Lögberg


Lögberg - 30.04.1931, Qupperneq 1

Lögberg - 30.04.1931, Qupperneq 1
PHONE: 86 311 Seven Lines ÍOt d itcd n^v[so'T"> >s" For v‘v^or. "u> Service and Satisfaction ef ®. 44. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 30. APRÍL 1931 NÚMER 18 Andrúmsloftið Okkur hefir frá blautu barns- taini verið kent það, að við menn- irnir séum samansettir af tveim- Ur aðal-pörtum, sál og líkama. Við höfum fallist á þetta, og ?ert okkur sjálf grein fyrir því, þetta hljóti að vera rétt. Sjálf höfum við séð það iðulega, líkaminn deyr og fúnar í mold- inni, og þar með er þeirri hlið- inni fullnægt. En er það nú samt ekki vara- 8öm fljótfærni, að úrskurða svo? Við skulum ekki segja meira í bráðina loft fyrir líkamann. En hvernig er þá andrúmslofti sálarinnar varið? í hverju er það innifal- ið? Og hver er útöndun sálar- innar, sem þarf að hreinsast bi^rt? Þessu þarf að vera svarað, svo við skiljum, í hverju umbæturnar eru innifaldar. Útöndun sálar- innar er heimshyggjan. Hið hreina andrúmsloft liennar er kenning Jesú Krists. Heimshylggjan, eða öðru nafni aldarhátturinn, \ klístrait hugar- farið og hjartalagið, eins og sót- ið reykháfinn, svo guðs kærleiks- lík en það, að eitthvað af ríku áhrifastraumar ná ekki tii a*anum verður að mold. Það Betur verið, að í honum séu ein- bver nærföt, sem ekki fúna. ^úsundir manna eru til á jörð- lnni, sem segjast hafa séð fram- ^iðna menn, löngu eftir að þeir v°ru jarðaðir. í einhvers konar iikama eru þeir. Við trúum ekki avoleiðis sö'gum. Nú er eins og allir trúi því, að Seu skygnir menn. Verðum við bá ekki að búast við því, að þeir siái eitthvað meira en við? Það ósamkvæmni að gefa þeim eftir slfygnisgáfu, en þverneita því, að beir sjái nokkuð, sem við sjáum ekki. Eg iæt þá þetta liggja á milli luta fyrst um sinn, af þvi eg á annað erindi, og sný eg mér þá að binum parti mannsins, salinni. Líka höfum við fallist á þann __________ , _______ ______ iutann, og gert okkur grein fyr-jguðs, okkur mönnunum á skiljan lr> að sálin sé ódauðleg. Margir legan hátt, fyrir líferni og kenn- Se?ja, að við föllumst á þetta ein- ingu Jesú? Hvar eru gluggarn- nngis fyrir trú, bygða á óvissu.1 ir til að opna? því allir vilja fá etta er að mínum skilningi ó-! lífsloftið. — Allir skilja það, að skynsamleg niðhrstaða. En nú eins og lóæðri hluti mannsins, er það miög ósanngjarnt að álykta líkaminn, þarfnast góða loftsins, sv°na. ódauðleiki sálarinnar er þá sé þó aðal-lífsnauðsynin í því ekki bygður eingöngu á trú, heldur j innifalin, að sálin hafi hreint líka á sömu sannanagögnunum, I lífsloft. — Gluggarnir eru marg- Sem iátin eru gilda til grundvallar ir og misjafnlega stórir. Það eru aiil’i sannri þekkingu í heiminum. allir þeir menn, sem í réttum, lið að verma og styrkja andlegu sjón- ina og tilfinninguna til eðlilegr- ar heilbrigði og samkvæmni við höfund lífsins. Eg hefi nýskeð tekið það fram, að þegar eg geri mér grein fyrir trúarfars ástandi manna, á því sviði, sem eg þekki til, geri mér grein fyrir andrúmslofti manns- sálarinnar, trúnni á guð, þá er heimshyggjan óholla loftið, i út- öndunin; en hreina, tæra lífs- loftið og andlega heilbrigðin, er líferni, kenning og dagleg fram- koma Jesú, í kærleika til guðs og manna, meðan hann dvaldi hér á jörðinni, og andlegt sam- félag og samvinna með honum á- valt síðan, og á öllum öldum. En hvar eru þá gluggarnir til að opna, svo að út streymi heims- hyggjan, og inn 1 streymi andi FOUR SEPARATE VIEWS OF WHITE MUD FALLS ON HUDSON BAY