Lögberg - 01.10.1931, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 1. OKTÓBER 1931.
Fertugaála og sjöunda ársþing
Hins evangeliska lúterska kirkjufélags
íslendinga í Vesturheimi
Haldið að Garðar og Akra, N. Dak.,
dagana 25. til 27. Júní 1931
(Framh.)
Þá var tekið fyrir á ný þriðja mál á dagskrá:
Jóns Bjarnasonar skóli.
Fyrir hönd þingnefndar í því máli, lagði J. J. Vopnj fram
þessa skýrslu:
Alit þingnefndar í skólamálinu.
Herra forseti!
Árið liðna hefir, að því er virðist, verið hið farsælasta ár skóla
vors, eins og reikningar og skýrslur sýna, þótt árið hafi verið eit’t-
hvert hið erfiðasta í kirkjusögu vorri. Það er því augljóst, að
Drottinn hefir verið með starfinu og blessað það. Höldum þvi áfram
í nafni hans, því “ef Guð er með oss, hver þá á móti oss?” Honum
séu þakkir goldnar og hans er dýrðin.
• Vér leggjum þvi til:
1. Að skólanum sé haldið áfram með sama fyrirkomulagi og
síðastliðið ár.
2. Að þingið feli skólaráði kirkjufélagsins að hafa að öllu leyti
með höndum fjársöfnun til starfrækslu skólans. Vonar það að fólk
vort taki vel undir fjárbeiðnir þess,, ekki sizt vegna hins aukna álits,
sem skóli vor er að öðlast, ekki aðeins með þjóð vorri, heldur einnig
með öðrum þjóðum.
3. Að þingið þakki skólastjóra og kennurum ásamt skólaráði
ágætt starf á liðnu ári. Svo og öllum þeim, er styrkt hafa skólann.
Sérstaklega vill nefndin minnast bókar þeirrar, er skólaráðið gaf ný-
lega út til styrks skólanum, sem mikils er metin og með þökkum.
4. Þingið lætur í ljósi hrygð sína út af þvi að hr. Ásmundur
Jóhannsson skorast undan að skipa sæti áfram í skólaráðinu, en
tjáir honum innilegt þakklæti sitt fyrir hið mikla liðsinni, sem hann
á svo margan hátt hefir veitt skólanum, og fyrir hans göfuga loforð
um að styrkja stofnunina áfram, ef haldið sé áfram með hana, þótt
hann sitji ekki í skólaráðinu.
5. Vér leggjum ennfremur til að þingið lýsi yfir að kirkju-
félagið standi á bak við skólaráðið að því er snertir áhyrgð á starfs-
rækslu skólans.
Á þingi, 27. júní, 1931.
John J. Vopni
T. Sigurðsson
. N. S. Thorlaksson
Anna Anderson
Sigurjón Eyolfson.
Samþykt var að taka nefndarálitið fyrir lið fyrir lið.
Fyrsti liður var lesinn og ræddur af allmiklu kappi, þar
til kl. 6.30 e. h. — Var fundi þá slitið og næsti fundur ákveð-
inn kl. 8 e. h. sama dag.
NÍUNDI FUNDUR — kl. 8 e. h. sama dag.
Fundurinn hófst með bænargjörð, er séra E. H. Fáfnis
stýrði.
Séra G. Guttormsson flutti fyrirlestur, er hann nefndi:
“Fráhvarf frá lögmáli kristindómsins á vorri tíð.” — Var hon-
um, að erindinu loknu, greitt þakklætisatkvæði með því, að allir
stóðu á fætur, samkvæmt tillögu séra Jóhanns Bjarnasonar.
Þá er hér var komið, var klukkan orðin nál. 10 e. h. Bað
forseti þingmenn skera úr, hvort nú skyldi halda áfram, og
reyna að ljúka þingi, eða að fresta áframhaldi til mánudags.
