Lögberg - 05.10.1933, Side 2

Bls. 2
LÖGBERiG, FIMTUDAGINN 5. OKTÓBER, 1933

Örlög Assyríumanna
Er þjóðin að verða aldauða?
Fyrir skömrnu birti enska stór-
blaðið “Tirnes” þá fregn, að Kúr-
dar og Iraksmenn hcfði brytjað nið-
ur Assyríumenn eins og hráviði,
skarnt frá þorpinu Sirnel, 60 km.,
norðan við Mosul. .Breskur liðs-
foringi, scrn korn þar að á eftir, seg-
ir að öll Assyriuþjóðin sc skelfingu
lostin. Hann kveðst hafa talið á
vegi sínum 315 Assyríumenn vegna,
en sarnkvœt seinni frctturn hefir
blóðbaðið verið rniklu meira. Stjórn-
in í Irak hefir beðið Englendinga
afsokunar á þessu og stað.hceft, að
Assyríurncnn hafi leyfilaust ráðist
vopnðair þar inn í landið og gert á-
hlaup á hersveitir Irakbúa. Mcgi
þeir því sjálfurn scr um kcnna.—
Hér fer á eftir forsaga þessara ó-
eirða og skýrt frá tildrögurn þeirra,
og hinurn rnerkilegu þjóðflutning-
urn Assyrtumanna.
Þegar fulltrúar hinna vestrænu
þjóða sátu á ráSstefnu í London
voriö 1920, til þess að ræða um
hvernig ætti að fara með Tyrki,
kom þangað erindreki frá hinum
kristnu Assyríumönnum. Það var
kona, lafði Surma d’Mar Shimun,
og var hún fyrsta konan, sem breska
utanríkisráðuneytið tók á móti sem
þjóðarfulltrúa.
Assyríumenn höfðu verið sam-
herjar Breta i heimsófriðnum,
minstu samherjarnir, og af skýrslu
þeirri, sem lafði Surma gaf, fengu
Bretar að vita um hvernig komið
væri fyrir þessari minstu bandaþjóð
sinni frá ófriðarárunum.
Þjóð þessi ,sem kallar sig Assyríu
menn, og heldur því fast fram að
hún sé afkomandi hinna fornu As-
syríumanna, átti heima i fjöllunum
í Kurdistan. Hún var meðal hinna
fyrstu þjóða, sem tók kristna trú.
Síðan hefir hún'haldið fast við forna
þjóðsiðu, lifað út af fyrir sig og
ekki viljað blandast þeim þjóðflokk-
um, sem heima áttu í grend við hana.
Æðsti maður þjóðarinnar var erki-
biskup, og gekk sú tign í arf frá
föður til sonar. LafSi Surma var
systir þáverandi erkibiskups.
Fyrir stríðið voru Assyriumenn
að nafninu til tyrkneskir þegnar, en
þeir voru að mestu leyti sjálfstæðir.
Þegar styrjöldin mikla stóð og Tyrk-
ir gengu í lið með Miðveldunum,
urðu kynflokkarnir í Kurdistan að
ákveða með hvorum þeir vildu vera.
Tyrkneska stjórnin hét þeim öllu
fögru, ef þeir vildu vera sér trúir.
Og hér um bil allir kynflokkar
Kúrda gengu í lið með Tyrkjum. En
þegar Assyríumenn fréttu þaS, að
Tyrkjastjórn hefði boðað “heilagt
stríð,” það er að segja trúarbragða
stríð, þá ákváðu Assyríumenn að
rísa öndverðir gegn þeim. Þeir
sendu hjálparbeiðni til Rússa, en
Rússar veittu þeim enga hjálp.
Kúrdar og tyrkneskar hersveitir
réðust þá á Assyríumenn hvað eftir
annað, en þeir voru vel vopnum bún-
ir og tókst þeim í hvert skifti aS
hrekja árásarliðið af höndum sér.
Assyríumenn stóðu líka vel að vígi.
Þeir áttu heima í f jöllunum og f jöll-
in voru sem beztu vígi og afar erf-
itt að sækja þar að.
Bróðir erkibiskupsins var um þær
mundir í Miklagarði við nám. Tyrk-
ir tóku hann höndum og héldu hon-
um sem gisl, meðan þeir áttu í
samningum við Assyríumenn, en er
samningar fóru út um þúfur, var
hann drepinn.
