Lögberg - 13.12.1928, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. DESEMlBER 1928
Bls. 5
1 meir en þriðjung aldar haf»
Ðodd’a Kidney Pills verið viður
kendar rétta meðalið við bak
verk, gigt, þvagteppu og mörguir
fleiri sjúkdómum. Fást hjá öll-
um lyfsölum, fyrir 50c. askjan
eða 6 öskjur fyrir $2.50, eða beinl
frá The Dodds Medieine Co., Ltd.
Toronto, ef borgun fylgir.
ar þreytu sinni, eftir hita dags-
ins, í kvöldsins undursamlegu
kyrð og hvíld. Maðurinn lætur
þreyttar höndur síga, sem hvíld-
inni fagna. Hann situr hljóður
og undrast alla þá guðdómlegu
fegurð, er hann sér . Hann er
gjörsamlega hrifinn í anda og
gagntekinn af þessari samblönd-
un fegurðar, friðar og himnesks
unaðar. Alt lofar lífið og skap-
arann, býður góða nótt og^tekur
á sig náðir. Eilíf föðurleg elgka
vakir og syngur vögguljóð: —
"Firður, — friður sé með yður.”
“Friður á jörðu.” “Minn frið gef
eg yður.” En í skugga jarðneskr-
ar fullsælu felur óvinur friðarins
sig, — eyðileggjarinn, og hefur
áhlaup sitt að öllum óvörum. Alt
er vægðarlaust rifið upp af fasta
sefni. Himininn er biksvartur,
eldingar æða, regnið bylur á hús-
þökunum, stormviðrið hamast í
heiftarmóði, húsin skjálfa og
nötra, stórviðurinn í skógnum
fellur sem brotinn reyr til jarð-
ar. Myrkur og rok, regn, þrumur
og eldingar gera ófriðarnótt eyði-
leggingarinnar ægilega og mann-
skæða. Bústaðir manna fjúka og
líf týnast; en eftir ofviðrið kem-
ur hið undursæla logn og blíða —
friður, friður. Hjúkrandi hendi
almættisins bindur um sárin eft-
ir storminn.
Sjómaðurinn hefir einnig sína
sögu að segja um lognið blíða eft-
ir storminn. Hann hefir séð hvít-
faldaðar öldur rísa himinháar og
beljandi b'rotsjóa velta sér yfir
öldusjóinn hans. Hann hefir séð
hinar rammefldu dætur Ránar
brjóta fullmönnuð hafskip í spón
og sökkva þeim í sjávarins djúp.
Hann hefir séð sér dauðann bú-
inn, sitt eigið skip illa leikið, afl-
viði brotna, bönd slitna og starfs-
bræður sína skolast yfir borð; en
alt í einu hefir runnið af kára
bersejrksgangurinn, ^flvana öld-
urnar stlettst til og frá og hjaðna,
og lognið blessað komið eftir
storminn.
Allar núlifandi, fulltíða mann-
eskjur kannast við sæluboðun
friðflytjandans eftir ófrilðairbál-
ið mikla. iStríðsfregnin smaug
inn að hjartarótum þjóðanna líkt
og stálköld eiturmögnuð ör, og
henni fylgdu skelfingar einar og
dauði, en á eftir storminum kom
græðarinn, engill friðarins og
boðaði frið, frið, og hvílík ólýsan-
leg og ógleymanleg fagnaðarlæti
vakti þetta litla orð um allan heim.
Allar1 þjóðir fögnuðu logninu eft-
ir storminn.
Aldrei hefir meira verið rætt
um frið, en á þessum árum, sem
eru að líða. Góður og göfugur
vilji sannra mannvina stendur
vafalaust á bak við alt það mikla
friðartal og starf, og það er ekki
lengur ineinum va!fa 'bundið, að
friðurinn kemur, allsherjar frið-
ur. Allar mentaðar og kristnar
manneskjur eru stöðugt að sann-
færast betur um þann sannleika,
að tíminn er í nánd, þá verða mun
“ein hjörð og einn hirðir.” Aðeins
eru menn ekki á eitt sáttir um
það, hvernig friðurinn muni koma,
á hvern veg guðsríkið muni að
lokum birtast til fulls á jörðinni.
