Lögberg - 17.09.1931, Blaðsíða 5

Lögberg - 17.09.1931, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN ,17. SEPTEMBER 1931 BIb. B. Samsætið til heiðurs Sigrid Undsét og Gunnari Gunnarssyni. Eins og getið hefir verið um hér í blaðinu, var þeim Gunnari Gunnarsyni og Sigrid Undset haldið fjölment samsæti að Hotel Borig í fyrrakvöld. Fortstöðui samsætisins höfðu rektor háskólans, forseti Bók- mentafélagsins o. fl. Margar ræður voru þar haldn- ar. Sig. Nordal mælti fyrir minni Sigrid Undset, en Halldór Kiljan Laxness fyrir minni Gunnars Gunnarssonar. Guðm. Finnboga- son beindi ræðu sinni til þeirra beggja. Of langt niál yrði að rekja all- arr æðurnar. Hér birtistj Ræða , dr. Guðm. Finnbogasonar. í Guðmundar sögu biskups hinni elztu er sagt frá því, að kona nokkur er Rannveig hét, féll í leiðslu, og sóttu að henni illir andar. “Hún kallaði á hinn heil- a!ga Ólaf konung og Magnús jarl hinn helga og Hallvarð, því að menn hétu þá mjög á þá hér á landi”, segir sagan. Þeir komil þenni til hjálpar og sögðu meðal annars þessi merkilegu orð: “eigi eru á öðrum löndum að jafn- miklum mannfjölda fleiri heil- agir menn, en á íslandi, og halda bænir þeirra og vorar landinu upp, en ella mundi fyrir farast landið.” Það er margt, sem spe'glast í þessum orðum. Fyrst sú trú, að helgir menn, innlendir og útlend- ir, héldi upp landinu. Eg vil ekki gera lítið úr þeirri trú. Helg- ir menn hafa á öllum öldum ver- ið salt jarðar, og á iSturlunga- öld, þegar svo margt var að rotna í þjóðfélagi voru, skildu margir betur en endra nær gildi saltsins. Á þeim tímum var hver dýrling- ur, sem nokkuð kvað að, ekki að- eins þjóðardýrlingur. Dýrlingar voru raunar sameign allra krist- inna þjóða — gimsteinar, sem hver þjóð er var, gat lagt til i kórónu kristninnar. Og gætum nú að þjóðar metnaðinum, sem kem kemur fram í orðunum: “eigi eru á öðrum löndum að jafn- miklum mannfjölda fJeiri heilag- ir menn, en á íslandi”. Þau sýna, að íslendingar vildu ekki vera eftirbátar annara þjóða um tölu helgra manna, en þeir skildu vel, þá eins og nú, að samanburður- inn .varð að vera hlutfallslegur. En hverjir voru það, sem veittu íslendingum þessa viðurkenn- ingu? Það voru hinir norrænu dýrlinlgar í Noregi og Orkneyjum. Þeir voru alþr náfrændur vorir, því að ólafur Helgi og Hallvarð- ur helgi voru báðir komnir af Auðuni landnámsmanni á Auð- unarstöðum í Víðidal, en Magnús hinn helgi Orkneyjajarl var kom- inn af Síðu-Halli. Það voru því helgir menn af norrænu kyni, hér á landi og í nágrannalöndunum, er í þann tíð þéldu upp landi voru svo að það fyrirfærist ekki. Tímarnir eru nú breyttir. Þjóð- irnar virðast ekki lengur keppa um það að eiga hver sem flesta helga menn. Nú eru komnir upp aðrir dýrlingar, sem raunar hafa alt af verið til jafnhliða hinum. Þeir eru frægir rithöfundar, skáld, listamenn og vísindamenn. Það eru þeir, sem halda upp andlegu lífi og hugsjónum þjóð- anna, skapa þau andlegu gæðin, sem geta orðið alþjóðaeign, meira eðaj minna sameiginlegur menn- ingarsjóður aldanna. Eg hygg, að enn leynist með íslendingum sá metnaður, að eiga ekki að jafnmiklum mannfjölda færri slíka menn en aðrar þjóðir, menn sem væru svo ágætir hver í sinni grein, að einni'g aðrar þjóðir hétu á þá sér til sálubót- ar, en helgi slíkra manna hefir jafnan