Kúrdar og Tyrkir héldu áfram
sókn sinni á hendur Assyríumönn-
um og hröktu þá lengra og lengra
inn á milli fjallanna. Bólstaðir
þeirra í dölunum voru lagðir í auðn,
kirkjur þeirra brendar og rænt úr
þeim dýrgripum þeim, sem Assyriu
menn segja að þar hafi verið.
Veturinn 1915 var svo harður
þarna uppi í fjöllunum, að Assyríu-
menn gátu ekki haldist þar við. öll
þjóðin, 70 þús. manna, afréð því
að flytja sig, og fór yfir fjöllin til
Urmi í Persíu.—Komst hún þangað
heilu og höldnu og tóku Persar vel
á móti henni og buðu að hún skyldi
vera þar fyrst um sinn. En Rúss-
ar sendu henni nú skotvopn og skot-
færi.
Þegar frá leið, byrjuðu Kúrdar
og Tyrkir að gera innrásir í Persíu
þar sem Assyríumenn voru fyrir.
Jafnframt þóttust Assyríumenn sjá,
að þeir gætu ekki treyst Persum til
lengdar, því að þeir drógu taum trú-
bræöra sinna, Múhameðsmanna.
Þess vegna lögðu Assyríumenn
Urmi undir sig og kontu þar á sínu
gamla stjórnskipulagi.
Árið 1916 fréttu Assyrittmenn
það að breski herforinginn Offley
Shore væri kominn til Kákasus til
þess að koma skipulagi á hersveitir
Rússa þar. Leituðu þeir þá til hans,
og hann gaf þeim viðurkenningtt
fyrir því, að þeir væri bandamenn
Breta í heimsstyrjöldinni. Hann hét
j þeint einnig hjálp undir eins og sér
j hefði tekist að korna reglu og skipu-
! lagi á rússneska herinn. Hann fekk
j líka komið því til leiðar, að Kúrda-
: höfðfnginn Sinko gerði bandalag við
I Assyriumenn. Sinko réði yfir dá-
J litlu héraði á milli Untri og A-
! rmenítv En þegar Rússar gáftist
upp í stríðinu, leit Sinko svo á, að
1 bandamenri hefði tapað og áleit því
j réttast að ganga í lið með Tyrkjum
aftur. Og með svikum lét hann
I drepa erkibiskup Assyríumanna og
I fvlgdarlið hans, sem komið var á
fund hans til skrafs og ráðagerða
! út af hinu breytta viðhorfi.
Stríðið inilli Assyriumanna og
j Kúrda harðnaði stöðugt og vorið
j 1918 horfði illa fyrir Asyríumönn-
, um. Þeir voru að verða skotfæra-
j lausir. Og þeir vissu vel hver for-
lög myndu bíða sín, ef þeir yrðu
sigraðir.
Þegar allra verst horfði fyrir
þeim—það var í Júlí 1918—þá sáu
j þeir-alt í éinu flugvél koma til Urmi.
; Þetta var brezk flugvél. Flugmað-
urinn tilkynti þeim, að frá Bagdad
hefði Bretar sent riddaralið frá Ást-
ralíu inn í landið, og það hefði tekið'
sér bækistöðvar 250 kílómetra sunn-
an við Urmi. Hann sagði ennfrem-
ur, að ef þeir gæti náð sambandi viS
þessa herstöð, gæti þeir fengið þar
gnægS skotfæra. Þá sendu Assyríu-
menn þangað stóran hóp ríðandi
manna, og var það úrvalslið þeirra.
Meðan þetta lið var fjarverandi
gerðu Tyrkir harða hríð að Assyríu
mönnum að norðan. Varð nú lítið
um vörn af Assyríuntanna hálfu, og
innan skamms höfðu Tyrkir tekið
Urmi. Assyríumenn flýSu undan
sem hraðast suður á bóginn. Öll
þjóðin var á flótta, menn, konur og
börn, en Tyrkir og Kúrdar sóttu
fast á eftir. Drápu þeir hvern þann
karlmann, sem þeir náðu í, en konur
hertóku þeir. Assyríumenn týndu
þá tölunni þúsundum saman, og þeg-
ar þeir náðu til Sain Kala, þar sem
Ástralíumenn voru, hafði þjóð-
flokknum fækkað úr 70 þúsundum
niður í 59 þúsundir. Ástralíumenn
komu þeim nú til hjálpar og unnu
sigur á Tyrkjum og Kúrdum. En
í Sain Kala gátu Assyríumenn ekki
sest að; þeir urðu að halda áfram
lengra. I Bakuba voru gerðar búð-
ir hana þeim, og þar dvöldust þeir
í nokkur ár.