Vér verðum að gefa hverjum ein-
um fullan rétt á skoðunum sínum
í þeim sökum, og leitast við að
virða þær, en vér verðum umfram
alt að kosta kapps um að vera
Guðs börn, sönn friðarins börn,
fullkomin, eins og faðir vor í
himnunum er fullkominn.
Enn á ný rennur sá tími ársins
upp yfir hverja kristna þjóð, sem
rifjar upp friðarboðskapinn mikla
í hjörtum allra velhugsandi
manna, og af heilum hug og
hjarta ættum vér íslendingar að.
syngja: “Er vetrar geisar storm-
ur;,stríður, þá stendur hjá oss
friðarengill blíður.” Með þessum
gullfallegu orðum sálmaskáldsins
ættum vér að reka ófriðarengilinn
á dyr, sem enn þá gengur of mik-
ið manna á milli, í voru fámenna
þjóðfélagi. Það er sárt að sjá og
heyra, að jafnvel þeir, sem falleg-
ast tala um friðinn, og sjálfsagt
þrá friðinn, verða stundum af
mannlegum veikleika svo ofurliði
bornir, að þeir blása í ófriðareld-
inn.
Þeir, sem friðinn þrá, ættu að
festa sér í minni, að af rótum
stærilætis og eigingirni er allur
ófriður, í hvaða mynd sem er,
sprottinn. Á þessum undirdjúps
eiginleikum verður einstaklingur-
inn og mannfélagið að sigrast, áð-
ur en sannur friður fæst. Þetta
er nú orðið öllum lýðum ljóst.
Það er því ekki nema einn vegur
fyrir friðelskendur og friðflytj-
endur, og það er að feta í fótspor
friðarhöfðingjans mikla. Um
hann er sá sannleikur sagður, að
hann “lítillækkaði sig” og “tók á
sig þjónsmynd”, og hann reyndist
“hógvær og af hjarta lítillátur.”
Lítillæti og þjónustuvilji er und-
irstaða réttlætisins og réttlætið
er undirstaða kærleikans og frið-
arins.
Það kananst sjálfsagt margir
við reynslu hans Jóns í Koti.
Hann Jón í Koti gifti sig með-
an hann enn var ungur og sterk-
ur, en fátækur. Hann eignaðist
góða konu. Honum þótti ósköp
vænt um konuna sína, eins og
flestum nýgiftum mönnun jafnan
þykir. Hann var lipur við hana,
lítilátur og þjónustufús, og eng-
ill friðarins dvaldi já þeim um
langa stund. En hann Jón í Koti
komst smám saman í betri efni,
og mikill vill jafnan meira. Hann
fékk mörgu að sinna og mikið að
vinna, en minni tíma til þess að
rétta konunni hjálparhönd. Hann
gierðist nú einnig kröfuharðari
við hana. Kærleikurinn kólnaði,
og að lokum fraus það fagra
dygðanna blóm. Engill ófriðar-
ins settist að á heimilinu. Hann
Jón reyndi að tala um fyrir kon-
unni, því alt var auðvitað henni að
kenna. Hann bauð jafnvel prest-
inum heim, en alt kom fyrir ekki
neitt, ófriðurinn hélzt. Jón í Koti
var sáróánægður með ástandið.
Honum leið illa. Hann var jafn-
vel að hugsa um að skilja við
konuna sína; en svo var það dag
nokkurn, að hann fór að hugsa
alvarlega um, hvernig í ósköpunum
gfeti staðið á þessu. Hún Guðrún
var þó samt sem áður allra vænsta
kona. Ef til vill væri þetta hon-
um sjálfum að kenna. Hann mint-
ist þess, hve alt hafði farið vel
fyrstu árin. Hann ákvað nú að
reyna að breyta nákvæmlega við
konuna eins og hann hafði gert
fyrstu árin, sem þau voru gift.