átt og á enn mjög örðugt uppdráttar hér á landi. Þau verk, sem vér erum hreyknastir af og mest hafa haldið landinu upp, svo að það fyrirfærist ekki, þafa að jafnaði ekki verið launuð hér í lifanda ilífi höfundanna með þökk og aðdáun, þau hafa verið unnin af ásb á verkinu sjálfu, 1 þrá við kuldann, og bera þess merki, að þau eru ekki vaxin í vermireit: Rósir munar-mildar úr mjúkri spretta fold, en rammir kosta kvistir úr klakans fósturmold. íslendingar hafa alla tíð verið seinþreyttir til viðurkenningqr á beztu mönnum sínum. Þess vegna var það svo í fornöld, að allir þeir, sem nokkurt mannsmót var að, leituðu frægðarinnar til ann- ara landa og fyrst og fremsfj hjá frændum sínum fyrir handan haf. Vegur Islendinga til við- urkenningar og frægðar hefir raunar alt af legið um Norður- lönd. Vér höfum hér vor á meðal í kvðld ágætt dæmi, þar sem Gunnar Gunnarsson, heiðursgest- ur vor, er. Hann hefir með frá- bærum kjark og dugnaði barist áfram hinn bratta veg til mikill- ar frægðar án nokkurs styrks írá löndum sínum, og ef eg get ÞO GETUR HAFT STERKAR TAUGAR. Það er ótrúlegt, hve fljótt Nuga- Tone gerir veiklaðar taugar afl- miklar. Hafir þú veikar taugar, sért óstiltur og órór, getir eMci sof- jð á nóttunni, þá reyndu þetta á- gæt>a meðal. Það hreinsar eitur- gerla úr líkamanum, sem gera þig Igamlan og ófæran til vinnu langt fyrir stundir fram. Nuga-Tone gefur þér góða heilsu, orku og þrek. Það fæst hjá lyfsölum. Hafi lyfsalinn það ekki við hendina, þá lattu hann útvega það frá heild- söluhúsinu. rétt, þá hefir þrek hans og þraut- seigja ekki sízt alist* á Jþeim metnaði að sýna það að sínum hluta, að Islendingar ættu enn andlega atorkumenn, er mundu þykja liðtækir hvar sem væri. Um leið og vér þökkum honum fyrir þann sóma, er hann hefir gert landi sínu og samfögnum honum með þá frægð, er hann hefir hlotið, minnumst vér með þakklæti þess skilnings og sam- úðar, er þann hefir mætt í Dan- mörku og annars staðar á Norð- urlöndum. Annars mundi hann ekki hafa orðið sá sem hann er. Þær viðtrökur, sem íslenzkir rit- höfundar hafa í seinni tíð feng- ið á Norðurlöndum, sýna það, að Norrœni kenna-ra- íundurinn í. Kaupmannahöfn, 6.—8. ág. 1931. Til norrænu kennarafundanna var stofnað á þeim árum, þá er “Skandinavisminn” var efst á baulgi meðál Norðurlandabúa. Tilgangur þeirra er að efla sam- vinnu og samúð milli Norður- lanflaþjóðanna. Fundirnir eru haldnir venjulega fimta hvert ár og sitt skiftið í hverju landi. Fram til 1910 voru þeir haldnir til skiftis í Danmörku, Svíþjóð og Noregi. En 1915 varð fundar- fall ■ vegna strSðsins. Skömmu sxðar bættust tvær Norðurlanda- þjóðir við sem sérstakir þátt- takendur: Finnland og Island.. 1925 var fundur í Helsingfors í Finnlandi. Þar mætti ísland í fyrsta skifti sem sérstakur þátt- takandi. Fimm Islendingar voru þar viðstaddir og fluttu tveir þeirra erindi, þeir Ásgeir Ás- Igeirsson fræðslumálastjóri og Sig. Nordal prófessor. Næsti fundur skyldi haldinn í Khöfn árið 1930, en var frestað til 1931, svo að ekki kæmi í bága við Al- þingishátíðina á íslandi og 50 ára afmæli kennarafélagsins | íslendingar eiga þar enn athvarf o!g opinn veg til viðurkenningar j sænska, sem hvorttvegja var og frægðar, og að fyrirbænir haldið í fyrra. Auglýsti móttöku- frænda vorra megna enn mikils til að halda upp landi voru, engu síður en á dögum hins heilaga ólafs og Hallvarðs. Bænir útlendra afbragðsmanna fyrir landi voru hafa til skamms tíma átt rót sína í ást á fornbók- mentum vorum. Hjarta vort nefndin danska, að 13. norræni j kennarafundurinn yrði haldinn í Khöfn 6.