Ásmundur Loptson gerði þá tillögu, er G. Thorleifsson
studdi, að þingstörfum sé haldið áfram. Séra J. A. Sigurðs-
son gerði þá breytingartillögu, er studd var af skrifara, að frek-
ari þingstörfum sé frestað til mánudags morguns. Var breyt-
ingartillagan borin undir atkvæði og feld. Aðal tillagan því
næst samþykt.
Fyrir lá til umræðu fyrsti liður í þingnefndaráliti Jóns
Bjarnasonar skóla. Héldu umræður um liðinn áfram af kappi,
þar til kl. 10.30 e. h., þegar samþykt var, að takmarka umræð-
ur þannig, að enginn tali lengur í einu en tvær mínútur. Héldu
umræður enn áfram af all-miklu kappi, þar til séra Kristinn K
Ólafson, er vék úr sæti forseta, gerði þá tillöfgu, er C. B. Jónsson
studdi, að skólaráðinu sé leyft að halda áfram skólanum annað
ár, ef það, ásamt öðrum vinum skólans, treysti sér til, að standa
straum af fjárhag skólans, með frjálsum samskotum. Komi
tillaga þessi 1 staðinn fyrir alt það, á þessu þingi, sem enn er
óklárað í skólamálinu. Var þetta samþykt. Var síðan nefnd-
arálit fjármálanefndar, með áorðnum breytingum, einnig sam-
þykt.
Þá lá fyrir kosning embættismanna fyrir næsta ár.
Forseti var endurkosinn, í e. hlj., séra Kristinn K. Ólafson.
Vara-forseti var kosinn séra Haraldur Sjgmar.
Skrifari var endurkosinn séra Jóhann Bjarnason.
Vara-skrifari var kosinn séra Egill H. Fáfnis.
Féhirðir var endurkosinn Fjnnur Johnson.
Vara-féhirðir var kosinn Alb. C. Johnson, allir kosnir í
einu hljóði.
Samþykt var, að ársgjöld safnaða í kirkjufélagssjóð sé eins
og í fyrra, $600.
Samþykt var einnig, að greiða féhirði $100 og skrifara
$50 fyrir störf þeirra.
í stjórnarnefnd Betel var endurkosinn til þrjggja ára, í e.
hlj., Christian Olafson.
1 skólaráð Jóns Bjarnasonar skóla voru kosnir: Eggert
Fjeldsted, til tveggja ára (í stað Ásmundar P. Jóhannssonar,
er sagði sig úr skólaráðinu)i, og til þriggja ára þeir Jón J. Bild-
fell, O. Anderson og séra E. H. Fáfnis, allir kosnir í e. hlj.
í ritstjórn Sameiningarinnar voru endurkosnir, í e. hlj.,
þeir dr. B. B. Jónsson, séra Kristinn K. Olafson og séra G.
Guttormsson.
Ráðsmaður Sameininlgarinnár og kirkjubyggingarsjóðs
var endurkosinn, í e. hlj., Finnur Johnson.
1 framkvæmdarnfend voru kosnir, með forseta, þeir dr. B.
J. Brandson, séra Sigurður ólafsson, séra Rúnólfur Marteins-
son, J. J. Myres, dr. Björn B. Jónsson og séra Jóhann Bjarnason.
Yfirskoðunarmenn voru endurkosnir þeir T. E. Thorstein-
son og F. Thórðarson.
Sér G. Guttormsson lagði fram þessa tillögu til þings-
ályktunar:
“Kirkjuþingið þakkar söfnuðunum í prestakalli séra Har-
aldar Sigmar fyrir ágætar viðtökur og allar velgjörðir við
þingmenn og aðra Igesti þessa þings, og árnar fólki voru á
stöðvum þessum blessunar Drottins í bráð og lengd.”
Var þingsályktunartillaga þessi samþykt, í e. hlj., með því
að allir risu úr sætum.
Gjörðabók 7., 8. og 9. fundar lesin og staðfest.
