Lögberg - 06.03.1930, Blaðsíða 1

43. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN„ FIMTUDAGINN 6. MARZ 1930
NÚMER 10
Silfurbrúðkaup
Á 'þriðjudagskveldið í vikunni
sem leið, var fjöldi fólks saman
kominn á heimili þeirra Mr. og
Mrs. Eggerts Johnson, 939 Inger-
soll str. hér í borginni. Var tilefn-
ið það fyrst og fremst, að þá^
köfðu þau verið gift í 25 ár, ogj
-þótti vinum þeirra viðeigandi að:
heimsækja þau þá, sýna þeim
Vott vináttu sinnar og hlýhug og
gleðjast með þeim eina kvöldstund.
Þegar gestirnir voru allir
komnir, kluggan að ganga níu um
kvöldið, var byrjað með því, að
skírð voru tvö yngstu börn þeirra
hjóna. Var annað ofurlítill hvít-
voðungur , en hitt væntanlega á
oðru ári. Alls hafa þau eignast
tólf börn og eru öll á lífi og öll
luannvænleg.
Þegar skírnarathöfninni var
lokið, tók Gunnlaugur kaupmað-
hr Jóhannsson við stjórninni og
stjórnaði hann samkvæminu
rausnarlega og með sinni al-
kunnu fyndni og gamansemi.
Byrjaði hann á því, að ávorpa
silfurbrúðhjónin og afhenti þeim
vinagjöf frá gestunum. kallaði
hann svo á ýmsa til að flytja
stuttar tölur: Dr. Björn B. Jóns-
son, Guðm. Eyford, Dr. Sig. Júl.
Jóhannesson, Mrs. F. Swanson,
Lárus Guðmundsson og Árna
Eggertsson. Þrjú kvæði voru
heim hjónum einnig flutt.
Lað gerðu þeir Magnús Mark-
ússon, Guðjón Hjaltalín og
Lúðvík Kristjánsson. Þá var og
skemt vel og mikið með söng og
hljóðfæraslætti. Ágætar veiting-
ar voru fram reiddar, sem gest-
irnir höfðu flutt með sér. Mr.
Johnson þakkaði fyrir heimsókn-
ina og alla þá velvild og vináttu,
sem þeim hjónum hefði verið
sýnd við þetta tækifæri. Undir
miðnættið fóru gestirnir iheim til
sín og það má óhætt fullyrða, að
allir, sem þarna voru, skemtu sér
ágætlega og nutu verulega á-
nægjulegrar stundar á heimili
beirra Mr. og Mrs. Johnson.
Eggert Johnson er Borgfirð-
ingur, ættaður frá Galtarholti í
Borgarhreppi, enda minti þetta
samkvæmi mann á Borgfirðinga-
mótin gömlu, því þarna voru
Borgfirðingar fjölmennastir, þó
margir væru annars staðar frá.
Mrs. johnson mun vera austfirzk
að ætt. Bæði eru þau hjón vin-
sæl mjög, eins og þarna kom
ijóslega fram, enda hafa þau á
nllan hátt til þess unnið.
Frá Islandi
Vestm.eyjum, 4. febr.
í dag var fyrsti góði sjóveðurs-
Jagur í langan tíma. óvenju marg-
ir á sjó, þar ,af nokkuð margir í
fyrsta sinni á vertíðinni.
Afli lítill, virðist þó heldur að
glæðast.
Uggur í fólki, vegna lokunar ís-
landsbanka. Fyrirsjáanleg stór-
vandræði hér, ef ekki rætist úr í
ftánustu framtíð. Viðskiftalífið er
lamað og sem nær engir peningar
1 umferð.
Siglufirði, 5. febr.
Klukkan hálf fjögur í dag varð
®Iys hér með þeim hætti, að reyk-
háfur húss, sem verið var að rífa,
á einn verkamanninn. Molað-
lst á honum höfuðið og dó hann
samstundis. Hét Jón ólafsson,
Uésmiður, miðaldra maður, dugn-
aðar og reglumaður, einhleypur.
Uel látinn og allvel efnaður.
Selfoss, sem hefir legið hér und-
ar>farna daga og losað vélar til
Ukisverksmiðjunnar, fór héðan í
kærdag. Reyndist erfitt mjög, að
na í land kötlunum, og að flytja þá
1 verksmiðjunnar verður eigi
síður erfitt.
