Lögberg - 02.06.1932, Blaðsíða 4

Bls. 4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. JÚNÍ 1932.
Högberg
GefiS út hvern fimtudag af
THE COLUMBIA PRE88 LIMITED
695 Sargent Avenue
Winnipeg, Manitoba.
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVE.
WINNIPEG, MAN.
Verð $3.00 um árið—Borgist fyrirfram
The “Lögberg” is printed and published bý The Columbia
Press, Limited, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba.
PHONEB 88 327—86 328
1
Kosningarnar 6. júní
Nú eru bara tvær vifcur, þangað til fylkis-
kosningarnar fara fram í Manitoba. Það
fer því að koma tími til þess fyrir hvem og
einn, að ráða við sig, hvernig hann ætlar að
nota atkvæði sitt. Það má engdnn halda, að
hér sé um hégómamál að ræða, og það
standi hér um Ibil á sama hvemig maður
greiði atkvæði. Það sé minstur munurinn
á þingmannaefnunum og enn þá minni mun-
ur á stjómmálaflokkunum. Maður heyrir
fólk oft tala á þessa leið, eða eitthvað þessu
líkt.
En það fer fjarri því, að þetta sé rétt.
Það veldur afar-miklu, hvaða stefnu fylgt
er í stjórnmálum og hvemig stjómað er og
hverjir gera það, jafnvel þó ekki sé nema
nm eitt fylki að ræða. Þegar um aðal-
stefnu hinna miklu stjómmálaflokka þessa
iands er að ræða, þá vitanlega kemur hún
ekki nærri því eins mikið til greina í fylkis-
málum, eins og í landsmálum. Fylkisþing-
in, eða fylkisstjórnimar hafa ekkert að
segja um tollmál eða utanríkismál. En engu
að síður em hér sömu flokkamir að berjast
um völdin.
Fari svo, að íhaldsflokkurinn komist til
valda í Manitoba við fylkiskosningamar,
hinn 16. þ. m., þá em kjósendumir í þessu
fylfci þar með að lýsa velþóknun sinni á
stjóminni í Ottawa, þó óbeinlínis sé. Vér
gerum ekki ráð fyrir, að allir muni sam-
þykkja þetta, en vér geram ráð fyrir, að
allir muni samt sem áður finna að þetta er
rétt, ef þeir hugsa um það og hugsun þeirra
er óhlutdræg og ekki sérstaklega óskýr.
Ef svo er, að meiri hluti kjósendanna í
Manitoba em ánægðir með stefnu og stjóm
íhaldsflokksins í þessu landi, þá er vitan-
lega ekkert því til fyrirstöðu, að þeir láti
þá skoðun sína í ljós, þegar þeir hafa tæki-
færi til þess. En vér gerum ekki ráð fyrir,
að fólkið í Manitoba sé ánægt með gerðir og
stefnu íhaldsflokksins yfirleitt. Oss finst
alt annað en að fólkið sé það.
Ein af ástæðum íhaldsflokksins fyrir því,
að hann ætti nú að komast til valda í Mani-
toba, er sú, að sá sami flokkur ráði nú lög-
nm og lofum í Ottawa. Samvinnan á þá
að verða svo miklu auðveldari, milli sam-
bandsstjómar og fylkisstjóraar. Sambands-
stjómin mundi þá gera svo miklu meira
fyrir Manitobafylki. VHtaskuld er þessu
ekki haldið opinberlega fram, ekki beinlín-
is. Það er ekki hægt, nema jafnframt að
væna sambandsstjórnina um alveg óafsak-
anlega hlutdrægni. Það er alveg augljós
réttur hvers fylkis, að hafa þá stjóm, sem
það sjálft vill, og sambandsstjóminni ber
alls ekki að hlutast til um það. Það væri
óheyrileg hlutdrægni og rangsleitni, ef hún
léti nokkurt fylki njóta þess eða gjalda,
hvaða stjómmálaflokkur réði þar mestu.
Þeirri ástæðu, að fylkið hefði gott af því,
að hér væri íhaldsstjóm, af því það er íhalds-
stjóm í Ottawa, er óspart haldið fram í
viðtali við menn, en af fyrgreindum ástæð-
um ekki haft í hámælum. Ihaldsmenn gefa
það fyllilega í sfcyn í ræðum sínum, að Mani-
tobafylki fái ekki alt það sem það ætti að fá
frá sambandsstjóminni. En þeir náttúrlega
varast að segja, opinberlega, að það sé á
nokkum hátt sambandsstjórninni að kenna.
