Lögberg - 05.12.1929, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 5. DBSEMBER 1929.
Bls. 5.
Cunard llnan
hefir opinber-
lega v e r i ÍS
kjörin af
sj&lfboöa-
nefnd Vestur-
Islendinga til
að flytja heim
[slenzku Al-
binglshátíðar
gestina.
J. H. Gíslason,
H. A. Bergman.
E. P. Jðnsson.
Dr. S. J. Johannesson.
A. B. Olson,
B. J. Brandson, forsetl.
G. Stefánsson,
Dr. B. H. Olson,
S. Anderson,
G. Johannson,
S. K Hall,
A. C. Johnson,
Jonas Palsson,
P. Bardal,
M. Markusson,
W. A. Davidson.
L. J. Hallgrímsson,
Spyrjist fyrir um aukaferðlr.
«
Áríðandi að kaupa farbréf sem fyrst, til að tryggja sér gott pláss.
Frekari upplýsingar á öllum skrifstofum Cunard-félagsins, eða hjá
J. H. Gíslason, Convener Volunteer Committee, 409 Mining Exchange
Building, Winnipeg, Canada.
Miss Thorstina Jackson, Paasenger Executive Department
CUNARD UNE,
25 BROADWAY, NEW YORK, N. Y.
mannsstellingum á meðan hann | um, sem eru hættulegar
var leikinn. Áður en hljómsveit-
in hafði lokið við sönginn i ann-
að sinn, var lögreglan komin og
hafði tekið samsærismennina
fasta.
friði
landinu.
Stúdentar starfa að
“Hættulegar hugmyndir.” —
Vegna kurteisi við Rússa, nefna
Japanar aldrei undirróður Bolsje-
vikka. Bolsjevismann kalla þeir
“hættulega hugmynd”. Það er
ekki að ófyrirsynju að þeir óttast
að landið verði litað rautt í bylt-
ingu, því að næst Rússlandi eru
rit Karls IMarx lesin mest í Jap-
an. Orsökin til þessa mun vera
óánægja, sem sprettur af vax-
andi atvinnuleysi. Fyrir nokkr-
um árum gátu 60% útskrifaðra
stúdenta fengið atvinnu og em-
bætti þegar eftir próf, en nú eru
aðeins um 20%, sem atvinnu fá.
Þegar hinn akademiski öreigalýð-
ur, sem venjulega er vel að sér í
Evrópumálum, meðtekur kenning-
ar kommúnista, er hins versta að
vænta.
Sú hefð er löngu úr gildi, sem
áður ríkti, að efnaðir ættingjar
væru skyldir að sjá fyrir fátækum
skyldmennum. Eina lausnin á
þes^sum vandamálum virðist
mentamönnunum sú, að breyta
skipulaginu. Það er ekki langt
síðan að fjöldi prófessóra og stú-
denta fengu opinbera styrki til
að framast í Evrópu. Þetta er nú
með öllu lagt niður, sökum þess
að reynslan er sú, að þeir koma
aftur fullir af nýjum hugmynd-
morgu a
námsárum. Margir þeirra ráða
sig sem þjóna á veitingahúsum,
aðrir fást við að selja bækur og
smávöru á götunum. Líf þeirra
er erfitt, og samfara ómeltri
mentun ryðja kenningar byltinga-
manna sér óðum til rúms meðal
þeirra. Lögreglan er allstaðar á
ve|rði. — Meðal stúdenta eru
margir njósnarar. Kærum fjölg-
ar og enginn er óhultur með öllu,
því að sakir þurfa ekki að vera
miklar. Með þessu móti espar
lögreglan mótstöðu byltingarsinna
og gerir þá enn heitari. Aðstaða
námsmanna er erfið. Flestir eru
þeir fátækir. Þeir berjast hraust-
lega við sult og fátækt og fá ef
til vill ekki annað að launum en
rýr embætti, eða alls engin.