Hér er stórviðri, frost og hjarn
^jr alt. Reitings afli síðustu daga
1 janúar. Nú ekkert róið.
Uélbáturinn Marz, sem hefir ver-
j seUur héðan til Vestmannaeyja,
e8?ur af stað héðan á morgun.
Inflúensa og lungnabólga all-
skæg i bænum. Engir þó dáið.
Lokun íslandsbanka hefir vakið
^lkið umtal og óhug meðal manna
hér. __ Mgbl. -
Reykjavík, 2.—8. febr.
Veðráttan þessa viku hefir ver-
ið breytileg, byrjaði með austan-
i átt og hlákubrotum, einkum á
Suðurlandi, en um miðja vikuna
breyttist í stillur með frosti og
hreinviðri. Á föstudag brá til
sunnanáttar og hláku um alt
land. Vara asahláka hér á laug-
ardag og rigning, en hiti var þá
7—8 stig um alt land.
•
Afli hefir verið góður hér syðra
þessa vikuna. Línuveiðarar og
togarar, sem veiða í ís, hafa kom-
ið svo að segja hlaðnir, togarar
með 1400—1500 körfur og línu-
veiðarar með um 100 skpd. Vél-
bátar hafa einnig veitt vel hér í
flóanum. Víða um land var tals-
verður afli, þegar á sjó' hefir
gefið. — ísfisksala í Englandi
hefir gengið treglega að undan-
förnu. Hafa togararnir komið
þangað með heldur lélegan afla
leitt og markaður fallinn vegna
norsku vetrarsíldarinnar, sem
mikið hefir bbrist af. Sagt er
og, að enskir togarar hafi fundið
ný fiskimið norður hjá Bjarnar-
ey (hún er á milli Noregs og Sval-
barða). Hafa þeir að sögn mok-
að þar upp fiski, svo að þeir hafa
eigi aðeins fylt lestirnar, heldur
einnig slegið upp stíum á þilfari,
eins og á síldveiðum, og fylt þær
fiski. Hafa veður þar nyrðra ver-
ið góð, þótt hér við ísland hafi
verið umhleypingar og stormar.
Frú Þórdís Runólfsdóttir, móð-
ir frú Sigríðar Magnúsdóttur,
konu Ólafs Lárussonar prófess-
ors, og þeirra systra, andaðist oð
heimili ólafs prófessors, tengda-
sinar síns, á sunnudagsmorgun.
• ________
Séra Jóhann Þorsteinsson, fýrr-
um prestur í Stafholti, andaðist
hér í bænum á sunnudagskvöld,
rúmlega áttræður að aldri. —
Fjársöfnun til trúboðs
Þess er þörf að minnast, að fjár-
söfnun til heimatrúboðsstarfs
kirkjufélagsins á þessu fjárhags-
ári hefir ekki enn þá náð tak-
markinu. Framkvæmdarnefndin
hefir farið fram á, að $1,200 yrðu
lagðir til þessa starfs á árinu.
Með minna er ekki hægt að kom-
ast af til að framfylgja ráðstöfun-
um síðasta kirkjuþings. Eru það
því bróðurleg tilmæli til safnaða,
einstaklinga og félaga innan safn-
aðanna, að koma þessu máli til
liðs sem fyrst. Undanfarin ár
hefir það gengið mjög vel, að fá
styrk til þessarar starfsemi. Gæt-
■um þess, að ekki verði afturför á
þessu ári.