Það er svo sem auðvitað, að það er Mr.
Bracken að kenna, eins og reyndar flest,
eða alt annað í Manitoba, sem ekki er eins
og æskilegt væri. Sjálfur segir Mr. Brack-
en, að hann geti vel komist af við Mr. Ben-
nett, ef íhaldsmennimir í Manitoba láti þá
í friði. Sé nokkur fótur fyrir því, að Mani-
toba sé á nokkurn hátt látið gjalda þess af
sambandsstjórninni, að hér er ekki íhalds-
stjórn, þá er það eitt ærin ástæða til að
endurkjósa þá stjóm sem nú er, og sýna
þar með, að Manitobabúar láti ekki kúast
af óréttlætinu. Hafi sambandsstjórnin ekki
tort það, að gera öllum fylkjunum jafnt til,
hvaða stjórn sem að völdum situr, þá er
áreiðanlega kominn tími til þess fyrir hana
að læra það. 1 þessu sambandi má líka benda
á, að óvíst er, að sú stjóm, sem nú situr að
völdum í Ottawa, geri það lengur heldur en
svo sem tvö til þrjú ár enn. Það em
meira að segja heldur litlar líkur til, að hún
geri það.
Það lítur út fyrir, að íhaldsmenn ætli að
leggja afar mikið kapp á að vinna þessar
kosningar. Þeir era þegar farnir að leggja
mikið kapp á það. Aðal vopnið, sem þeir
n®ta, eiginlega eina vopnið, sem þeir nota
enn sem komið er, er að úthúða núverandi
stjóm, en þó sérstaklega forsætisráðherran
um, Mr. Bracken. Þegar tilbúnar ákærur
og aðdróttanir, em notaðar gegn stjóm, eða
stjómarformanni, til að vinna fcosningar,
}>á er það auðvirðilegasta vopnið, sem nokk-
ur stjórnmálaflokkur getur notað. En það
lítur út fyrir, að það gagni þó stundum und-
arlega vel. Hver veit nema það geri það
líka hér? Það fer alt eftir því, hve mikill
er, eða þá lítill, andlegur þroski kjósend-
anna. Það er ekki hægt að neita því, að það
veitist mörgum dæmalaust auðvelt að trúa
illu um aðra, og illan grun er oftast heldur
auðvelt að vekja.
Oss dettur ekki í hug að halía því fram, að
Bracken stjórnin hafi æfinlega gert alt eins
og bezt mátti vera. Yér höfum heldur litla
trú á að nokkur stjóm geri það. En vér er-
um sannfærðir um, að hún hefir reynt að
gera vel og viljað vera sanngjöm og réttlát,
og enn fremur, að hún er skipuð vel hæfum
mönnum. Undir stjóm Brackens hefir hins
illvíga flokksfylgis gætt miklu minna, held-
ur en vanalega gerist og oss þykir mjög
ólíklegt að fólk æski þess, að það komist
nú aftur í algleyming í þessu fvlki. Vér
geram ráð fyrir, að meiri hluti fólksins í
Manitoba sjái, að fylkið má ekki við því, nú
sem stendur. Hagur þessa fylkis, né ann-
ara fylkja í landinu, er alls efcfci of góður
fyrir því, þó flokfcspólitíkin vinni hag þess
ekki hreint og beint tjón, eins og hún hefir
hér gert að undanfömu. Þarf hér ekki ann
að en minna á háskólabygginguna, sem ver-
ið er að byggja og sparibanfcann. Em hér
tvær ljósar sannanir fyrir því, að íhalds-
flokkurinn í Manitoba, eða þeir, sem þar
ráða miklu, meta hag flokksins meira en hag
fylkisins, reyna að vinna flokkrium gagn á
kostnað fylkisins.
Það sem vér vildum sérstaklega og fyrst
af öllu, halda að hverjum íslenzkum kjós-
anda í Manitobafylki, er að hann sjálfur, hver
og einn, reyni sem bezt hann getur, að gera
sér grein fyrir því, sem hér er að gerast, og
því hvemig hann getur notað atkvæði sitt
við þessar kosningar þannig, að það verði
fylkinu að sem beztum notuiiL
Ekkert annað má koma til greina við
þessar kosningar. Ekkert annað en það, sem
Manitobafylki er fyrir beztu.
