Lögberg


Lögberg - 21.03.1929, Qupperneq 7

Lögberg - 21.03.1929, Qupperneq 7
LÖGBERG FIMTUDAGINN 21. MARZ 1928. Bls. 7. BOKUNIN bregst ekki ef þér notið MAGIC BAKING POWDER Það inniheldur ekki alúm og er ekki beizkt á bragðið. Frá Vestfjörðum Almenn tíðindi. Vetur sem þessi hefir ekki kom- ið í elztu manna minnum. Varla fest snjó á jörðu fyr en síðari hluta janúar. Gerði þá dálitla skussu vikutíma, en brá til bata og þíðu aftur, nú um mánaðamót- in. Frost voru dálítil í nóvember öndverðum, en væg þó, og var unnið að jarðabótum við og við fram til jóla og í miðjum janúar var rist ofan af og var þá jörð al- þíð, nema í stærstu þúfum. Mun slíkt einsdæmi á þessum hjara. Sauðfé og hross hafa gefið sér með mesta móti úti í vetur, en heygjöf verið þó meiri en ætla mætti, vegna þess að jörðin var illa und- irbúin veturinn, vegna hinna af- armiklu iþurka síðastliðið sumar og úthagar víða sólbrunnir, og svo sífelt berangur, það sem af er vetrinum. Hey voru og víða lítil vegna þurkanna og úthey frekar létt til fóðurs. Veldur það nokkru þar um, að slegið var með meira móti á engjum s. 1. sumar, því síðan bændur fóru að hugsa meira um túnræktina, er meir og meir af engjum í sinu árlega. Vantar tilfinnanlega hagkvæman fóðurbæti, til að nota með lélegri beit og léttum heyjum, því að í slíkum vetrum sem þessum, ættu bændur ekki að nota nema lítið eitt af heyjum, en mikið af kjarn- fóðri. Má að vísu segja, að við höfum nóg af þorsklifur í veiði- stöðvunum, og síldarmjöli, en oft er ilt að ná í þessi fóðurefni, og stundum ekki fáanlegt í svo smá- um stíl, einkum síldarmjölið, og svo vill nú vera misbrestur á vörugæðunum og tefur það alt fyrir notkun og útbreiðslu þessara ágætu og sjálfsögðu innlendu fóðurefna. Er það eitt af nauð- synlegustu verkefnum þeirra manna, er með búnaðarmálefnin fara, að ráða fram úr því vanda- máli, á hvern hátt bændum verði auðveldast séð fyrir fjölbreyttum fóðurefnum handa búpeningi sín- um, en það þarf jafnframt að kenna mönnum að nota þau og umfram alt að* útvega þeim mark- að fyrir afurðirnar af búunum. svo að þeir hafi eitthvað til að borga með aðkeypt fóðurefni. — Eins og fólkshaldi er nú komið hér um slóðir, dugar ekki að fóðra eingöngu á heyi, það er of dýrt og óhagkvæmt að mörgu leyti, sem hér er ekki rúm til að rekja nán- ara. Jarðabóta áhugi er nú óðum að glæðast hér vestra. Hyggja menn nú að afla sér fljótvirkari tækja tii jarðvinslu. Dráttarvélar eru nú tvær til á Vestfjörðum: í Nauteyrarhreppi og Eyrarhreppi. Hafa þær reynst svo vel, að mælt er, að 2—3 bætist við á þessu árn. Búnaðarfélög Mýra- og Þingeyr- arhrepps í Dýrafirði hafa ákveð- ið nýlega, að kaupa eina slíka dráttarvél í félagi næsta vor. Stuðningur sá, er ríkið veitir til jarðræktar nú, er mönnum mikil hvöt og á síðari árum hefir Bún- aðarsamband Vestfjarða hvatt bændur og styrkt allverulega til umbótanna, síðan fjárráð þess jukust