Lögberg - 07.08.1930, Qupperneq 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 7. ÁGÚST 1930..
Bls. 7.
ANNAR DAGURINN.
(Framh.)
Kappreiðar í Bolabás.
I Igærmorgun kl. 10 áttu að hef j-
ast merkilegar kappreiðar í Bola-
á ríkisstjórnarárum yðvarrar Há-
ugnar. Þeirra ára verður jafnan
rrinst sem eins hins bjartasta og:
þróttmesta tímabils í sögu ís-
lands.
Endurminningar vorar frá rík-
bás undir Ármannsfelli. Merki- isstjórnarárum Glucksborgarætt-^
legar voru þær að því leyti, að þar arinnar eru allar fagnaðar- og^
hafa aldrei verið háðar kappreið- hátíðarefni. Endurheimt löggjaf-|
ar áður, svo menn viti, að þar átti arvalds Alþingis og heimastjórn.
að reyna fleifi hesta heldur en| íslands, er nátengt nafni Kristj-|
nokkru sinni hafa verið reyndir á ans *x Friðrik viii. var ástsæll
lcappreiðum og að konungshjón- íslenzkum þegnum sínum, ^
in og krónsrpinsinn sænski ætluðuj skilningsríkur og velviljaður um
að vera þar við. j ha8 Þjóðar vorrar. — Undir stjórnj
Það má því nærri geta að marga >'ðar Hátignar hefir ísland orð-
af Þingvallagestum fýsti að fara frjálst og fullvalda ríki. Sá at-
þangað, — — og lá við að barist: burður mun aldrei fyrnast, en
væri um sætin í bílunum; fór. geyma nafn yðar um ókomnar
því margt fólk gangandi inn eft-, aldir. Yðar hátign hefir borið
ir veginum. — Kl. 10 var saman1 ^il að ríkja yfir tveim þjóð-
kominn þarna aralgrúi fólks, mörg-[ um’ sem sæzt hafa á mál sín og
um sinnum fleiri en á nokkrum; breytt baráttu í vinfengi. Heill
öðrum kappreiðum, sem háðárj þegnanna er heiður konungsins.
hafa verið á íslandi. Konungs- j>a mælti forseti þessum orðum
hjónin og sænski krónprinzinnj á sænsku:
komu þangað í tæka tíð ásamt j)et gr ogg en gjor are ajj hans
föruneyti sínu. Mátti sjáá kon-[ kungl höghet kronprinsen av|
un!gi, að hann hafði mikinn áhuga; yverge> sonl kr Deres Majestets'
fyrir kappreiðunum, enda er hann^.^ överbarer denna vára stora'
hestamaður góður. Skoðaði hann minnestid_ j^g vet jcke om det'
Vér tökum hér á móti yður á
þann hátt, sem hagur vor frekast
leyfir. Margt í viðtökunum er
síðra en skyldi, en vér vitum það,
að þér metið viðtökurnar meir eft-
ir hjartalaginu en því, sem á
vantar góð yt>ri skilyrði. Það er
ósk vor, að koma yðar verði til
þess að staðfesta vináttu lands
vors og þeirra ríkja, sem þér er-
uö- fulltrúar fyrir. Berið þin'gum
yðar og stjórnum þakkir og vinar-
kveðju frá Alþingi voru og þjóð.
úthafsöldunum, er þeir sigldu’ ítölsku sendimennirnir, sem
þvert yfir Atlantshaf og stigu á'hingað komu um daginn, tóku
land í Ameríku löngu áður en' ekki þátt í hátíðahöldunum. Þeir
T. Anderssen-Rysst
(Norðmaður> þakkaði.
ríkisráð
til dæmis einn hestinn í krók og
kring, þreifaði á leggjum hans og
liðum og skoðaði hófana. Svo
undarlega vildi til að það var
sami hestur, er sigur bar úr být-
um. — Þegar byrjað var gekk alt
greiðlega, hvert hlaupið rak ann-
að og var öllu lokið á tveimur
kl.stundum.
