Lögberg - 02.10.1930, Blaðsíða 1

ðQftef o*
PHONE: 86 311
Seven Lines
RtitB
íotd
iteO
' c«r-
For
Service
and Satisfaction
43. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 2. OKTÓBER 1930
NUMER 39
Þingvellir
eftir
J. Ragnar Johnson.
við í tjöldum, og höfðingjarnir og prýðilega vel unnið verk. Þeim
vinir þeirra voru í búðum sínum.J hepnaiðst að flytja þúsundir
Þær voru/bygðar úr torfi og grjóti roanna milli Reykjavíkur og Þing-
og tjaldaðar íslenzkum vaðmálum.i valla, án þess að svo að segja
----- Eru rústir af búðunum þar enn/nokkurt slys yrði að, og gera það
Þingvellir við Öxará er merk- eins og fyr se'gir, bæði meðfram fljótt og greiðlega. Þeim hepn-
asti sögustaður á íslandi. Þar var ánni og uppi Almannagjá. Annars aðist að taka þannig á móti mann-
Alþingi háð í 868 ár samfleytt, að sjást á Þingvöllum furðulega lítil fjöldanum á Þingvöllum, að öll-
undanteknu einu eða tveimur ár-Jmerki þess, að þar hafi Alþingi um leið vel og allir skemtu sér
um, þegar svartidauði gekk yfir, verið haldið í margar aldir.
landið, og þar hafa gerst mai'gir
hinir
I Alþing hið forna var ekki aðeins
merkustu viðburðir i sögu , !ggjafarþing og dómþing. Þar gleymanieg öllum, sem því
vel. Og þeim hepnaðist að gera
hátíðahöldin slík, að þau eru ó-
láni
þjóðarinnar. Eins og gefur að kom árlega fjöldi fólkS( sem ekkert áttu að fagna> að vera þar við
1 staddir. En þeir njóta líka þeirr-
ingjarmr komu þarna með konur ar ánæ!^u- að vita að Alþingi_shá;
| hinnar mestu sæmdar.
skilja, hét staðurinn ekki þesSP;haf6i yi6 þau stðrf að gera. Höfð-
nafni fyr en eftir að Alþjngi var
stofnað árið 930. Áður hét land1 sinar'og'dætur og þar var á hverju tíðin 1930> var landi W68 tJ1
þetta Bláskógar og hefir þá vænt-| ári fjöldi ungra manna, og
anlega verið vaxið birkiskógi, þó voru margskonar íþróttir iðkaðar
og kappleikir háðir af ýmsu tagi.j
o!g þar voru sögur sagðar og
kvæði flutt, og þar stundunr
drukkið mikið, því forfeður vorir
Flein Kjósendur í
Winnipeg
r.ú séu ekki eftir af honum nema
litlar leifar. Áður en Alþingi
var stofnað, varð maður sá, er
þetta land átti, sekur um morð.
Fyrir það var dæmt af honum
landið. Varð það þá nokkurs-j komu menn frá Noregi, Skotlandi,1 htfir verið samin, o!g eru alls á
konar almannafé, “en það lögðu Hanmorknu og frlandi, og seldu henni 97,733 nöfn, 721 fleira en
Kjörskrá fyrir næstu bæjar-
voru engir bindjndismenn. .Þar' stjórnarkosningar í Winnipeg,
landsmenn til Alþingis neyzlu,”i
vörur sínar, og þar fóru fram í fyrra. Fjölgunin er öll í fyrstu
segir Ari fróði. Það er því ekki ^ margskonar önnur viðskifti. — kjördeild, eða suðurhluta borgar-
ósennilegt, að það hafi nokkruj Þarna var ágætt tækifæri til að innar, og ekki nóg með það, held-
ráðið, þegar Grímur geitskór, kynnast, endurnýja gamla vináttU| ur hefir kjósendum fækkað í báð-
valdi alþingisstaðinn, að enginnj og afla sár nýrra vina. Eins og
einstakur maður áttj landið. En, nærri m4 geta, var ástin þar ekki
annars virðist þó staðurinn sér-^ aðger5a]au8, eins og allir vjta,
lega vel valinn, eins og þá var , gem lesið hafa íslendingasögur.
háttað samgöngum, en þó sérstak-^ Aðallega réðu feðurnir giftingu
lega vegna þess, að óviða eða^ dæfra sinna, en þó má glögglega
hvergi, undir beru lofti, mun gjá af sogunum, að stúlkurnar
hægra að tala til mikils mann- re6u þar sjaifar 0ft mestu, þvíj fyrstu kjördeild.