Svo er heiðingjatrúboðið. Er
því gert jafn-hátt undir höfði og
hinum fyrnefnda lið trúboðsstarfs-
starfsins. Til þéss er leitast við
að safna sömu fjárupphæð, eða
$1200. Fer sú fjársöfnun nú í
hönd. Um er að gera, að sú hugs-
un komist hvergi að, að þessi mál
þurfi einungis á fjárstyk að
halda. Sú kristilega hugsjón, sem
þau hvíla á, þarf fyrst og fremst
að vera oss kær. Hana þarf að
glæða í tíma og ótíma. Hún þarf
að vera þáttur í öllum boðskap
kirkjunnar. Með því móti vakn-
ar og helzt áhugi og með áhuga
er vandinn leystur, hvað snertir
fjárhagslegan styrk. Engum dett-
ur víst í hug, að ekki séu til 1200
manns innan kirkjufélags vors,
sem gætu gefið sinn dollarinn
hver til heimatrúboðs og heið-
ingjatrúboðs, hvors fyrir sig. Er
á þetta bent einungis til þess, að
vekja athygli á því, sem annars
er augljóst, að almenn hluttaka í
strafsmálum kirkjunnar er sú
úrlausn, sem sífelt þarf að stefna
að. Ef nú allir, sem þetta lesa,
láta sig málið varða og leggja til
þess sinn skerf, mun takmarkinu
au)ðveldlega verða náð. Prestara-
ir, embættismenn safnaðanna og
allir kristindómsvinir erp beðnir
að taka þetta að sér og þá mun á-
rangurinn verða góður. Ekki er
heldur að efa, að kvenfélögin mörg
liggi ekki á liði sínu.
öll tillög ber'að senda til fé-
hirðis, hr. Finns Johnson, P. O.
Box 3115, Winnipeg, Canada.
K. K. Ólafsson,
forseti kirkjufélagsins.
HELZTU HEIMSFRÉTTIR
Bændurnir í Saskatchewan ; William F. Alloway gefur
vilja mynda stjórn | allan auð sinn fátækum
málaflokk
Fylkisstjórnirnar hlaupa
undir bagga
Eins og kunnugt er, leggja bank-
arnir fram það fé, sem hveitisam-
lagið borgar meðlimum sínum, þeg-
ar þeir færa hveiti sitt til markað-
ar á haustin. • Nú hefir viljað svo
til, að hveitiverðið hefir verið
miklu lægra heldur en búist var
alment við í haust, og því hefir
hveitisamlagið ekki selt samlags-
hveitið, en heldur því enn óseldu,
í von um hærra verð. Bankarnir
lána peningana með því skilyrði
meðal annars, að þeir geti heimtað
að samlagið selji hveitið, ef þeir
telji það nauðsynlegt til að tryggja
sinn eigin hag, og því hafa stjórn-
ir allra þriggja Sléttufylkjanna
tekið sig saman um að ganga í á
byrgð, fyrir hveitisamlagið og á-
byrgjast bönkunum sína peninga,
gegn því skilyrði, að þeir heimti
ekki að hveitið sé selt fyr en stjórn
hveitisamlagsins álítur heppilegt.
Er nú búið, eða verið að sam-
þykkja löggjöf, þessu viðvíkjandi,
á öllum fylkisþingunum þremur.
Macdonalds stjórnin
komin hætt
Við atkvæðagreiðslu um kola-
námalögin í síðustu viku, hafði
MaciDonalds stjórnin að eins níu
atkvæða meiri hluta, og var bví
æði hætt komin. Einu sinni áður
hafði hún í sama máli, aðeins átta
atkvæða meiri hluta. 1 þetta sinn
voru 551 þingmenn viðstaddir af
615 alls. Af þeim greiddu 280
atkvæði með stjórninni, en 271 á
móti. Það var frjálslyndi flokkur-
inn, sem hér hélt aðallega uppi
mótstöðu gegn stjórninni, en þeg-
ar til atkvæða kom, greiddu nokkr-
ir þeirra ekki atkvæði með sínum
flokk, og varð það stjórninni til
lífs í þetta sinn. Búist er við því
sem nokkurn veginn vissu, að falli
stjórnin, þá verði almennar kosn-
ingar látnar fram fara, og mundi
þá væntnlega ekki verða meira af
fimmvelda-fundinum í London í
þetta sinn.
Macdonalds erfðamálið
Það helzta, sem gerst hefir í
því máli, síðan í vikunni sem leið,
er það, að öll gögn í því máli, á-
samb bæklingi þeim, sem Stubbs
dómari gaf út og ræða hans í
Walker leikhúsinu, hafa verið send
til dómsmálaráðuneytisins í Ott-
awa, með þeim tilmælum frá öllum
dómurum King’s Bench téttarins
og áfrýjunarréttarins í Manitoba,
að dómsmálaráðherra athugi allan
gang þessa máls, og geri svo það
sem hann telji nauðsynlegt og rétt
í þessu máli. Stubbs dómari seg-
ir hins vegar, að sér þyki mjög
vænt um, að þetta mál verði sem
vandlegast rannsakað, svo allur
sannleikurinn megi koma í ljós.