og það sendi gróðrarstöð- ina, sem áður var ærið fjárfrek, einkum vegna afar erfiðra rækt- unar möguleika. Það er nú óðum að vakna áhugi aukinni búpeningsrækt. Má ó- hætt fullyrða, að lögin um kyn- bætur hrossa og nautgripa styðji mjög að því. Er nú verið að koma upp kynbótagirðingu fyrir hross Núpi í Dýrafirði, fyrir næstu sveitir í sameiningu. Þá munu nautgriparæktarfélög einnig vera í uppsiglingu. Við sjávarsíðuna hefir síðasta ár verið veltiár. Ágætis fiskveiði við Djúp og á flestum vestfjörð- unum og svo er einnig það, sem af er þessu ári. Sagt er, að hlut- ir séu orðnir um 500 kr. í Súg- andafirði í janúar og líkt á Flat- eyri, og er það mest á hálfum mánuði, því að gæftir hafa ekki verið meiri. í Dýrafirði veiddist síld í haust og fram undir jól. Er slíkt nýlunda þar. Fengu menn 400 kr. hlut i síld, þar við bryggj- urnar, svo að segja. Veiddu bænd- ur og talsvert þar inni á firðin- um, og gátu þó lítið notað sér veiðina vegna netjaleysis. Þorsk- ur hefir veiðst þar í janúar inni á firði, og man enginn eftir, að það hafi skeð áður. Þá hafa ó- grynni veiðst af þorski og smokk- fiski í Arnarfifði. Sagt er, að þar muni vera til 2,000 kr. hlutir á opna vélbáta, er róið hafa í fjörð- inn í sumar og haust, og til mun það vera, að vélbátar hafi hlaðið af þorski í firðinum rétt fyrir jólin. Líkt er að segja um Pat- reksfjörð. Var þar nægur fiskur úti í flóanum fram undir jól, en þá hættu menn að róa þar, enda mikil vinna í landi. Heilsufar manna hér vestra hefir yfirleitt verið gott síðast- liðið ár. — Skepnuhöld í meðal- lagi. Bráðapest hefir stungið sér niður, mest í Önundarfirði og Patreksfirði. Þar í Patreksfirði hefir nú í vetur borið talsvert á óþektri veiki í sauðfé, helzt í full- orðnu fé, er lýsir sér þannig, að skepnan missir mátt og fær floga- köst og lifir þó nokkurn tíma, en drepst eða verður að drepa á end- anum, en sjást þó engin sjúk- dómsmerki á skrokk eða líffærum og vita menn ei af hverju stafar. Væri óskandi, að því yrði frekari gaumur gefinn af dýralæknun- um, en mér eru ei svo kunnir málavextir, að eg geti gerr sagt frá þessu. Fleira mætti til tína, en það bíður næsta bréfs. í jan. 1929. J. D.—Vísir. STYRKIR VEIKLUÐ LfFFÆRI FÓLKS. Miljónir manna vita, hvaða á- gætismeðal Nuga-Tone er, af því það hefir gefið þeim betri heilsu og meiri orku. T. d. segir Mr. H. Ruffner, Dillíon, Kansas: “Eg brúkaði Nuga-Tone í fáeinar vik- ur, og það gerði mig að nýjum manni.” Nuga-Tone er slíkt ágætis með- al, sem það er, vegna þess, að í því eru þau efni, sem bezt styrkja heilsuna og kraftana. Það styrk- ir taugarnar og vöðvana, hreins- ar blóðið, læknar nýrna og blöðu- sjúkdóma, eyðir gasi í maganum, bætir matarlystina og melting- una; veitir endurnærandi svefn og gerir þá, sem magrir eru, feita og sællega. Ef þú hefir einhverja slíka kvilla, þá láttu ekki bregð- ast að reyna Nuga-Tone. Það fæst hjá öllum, sem