauðanum
byrginn mitt í tryltum óvinasægnum. Leonid-
asi kemur eigi í hug að kvika frá þeirri hug-
sjón, að vera hlýðinn lögum fósturjarðarinnar
fram í dauðann, jafnvel þó að það kosti hann
lífið. Slíkir menn, sem hann, lifa áreiðanlega,
í tvöföldum skilningi, þó þeir deyi. —• —
Öll höfum við einhverja hugsjón, meira og
minna ljósa eða óljósa, sem við viljum fegin
fórna einhverju. Getur ekki dæmi Leonidasar
og kappa hans orðið okkur til uppörvunar, hvað
trvgð við hugsjónir okkar snertir? Nú eru þeir
tímar löngu liðnir víðast hvar, að menn láti
lífið fyrir trú sína eða hugsjónir, en Samt getur
vel átt sér stað, að við verðum fyrir miklum ó-
þægindum,. já, meira að segja, séum ofsótt fyrir
trygð okkar við hugsjónir eða gott málefni.
Mun það borga sig, að halda velli og falla með
sæmd, eins og Leonidas og kappar hans?
Það borgar sig líklega ekki, ef við mælum
alt á mælikvarða matar og fallegra fata, eða
annars af því tægi. En mælum við á mælikvarða
hinna sörmu verðmæta lífsins, þá borgar það
sig árejðanlega. — En hvað segið þið urti Efi-
altes? Mun hann ekki hafa mælt verðmæti líf.s-
ins á mælikvarða matar og fata, gulls og gróða,
því gera má ráð fyrir, að hann hafi talið víst að
fá ættjarðarsvikin höfðinglega launuð hjá Persa
konungi? Það skiftir minstu, hvernig konung-
ur launaði honum að lokum, en hitt er meira
um vert, að hin raunverulegu laun hans urðu
hefndarhugur og óbænir heillar þjóðar, og
mögnuð fyrirlitning og óhugur framtíðar-kyn-
slóðanna í öllum siðuðum löndum.
Hvorum er nú, þegar öllu er á botninn hvolft,
skynsamlegra að líkjast, Leonidasi eða Efi-
altes ?
Eg læt ykur um svarið, enda geri eg ráð fyr-
ir, að það yrði á einn veg, ef þið ættuð úr því
að leysa.
En það eru fleiri hliðar þessa máls, heldur
en breytni þessara gerólíku manna. Það eru
víðar Laugaklif en á Grikklandi.
Hver einstaklingur á sem sé sín Laugaklif,
sem brýna naúð ber til að verja. Það er að
vísu ekki Persakonungur, sem kemur með her
til að vinna klifin, en það er annar her, senl
sækir að “ Laugaklifum ” líkama okkar og sól-
ar og vill komast yfir þau. Þessi her er nautn-
irnar. Þær munui yfirvinna okkur, svifta okk-
u rfrelsi og fjöri, eins ög Persar vildu svifta
Grikki forðum, nema vér veitum örugt viðnám.
Sigri þessi óvinaher einu sinni, verður áreiðan-'
lega örðugra að reka liann á flótta en Persa
foyðum. Fyrir fylkingarbrjóstinu ræður vold
ugui- ^conupgur, sem Alkohol nefnist. Sá kon-
ungur hefir löngum verið miklu voldugri en
Herexes Persakonungur, óg hefir lagt undir sig
mörg lönd og ríki.i: :Sigri hann og komist yfir
klifin, er okkur glötunin vís. Þess vegna þurf-
um vér sérstak'lega að vera á verði fyrir hon-
um. En því fer betur, að veldi konungs þessa
fer minkandi í heiminum með hverjú árinu seru
líður, en þess verður þó víst langt að bíða, að
hann verði fullsigraður. En því fleiri, sem
gangá út í bardagann og verja klifin, því meiri
líkindi eru tíl, að veldi hans verði innan skamms
brotið á bak aftur.
SKUGGSJA.
Thomas Edison, uppfyndingamaðurinn mikli,
sá er fann glóðarlampann, hljóðritann og kvik-
myndavélina, hefir verið mjög heyrnar daufur
í nærfelt 60 ár. Kona hans hefir ávalt lifað í
Jteirri von, að hann mundi geta fengið heyrn-
ina aftur. Fyrir skemstu fór hún til fundar
við frægan skurðlæknir og bað hann að lækna
mann sinn. Læknirinn skoðaði Edison og kvað
mundu vera hægt að lækna hann með tiltölulega
litlum uppskurði. En daginn sama, sem upp-
skurðurinn átti fram að fara, bað Edison konu
sína að láta læknirinn vita, að liann ætlaði ekiíi
að láta skera upp á sér eyrun. Eftir stundar-
þögn sagði hann: “Eg hefi lært að liugsa við
]>að, að vera frá því sneyddur að heyra skark-
ala og ólæti heimsins; nú langar mig til að
hugsa svo miklu meira enn, áður en eg dey.
Láti eg þá gefa mé rheyrnina aftur, þá neyðist
eg til að læra að nýjú frá upphafi, og til þess
hefi eg engan tíma.” —
Hjá ungu stúlkunum á Englandi fer- yaxandi
ógeð á því að gegna húsverkum; revna hús-
freyjur því að gera stöðurnar svo ginnandi,
sem unt er; má það sjá af auglýsingum í Lund-
únablöðunum t. d.: — Stofustúlkur. Tíu daga
frí á ári, getur farið í bíl við og við. Einka-
stúlka: Rafmagnsljós og miðstöðvarhiti í öllu
húsinu, og útvarp; bílferðir til upplyftingar. —
Eldabuska: Tómstundir margar, frí frá laugar-
degi til mánudags, húsfreyja viðkynningargóð.
— Einkastúlka í eldhúsi: Baðherbergi út af
fvrir sig, hiti, ljós og útvarp. — Stofustúlka:
Kjólaefni og dýrar gjafir gefnar, herbergi með
húsgögnum eins og hún vill sjálf kjósa. —
Professional Cards
DF. B. J. BRANDSON . .''"216-220 Medical Arts Bldg. »Cor. Graham og Kennedy Sts. PHONB: 21 834 Office tímar: 2—3 Heimili 776 Vlctor St. Phone: 27 122 Winnipeg, Manitoba. THOMAS H. JOHNSON H. A. BERGMAN iaL lögfraeðlngar. Ska'ifstofa: Room 811 McArthor Building, Portage Ave. P.O. Box 1658 Phone«; 26 84? og 26 848