Úrslit í stökki urðu þessi:
Neisti, eigandi Björn Vigfússon
í Reykjavík, fékk fyrstu verðlaun
1,000 kr.
Dreyri, eig. Eyjólfur Gíslason,
Reykjavík, fékk önnur verðlaun,
400 kr.
Reykur, eig. Þorgeir Þorsteins-
son, Miðfossum í Borgarfirði, fékk
þriðju verðlaun, 250 kr.
Þytur, eig. Magnús Magnússon,
Reykjavík, fékk fjórðu verðlaun,
$150 kr.
Blekur, eig. Gísli Brynjólfsson,
Haugi í Flóa, fékk fimtu verðlaun,
100 kr.
Dómnefnd hafði ekki felt úr-
skurð um verðlaun á skeíðinu, er
vér vissum seinast, en þar mun
“Sjúss” enn hafa orðið fremstur.
Að kappreiðunum loknum vildi
fólk ekki eiga neitt undir hinum
ár rátt, som mange pástár, at det
var en svensk, som först av alla
Nordbor fandt várt dand, men det
vet jag, at hans kungl. höghet,
kronprinsen av Sverge, har nu
funnit vagen till
golkets hjarta!
det islándska
Hennar Hátign, drotning ís-
lands, hefir unnið hér fágætar
vinsældir olg synir yðar. Virðing
og vinsæld fylgi hinni íslenzku
konungsætt, göfugustu fjölskyldu
landsins — en í göfgi fjölskyldn-
anna, heimilanna, á gæa og gengi
mvers þjóðfélags rætur sínar.
Lengi lifi konungur íslands,
Kristján hinn níundi og drotning
hans!
Tryggvi Þórhallsson forsætis-
ráðherra ávarpaði sambandsþjóð
vora Dani, en Th. Stauning for-
sætisráðherra þakkaði með sköru-
elgri ræðu.
Ræða Staunings forsætisráðh.
Mintist Stauning á gjöf þá,
sem hann fyrir hönd sambands-
þjóðarinnar hefði fært íslenzku
þjóðinni. Gjöf þessa bæri að
skoða sem vinarkveðju frá sam-
bandsþjóðinni. Það væri ánægju-
legt að sjá hinar stórfeldu fram-
farir íslendinga á öllum sviðum
nú orðið. — Stjórnskipulögin frá
1874 og 1918 hefðu gert framþró-
unina mögulega. Traust vináttu-
bönd tengdu þjóðirnar saman, og
það væri einlæg ósk sambands-
þjóðajrinnar, að ríkin mættu á-
valt vinna í bróðurlegri sam-
vinnu. Sambandsiþjóðin væri
jafnan reiðubúin til friðsamlegra
samninga um hvað sem fyrir
kæmi. ófriður tilheyrði fortíð-
inni, en friður og skilningur nú-
tíðinni.
Að lokum bar ræðumaður þá
ósk fram, að hinar blómlegu-
framfarir íslands héldu áfram,
að samfara sjálfstæði landsins
fylgdi góður efnahagur þjóðar-
innar og hámenning.
Ræðu Th. Staunings var tekið
með dynjandi lófataki.
Kolumbus eða fyrstu landnem-
arnir komust til hins nýja heims.
Bókmentir yðar, sem bygðar
eru á ljóðum og sögu, eru hjart-
fólgnar mentamönnum um allan
heim og fornsaga yðar hefir fyr-
ir löngu verið fléttuð inn í menn-
ingarsögu heimsins. Saga lands
yðar hefir jafnvel verið skráð á
brezka (welsh) tungu.
í öllum nágrannalöndunum hef-
ir verið tekið eftir framförum
yðar í mentamálum og heilbrigð-
ismálum, og brezku þjóðinni þykir
sérstaklega vænt um að heyra,
fóru utan með Botníu. Að því er
vér bezt vitum, mun það hafa
stafað af því, að annar þeirra
veiktist hastarlega.