Þá mælti forseti nokkurum kveðjuorðum til þingsins. Las
hann síðan úr Davíðs-Sálmum, 119: 1—8 og flutti bæn. Var
síðan sunginn sálmurinn nr, 22, blessan lýst af forseta og að
því loknu sagði forseti slitið hinu 47. ársþingi Hins ev. lút.
kirkjufél. ísl. í Vesturheimi, freklelga hálfri klukkustund eftir
miðnætti.
Sunnudaginn þ. 28. júní fór fram samtímis messugjörð í
sjö kirkjum prestakallsins, kl. 11 f. h., og sti'gu aðkomuprestar
í stólinn. Kl. 2—6 e. h. var afar-mikil samkoma í skemtigarði
Mountainbæjar, undir umsjón Víkursafnaðar. Voru í því
heimboði allir kirkjuþingsmenn og gestir. Feikna mannfjöldi
þar saman kominn. Afbragðs skemtanir, söngur, hljóðfæra-
sláttur og ræðuhöld. Æfð lúðrasveit spilaði þar hvað eftir
annað. Hinar rausnarlegustu veitingar voru fram bornar.
Afbragðs veður, þó nokkuð væri heitt um daginn, studdi að
því að gera mót þetta frábærlega ánægjulegt.
SUNNUDAGSSKÖLARNIR 1930.
Skólar. Skóladagar II ne u. •£5 £ u <u U-i ínrita imenc u ;£5 s u <v »4H o ðir lur tó c3 B a xn Kennarat V- cö 'a 'O xo u *o Samskot
1 St. Páls s 38 8 36 44 9 34 $37.59
2 Vesturh. s.* 19 25 25 3 16
3 Lincoln s.* 19 12 12 1 8
4 Vídalíns s 11 10 44 M 7 35 7.16
5 Péturs s.* 17 12 44 56 9 36 23.30
6 Víkur s 30 9 72 81 10 53 49.50
7 Garðar s 19 19 62 81 10 49
8 Melanktons s 26 14 70 84 12 69 18.92
9 F.yrsta lút. s 42 197 458 655 33 365 600.95
10 Selkirk s 44 56 138 194 16 133 152.01
11 Viðines s. 13 18 18 2 12 2.88
12 Gimli s 30 10 109 119 ■8 70 31.43
13 Árnes s 15 12 12 3 10
14 Árdals s 36 18 110 128 11 78 29.92\
15|Br£eöra s 39 7 67 74 6 38 17.35 j
16|VÍ«is s 17 21 21 3 12 j
17 Mikleyjar s. 35 30 30 2 14 8.50j
18|Fríkirkju s 22 16 31 47 7 12 10.80|
19jFrelsis s 8 30 18 48 4 38 9.16|
20jlmman. s. (B.) .... 46 17 43 60 8 27| 41.711
21|Glenboro s 381 18 38 56| 6 33| 43.47
22jLundar s 431 25 71 96 7 48 j 35.22
23jLúters s 18 6 15 211 3 8| 5.25
24jBetaníu s 10 20 20 2 12|
2ö|.Herðibreíðar s.* .... 28 34 34 4 22| 13.83
26 Winnipegosis s 39 3 67 70| 5 40 j 14.96
27 Konkordíu s 17 15 28[ 43| 3 30|
28 Elfros s 42 70 70[ 8 431 100.00
29 Duðbrands s 7 6 171 23 j 5 16[ 4.04
30 rmman. s. (W.)* .. 46 4 50j 54| 7 331 10.80
31 Ágústinus s.* 34 8! 411 49 j 6 381 34.86
32 Þrenningar s.* ....[ 481 2| 19| 211 5| 20| 35.00)
33|Blaine s [ 44| 4| 28| 32(1 51 231 45.21]
34[Hallgríms s. (S.)* ..j 421 1 1 97| 13| 70[ 120.0O[
|982[514|1918[2529|243|1545| $1503.82|
*Gömul skýrsla.