—8. ágúst 1931. Fundarmenn á þessu móti urðu alls nærri fjögur og hálft þús- und, þar af um þúsund Svíar, fimm til sex hundruð Norðmenn, 1 . . , Jbrjú til fjögur hndruð finnar og wf Á* i. I Wítíu og fimm íalendinBar. Hitt Danir. hvert sinn er vér mætum aðdá- un á þeim, því að þær hafa alla tíð ekki aðeins verið oss fortíð og nútíð, heldur og fyrirjieit um framtíð. 0!g mestur er fögnuð- ur vor, þegar vér sjáum þessa fjársjóði vora endurspeglast í djúpum skilningi nútíðar snill- inga, eins1 og Sigríðar Undset, Eins og nærri má geta, hafði móttökunefndin mikið starf og erfitt af hendi að inna. Þurfti hún meðal annars að sjá miklum fjölda fundarmanna fyrir hús-1 næði, ýmist í gistihúsum eða í skólum, eftir því sem menn ósk- sem er heiðursgestur okkar í | u®u °S vildu til kosta. kvöld. Því að metnaður hvers j títi fyrir skrifstofu móttöku- manns og hverrar þjóðar, sem j nefndarinnar í “Industri”-bygg- j nokkuð er í spunnið, er að eiga j ingunni á Vesturbrúargötu 1 við eitthvað, sem er svo gott, að beztu menn, þverrar þjóðar sem er, vilja njóta þess líka. Æðsta markið er sálufélag við þá, sem beztir eru. En til sálufélags eru þeir líklegastir, sem skyldastir eru. Drekkum skál frænda vorra á Norðurlöndum! —Mlgbl. 14. ág. Our Cook Book One day when I was all alone, A. 'C. rang my telephone. Said she: It really makes me mad, That you don’t run a cook book ad. Said I: My dear, I sorry am, “Cause”, I am quiet as a lamb. So here I sit, with pen in hand Wishinlg she would brains me lend. Our cook book, as some of you know, Was orinted eighteen months ago. Within its pages, you will find, Rjecipes of every kind. These recipes all tried have been By many ladies you have seen. Some of their names I now will give. Hope you still will let them live. ráðhústorgið, blakta fánarnir There’s Bjarnason with bread so dark, On it vou can not find a mark. On that same page, but further down, You’ll find bread from Gimli town. The next in line for you to bake,'fetti fundinn og bauð gestina vel- Is an Icelandic Pan-e-cake. i kofna. Þa flutti Borgbjerg, kenslu- Mrs. B. B. bids you look jmálaráðh. Dana, langt erindi o'g On number nine in the cook book. i<om víða við. Lýsti hann einkum skólamálum Dana síðastliðin 25 fimm, á götunum í kring er troðn- ingur karla o!g kvenna, sem bera fundarmerki, slaufu með fánalit- um þess lands, sem þeir eru frá. I Mest ber þar á bláa og gula litn- um iSvíanna. Þótt Danir séu fleiri, | eru þeir meira dreifðir út um j borgina. Þeir eru heima hjá sér og þurfa síður á að halda aðstoð mót- j tökunefndarinnar. Inni í skrifstof- unni, geysistórum sal, er hverri þjóð af markaður sinn staður. Þar er málfar líkt sem í Babel til forna, en allir geta þó gert sig Skiljan- iega, nema finsku Finnarnir, sem ekki skilja neitt nema finsku og enginn getur talað við nema sum- ir sænsku Finnarnir. Fimtudagurnn 6. vágúst rann upp bjartur og heiður. Hitinn var svo mikill, að þeim, sem hon- um eru vanir, leið illa, hvað þá 1 islendingunum. Þeir