selja meðul og þeir geta útvegað það frá heildsöluhúsinu. KVELDVÆRÐ. Að fjörunni lognöldur léttar Líða með hvískurs hljóð. Þær hníga og hlæjandi deyja; En hafið er rautt sem blóS. Hnígin er senn aS sævi Sólin, meS geisla-staf, Hún leggur á landiS og sæinn Logandi skarlats-traf. ÚtsogiS hug minn heillar, í hafdjúpiS nú er sótt. KveldroSinn sál rnína seySir Á sóImiSin þessa nótt. Á æSaslög hafs eg hlusta, Himinsins andardrátt Geislar frá guSlegu auga Nú glampa i sólar átt. Bros guös er lífiS ljúfa En ljósiS hans hjarta blóS Hver hreyfing í hugsun og vexti Af himneskri fórnar glóS. Dauðinn er æSri eining Alls, sem ber kærleiksþel. En fjarlægSir fólksins og alda Er fokský um sólna hvel. dazvn Þann 10. janúar andaðist merk- Lambavatni í Rauðasandshreppi. Langavatni í Rauðasandshreppi. Hann var áttræður, fæddur 20. maí 1849. Sveinn sál. var einkar vinsæll maður g vel metinn. Var hann alkunnur fyrir lækningar sínar, sem hann stundaði af sér- stakri alúð og hepni, á meðan heilsa og kafta leyfðu. Hann var um langan tíma, áður en Patreks- fjörður varð læknissetur, svo að segja eini læknirinn í Rauða- sands hreppi, og var iðulega til hans leitað úr nálægum hreppum. Hann hafði góðar gáfur og var fróður vel, einkanlega í náttúru- fræði. Sveinn sálugi var stiltur, gætinn og einbeittur, fylgdi hann skoðunum sínum með festu og hvikaði ekki frá þeim, enda voru þær alla jafnan bygðar á þekk- ingu og reynslu. Var hann sönn prýði sveitar sinnar og sómi hinni íslenzku bændastétt Á Rauðasandi rak flösku- skeyti, sem hafði verið varpað í sjóinn á miðju Atlantsahfi þ. 9. nóvember 1927 af skipinu “Ath- enia”. Var það fimm dögujn fátt í 14 mánuði, sem skeytið var á leiðinnij—Vísir. STJARNAN ('Sbr. The star of truth shining). Sannleiks stjarna starir blíð, á storð í gegnum ský. Æ, lát þinn geisla leiða mig, þá lífs frá vilhr sný, Hversu, sem að löng er leið, í ljós- ið, heim til þín, Þótt að brekkan ógni önd, ver ætið leiðsögn min. Eg veit þín heilög geislaglóð ei ger- ir villu sýn, I gegnum allra alda vé, skin ennþá birta þín, Og þó að oft á villu veg þér veröld stefni frá, Má ennþá við þitt leiftur ljós hinn ljúfa Drottinn sjá. Þessi blóðgu þrauta spor, er þínir gengu hér Vitni ljóss á vo<5a stig, þau veginn sýndu mér. Gæji eg þeim geiglaust fylgt mun gatan reynast slétt. Ef fús þú lifsins byrði þer, sjá byrðin er þá létt. Senn mun kneri siglt í höfn, og sátt- ur kveð eg heim Með öll þau pund, seg guð mér gaf. HvacS geröi eg úr þeim? Mun fyrsta spurn á banabeð er hirtan rökkrið flýr. Á móti breiðir faðminn fold; svo fæðist dagur nýr. H. E. Jolinson. Oddný kona Áskells Brandssonar í Blaine, (Áskell er albró'Sir Dr. Brandssonar í Winnipeg) Vilhelm til heimilis í Tacoma, Wash, og Kristófer, búsettur nálægt Salam í Oregon riki. Þau GuÖmundur og Sigurlaug bjuggu fyrst í Skagafirðinum nokk- ur ár en fluttu vestur um haf áriÖ 1887. Áttu þau fyrst