SKÝRSLA
“Hann pabbi dó í nótt”
Svo hljóðandi símskeyti fékk eg
þann 26. ágúst s. 1. Þá nótt and-
aðist á heimili sínu í Everett,
Wash., íslendingurinn herra Magn-
ús Thorarinson, dó af slagi. Síð-
astliðið ár fékk hann meinsemd í
vörina, fór til lækna í Seattle, er
þóttust geta læknað hann, Igerðu
uppskurð, og sýndist um tíma eft-
ir það, að honum væri batnað. En
síðastil. vor tók meinið sig upp í
hálsinum, og var þetta krabbi. Er
áleið sumars, varð Magnús mjög
þungt haldinn, fór um tíma á sspít-
ala í Everett; var alt gert, sem
góður læknir og peningar megna
til að hjálpa; varð hjálpin mest í
því falin að liðna kvalirnar er á
leið, annað var ekki hægt, hann
dó. Jarðarförin fór fram frá
hinni lútersku kirkju íslendin!ga í
Blaine. Þjónandi prestur þess
safnaðar flutti ræðu í kirkju og
þjónaði í grafreit. Hr. þingmaður
Andrés Daníelsson sá um alt er
þurfti við jarðarförina í Blaine.
Magnús Thórarinson var fædd-
ur 27. júní 1856, á Rauðamel í
Hnappadalssýslu. Til Winnipeg,
Canada, kom hann, ásamt unn-
ustu sinni árið 1883, þá 27 ára að
aldri. Hann og unnusta hans, El-
ísabet Daníelsdóttir frá Litla-
Langadal, giftu sig það sumar 1
Winnipeg. Vann Magnús þá all-
an þann vetur við útivinnu, bæði
á járnbraut og það sem fékst í
borginni.
Næsta vor fluttu þau tál Norð-
ur-Dakota, tóku land nálægt Cav-
alier; þar bjuggu þau í tólf ár,
fengu all-góða uppskeru flest ár-
in, en þá seldu þau landið.— Það-
an fluttu þau til Piné Valley, Can-
ada, hvar þau voru sjö ár, en árið
1901 fluttu þau sig til Blaine,
Wash., U.S.A., og þar bygði Magn-
ús hús í bænum á Martein stræti,
vann þá daglaunavinnu (lengst í
sögunarmyllu). En eftir nokkur
ár keypti hann land utan bæjar-
línu, bygði íveruhús og útihús;
var þar fallegt heimili. Eftir 14
ára veru í Blaine fluttu þau hjón
suður til Everett, Wash., þar áttu
heima tvær dætur þeirra.
Fyrstu árin í Everett leigðu
þau hús, en sex til sjö síðustu ár-
in voru þau í sínu eigin húsi, er
þau létu smíða á 26th götu. Þar
voru þau þar til hann dó og þar er
heimili ekkjunnar sem stendur,
Nr. 2010—26th.
Magnús og Elísabet eignuðust
tólf börn, fjögur mistu þau aust-
ur frá á unga aldri. En átta náðu
öll fullorðinsaldri. 1 Blaine mistu
þau dóttur sína, Sólrúnu Mar-
gréti, 29 ára, og son, John Krist-
inn, 18 ára. Þau sem lifa, eru:
Magnús Hans, 47 ára, smiður, bú-
settur í Anacortes; Friðrik Hjört-
ur, 44 ára, byggingameistari í San
Francisco, Cal.; Guðrún, 41 árs, í
Everett; Thórarinn Halldór, 36
ára, smiður í Seattle; Seselía
Steinunn Karolína, 32 ára, í Ever-
ett; Davíð Hermann, 29 ára,
Marysville, Wash. Á lífi eru 9
barnabörn. Börn Magnúsar og
Elísabetar eru eru öll vel gefin.
Hefir einhvern tíma þurft að taka
um sörnuði Hms ev.
lút. kirkjufélags Islendinga í Vesturheimi
árið 1930.
SöfnuSlr
l|St. Páls s.......
2|Vesturh. s.*....
3|Linoln s.* ......
4lPembIna s........
5|Vfdalíns s.......
6|Hallsons s......
'7|Péturs s.* ......
8|Víkur s..........
9|Garðar s.........
lOlFjalla s..........
ll|Melanktons s. ...
12jFyrsta lflt. s....