fjölda, svo allir megi vel heyra.1 margir hinna gömlu höfðingja ______
Því valda veggir Almannagjár. | voru of vel siðaðir menn til að
Þingvellir er dálítið, bylgju- gifta dætur sínar moti þeirra
myndað svæði, um fimm»mílur á eigin vjlja.
lengd og þrjár á breidd. Að sunn ®
um hinum deildunum. í annari
kjördeild, miðbænum, hefir þeim
íækkað um 253„ og í þriðju kjör-
deild, norðurbænum, um 145.
Fasteignaeigendur eru töuvert
færri í öllum deildunum, en leigj-
endur aftur fleiri, sérstaklega í
Dularfult Símskeyti
Snemma um morguninn, hinn
23 september, var símskeyti sent
frá Winnipeg til Chicago, þess
efnis, að Canada hveitisamlagið
væri komið á höfuðið. Skeytið var
stílað til Mansfield og til Jack-
son Bros., Chica!go. Sá, sem
skeytið sendi, kom ekki sjálfur á
símastöðina, en notaði talsímann
og sagði að sá, sem það sendj,
væri hjá James Stewart and Co.,
Winnipeg. Þetta tók símaþjónn-
inn sem gott og gilt, og sendir
skeytið. Eftir litla stund kom
þessi frétt aftur frá Chicago, en
eins og nærri má geta, vildi James
Stewart ekki við hana kannast og
neitaði því þverle!ga, að hann eða
sitt félag ætti hér nokkurn hlut
að máli. Hefir síðan með öllu
móti verið reynt að hafa upp á
þeim, sem að þessu er valdur, en
það hefir ekki hepnast enn og
hefir nú Grain Exchange sam-
kundaA heitið þúsund dala verð-
launum hverjum þeim, sem sann-|
ar upplýsingar gefur um það, hver
að þessu er valdur.
I I
i i
i i
i i
! '
I I
1
Sera N. Stgr. Thorlaks »«n og iru hans,
nýkomin heim eftir fulla ársdvöl í Japan.
Islenzk Listasýning
1930
Eftir Eniil Thoroddsen.
Ekki of Mikið Hveiti
an er Þingvallavatn, sem í forn- A Þingvöllum var Alþingishá-
Dr. W. W. Swánson, prófessor
í hagfræði við háskólann í Saska-
.ld .hét Ölvusvatn, mesta stöðu-'tíðin haldin- eins og kunnu'gt er, toon, Saslj er einn af þeim, sem
vatn á íslandi; að norðan Ár-'**ana 26., 27. og 28. júní í sum-^orumeð Mr Bennett a samveld-;
mannsfell, að vestan Almanna-'ar- Þar-voru saman komnir um ^tefnuna i London. Hann «r
'gjá og að Austan Hrafnagjá. Alt'þrJátíu Hsundir manna. Til þess talinn sérstaklega froður um alt,
er landið hraunmyndað og hefirjað taka á móti þessum mann-^ sem hveitiframleiðslu og hveiti-j
hraunið flætt yfir landið frá eld-J fJölda sJá honum fyrir veru-^ solu viðkemur^ Aður en hann^
fjöllunum í norðri, vafalaust hvað stað meðan hátíðahöldin stóðu sigldi fra Quebec i vikunm. sem
eftir annað, öldum saman. Svo yfir- var þarna reist regluleg e‘ð. 1« hann þa skoðun sir^a i
hefir landið sígið niður einhvern tjaldborg, eða um 8,000 tjöld í alt. að alt Þetta tal um að alt of
tíma, líklega þegar hraunið var Sérstakar byggjngar höfðu verið m>k>ð hveitr væn framleitt i heim-
að kólna, og við það hafa þessar reistar handa konunginum og lnnm- og þess vegna seldist það
miklu gjár myndast, að sá hluti drotningunni og þeirra fylgiliði.; e^, v«„ a engnm rokum bygt.
