Lögberg - 01.10.1931, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
1. OKTÓBER 1931.
Bls. 5.
KOSTAR LITIÐ MEIRA EN ÓPAKKAÐ TE — OG
ER ÞESS VIRÐi — ER KRAFTUR OG BRAGÐ KEM-
UR TIL GREINA.
Blue Ribbon Limited
WINNIPEG
CANADA
Þjórsárdalur öfganna
bygð
Með hverju ári sem líður fjölg-
ar þeim, er eyða einhverjum tíma
sumarsins til ferðala'ga innan-
lands. Er og ólíku saman að
jafna hve auðveldara er nú að
fara langferðir, heldur en var fyr-
ir nokkrum árum, þegar ekki var
hægt að ferðast á annan hátt en
á hestum, eða farið fótgangandi.
'Nú er farið í bílum um landið
þvert og endilangt, svo að segja
út á yztu andnes og upp til instu
dala. Og landsfjórðunganna á
milli skreppa menn í fiugvél á
mörgum sinnum færri klukku-
stundum heldur en dögum áður.
Um öll ferðalölg innan lands,
eru Reykvíkingar fremstir í
flokki, eins og vera ber. Æsku-
lýðurinn hér kannar eigi að eins
bygðir landsins vís vegar, heldur
einnig fjöll og firnindi. Einkunn-
arorð hans eru, eins og æskulýðs
víða í Norðurálfu nú á tímum:
Kynstu landinu þínu! Og þessar
sumarferðir æskulýðsins í R.vík,
hafa stórmikla þýðingu fyrir
lnadfræði íslands. Á hverju ein-
asta sumri kannar æskan ókunna
og lítt kunna stigu og á þann hátt
fást margar* nýjar upplýsingar
um landið o’g margar villúr í land-
fræðisögu þess eru leiðréttar.
En það eru ekki allir, sem hafa
tíma eður tækifæri tdl þess að
ferðast um óbygðir landsins,
Allur þorri þeirra, sem eitthvað
geta lyft sér upp um sumartím-
ann, verður að láta sér nægja að
dvelja um kyrt á einhverjum stað.
Er þá mikið undir því komið, að
valinn sé fagur staður, til þess að
menn hafi sem mest yndi af frí-
tímanum. Og um marga staði er
að velja, sem hafa bæði upp á
mikla nátbúrufegurð og frægar
söguminningar að bjóða. En þó
munu flestir þeir, er í Þjórsárdal
hafa komið, taka hann fram yfir
alla staði aðra. Ber margt til
þess.
hefir hann rutt bílveg upp að Gjá,
17—18 km., og veg úti af honum
úr Hallslaut hjá Dímon, austur
að hjálparfossi, fjóra km. Munu
þetta vera hinir ódýrustu bílveg-
ir, sem til eru á landinu, því að
þeir kostuðu ekki nema 150 krón-
ur, og eru þó flestum bílvegum
betri.
mannastraumurinn eykst stór-
kostlega. í sumar hefir gestkoma
verið þar með mesta móti. Einn
dalginn voru þar rúmlega 100 gest-
ir, og venjulega hefir hvert rúm
verið upptekið af þeim, sem dvelja
þar langdvölum, og oft - hefir
heimafólk orðið að ganga úr
rúmi, og samt hefir fjöldi fólks
orðið að sofa í hlöðu, eða í tjöld-
um, og á Skriðufelli hefir verið
mikill gestagangur í alt sumar.
Um aðra bæi er ekki að gera.
Þetta eru einu bæirnir í Þjórsár-
dal, sem nú eru býgðir.
.1
Það eru ekki nema fá ár síðan
að Reykvíkingar “uppígötvuðu”
Þjórsárdal. Ekki fyr en þangað
var kominn bílvegur. Það var
Páll Stefnásson bóndi á Asólfs-
stöðum sem gekst fyrir því, að sá
bílvegur kom, og lagði sjálfur
fram mikið fé til hans. Síðan
Skemtileigt er í góðu veðri að aka
inn í Dal. Leiðin liggur meðfram
Þjórsá og stums staðar tæpt, en
fjall snarbrattr fyrir ofan. Hand-
an við Þjórsá blasa við Skarðs-
fjall. Bjólfell (þar sem áður var
tröllabústaður) og Hekla. Lengra
til suðurs sér á Tindafjöll, Eyja-
fjallajökul og Þríhyrning.