Þess er einnig að geta, að John
A. Forlong er nú kominn til Win-
nipeg og fór hann sjálfur inn á
lögreglustöðvarnar, þar sem hann
var tekinn fastur, en strax slept
aftur gegn $10,000 ábyrgð tveggja
manna; hvor þeirra gefur $5,000
ábyrgð. Eru nú enn tvær kærur
fram komnar gegn honum fyrir
að hafa fengið, með fölsuðum vitn-
isburðum, tvær stórar peninga-
upphæðir hjá Great West lífsá-
byrgðarfélaginu. Það var í febrú-
armánuði 1928; var önnur upp-
hæðin $145,892.64, hin $12,141.20.
Búist'er við, að W. A. Irish komi
bráðum heim líka, og hefir málinu
verið frestað þangað til.
Lán til bænda
Samkvæmt Canadian Farm Loan
lögunum, hafa $3,026,050 verið
lánaðir bændum árið 1929, í
fimm af fylkjunum í Canada, Al-
berta, Quebec, British Columbia,
New Brunswick, og Manitoba.
Þeir, sem lánin hafa fengið, eru
1,464, en umsækjendur 5,812.
Langflest hafa lánin farið tii
Alberta, þar næst til British Col-
umbia og fæst til Manitoba.
Saskatchewan deildin af “Unit-
ed Farmers of Canada” (U.F.C.),
hélt ársþing sitt í Saskatoon í síð-
ustu viku. Kom þar fneðal annars
fram sú tillaga, að gera félagið að
stjórnmálafélagi, eða taka stjórn-
málin inn á sína stefnuskrá. Var
það felt með litlum atkvæðamun.
Var talið heppilegra að halda þess-
um félagsskap utan stjórnmál-
anna. Hins vegar samþyktu bænd-
urnir, að láta stjórnmál til sín
taka, sem bændaflokkur, og þá lík-
lega helzt í sambandi við fram-
sóknar (progressive) flokkinn, og
gera sitt bezta til þess, að þeir ein-
ir næðu kosningu á fylkisþing og
sambandsþing, sem þeir treystu til
að 'bera hagsmuni bændastéttar-
innar sérstaklega fyrir brjósti.
Aðförum Rússa mótmælt
á Þýskalandi
Hið mikla samband mótmæl-
enda kirkjunnar í Þýzkalandi, hélt
almennan fund í Berlín hinn 23.
febrúar, þar sem samþykt var yf-
irlýsing þess efnis, að skora á
hina kristnu kirkju um allan
heim, að mótmæla harðlega
grimdaræði Soviet stjórnarinnar
á Rússlandi gegn kristnu fólki
þar í landi.
Færri innflytjendur
Árið sem leið komu 164,993 inn-
flytjendur til Canada, en árið
1928 voru þeir 166,782, svo mun-
urinn er ekki ósköp mikill, þó
innflytjendunum hafi fækkað dá-
lítið. Á árinu sem leið komu
8,474 innflytjendur frá Norður-
löndum, 3,073 frá Svíþjóð, 2,852
frá Danmörku og 2,549 frá Nor-
egi. Einnig komu 4,614 Finnar.
z Stjórnarskiftin á
■ [Frakklandi
Þar í landi eru stjórnarskifti
svo tíð, að þa þau þykja litlum
tíðindum sæta. En nú hafa þau
janfvel verið óvanalega tíð. Um
miðjan mánuðinn féll André Tar-
dieu stjórnin,- eftir að hafa set-
skamma hríð. Eftir nokkra vafn-
inga hepnaðist Camille Chautemps
að mynda stjórn, en hún entist
aðeins fáeina daga, og var þá of-
urliði borin á þinginu. Nú hefir
Tardieu aftur myndað nýtt ráðu-
neyti og má vera að það endist
lengur en hið fyrra, og þykir það
þó mjög óvíst. En hvernig sem
veltur, situr gamli Briand kyr í
stjórninni. Hefir alt þetta þjark
tafið mikið fyrir fimmvelda-
fundinum í London, því ekki gátu
Frakkar sint honum meðan á
þessu stóð.
