Lögberg - 06.12.1928, Blaðsíða 1

iU) b cr i.
41. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 6. DESEMBER 1928
NÚMER 46
Canada.
Uppskeruárið 1927-28 seldi Can-
ada hveitisamlagið 215,489,563
mæla hveitis, og 18,319,009 mæla
af öðrum korntegundum. Öli upp-
hæðin, sem fyrir þetta fékst, var
$323,847,282.41. — Langmest af
hveitinu hefir komið frá Saskat-
chewan, þar næst frá Alberta og
minst frá Manitoba. Þessi mikla
uppskera fer víða, eins og geta má
nærri. Mikið af henni fer til meg-
inlands Evrópu, Bretlands, Mexi-
co, Suður-Afríku, Japan og Kína.
Það ár, sem hér er um að ræða,
höndlaði Hveitisamlagið 58.57 per
cent af allri uppskerunni, en árið
þar áður ekki nema 51.26 per cent.
* * *
Verkföll og verkbönn urðu 14
í Canada í október, að meðtöldnm
sex, sem einnig voru í september.
í þessum verkföllum og verkbönn-
um hafa tekið þátt 2,623 manns
og .yinnudagarnir, sem tapast
hafa, eru 38,931. Flest hafa þessi
verkföll verið í Ontario, en þar
næst í British Columbia. Eitt í
Alberta.
* * *
BrandonJbúar eru ekki alt af
að skifta um borgarstjóra, eins og
títt er í flestum öðrum borgum og
bæjum, þar á meðal í Winnipeg,
þar sem sami borgarstjóri er
sjaldan lengur en tvö ár í einu.
Við ibæjarstjórnarkosningarnar í
Brandon, sem, fram fóru hinn 27.
f. m., var Harry iCater endurkos-
inn borgarstjóri, og er þetta í
tólfta sinn, sem hann nær kosn-
ingu. Gagnsækjandi hans í þetta
sinn, heitir Fred Young, en hann
fékk, þrátt fyrir harða sókn, ein-
um sex hundruðum atkvæða færra
en Cater.
* * *•
Mánuðurfnn síðasti hefir verið
einn af allra mildustu og beztu
nóvembermánuðum í Manitoba.
Mestur hiti var 55 gr. fyrir ofan
zeró, minstur 8 fyrir ofan, meðal-
hiti 30.4 stig. í mánuðinum voru
92 sólksins klukkustundir, en þær
eru taldar að vera að meðaltali
83.6 í nóvembermánuði hér um
slóðir. Árið 1904 var sólríkasti
•nóvembermánuður í Winnipeg,
eða 118 sólskins klukkustundir,
en 1915 var dimmast í lofti og sól-
skins stundirnar ekki nema 43. —
Mestur hiti í nóvembermánuði var
1923 og komst hann þá einu sinni
upp í 64 stig. Mestur kuldi 1919
og komst frostið þá ofan í 19 stig.
í þessum síðasta nóvembermán-
uði rigndi mjög lítið, og að eins
tvisvar sinnum, og snjóaði svo
sem ekkert, og enn er, 1. des., al-
veg auð jörð og fjöldi manna að
leika golf eins og á sumardegi.
Maður nokkur í Flint, Mich.,
Channie Tripp að nafni, hífir
verið dæmdur í lífstíðarfangelsi
fyrir brot á vínbannslögunum.
Hefir hann verið fundinn sekur
um samskonar brot fjórum sinn-
um, en lögin kveða svo á, að f jórða
brot varði lífstíðar fangelsi.
* * *
Af 9,294 föngum , í fangelsum
þeim, sem stjórnin í Washington
hefir yfir að ráða, eru 2,530 þar
fyriri brot á vínbannslögunum.
* * *
Árið 1927 dóu 25,533 mannpskj-
ur af bílslysum í Bandaríkjunum.
Ilvaðanœfa.
Frétt frá Rómaborg segir, að
síðan 20. október síðastliðinn, hafi
110 karlar og konur verið dæmd
til fangelsisvistar, fyrir einhvers-
konar mótspyrnu gegn Mussolini
og hans stjórnmálaflokk. Flest af
þessu fólki er kært fyrir að hafa
tekið einhvern þátt í kommúnista-
hreyfingunni, en sumt þó að eins
fyrir að vera andstætt Mussolini.