Atvinnuleysi hefir vaxið stór-
kostlega, síðan samtak fjölskyld-
anna hvarf. Atvinnulausir eru
nú um 3—400,000 og í Tókíó einni
saman, er búist við, að tala þeirra
verði í vetur um 70,000.
Framfarair hafa orðið svo stór-
kostlegar í iðnaðinum, að nú er
tala manna í verksmiðjum um 40
sinnum hærri, en árið 1900. Iðn-
aðarsveinn í Japan hefir um 3
yen (h. u. b. 5 krónur)i tekjur á
dag. Aðrir, sem ekki hafa lokið
prófi í iðninni, hafa ekki nema 2
yen (3—4 kr.). Menn hafa að
vísu heyrt, að vinna sé iélega
borguð í Austurlöndum, en jafn-
vel þótt Kínverjar séu allra
manna sparneytnastir, þá er öðru
máli að gegna með Japana. Þeir
eru ekki eins sparneytnir, og auk
þess er dýrt að lifa í Japan. —
Meðalverð þar er 20% hærra en
í Englandi.
Árangurinn af þessu er, að
þjóðin hefir ekki nóg fyrir sig
að leggja. Verst fer kaupgjald-
ið þó með þá, sem áður hafa lært
að lifa eftir Evrópusiðum —
mentuðu millistéttanna. iSiðir
þeirra hafa fágast. Þeir hafa
vanist á að borða póleruð hrls-
grjón. Nú verða þeir að venja sig
á að borða þau með hýði, af því
að í hýðinu er meira vitamin.
Ostaiðnaður fer í vöxt, og er rek-
in mikil starfsemi í þá átt að út-
breiða neyzlu á osti.
Tekjur þjóðarinnar samanlagð-
ar nema 13,832,323,000 yen. Verða
að 224 yen á nef, því íbúar eru um
70 miljónir. Að meðaltali á hver
maður að lifa á tæpum 19 yen á
mánuði (rúmlega 30 kr.. Eftlr
hagskýrslum fara 15% í skatta, en
15% eru lögð á sparisjóð (af öll-
um tekjum samanlögðum). í raun
og veru verða menn að reikna með
miklu lægri og raunalegri tölum.
Fæstir verkamenn hafa meiri
tekjur en svarar 120 yen á ári,
miðað við heila fjölskyldu. Til
samanburðar má geta þess, að
árstekjur enskra verkamanna eru
að meðaltali fjórum sinnum hærri
og er þó, eins og áður er sagt,
ódýrara að lifa í Englandi en í
Japan.
Offjölgun fólks er sú hætta, sem
öðrum fremur er ástæða til að
óttast fyrir Japan. Meðal hinna
mörgu þjóðernisfélaga eru til fé-
lög, sem innræta félögum sínum,
að skylda þeirra gagnvart þjöð-
inni, sé að eiga sem flest börn.
Að vísu eru mörg áhrifamikil
blöð, svo sem “Osaka Mainichi”.
sem kemur út í miljóna tali, sem
prédika nauðsyn á takmörkun
barneigna, en fólkinu fjölgar
engu að síður. í fyrra fjölgaði
því um 900 þús, en í hitteðfyrra
um 850 þúsundir, og í ár mun
fjölgunin verða meiri en nokkru
sinni áður. Byltingasinnar skella
auðvitað allri skuldinni á stjórn-
arfyrirkomulagið og auðvalds-
stjórnina.
Ótal leiðir hafa verið reyndar
til að veita fólksstraum út úr land-
inu, en hingað til hefir ekkert
landnám gefist vel nema Califor-
nía, en þar hafa Ameríkumenn
lokað fyrir innflutning. Helzt
vilja Japanar hvergi vera nema í
Japan. Þeir vilja lifa saman, í
smáhíbýlum með litlum görðum.
Þeir hafa engan smekk fyrir stór-
feldri náttúru, og þeim líður illa
innan um ,fjöll og kletta.
Fornleiíafélagið 50 ára
1879—8. nóv.—1929.
Fornleifafélagið? Hvað er það?