RAILWAY 150 MILES FROM THE PAS Heiðingjatrúboð Enn á ný ber mér að söfnuði og einstaklinlga enn vitna í mannkynssöguna um auðmjúkum, einlægum anda út- na menn á öllum öldum, til lista veginn, sannleikann og lífið, sönnunar nútíðarþekkingu- og á-[ o!g lifa sjálfir eftir því. Ekkert annað hefir gildi, hve hu Samálum, en á sáma tíma efast! !nn um sannleiksgildi ritning- arinnar, jafnvel þó sama sagan m I -................. ....... Jíildi* nenn um sannleiksgildi ritning- fagurt sem talað er, ef framkom- frelsara. Þegar þetta er gert, hvað trúboðsskylduna áhrærir, fengir það útbreiðslu kristinnar vrúar s I an ber því ekki vitni. Allir þeirj og áhj-jfa jesú Krists mjög á- möu S°gð m°rgUm óháðum menn, sem ástunda að fægja og kveðið við >hann sjálfan. Enginn, v; nUm’ °* mannkynssagan sjálfj hreinsa hugarfar sitt og hjarta-lsem j fullri alvöru reynir að gera i um þungannðju allrar ritn- lag> svo að það sé eins og endur-j sér grein fyrir orðum frelsara skin af anda og lífeini Jesú, í vors og afstöðu, 'getur efast um, daglegri framkomu og viðmóti til allra manna, þeir eru gluggar, sem leiða áreiðanlega andrúms- lausnin í þessu máli sem öðrum. Prestar, embættismenn safnaða, minna^ félög kvenna og karla, trúboðsfé- kirkju-j lög, ungmennafélög og allir krist- félags vors á þá skyldu kristinna indóms- og trúboðsvinir, eru beðn- manna, að hafa áhuga á útbreiðslul ir að taka þetta málefni að sér, Guðs ríkis meðal allra manna.J gera það að bænarmáli og glæða Það er heilbrigð hreyfing í sam- áhuga fyrir því í hvívetna. Sér- tíð vorri í þá átt, að tengja lif staklega eru allir beðnir að bregða og kenningar kristninnar sem á-j vel við að framfylgja ráðstöfun kveðnast við Jesúm Krist, og að; síðasta kirkjuþings. Öll tilög ber skoða alt, er tilheyrir boðskap og'að sendá til féhirðis kirkjufélags- starfi kristinnar kirkju í ákveðnujins, hr. Finns Johnson, P. 0. Box ljósi orða og lífs vors blessaða 3115, Winnipeg, Man. Fjárhagsár kirkjufélagsins endar þann 10. júni. öll tillög þyrftu þá að vera komin til féhirðis. Bezt að bregða Frá Isl indi Reykjavík, 5. apríl 1931. Pétur Oddsson, kaupmaður Bolungarvík andaðist í gærmorg- un að heimili sínu — veiktist í fyrradag. Banameinið er talið hjartabilun. lngarinnar, þar sem hún getur um, a® Jesús frá Nazaret hafi byrjað benningu sína á dögum Pílatusar. Hins vegar get eg ekki betur skil- lð> en að mannkynssagan, skrifuð loft sainanna. Vrir peninga, .sé háðara heimild- arrit, háðara yfirboðurum, háð- ara heimshyggjunni, heldur en Htningin. Öllum mönnum er svoleiðis var- lð> að þeir þrá það ákjósanlegasta °& bezta, fyrir sig og sína. Þeir| ^rá sanngirni, nærgætni og vel- vddarhug. En þegar þeim inn- hendast þessi hnoss, þá njóta þeir ^eirra þó ekki fullkomlega, af því freir hafa talið sér trú um, að þetta varaði ekki lengi, og þetta mn- ræti manna er samhliða því, að ritningin geti ekki verið rétt, af því hún er fögur og dásamlég, tegar ekki er hangt í bókstaf Til þess er eg kominn, — sagði Jesús—, að eg beri sannleikanum vitni, og sá sem heyrir sannleik- ann, sá hlýðir minni röddu. Jes- ús var þjónn sannleikans hér á jörðinni. Hann var hin sanna fyrirmynd, og því er það og verð- ur, að hann er þungamiðja alls trúarlífs. Og fyrir því mun eg að honum lá mjög á hjarta að gera allar þjóðir að lærisveinum, og að hans aðferð að ná því tak- marki var, að Jiver lærisveinn mætti vera þar að verki, svo all- ir hans lærisveinar sameiginlega mættu taka að sér þetta velferð- armál og bera