heimilisfang í N. Dakota nokkur ár, en fluttu þaðan til Leslie, Sask., árið 1904. Þar dvöldu þau í sjö ár en fluttu þamæst til Dunkin, Mont. og bjuggu þar sex ár á heimilisréttar- landi sínu. Vestur hingaÖ til Blaine komu þau áriö 1921. Fyrir rúmum tveimur árum varÖ Guðmundur fyrir þeirri þungu sorg að missa eiginkonu sína, en hjóna- bandiS hafði verið hið ástúðlegasta enda var Sigurlaug sál. einstakt val- kvendi. Hún andaðist 14. okt. 1926. Guðmundur heitinn var að eðlis- fari mjög hæglátur maður, fáskift inn og fátalaður. Þeir menn búa oft yfir dýpri hugsunum og rikari tilfinningum en alþjóð grunar. Hann unni heimili sínu af alhug, og helgaði því krafta sína með at- orku eljumannsins. Hann var fastlyndur og féll allar breytingar all-þungt. Erfitt mun honum þvi hafa veist að slita sig upp úr átt- haganum og flytja á burt i ókunna álfu. Eg hygg okkur muni ganga illa að gera okkur fulla grein fyr- ir fórnfærslu frumbyggjanna, sem vestur fluttu i þeirri von að með breytingunni fengjust betri lífskjör fvrir börnin, en fósturlandið hafði að bjóða. Fáir hafa lagt meir sölurnar en þeir, en það var föður- og móðurástin, sem kom þeim til að leggja út á hafið, út í óvissuna hamingju leit fyrir afkomendur sína. Skylduræknin var æðsta lífs lög- mál Guðmundar, sem ýmsra hinna eldri manna, og æðsta skyldan er foreldra-skyldan, auðvitað. Að vera gætinn að lofa en öruggur að efna, var áreiðanlega lífsstefna þessa manns. Hann var ástríkur eiginmaður, umhyggjusamur faðir, góður nágranni og nýtur borgari. Ólíkt aldarfar skapar, að ýmsu leyti, ólikar lífsvenjur og þanka- far. Hin ótrufluðu áhrif gömlu, íslenzku Sveitaheimilanna grófu sig djúpt inn í sálarlif barnanna, og í þeim heimi lifir nokkuð af vorri eldri kynslóð enn i dag. Guðmundi var það alla æfi kærast, sem hann í æsku nam, það var styrkur hans í striði lifsins og ljós hans í dauð- anum. Kveldmáltíðarinnar neytti hann skömmu fyrir andlátið og beið æðrulaus hins síðasta viðskilnaðar. Ásthlýjar ástvina hendur léttu hon- um þjáningarnar í banalegunni og guðstrúin vermdi hjarta hans með heilagri von. Hann kveið ekki heimkomunni til föðurhúsanna og hann vissi að hann átti “farvin þann er flytti hann í höfn. Kristur hafði jafnan verið honum fylgdarmaður á lífsins leið og hann treysti honum til að bjarga sér yfir siðasta boðann. Eg vona að æfikveldið megi verða oss öllum jafn blitt og bjart, en til þess þarf lif vort að vera hreint og fagurt, hugsunin góð og göfug. Eg mun altaf minnast hins gamla góða manns með ást og virðingu. TTann var jarðsunginn frá is- lenzku, lútersku kirkjunni af séra H. J. Johnson þann 24 jan. s.l. H. E. J. ef misblíð voru lífsins Iðg það létuð ei á finna; ástúðleg sambúð olli því, ánægjusólin glóði hlý, þá öðru þyrfti að sinna. Fögur mun ykkar framtíð þar á friðar helgu landi auðgist að göfgi eilífðar, sem enginn hindrar vandi. Við munum ykkur síðar sjá, og