13jselkirk s.........
14|Víðines s.........
15|Gimli s...........
16|Árnes s...........
17|Breiðuvíkur s. ...
18|Geysis s..........
19jÁrdals s..........
20|Bræðra s..........
21|Víðir s...........
22|Mikleyjar s.......
23|Furudals s........
24jBrandon ..........
25|Fríkirkju s.......
26jFrelsis s.........
27|lmman. s. (B.) ...
28|Glenboro s........
29jGuðbrands s.......
30|Lundar s..........
31|Lúters s..........
32|j6ns Bjarn.* s. ...
33|Betaníu s.........
34|Betels s..........
35|Hóla s.* .........
36|Skálholts s.* ....
37|Herðibreiðar s.* .
38|Strandar s........
391 Winnipegosis s. . ..
40|Swan River s.* ...
41|Konkordíu s.......
42|pingvallanýl. s. ...
43|Lögbergs s........
44|fsafoldar s.* ....
45|Foam Lake s. ...
46jsíon s.* ..........
47|Hallgrfms s.* (L.)
48|Elfros s...........
49|Imman. s.* (W.) ..
50|Ágústínusar s.* ..
51|prenningar s.* ....
52|Blaine s...........
53jHallgrfms. s.* (S.)
64|Vancouver s........
Fólkstal
Prestsverk
1631
7 21
951
H|
■II 206|
•!! ■ 28|
■II 1241
■II 136[
■II 260|
•II 49[
II 204|
|| 8491
II 450|
II 51|
II 180|
,|| 40|
■II 871
II 1351
II 2421
II 233|
II 75|
II H41
II 18|
II io|
II 150[
II 1081
|| 1211
II 171|
I 611
II 140|
■II 401
■II S0|
•II 50|
•II 141
•II 311
•II 1761
151
801
691
II 154|
151
•II
•II
251
30 j
281
241
45 j
401
7 81
•II 301
•II 931
•II 136|
115963[2427 j 83901
ófermdlr Samtals u S bo G XD bi) m cj 4-* < Sklrnlr Fermingar u p w u V ci G o w Greftranir
81| 244|| 123 3| 1| 1
20[ 9211 51 5I 6 3
201 115|| 48 4| 1 11 1
1 H|| 1
391 245|| 4 4| 5 j 3] 2
231 5111 1| 1
1 1 142|| 37 7| 9| 31 3
52) 18*|| 90 5| 121 lj 6
60) 320[[ 105 *1 121 2| 4
121 0111 2\ 1
101 j 3051| 92 5| 14 1| 1
26011109 [ | 383 24 47 33! 38
200| 650 [ 263 12 [ 15 j 9j 12
311 *2|| 1 1 3
621 242|| 5| |
131 5311 1 1 1
48 j 135|| 33 9| 1 i| 3
75 21011 90 V 101 11 7
89| 331 | 145 71 14 sj 2
168 f 401|| 115 111 121 6
361 111|| 20 3| 4| 3
571 171)1 10 1 |
6| 24[| 1 1
8| 1*11 1 1
52 202 j 142 6| 5| 2
301 13811 42 4| 5| 11
60| 181 | 53 9| 1 3
381 209|[ 72 *L 9| 11 2
391 100|| 30 4! lj 3
80| 220 J *l 1 3
19| 109|| 30 1| 3[
271 6711 1 1 1 11
201 50|| l|
441 9 411 1 1| 1
13 27f| 1 1
9| 40 [ | 1 | 11 |
521 227 j 4| 1 4!
14| 29|| 1| 4| 1
7 9 159(1 11 7| 1 2|
461 115|| 1 1 1
54 20811 63 4| 11 H
4| 191 j 10 1 |
18 43 j | 24 1 1 1
2| 32 j | 3| 1 1
161 4411 1 1
*l 3211 30 1 9| 1
2 3 68|| 1 1 ll 1
45 *5| 1 1 1 |
411 119|| 77 6| 8 4| 3|
411 129|j 46 7| 161 1|
61 3611 14 1 5| 1
151 10811 11 1
531 18911 1 II 50 2| 131 1 1 2| 1 2| 1
Uogm.