Meirihluti þjóðarinnar mun varla
þekkja þetta nafn, eða þá telja
víst, að það sé ómerkilegt pappírs-
skræðufélag og grúskara, sem
sig varði ekkert um og þjóðinni
komi að engum notum. Þar hljóti
alt að vera hugsað aftur á bak, en
ekkert áfram. Engu sé þar heitið
um gull og græna skóga. Ekkert
skrum um bíó, dans og látlausan
leikaraskap, sem hvert einasta
dagblað flytur í fetatali, til að
æsa — ef ekki æra — og al'vega-
leiða æskulýðinn. Þeir eru færri
þumlungarnir, um þjó'bræknisfé-
lögin og þjó^þrifafræðin. — Blöð-
unum gengur líklega betur en
skólunum að glepja en fræða þjóð-
ina. Þung er því ábyrgð þeirra.
Sigurði Guðmundssyni málara (o.
fl.). Sig. Guðmundsson lagði á
sig í fyrstu mikið erfiði, án end-
urgjalds, því Danastjórn vildi
engan styrk veita, og naumast
fengust hirzlur einar eða húsrúm
fyrir þetta þjóðminjasafn, sem
góðir menn gáfu, fyr en landsbúið
ar fengu sjálfir nokkur ráð á
þjóðarbúinu.
Fyrir forgöngu próf. W. Fiske
og embættismanna í Reykjavík, og
mest þó fyrir brýnslu og eggjan
Sigurðar Vigfússonar gullsmiðs
og fornfræðings, var stofnað
Fornleifafélagið haustið 1879. Og
þegar á næsta ári tekur S. V. til
að ransaka fornhelga alþingis-
staðinn á Þingvöllum, bæði verk-
lega og sögulega.
Hann rannsakaði svo ýms hér-
uð og sögustaði árlega, að einu
undanteknu, til æfiloka, í ellefu
sumur. Þar eftir tók Br. J. frá
Forngripasafn? Já, heyrt hefi
eg það nefnt, og eitthvert “gamalt I Minna'NÚPi við svipuðum rann-
rusl” mun vera til úti í skúma- sóknum víða um land fynr félag'

Aramótahugleiðing
<K=»
Á straumhraða tímans nú út líður ár,
við eilífðar-táknið að hörfa á sæinn,
það kveður margt augnabliks tregafult tár
og tengir sitt ártal við síðasta daginn.
Það hnígur við Unnir og ógróin sár
við alfara veginn og frumskóga bæinn.
I
Að minnast við árið, er æsku oss gaf,
er efalaust gleði, er varir svo lengi.
Við lærðum í æsku, að lofa þess staf,
svo liðlega dreginn á vitsmuna strengi,
og æsktum að njóta því aflinu—af
er allra sízt vonina bindi við þvenginn.
i
Að kveðja hvert árið, er kom svo og fór,
með kærleika hlýjum og lofa að muna,
því mörg var þar ununin afbrigða-stór,
þá angist í reifum og dauðaleg stuna.
En líðandi tíminn við lífið það sór,
að lækna hvert bölið og við það að una.
Við deilum hér tíma í tölur hjá oss,
er tákna hvert árið við sólkerfið fríða.
En hann er þó líkur sem elfa og foss
og æfinnar samherji komandi stríða.
Hann sýnir því mörgum hinn særða á kross,
en sjálfur hann veit eigi hvað er að líða.
Nú árnar hið nýjasta árið oss hjá,
hið aldraða hnígandi daginn að kveðja.
Við vonum, að gæði þess birtist á brá
og bliki þann veginn, er æskjum að steðja,
og veki í sál vorri sælustu þrá —
að sigra í þrautum og hrygga að gleðja.
Erl. Johnson.
i

skotum á einhverju hábitalofti.
En, hefi eg nú komið þangað?