McPKail kominn frá
Englandi
A. J. McPhail, forseti Canada
hveitisamlagsins, kom til Winni-
peg á föstudagskveldið í vikunni
sem leið, frá Englandi, þar sem
hann hefir verið um tíma í erind-
um hveitisamlagsins. Með honum
kom H. A. McLeodj sem er einn af
embættismönnum hveitisamlags-
ins. Ekki taldi Mr. McPhaiI
neina ástæðu til að óttast, að
hveitisamlagið væri í hættu statt,
þó það eigi nú sem stendur við
nokkra örðugleika að stríða vegna
hins lága hveitiverðs, sem nú á
sér stað. Sagði hann, að þeim fé-
lögum hefði allstaðar verið tek-
ið mjög vinsamlega á Englandi.
Það væri fjarri því, að Bretar
vildu útiloka canadiskt hveiti.
Það væri aðeins verðið, sem bæri
á milli. Argentínu hveiti hefði
ekki að eins verið mjög mikið í
þetta sinn, heldur líka óvanalega
gott og það hefði verið selt fyrir
lítið verð. Ekki taldi hann vafa-
mál, að hveitiverðið mundi hækka
aftur og að hepnast mundi að
selja samlagshveitið fyrir sæmi-
legt verð.,
Hinn auðugi bankamaður, Mr
W. F. Alloway, sem andaðist i
Winnipeg 2. febrúar þ.á., hefir í
erfðaskrá sinni gefið allan auð
sinn “Winnipeg Foundation”, sem
er sjóður mikill, og vöxtunum af
honum varið til líknarstarfs í Win-
nipeg og grendinni. Eignirnar eru
virtar $1,244,000, að frádregnum
erfðaskatti og öðrum kostnaði.
Vext*r af $216,000 ganga til tett-
ingja og einnar vinnukonu, meðan
það fólk lifir. Kona hans, sem dó
1926, skildi eftir eignir, sem eru
virtar $773,881, að frádregnum
kostnaði. Fékk maður hennar
vextina af þeim eignum meðan
hann lifði, en nú ganga þær einn-
ig til Winnipeg Foundation, svo
það sem þessi sjóður erfir því eft-
ir þessi hjón, nemur tveimur milj-
ónum dollara. Sjóður þessi var
stofnaður fyrir tíu árum, af Mr.
Alloway, með $100,000. Síðastrið-
ið ár, fengu góðgerðastofnanir í
Winnipeg rentuir af sjóðnum, sem
námu $6,000. Nú er búist við, að
hann gefi af sér yfir áttatíu þús-
uifdir á ári, sem fyrir göfuglyndi
þessara hjóna gengur til að hjálpa
þeim, sem hjálpar þurfa.
Eldsvoði og manntjón
Á þriðjudaginn í vikunni sem
leið, brann Indíánaskóli, að Cross
Lake, sem er hér um bil 150 mílur
norðaustur frá The Pas, Man. Var
þetta kaþólsk stofnun og nunnur,
sem fyrir skólanum stóðu. Fórst
ein þeirra í eldsvoðanum og fimm
aðrar urðu fyrir meiri og minni
meiðslum. Þarna fórust líka níu
eða tíu af börnum þeim og ung-
lingulm, sem á skólanum voru. —
Skaðinn er metinn um $300,000.
Orsakir eldsins eru ókunnar.
Yfirgefur flokk sinn
W. Sanford Evans, einn af
helztu þingmönnum íhaldsflokks-
ins í Manitobaþinginu, sagði á
þriðju'daginn skilið við flokk sinn
og lýsti yfir því, að hér eftir yrði
hann öllum flokum óháður.. Or-
sökin segir Mr. Evans sé sú, að
hann geti með engu móti fallist á
steifnu síns flokks, eða þingsins
ytfirleitt, í hveitisamlagsmálinu.
Prinsinn af Wales veikur
Hann er nú á dýraveiðum suð-
ur'í Afríku. Hann veiktist snögg-
lega, nú um helgina af hitasótt
(malaria). Ekki er þó talið, að
hann sé í hættu staddur, og er bú-
ist við, að hann verði aftur bráð-
lega heill heilsu.