íjel.
Eignir
*)Gömul skýrsla.
345|195|256| 77|123|
59
23
23
2
17
5
10
19
19
7
22
Cj U
G c
■3“
œ <u
3
CO
53
24
10311250
109 j 1153
511
1211
311
811
12||
2611
2111 .
911
311
511
211
3011 68
30 j | 43
3111
3811 18
611
18||
121 j 21
711
511
211
411
«11
251 j 20
211
311
II
25 j | 40
III
511
211
II
811
711
II
1911
1811
15||
«0| |
55||
924117551
$12,000|
5,100 j
8,400|
1,000|
3.5001
1,200 j
1.5001
6,0001
6,7 00 j
1,000|
5,0001
70,0001
22,000|
2,0001
4,6501
2,0001
2,0001
4,0001
6.5001 J
8,9001
I
2,6001
•I
7001
7,000 j
5,0001
3.500 j
5,3001
I
3,0001
2.500 j
I
I
I
7,0001
I
1,2001
I
7,3661
1,000|
2,0001
I
I
I
700 j
I
4,000|
5,0001
2,000 j
2,500 j
7,0001
Fjárhagur

9,000
600
400
300
500
600
1,000
242,8161 12,400||32,811.01
$1,118.13
465.00|
701.80|
I
1,744.661
65.001
165.00|
650.00|
1,089.46 j
80.00|
782.54|
7,963.43||
2,860.00||
70.00 j |
400.00||
33.00||
225.00||
385.00||
1,075.56 j j
1,058.02||
193.50 j j
125.00||
75.00||
40.00||
963.00 jj
685.00||
755.78 j j
877.95||
125.00||
877.70||
240.00 j |
150.00 j |
112.001 j
37.00||
534.00||
II
118.67
II
1,160.76 j |
II
150.00||
II
174.30||
89.30||
140.00||
188.75||
915.00||
953.70||
300.00||
740.00) |
1,158.00 j j
til hendi. öll eru börnin gift
enskumælandi mönnum og konum,
nema Hans.
Magnús ólst upp hjá foreldrum
sínum, Þórarni Árnasyni og Rósu
Jónsdóttur, þar til hann var um
tvítugt, fór þá sem vinnumaður til
efnabónda; lét bóndi sá Magnús
vera við sjoróðra hverja vertíð,
en seinustu árin á íslandi var
hann sinn eiginn herra, gat hann
þá safnað svo fé, að hann komst
með unnustu sína til Canada, og
eins og að framan segir, giftu þau
sig er til Winnipeg kom.
Árin, sem hann stundaði sjó-
r’óðra heima, var sá kafli úr æfi
hans, er hann mintíst oft á. Hafa
hinar breiðfirzku ægisdætur reynt
á hugrekki hans og markað fyrir
grunnlínum á andliti, þótt aldrei
yrðu djúpar, því það máttd heita,
á svo gömlum manni, að andlitið
væri slétt.
Fyrst er eg mætti honum, þótti
mér hann harðleitur, en eftir að
eg kyntist honum betur hér í Ev-
erett, iskifti eg um skoðun. Eg sá,
að á bak við alvöruna, var blíða
í svipnum, og hann var þeim, sem
bágt áttu, hjálpsamur.
Magnús var Meðalmaður á hæð,
þykkur undir hönd, sýndist herða-
breiður eftir öðrum vexti, bak-
svipur og höfuðlag frítt, og er eg
horfði á eftir honum, datý mér í
hug það sem Skapti sál. Brynj-
ólfsson sagði í minningarriti um
bróður sinn, Magnús lögmann
Brynjólfsson: ‘‘og er hann gekk,
vaggaði hann Htið eitt höfði”. Það
gerði líka Magnús Thorarinson.