Það er einhvers konar herréttur,
sem dæmir í þessum málum og
vörnin, sem hægt er að koma
fyrir sig, er víst heldur lítilfjör-
leg. Það er, eins og allir vita,
ekkert nýtt, að fólk sé dæmt í út:
legð og fangelsi fyrir sínar stjórn-
málaskoðanir, en ávalt hefir það
illa gefist, þegar til lengdar hefir
lát:ð.
¥r * *
Maður að nafni Friederich
Fuchs, í Berlín á Þýzkalandi, gaf
fyrir skömmu nokkuð af blóði
sínu til þess að frelsa lífþrettán
ára gamals drengs, sem læknarnir
álitu, að ekki gæti lifað nema að
hann fengi blóð úr öðrum manni.
i Maður þessi hafði verið atvinnu-
laus síðan í ágústmánuði og fékk
einhvern ofurl'ítinn atvinnuleysis-
styrk til að lifa af. Fyrir þessa
blóðtöku fékk Fuchs innan við tíu
dali og spítalinn lét hann borga
fyrir fæði sitt meðan hann var
þar, og styrkurinn var tekinn af
honum vegna þess, að þarna hafði
hann fengið eitthvað af pening-
um meðan hann var atvinnulaus.
Vesalings maðurinn hefir því tap-
að þeim litlu tekjum, sem hann
hafði og ekkert haft í aðra hönd
annað en það, að hafa orðið til
þess að frelsa líf drengsins.
Bandaríkin.
Fréttir frá Californíu segja, að
þar liggi nú mikill fjöldi fólks í
inflúenzu, sem hafi verið mjög að
útbreiðast síðustu dagana, einkum
í Los Angeles. Ekki mun veikin
hafa reynst mjög mannskæð, enn
sem komið er, en þó hefir hún orð-
ið nokkrum að bana.
* * *
Hinn nýkjörni forseti, Herbert
Hoover, hefir sínar'hugmyndir um
það, hvernig bæta megi íir hinni
miklu plágu, sem stundum geng-
ur yfir Bandaríkin e£>s og önnur
lönd, atvinnuleysinu. Hans hug-
mynd er sú, að alríkisstjórnin
fyrst og fremst og ríkisstjórnirn-
ar og sömuleiðis sveitartjórnir og
borgarstjórnir, setji sér það, að
leggja fyrir peninga á góðu árun-
um, þegar atvinna er nóg, og á sá
sjóður að skifta biljónum. Með-
an vel lætur í ári, vill hann að
heldur lítið sé unnið af opinber-
um verkum, þau látin dragast það
sem hægt er. En svo.þegar hörðu
árin koma, atvinnuleysið, mögru
kýrnar, þá vill hann að tekið sé
til óspiltra málanna, hvað opinber
verk snertir og á þann hátt bætt
úr atvinnuleysinu, meðan þess er
mest þörf. Sagt er, að mörgum
lítist vel á þetta ráð.
Ný uppfynding.
Mr. Paul Johnson, rafmagns-
fræðingur, hefir fundið upp, og
fengið einkaleyfi til að búa til, á-
hald, sem til þess er ætlað að
halda vélinni í bílnum hlýrri, svo
hægt sé að koma henni í hreyfingu
fyrirhafnarlítið, þó bíllinn standi
lengi í köldu húsi. Þetta er járn-
hylki, svo sem tveir þumlungar á
breidd og 18 þuml. á lengd. Er það
lagt með fram vélinni og svo
tengt við rafmagnsþráð. Hitn-
ar þá áhald þetta hæfilega og
nægilega mikið til þess að vélin
helzt nægilega, hlý og liðug, hvað
kalt sem er. Áhöld, sem ætluð
eru til hins sama, hafa áður verið
þekt, og notuð, en það er sagt að
þessi nýja uppfynding Mr. John-
sons taki hinum eldri áhöldum
mikið fram og sé bæði þægilegri
og fullkomnari, en þó ódýrari en
önnur áhöld, sem ætluð eru til
hins sama, og kostar ekki nema
$6.00.
Þessi nýi “Auto Engine Heater”
er til sýnis hjá Johnson Mfg. Co.,
að 651 Sargent Ave., Winnipeg, og
væri hyggilegast fyrir þá, sem á
því þurfa að halda, að skoða þetta
nýja áhald.