Undir miðju Hagafjalli stend-
ur Gaukshöfði fram við ána.
Liggur bílvegurinn milli hans og
fjallsins. Hjá Gaukstöðum var
áður vað á Þjórsá, og er mælt að
þar dræpi Ásgrímur Elliða-
Grímsson Gauk Trandilsson, fóst-
bróður sinn, sem átti heima í
Stön!g í Þjórsárdal. Flyrir nokkr-
um árum fundust mannsbein 5
höfðanum og vopn. Ætla menn,
að þar hafi verið dys Gauks. Af
Gaukshörða er ágætt útsýni og
framan í höfðanum er stór og
falleg skógarhrísla, sem heldur
sér dauðahaldi í bergið.
Nokkru innar er annar höfði
fram við ána og heitir Bringa.
Þar á milli og Gaukshöfða er veg-
urinn tæpastur, en jafnframt
skemtilegastur. Þó vilja sumir ó-
gjarna fara hann í myrkri, því að
þar er reimt, að sögn.
Þelgar inn fyrir Bringu kemur,
blasir við Þjórsdalurinn, um-
kringdur af fögrum fjöllum, en
luktur að framan af Þjórsá, er|
leggur þar lykkju á leið sína og
rennur til hánorðurs á kafla og
svo til norðvesturs. Af fjöllunum
austan megin dalsins, blasa við
Búrfell, Skeljafell og Stangar-
fjall, og að norðan Reykholt (sem
er í miðjum dalnutn) og Fossalda.
Af fjöllunum vestan megin sést
ekki annað en skriðufell og blas-
ir við bærinn undir fellinu. Þe!g-
ar kómið er nokkru innar, sjást
Ásólfsstaðir. Þangað er staðar-
legt heim að líta. Er þar stór bær
og við hann byft nýlegt gistihús,
sem þótti stórt í upphafi, en er
nú orðið of lítið um sumarmán-
uðina, vegna þess- hvað ferða-
A Thorough School!
The “Success” is Canada’s Largest
Private Commercial College, and the
finest and best equipped business train-
ing institution in Western Canada. It
conducts Day and Evening Classes
throughout the year, employs a large
staff of expert teachers, and provides
sufficient individual instruction to per-
mit every student to progress according
to his capacity for study.
In twenty-one years. sinœ the founding of the “Suecess”
Ihisiuess Collejje of Winnipefj in 1009. approximately 2500
loclandlc students have enrolled ln thls College. The declded
prererence for “Suoœss” trainlng; is sijjnificant, because
Icelanders have a keen sense of educatlonnl values. and each
yenr the nuinher of our Icelandic students sliows nn lncrease.
Day and Evening Classes
Open all the Year
The SUCCESS BUSINESS COLLEGE, Ltd.
PORTAGE AVENUE AT EDMONTON STREET.
PHONE 25 843
Það er ekki hægt að lýsa nátt-
úrufegurð Þjórsárdals svo að ó-
kunnugir geti gert sér ljósa hug-
mynd um hana. Menn verða að
kynnast henni af eigin reynd. En
geta má um nokkra sta6i, >sem
ferðamenn verða að skoða. Skal
þá byrja á því sem næst er:
Skóggil ganga inn á milli Ás-j
ólfsstaðafells og Skriðufells. Eru
það djúp og falle'g gil, skógi vax-
in upp á háhamra. Eftir einu
gilinu rennur Hvammsá. Hún er
vatnslítil, en í henni eru nokkrir
snotrir fossar. Þarna í skógar-
hlíðunum er mikið af berjum, og
reyr angar alls staðar. Ýmsar
stórar hríslur eru þarna á víð og
dreif, en víða eru líka rjóður. Þar
hefir rányrkjan íslenzka vérið að
verki, og hrópa hátt um það hvít-
feysknir trjástofnar, sem standa
upp úr grasinu og bera glögg
merki axarhöggva. Skóginum í
Þjórsárdal hafa hvorki menn né
náttúran þyrmt, o!g er mesta furða
að nokkuð skuli vera eftir af hon-j
um. Til skamms tíma hafa á ári
hverju verið farnar stórar lesta-
ferðir úr mörgum hreppum sýsl-j
unnar upp í Skriðufellsskóg eftir;
skógviði. Var svo lengi, að geng-
ið var í skóginn, þar sem hann
var hæstur og rjóður höggvið.