Tuttugu og fiimm þúsundir
manna höfðu bílar flutt frá
Keykjavík til Þingvalla í fyrra-
dag. Má því ætla, að þann dag
hafi þar verið saman komnar
þrjátíu þúsundir manna að minsta
kosti.
Tvær konur, sem eru farþegar
á Polonita, afhenda í dag sem
gjöf til íslands frá amerískum
tíð verður hagstæð. Akrar og;
garðar líta einnig vel út.
Heilsufar manna hefir verið í;
góðu lagi í þessum bygðum í vor.j
Mannalát engin, svo eg viti, nemai
þrjú gamalmenni á Lundar, semj
allra hefir verið getið í Lögbergi,
og verður að líkindum minst nán-
ar síðar. Slysfarir engar, nema
ólafur Freeman, sonur Ásmund-
ar bónda Freemans á Siglunesi,
handleggsbrotnaði fyrir skömmu
og gekk úr liði. Var hann strax
íluttur til læknis, og varð því
ZAM-BUK
óviðjaínanlegt meöal við
Kýlum og Sárum Leggjam
Ointment 50c. Medicinal Soap 25c. I
ekki verra úr, en vænta mátti.
Dauft er hér um framkvæmdir
hvað yður hefir orðið ágengt í konum myndastyttu af Leifi hepna.
Konungur þakkaði með
ræðu.
stuttri
Einnig flutti forseti sameinaðs
þin'gs eftirfarandi
Ávarp til fulltrúa erlendra ríkja.
Göfugu fulltrúar erlendra þinga
og. stjórna! Þið eruð hjartanlega
velkomnir til hátíðar vorrar. Þér
hafið sýnt oss mikinn heiður með
hingað komu yðar. Það • hefir
dýru kassabýluyi og lagði mestur mikið Kildi fyrir fámenna þjóð,
hluti hins mikla manngrúa á stað sem minnist þingsögu sinnar og
gangandi heim til tjaldbúðanna.
Var einkennileg sjón að sjá þann
mikla manngrúa, sem gekk í
sporaslóð þvert yfir hraunið og
mosaþemburna'r. Var (þefttta svo
stór skari, að áður en lauk voru
marlgar troðnar götur að líta alla
leið úr Bolaás og niður á Leirur.
Heiðursmerki Alþingishátíðar-
innar.
þjóðernis, að hinar miklu menn
ingarþjóðir telja sér skylt að
þi!ggja heimboð hennar.
Vér mttinumst hér í dag hins
elzta þjóðþings, sem nú er við
lýði. Vér minnumst langrar þing-j
sögu og gamallar menningar.'
Haldið ekki, að vér teljum ágæt-
ið fólgið í aldrinum einum. Aldur
eða stærð þjóða, er ekki einhlít-
ur, en aldur þinlgs vors bendir þó
til, að það stjórnarskipulag, sem
sigrað hefir í menningarlöndun-
um, hófst fyr hér á landi en ann-
Á fimtudaginn sæmdi konungur
alla alþingismenn og hina erlendu
gesti Heiðursmerki . Alþingishá-| arsstaðar, enda er í hinni elztu
tíðarinnar 1930. Er þetta ný stjórnarskipun vorri vísir margs
orða, sem sérstaklega var stofn-( þess, sem fyrst hefir náð þroskaj
á síðari tímum og á þó enn eftir
að taka miklum framförum. —
Lýðræðis í stjórnmálum, vísinda-
stefnu og sögu, smekkvísi og ó-
venjulegs skilnings á sálarlífi
gætir frá upphafi í íslenzkri
menningu. Það er hrósvert að
hafa varðveitt frá gleymsku forn-
KVEÐJUR ERLENDRA RÍKJA.
í blaðinu í gær var skýrt Trá.
því, hverjir hefði borið fram á
Lölgbergi kveðjur erlendra ríkja
til Alþingis og íslenzku þjóðar-
innar. En þá var ekki tækifæri
til þess að birta kveðjur þessar.
Hér birtast nokkrar þeirra og
munu hinar fara á eftir.