Hann var viljasterkur maður enn
þá. Hann sagði ekki neitt og fór
hægt fyrst í stað. Honum gafst
oft færi á að rétta konunni hjálp-
arhönd. Þetta gerði hann þann-
ig, að sem minst bæri á, en ljós
fær aldrei dulist. Konan sá “góð-
verk” mannsins síns. Forn hlý-
hugur gerði brátt vart við sig á
ný, og það leið ekki á löngu, þar
til engill friðarins hafði borið ó-
friðarengilinn út. Maðurinn hafði
lítillætt sig og gerst þjónustufús
og friðurinn varð mikill og var-
anlegur á heimilinu hans Jóns í
Koti.
Oft er góður fengur dýrt keypt-
ur. Þeir sem friðinn þrá, verða
einnig að festa sér i minni, að
sannur friður er áðeins “með
þeim mönnum, sem Guð hefir vel-
þöknun á.” Guð getur ekki haft
velþóknun á stærilæti og eigin-
girni, í hvað fallegan jólabúning
sem þeir draugar klæða sig.
Guð friðarins gefi öllum lýð op-
in eyru og hjörtu fyrir englaboð-
skapnum sæla.
“Sælir eru friðflytjendur, því
að þeir munu Guðs synir kallaðir
verða.” i
Pétur Sigurðsson.
Ólafur G. Nordal.
andaðist að heimili sínu í Selkirk,
Man., að kveldi þ. 7. okt., 1928.
Ólafur var fæddur í Tungunesi,
í Húnavatnssýslu, 20. okt. 1840.
Skorti hann því tæpar tvær vikur
í 88 ára aldur.
Foreldri ólafs hétu Guðmund-
ur ólafsson og Margrét Jónsdótt-
ir. Var Margrét systir Gísla, föð-
ur séra Odds Vigfúsar.
Fyrir rúmum 60 árum gekk ólaf-
ur í hjúskap við Margréti Ólafs-
•ZUilliam, TœcT
ROSE THEATRE
Fimtud , Föstud., Laugard.,
þessa viku.
dóttur, Helgasonar, frá Kringlu á
Ásum. Var Helgi bróðir Björns
Olsen, eldra, á Þingeyrum. Kipp-
ir henni mjög í það kyn. Lifir
hún mann sinn í hárri elli, og er
hin ágætasta fcona.
Um fimtán ára skeið bjuggu þau
hjón í grend við æskustöðvar sín-
ar á íslandi. Vestur um haf flutt-
ust þau 1883. Dvöldu fyrsta árið
í Winnipeg og Nýja Islandi, en
færðu þá 'bólstað sinn til Selkirk,
Man., og bjuggu þar ávalt síðan,
í 44 ár.
Börnin voru þrjú: Guðmundur,
dáinn; Margrét, gift canadiskum
manni, búsett í Regina, Sask., og
Björg Kristjánsson, ekkja, búsett
í Selkirk. Við andlát ólafs voru
átján afkomendur hans á lífi. Eru
í þeim hóp, sem alkunnugt er í
hans nágrenni, gáfað fólk með
ágætri mentun, þótt eigi verði hér
nefnd, nema 0. T. Anderson, yfir-
kennari við Wesley College, í Win-
nipeg, sem er dóttursonur Ólafs.
Oftar en einu sinni tóku Nor-
dals-hjónin að sér snauð börn til
forsjár. Og framan af árum ís-
lendinga í Selkirk er ekki ofmælt,
að hús Nordals-hjónanna hafi
reynst mörgum foreldrahús. Hjá
þeim var ávalt opið hús öllum
vegfarendum.
Tveir bræður Ólafs eru enn á
lífi: Jóhannesð, í Reykjavík, og
Sigvaldi í Selkirk. Ein systir
mun einnig á lífi, búsett vestur
á Kyrrahafsströnd.