Þeir nemendur, sem í þetta
sinn fengu nöfn sín grafin á
Bardals bikarinn, voru þessi:
Helen Vopni (Grade ix). Lawr-
ence Eyjólfsson (Grade x). Le-
onard Kemested (Grade xi), og
Margaret Sigurdson (Grade
xii.).
1 sambandi við þetta má geta
þess, að á fimtudagskveldið í
síðustu viku, var önnur sam-
koma haldin í Fyrstu lútersku
kirkju, til arðs fyrir Jóns
Bjamasonar skóla. Það gerði
Karlakór Islendinga í Winni-
peg, undir stjóm Brynjólfs
Þorlákssonar. Það hefir svo
margt gott orð verið sagt um
þann söngflokk, eins og hann
á meir en skilið, að það væri
kannske að bera í bakkafullan
lækinn, að auka miklu við það
hér. En þess skal þó getið, að
þama söng flokkurinn fjölda
af íslenzfcum söngvum, fólkinu
til mikillar ánægju. Dr. Thor-
laksson var þar samkomu-
stjóri og hafði ágætt lag á því
að auka gléðina að miklum
mun.
Þessi vika var því nokkurs-
konar Jóns Bjamasonar skóla
vika meðal Islendinga í Winni-
peg, og er þess meir en vel vert
að minnast.
Kirkjufélagið
Fjárhagsár kirkjufélagsins er
bundið við 10. júní. Þeir pening-
ar allir, sem fætlast er til að kom-
ist inn í þessa árs reikninga, þurfa
því endilega að vera komnir til
féhirðis 10. júní, eða fyr. Mikið
væri féhirfði og yfirskoðunar-
mönnum það þægilegra, ef þeir
kæmu nokkru fyr, helzt sem allra
fyrst úr þessu.
Kirkjufélaginu íslenzka og lút-
erska dylst ekki frekar en öðrum,
að fjárhagur almennings er erf-
iður um þessar mundir. Það er
naumast við öðru að búast, en
þar gangi nokkuð erfiðlega,
hvað fjármálin snertir, eins og
annars staðar, en félagið vonast
eftir samvinnu af öllum sínum
mörgu vinum, til að halda fjárhag
félagsins í eins góðu lagi og
Jóns Bjarnasonar skóli
Á mánudagskveldið í vikunni sem leið, fór
fram hin ’ venjulega árslokahátíð Jóns
Bjarnasonar skóla, hin nítjánda í röðinni.
Var hún haldin í Fyrstu lútersku kirkju og
var fjölmenn og hin ánægjulegasta. Nem-
endumir hafa verið fleiri á þessu skólaári,
heldur en nokkra sinni fyr. Það var ánægju-
legt að sjá þennan stóra hóp af fallegu og
mannvænlegn, ungu skólafólfci, sem þama
var saman kominn. Ekki er samt fullur
helmingur þess fólks, sem nú sækir skólann,
íslendingar. Verður því ekki sagt, að skól-
inn sé lengur eingöngu fyrir þá. Jafnvel
ekfci fyrst og fremst.
Samkoman byrjaði með því, að sunginn
var sálmur, og eftir það sagði Rev. Spohr
nokkur orð og flutti bæn. Þá flutti skóla-
stjóri, séra Rúnólfur Marteinsson, ræðu og
talaði hann aðallega um sfcólann og þýðingu
hans. Þau Leonard Kernested og Miss
Margaret Sigurdson töluðu af hálfu skóla-
fólksins. Miss Snjólaug Sigurd,son lék á
píanó og Ian Drisdale á fiðlu.
Dr. Robert Fletcher, aðstoðar mentamála-
ráðherra, flutti aðal ræðuna og talaði aðal-
lega ,til þeirra, sem nú era að útskrifast af
skólanum og til sfcólafólksins í heild.