Newton lávarður,
fulltrúi lávarðadeildar brezka
þingsins, kvaðst eiga að bera
kveðjur frá Englandi. Hann
kvaðst hafa haldið, eins og allir
Englendingar,. að enska þingið
væri “móðir þinlganna í heimin-
um”, en nú kvaðst hann vita, að
þegar einvaldskonungar voru á
Englandi, þá var þing haldið á
íslandi. Sagði hann, að þess
vegna mætti með réttu nefna Al-
þingi íslendinga, “ömmu þing-
anna í heiminum.”
Hann bar fram þakkir fyrir
móttökurnar, sem ensku fulltrú-
arnir hefðu fengið hér o'g þá gest-
risnu, sem þeim hefði verið sýnd.
Og að lokum bar hann fram þá
ósk. að íslandi mætti vegna vel
í framtíðinni.
uð vegna hátíðarinnar. Á orð-
unni er Alþingishátíðarhierkið,
öðrum megin, en hinum megin
stendur: 930—1930.
ALÞINGISVEIZLA.
Kl. 6% síðdegis á fimtudag
hafði Alþingi boð inni í veizlu-J germnaska menning, sem er einn
skálanum við Valhöll. iSkáli þessij höfuðþáttur nútímamenningarinn-
mun taka 500—f>00 manns og var, ar. Vér gleðjumst yfir því, að
hann þéttskipaður af boðsgestum þér og þjóðir yðar meta að verð-
Alþingis.
Forseti sameinaðs þings flutti
undir borðum svohljóðandi kveðju
til konungs og drotningar og rík-
iserfingjans sænska:
Konungskveðja.
Yðar hátign!
Nú þegar Jjegnar yðar eru hér
saman komnir til að minnast þús-
und ára þingsögu, þá er oss það
mikill fagnaðarauki að konungur
íslands og drotning eru hér stödd
til að taka þátt í þjóðhátíð vorri.
Hinar tíðu heimsóknir Hans- Há-
tignar hafa orðið til að tengja
trygðábönd 'milli konungs og
þegna, enda höfum vér góðs eins
að minnast af ríkisstjórn yðvarri
°g yðar ættar. Stjórnarár
GAickborgarættarinnar falla sam-
an við endurheimt íslenzkra
landsréttinda og einstæðrar fram-
þróunar þessa fámenna ríkis, og
tó hafa framfarir aldrei frá land-
námstíð verið jafn stórstígar og
leikum þessa köllun hinnar fá-
mennu íslenzku þjóðar.
Þessari viðurkenningu erlendra
þjóða eigum vér að þakka sjálf-
stæði landsins, s^n oss er svo
dýrmætt, til að geta náð þeim
þroska, sem þjóðinni er áskapað
að geta náð. Vér gleðjumst yfir
því, að öryggi smáþjóða er nú
meira en nokkru sinni áður, og
íer vaxandi í Norðurálfunni. Hafi
hinar stærri þjóðir þökk fyrir
það.
Vér óskum eingöngu friðsam-
legra og frjósamra viðskifta við
aðrar þjóðir. Vér eigum eingöngu
vini í yðár hóp. Það sýnir með-
al annars hin mikla þátttaka yðár
í hátíð vorri. Ágætar þjóðir hafa
sent hingað sína beztu menn til
að taka þátt í fögnuði vorum.
Sumar senda oss dýrmætar gjaf-
ir, aðrar senda hingað hin stærstu
herskip. Verið vissir um, að vér
kunnum að meta þá vináttu, sem
á bak við stendur.
Ryhs J. Davies
flutti eftirfarandi kveðju frá
neðri málstofu brezka þingsins:
Eg hefi þann heiður og sérrétt-
indi, að flytja íslenzku þjóðinni
kveðju og árnaðaróskir neðri
deildar brezka þingsins. Hver
einasti þingmaður , þeirri deild,
alt frá forsætisráðherranum til
hins metorðalægsta, og án nokk-
urs tillits til flokkaskiftingar eðaj
mannvirðinga, hefir mikinn á-
huga fyrir þessari þúsund ára af-
mælishátíð Aliþingis. Vér gleðj-
umst yfir því, að þér skulið geta
haldið þúsund ára afmæli Alþing-
is yðar, sem er viðurkent um all-
an heim sem uppruni og fyrir-
mynd allra lýðveldisstjórna. Auk
þess berið þér yður sjálfir vitni
að þér haldið enn við fornar venj-
ur jafnhliða því, sem þér hafid
tileinkað yður nýjar hugsjónir og
áhugamál.