Fallegar jólagjafir.
Á skrifstofu Stjörnunnar höf-
um vér nú gott úrval af íslenzkum
fræðibókum, sem mundu vera
velkomnar jólagjafir á flestum ís-
lenzkum heimilum bæði hér vest-
an liafs, og austán.
Heimilislaaknirinn og Heimilis-
vörðurinn, bók samin af mörgum
sérfræðingum, sem hvert einasta
heimili getur grætt á að hafa í
eigu sinni. Þessi bók, á fimta
hundrað blaðsíður með mörgum
íitmyndum og öðrum myndum,
geymir uppfræðslu, sem getur
sparað manni margan dollar og
marga áhyggju. Bókin kostar í
fögru og sterku bandi að eins $5.
Deilan Mikla, sem er viðurkend
fyrir að vera hin fullkomnasta
siðbótasaga, er nokkurn tíma hef-
ir komið út á íslenzku, kostar í
bandi með leður á kjöl og horn-
um $4.5o Og í skrautbandi $3.50.
Prófsteinn Aldanna er saga hins
mikla minnisvarða, sem Drottinn
sjálfur reisti í Eden. í kápu 30c.
Tákn Tímanna, sem ekki ein-
ungis sýnir oss útlit mannfélags-
ins á yfirstandandi tíma, heldur
sýnir hún oss greinilega hvert
stefnir. í fögru léreftsbandi
$1.00; í kápu 50c.
Sérstakt tilboð: Tákn Tímanna,
Vegurinn til Krists og Prófsteinn
Aldanna, allar í kápu fyrir dollar.
Er það svo að segja gefins
Fyrir sanngjarnt verð geta menn
nú fengið alla tíu árganga Stjörn-
unnar. Munið eftir, að Stjarnan
er æfinlega kærkomin jólagjöf.
Kostar nú $1.50. Hver nýr kaup-
andi fær einhvern liðinn árgang í
kaupbætir.
Vér sendum þessar bækur hvert
sem er í heimi fyrir ofannefnt
verð. Sendið inn pöntun í dag.
Skýr utanáskrift og andvirði verða
að fylgja pöntuninni.
Virðingarfylts,
Davíð Guðbrandsson.
306 Sherbrooke St., Winnipeg.
Veiðimenn villast
í eyðimörk.
'Svo bar við, snemma í október,
að þrír menn fóru í bifreið frá
Cairo í Egyptalandi og ætluðu til
veiða út í eyðimörkina. — Þeir
höfðu vistir til eins dags, en þeg-
ar þeir komu ekki heim að kveldi,
var hafin leit að þeim, bæði í
bifreiðum og flugvélum, og gekk
svo í sex daga, að þeir fundust
ekki. Á sjöunda, degi var brezk
flugvél að leita þeirra og flaug
mjög lágt yfir eyðimörkinni, þeg-
ar flugmennirnir komu auga á
mann, sem var að veifa til þeirra.
Hann var á skyrtunni, og hafði
bundið vasaklút um byssu sína,
er hann veifaði í ákafa. Þegah
flugmennirnir lentu, sáu þeir að
maðurinn var orðinn vitstola. —
Eftir litla leit fundu þeir félaga
hans. Voru þeir í hielli skamt frá
og voru báðir naktir og börðust
með byssunum. Flugmönnunum
tókst að sefa þá með lyfjum og
fluttu þá til mannabygða, en svo
voru þeir að fram komnir að þeir
gátu enga grein gert fyrir því,
sem fyrir þá hefði borið, og bif-
reið þeirra sást hvergi.
KONUNGUR LIGGUR ENN
VEIKUR.
Hann hefir legið þungt haldinn,
síðan blað vort kom út síðast, og
eftir síðustu frétum að dæma, á
miðvikudagsmorgun, er hann enn
ekki í neinum afturbata. Er auð-
skilið að læknarnir telja sjúkleika
hans hættulegan. Prinsinn hef-
ir verið kallaður heim frá
Afríku, en þótt hann hraði ferð
sinni sem mest má vera, kemst
hann ekki til London, fyr en í
fyrsta lagi hinn 13. þ.m.
Konur í kolanámum.