Póstflutningar með
loftförum
Mánudagurinn, hinn 3. þ. m.,
má teljast merkisdagur í sögu
Vestur-Canada, því þá voru reglu-
legir póstflutningar með íoftför-
um hafnir milli allra helztu borga
í Sléttuylkjunum, milli Winnipeg
og Calgary. Flýtir þetta ákaflega
mikið fyrir pósbflutningum, eins
og gefur að skilja, t. d. kom bréf
til viðtakanda í Winnipeg, þrem-
ur klukkustundum eftir að það
var póstmerkt í Regina. Með
þessu móti kemst póstur, sem
sendur er frá Winnipeg, 24_klukku-
stundum fyr til Calgary, 18
klukkustundum fyr til Edmonton,
21 klukkustund fyr til Vancouv-
er og 42 klukkustundum fyr til
San Francisco. Póstgjaldið er
miklu hærra, eða 5 cents fyrir
vanalegt sendibrétf.
Sama dag var fyrsta sinn kveikt
á hinum mikl vita, sem bygður
hefir verið á þaki Hudsons Bay
búðarinnar í Winnipeg, og ætlað-
ur er til að lýsa loftförum. Lýsir
hann meira en hundrað mílur út
frá sér, og samsvarar ljósið tveim-
ur miljónum kertaljósa. 1 tilefni
af þessu, hélt Hudsons Bay fé-
lagið veizlu mikla á mánudags-
kveldið, og tóku þátt í henni um
600 manns.
Til Tjallkonunnar
(Flutt á Þorramóti að Mountain, 15. febrúar.)
Fjarlæg börn þín horfa yfir hafið;
huguf vængfrár brúar öldukafið.
Hátt þú rís í hilling,
heið sem vona fylling;
áldrei fegri, glytuð drauma gylling.
Margur þáttur minninganna raknar;
margt að þakka, er hjartað jafnan saknar.
Birtast bernsku-dagar,
bær og ættar-hagar,
sólu roðin sund og strendur lagar.
Sögu þinnar opnast helgir heimar
hugarsjónum — regin-fagrir geimar.
Hefjast hátt við augum
hetjur skrýddar baugum;
lýsir enn þá upp af þeirra haugum.
Héðinn lítum hlæja logum móti,
hraustan Kára leika gullnu spjóti,
Þorkel ljóss í leitum
laugast geislum heitum,
geyminn þess, sem gleymist tíðum sveitum.
Göfga móðir! gott er þín að minnást;
gömul frægð og nýir draumar tvinnast.
Mátt á minning fögur,
magn þín kvæði og sögur;
bjarmi vors þín vefur fjöll og ögur.
Richard Beck.
Heiðursmerki
1. des. síðastl. fengu þessir
menn heiðursmerki Fálkaorðunn-
ar: stórkrossinn: Tr. Þórhalls-
son forsætisráðherra og Jón Þor-
láksson fyrv. forsætisráðh. Stór-
riddarakross (án stjörnu): Emil
Nielsen, framkvæmdarstjóri og
Þorstteinn Þo'rsteinsson fyrv.
skipstjóri. Riddarakross: Björn
Sigfússon hrepstjóri á Komsá,
Gunnar ólafsson kaupm. í Vest-
mannaeyjum, Hannes Jónsson
hafsögumaður í Vestmannaeyj-
um, Jes Zimsen kaupm. í Reykja-
vík, Jón ófeigsson yfirkenhari í
Reykjavík, séra Kristinn ólafson
í Glenboro, Manitoba, Páll Þor-
mar kaupm. á Norðfirði, Þor-
grímur Þórðarson fyrv. héraðs-
læknir í Keflavik, Þorsteinn Jóns-
son útgerðarm. í Vestmannaeyj-
um og Þorvarðuír Þorvarðsson
prentsmiðjustjóri í Reykjavík —
Lögr.
Ur bænum
Tapast hefir brúnleit peninga-
budda úr leðri. í henni voru gler-
augu meðal annars. Finnandi
beðinn að skila til Mrs. Th. John-
ston, 543 Victor St.
Síðastliðinn föstudag lézt á
gamalmennaheimilinu Betel, að
Gimli, Man., Sigríður Kjartans-
dóttir, kona iSigurðar Einarsson-
ar hér í borginni. Hin látna var
69 ára gömul. Þau Einarsonar-
hjón bjuggu um hríð í íslenzku
bygðinni við Markerville, Alta.