Þessum merkilega viðburði í
stjórnmálasögu mannkynsins
fylgir einnig ákveðin rannsókn
þjóðarinnar, sem þetta afskekta
land byggir. Vér gleðjumst út af
því, að eldgos eru nú ekki jafn tíð
og áður, og jöklarnir fara smá-
minkandi og að veðráttan fer hér
batnandi, eftir því sem aldir líða.
En fremst af öllu gleðjumst vér
yfir því, að yður hefir nú að lok
um tekist að sigrast á hinum
ægilegu náttúruöflum þessa lands
eins og forfeður yðar sigruðust á
þjóðfélagsmálum, verzlun og við-
skiftum.
Heimsókn vor hjá yður stafar
meðfram af þvi, að hinar 40 milj-
ónir, sem Stórbretaland byggja,
hafa einlægan áhuga fyrir vei-
ferð yðar. Vér erum hingað
komnir til þess að heiðra Alþingi,
móður allra þeirra þinga, sem
kunn eru, og til þess að óska í-
búum þessa lands alls hins bezta,
sem forsjónin getur veitt þeim.
Lengi lifi ísland.
T. Mitens,
fulltrúi Færeyinga, mælti á þessa
leið:
Heilir og sælir, íslendingar!
Minnsta nörröna tjóðin, Föroy-
ingar, er Altingi Islands og ís-
lendingum bestu kvöðu.
Tað er okkum stórur heiður at
luttaka í 1000 ára hátíð Altings-
ins — hetta ting, ið gjögnum
öldir hevur verið tjóðverji ís-
íslands í döprum og ljósum tíð-
um.
Föroyingar eru íslendingum
takksamir fyri, at teir lso væl
hava varðveitt nörrunu tungu.
nörönt lyndi og nörrönan anda.
Vit skilja tey andeligu dýr-
gripur, tit hava goymt — íslend-
ingasögunar og svo framvegis —
og tykkara nútíma skaldskap, íð
er okkum dýrmætur.
Vit hava sæð tað óföra ar-
beiði, íð Islendingar við treysti
og áliti á sjálvar seg olg á fram-
tíð landsins gera fyri at vinna
ríkidömi náttúrunnar úr havin-
um, úr landinum og úr fossunum.
Vit síggja eitt næstan ófataligt
skjótt framstig í fiskivinnu og
jarðarbrúki, og'allastaðni á sjógv
og landi — ein framburð, rót-
festan á góðum fornum íslendsk-
um botni, við fríum útsýni í all-
ar ættir.
Föroya söga fellur fyri ein
part saman við sögu íslands, og
annans hava Föroyingar livað
undir líknandi korum sum ís-
elndingar. Vit eru sprotnir av
somu rót, næstu skyldmenn og
grannar. Samferðsla hevur ver-
ið landa vára millum. Við ís-
lands strendur ferðast Föroying-
ar meiri en nokrastaðni. Á hvörj-
um vári stevna Föroya beztu syn-
ir, meir en 3000 í tali, moti ís-
landi. Altíð verða Föroyingar
væl fagnaðair á íslandi.
Hér á þessum söguríka stað og
a þessari miklu hátíð er það mér
mikil gleði Færeyja vegna, að
færa íslendingum hjartans þakk-
ir fyrir alla þá velvild, sem þeir
hafa sýnt Færeyingum, þegar
þeir hafa stigið fæti á eldgömlu
ísafold, og ekki sízt fyrir þá
hjálp og samúð, sem þeir hafa
sýnt, þegar þeir, sem börðust við
strom og stórsjó, urðu að lúta og
týndust á hafsbotni, eða voru
greftraðir í íslenzkri mold.