DR O. BJORNSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og. Kennedy Sts. PHONE: 21 834 Office tímar: 2—3 Heimili: 764 Victor St„ Phone: 27 686 Winnipeg, Manitoba, LINDAL, BUHR & STEFÁNS0N lalenzkir lögfræðingar. 356 Main St. Tala.: 24 »81 peir hafa elnnig ekrifadofur a8 Lundar, Riverton, Gimli og Plney og eru þar að hitta 4 eftlrfylgj- andl tlmum: Lundar: Fyrata miðvikudag, Riverton: Fyrsta fimtuda*, Glmll: Fyrerta mlðvtkudag, Piney: priðja föstuda* 1 hverrjum mánuði

DR. B. H. OLSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. PHONE: 21 834 Office Hours: 3—5 Heimili: 921 Sherburn St. Wlnnipeg, Manitoba.

J. Ragnar Johnson, B.A., LL.B., LL.M. (Harv.) íslenzkur lögmaður. 704 Mining Exchange Bldg. 356 Main St. Winnípeg, Manitoba. Símar: Skrifst. 21033. Heima 71753

DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. PHONE: 21 834 Stundar augna, eyrna nef og kverka sjúkdóma.—Er að hitta . kl. 10-12 f. h. og 2-5 e. h. Heimili: 373 River Ave. Tals.: 42 691

JOSEPH T. THORSON ísl. lögfræðingur Scarth, Guild & Thorson, Skrifstofa: 308 Great West Permanent Building Main St. south of Portage. PHONE: 22 768

DR. A. BLONDAL Medical Arts Bldg. Stundar sérstaklega kvenna. og barna sjúkdóma. Er að hitta frá kl. 10-12 f. h. og 3—5 e. h- Office Phone: 22 296 Heimili: 806 Victor St. Simi: 28 180

G. S. THORVALDSON, B.A., LL.B. Lðgfræðingur 709 Electric Chambers Talsími: 87 371

Dr. Kr. J. Austmann, Wynyard, Sask.