landsins, sem gjábotnana mynd-J En konungefni Svía hafðist við á Hafa bloðm eftir honum, að mat-
uðu, heflr sigið, en veggirnir báð-j Prestsetrinu. Afar mikil tjaldbúð^ nr se als ekki aflogum i _ heimin-
, , ... • . var reist sem notuð var fvrir um °K Hkle'ga verði aldrei, það se
um megin standa eftir, sumstað-, vai rei8l> sem vai „ . , . _
ar hundrað fet á hæð j veizldsal ríkisins og rúmaði hún að nimsta kosti fraleitt, að það
Auk Almannagjár og Hrafna-[ um 300 fi^esti.
giár, eru á Þingvöllum fjöldi af^ Tjöldunum var skift í deildir,
smærri gjám og sprungum, og eru eftir því hvaðan þeir komu, sem
si mar þeirra um fimtíu feta djúp-( þau voru ætluð. Þar var t. d.
ar. Margar þeirra eru hálf-fullar Reykjavíkurdeild, Akureyrardeild,
Fjárhagsáætlun New York
Borgar
Það er gert ráð fyrir, að útgjöld
New York borgar verði á næsta
ári, $682,400,000, eða sexitíu og
sjö og hálfri miljón meiri heldur
en á yfirstandandi ári. Er það
meiri hækkun á einu ári, heldur
en nokkurn tíma áður hefir átt
sér síað í New York, eða nokkurri
annari borg, svo sögur fari af.j
Samkvæmt þessu koma $90—$100
útgjöld til jafnaðar á hvern borg-'
arbúa, á ári, til bæjarþarfa. Á
síðasta fjárhagsári, vorfl öll rík-
isútgjöld Canada, hér um bil
$281,400,000 minni, heldur en nú
er gert ráð fyri-- x-ð útgjöld New
York borgar verði árið 1931.
..m sinum (t. d. hafmeyjunni)
■ gestus”, sem er nokkuð óskyld-
ur íslenzku eðli; Ásm. Sveinsson
fcer þó merki þess, að ísland er
komið í tölu fullvalda þjóða. En
! andlitsmyndir hans hefði ég held-
Almennar listsýningar virðast ur kosið mér a6 gjá j einkahúsum.
ekki hafa átt miklum vinsældum Þær eru .‘sætar- og lftt serkenni.
að fagna hér í bæ undanfarið jegar.
hvorki meðal listamanna né al- f , . . ,
, „ I þeirri grem stendur Rikarður
mennings. Var svo dofnað yfir T. . ......
. Jonsson Asmundi miklu framar.
slikum fyrirtækjum upp a sið- . ,. ,
, , T. . Andlitsmyndir hans eru ems
kastið, að Listvinafelagið, sem , ,.
, , , . sannar og ljosmyndir — og sann-
haíði haft forgon'gu arlegu syn- . , , , ,., , , .
, T ... , , an—, þvi að ljosmynd sýmr að-
inganna, hafði algjorlega sagt . . . ,
, . . . ems manninn eins og hann lítur
þeim starfa af ser, bæði sokum ..... , .
, , , ,, , ut a þvi augnabliki, sem myndin
onograr aðsoknar og onograr þatt- , , .
, , , , er tekin, en Rikarður sýnjr mann-
toku hinna beztu listamanna. Nu, . . , ,
mn eins og hann er. I
a hatiðaraarinu, mátti þó ekki hjá
líða, að gjöra tilraun til að safna Af ÖðrUm myndhð^vurum sýna
saman því bezta, er til værj af is- ekkl aðrir €n Guðm‘ Einarsson-
lenzkri list, og sýna það í heild. Hann á þarna ^ásteinsmynd sína,
Þessi tilraun hefir tekist ágæt- “StÚlka með könnur”> sem W*
lega, því að enda þótt nokkrir SV° aðáanlegri meðmeðferð á ný-
hinna yngri listamanna hafi SfárlegU V€rkefni’ að það eitt er 5
fundið sig knúða til þess að ras°£ur færandi.
hverfa frá þátttöku í sýningunnj
af kristaltæru vatni, sem kemur Borgfirðingadejld o. s. frv. Sér-1
norðan úr Langjökli og hreinsast stök deild var þar fyrir Vestur-
á leiðinni, og rennur mjög hægt íslendinga og‘ einnig fyrir aðra
eigi sér stað nú, og það sé alveg
óhætt fyrir Canada að treysta
því, að hveitið verði alt af góð og
gild vara, sem óhætt sé að treysta
á, þrátt fyrir þá örðugleika, sem
nú eru á því að selja hveiti. Ekki
út í Þingvallavatn.