fögnuðu því að hina aðra daga mótsins var kaldara í veðri. Fundurinn var setttur í “For- um” kl. 19 árd. Forum er lang- samlega stærsti samkomusalur Khafnar. Þó voru öll sæti þar skipuð,' og margir stóðu. Munu vafalaust hafa verið þar saman komnar fimm þúsundir manns eða meira. Formaður móttökunefndar- innar, Axel Jensen yfirkennari, í Sometime, vou a wedding plan. That is, when you’ve got1 your Man. (Ask your mother then to make Mrs. Baldwin’s Wedding Cake. ár, eða síðan norrænn kennara-1 fundur var þar haldinn síðast (1905), og ríkjandi anda í upp- eldismálum Norðurlanda. Næst When you want a Russian Tart, tala.ði Stadener biskup, kenslu- with one pound of almonds start.. ,, “ ~ , {* ’ ,, Mrs. Stef-an-son is among Those, whom you have heard in song. If you have not e-nough lace, Make cookies which will fill the space. For these we looked for near and far, Then got them from Kandahar. Now you need some Macaroons, Which you drop on sheet with spoons. Bergman from the far Flin Flon Often exclaims, “Are thev all gone!” A recipe I now have here, That never should have been put there, íngarnir of fair til þess að geta látið íslenzka textann í “Ó, guð vors lands” njóta sín. — Ókleift málaráðh. Svía, en síðan fluttu fulltrúar landanna svarræður, hver fyrir sína þjóð: Oskari Man- tere fræðslumálastjóri frá Hels- ingfors fyrir Finnland, Sigurður Jónsson skólastjóri frá Reykjavík fyrir ísland, A. Kirkhusmo yfir- kennari frá Osló fyrir Noreg og yfirfræðslumálastjóri B. J. Merg- quist frá Stokkhólmi fyrir Sví- þjóð. Hljómsveit llífvarðarins danska lék á lúðra á undan og eftir ræðunum, og á milli þeirra voru leiknir og sungnir þjóð- söngvar landanna. Voru íslend- By one, M. Perry, out, you look. That poor woman can not cook. We then have to the Candy come. There’s some by Mrs. Már-tein- son. You puff up rice and put on plate, Let it stand, and trust to fate. Mrs. Finnur, never stops, When she’s making Lolly-pops. And if you, she only knew, She’d want you to have some too. Rend one dollar, nice and neat, To Mrs. Brandson, Victor Street, Number, iSeven, Seven, Six, For book, which shows, how food to mix. er ræðumönnum að láta heyra til sín í Forum, nema með hátalara. En það bagaði mjög, að hátalar- arnir voru ekki í svo góðu lagi sem skyldi. Þeir sem fjarri sátu ræðupalli, kváðust lítið hafa heyrt af ræðunum.— Kl. 2 hófust fyriHestrar. — ’Skyldi þeir ekki vera lengri en svo, að lokið væri á 30 mínútum, en inngangsræður að umræðum 20 mínútiur.. Voru erindi flutt á sjö til níu stöðum í senn, og gátu You wonder, from whence comesl tátttakendur jkosið hvar þeir this urge, j helzt vildu vera. All^ voru um- °mGhndreb Ald’ Lutheran ræðqefnin og fyrirlestrarnir 75, en epginn gat heyrt meira en tíu Church. We glad will be, to sell more books, And by that made better cooka. Winnipeg, Man. í mesta lagi. Bætir það úr, að fundargerðir allar o'g fyrirlestrar verðfl prentaðir og síðan sendir öllum fundarmönnnm. — Tveir íslendingar fluttu fyrirlestra: Sigurður Jónsson um íslnezka lýðmentun Og Guðjón Guðjónsson skólastjóri í Hafnarfirði um ís- lenzka kennaramentun. Meðal fyrirlestra þeirra, sem fxuttir voru fyrsta daginn, munu tveir hafa vakið mesta athygli: Fyrírlestur, isem ‘f. kenslumála- stjóri, flutti um