Voru árlega fluttir þaðan mörg
hundruð hestburðir af skógviði. j
Nú er þetta farið að minka. Sá'
eldsneytisafli borgar sig varla1
len!gur. Að minsta kosti er nú
ekki rjóður höggvið lengur, held-
ur grosjað, og er það bara til bóta
fyrir skóginn, sem víðast hvar er
Vatasás heitir skógi vaxinn ás
niður af Skriðufelli og hefir Ás-
grímur málari gert hann frægai.
með myndum þeim, sem hann hef-
ir málað þar. í Vatnsási er ljóm-
andi fallegt. Nú hefir hann ver-
ið afgirtur og ætlaði bóndinn á
Skriðufelli að taka gjald af þeim,
sem þangað kæmi. Setti hann
bauk við hliðið á girðingunni, og
ætlaðist til að menn væri svo inn-
rættir, að þeir legði gjaldið í
baukinn um leið og þeir færi í
gegn um hliðið. En annað hvort
er, að n5jög hefir fækkað ferðum
í Vatnsás, eða þá að flestir hafa
skirrst við að greiða gjaldið, því
að sáralítið mun hafa komið í
baukinn í sumar.
Annar skógarás er skamt frá
Vatnsási, niður undir Sandá. Þar
er skógur þéttur og hár víða, en
af háásnum er ljómandi útsýni.
Þe!gar farið er inn með Skriðu-
felli, liggur leiðin á kafla í gegn-
um fagran skóg. Er skógargatan
mjög skemtileg. Þar er komið á
Sprengisandsveg, isem er varðað-
ur alla leið frá Skriðufelli og
norður í Bárðardal. Sá vegur er
farinn, þegar farið er í Gjána.
Dímon heitir fjall fyrir innan
Skriðufell. Er það ákafle'ga ein-
kennilegt fjall, bæði um lögun og
jarðmyndun, svo að annað ein-
kennilegra getur ekki. Það sýnist
flatt að ofan, en háir og lóðrétt-
ir þursabergs-klettar hringinn í
kring efst eins og kóróna á fjall-
inu. Er bergið alla vegu sorfið af
vatni og líkist tilsýndar stuðla-
bergi. Ekki mun hlaupið að því,
að komast upp á Dímon, en fag-
urt mun útsýnið þaðan og vítt.
Hjálparfoss er í suðaustur frá
Dimon. Hann er í Fossá, þar sem
hún kemur fram úr hrauninu,
sem undir er vikrunum í dalnum.
Alt um kring er þar eyðimörk
vikrar og hraun, sem allur jarð-
vegur er blásinn af fyrir löngu.
En þessi litli staður er eins og
“oase’’ í þessari eyðimörk, fag-
ur og hugþekkur, en ekki stór-
kostlega svipmikill. Fossinn er
einhver einkennilegasti fosis hér
á landi. Áin klofnar um kletta-
hólma í bjargbrúninni, eða hefir
öllu heldur grafið sér þar tvo
farvegu. Marga fleiri farvegu
hefir hún grafið þar í hraunið, en
þeir liggja nú allir hærra. Og
einhvern tíma í fyrndinni hefir
hún fallið fram af berginu á öðr-
um stað. Það er merkilegt, að
þótt áin sé vatnslítil, tekst henni
að mynda tvo samfelda fossa, sem
hún breiðir eins og sjóhvíta, ó-
slitna og hrukkulausa dúka fram-
an á bergið. Sér hvergi í grjót í
fossunum, nema þar sem hólminn
er, en fyrir fótum hans ná foss-
arnir saman. Hinn breiðari foss-
inn teygir úr sér og tekur höndum
saman við hinn, áður en þeir falla
í hylinn (Djúphyl), sem er um-
kringdur af háum stuðlabergs-
hömrum og einkennilegum. Þar
fyrir neðan eru þrengsli, alveg
eins o'g hlið, oð neðan við það er
önnur klettakvos og hylur, sem
nefnist Dýhylur. Þann hyl hefir
fossinn myndað áður, meðan hann
féll fram af þeirri klettanöf, sem
nú er á milli hyljanna. Má glögg
lega sjá farveginn þar í gegnum
háklettana, hátt fyrir ofan þar
sem fossinn fellur nú.