útlendinga, ef þeir komu margir
Öxará er eitt af því, sem mjög saman. Blaðamönum og mynda-
prýðir Þingvelli, Hún rennur of- tökumönnum var ætluð sérstök1
an í Almannagjá að vestan, renn-| deild út af fyrir sig. Langri röð^
ur eftir gjánni stuttan veg og svo af tjöldum veittu margir eftirtekt
út úr henni að austan og ofan áj sérstaklega. Þar höfðust við
“vellina”. Þar er öxarárhólmi, mörg hundruð stúdentar frá Dan-J
þar sem einvígi voru háð í forn-! mörku, Noregi, Svíþjóð o'g Finn-j
öid. Svo rennur áin út í Þing- landi, sem komu á sérstöku skipi,
vallavatn. Sagt er, að Ketilbjörn' “Hellig Olav”, frá Kaupmanna-
álítur hann, að það geti tekið
nokkru tali, að Bretar muni fram-
! vegis aðallega kaupa hveiti, sem
þeir þurfa á að halda, frá Argen-
tínu, en ekki Canada.
Fjörutíu og Átta Menn
Teknir af Lífi
Hátt Verð á Hveiti
Á Frakklandi kostar hver mæl-
ir hveitis $2.00 eða nálega það.
Þetta sýnist vera ótrúlega hátt
verð, saman borið við hveitiverð-
ið í Canada, eins o!g það er nú. En
orsökin er sú, að innflntningur
hveitis er á Frakklandi bannaður
með fögum, þangað til hvers árs
uppskera er uppétin, eða þar um
bil. Gott hveiti frá Canada bland-
ast illa við þarlent hveiti. Hvað
mikið hveiti má flytja inn á hverju
ári, er ákveðið af stjórninni, þeg-
ar séð er, hve mikil ársuppskeran
verður, og við það miðað, að þjóð-
in hafi aðeins nóg af hveiti fyrir
árið, eða lítið eða ekkert meira.
og stofnað sérfyrirtæki "óháðra”
Af malurum verður Ásgrímur
listamanna, og sýningarskráin JÓnsSOn fyrstur fyrir augm
geti þannig ekki talið fram alla manna‘ Hann Symir margar nyj-J
þá menn, sem við list hafa feng- ar myndir’ litfagrar °* g^silég-
r. Sérílagi er vert að minnast
ist á síðari árum hér, má óhikað
fullyrða, að á sýningu þessari er
málverka eins og “Hjaltastaða-
samankomið miícið af því" bezta,1 hláin” og “Hafnarfjarðarvegur-
sem framleitt hefir verið í ís- inn‘” Þær lysa slenzku landslagi
lenzkri list. Gallinn á fyrirkomu-J á þann hátt’ S€m m€nn hefir ein'
lagi sýningarinnar er sá einn, að Un!gis dreymt um áður' En það
ekki hefir verið gjört nógu mikið kemur ljóslega fram á þessari
til þess, að sýna yfirlit yfir æfiJ sýninKu> að Asgrímur er enginn
Góður Gestur
Kominn er nýlega hingað til
borgarinnar íslenzkur baritone-
söngvari, hr. Arngrimur Valagils,
er ákveðið hefir að halda söng-
skemtun í kirkiu Sambandssafnað-
ar hér í borg, næstkomandi mánu-
dagskveld, þann 6. þ.m.
Hr. Arngrímur Valagils, er son-
ur þeirra hjónanna Kristjáns Arn-
grímsonar og Þóreyjar Eiríksdótt-
ur, er um eitt skeið bjuggu að
Steinanesi við Arnarfjörð. Hann
lauk prófi við hinn Almenna
mentaskóla íslands vorið 1911, og
sigldi því næst til háskólans í
Kaupmannahöfn, lagði stund á
lögvísi um hríð, en varð að láta
af námi sökum fjárskorts. Tók
hann þá að vinna við skrifstofu-
störf, en stundaði jafnframt söng-
nám af kappi miklu. Þeir, sem
einhverja vitneskju hafa um þá
örðugleika, sem þessi ungi mað-
ur átti við að striða á námsbraut
sinni, og hvernig hann sigraðist á
þeim, geta ekki annað en fylzt að-
dáun yfir þoli hans og viljafestu.
Um þetta er mér eigi með öllu ó-
kunnugt, af umgengni við hr.
Valagils á fyrri dögum heima.