Austur á Indlandi tíðkast enn, að
konur vinni í kolanámum, en nú
er unnið að því, að leysa þær frá
því striti. Tillaga hefir komið
fram um að láta þær smátt og
smátt hætta námavinnu næstu sjö
ár, þangað til engin er eftir. Eig-
endur hinna minni náma eru þessu
mjög andvígir, en hinir sætta sig
við það. Talið er, að nú vinni
nær þrjátíu og fjórar þúsundir
kvenna í námunum, og þó að sum-
ir telji, að þær vinni að pins létta
vinnu, þá telja aðrir, að hún sé
erfið og óholl.—Vísir.
sókn. — Mjög myndarlegar veit-
ingar voru fram bornar. Og má
hér sem annars staðar þakka
blessuðum kohunum mest og bezt
fyrir þær, bæði með kossi og
handabandi. — Unga fólkið, sem
tiltölulega var margt viðstatt á
þessu gleðimóti, skemi ágætlega
með söng og organslætti. En
■gömlu kórsöngsbarkarnir okkar
gátu því miður ekki verið þarna
viðstaddir, voru flestir íarnir út
í fiskiveiði. — Þetta samsæti stoð
til miðnætur og þótti stundin
stutt, en skemtileg.— Til skýring-
ar get eg þess, að brúðguminn er
sonur Jóns Einarssonar bónda hér
í Winnipagosis, ættaður úr Þistil-
firði, og konu hans Sigríðar Jóns-
dóttur frá Hábæ í Þykkvabæ í
Rangárvallasýslu. En brúðurin er
dóttir Þorvaldar Kristjánssonar
bónda að Bay End við Manitoba-
vatn, ættuð úr Vopnafirði í Norð-
urmúlasýslu.
Ungu hjónin eru mjög myndar-
legar persónur og líkleg til að
njóta vinsælda samtíðar sinnar. —
Alúðlegar lukkuóskir frá okkur,
nágrönnum þeirra, fylgja þeim út
á nýbyrjaða hjónabandsbraut.
F. H.
Nýtízku húsagerð.
Austan frá Japan hafa borist
fregnir um það, að þar sé verið
að byrja smíði húss nokkurs, sem
ekki muni eiga sinn líka í heimin-
um. Það hreykir sér ekki hátt,
því að það er að eins ein hæð yfir
jörðu, en í því verða 35 kjallarar,
hver niður af öðrum.
Árið 1923 urðu landskjálftar
miklir í Japan og hrundi þá með-
al annars miðbærinn í höfuðborg
landsins, Tokio. iSíðan hafa
japanskir byggingameistarar unn-
ið ötullega að því að finna leiðir
til að smíða hús, sem standast
mikla landskjálfta. En þeir eru
tíðir í Japan. f landskjálftunum
1923 veittu menn því athygli, að
nær öll göng fyrir neðanjarðar-
járnbrautir og annað voru ó-
sködduð. Leiddi það til þess, að
bygð voru mörg “jarðhýsi” til til-
rauna, 4—5 hæðir undir yfirborði
jarðar. Fyiúr skömmu komu svo
all-snarpir landskjálftar í ná-
munda við Tokio, og skektust öll
hús, þar sem þeir fóru um, nema
eitt af tilraunahúsunum, sem þar
var.
Þetta dró til þess, að eitt helzta
byggingarfélag í Japan ákvað að
byggja neðanjarðar í miðri Tokio-
borg stórhýsi fyrir skrifstofur.
Voru uppdrættir boðnir út, og
varð það niðurstaðan, að byggja
hús það, sem um getur í upphafi
greinarinnar. Verður húsið bygt
úr steinsfeypu á stálgrind. Gegn-
um mitt húsið, upp úr og niður úr.
verða heljar mikil göng, eða gjá,
25 metrar að þvermáli. Út að
þessum göngum (vita öll herbergi
hússins, og þaðan á þeim að ber-
ast loft og birta. Stórkostlfegar
loftdælur hjálpa til við loftræst-
inguna, og speglar eiga að kasta
dagsljósinu niður í “undirdjúpin”
og inn í herbergin. Auk þess verð-
ur sérstakur rafljósa útbúnaður.
sem á að gefa birtu mjög svipaða
dagsbirtu.