Hólmurinn í Hjálparfossi ey
einkennilegur mjög. Er það merki-
legt um svo lítinn blett, að hann
er eins og smámynd af Þjórsár-
dal, felur í sér öll helztu einkenni
hans, gljúfur, stuðlaberg og
hraungöng, sem minna á hildar-
leik náttúrunnar, og fagran grasi
gróinn hvamm og stórt birkitré,
sem hefir víðfeðma grein. Er
hvammurinn og tré ðímynd alls
hins hugljúfa, sem finst í dlan-
um. Því að dalur þessi er öfg-
anna aðal. Þar fallast í faðm
kenjar náttúrunnar, annars vegar
byltingaþörfina, er öllu kemur i
rústir og auðn, og hins vegar hin
mjúku móðurhönd, se mhlúir að,
og brýtur ekki brákaðan reyr.
Gjáin. Henni er ekki hægt að
lýsa. Orð og myndir ná ekki að
skýra fegurð hennar og marg-
breytni.
Hvergi hefi eg séð annan eins
gimstein náttúrufegurðar og nátt-
úrudutlun'ga. Það er alveg eins
og náttúran hafi einhvern tíma í
fyrndinni verið að leika sér að
því að gera prófsmíð og sameina
á litlum stað alla þá fjölbreytni
og alla þá fegurð, sem hún hefir
yfir að ráða. En svo hefir hún
verið feimin, að hún hefir ekki J
viljað láta einn horfa á meðan
hún var að gera þennan smíðis-
grip sinn, og þess vegna valdi
hún til þessa Þjórsárdal, sem er
inn við hjarta íslands.
Hér mætist hrikafegurð og Ijúf-
ar línur. í klettunum er stuðla-
bergið ofið saman í rósadúk, sem
tekur fram öllum vefnaði. ‘ Nátt-
úran hefir þar leikið sér að því,
að “bræða, steypa og móta” hið
ólögulegasta smíðisefni, til þess
að sýna mannanna börnum hvað
ógurlegt djúp er staðfest milli
listar hennar og þeirra.
Háifoss. Nafnið gaf dr. Helgi
Péturss, því að hann varð allra
manna fyrstur til þess að sjá, að
þetta er hæsti foss í Norðurálfu.
Áður hafði fossinn aðeins verið
kallaður “Foss” og áin þes vegna
Fossá, og hlíðin Fossalda. Dr.
Helga tókst að velja nafn á foss-
inn, sem við hann festist um ald-
ur, vegna þess að það er valið
jafn blátt áfram eins og þau ör-
nefni, er lifa munu lengst með-
an íslenzk tunga er töluð.
Að Háafossi vrður ekki farið í
bíl. Þangað er nokkuð langur
gangur, bæði frá bílum o'g hest-
um. Margir hafa þózt sjá fossi-
inn, en hafa þó ekki komist alla
lieð að honum. Hafa aðeins séð
hann tilsýndar og þykir það nóg.
En fossinn er svo, að koma verð-
ur alveg að honum til þess að sjá
fegurð hans og stórhreinleik.
að höfði sér hettu úr þoku, sem
hún smalar saman um land alt.
En stundum eins og álfadrotning
í álögum, þegar hún sveipar á
síðkvöldum um sig sólargeislun-
um eins og skykkju og lætur hana
glitra í dimmbláu næturhúminu
eins og gullkórónu milli láðs og
lofts.
Af mörgum ástæðum, sem ekki
verða fremur taldar hér, en komið
er, verður Þjórsárdalur bráðlega
mið&töð allra þeirra, er fara á
jökla og kanna^ óbygðir, og eins
hinna, sem vilja eyða sumarleyfi
á góðum stað, fara á skemstum
síma milli Suðurlands og Norður-
lands. Upp úr Þjórsárdal liggur
leiðin norður Sprengisand. Það
hefir komið til mála, að gera þar
bílveg milli bygða — brúa Þjórsá
og Skjálfandafljót og hafa hér
styzta veg milli landsfjórðunga.
Þá eru Ásólfsstaðir og Skriðu-
fell seinustu bæirnir, sem menn
fara frá hér að sunnan og fyrstu
bæir, sem menn koma að að norð-
an. —
Nú er það gvo, að í Þjórsárdal
er enginn sími. Næsta símstöð er
á Ásum, og er þangað um tveggja
klukkustunda ferð. En frá Ásum
og að Ásólfsstöðum er um tólf km.