Residence Office Phone 24 206 Phone 24 963 E. G. BALD'VVINSON, LL.B. íslenzkur lögfræðingur 708 Mining Exchange 356 Main St. Winnipeg

DR. J. OLSON Tannlækutr 310-220 Medicul Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Ste. Phone: 21 834 Helmilis Tais.: 38 628

A. C. JOIINSON »07 Confederation Liíe Bld*. WINNIPEG Annast um fasteignir manna. Tek- ur að sér að ávaxta sparifé fólks. Selúr eldáábyrgð og' bifreiða ábýrgð- ir. Skriflegum fyrirspurnum.svarað samstundls. Skrifstofuslmi: 24 263 Heimastml: 33 328

DR. G. J. SNÆDAL Tannlæknlr 014 Somerset Block Cor. Portage Ave. og Donald St. Talafml: 28 88»
*
J. J. SWANSON-& CO. LIMITED R e n t a 1 s Insurance RealEítat* Mortgages 600 PARIS BLDG.. WINNIPEG. Phones: 26 849—23 340

DR. S. J. JÓHANNESSON stundar lækningar og yfirsetur. Til viðtals kl. 11 fji. til 4 e.h. og frá 6—8 að kveldinu. Sherburn St. 532 Sími 30 877

Emil Johnson SERVIOE EI.IXTTRIO Rafmagns Cantracting — Allskyns rafmagnsdhöld seld og við þau gert — Eg sel Moffat og McCXary elda- vélar og hefi þoer tiX sýnis á verk- stœOi mínu. 524 SARGENT AVK. (gamla Johnson’s bygglngin vlO Toung Street, Wlnnipeg) Verkst.: 31 507 Heima: 27 286

Gv !W. MAGNUSSON Nuddlæknir. 609 Maryland Street (iÞriðja hús norðan við Sarg.) PHONE: 88 072 Viðtalstími: kl. 10—11 f. h. og kl. 3—5 e. h.

A. S. BARDAL 848 Sherbrooke 8*. Selur ltkklstur og annast um flt- farlr. AUur útbúnaður eá beML Ennfremur selur hann allakooar minnisvarðia og legateina. Skrifstofu tals. 86 607 Ilelmllis TaJs.s 68 SOl

Dr. C. MUNSON, L. D. S. Dentist 66 Stobart Bldg. 290 Portage Ave. Winnipeg Phone 25 258 Fer til Gimli og Riverton. — Veitið því eftirtekt í bæjar- fréttunum.

Dr. C. H. VR0MAN Tannlæknir 605 Boyd Building Phone 24 171 WINNIPEO.

Dr. C. J. Houston, Dr. Sigga Christianson-Houston Gibson Block Yorkton, - Sask.

S1MPS0N TRANSFER Verzla með egg-á-dag hænsnafóður. Annast einnig um allar tegundlr flutninga. 681 Arlington St., Winnipeg

R)wler □ptical Ptd; OVJ LE E RJ 294 CARLTON ST. NEXT TO FREE PRESS

CORONA HOTEL 189 Notre Dame East Verð herbergja frá $1.50 og hækkandi. Símar: 22 935 — 25 237
" ' ...
Dks. H. R. & H. W. TWEED Tannlæknar. 406 Standard Bank Bldg. Cor. Portage Ave. og Smith St. Phone 26 545. Winnipeg A. SŒDAL PAINTER and DECORATOR Contractor Painting, Paperhanging and Caisomining. 572 Toronto St. Phone 71 462