Var hann snar og léttur á göngu,
og leyndi sér ekki, að hann var
karlmenni mikið, kappsamur við
hvað sem hann tók fyrir, vildi ekki
vera í minni hluta, og víst mjög
sjaldan verið það. Eg tók eftir
því, ef meiningamunur var um
eitthvað, þá stóð hann upp, gekk
um gólf í hægðum sínum; var lík-
ast því, að þar væri lögmaður að
verja eða sækja mál í réttarsal.
Hann hafði víst gáfur meir en í
meðallagi. Hann gat rakið ætt
sína langt aftur, voru það ýmist
prestar eða lögmenn, sem stiklað
var á. Hefði hann fengið nútíma
skólamentun ungur, þá hefði
komið í ljós, hve vel hann var
gefinn. — Þetta held eg sé rétt
lýsing hjá mér um Mr. M. Thor-
arinson. Eg var um lengri tíma
reglulegur heimagangur hjá þeim
hjórrnm, og hafði þá góðan tíma
og tækifæri að taka eftir honum.
Eg hafði gaman af sögum, sem
hann sagði mér. Þóttu honum
vetrarferðir um sléttur Norður-
Dakota með uxapar, í hríð og
frosti, slæmar, varð stundum að
treysta uxum sínum, að þeir væru
á réttri leið; sótti á með kappi,
því hann vissi konuna heima með
börnin, og þurfti hún að sinna
inni og útiverkum meðan hann var
í burtu. En um svaðilfarir þær,
er hann lenti í við ægir á Breiða-
firði, var honum einna tiíðrædd-
ast; það var sá skóli, er gerði
hann það sem hann var, svipharð-
an kappsaman og ekki að æðrast
þótt á móti blési; vann hann sig-
ur á öllu, en litlu munaði stund-
um. Eg ætla að segja eina sögu,
er hann sagði mér:
Hann var á gangi í Everett að
kveldi, var lítið um ljós og því
dimt. Þar mætir honum maður,
og biður hann um peninlga. Magn-
ús hélt að hann ætlaði að ræna sig
og rétti út hendina; maðurinn lá
flatur og við skildu þeir. Þetta
var fyrir fimm til sex árum; sýn-
ir það hvað hann mátti sín svo
gamall, þá nær sjötugu.
Síðustu árin var hann hættur
að vinna hjá öðrum, hafði nóg að
að sjá um heima við sitt hús og
dóttur sinnar og tengdasonar;
hafði þá hvíld góða; kom þá fyr-
ir, að hann tók lag, og þóttu kon-
um þá of háir tónar og fundu að,
því eins o!g menn vita, er maður
varla frjáls í sínu eigin húsi í
þessu landi. Hann var raddmað-
ur mikill, og þóttist vera frjáls að
nota hana; er það víst aðeins í þau
skiftin, er hann varð í minni hluta.
—Hann vann mikið um sína æfi,
hafði með sparsemi aflað, svo
hann þurfti ekki að kvíða. Gest-
risni var hjá þeim í ríkum mœli,
mun hann aldrei hafa fundið að
því, þó konan færi með gjafir til
þeirra fátæku, heldur hitt, því
hann var þeim góður sem bágt
átitu. Heyri eg nú eldri kunn-
ingja þeirra segja svo.
íslendingur var Magnús sál. ó-
skiftur, talaði stundum um að
gaman væri nú að vera heima og
fara í róður. Hann var trúmaður
sterkur að mér fanst. En á síðustu
árum virtist mér hann hallast
meir að nýrri kennin!gum. — Síð-
as, er eg sá hann, var hann í spít-
ala í Everett; var hann þungt
haldinn, samt heyrðist ekki istuna
frá honum, sem sýndi, hve harð-
gjör hann var, lék bros um and-
litið. Læknir hans þóttist finna
bata síðari daginn, sem eg sá
hann; hefir það verið um stutta
stund. Hann var fluttur heim til
sín, og þá máske liðið betur, því
þar vildi hann deyja og tala síð-
ustu orðin. Ekkert var sparav, til
þess að honum liði eins vel og
hægti var.