reglu, og inn- gangsræða Kaalund^Jörgensens kenslumálastijóra um framleng- ingu skólaskyldu í Danmörku. Fyrirlestur Byskovs var prentað- aður í Kahfnarblöðunhm. Fer hann mjög í sömu áttt, sem allur þorri danskra skólamanna virð- ist heigjast að, sem sé að leggja ailríka áherzlu á reglusemi og reglubundna starfsemi í skólun- um. Viðvíkjandi framlengingn skólaskyldu til 15 ára aldurs voru skoðanir manna mjög skift- ar. Þótti ýmsum, sem ekki væri fært að fara inn á þá braut, nema samþykki alþýðu kæmi til. Enn má nefna merkilegt um- ræðuefni 5 Aðgreining treggáf- aðra barna í sérstakar deildir eða sérstaka skóla. Flutti frk. L. Sandholt frá Khöfn inngangsræðuna og taldi heppilegas^, allra aðilja vegna, að slík börn væru í sérskólum. Ekki voru allir á sama máli. Vildu sumir ekki aðskilja þau frá öðr- um börnum, en aðrir vildu hafa þau í sérdeildum. Á ' fimtudagskveldið höfðu danskir kennarar samsöng í Foruxri og kom þangað maflgt manna. Föstudagsmorguninn kl. 9—12 voru fyrirlestrar og umræður. Þá flufcti Kaper borgarstjóri er- indi um kristindómsfræðsluna. Hefir hann samið kenslubók i kristnum fræðum, og þykir ýms- um yngri mönnum hann vera nokkuð íhaldssamur í þeim efn- um, en yfirleitt er það svo, að kristin fræði skipa veglegan sess sem viðfangsefni í dönskum barnaskólum. Næst á eftir Kap- er og í sama sal flutti Vilh. Ras- mussen forsifcöðumaður kennara- háskólans í Khöfn fyrirlestur um nýgræðing S ; ulppeldiismájunum. Skiftir hér í tvö horn, því að en'g- um kemur til hugaV að nefna í- hald í sambandi við V. Rasmus- sen. Mun hann einn mestur gáfumaður meðal danskra kenn- ara, en einrænn nokkuð og held- ur fast á skoðunum sínum. Virð- isfc það ekki ul heigmh a æ)be ist það ekki heiglum hent að þreyta kappræður við hann. Hann er eindreginn Jnýskólamaður. Þegar menn höfðu hlýtt á Ras- mussen, var skamt að fara til að hlusta á skólastjóra G. J. Arvin, sem hóf umræður um tilrauna- skóla og tilraunir í skólum. Er Arvin einn meðal þektustu ný- skólamanna Dana. En annars hefir sú hreyfing fremur lítinn byr í Danmörku enn sem komið er, og helzta tilraunin, sem gerð var á því sviði fyrir nokkrum ár- um, hepnaðist ekki vel. Síðari hluti föstudagsins var ætlaður til sameiginlegra skemti- ferða. Var um fernt að velja: Hróarskeldu (dómkirkjuna), Hil- leröd (Frederiksborgarhöllin), He'lsingjaeyri ‘(Kironborg) og Lyngby og Farum með grasa- fræðisför á Norður-iSjálandij ís- lendingarnir, -sem nokkuð fóru, lentu flestir í Hilleröd. Um 400 til 500 alls voru á hverjum stað. Var aftur komið til Khafnar um 11-leytið um kveldið. Enn voru fyrirlestrar á laug- ardagsmorgun kl. 9—12. Meðal þeirra, sem þá töluðu, mun Kap- pel Böcker .skólast'jóri hafa safn- að flestum áheyrendum, og hefði þó fleiri orðið, ef húsrúm hefði leyft. 'Umræðuefni hans hét: Kristindómsfræðsla o'g I ráð- vendni. Mátti heyra, að þar tal- aði maður með lífsreynslu og af sannfæringu. Ástæða væri til að minnast á margt fleira af fyrirlestrum og umræðuefnum. Ýmsir töluðu t. d. um vandræðabörn, um próf, um sögukenslu, um líkamsæfingar, o. s. frv. Laugardag kl. 3% var loka- fundur haldinn úti undir beru lofti í Tivoli. Lýsti formaður yf- ir því, að næstd norræni fundur yrði haldinn í Stokkhólmi 1935. Þakkaði hann síðan öllum þeim, sem aðstoðað höfðu við