Það er eins og mig rámi í, að hafa
séð, jæja, ekki “ómerkilegra rusl”
en líking af skipi frá landnáms-
tíð, eitthvað af herklæðum, vopn-
um og verjum fornmanna, smíð-
aða kjörgripi úr tré og steini,
horni og beini, járn, eir og kopar,
silfri, gulli og góðum málmi, lista-
verk og listaskurð, frá nærfelt öll-
um öldum íslandsbygðar, með
sýnilegum farmförum — og aft-
urförum — á ýmsum sviðum. Já,
einnig elzta vefstað og aðra vinnu-
stóla, með vefnaði, listasaum og
öðrum hannyrðum kvenna um
nokkrar aldir. Kirkjumuni alls-
konar og messuklæði. Prentverk
ið elzta, hljóðfærin gömlu, reið-
verin, klæðnaðinn, þvottatækin,
borðbúnaðinn, matar óg drykkju-
ílátin, málverk, myndir og upp-
drætti, mynt og peninga margra
þjóða. — Jæja, “margt er nú víst
skrítið í harmóníu.” Og líklega
væri verra, ef alt þetta “rusl”
týnt, brent og brotið, því sótt fá
þeir þangað, sem hafa þar til dáð
og menningu, þjóðlega þekkingu
mjög margskonar, og þjóðhollar
fyrirmyndir. Sat er það, en
Hvað kemur þetta Forngripasafn
nú Fomleifafélaginu við?
Þó félagið sé 16 árum yngra en
safnið, má segja svo, að félagið
hafi orðið til fyrir safnið, og að
síðan eigi safnið félaginu mjög
að þakka vöxt og velgengni. For-
staða beggja hefir oft farið saman
og hvort um sig styrkt og stuðlað
að annars velfarnan. — Safnið
veitt styrk og félagið safnað forn-
gripum. í lögum félagsins eru
líka þessi boðorð: 1. “að vernda
I
Óttinn við hinar ‘ hættulegu fornleifar vorar”, 2. “leiða þær í
hugmyndir’ grefur um sig meðal
stjórnmálamanna í Japan. Það er
þeim mun hastarlegra fyrir þá,
þar sem þeir hafa alla tíð haft
mestu tröllatrú á ágæti stjórn-
skipulags síns. Menn vita ekki
hvort er betra, hinn æsti þjoðern-
isgorgeir eða kenningar byltinga-
manna. Það er þá aldrei nema
skóbótaskifti, segja þeir og ypta
öxlum.
Þjóðardrambinu er sífelt verið
að berja inn í meðvitund þjóðar-
innar. Ekki alls fyrir löngu hefir
einn vísindamanna þeirra fundið
það út, að Japanar séu fullkomn-
asta þjóð heimsins, bæði aö lík-
amlegu og andlegu atgervi. Hann
hefir í mörg ár haft á hendi hln-
ar flóknustu ^ mannfræðisrann-
sóknir, og er nú loks búinn aö
komast að fastri niðurstöðu í þeim
efnum.
— Hin eiginlega trú okkar, er
trúin á föðurlandið, segja Japan-
ar. Forfeðradýrkun þeirra er einn
liðurinn í þessu. Hverrar trúar
sem þeir eru, þá dýrka þeir for-
feður sína og landið.
Það stafar einkennilegum kulda
af föðurlandsást Japana. — öll
ástæða er til að dást að kjark
þeirra og fórnfýsi, en það er eins
og allan eld vanti. Þeir ganga að
öllum verkum sínum í þágu föð-
urlandsins með einhverjum kulda
og rólyndi, sem virðist stinga í
stúf við áhuga þeirra og fórn-
fýsi.
Það sem Japan virðist helzt
vanta á vorum tímum, er íhugun
Ijós”, 3. “og auka þekking á hin-
um fornu sögum og siðum feðra
vorra”, 4. “Yarhöndla fornmenj-
ar, er hreifðar hafa verið”, 5.