Við óskum, að góður samhugur
megi haldast nú og æfinlega milli
nánustu frændþjóðanna, íslend-
inga og Færeyinga.
Verði framtíð íslendinga björt
og fögur.
Blessaðir veri íslendingar!
Mun afhendingin fara fram í Al-
þingishúsinu kl. 4.
í blaðinu í gær var þess getið,
að “amerískur maður” hefði klif-
ið Almannagjárhamarinn, þar
sem hann er hæstur og þverhnýpt-
asur, gegnt Lögergi. Þetta er
ranghermi áð því leyti, að mað-
urinn var ekki amerískur heldur
íslenzkur. Hann heitir Sigurgeir
Jónsson og á heima í Vestmanna-
eyjum og talinn einmver bezti
“velbjargklifandi” þar. — Morg-
unlaðið afsakar hér með þetta
ranghermi, sem er þeim mun leið-
inlegra vegna þess, að það glæpt-
ist þar á að fara eftir mjög léleg-
um heimildum.
Á meðan fundur stóð yfir í
sameinuðu þingi að Lögbergi í
gær, afhenti Sveinn Björnsson
ser\diherra Alþingi gjöf frá ts-
lendingum, búsettum í Danmörku;
var það silfurbjalla. — Forseti
þakkaði gjöfina.
Sænsku stúdentarnir dönsuðu
þjóðdansa í gærkvöld á völlunum
austan Almannagjár. Safnaðist
þangað fjöldi áhorfenda og þótti
þetta hin bezta skemtun.
Fimleikasýning fór .fram í gær-
kveldi á Þingvöllum. Sýndu sex-
tán stúlkur þar fimleik sinn und-
ir stjórn Björns Jakobssonar, og
hafði sýingin tekist ágætlega.
tvisvar í viku'í báðar áttir; flytja
þeir rjóma frá bændum til smjör-
gerðarhúsanna, en vörur til baka
fyrir bændur og verzlunina á
Vogar.
Heyskapur er nú í þann veginn
að byrja, og er það nokkuð fyr en
vant er; hefðu þó margir byrjað
i fyr, ef ekki hefðu verið svo sterk-
í ár, því óhugur er í flestum yf-j ir hitar, að varla var vinnandi
ir útlitinu, enda þótt harðæri það,| með hesta.
sem nú þrengir að í bæjunum, hafi nú líður óðum að kjördegi;
lítið náð til okkar enn þá. Verð-^ enda er enginn skortur á leiðtog-
lag á afurðum gripa fer lækkandi, um til að vísa okkur veginn. Þó
og það má búast við, að gripaverð hygg eg litla breytingu á skoðun-
verði lágt í haust. Við höfum enga| um landa í þeirn efnum frá síð-
töfratrú á því, að stjórnin geti ustu kosningum.
kipt öllu í lag sem aflaga fer ; Guðm. Jónsson.
þótt andstæðingar hennar telji Aths. — Ofanskráð fréttabréf
okkur trú um fullsælu i öllum hefði átt að birtast í síðasta blaði,
efnum, ef þeir nái völdum. Það en slílct var ekki unt, sökum þess,
Fréitabréf
Vogar, Man., 20. júlí 1930.
Vortíðin var þur og köld, og
spratt því gróður með seinna
móti, enda var jörðin mjög þur
frá fyrra ári. Um miðjan maí tók
að rigna, og rigndi öðru hverju
fram um miðjan júní; spratt því
gras furðu fljótt, enda hafa skifzt
á skúrir og hitar miklir fram að
þessu. Grasvöxur er nú orðinn
með bezta móti. Má því vænta,
að 'heyskapur gangi greiðlega, ef
er víðar hart í ári nú en í Canada,
og allar stjórnir reynast vanmátt-
ugar til að ráða bót á þvi.