Þannig var komið þegar lafði
Surma kom til London. Skýrsla
hennar um kjör þessa þjóSflokks
vakti þá mikla athygli þar, óg enska
stjórnin, með Curzon lávarð, utan-
ríkisráðherra, í broddi fylkingar, á-
kvað að hjálpa Assyríumönnum.
Það var ákveðið, að þeir skyldi aftur
fá að flytja til Hakkiari, þar sem
þeir höfðu áður átt heima. En ráð-
stafanir og stjórnsemi Mustafa
Kemals kom í veg fyrir þessa á-
kvörðun vestrænu þjóðanna um það
hvernig skipaS skyldi löndum í
Tyrkjaveldi milli hinna ýmsu þjóð-
flokka. Það var ekki fyr en árið
1925 að vestrænu þjóðirnar gerðu
friðarsamninga við Tyrki, og sam-
kvæmt þeim fengu Tyrkir full yfir-
ráð yfir Hakkiari-héraði, en ríkið
Irak, sem þá var undir breskri
vernd, fékk Mosul.—Tyrkir vildu
a7ls ekki fá Assyríumenn inn í sín
lönd, og var þeim því vísað til bú-
staða í Mosul. Eftir opinberum
skýrslum voru þá ekki nema 37 þús-
undir eftir af Assyríumönnum.
Meðan Bretar réðu lögum og lof-
um í Irak gekk alt vel fyrir Assyríu-
mönnum, því að enda þótt þeir væri
herskáir og áleitnir, gerSi þeim það
ekki svo mikið til, Bretar héldu
verndarhendi sinni yfir þeim. Og
þegar Irak átti að fá sjálfstæði, settu
Bretar það ákvæði í samninginn við
Feisal konung, að Assyríumenn
skyldi halda öllum réttindum sínum
þar í landi. Þetta var þó aðal-
deiluatriðið og lá við að samningar
strönduðu á því.
Stjórn Feisals konungs hefir
jafnan haft horn í síðu Assyríu-
manna. Hún var á móti því, að þeir
fengi að halda vopnum sínum og
hafa sjálfstjórn—vera nokkurs kon-
ar “riþi í ríkinu.”
Þar sem Assyríumenn hafa sest
aS, hafa þeir útrýmt Miihameðs-
trúarmönnum, og það hefir ekki
gert þá vinsæla, því að ætíð hafa
Múhameðstrúarmenn verið ná-
grannar þeirra. Assyríumenn telja
sjálfa sig standa á hærra menning-
arstigi, heldur en til dæmis Araba,
og eru ekki lausir við þjóðardramb
og metnað. Má og vera, að þeir
hafi verið hnakkakertir vegna þess,
að þeir þóttust eiga Breta að bak-
hjarli.
I sumar fóru nokkrar þúsundir
vopnaðra Assyríumanna inn i Sýr-
land, en þar hafa Frakkar yfirráð
og eftirlit. Enn er ekki sýnt til
hvers sú för var ger.—Sennilega
hafa Assyríumenn þó ætlað sér að
nema nýtt land, betra og haganlegra
en þaS, sein þeir hafði verið skamt-
að áður.—Frakkar tóku vel á móti
þeim, og aívopnuðu þá ekki, þrátt
fyrir tilmæli stjórnarinnar í Irak
um það.
í byrjun ágústmánaðar í sumar
fór flokkur vopnaðra Assyríumanna
vestur yfir Tigris-fljótið. Lenti þá
þegar í skærum og bardögum milli
þeirra og hersveita Iraks, en ástæð-
an til þess er ekki kunn.
Þannig stóð er seinast fréttist. Er
ekki annað sýnna en að þessi þjóð-
flokkur, Assyríumenn, sé að mol-
ast niður og hverfa úr sögunni.
—Lesb.
Háskólanám Tyrkja
Endurbætur er nú verið að gera
á öllu fræðslukerfi Tyrklands, sim-
ar 'fréttaritari Manchester Guardian
blaði sínu. Þ. 1. ágúst hætti gamli
háskólinn að starfa, en hann var í
Stambul og var orðinn 70 ára. Nýr
háskóli tók til starfa í hans stað.