í beinni línu yfir fjallið. Ásar eru
fyrir neðan Hagafjall, og inn í
dalinn berast engar fréttir nema
með útvarpi eða ferðamönnum,
en ómögulegt er að koma fréttum
frá sér.
Þetta er óþolandi. Bilakerfið
nær lengst upp í land þarna, tals-
verða leið á Sprengisand, en sími
er Ian!gt í burtu. í Þjórsárdal er
fjöldi fólks alt sumarið, eins og
áður er sagt. Veríji eitthvað að,
slasisti einhver eða verði veikur,
þá er ekki auðhlapið að því að ná
í lækni. En það mega allir vita.
að fyrst kemur ferðamannastraum
ur á einhvern stað, og svo er að
sjá fyrir honum. En það verður
ekki gert með útilokun Þjórsárdals
frá símakerfinu, samtímis því, sem
um hann verður bezta og styzta
leiðin milli Suðurlands og Norð-
urlands.
Nú fer fjöldi fólks upp í Þjórs
árdal og hefir þar vist dögum
saman. Það má gera ráð fyrir
því, að í dalnum sé sumarmánuð-
ina 80 til 100 manns að jafnaði
daglega. Fari nú svo, að einhver
hafi borið veiki með sér upp í
dalinn, og smiti aðra, eða leg!gist
sjálfur, er ekki um hægan að
tefla. Dagleið er fram og aftur
til læknis, og í síma tveggja stunda
ferð. Það þarf því að koma sími
að Ásólfsstöðum, bæði vegna allra
þeirra, sem gista þar og ekki síð-
ur vegna hinna, sem fara Sprengi-
sand í bílum milli býgða.
Eg veit, að sambandið kemur.
Það fer loftleiðir, eigi aðeins
norður Sprengisand, heldur um
alla fjallvegu íslands. Það tengir
bráðlega saman það Ódáðahraun,
sem nú er í svip á milli Norður-
lands og Suðurlands. Á. Ó.
—Lesb.
pIRE pREVENTION \\fEEK
OCTOBER
4th to 10th
1931
OCTOBER
4th to lOth
1931
BUREAC OF LABOR AND
FIHE PRKVENTION BKANCH
Fire Causes
Untold Suffering
Manitoba’s Fire Loss for 1930
T.enty-Ni.e $2,746,304
(29)
Human Lives
in Property
Destroyed
Everybody Can Help Make Manitoba
Fireproof by Guarding Against Fire
HON. W. R. CLUBB,
MinÍKter of Public Works
and Fire Prevention Branch
E. McGRATH,
i'rovincial Fire Commissioner,
Winnipeg;.
Sundlaug í hafjalli
Árið 1923 var stofnað íþróttafé-
lag Eyfellinga undir Austur-
Eyjafjöllum, undir forystu Björns
Andréssonar. Félag þetta tók það
þegar á stefnuskrá sína, að koma
upp sundkenslu og efla sundkunn-
áttu í sýslunni. En þar er fátt um
staði, er hentugir séu til sund-
æfinga. Eru þar varla önnur vötn
en straumharðar og kaldar ár. Á
einum stiað í sýslunni er þó jarð-
hiti. Er smálaug, 90 st. heit, uppi
í háfjalli, skamt fyrir ofan bæinn
Seljavelli, sem stendur inst í dal-
kvos, er skerst inn í fjöllin. Kom
mönnum nú til hugar að ná í
jarðhita þarna, til þess að hjta
upp sundlaug, og varð þegar mi'k-
ill áhugi fyrir því. Félagsmenn|
voru þá 25—30, en þótt þeir væri
ekki fleiri, lögðu þeir ótrauðir út
í það, að gera sér sundlaug skamt
þaðan sem laugin er. Var þó nokk-
uð um það deilt, hvar sundlaugin
skyldi gerð, en að lokum varð það
að ráði, að byggja hana uppi í
miðju fjallinu. (Var nú hafist
handa og steypt þró undir háum
kletti, þar sem ekki er að óttast
skriðuhlaup úr fjallinu. Var svo
leitt þangað heitt vatn úr hvern-
um í járnpípu, og er sú leiðsla
um 30’ metra. önnur leiðsla var
gerð úr jökullæk, sem fellur nið-
ur fjallið rétt hjá sundlauginni,
og með því að auka eða minka
rensli kalda vatnsins, er hægt að
takmarka hitann í lauginni eftir
vild.