Fast landnám íslendinga í Sel-
kirk hefst með búestu ólafs G.
Nordals og kpnu hans í þeim bæ.
Er þar margt sagt um veglyndi
þeirra og félagsstðrf. Reyndist
hann þar Gibraltar í baráttu krist-
indómsmálanna og bar lengi
þyngri enda þeirra byrða, er fé-
lagsskap þjóðbræðra hans fylgdu
á þeim stöðvum.
Ólafur var iðjumaður og góð-
fús. Var þar einatt til hans flú-
ið. Hann var hégómalaus og há-
íslenzkur í hugsun og háttum.
Reglumaður var hann og einlæg-
ur trúmaður.
ólafur var fríður sýnum og vel
á sig kominn í hvívetna. Hann
bar aldur sinn vel til efstu ára.
Þó var hann blindur 11 eða 12
síðustu ár æfinnar. En ágæt kona
og góð dóttir voru honum augu og
ylur í hinni löngu rökkursetu ell-
innar.
Og margir munu þeir, er minn-
ast ólafs G. Nordal nú þegar
hann er genginn, fjölskyldu hans
og heimilis með hjartfólgnu þakk-
læti og kærleika.
Hann var jarðsunginn 10. okt.,
af séra Jónasi A. iSigurðssyni, að
viðstöddu fjölmenni.
En Vestur-lslendingar eru á-
reiðanlega einum góðum dreng
færri. J. A. S.
Frá Islandi.
Reykjavík, 16. nóv.
Gunnar Lejström, sænskur mál-
fræðingur, hefir dvalið á Hvítár-
bakka undanfarnar vikur og kent
sænsku og flutt erindi um sænskt
þjóðlíf og bókmentir.
Rúmlega 20 tóku þátt í náminu
og halda því áfram. Engir nýir
nemendur byrjuðu á dönsku, kusu
allir sænsku. Er búist við því að
danska hverfi úr skólanum með
næsta vetri, en sænska komi í
staðinn. Skólastjórinn og Ól. Þ.
Kristjánsson taka við sænsku-
kenslunni, þegar Lejström fer.
Innflúensa hefir geysað í skól-
anum. iSuma dagana hafa um 20
nemendur legið rúmfastir. Flestir
eru nú komnir á fætur aftur og
farnir að ná sæmilegri heilsu.
Á Hvítárbakka eru nú sjötíu og
fimm manns — nemendur, kenn-
arar og annað heimafólk. Þrjá-
tíu og sjö af þeim hafa aldrei
fengið mislinga. 1 samráði við
lækni skólans hefir skólastjóri
fyrirskipað sóttvarnir.—Mgbl.
Dýr kynbótahestur.
Hr o s s ar ækt a rfé'l a g Gnúpverja-
hrepps hefir nýlega keypt 10 vetra
kyribótahest fyrir 1200 krónur.
Hestinn átti Matthías Jónsson
bóndi á Skarði. Hesturinn er sót-
rauður að lit með litla stjörnu í
enni og litla hvíta slettu á nös,
og hefir því verið nefndur Nasi.
Að kaupverð hestsins er svo hátt,
stafar af því, að á sýningu, sem
haldin var í fyrra vor á afkvæm-
um hans, kom það í ljós, að þau
voru svo óvanalega jöfn að gæð-
um, að Nasi hlaut 1. verðlaun
fyrir þau, og er það í fyrsta
skifti hér, sem hestur hefir hlot-
ið 1. verðlaun fyrir afkvæmi. —
Tryppin undan Nasa, er komu á
sýninguna, voru flest 1—4 vetra,
því 5 og 6 vetra tryppin eru fá, og
búið að selja sum þeirra. Það,
sem nú er búið að temja undan
Nasa reynist flest prýðisvel, og
hækkaði það verð hans að mikl-
um mun. — Nasi er með álitleg-
ustu hestum, gæðingur mikill og
framúrskarandli þrekhestur, en
dýrmæasti eiginleiki hans er, hve
mikil gæði afkvæmi hans erfa. —
Mgbl.