samtengd aftur verða þá ættar og yndis bandi. Faðir og móðir hjartahrein, hugljúf er ykkar minning, við hana grær hjá okkur ein ástkær/ þakkaf * tilfinning. Ykkar dæmi að iðka hér, efunarlaust í skauti ber sælasta sigurvinning. Systkinin. Rjúpur og dýrbítur OGIL.VIE / ■ FOR BREAKFAST • Ogilvie Oats leggja til ótakmarkaða orku til vinnu og leikja. Pantið Ogilvie Oats hjá kaupmanninum 9 FRÁ ALÞINGI. Reykjavík, 16. febrúar. Alþingi var sett í gær og hófst athöfnin kl. 1 miðdegis á því, að þingmenn gengu í kirkju og hlýddu messu hjá séra Hálfdáni Helgasyni á Mosfelli. Kl. 2 var guðsþjónustunni lokið og sölfnuð- ust þingmenn þá saman í neðri deildar sal Alþingis, og þar las forsætisráðherra konungsboðskap um setning Alþingis. Að þeim lestri loknum, stóð upp Einar Árnason, 1. þm. Eyfirðinga, og bað konung vorn lengi lifa, og tóku þingmenn undir það, aðrir en jafnaðarmenn, með níföldu húrrahrópi. — Þá lýsti forsætis- ráðherra því, að þingfundum væri frestað til mánudags, sakir þess, að enn væru nokkrir þing- menn ókomnir. En það eru þeir Sveinn ólafsson, Páll Hermanns- son, Þorleifur Jónsson og Jóhann Þ. Jósefsson. — Auk þeirra voru nokkrir þingmenn fjarstaddir sök- um veikinda. — Vísir. Dánarminning GUÐMUNDUR HJÁLMSSON. Hann andaðist að heimili dóttur sinnar og tengdasonar, Oddnýjar og Áskells Brandssonar, að Blaine, Wash. 31. jan. s.l. eftir fárra daga legu í lungnabólgu. Guðmundur sál. var fæddur að bænum Kúskerpi í Blönduhlíð. Skagafjarðarsýslu 24. dag janáiar mánaðar árið 1852. Foreldrar hans: Hjálmur Eiríksson og Odd- ný Guðmundsdóttir bjuggu á Kú- skerpi langa hrið. Var Guðmund- ur eitt af 14 börnum þeirra og hið síðasta til að hverfa héðan. Þann 19. okt. árið 1879 giftist Guðmundur Sigurlaugu Guðmunds- dóttur, fsleifssonar, Bjarnarsonar af hinni svo nefndu Skiðastaða-ætt sem er afar fjölmenn á Norður- landi. Varð þeim hjónum, Gttð- mundi og Sigurlaugu fimm barna auðið og eru þrjú þeirra enn á lifi: því SfÐASTA KVEÐJAN. 'Sælir eru hreinhjartaðir, þeir munu guð sjá.” Faðir og móðir, hjarta hrein, hvilið nú guðs í friði. Grædd eru ykkar gjðrvöll mein, og gengin sól að viði. Inndæl og róleg aftanstund ykkur fært hefir gull í mund, hér þó lífsdagur liði. Ykkar minningu elskum við og aldreigi munum gleyma; jafnan var ykkar mark og mið menning og dygð að geyma. Okkur systkinum leiðarljós líf ykkar var—sem blómguð rós, í ætt við æðri heima. Fegurstu hljóta fáið þar fyllingu andlegs gróða; í ykkar lífi ávöxt bar orðið dýrlega, góða; hegðanin birti herina sál, sem heilög virti bænarmál, guðlegra lofssðngs1 ljóða Eins og margir vita, hefir ver ið mjög lítið um rjúpur hér á Suðurlandi í haust, — ritar Bú- andkarl í Vísi nýlega. — hvernig sem'á því stendur. Og sama sag- an er raunar sögð að norðan lika Þar er mjög fátt um rjúpur, móts við það, sem vant er að vera. Vita menn ekki hverju slíkt sæt-? ir, því að rjúpur voru með lang- flesta móti um land alt í fyrra vetur. En með vorinu voru þær nálega allar horfnar. 