Sundlaugin er 25 metra á lengd
og 6—8 metra breið. Dýpi er 1
til 2% m. Fyrir ofan hana er
klettabelti, 6—8 mannhæða hátt
og er laugin undir horni þess, og
rétt þar hjá steypist Laugará nið-
ur fjallið. Er það jökulvatn og
dregur nafn af því, að lækur frá
lauginni rann í hana. Laugará
er mjög straumhörð og oft koma
mikil hlaup í hana, eins og fleiri
vötn undir Fjöllum. — Þess vegna
varð að hlaða 'grimmilega sterkan
varnargarð við þann gafl sund-
laugarinnar, sem að ánni snýr,
þar sem búningsklefi hefir verið
bygður. Að öðrum kosti gat ver-
ið hætta á, að áin bryti klefann og
sundlaugina í mestu vatnavöxt-
vm.
Þetta er án efa einkennilegasta
sundlaug hér á landi, og skemti-
leg er hún, þar eð hún stend-
ur hátt i fjallshlíð. Brekkan
upp að henni er bæði há og brött.
Niðri í dalnum skamt frá Selja-
völlum, eru rennsléttir og víðir
vellir meðfram ánni. Er þar til-
valinn staður fyrir íþróttamót.
Ætti þar að standa skóli og þing-
hús, og allir mannfundir að hald-
ast þar. Yrði það mjög til efl-
ingar íþróttalífi þar eystra, og
gæti Eyfellingar þá gert sund að
skyldunámsgrein«»við barnaskóla
sinn. En að því verður að keppa
í hverri sveit, hverju þorpi og
hverjum kaupstað, að sund geti
orðið skyldunámsgrein við alla
skóla. Mönnum er jafnnauðsyn-
legt að kunna að synda, eins og
kunna að 'ganga. — Lesb.
— Viltu kaupa nátttfötin mín?
— Hvers vegna viltu selja þau?
— Vegna þess að nú hefi eg
þeirra ekki þörf. Eg er orðinn
næturvðrður.
Þeir, sem koma inn í Þjórsár-
dal, ættd að skoða Búrfellsháls,
skógivaxnar hlíðar og grösugar,
Þjófafoss, sem þar er rétt hjá og
Tröllkonuhlaup. Um Tröllkonu-
hlaup er sú sögn, að tröllskessur
bjuggu í Búrfelli og Bjólfelli.
Þótti þeim erfitt til funda að
stökkva yfir Þjórsá, sérstaklega
þegar hún var í vexi, og kðstuðu
því stiklum í ána og fóru þar yfir
þurum fótum. Steinarnir í ánni
standa enn, og heitir það eíðan
Tröllkonuhlaup.
Að Búrfelli er fögur útisýn og
að dómi þeirra, er gengið hafa á
mörg fjöll, einhver hin fegursta.
Sér þar bæði norður og suður af,
til austurs og vesturs. Blasa við
bygðir, fjöll og heiðalendur svo
langt sem augað eygir, og er
jafnvel talin fegurri og víðfeðm-
ari útsýn þaðan heldur en á
sjálfri Heklu, sem gnæfir þar á'
móti, stundum falleg eins og ó-
snortin heimasæta í konungshöll,
með gulldjásn á höfði; stundum
kenjótt sem hispursmey, og fellir
The New 1932 PHILCO
Balanced Superheterodyne
RADIO
They’re magnificent!
Cabinet beauty that’s nothing short of classic—
a standard of performance that’s nothing short
of amazing—and prices that make these great re-
ceivers a finer value than ever before!
Seven tubes—nine tubes—eleven tubes.
Highboys — Lowboys — Baby Grands—a
range of design and style and price to
meet the requirements of any and every
home owner—an impressive selection, all
on display now in the Radio Section,
Seventh Floor.
7-tube Baby Grand
$83.00
9-tube Baby Grand
$99.50
7-tube Lazyboy
$110.00
11-tube Lowboy
$239.50
ll-tube Radio Lowboy
$210.50
9-tube Higbboy
$169.50
7-tube Highboy
$105.00
(As illustrated>
9-tube Lowboy
$139.50
7-tube Radio-
Pbonograph
$165.00
Deferrcd Payment Terms Available
Radio Section, Seventh Floor, South.
T. EATON C°L
LIMITED