það fram til sigurs. Enda er þetta sameiginlegur skilningur allra þeirra, er gefa gaum orðum frelsarans, til að sýna þeim hlýðni. útbreiðsla á- hrifa Jesú Krists og kenningar færa sönn og skiljanleg rök, en| hans til allra manna, hlýtur því hen að nar um of, heldur haft fyrir skilja andann í henni, gera Ser grein fyrir því, að hún er likingarmái, að hún ein, öllum hókum fremur, skýrir frá þeim, Utum, sem engin orð lýsa nema 1 lilfingum. í’að eitt er eðlilegt og nauðsyn- eKt, að menn geri sér ant um eilbrigði þessara tveggja aðal- Parta mannsins, sálar og líkama, °g eitt fyrsta skilyrðið er þá and- rúmsioftið. Vi<i látum okkur skiljast það, ep höfum mikið lært til þess að lihamann hafa gott and- rúmsloft. Við opnum gluggana, av° að útöndun okkar rjúki sem I rsi: burt, og inn streymi hreina 0 iið, og samt erum við ekki á- g^8ð> ef ryk er í loftinu úti, eða við búum í bæ, þar sem húsin anda hlið við hlið og þúsundir anda frá kr sér undir mismunandi ln8umstæðum, og reykháfarnir :5 rvl<ið á strætunum fylla loft- lð úlyfjan. a> allir kjósa hreint andrúms- i ef til vill á alt annan hátt, en bókstafsmenn gjöra. Fyrir nokkru síðan, mig minn- ir það væri veturinn 1927, var lesin fyrir mig lítil grein í Lög- bergi, eftir séra Jóhann Bjarna- son. Mig minnir greinin héti: “Ný vakningar aðferð.’ grein var rituð af mikilli ein- lægni og sárri eftirlöngun til gagngjörðra tilrauna um að veita nýjum og lifandi straumi inn í safnaðarástand manna. — Mig minnir, að uppástunga séra Jó- hanns væri innifalin í því, að prestarnir1. fengju lífsreynslu- ríka og sannti^úaða alþýðumenn til þess einstöku sinnum að lýsa yfir aðferð sinni, ráðum og reynslu, til samfélags við Jesúm, í traustinu til föðurins. — Litlu seinna frétti eg úr blaði, sem gefið var út á Akureyri, svipaða uppástungu, og getur því verið, að eg brengli þessu tvennu sam- an. En eitthvað líkt þessu vakti fyrir mér, þegar eg byrjaði að skrifa þessa grein. Eg býst við, að halda áfram af og til, undir þessari fyrirsögn, ef eg fæ pláss í blaðinu, sem eg efast ekkert um, því mín trú og reynsla byggist öll á Jesú líferni og kenningu. Fr. Guðmundsson. að skoðast sem ein höfuð-skylda kristinnar kirkju og kristinna manna. Ekki verður séð, hvernig þessi skylda yrði fráskilin sannri lotningu fyrir Jesú Kristi, sönn- um kærleika til hans og sönnu trausti á honum og orðum hans. ÞesSi Hann, sem bar fyrir brjósti vel- ferð allra manna, vekur í brjósti hvers lærisveins löngun til þess að hjartans þrá frelsarans megi verða að veruleika. Sem ein smádeild kristinnar kirkju, eigum vér hlutdeild í þessu mikla velferðarmáli kristn- innar. Þátttaka vor hefir verið í smáum stíl, en þó þýðingarmik- il í þá átt að .halda í rétt horf. Síðasta kirkjuþing vort ákvað að safna á þessu ári $1,200.00 til þessa augnamiðs, eins og áð und- anföru. Þetta vil eg nú minna söfnuði, félög og einstaklinga á, svo framkvæmdir megi verða sem almennastar og ákveðnastar. Erf- itt árferði gerir það nauðsynlegt fyrir allan þorra fólks vors að gæta vel útgjalda, en eg hefi þá trú, og hún er bygð á reynslu, að við eigum mikið af fólki, sem ein- mitt þegar erfiðast er, leggur sig fram að sýna trúmensku við mál- efni og starf kristninnar, og sem allra almennust hluttaka er úr- við sem allra fyrst. Seattle, Wash., 17. apríl 1931. K. K. ólafson, forseti kirkjufél. Eftirfarandi skeyti hefir for- sætisráðherra borist frá konungs- ritara, Kaupmannahöfn, dagsett 2. apríl: “Anna Borg lék í gætkvöldi Konunglega