Bréf frá íslendingi, sem er á
skipinu i “Dana”, er á þessa leið:
Haf- og fiskir&nnsóknaskipið
iDana” er nú í tveggja ára vís-
indaleiðangri umhverfis jörðina.
Einn íslendingur er á skipinu,
Friðrik G. Jóhannsson, og hefir
hann skrifað Morgunblaðinu frá
Tahiti og er bréfið dagsett 10. okt.
— Þá erum við nú komnir til
Tahiti eftir 32 daga ferð frá
Panama. Við höfum fengið gott
veður næstum alla leiðina, og kom-
við á Marquesas eyju, sem er
skamt frá Tahrð.
Eg skyldi skrifa yður eitthvað
um rannsóknir “Dana”, ef eg
mætti; en eg má ekki setja neitt í
blöðin um það.
Það er heitt hér á Tahiti, 31
stág á Celcius, sérstaklega heitt
fyrir íslending, sem er vanur
kulda um þetta leyti árs. Eg vildi
að eg væri kominn heim núna, en
það verður ekki fyr en 1930, er
við höfum lokið fðr okkar í kring
um hnöttinn. — Mgbl.
Eldur kom upp í Hverisgötu 18
í gær í lækningastofu Sigurbjarg-
ar Jónsdóttur og Helgu Heiðar.
Var afarmikil reykur í húisnu, er
slökkviliðið kom og ætlaði því að
ganga illa að finna eldinn, enda
var það von, því að hann var und-
ir ofni, sem hafður er til að hita
vatn í böð. Hafði verið gengið
illa frá múrnum undir ofninum
og hafði eldurinn etið sig þar í
gegn um gólið. Var hann þegar
slöktur og urðu skemdir á húsinu
litlar, en eitthvað mun hafa
skemst af vatni í kjallara. —Mbl.
‘‘Ólafur” strandar, en næst út
aftur. í ofveðrinu, sem geisað
hefir undanfarna daga, hafa tog-
ararnir legið inni a Vestfjörðum,
margir á önundarfirði. í gær-
morgun barst H. P. Duus skeyti
frá skipstjóranum á “Ólafi” og
var það svo hljóðandi: “Ólafur
tók niðri á mölinni á Flateyri í
fyrrinótt i blindbyl, og stóð í 6
klukkutíma. Hannes ráðherra dró
okkur út. Eg álít skipið mjög lít-
ið skemt, lítilsháttar leli með
stefnisrörinu.” — útgerðarstjóri
bjóst við því, að skipið mundi
halda áfarm veiðiför sinni., því
að lekann mætti stöðva innanfrá
með þéttingum.—Mbl. '
Mountain og Eyford kirkjum, en
séra H. Sigmar á hinum stöðun-
um. Allir velkomnir.
Messuboð 16. Des.
Elfros kl. 11, Foam Lake kl. 2,
Elfros kl. 7.30 (Stand Time).
Vinsamlegast, C. J. O.
Or bœnum.
Séra Jóhann Bjarnason kom
vestan frá Argylebygð á mánu-
dagskveldið.
“Tengdapabbi”, leikur í fjórum
þáttum, eftir Gustaf Geyerstam,
var leikinn a leikfél. Sambands-
safnaðar í Winnipeg, í samkomu-
sal kirkjunnar á mánudagskveld-
ið. Þessi leikur hefir verið leik-
inn nokkrum sinnum áður hér í
Winnipeg og víðar, og er því hér
ekki um neina nýjung að ræða.
Leikurinn var allvel sóttur, þótt
töluvert fleiri hefðu að vísu get-
að fengið sæti, og áhorfendurnir
skemtu sér vel, enda er leikurinn
fjörugur og skemtilegur og víða
töluvert fyndinn. Yfirleitt má
segja, að leikendurnir leysi hlut-
gætlega. Hafa þeir sem leikinn
verk sín vel af hendi og sumir á-
sóttu góða ástæðu til að þakka
leikfélaginu fyrir góða skemtun.