Eg veit að þeir, stm þektu Magn-
úa Thorarinson, sakna hans; hann
var ágætur heim að sækja, hvers-
dags hæ'gur, iskrafhreifinn, gerði
öllum gott, sem hann heimsóttu.
Eg, sem þetta skrifa, þekti hann
aðeins sjö eða átta síðustu árin,
og lýsi honum eins og eg áleit
hann vera gerðan að mannkost-
um. Hann var stór í öllu, sem
hann tók fyrir. Því lengur sem
eg þekti hann, því betur féll mér
hann.
Vertu sæll, vinur! Hinn mikli
andi hjálpi þér og blessi.
Blöð á íslandi eru vinsamlega
beðin að flytja frændum og vin-
um hans þetta í dálkum sínum.
Skrifað í september 1923.
Vinur.
MAGNÚS THÓRARINSSON.
Nær eygló í Ijóma um aftanstund
skín
og út hefir dagurinn runnið,
minn ljúfasti ástvinur leita eg Jnn,.
og líti í anda þá dýrmætu sýn,
að með sæmd var þitt æfistarf
unnið.
Þú harmaél tímans með hugprýði
sást
og hugðir ei undan að leita.
Þú blessaðir líf mitt með um-
hyggju og ást,
aldrei þinn styrkur með kærleika
brást,
atorku og aðstoð að veita.
Samleiðin með þér í sæld eða þraut
var sólbjartur unaðar dagur,
eiginmanns trúföstu ástar eg
naut,
áfangi lífs þíns í himinsins skaut
endar því friðsæll og fagur.
Þú burfarni ástvinur bíður mín
þar
og blómum á leið mína stráir,
ávalt eg til þín í tímanum bar
traust og það jafnan óbrigðullt
var,
sem fegurstu fararheill spáir.
Til okkar samfunda hugsa ég hlýtt
bak við húmblæju líðandi tíðar,
elskenda hlutskifti birtist þar
blítt,
byrjar þá með okkur sælulíf nýtV
öll nær við sjáustum síðar.
Minn elskaði vinur og verndari
kær,
eg veit að við sameinumst aftur,
timans að návist þó færir þú fjær,
finn eg að andi þinn dvelur mér
nær,
svo sterkur er kærleikans kraftur.
Börn þín og eg, sem nú bíðum
hér,
við blessum öll minningu þína;
eilífa samvistin unaðsemd lér,
öll munum síðar við hjá þér
lífsins í ljósheimi skína.
Saknaðarorð eiginkonunnar.
þrjú gömul k?æði
eftir
H. Hamar.
FARINN.
Nú er eg farinn
til framandi landa.
Elg finn þig í svefni
og kyssi í anda.
Finnurðu ilminn
af ungum rósum?
Er það ei ást mín
með anda ljósum?
Þær vaxa viltar
á vörum mínum,
og geta’ ei visnað
á vörum þínum.
(1913)
•GULLSKÝ.
Eg sá hvar í roða og rósum
reis sól! við hin gullnu ský.
Það glampaði’ á bjartar borgir,
er bygði ég enn á ný.
En vart var hún gengin undir,
og gránuð hin gullnu ský,
er borgirnar allar brunnu,
og sorg mín varð þung sem blý.
Og svo mun það vafalaust verða
fram á æfinnar hinzta dag,
að borgirnar mína brenna
við hvert einasta sólarlag.
(1913)
KOSSINN.
Fölnar nú rósin rauða,
réttir mér sína skál.
Ilmandi duft í dauða
dreymir í hennar sál.
Titwar með bikars brúnum
blikandi dauðans veig.
Drekk ég í rauðum rúnum
raunir í sælum teig.
Ekkert með lífsins anda
ilmar sem dauðans skál.
Bjarmi til beggja handa
brosir við minni sál.
1913),
—Vísir.
Bifreið staðnæmist fyrir fram-
an gistihús og dyravörður kemur
■hlaupandi.
Bíliegandinn: Látið mig fá dá-
lítið af bensín.
— Sjálfsagt, — og hvað drekk-
ur frúin?