Um skeið var í ráði, að koma hin-
um nýja háskóla upp í Angora, en
það varS úr að hagkvæmast þótti að
rífa háskólabyggingarnar í Stambul,
en svo kalla Tyrkir Konstantinopel
(Miklagarð) og reisa aðrar í þeirra
stað. Leitað var aðstoðar svissnesks
prófessors við að koma hinni nýju
háskólastofnun á fót og voru þrjú
ár ætluð til þess að framkvæma
þessi áform. Var og sú ákvörðun
tekin að stofna nýtísku háskóla, svo
að námsfólk í Tyrklandi jjæti átt
kost á að öðlast æSri mentun í stofn-
un, sem í öllu samsvaraði kröfum
tímans i þessum efnum. — Leiðtog-
ar þjóðarinnar i Angora höfðu kom-
ist að raun um, að gamli háskólinn,
Dar-ul-funun, væri orðin úrelt stofn-
un. Æskulýðurinn í landinu hefði
ekki sótt þangað nýjar hugmyndir.
Á öllum sviðum hins tyrkneska þjóð-
lífs hefði verið um breytingar í
framfaraátt aS ræða, en háskólinn
hefði staðið í stað. Hann hefði eng-
an þátt átt í framförum hins nýja
tíma og það væri ekki einu sinni
hægt að þakka háskólanum neinar
framfarir sem vissulega var lærðra
manna hlutverk að vinna að (nýja
stafrófið, málhreinsunin, hinar nýju,
sögulegu rannsóknir o. fl.). Það
væri því augljóst, að stofnun, sem
væri orðin svo á eftir timanum sem
gamli háskólinn, ætti að leggjast
niSur, en í hennar stað að koma ný
mentastofnun, sem teldi sér skylt
að láta sig varða framfaramál nú-
tímakynslóðarinnar, þeirra karla og
kvenna, sem eru að skapa hið nýja
Tyrkland. Það yrði of langt mál
hér, að skýra frá fyrirkomulagi
hinnar nýju mentastofnunar ítar-
lega. Þess skal þó getið, að ekkert
hefir verið til sparað, að gera stofn-
un þessa sem bezt úr garði, og fult
tillit tekið til krafanna um þaö, að
hún geti komið þjóðinni að þeim
notum, sem hinn úrelti, gamli há-
skóli ekki var lengur fær um. M. a.
verður sérstök tungumáladeild í há-
skólanum og er ætlast til þess, að
háskólanemarnir verði fullfærir í
a. m. k. tveimur nútímatungumálum.
Margir þýskir og svissneskir kenn-
arar hafa verið ráðnir til háskólans.
Aðaláherzla verður lögð á að kenna
ensku og þýsku, auk annara nútíma-
mála og göiplu málanna, latínu og
grísku. — Kemal Pasha hefir sjálf-
ur átt frumkvæðið að því, aS Tyrk-
land hefir eignast þessa merku
mentastofnun.
—Vísir.
Rannsóknarleiðangur
Dr. Charcot á “Pourquoi-pas?”
—F ranksa haf rannsóknarskipið
“Pourquoi-pas ?” lagðí af stað héð-
an til Frakklands í gærkvöldi, að af-
loknum rannsóknum sínum í sam-
bandi við pólárið.
Morgunblaðið hitti dr. Charcot,
foringja leiðangursins, i gær í því
skyni að fá upplýsingar um starf-
semi vísindamanna leiðangursins í
sumar, og sagðist honum svo frá:
Þátttaka Frakkiands í pólárinu
hefir farið fram á þann veg, að
sendur var leiðangur fyrir ári síðan
til Scoresbysund, og hélt þessi leið-
angur heim á herskipinu “Pollux,”
sem hér kom til Reykjavíkur fyrir
seinustu helgi og fór á þriðjudags-
morgun. í leiðangri þessum voru
bæði liðsforjngjar úr sjóhernum og
aðstoðarmenn þeirra. í samvinnu
við þennan leiðangur unnu vísinda-
menn þeir, sem með “Pourquoi-
pas ?” hafa verið. Ber fyrst að nefna
segulaflrannsóknir M. Chewallier,
sem beinst hafa í þá átt aS rannsaka
segulinnihald eldf jallamyndaðra
kletta. Hefir hann unnið að öðrum
eðlisfræðisrannsóknum í samvinnu
við M. Devaux, þar á meðal að
jöklarannsóknum og athugunum á
útbláuin geislum. — “Plankton”-
rannsóknirnar hafa verið gerðar af
dr. Parat og M. Drach. Fóru þær
sérstaklega fram í Scoresbysund og
meðfram Blosseville-strönd. Dregið
hefir verið á með vörpum á sörnu
stöðum, og hafa fundist mörg falleg
og einkennileg sjávardýr. Loks hafa
þeir félagar fundið mjög merkilega
steingervinga á eyjunni Milne Land
í Scoresbysund. Stafa þeir frá
sekondera og tertiera tímabilinu.