Ekki er því að leyna, að ýmsirj Frú Torstína Jackson heimsótti
hafa sitthvað út á þessa byggingu okkur hér í Leslie, á fyrirlestra-
Kosningarnar í Bifröst.
Úrslit kosninga þeirra, sem fram
fóru í Bifröst-sveit síðastliðinn
föstudag, urðu þau, að kosinn var
til oddvita Mr. Sveinn Thorvalds-
son kaupmaður í Riverton, með
75 atkvæða meiri hluta, umfram
gagnsækjanda sinn, Mr. Björn I.
Sigvaldason, er gegnt hefir odd-
vita sýslan þar í sveitinni, síðast-
liðiii tvö ár. Til sveitarráðs full-
trúa fyrir 1. kjördeild, var kosinn
Mr. Valdi Sigvaldason, að Geysir.
Frú Þórstína Jackson
í Leslie.
að setja. Einkum óttast margir
læknar, að heilsu manna geti
stafað hætta af að vinna niðri í
jörðinni, en þeir, sem að bygging-
unni standa, fullyrða hitt,
að ekki geti verið hollara,
að hýrast í bakherbergjum ým-
issa stórhýsa í Evrópu og Ame-
ríku, s^m hafa að eins einn lítinn
glugga út að þröngum húsagarði.
Utan Japans er fylgst af áhuga
með þessari merkilegu nýjung,
einkum í Bandaríkjunum. Getur
betta skift miklu, þar sem hætt
er við landskjálfum og fellibylj-
um. — Vísir
Gifting
Messur 9. .des.: Mozart kl. 11
f.h., Wynyard kl. 3 e. h., Kanada-
har (á ensku) kl. 7.30. — Allir
boðnir og velkomnir. Vinsamleg-
asf C. J. O.
arsamsceti
í Winnipegosis,
Man., 17. nóv. 1928.
í tilefni af því, að einn íslenzki
pilturinn hér í Winnipegosis, Ein-
ar Malvin Einarsson, hafði rent
sér á bifreið til Dauphin með unn-
ustu sína, Sigurborgu Þorvalds-
dóttur Kristjánsson þ. 9. þessa
mánaðar, og gift sig þar, höfðu
nokkrir nágrannar þeirra komið
sér saman um það, svona samt í
hálfgerðu pukri, að heimsækja þau
að kveldi þess 17.. Um þrjátíu
manns, flest íslendingar, hófu
þessa kveldgöngu að heimili þeirra
og gengu þar inn, án þess að
kveðja dyra eða guða á glugga
Oddviti þessa fótgönguliðs, Finn-
bogi Hjálmarsson, lýsti yfir því.
við húsráðendur, að hann og þeir,
sem komnir voru, leituðu 'þess
vinsamlegast, að þeim væru léð
húsnæði og húsáhöld um stundar-
sakir, því .hann og fylgdarlið sitt
hefði ákvarðað að sitja með brúð-
hjónunum og foreldrum brúðgum-
ans þessa kveldstund í von um
að allir, sem viðstaddir voru,
gætu bróður og systurlega notið
yls og ánægju af samfundunum
og dvölinni. Að svo mæltu var
sungið hið margþekta erindi “Hvað
er svo glatt.” Næst var ungu
hjónunum afhent dálítil gjöf frá
aðkomendum, sem var borðbún-
aður, og þökkuðu þau ínniiega
fyrir gjöfina og vinaþelið, sem
þeim væri sýnt með þessari heim-
nmigar
i.
Heill er oss vís, ef í brjóstinu berum
brennandi löngun og framsóknar þrá,
að hátt settu marki, og ákveðnir erum
og ötulir, glöggir að hyggja og sjá.
En tíðum þarf meira en vaskleik og vitlja,
og vitsmuni einstaklings, markinu að ná,
því vályndar öldur og ibrotsjóir bylja
á bátnum og hrekja’ ’ann, ef orkan er smá.
Því er oss nauðsyn vor takmörk oð treysta
og tengja í einingu lífsbotin smá,
og glæða svo dáðir og drengskapar neista,
þær dýrustu perlur, sem mannssálin á.
Vitið það, drengir, að voröild mun rísa,
er vitorku sambandið rutt hefir braut.