En það, sem sérstaklega vakti eftirtekt,
hvað skemtanirnar snerti, var söngurinn, sem
þar fór fram. Þama sungu tveir all-stórir
söngflokkar mörg lög, bæði íslenzka og
enska söngva. Voru stúlkur í öðram söng-
flokknum, en piltar í hinum, alt fólk, sem
er á skólanum nú, eða hefir verið þar fyrir
sfcömmu. Sá sem þetta skrifar kann ekki
um söng að dæma frá sjónarmiði listarinn-
ar, en það er áreiðanlegt, að þetta unga fólk
skemti tilheyrendum sínum ágætlega þetta
kveld. Eru hér söngflokkar, sem géta kom-
ið fram á hvaða skemtisamfcomu sem væri
og skemt prýðisvel. Það er Miss Halldórs-
son, kennari við Jóns Bjamasonar skóla,
sem æft hefir þessa söngflokka og það er
vafalaust algerlega henni að þakka, að þeir
eru til. Hefir hún lagt mikla alúð við þetta
og hepnast það prýðilega. Er það óeigin-
gjarat verk og ætti að vera, og er vafalaust,
vel metið.
mögulegt er. Vinir kirkjufélags-
ins hafa marjgsýnt, að þeir vilja
hag og sóma félagsins í öllum
efnum. Það munu þeir enn gera,
þó illa láti í ári.
Finnur Johnson, féh. K.fé.l
KVÖLDVÖKUR.
Ágætt hefti nýkomið og þegar
sent til kaupenda. Má þar nefna
“Vegurinn”, framúrskarandi vakn-
ingarljóð eftir Davíð frá Fagra-
skógi. Svo er byrjun á skemti-
legri og prýðilelga vel skrifaðri
ritgjörð eða sögu eftir Sigfús
Halldórs frá Höfnum, er hann
nefnir “Mannætan á Mount AUst-
in”, og er það saga um veru hans
á Malaya-skaganum. Einnijg flytur
þetta hefti fróðlega og skemtilega
grein, er nefnist “Fnjóskdæla
SaJga”. Kvöldvökur kosta að eins
$1.75 árgangurinn, og eru það
kjörkaup.
Magnus Peterson,
313 Horace St., Norwood, Man.
FRA FALKUM.
Fálkar hafa nú leikið fjóra
leiki í Intermediate flokki, og hafa
þeir unnið einn, igert tvo jafna og
tapað einum. Þessir tveir, sem
þeir gerðu jafna, voru á móti
Alexanders, og eru meiri líkur til
að við hefðum unnið þá báða, ef
myrkur hefði ekki stöðvað leikinn.
Alexanders er flokkurinn, sem
vinningi héldu frá því í fyrra sum-
ar, og hafa þeir góðan flokk, en eg
held að við höfum enn þá betri
flokk en þeir, því okkar drengir
eru allir fyrirtaks boltaleikarar,
og við höfum góða von um, að
þeir vinni sína leiki í sumar.
Fálkar hafa whist drive og dans
í neðri sal Goodtemplarahússins á
hverju laugardagskvöldi. Komið
o!g styðjið þar með félagsskap
okkar.
Pete Sigurdson.
Bréfkafli,
úr íslenzku bygðinni í N. Dakota:
“Ekkert nýtt héðan, nema það,
að nú er engisprettuplágan vænt-
anlega í undirbúningi. Alstaðar,
þar sem hentugt er fyrir eggin að
geymast vel, er útungunin í bezta
gengi. Það úir o!g grúir af smá-
engisprettum. En Pembina County
er að búa sig undir að taka á móti
þeim. County-stjórnin hefir 50
þús. pund af eitri, 1,500 gallon af
“molasses” og 500 ton af “bran”.
Þessu verður blandað saman eins
og vera ber, eftir vissum reglum,
og dreift þar sem engispretturnar
halda sig. Á það að ríða þeim að
fullu.”
Þann 12. þ. m. voru eftirritaðir
meðlimir stúk. Skuld nr. 33 I. O.
G.T., settir í embætti fyrir yfir-
standandi ársfjórðung, af um-
boðsmanni hennar, Guðm. Bjarna-
syni:
F. Æ.T.: Ásb. Eggertsson.
Æ. T.: I. Gíslason.
V. T.: Steina Thorarinson.
Kap.: Friðný Stephensen.
Rit.: Guðj. H. Hjaltalín.
A.R.: Gunnl. Jóhannsson.
Fjárm.r.: Stefán Baldvinson.
G. K.: Magnús Johnson.
Dr.s.: Minnie Anderson.
A.D.: Sigríður Brandsen.
V.: Friðbjörn Sigurdson.
Ú.V.: Th. Thordarson.
Pianist: Hilda Holm.