Messur.
Sunnudaginn 16. desember flyt-
ur séra H. Sigmar Guðsþjónusaur
Vídalínskirkju kl. 11 f. h. og í
Gardar kirkju kl. 2 e. h.
Þannig er ráðstafað jólamessum
í prestakalli séra H. Sigmars: —
23. des.: í Fjallakirkju kl. 1 e. h.
24. des.: messa og jólasamkoma
í Hallson, kl. 3 e. h.
Messa og jólatré í Gardar kirkju
kl. 8 e. h. — Messa og jólatré í
Mountain kirkju kl. 7.30 e. h.
25. des. Jóladag: Messa í Vída-
línskirkju kl. 11, í Péturskirkju kl.
2 e. h. og í Eyford kl. 2 e.h.
Séra N. S. Thorlaksson messar í
'Magic bökunarduft,
er ávalt það Le>ta í
kökurog annað kaffi-
brauð. það inniheldur
ekkert alum, né nokk-
ur önnur efni, sem
valdið gætu skcn d.
Bezta Jólagjöfin
Landnámsaga íslendinga í North Dakota, eftir
Thórstínu Jackson. Bókin kostar aðeins $3.50.
Fæt hjá S. K. Hall, Ste. 15 Aquith Apartments,
I
Winnipeg. Sendið pantanir yðar tafarlaust.
Rosepale Kol
Lump $12.00 Stove $11.00
FORD COKE $15.50 ton
SCRANTON HARDKOL
POCA LUMP og
CANMORE BRICQUETS
Thomas Jackson & Sons
370 COLONY ST.
PHONE: 37 021
MACDONALftS
RneCut
Bezta Tóbakið Fyrir Þá, Sem
Búa til Sína Eigin Vindlinga.
Með Hverjum Pakka
ZIG-ZAG
Vindlinga Pappír ókeypis.
TILKYNNING
ALLAR VINSÖLUBtJDIR VERDA LOK-
ADAR Á MANUDAGINN OG ÞRIDJU-
DAGIN 24. og 25. DESEMBER 1928.
W. W. AMOS,
Chairman, Liquor Board.
Á LAUGARDAGINN
stór
JÓLA-ÚTSALA
Fur skreyttar yfirhafnir
Framúrskarandi verðlækkun
Mikill hagnaður
$22.50 $32.50 $59.00
Vanav. $29.50
•Vanav. $39.50
Vanav. $69.00
KJÖLAR
Silkikjólar v.nav $15.95 $8.95
Kjólar úr öðru efni. Vanav. $19.75 $12.95
Nýjar vörur koma daglega

SÉRSTAKLEGA!
HÆGIR BORGUNARSKILMALAR
meðan jóla-útsalan stendur yfir
KARLMEKíKí!
ALFATNAÐIR
úr bláu Serges eða rönd-
óttu efni. Einhneft eðatví-
hneft. $29.50 til $45.00
YFIRHAFNIR
Scotch Tweeds. Vanaverð
$35.00 fyrir $19.75. Blátt
Chinchillas $19.75 til $45.00
KING’S LTD.
Búðin sem lánar
394 PORTAGE AVE. (Nœst við Boyd Bldg.)
Stofnað 1882
Löggilt 1914
D D. Wood & Sons, Ltd.
KOLAKAUPMENN
Vér þorum að hætta mannorði voru og velgengni
á viðskiftin.
SOURIS — DRUMHELLER
FOOTHILLS — SAUNDERS CREEK
POCAHONTAS — STEINKOL
Koppers, Solway eða Ford Kók
Allar tegundir eldiviðar.
Not - Gæði - Spamaður
Þetta þrent hafið þér upp úr því að skifta við oss.
SIMI: 87 308 Ross Ave. and Arlington St.
Vér færum yður kolin hvenær sem þér viljið.