‘Vernda þær, er ekki verða flutt-
ar á safnið“, 6. “fræða almenning
um fornleifar og sögulega þýðing
þeirra” — bæði með söfnun fom-
ið, meðan hans veika heilsa ent-
ist til, eða um 15 ár. Sumarkaup
hans, ritlaun og ferðakostnaður
hjá félaginu, er oftast 160 kr. eða
180. En Sig. V. o,furlitið meira,
þá er hann hélt nokkra verkamenn
við rústagröft og rannsóknir. Hik-
laust má fullyrða, að þessar fáu
kr. ha£i þjóðin fengið ríglega end-
urgoldnar.
Árbók Fornlfél. er óljúgfróð og
örugt vitni, ekki aðeins um hinar
mörgu og glöggu uppgötvanir og
athugasemdir þessara manna,
heldur eru þar líka margar merk-
is ritgerðir lærðra manna og sér-
fræðinga í ýmsum fornum Iræð-
um. Mest vitanlega eftir M. Þ ,
núverandi þjóðminjavörð og fé-
lagsformann.
Árbókin öll frá byrjun, 1880—
með ótal ágætum forngripamynd-
um og uppdráttum af sögustöðum,
húsarústum o. fl. — er ómissandi
bók fyrir alla þá, er vilja lesa og
skilja fornsögur vorar. Hingað
til hefir Árbókin öll fengist fyrir
lítið verð, en mun nú á þrotum,
og hlýtur því að verða mjög fá-
gæt og afar dýr, er fram líða
stundir.
Félagsmenn. Þegar á öðru árí,
1881, voru félagsmenn orðnir 214
—23 æfifélagar með 2g kr. tillagi,
og hinir með 2 kr. árgjaldi. Þar
af voru 19 konur, embættismanna
konur og göfugustu meyjar í Rvík
(dætur bisk., yfird. o. fl.), Hafa
slikar konur og meyjar minni
göifgi, metnað og þjóðdækni nú
en?
Nú er árgjald félagsmanna að-
eins 3 kr., helmingi gengislægra
en þá, og þó er ekki ein einasta
kona í félaginu. Hvar er nú kven-
réttarmetnaðurinn ?
Margir þjóðræknir menn og góð
ir útlendingar, hafa gefið til
Þjóðminjasafnsins fé nokkurt og
gripi ágæta, fyrir tugi, hundruö
og þúsundir króna. Er nú slík
rausn á förum? Eða vilja engir
fleiri en núverandi félagsmenn,
Frá Islandi
Eorgarnesi, 5. nóv.
Hinn 27. sept. kom hingað
danskt vélskip, sem “Ida” heit-
ir, til þess að taka við af “Uffe”
dýpka höfnina hérna. Hefir það
verið hér við starf síðan, og eru
á því 6 menn.
í morgun, klukkan um 9, var
skipið eitthvað að færa sig til,
eins og það varð alt af að gera.
Skipstjóri var á þiljum og skrikaði
honum fótur og féll hann hast-
arlega rétt hjá vindu skipsins,
sem var í gangi. Lentu föt hans
í tannhjóli vindunnnar og dró
hún hann að sér af miklum
krafti, og lenti hann inn 1 vind-
una, áður en hún yrði stöðvuð.
Kallað var þegar á lækni og
kom hann undir eins á vettvang,
en þá var skipstjórinn dáinn, og
var allur annar handleggur Iians
tættur í sundur af vindunni.
í dag var smíðað utan um lík-
ið og er vélbátur kominn frá
Reykjavík til að sækja það, og
verður það flutt til Kaupmanna-
DODDS '>
KIDNEY

1 meir en þriðjung aldar hafa
Ðodd’s Kidney Fills verið viður-
kendar rétta meðalið við bakverk,
gigt, þvagteppu og mörgum fleiri
sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf-
sölum, fyrir 50c. askjan, eða sex
öskjur fyrir $2.50, eða beint frá
The Dodds Medicine Co., Ltd..
Toronto, ef borgun fylgir.
Reynivöllum, 5. nóv.