leikhúsinu, Mar- grethe í Faust í fyrsta sinn og vann algerðan sigur, fóstur-jörð- inni til hins mesta sóma. Blöðin í dag og aðrir lofa hana, og al veg sérstaklega hana. ’ r I faðmi náttúrunnar Eg fagna, þegar fríkka sveitir og fegurð lífs á öllu skín; er jörðin sínum búning breytir og ber ei lengur vetrarlín, og vaxtarbeina bjöi'kin skreytir með blaðakögri djásnin sín. Því öllu lýst, er vorið veitir, ei vanmáttug fær tunga mín. En hrifinn þó eg þögull stari, með þrá að skilja lífsins rök, sem meiri eru’ og margbreyttari, en mannleg skynjar vizka spök. Þó náttúran ei neinu svari, eg naumast hygg það verði’ að sök, þess hulda leita, — hægt þó fari — og hugans æfa vængjatök. Til hennar því eg leita löngum, — er ljósþrá hugans býður mér — að njóta af þeim unaðsföngum, sem öllum hún í skauti ber. Og hversdags-lífs úr hömlum þröngum er hugsvölun að bregða sér, og taka þátt í sælusöngum, er sumarsdrottinn skemta fer. Og inni’ í laufsal er eg þreyi, þá alverunnar lund er mýkst, og mig í andans auðmýkt hneigi, er um riiig hennar faðmur lýkst, og aftanblærinn ástúðlegi svo unaðsblítt um vanga strýkst, mér finst ég himinn opinn eygi, — til æðra lifs ég hafi vígst. Mér finst sé brostinn þá hver þáttur, er þessum heimi batt mig nær, því einhver hulinn undramáttur á eðlisstrengi dýpstu slær. Við allan heim þá er eg sáttur, , svo er mín hugar-rósemd vær. Hvert æðaslag, — hver andardráttur sitt endurnýjað lífmagn fær. Þorskabítur. Stjórnmálin á Islandi Svolátandi símskeyti barst Lögbergi frá Frétta- stofu íslands í Reykjavík, síðastliðinn þriðjudag: “Al- þingi rofið þann 1 4. þ.'m. Andstöðuflokkurinn taldi með því framið stjórnarskrárbrot, og krafðist þess að stjórnin legði niður völd ; Jónas dómsmálaráðgjafi og Einar Árnason fjármálaráðgjafi hafa sagt af sér. Tryggvi Þórhallsson og Sigurður Kristinsson gegna ráðgjafa embættum til bráðabirgða. Kosningar til Alþingis fara fram 1 5. júní næstkomandi. Aths.— Fíinn nýji bráðabirgðaráðherra, hr. Sigurður Kristins- son, hefir í undanfarin ár haft á hendi forstjórastarf við samband íslenzkra samvinnufélaga. Er hann Eyfirðingur að ætt, og hefir aldrei átt sæti á þingi— Ritstj. Bennett flytur ræðu Það er nú vitanlega engin ný- ung, þó forsætisráðherrann haldi ræðu á þinginu, en sú ræða, sem hér er átt við, þótti nokkuð ein- kennileg, og hefir óneitanlega vakið mikið umtal, ekki bara á þinginu, heldur líka alstaðar í Vestur-Canada, að minsta kosti, og sjálfsalgt enn víðar. Hann var að tala um fjárkreppuna í Vestur->Canada, sem svo mikið orð er haft á, nú sem stendur. Hafði hann, eftir því sem fréttir frá Ottawa segja, meðal annars þetta að segja: Engin stjórn, sem Mr. Ben- nett er formaður fyrir, skal nokk- urn tíma fallast á þá stefnu, að verðfesTa hveiti. Sléttufylkin þrjú eiga ekki við neitt óvanalegt eða óeðlilegt, harðrétti að stríða. Það er ekkert, sem þar bendirj á nokkra sérlega fjárkreppu eða fjárhagsleg vandræði. Þar sem verulegur fjárskortur; eða vöntun á sér stað, þá er það, að eins meðal einangraðra ein- staklinga. Tugir þúsunda af bændum í Sléttufylkjunum, eiga mikla pen- inga á bankanum. Þrjú hundruð miljónir dala, sem bændur í Sléttufylkjunum! hafa varið til að kaupa bíla og' dráttarvélar, segja til um það, að þar er um velgengni að ræða. Sá ríkjandi skilningur, sem nú á sér stað, að fólkið í Vestur- Canada sé nauðulega statt fjár- hagslega, kemur að eins til af ýktum staðhæfingum frjálslyndra manna og óháðra manna, sem eru að fást við stjórnmál, en sem