Hin látna lætur eftir sig, auk
ekkjumannsins, einn uppeldisson,
Gísla að nafni, er búsettur er í
Vancouver, B. C. — Kveðjuathöfn
verður haldinj á fimtudaginn á
Betel, en jarðarförin fer fram kl.
2 á föstudaginn frá útfararstofu
A. S. Bardals hér í borg. Hinnar
framliðnu verður nánar minst
síðar.
WINNIPEG ELECTRIC CO.
örðugleikar í Seattle.
Blaðið Los Angeles Times
minnist á strætisbrautakerfið í
Seattle, sem er eign bæjarins og
starfrækt af honum. Segir blað-
ið meðal annars:
‘Ttæjarstjórnin í Seattle er nú
að athuga tilboð frá Puget Sound
Light and Power Company, um
að bærinn geti látið dragast um
tveggja ára skeið að borga árlegar
afborganir af kaupverðinu, svo
því megi verja til nauðsynlegra
umbóta. Heldur en að kannast
blátt áfram við, að bærinn geti
ekki látið þennan atvinnurekstur
borga sig, þá á bara að kalla
þetta gjaldfrest.
Seattle, eins og San Francisco,
byrjaði á þessum atvinnurekstri
fyrir fáum árum með þeirri hug-
mynd, að á honum mætti græða
miljónir dollara. Eins og San
Francisco, hefir ,þærinn konust
að því, að þó miljónirnar séu
kannske þar, þá er afar erfitt að
ná í þær. Á þessari atvinnugrein
er afar erfitt að græða peninga,
jafnvel fyrir þá, sem mesta þekk-
ingu hafa á henni. Stjórnmála-
mennirnir komast þar ekkert á-
leiðis.”
Fíaettulega veikur
William Howard Taft, fyrver-
andi fórseti Bandaríkjanna og
einnig fýrverandi Iháytfirdómari,
er hættulega veikur, og segja
fréttirnar, að smátt og smátt sé
að draga af honum, og er haft
eftir læknunum, er hann stunda,
að um bata geti ekki verið að ræða
úr þessu.
Eins og auglýst var í síðasta
blaði, var afmælis-samkoma Bet-
el haldin í Fyrstu lút. kirkju á
mánudagskveldið í þessari viku,
undir umsjón kvenfélags safnað-
arins. Skemtiskráin var ágæt og
veitingarnar sömuleiðis, og má
fullyrða, að samkomugestirnir,
sem voru afar-margir, skemtu sér
ágætlega. Þess er sérstaklega
vert að geta, að lítil og falleg
stúlka, Lillian Baldwin, enn á
barnsaldri, fór þarna með íslenzkt
gamankvæði, prýðis vel. Samskot
voru tekin til arðs fyrir Betel,
eins og gert hefir verið á undan-
förnum árum. Munu þau hafa
orðið nokkuð meiri í þetta sinn,
heldur en nokkru sinni fyr, eða
nokkuð á þriðja hundrað dollars.
Sýnir það meðal annars, að vin-
sældir Betel fara sízt þverrandi.
Á laugardagskveWið í vikunni
sem leið, var öllum sem vildu boð-
ið að heimsækja Jóns Bjarnason-
ar skóla; kom fjöldi fólks. Skóla-
stjóri, séra Rúnólfur Marteins-
son, stýrði samkomunni. Aðal-
atriðið á skemtiskránni var fróð-
leg ræða, sem hr. Árni Pálsson
bókavörður flutti. Mrs. H.
Helgason lék nokkur lög á píanó
og nokkrar ungar stúlkur sungu
islenzka söngva. Voru súmar
þeirra klæddar 1 íslenzka skaut-
búninginn. Ágætar veitingar voru
fram bornar fyrir alla, sem komu.
Höfðu þarna allir, sem komu,
tækifæri til að skoða hinar á-
gætu myndir, sem forsætisráð-
herra íslands hefir nýlega gefið
skólanum og sem áður hefir ver-
ið getið um hér í blaðinu. Að öllu
lejiii var þessi heimsókn i skólann
hin ánægjulegasta.