Á miðvikudaginn var fór aldr-
aður maður, Eyjólfur Eyjólfs-
son, frá Helgafellii í Mosfells-
sveit og ætlaði upp í Kjós, að
sækja þangað hesta fyrir Níels
Guðmundsson bónda á Helga-
felli. Var hann ríðandi á hesti,
sem Níels átti, en hafði í taumi
hest, sem hann átti sjálfur og
ætlaði að koma í fóður upp í
Kjós.
Veður var |/slæmt um daginn
hvassviðri mikið og snjókoma á
fjöllum. Þó voru menn ekkert
hræddir um Eyjólf, því að hann
var leiðinni gagnkunnugur, hafði
alið allan aldur sinn í Kjósinni.
En þegar hann var ekki kominn
á laugardag, fór Níels bóndi að
undrast um hann og símaði að
Reynivöllum í Kjós, og bað að
grenslast væri eftir, hvað 'Eyj-
ólfi liði. Var þá sent frá Reyni-
völlum á næstu bæi, en enginn
vissi neitt til ferða' hans. Var
þá safnað saman mönnum og
hafin leit. Fanst Eyjólfur liðið
lík í gilinu í Svínaskarði norð
anverðu á mánudaginn. Hafði
hann sýnilega hrapað til bana.
Ætla menn, að hann hafi ekki
getað ráðið sér í ofviðrinu, og
hafi það hrakið hann út af veg-
inum, og þar fram af í gilið. Áð
ur en hann hrapaði, hdfði hann
mist af sér Jiúfuna, en í hennar
stað hafði hann vafið ullartrefli
er hann hafði um hálsinn, um
höfuðið. Hann hafði verið á tog
leðurstígvélum og má vera, að
það haifi stuðlað að slysinu, því
slík stígvél eru hál og ilt að fóta
sig á þeim í ofviðri og hálku.
Annað stígvélið hafði hann mist,
og fanst það hvergi. — Likið var
eitthvað dálítið skaddað á höfði
gripa, rannsóknuni sögustaða og (196 alls, — en á 25 ára afmælinu
útgáfu sagnfræðilegrar árbókar.
Alt þetta hefir félagið rækt með
alúð og nákvæmni, eftir sínum
veiku kröftum, og ,fáu styrktar-
mönnum.
Varpljós fél. hafa brugðið birtu
á skuggsýni fornaldanna: hof og
hörga, húsastærð og skipan, þing-
höld og staðhætti, letur, við og
örnefni, mæliker og kvarða, siði
og hætti á mörgum sviðum. Og
sumt af þessu hefir tekist betur
hér, en í nokkru öðru landi — sök-
um staðhátta, strjálbýlis og sögu-
þekkingar.
Þar með hefir Flfél. tekist að
sanna nákvæmni' og sannsögli
vorra ágætu fornsagna, um fjölda
staðhátta, bardaga og annara
merkustu sögulegra atburða.
Ósérplægnir menn. Margir á
gætir menn hafa unnið að þessu,
flestir fyrir sáralitla borgun, eða
enga. Þar hefir þjóðin lítið lagt
á sig, en einstakir menn mikið.
Þeir hafa spilað af sér og átt við
erfið kjör að búa; en þjóðin hefir
grætt og nýtur þess nú í makind
um, sem þessir menn hafa unnið
henni til þroska og þrifnaðar.
og kyrð. Því að þrátt’ fyrir allan Áhugamál knúði Þá> en ekki launa
hávaðann um ágæti þjóðarinnar! Bræðfiri> Þdr V°rU ekki agtaskrif'
131) sjá af 3 kr. árlega fyrir Ár-
bókina, þó ekki væri hugsað
hærra?
Nóg er verkefnið: fornleifar og
fágætir munir, staðhættir og ör-
nefni, rústir og dys, garðar og
áveitur ævagamlar. Ekki sízt að-
kallandi þar, sem sjór og sand-
fok, eða fingraför manna, eru að
hrófla við haandverkum forn-
manna, eða eyðilegja þau að öllu
leyti. y. g.