Skrásetj.: Gunnl. Jóhannsson.
“Jæja, Gunnar minn,” sagði
sveitaprestur við gamlan mann,
sem sat við veginn og var að
mylja grót, “steinhrúgan þín sýn-
ist ekkert minka.”
“Ó-nei, prestur minn, steinarn-
ir eru eins og boðorðin — maður
getur brotið þau í það óendanlega,
en losnar samt aldrei við þau.”
“Sástu mig halda upp hend-
inni?” spurði lögregluþjónninn.
“Ekki sá eg það,” sagði konan,
sem keyrði bíliinn.
‘‘Heyrðirðu mig skipa þér að
stanza?”
“Ekki heyrði eg það.”
“Jæja, eg má þá eins vel fara
heim, þar eð eg er hvorki heyrður
eða séður.”
1 melr en þrlBjung aldar haía Dodd’a
Kidney Pills veriB vlBurkendar rétta
meSaliS viS bakverk, gigt, þvagteppu
og mörgum fleiri sjflkdömum. Fást hj.t
öllum lyfsölum, fyrir 50c askjan, eBa
sex öskjur fyrir $2.50, eBa beint frá The
Dodd’s Medicine Co., Ltd., Toronto, ef
borgun fylgir.
íslenzkir seðlar í Danmörku.
“Ekstrablaðið” selgir nýlega frá
því, að íslenzkur stúdent hafi far-
ið í þrjá banka til þess að fá skift
íslenzkum peningum fyrir danska,
en allsstaðar fengið afsvar. Blað-
ið hefir spurt Landsmandsbankann
að því, hvernig á þessu standi og
fengið það svar, að f jármál íslands
sé þannig, að ekki sé hægt að
verzla með íslenzka peninga á
venjulegan hátt. Og þar sem Dan-
ir kaupi nú sáralítið af íslenzk-
um vörum, þá sé engin eftirspurn
að íslenzkum peningum, og setji
bankarnir þá því á bekk með
myntum Balkanríkja o!g smáríkj-
anna við Eystrasalt, sem enginn
vill sjá. — Mgbl. 24. apr.
“Globus” Matrimony Agency.
Stúlkur, er æskja eftir hamingju-
sömu hjónabandi, ættu að leita
skriflega ókeypis upplýsinga til
GLOBUS, 382 Bathurst iSt., Tor-
onto, Ont.
Sendið 5c. i frímerkjum fyrir
svar.
Vinurinn: “Þú sýnist vera eitt-
hvað hnugginn.
Læknirinn: “Eg ber áhyfggjur út
af einum sjúklingi mínum.”
“Er það hættulegur kvilli?”
“Já. hann neitar að borga mér.”
Stúdentinn: “Verið þér sælir!
Eg er í stórri skuld við yður fyrir
alt, sem eg hefi lært.”
Kennarinn: “Ó, minnist þér ekki
á þann hégóma.”
“Eg óska að þú skiljir það, að
dóttir mín er perla.”
“Það er miklu lakara fyrir þig.”
“Hvernig þá?”
“Því þú hlýtur þá að vera skel.”
Greiðið atkvœði með öllum
LIBERAL- PRDGRESSIVE
þingmannaefnum
16. júní næstkomandi
D. CAMERON. W. J. FULTON.
R. MAYBANK. HiON. Dr. E. W. MONTGOMERY
HiON. J. S. McDIARMID. HON. W. J. MAJOR.
Authorized by Liberal-Progressive Joint Committee. —
W. J. Borlase, Sec’y-
Giftinga kökurnar
verða að vera glœsilegar og það
verður að vera mikið í þær
borið og þær verða að
vera bragðgóðar
Eatons Kryddbranðs Deildin býr þær til, svo þér
dáist að þeim. Dökkbrúnar, með hnotum og rúsín-
um, kirsiberjum og öðium góðum, sætum aldinum,
þaktar almond deigi, og bygðar hver upp af annarb
eins og hvítur kastali, skreyttur silfur. skrauti.
Grill Room Cake with thick almond icinlg (any size)
75c lb.
Tea Hour Confection Cake, 75c lb.
Specially Decorated Cake, $1.00 Ib.
Specially Decorated Cake (with pillars), $1.25 Ib.
Tea Hour Confections, Main and Third Floors, Centre.
Grill Room Dainties Counter, Third Floor, Centre
<T. EATON