Hr. Arngrímur Valagils, ann
sönglistinni hugástum; starf hans
í hennar þágu, er grundvallað á
einlægri, listrænni þrá, er að engu
leyti á skylt við hégóma, eða fá-
fengilega metnaðardýrkun. Hon-
um er það alt í öllu að vera
sannur.
E'g hefi heyrt hr. Arngrím Vala-
gils syngja nokkur lég og haiði af
því ósegjanlega ánægju. Hann
hefir sungið opinberlega, bæði í
Kaupmannahöfn og á íslandi, og
hlotið ágæta dóma, auk þess ssm
hann söng í New York yfir víð-
varp í vor, á mannfagnaði, sem
var haldinn í tilefni af þúsund
ára afmæli Alþingis.
Eg tel sjálfsagt, að hvert ein-
asta sæti verði skipað í kirkjunni
á mánudagskveldið kemur, því það
kaupir enginn köttinn í sekknum,
er hlustar á hr. Arngrím Valagils.
E. P. J.
■starf hvers listamanns um sig,
| mannamyndamálari. — Sögumynd-
Syndir Yfir Ermasund
1 mánuðinum sem leið, synti
Feggy Duncan yfir sundið milli
Englands og Frakklands, á 16
kiukkustundum og 15 mínútum.
ánni og gefið henni þá nafniðj Reykjavík, fyrir Alþingishátíð-J sem fréttin segir, ætluðu þessirj þessi stúlka er frá Suður-Afríku,
menn, sem í félaginu voru, að en af skozkm ættum, er nítján ára
Þar sem bezt þótti henta, voru eyðileggja matarbyrgðir þjóðar-J gömul og vigtar 200 pund.
hjnn gamli hafi týnt öxi sinni íj höfn og héldu stúdentaþing
Frétt frá Moscow segir, að
leynifélag hafi verið stofnað á
Rússlandi, í þeim tilgangi að koll-
[ varpa Soviet stjórninni. Eftir því
Öxará. Hún er eina ofanjarðar ira.
straumvatnið, sem fellur í Þing-
vallavatn.
Þar nálægt, sem öxará rennur
tjöld reist fyrir reglulegar Sölu- ] innar og átti hungursneyðin að
búðir, og mátti þar kaupa svo að, verða til þess, að vekja nýja upp-
út úr Almannagjá, var Alþingi hiðjsegja alt, sem maður þurfti. Chi-J reisn. í leynifélagi þessu voru að-
forna haldið, að því er menn bezt' cagomenn hefðu líklega kallað eios fjörutíu og átta menn ,og
vita. Með fram ánni bygðu goð-j þann stað “the loop”. Þar varj Ferði stjórnin fljótlega hreint
arnir og aðrir höfðingjar búðir líka póstafgreiðslustaður, útibú fyrir sínum dyrum og lét skjóta
sínar og má enn sjá merki þeirraj frá Landsbanka íslands, síma- Þa alla í einu.
og sumar þeirra eru enn kendar j stöðvar, upplýsingaskrifstofa fyr-j-----------------------
við fornmennina, sem þær bygðu. ir ferðamenn, skrifstofur fyrir
Hin sérstöku dómþing voru af-J blöðin, matsöluskálar ög spítali.
mörkuð á mismunandi stöðum og: Þar sem engar eru járnbrautir
eins Lögrétta, eða löggjafar- á íslandi, þá var fólkið flutt í
þingið. j bílum milli Reykjavíkur og Þing-
Það hefir verið haldið, að valla, því til Reykjavíkur komu
Gamall Tyrki
9
Tyrkneskur maður í New York,
semí Zaro Akha heitir, er 156
ára gamall, eftir því sem hann
segir sjálfur, og hefir átt ellefu
Lögber!g hafi verið á hraunrim-^ flestir fyrst, bæði útlendir og konur, sem allar eru dánar.
anum milli Flosagjár og Nikulás-' innlendir 'gestir. Vegalengdin er! Hann hefir tekið þátt í mörgum
argjár, og þar hafi lögsögumað-! rúmar þrjátíu mílur og bílarnir/stríðum og lent í mör!gum svað-
urinn staðið, , þegar hann sagði sem notaðir voru, munu hafa ver-j ilförum, en aldrei meiðst neitt,
upp lögin. En á síðari árum hafa ið um fjmm hundruð. Það er þangað til nú fyrir nokkrum dög-
nokkrir merkir fræðimenn, svo merkilegt, að aðeins eitt slys, o'g' um, að bíll rakst á hann og meiddi
sem Dr. Guðbrandur Vigfússon,! það mjög líilfjörlegt, skyldi komaj hann mikið.