sek- ir eru um að hafa brugðist landi sínu ve!gna hagsmuna stjórn- málaflokkanna. Þingmennirnir frá Vestur-Can- ada, eru mjög á öðru máli heldur •en forsætisráðherrann, að minsta kosti þeir, sem ekki tilheyra hans stjórnmálaflokk. Hans eigin flokksmenn eru sagnafáir. Var Mr. Bennett þegar bent á það í þinginu, að í vetur hefði Rauða- krossfélagið, Sameinaða bænda- félagið í Canada og hveitisamlag- ið gefið 3,620 bændafjölskyldum nauðsynlegan klæðnað, sem þær gátu ekki sjálfar veitt sér. Ýms önnur félög hafa líka veitt mikla hjálp. Einnig var honum bent á atvinnuleysið í Winnipeg og kröfugönguna, hinn 15. þ.m. Bretinn má vara sig Hon. G. Howard Ferguson, fulltrúi Canada í London, hélt nýlega eina af sínum fleygu ræðum. Það var í boði hjá við- skiftaráðinu í London. Vitan- lega talaði hann sem fulltrúi Canada, eins og hann er. Hann talaði um, að Bretar hefðu lengi verið forgöngumenn í fjármálum og iðnaðarmálum og væru það reyndar enn, en tímarnir nefðu breyzt og aðrar þjóðir sæktu fram og væru öflugir keppi- nautar. “Hvar ætlið þér að fá styrk o'g aðstoð, ef þér snúið yður eigi til meðlima yðar eigin fjölskyldu?” spurði Ferguson. “Samveldin æskja þess, að setjast með yður við fjölskylduborðið og ráða með yður fram úr þeim málum, sem hamingja yðar og velgengni hvíla á. Nema því að eins, að þér gætið þess vandlega, að sýna oss alla sanngirni, þá verður ekki nema svo sem mannsaldur þang- að til vér tökum við af yður og verðum leiðtogarnir í heiminum, í iðnaðarmálum og fjármálum.” Blaðið Manitoba Free Press hefir þau ummæli um þessa ræðu, að þegar Mr. Ferguson flytji ræður á Englandi, þá gefi það fólkinu, heima fyrir í Canada, kinnroða. Alfonso kominn til Englands Fyrverandi Spánarkonungur, Alfonso XIII., kom til London^í vikunni sem leið. Þangað kom hann frá París. 1 báðum þessum höfuðborgum, var honum mjög vel tekið. Hvað hann ætlar fyr- ir sér, veit enginn enn þá, eða hvar hann ætlar að setjast að. Með konunginum fyrverandi, eru alls fjórtán manneskjur, fjöl- skylda hans, þjónustufólk o!g frændlið. Alfonso hefir heim- sótt konung og drotningu í London. Utvarpið og lögreglan Kl. 9.15 á laugardagskveldið var símað til lögreglustöðvanna í Winnipeg, að tveir menn víferu að brjótast inn í vöruhús á Wall Str., vestarlega í borginni. Þessu var þegar útvarpað til tveggja lögreiglumanna, sem voru á ferð á Ellice Ave., í lögreglubíl, sem útbúinn var með viðtökutækjum. Klukkan 9.18 fengu lögreglu- mennirnir þessi skilaboð frá lög- reglustöðvunum, og tveimur mín-J útum seinna voru þeir búnir að taka fasta mennina, sem voru að reyna að brjótast inn í vöruhús- ið á Wall strætí. Minni tekjur Tekjur Canadian National járif- brautakerfisins fyrstu þrjá mán- uðina af þessu ári, hafa numið $42,200,990, sem er $10,980,743 minna, en á sama timabili árið sem leið, en útgjöldin urðu líka $6,429,986 minni en í fyrra. Tekjuafgangur á þessum þremur mánuðum varð ekki nema $98,461, eða $4,550,756 minni heldur en á þremur fyrstu mánuðunum af árinu 1930. Mismunurinn er langmestur í marzmánuðl. Stamp nefndin Hún hefir nú lokið störfum sínum, og Sir Josiah Stamp er að legfeja af stað heimleiðis frá New York. Var öll nefndin þar fyrstu daga þessarar viku. Mr. Alex Legge, fyrverandi formaður landbúnaðarráðsins í Bandaríkj- unum, var síðasti maðurinn, sem gaf nefndinni álit sitt á hveiti- verzluninni. ‘Skýrsla nefndar- innar mun nú vera tilbúin og send stjórninni í Ottawa.

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.