1 minni landareign fanst að eins eitt rjúpuhreiður í vor, og mun það einsdæmi. Hyggja sumir sveita- menn, að rjúpurnar hafj flogið úr landi 0g telja þá líklegast, að þær hafi leitað til Grænlands. Eitthvað kann að hafa drepist, en varla hafa þó verið mjög mikil brögð að því. Sumir ímynda sér, að rjúpurnar haldi sig uppi í ör- æfum og hafi ekki enn leitað bygða, sakir veðurblíðunnar í vetur. Muni þær -og hafa hvekst mjög í fyrra, sakir stöðugrar skothríðar, meðan skjóta mátti, en margar særst og beðið bana við mikil harmkvæli. Það mun nú hafa komið fyrir áður, að rjúpur hafi horfið eða nálega horfið árum saman, en komið svo aftur. Stundum hafa þær fallið, bæði af fæðuskorti og sjúkdómum. Eftir Kötlugosið 1918 kom upp mikil sótt og ban- væn hjá rjúpunum og féllu þær þá unnvörpum. Er mér enn í fersku minni, er drengir mínir fundu 35 dauðar rjúpur hér í landareigninni á einum degi, er þeir gengu til kinda. Og um vor ið 1919 gat varla heitið, að nokk- ur rjúpa sæist á stórum land- svæðum sér syðra. En eftir 2 3 ár hafði þeim fjölgað svo, að þær munu hafa verið orðnar eins margar og fyrir drepsóttina eft- ir Kötlugosið. Menn hafa veitt þvi eftirtekt, að þau ár, sem óvenjulítið er um rjúpur, gerist “lágfóta” miklum mun ágengari við sauðfé, en að vanda. Er það og skiljanlegt, því að hún drepur rjúpur óspart til matar sér, þegar nóg er til af þeim. í sumar sem leið bar víst á því með meira máti, að refir legðist á fé. Fundust allmörg lömb dauð af völdum tófunnar hér um slóðir, og heimtur á dilk- um munu víða hafa verið með lakara móti. —■ Fé hefir gengið mjög sjálfala í vetur víða um sveitir, og sum- staðar varla komið í hús. Hefir víða lítið verið um það hirt og ekki gengið til þess að staðaldri, fyr en komið var fram um jól. Svo er t. d. á bæjunum í Þing- vallahrauni 0g víðar. Og vart hefir þess orðið þar, að dýrbítur hefir lagst á fé í vetur. Getur vel verið, að meiri brögð séu að slíku þar á hraunbæjunum, en er nú að verða mjög og fyndist mér rétt, að stefnt yrði að því, að fækka villirefum sem mest, en fjölga hinum, sem eru undir umsjón manna. Þess ber líka að gæta, að fjallarefirnir eiga ekki við sældarkjör að búa. Þeir eru sí-hræddir um líf sitt, hraktir og hrjáðir af mönnum, sem vonlegt er, og oft hungraðir og kaldir timunum saman, en gintir á eitri, og deyja oft við mikil harmkvæli. Það er nú að vísu þeirra eðli, að flakka um landið í öllum veðrum eftir bráð, en frelsið er mikils virði. En þeg ar þeir gerast grimmir og úrillir arðvænleg úr hófi og leggjast á sauðfé bænda, er einskis annar kostur, en að hefja sókn á hendur þeim, því að hvorttveggja er, að þeir valda oft miklu eignatjóni og miklum þjáningum. Þeir eru miskunnarlausir að vonum, drepa sauðkindina á hinn grimmileg- asta hátt. Er oft hryllilegt að sjá, hvernig þeir leika