Chatton, skipstjóri á “Pourquoi-
pas?” hefir framkvæmt mikið af
dýptarmælingum á þeim slóðum, er
vér höfum farið um og víða leiðrétt
eldri skekkjur. Loks hefir verið
tekið mikið af ljósmyndum og list-
málarinn M. Chreston hefir málað
allmikið af myndum frá ströndun-
um.
Ferðin hefir gengið vel, þrátt fyr-
ir óhagstætt veður, Vér höfum ferð-
ast þar, sem ekkert skip af okkar
stærð hefir enn farið, þ. á. m. sömu
leiö, sem danski landkönnuðurinn
Einar Mikkelsen fór í fyrra á miklu
minna skipi. Árangur ferðarinnar
hefir verið mikill og hefir hún auk-
ið miklu við þær niðurstöður, sem
orðið hafa af ferðum vorurn áður,
og vér vonumst til að ferð vor nái
tilgangi sínum í sambandi við pól-
árið.
Vér erum nú á heimleið, en mun-
um brátt halda af stað aftur í nýja
rannsóknarferS.
Dr. Charcot var algerlega ófáan-
legur til að tala neitt um sjálfan sig,
en allir vita, að hann er og hefir alt
af verið lífið og sálin í ferðum
skipsins “Pourquoi-pas ?” enda er
hann eða skipið aldrei nefnd öðru
vísi en hvort í sambandi við annað.
Mbl. 30. ág.
Stórkostlegt jökulhlaup í
Jökulsá á Sólheimasandi
Það er nú komið á daginn, að
tjónið í Mýrdal af völdum vatns-
flóðsins hefir orðið enn stórkost-
Iegra en menn visu um í fyrstu, því
að jökulhlaup hefir komið í Jökulsá
á Sólheimasandi og valdið þar miklu
tjóni.
Blaðið átti i gær tal við Gísla
Sveinsson sýslumann í Vík, og fékk
hjá honum eftirfarandi upplýsingar
um hlaupiö í Jökulsá:
Eigi verður sagt um það með
vissu hvenær þetta hlaup í Jökulsá
hefir komið, en sennilega hefir það
verið á föstudag eða laugardag, eða
aðfaranótt laugardags.
Enginn var á ferð á þessu svæði
þessa dagana, vegna þess að sam-
göngur voru teptar bæði austur í
Mýrdal og einnig undir Eyjafjöll-
um.
Það var Brandur Stefánsson bíl-
stjóri frá Litla-Hvammi, sem kom
fyrstur að Jökulsá eftir hlaupið.
Hann var aS koma í bíl vestan frá
Seljalandi undir Eyjafjöllum. Þetta
var á iaugardag. Var hann mest all-
an daginn að brjótast austur með
Eyjafjöllum; allar sprænur voru
fullar og gekk því erfiðlega að kom-
ast yfir þær. Bakkakotsá hafði til
dæmis brotið skarð í uppfyllinguna
vestan við brúna.
Um dimmumótin á laugardags-
kvöld komst Brandur loks að Jök-
ulsá á Sólheimasandi. En þegar
þangað kemur verður fyrir honum
stórt vatn, vestan við brúna. Hann
fer að kanna vatn þetta, veður út
í það, en það er óvætt. Snýr hann
þá viS á bílnurn og fer heim að
Eystri Jökulsá.
Þegar þeir koma að ánni, sjá þeir
að stórkostlegt hlaup hafði komið í
Jökulsá. Hafði áin flætt yfir allar
eyrar, aldanna á milli og voru jaka-
hrannir til og frá, alla leið frá jökli
og fram í sjó. Ag verksummerkj-
um þeim, sem þarna voru, var Vig-
fús bóndi í Skógum þess fullviss, að
þetta muni hafa verið eitt hið mesta
hlaúp, sem komið hefir í Jökulsá í
manna minnum.
stór áll úr Jökulsá rann fyrir vest-
an brúna; var hann riðinn á sunnu-
dag og skall á bóghnútu.