Þá dýrðaröfl mannsandans leiðirnar lýsa
til laðandi samstarfs, og hnekkjandi þraut.
\
II.
ferð sinni, í umboði Cunard línu-
félagsins og sjálfboðanefndarinn-
ar, á föstudaginn þ. 30„nóv.
Allmargt manna sótti samkom-
una, sumir nokkuð að, og þóttist
vel hafa vegið að sjá ágætar mynd
ir íslenzkar og öðruvísi, og heyra
þær vel útskýrðar, og ferðast í
anda um kunn og ókunn lönd og
sjá þar undrasýnir af ýmsum teg-
undum, alt frítt.
Þá þótti mönnum mikið til koma
að sjá Cunard skipin, sem eru fríð
og vegleg, og íslendingum er það
eðlilegt, að hafa sérstaka ánægju
af að sjá skip, því meira sem eru
tignarlegri, og þau sem hér um
ræðir, eru það með afbrigðum..
Allar myndirnar voru sérlega
skýrar. “Nú veit eg hvernig þil-
far er,” sagði lítil stúlka, sem
horfði á. “Eg vissi það ekki áð-
ur, þó eg hafi lesið mikið um
skip,” sagði hún.
Frú Thorstína flytur mál sitt
vel og skipulega og án hnjóðs í
nokkurs garð. Hún er gáfuð,
skemtileg, mekkvís og praktisk og
dugleg með afbrigðum.
OBókleg þekking hennar, ferða-
lög og ærukærni, eru ómetanlegir
ir kostir fyrir starfann, sem hún
hef-ir nú á hendi. Hvar sem hún
kemur, mun hún verða Islending-
um til sóma.
Eg skal játa, eð eg er sjálf ekki
mikið gefin fyrir að rekast í því,
hvert fólk fer, né hvaðan það er,
en úr því slíkir hlutir gerast nauð-
synlegir, er eg sannfærð um, að
erfitt mundi að fá mann eður
konu til þessa umboðsstarfa, er
jafnist á við frú Thorstínu að
öllu samanlögðu.
Við konurnar, sem orð liggur á
að séum svo oft í minni hluta, ætt-
um ekki að láta þessa systur okk-
ar fara um garð án þess að veita
henni eftirtekt, því hún er að
sanna okkur í vil atriði, sem,,oft
er deilt um, það, að konum fallist
hendur, ef sterfa skuli utan heim-
ilisveggja. Frú Thorstína sann-
ar með lífsstarfi sínu, að svo er
ekki, séu skilyrðin réttmæt; rýrir
slíkt ekki nauðsyn heimilisins, né
ágæti þeirrar, er inni vinnur.
Það er vel til fallið, að kona,
í höfga eg greiðar skil dagrúna drauma.
Draumgyðju blíðheim í anda eg leit
og sá þar í hyllingum 'hafmóðu strauma
háborgir rísa við blómgaðan reit.
'Haglegir bæir úr rústunum rísa,
reifaðir myndum frá listrænni hönd,
og málmrúnum skreyttir frá miðöldum vísa
mótuðum, tengdum við sagnanna lönd.
Vellir o-g engi í víðfeðma teigum
vin'hlý og angandi brosa oss mót.
Þar lyppast í glitofnum svigboða sveigum
svásúðug elfur með frjóanga bót.
Svanfagrar meyjar um grundirnar ganga,
glaðar og kvikar, sem blæsnortið ljós,
brosandi, frjálsar, með blómstrandi vanga.
Baðast í vorsólar geislunum rós.
Þar ráðsnjallir, vitrir og dáðríkir drengir
djúpan í útsjónar veldisins brunn
kafa, svo ráðgátur raumelfan tengir
með rökvísi, skýrðri við Kvásis unn.
Voraldar útverðir öflunum stjórna.
Alhygð er vakin, svo húmboði’ ei lýr.
Á bálköstum mannvits, þeir boðunum fórna.
Bjargsvipir léttast við dagmálin skýr.
Starfandi er höndin og stórhuga öndin,
stillirinn þaninn að almættis þrá.
Véla.rnar strita um staðbundin löndin,
stórvirkar, æðandi reyninum hjá.
III. I
Dapr^st mér sýn. Úr dróma nú leysum
dagroðans blysvoga, lífsvona mál.