mótið, og loks þátttakendum, en þeir svör- uðu fyrir munn hinna sömu, sem talað höfðu á byrjunarfundinum í Forum. Eftir því sem næst verður kom- ist, virtust allir ^ ánægðir með mótið og árangur þess. Vitanle'ga höfðu sumir meðal Dana verið dálítið kvíðandi um samvinnu sína við Norðmenn. En ekki varð þess vart, að neifct ósamræmi kæmist að milli þeirra né annara á fund- inum. Mun það hafa verið þegj- andi samkomulag milli allra, sem hann sóttu, að skilja eftir heima, hver hjá sér, alt það, sem venju- lega er nefnt pólitík. “Hvenær fáum við norrænan kennarafund á íslandi?” Þann- ig spurðu margir. — “Ætli það verði ekki 1940,” svöruðum við íslendingar. “Ætli að þá verði Pólárið Eftirfarandi grein birtist í Morgunblaðin 19. ágúst: Franska rannsóknarskipið Pour- qoui pas” er nýlega komið hing- að frá Scoresbysundi. Á skipinu eru þessir vísindamenn: Dr. Dean Charcot, hinn alkunni rannsóknarmaður, sem staðið hef- ir fyrir mörgum vísindaleiðangr- um um norðurhöf. Dr. Grain, veðurfræðingur frá veðurstöðvunum í París. Hann er sendur í þessa ferð af franska flugmálaráðuneytinu. Serain, ungur náttúrufræðing- ur. Auk þess prófessor Mercan- ton frá háskólanum í Lausanne, sendur í þessa för af svissnesku sambandsstjórninni. Montagné málari. Hann hefir áður freðasfc um suðurhöf og mál- að myndir þar. Nú fór hann til þess að mála myndir í norðurþöf- um og er heim kemur ætlar hann að hafa sýningu á málverkum sín- um bæði úr norður- og suðurhöf- um. Hann er sérstaklega hrifinn af íslandi og litauðgi náttúrunnar hér. Svend Mikkelsen, sonur Einars Mikkelsens norðurfara. Hann er málari og fékk að fara með þessa ferð til þess að sjá 'Scoresbysund- nýlenduna, sem faðir hans var frumkvöðull að að stofnuð var. Morgunblaðið hefir hitt dr. Charcot að máli og spurt hann um tilgang þessarar farar. Sagðist honum svo frá: Undirþlúningur pólársins. Fyrir fimtíu árum voru hafin alþjóða samtök um sameiginlegar rannsóknir veðráttu og fleira um allan heim. Nú eru aftur hafin slík samtök, en bara miklu öflugri, um ýmiss- konar rannsóknir, sem fram eiga að fara 1932—33. Eru þær aðal- lega bundnar við norðurhöf og löndin þar í grend, og þess vegna er næsta ár næsta ár venjulega kallað pólárið. Fjclda mörgum athuganastöðvum verður komið á fót víðsvegar, en þó hefir hver þjóð sínar stöðvar þar sem hún helzt óskar. Frakkar hafa t. d. kosið að hafa sínar stöðvar i ný- lendum sínum í hitabeltinu, og eina sfcöð í Scoresbysundi. Var þessi leiðangur nú gerður til þess að undirbúa stofnun þeirrar stöðv- ar, því að hún á að vera komin upp og tilbúii? 1. ágúst næsta sumar. “Pour qoui pas” flutti til Scor- esbysnunds efni í stórt og vand- að hús, sem á að reisa þar. Er húsið smíðað í Danmörku eftir fyrirsögn Einars Mikkelsens, og þannilg úr garði gert sem bezt má vera fyrir þá vísindamenn, sem þar eiga að búa. Samtímis kom danska Grænlandsfarið “Gertrud Rask” fcil Scoresbysunds með efni- við í hús, sem Danir ætla að reisa þar, og reisB samtímis hús- ið fyrir Frakka á þeim stað, sem valinn var í þessari för. Fr.anska stjórnin hefir útnefnt þá vísindamenn sem eru með í í þessari ferð. Eru það hinir sömu, sem voru í suðurpólsleið- angri “Pourqoui pas”, því að þeir þekkja manna bezt til heim- skautalandannaj Aðalverkefni þeirra var að gera væðurathug- anir