í hlaupinu hefir áin brotið upp-
fyllinguna við brúarstöpulinn að
vestan á ca. 8 metra löngum kafla.
Þar var þó orðið þurt á sunnudag.
Þá hafði einnig í hlaupinu grafið
undan einum brúarstöplinum—þeim
þriðja að austan—og hafði stöpull-
inn við það sigið um ca. V2 meter
og brúin svignað á kafla að sama
skapi.
Samgöngur teppast nú algerlega
yfir Jökulsá, því að þar er alófært
^firferðar fyrir bíla. Og hætt er
við að állinn fyrir vestan brúna
verði erfiður viðureignar, því að
hann er mikiS niðurgrafinn.—Tak-
ist ekki að teppa ál þenna og veita
og er mikið og rammgert mannvirki.
Jökulsárbrúin var bygð árið 1920,
honum undir brúna, getur hann al-
gerlega stöðvað samgöngur þarna,
brú yfir hann.
og verður þá að setja bráðarbirgða-
Stöplar allir eru úr steinsteypu, en
brúin sjálf úr járni. Brúin er 210
metrar á lengd og kostaði um þá
rniljón króna, enda var hún bygð
þegar dýrtíðin var mest hér.
Oft hafa komið hlaup með jaka-
framburði í Jökulsá síSan brúin var
bygð, en aldrei sakað brúna fyr en
nú.
Skriða fellur á Víkur-
kauptún
Um klukkan 10 í gærkvöldi féll
stórkostlegt skriðuhlaup úr brekk-
unni ofan við kauptúnið i Vík i Mýr
dal. Féll skriðan yfir heyhlöður og
gripahús óg keyrði alt í kaf. Sum
íbúðarhús voru í hættu, en skaðaði
þó ekki og ekkert manntjón varð.
Tvær kýr voru í fjósinu einu,
sem skriðan hljóp yfir og tókst að
grafa aSra lifandi upp úr hlaupinu;
hún stóð fast inn við gaflað og
hafði það hlíft henni. Hin kýrin var
dauð þegar hún náðist.
Steinsteypubrú var verið að
byggja á Deildará í Mýrdal; en
vatnsflóð var svo rnikið í ánni í gær,
að talið var að brúin væri í alvarlegri
hættu.
Stór skriða hljóp á nýja veginn
hjá Fagradal í austur Mýrdal og tók
af veginn á kafla.
Mbls. 8. sept.

INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS

....B. S. Thorvardscm
Árborg, Man
Árnes, Man
Baldur, Man
Bantry, N. Dakota
Bellingham, Wash Thorgeir Símonarson
Belmont, Man
Blaine, Wash Thorgeir Símonarson
Bredenbury, Sask
Brown, Man J. S. Gillis
Cavalier, N. Dak®ta
Churchbridge, Sask :
Cypress River, Man
Dafoe, Sask J. Stefánsson .
Edinburg, N. Dakota....
Elfros, Sask .. Goodmundson, Mrs. J. H.
Garðar, N. Dakota :
Gerald, Sask |
Geysir, Man |
Gimli, Man |
Glenboro, Man J
Hallson, N. Dakota
Hecla, Man ]
Hensel, N. Dakota j
Hnausa, Man j
Hove, Man 1
Húsavík, Man
Tvanhoe, Minn |
Kandahar, Sask J. Stefánsson j
Langruth, Man j
Leslie, Sask j
Lundar, Man
Markerville, Alta ■
Minneota, Minn
Mountain, N. Dakota... J. J. Myres
Mozart, Srisk
Narrows, Man
Oak Point, Man.. . A. J. Skagfeld
Oakview, Man
Otto, Man
Pembina, N. Dakota I
Point Roberts, Wash |
Red Deer, Alta |
Reykjavík, Man |
Riverton, Man |
Seattle, Wash I
Selkirk, Man |
Siglunes, Man |
Silver Bay, Man
Svold, N. Dakota
Swan River, Man
Tantallon, Sask
Upham, N. Dakota
Vancouver, B.C
Víðir, Man :
Vogar, Man 1
Westbourne, Man f
Winnipeg Beach, Man... «
Winnipegosis, Man
Wynyard, Sask ..
1