—Mgbl.
og ætla menn því, að Eyjólfur hafi
rotast í fallinu.
Eyjólfur heitinn var ógiiftur.
Hann var frá Þorlákstöðum í
Kjós og hafði verið þar lengi og
átti nú lögheimili þar hjá bróður-
syni sínum. 1 sumar hafði hann
verið á Helgafelli í Mosfelusveit
og ætlaði að vera þar í vetur. Hann
var roskinn maður—kominn um
sextugt — og hafði alla æfi verið
mjög vel kyntur, hvar sem hann
var.
Hestarnir fundust á mánudag-
inn niðri hjá Þverárkoti — höfðu
snúið heimleiðis. — Mgbl.
Akureyri, 5. nóv.
Freymóður Jóhannesson hefir
haft hér málverkasýningu. Var
hún opin 3 daga. Um fimm hundr-
uð manna fóru á sýninguna og er
það mesta aðsókn að málverka-
sýningu hér, sem dmi eru til.
Mesta athygli, vakti málverk af
Önnu Borg leikkonu.
Leikritið, “Tveir heimar”, eftir
Jón Björnson rithöfund, verður
sýnt um miðbik næstu viku. Hef-
ir leikfélagið verið að æfa þa* að
undanförnu.—Mgbl.
og hitan í undirróðri kommúnist-
anna, er þjóðin kærulaus fyrir
því, sem fyrir henni liggur. Þjóð-
in er eins og sjúklingur, sem hef-
ir háan hita.
— (Berl. Tídende)i—Mgbl .
arar.
Meðal þessara manna, sem frá
eru fallnir, má nefna aðeins Helga
Sigurðsson prest að Setbergi og
Melum, hvatamann og frumstofn-
anda) Forngl-ipasafnsins, ásamt
CC þú hefir aldrei
neina verki og
CC blóðið er hreint
og í bezta lag i þá
Lestu þetta ekki!
Vér gefurn endurgjaldslaust eina
flösku af hinum frœga Pain Killrr
Blackhawk’s (Rattlesnake Oil) In-
dian Liniment
Til að lœkna gigt, taugaveiklun,
bakverk, bólgna og sára fœtur
og allskonar rerki.
Einnig geíum vér I eina viku
með Blackhawk’s Blood and Body
Tonic. Agætis meðal, sem kemur I
veg fyrir 90% af orsökum allra
mannlegra sjúkdóma. Pað hreinsar
blóðið og kemur liffærunum I eðli-
legt ástand.
Blackhawk’s Indian Liniment kost-
ar $1.00 flaskan. Meðan þetta boð
stendur, sendið oss þessa auglýs-
ingu og $1.00 og vér sendum yður
póstfrítt tvær flöskur og vikuforða
af Blood and Body Tonic, alt fyrir
$1.00. Hjúkrunarkonur mæla með
þvj. Ábyrgst að vel reynist.
BLACKHAWK INDIAN REMEDY CO.
DEPT. 6.
296 Gladstone Ave.,
TORONTO 3, ONT.
MARTIN CO.
Tækifærissalan
karla og kvenna alfatnaði og furfatnaði
veitir yður mikil kjörkaup á miklu af
úrvals-alfatnaði
og allra hægustu borgunarskilmálum
Fyrir
aðeins
niðurborgun
20 vikur til að
borga afganginn
Mikil kjörkaup á Kjólum
Óvanalega gott úrval af fallegum Kjólum, sem vér
keyptum til að selja fyrir miklu hærra verð, en höfum nú
afráðið að selja fyrir að eins $15.75. Komið sem fyrst.
Karlmanna-alfatnaðir
Navy Blue Serges og Worsteds. Einlitir eða með fall-
egum röndum. Einhneptir eða tvíhneptir, $35,00.
Búðin opin til kl. 10 á laugardagskvöldum.
MAIÍTIN £n CO.
Easy Paument» Ltd.
2nd Floor, Winnlpcg Pmno Bldg. Portago and Horgravo