og segulmagnsmælingar. — Einnig séndi franska stjórnin málara með, því að Frakkar taka þessar rannsóknir líka frá listar- innar sjónarmiði. Það er mentamálaráðuneytið og flotamálaráðuneytdð franska sem sjá á um rannsóknir pólársins fyrir Frakklands hönd. Hefir dr. Charcot verið ráðinn til að- stoðar, fyrst til þess að faa þessa undirbúningsför, og síðan til þess að flytja vísindaleiðangurinn til Grænlands að sumri o!g sækja hann aftur sumarið 1933. Alls verða tólf menn í leiðangri þes^ um, sem hafa vetursetu á Græn- landi, vísindamenn og aðrir. ÞESSI BAUKUR INNIHELDUR EITT HEILT PUND AF BEZTA KAFFI, NOKKRU SINNI LÁTIÐ í BAUKA — SPYRJIÐ VINI YÐAR UM ÞAÐ. — Blue Ribbon Limited WINNIPEG CANADA þá þátttaka íslendinga í pólár- f árinu. Svissneskir vísindamenn tóku þessari bendingu fegins- hendi, því að þeir sáu, að slík stöð gæti haft geisimikla þýð- j ingu fyrir rannsóknirnar, en 1 málið er óútkljáð enn og spurs- j mál hvort fé fæst til þess að koma stöðinni upp og starfrækja hana. Sviss er fúst til þess að leggja til vísindamennina og á- höld, sem þeir þurfa að nota, en ! einhver fjárframlög þyrfti að koma frá íslandi til byggingar stöðvarinnar. Veðurathuganastöðvarnar í Rvík og Seyðisfirði, eru í alþjóða- veðurathuga kerfinu og eru þýðingarmiklar veðurathugana- stöðvar. En þó yrði veðurathug- | anastöð á Snæfellsjökli lang- þýðingarmest. — Mgbl. SYNGDU, SYNGDU, SVANUR! Syngdu, syngdu svanur, sorg úr hjarta mínu. Syngdu. Sárt eg þrái söng frá brjósti þínu. Syn!gdu viðkvæmt, vinur, vorljóð drauma minna. Syngdu! Sál mín eygir sólblik vængja þinna. Syngdu, söngvajöfur. Svífðu um heiðið bjarta, syngdu um vor á vetri, vermdu mig að hjarta. Söngur þinn mig seiðir, sé eg töfra heima. Þú með litlu ljóði lætur aðra dreyma. Syngdu sæfct og lengi, svanur. Ertu þreyttur ? Er þinn undarle'ga orðinn rómur breyttur? Ertu’ að farga fjöri? Fórn? Nú brestur strengur. Svanur særðum barmi svalar ekki lengur. Stend eg steini lostin, stari út í bláinn. Dulræn, heilög hulda hjúpar vininn dáinn. Svanur söngvaríki, sé eg ávalt skína mitt í morgunroða minninguna þína. -Vísir. Hugrún. Góðlátleg gömul kona er ný- sfcigin inn í lyftu og segir við lyftudregninn: — Leiðisfc þér það ekki að vera svona á ferðinni upp og niður allan daginn? — Jú. — Leiðist þér að fara upp? — Nei. — Leiðist þér að fara niður? — Nei. — Hvað leiðist þér þá? — Hinar heimskulegu spurn- ! ingar, sem fyrir mig eru lagðar. Nokkur orð til þeirra, er mættu á Alþingishá- tíðinni á Þingvelli 1930 sem full- trúar Canada. Háttvirtu herrar: Oss skilst, að fyrverandi for- sætisráðherra Canada, Right Hon. Mackenzie King, hafi ákveðið það með samþykki allra flokka á þingi, að Islandi yrði veitt fjár- upphæð í heiðursskyni í sam- bandi við þúsund ára afmæli Alþingis. Oss skilst enn fremur, að það hafi samtímis > verið ákveðið, einnig með samþykki allra flokka, að fullfcrúum þeim, er á hátíðinni mættu fyrir hönd Canada, skyldi falið að ákveða það í samráði við stjórnina á íslandi, hvernig þessu fé yrði varið. Nú mun þetta fé hafa verið veitt á síðasta þingi, en engin ár kvæði gerð enn sem komið er um það, hvað við það skuli gert. Þess mætti geta, að ýmsar uppástun'gur hafa komið fram; en allar nema ein hafa mætt mót- stöðu. Meðal annars mun hafa verið sfcungið