Með framförum má það telj-
ast, að Ásmundur Freeman, út-
vegsbóndi á Siglunesi, hefir kom-
ið upp sögunarmylnu á heimili
sínu í vor. Sagar hann þar húsa
við, en aðallega smærri við fiski-
kassa, og smíðar þá að öllu leyti.
Linnig hefir hann þar vélar til að
smíða netjakubba (flár eða flot-
holt, sem svo var kallað heima).
Hann hefir sett upp góðar bygg-
ingar og vélar allar af beztu teg-
undum. Ásmundur er fram-
kvmdamaður mikill, hagur vel ogj
hagsýnn við alla vinnu. Fiski-
maður er hann með afbrigðum,
og hefir undanfarin ár verið for-
maður fyrir stórri fiskiútgerð hér
á vatninu, fyrir félag það, er kent
er við Armstrong, en sem nú er
eign auðfélags í Bandaríkjunum.
Ásmundur er vinsæll maður og
vel látinn.
Talsvert hefir verið unnið hér
að vegagerð í vor. Hefir nú ver-
ið fullgjörður vegur gegn um
Indíána landsvæðið, sem lengi
hefir verið illur þröskuldur í vegi
ckkar til járnbrautar. Má því
kalla, að nú sé kominn góður bíl-
I
vegur frá Vogar til Eriksdale og
Ashern, og eftir endilangri bygð-
j inni; en það eru þær tvær braut-
arstöðvar, sem við höfum mest
viðskifti við. Að sönnu eru þær
báðar í 30 mílna fjarlægð frá
Vogar, en sú vegalengd er nú ekki
orðin tilfinnanleg, því kalla má
að bilar séu á hverju heimili.
Flutnii»gsbílar ganga líka héðan
hve seint oss barst það í hendur.
—Ritstj.
AKKERI GEGN
MÓTBYRI
hefir komið í veg fyrir mörg
slys.
Að eiga peninga-innstæðu,
er sama sem akkeri í mót-
byr. Sú innstæða kemur í
veg fyrir, að yður reki upp
á kletta skorts og ósjálf-
stæðis.
Byrjið að leggja fyrir nú
þegar á skrifstofu vorri.
Byrja má innlegg með $1
og þar fram eftir götunum.
Opið 9 f.h. til 6 e.h.
Laugard. 9 f.h. til 1 e.h.
PRQVINCE QF MANITQBA
SAViNGS QFFICE
Donald St. og Ellice Ave.
eða 984 Main S., Winnipeg.
I
BRITISH AHERICAN
GA5DLENE
ÝMSIR VIÐBURÐIR
hátíðardagana.
Þann 26. júní voru gefin saman
í hjónaand í Þingvallakirkju séra
Páll Þorleifsson sóknarprestur að
Skinnastað og ungfrú Guðrún
Elísabet Árnadóttir frá Staðar-
hrauni. Séra Stefán Jónsson
præp. hon. frá Staðarhrauni, móð-
urbróðir og fóstri brúðurinnar,
gaf hjónin saman.
Lýst var að Lögergi í gær, að
kl. 9 um kvöldið * yrði haldinnj
stofnfundur Skógræktarfélags ís-j
lands. Fundinn átti að halda ij
Almannagjá norðan við fossinn.
Frelgnir voru engar komnar af
fundi þessum, erblaðið fór í press-
una.
FRÚR:—
Einungis NÝIR SEÐL-
AR gefnir í skiftum
hjá British American
Service Stations, — er
skoðast hlýtur sem tákn
þess, hve alt er full-
komið hjá British Am-
erican félaginu.
BERTA EFNI
BETRI AFGREIÐSLA
ÁN VERÐHÆKKUNAR
124 ÁR TÁKNMYND HINNAR
FULLKOMNUSTU AFGREIÐSLU
Ar hvert lœra þúsundir bíleigenda,
að viðmkenna Eritish American
merkið sem innsigli félags er
ant lætur sér um sérhvern
mann er stýrir bíl.
ÍW
,#8S

zjhe British American Oil Co.Limited
Supcr-Powcr and British -Vmrnian ETHYL Gdsolenes - uuUum Oiit