Dr. Björn M. Olsen og EggertJ fyrir á öllum þessum bílferðumj ------------
Briem, haldið því fram að það í mannþrönginni allri á Þingvöll-
Al- um, varð heldur ekkert slys.
Fjallið Nebo til Sölu
Blaðið Daily Express”, London,
hafi verið í austur-barmi
mannagjár, skamt frá þar sem Undirbúningurinn, undir há
Öxará rennur ofan á VellinaJ tíðahöldin og alt, sem að þeim flytur þá fregn frá Jerúsalem, að
Munu nú flestir fallast á þá laut, var framúrskarandi góður. fjállið Nebo, þaðan sem Móse var
skoðun. I Móttökunefndin og aðrir, sem að leyft að sjá inn á fyrirheitna land-
Meðan hið forna Alþingi stóð þessu unnu, undir aðal umsjón' ið, hafi verið boðið til kaups fyr-
yfir, en það voru tvær vikur á ári Jóhannesar Jóhannessonar, eiga ir $7,500. En það hefir ekki geng-
hverju, hafðjst allur almenningur hinar mestu þakkir skyldar, fyrir ið út enn, að fréttin hermir.
Fornar Kirkjurústir
Fundnar
Rústir af kirkju, sem verið hef-
ir grafin og gleymd í mörg hundr-
uð ár, hafa rétt nýlega fundist
undir gólfinu í Westminster Ab-
bey í London. Voru menil nokkr-
ir að vinna við einhverjar að-
kerðir undir kirkjugólfinu, og
komu þá niður á fornar rústir.
Þykjast menn vita, að þær séu af
kirkju, sem þar var bygð fyrir
hér um bil hálfri níundu öld.
Halda fræðimenn, að þessj fund-
ur muni máske leiða til nokkurra
mikilsverðra upplýsinga í forn-
um fræðum.
heldur vanalega tekin aðeins nýj- ir hans eru nokkuð utan við efn’
ustu verk hvers einstaks. Hitt ið’ enda *** ekki megi kvarta yf'
hefði þó verið öllu betur viðeig- ir litameðferðinni-
andi við þetta tækifæri. En þrátt Finnur Jónsson græðir sízt á
fyrir þetta má segja, að sýning-1 t,vi> að hata myndir sínar hang-
in gefur fullkomna mynd af ís- aR(ii í sama sal og myndir Ás-
lenzkri list eins og hún er nú/ >?ríms. Litir hans vjrðast harð-
og býst e!g við, að enginn íslend- ir kaldir, hjá hinni glæsilegu
ingur þurfi að bera kinnroða fyr-J mýkt Ásgríms. Finur á allan
ir það, að þjóðin standi öðrum aðjstyrk sinn r forminu, hann hugs-
baki í þessari kornungu listrækt. jar ekki um stemningar né litfég-
Og jafnvel má segja, að hér sé urð- en mótar allar línur sínar eins
merki listarinnar reist hærra en skýrt °fi! myiidhöggvari. Þess mót-
annars staðar, því að það geta ar lika svartlistarmyndin hans
allir verið sammála um, sem hafa1 skýrari drætti í hugum manna, en'
séð ljstsýningar erlendis, að hér málverkjn.
sé ekkert af því þriðja flokks Eggert Laxdal á nokkrar mynd-1
gutli, sem blómgast og dafnar í' ir á sýningunni, afar smkekkleg-
hverri einustu sýningu í öðrum' ar og mentaðar að útfærslu, en
Hjónavígsla
Gefin saman í hjónaband, þann
24. sept á heimili séra Sig. Ólafs-
sonar 1 Árborg. Andrés Thor-
steinsson frá Husavick P.O., Man.,
og Kathleen Florence Maud Lan&
frá Winnipeg Beach. ^Framtiðar-
heimili ungu hjónanna verður
Husavick.
löndum. Þetta er sa!gt einungis
sannleikanum samkvæmt, og án
alls þjóðarrembings.
Mega Búa til Ö1 og Vín og
Drekka það Sjálfir
Þeir sem eiga að sjá um að vín-
bannslö!gum í Bandaríkjunum sé,
framfylgt, láta það hér eftir af-
skiftalaust, þó fólk búi til öl og
vín heima hjá sér og neyti þess
sjálft. En sé farið að selja slíkt
áfengi, er vægðarlaust tekið í
taumana.