fórnardýr sín og skal því ekki lýst hér. Verði rjúpnaskortur næstu ár- in, má hiklaust búast við því, að tófur leggist á fé venju fremur, og dugir þá ekki að horfa á þann leik aðgerðalaust og með hendur í vösum. — Vísir. TIL AÐ F0RÐAST SMUT SKYLDI ALT ÚTSÆÐl, SVO SEM HVEITI, BYGG, HAFRAR O. S. FRV., HREINSAST MEÐ í standard ^RMALDEHYDl 100 pcr cent Ettcctivc KILLS v SNUT V^tandár^J (fqrmaldéhyde) DESTROYING SMujJ Sold in 1 lb. & 5 lb. cans, aUo in bulk, by all dealer* Þegar Smut gerir vart við sig í akrinum, er of seint að koma í veg fyrir það. Þá er skaðinn skeður. Eini vegurinn er að hreinsa útsæðið með Standard Formal- dehyde. Meðmæli frá fylkisstjórnunum og búnað- aðarskólunum. Þeir, sem fremstir standa í kornrækt og flest verðlaun vinna, nota það. Þægilegt að nota það—þarf engin sér- stök áhöld. Tryggir hreint útsæði og góðan árangur. Komist að sannleikanum — biðjið um bækling með skýrum myndum: “Smuts in Grain” THE STANDARD CHEMICAL COMPANY, UMITED Montreal WINNIPEG Toronto Umbúðum af PEARL SOAP verður NÚ skift fyrir Ijóm- cmdi fallega ÓKEYPIS MUNI Geymið og Verðmiðana af Royal Crown Soap Royal Crown Cleanser Royal Crown Flaked Lye Royal Crown Soap Powder JIF—Fine, fluffy, flakes Cocoa Pumice Soap Witch Hazel Toilet Soap Golden West Washing Powder Golden West Ammon'a Powder j*MMOÍlnil| Sendið einar Pearl Soaps umbúðir og einar Royal Crown Soaps umb., og fáið skírteini fyrir fimm verðmiðum og nýj- an 1929 Verðlista með myndum, er skýrir frá kjöraupum. THE ROYAL CROWN SOAPS LTD. WINNIPEG Framgjörn hög hérvistarstörf var lund og höndin að vinna, menn vita um, enn sem komið er, en sézt hafa þar kindur, jafnvel gamlar ær, rifnar og illa leiknar eftir “skolla”. Hafa sumar verið að dauða komnar, er þær fund- ust. Er ilt til þess að vita, að bændur skuli ekki geta verið nokkurn veginn óhultir um fé | sitt fyrir þessum vörgum. Væri mikil þörf á, að bundist yrði sam- tökpm um land alt til þess, að út- rýma vágestum þessum, sem allra mest og rækilegast. Refaræktin MáCDONALD’S RneCUt Bezta Tóbakið Fyrir Þá, Sem Búa til Sína Eigin Vindlinga. Með Hverjum Pakka XIG-ZA.G Vindlinga Pappír ókeypis. “N0RTHERN” STYL-SHUS (Gerðir til að fara vel.) Ný gerð, litir og efni í þessa árs lágum yfirskóm handa kvenfólki. “Northern” Style-Shus fást nú samlitir vetrarfötum yðar. "LORRETTE" — spennur, sem haga má eftir vild. Jer- sey, Cashmerette eða Tweed efni. Dökkir, ljósir eða gráir. Upp- brot úr sama efni eða úr flaueli. Einnig allir úr flaueli. “ZETTA”— Spenn- ur, sem haga má eft- ir vild. Mðleitir eða svartir úr Jersey eða Cashmerette. Einnig brúnir, gráir eða ijös leitir með uppbroti úr sama efni og skór- inn eða flaueli. Allar tegundir af ‘Northern’ Rubbers og Style-Shus, sem mæta allra þörfum. Gætið að vörumerkinu. NORtheRIJ ^ LIMITED Sigurdson-Thoryaldson Arborg, Man. Riverton, Man

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.