Vakandi störfum og vorhallir reisum
með víðtengdri orku og þroskaðri sál.
Davíð Bjömsson.
sem hefir barist fyrir tilveru sinni
og þroska, með svo mikilli elju,
sem frú Thorstína, standi og
starfi sjálfstæðis megin í málinu,
sem um ræðir, enda andar hrein-
um og„hressandi anda frá máli
hennar öllu.
Rannveig K. G. Sigbjörnsson.
að í samkvæmi þessu skorti
hvorki gleði né góðan fagnað.
Þau Mr. og Mrs. Ottenson,
þökkuðu hvort í sínu lagi heim-
sóknina, og velvild þá, er hún bæri
vott um.
Mannfagnaður.
Síðastliðið laugardagskveld,
gerðu nokkrir vinir þeirra hjóna,
Mr. og Mrs. N. Ottenson, þeim ó-
vænta heimsókn, í tilefni af því,
að þau voru þá nýflutt í hið veg-
lega hús sitt, er þau hafa látið
reisa, að 151 Kingston Row, St.
Vital, gagnvart River Park. Eitt-
hvað milli þrjátíu og fjörutíu
manns tók þáft í samkvæminu, er
var í alla staði hið ánægjulegasta.
Mr. Sigfús Anderson hafði orð
fyrir gestum, og skýrði tilgang
heimsóknarinnar. Bað hann því
næst hljóðs Mr. W. J. Lindal, lög-
manni, er mintist þeirra hjóna
með skemtilegri tölu, um leið og
hann afhenti Mr. Ottenson skraut-1
búinn lindarpenna til minja um
heimsóknina. En að því búnu af-
henti Mrs. Peter Anderson, Mrs.
Ottenson fagran blómvönd. Auk
þeirra, sem nú hafa nefndir ver-
ið, ávarpaði ritstjóri þessa blaðs,
heiðursgesti kveldsins, ásamt Mr.
H. Hillman, er þakkaði þeim Ott-
ensons hjónum langa og gþða við-
kynning.
Magnús skáld Markússon flutti
heiðursgestunum lipurt kvæði, er
síðar mun birt verða hér í blað-
inu. Þess skal getið, að á milli
ræðanna, skemti fólk sér við söng
íslenzkra, uppáhaldslaga. Rausn-
arlegar veitingar voru um hönd
hafðar, sem venja er til meðal Is-
lendinga, og mátti yfirleitt segja,
Dr bœnum.
Minningarhátíð um Capt. Roald
Amundsen, hinn fræga heim-
skautafara, verður haldin í Grace
kirkjunni, föstudagskveldið þ. 14.
þ.m. kl. 8. Aðgangur ókeypis.
Athöfn þessi hefst með fáum
inngangsorðum, er ræðismaður
Norðmanna hér í borginni, Mr.
Kummen, flytur. Verður Iþá leik-
ið “O, Canada!” og “Ja vi elsker
dette Landet”, og sunginn sálm-
urinn “Hærra, minn guð, til þínn.”
Þá les biskup Acre biblíukafla, en
séra Björn B. Jónsson, D.D., flyt-
ur bæn. Næst sýngur Mr. Ford
einsöng, en Dr. McKay flytur
stutta tölu. Að henni lokinni,
verður sunginn sálmurinn, “Sjá
þann hinn mikla flokk,” undir lagi
Griegs. Næst syngur einsöng Mrs.
Brynjolfson, og syngur svo karla-
kór sálminn “Abide with me.”
Vonast er eftir miklu fjölmenni
við þessa hátíðlegu minningar-
athöfn.
Rose leikhúsið.
Kvikmyndin, sem Rose leikhús-
ið hefir að sýna seinni part þesa-
arar viku, er bæði falleg og
skemtileg og vekur mikla gleði hjá
öllum, sem sjá hana. Ágætir leik-
arar, svo sem Robert Armtrong,
Dorothy Dwan, Johnny M. Brown
og Dorothy Appleby. Einnig síð-
asti þátturinn af “The Masked
Menace.” — Fyrstu þrjá daga af
næstu viku sýnir leikhúsið kvik-
myndina ‘The Chinese Bungalow’,
þar sem Matheson Lang leikur að-
al hlutverkið. Þar er margt að
sjá, einkennilegt og dularfult.