upp á því, að þeim yrði varið til þess að kosta mann frá íslandi til náms hér í Can- ala. Sú uppástunga mun enga áheyrn hafa hlotið sökum þess, að hætt væri við að önnur þjóð- brot hér mundu krefjast sömu hlunninda fyrir hönd sinna heima- þjóða. Eina uppástungan, sem engin mótmæli hefir hlotið, er sú, að fénu sé að einhverju leyti varið til kostnaðar við skóggræðslu á Islandi. Með |því mælir margt, eii á móti alls ekkerfc. Skóggræðsluhreifing er að vakna heima; fé brestur til þess að reka hana í stórum stíl. Þetta fé hefir þegar verið veitt; engin önnur lönd þurfa jafn tilfinnan- lega á skó'ggræðslu að halda og fsland; mundu því engin önnur þjóðbot hér fara þess sama á leit, og ekkert þeirra mótmæla þessu á okkurn hátt. Á almennum fundi íslendinga, sem haldinn var í Jóns Bjarna- sonar skóla 23. janúar síðastl., undir umsjón “Yínlandsbloms , var það álifc samþykt í einu hljóði, eftir bendingu frá Dr. J. T. Thor- son, fyrverandi þingmanni, að fjárveitingu Ifltjórnarinnar gæti ekki betur verið til neins en þess, sð styrkja skóggræðslu á Islandi. Vér undirritaðir leyfum oss því að fara þess á leit að þér, sem mættuð sem fulltrúar fyrir hönd Canada á þúsund ára hátíðinni, leggið það til að hið veitta fé sé notað í ofangreindum skilmnlgi. Fyrir hönd “Vínlandsbloms , Winnipeg 15. sepfc. 1931. B. Magnússon. G. J. Magnússon I. E. Magnússon. Morgunblaðið hafði einnig tal af prófessor Mercanton hiiium svissneska. Hann gaf blaðinu þessar upplýsingar: Danski veðurfræðingurinn La Cour, sem er formaður nefndar þeirrar, er sér um pólrannsókn- irnar, hefir farið fam á það við Svissland, að setja á stofn veð- uathuganastöð á Snæfellsjökli, í j sambandi við íslendinga. Yrði það ekki komnar á daglegar flugferð- ir miili íslands og meginlands Evrópu, svo að hægt verði að kom- ast það á éinum degi, sem nú tekur 4 til 5 daga, og þar með úr sögunni óttinn við langa sjó- ferð?” Cramer var þessa dagana á leiðinni til Khafnar, og það gaf kjark til að ætla svona stuttan tíma, þangað til reglubundnar flugferðir kæmust á milli íslands j o!g annara landa. Ef samtalið ■ hefði átt sér stað eftir 9. ágúst, | má vel vera, að við hefðum nefnt j 1945. En hver veit nema 1940 j verði nú samt nær .því rétta?) Það er algengt á síðari árum, að . menn brenna sig á að ætla fram- | farirnar seinfærari, en þær verða í reyndinni. S. J. -r-Víair. i>! Night Classes Mondays and Thursdays 7:30 to 10 p.m. All year They do not interfere with your regular employmenfc, but they will qualify you for advancement and a bigger position. Five hours a week cannot be spent to better advantage. It is an opportunity which has increased the earning powers of hundreds of young people. Every subject essential to modern business is taught and with the same thoroughness that has always characterized our Day Classes. You can enroll at any time but a commence- ment with the beginning of the Fall session will prove very helpful to you. Our registering office is open from 8 a.m. to 10 p.m. daily. If you cannot conveniently come to see us one of our educational advisers will be pleased to call upon you íf you will ’Phone 37 161. The Dominion Business College )i> also St. Jamet and Elmwood The Mall Winnipeg 5g

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.