Sýningarnefndin hefir fengið
reistan allveglegan skála milli
Kirkjustrætjs og vonarstrætis.
Birta er þar betri, en menn hafa
átt að evijast á íslenzkum lista-
sýningum, og herbergjaskipun
svo einföld, og ha!ganleg, að vissa
er fyrir því, að hver einstakur
listamaður geti notið sín eins og
fcezt eru tök á.
í fremsta sýningarherberginu
hafa myndhöggvarar og svartljst-
armenn aðsetur sitt. Skal þar
fremstan telja Ásmund Sveins-
son, ungan mann, sem mikið orð
hefir farið af. Og það má óhætt
fullyrða, að betri umboðsmanii
íslenzkrar jmyndhöglgvaralistar
gætum vér tæpast kosið okkur.
Hann er fullmentaður listamað-
ur í sinni grein og hefir á sér það
alþjóðlega nýtízkusnið, sem hvar-
vetna mundi stjmpla hann sem
afburðamann. Látum það vera,
að áhrifin frá Carl Milles eru sum-
staðar nokkuð auðsæ, látum það
vera, að hann notkr í sumum verk-
nokkuð ópersónulegar.
Sá maður, sem mesí'ber á á
þessari sýningu,. og sá, sem ber
höfuð og herðar yfir alla sýnend-j
ur, er Jón Stefánsson. Hér er bor
ið fram óvenjulega fullkomið safn
af verkum hans. Það væri ó'giörn-
ingur, að telja upp nokkuð af
verkum hans, sem ættu ekki ein-
hverja kosti. Jón Stefánsson
málar aldrei mynd, sem er ekki
eftirtektarverð að ejnhverju leyti,
en sum málverkin á þessari sýn-
ingu eru svo eftirtektarverð fyr-
ir frumlegan og þó barnslegan
kraft ásamt hreinni listrænni feg-
urð, að ég efast um, að nokkur
norræn þjóð ,eigi listamann, sern
er jafnoki hans. List hans nær
yfir aílan stiga mannle'gra til-
finnjnga, o!g hinn næmi “primi-
tivi” skilningur hans á “Útigangs-
hestunum”, er jafn snillingsleg
ur lýsing hané á æði “Þorgeirs-
bola.”
Jóh. Kjarval hefir ekki verk á
sýningunni, sem gætu sýnt til
fulls, hvað í þeim listamanni býr.
Þó eru þarna tvær landslags-
myndjr með eftirtektarverðum,
Framh. á bls. 8
Verður Ekkert af
Samningunum
Stjórnir Frakklands og ítalíu,
eða þeirra fulltrúar, hafa að und-
anförnu eitthvað verið að reyna
?ð semja sín á milli um takmörk-
un og jöfnuð herflota sinna. Ef
þessir samningar hefðu tekist,
hefðu þessi ríki getað orðið aðil-
ar að herflotasamningnum, sem
gerður var í London. Nú hefir
fulltrúi ítalíu tilkynt, að ekkert
hafi getað orðið úr þessum samn-
ingum, og kennir því um, að
Frakkar hafi krafist að hafa
stærri herflota heldur *en ítalir,
þangað til árið 1930 að minsta
kosti.
Kviðdómarar Verða að
Sitja Kyriir
Maður nokkur frá Omenee, Ont.,
var kærður fyrir að hafa orðið
manneskju að bana. Það var eitt-
hvað í sambandi við bílslys. Mál-
ið kom fyrir rétt og eftir að vitna-
leiðslu var lokið, fóru kviðdóm-
srarnir að ’athuga hvort maður-
inn væri sekur eðæ saklaus, eins
og lög gera ráð fyrir. Meðan á
þessu stóð, varð einum kviðdóm-
aranum svo ilt í hálsinum,, að
honum fanst hann yerða að fara
út og leita læknishjálpar, og
hann gerði það, en gætti þess
ekki að láta lögreglumanninn, sem
á verði átti að véra, vita um
þetta. Út af þessu hefir nýtt
réttarhald verið fyrirskipað, lög-
reglumanninum er vikið frá stöðu
sinni og kviðdómarinn, sem út
íór i leyfisleysi, veðrur væntan-
lega að borga kostnaðinn, sem af
nýju réúarhaldi leiðir.