Lögberg - 08.03.1934, Blaðsíða 5

LÖGBEUG, FIMTUDAGINN 8. MARZ, 1934.
5
Úr ríki náttúrunnar
Við heiÖbláan himinn í Ástralíu
svifu tveir örsmáir dílar; þeir hnit-
uöu hinga hvor í kring um annan og
svifu léttlega um loftiÖ. Þeir nálg-
uðust, stækkuÖu, og mátti þá sjá að
þetta voru tveir fuglar. Þeir liðu til
jarðar ,og vindur hvein við síðústu
vængjatökin, áður en þeir settust á
lim af visnuðu “coolibah”-tré.
Þetta voru tveir ástralskir ernir,
mikilfenglegastir fugla af því kyni,
i víðri veröld. Þeir eru stórvaxnari
en bæði evrópisku og amerísku ern-
írnir og þrifast i vissum héruðum
í Ástraliu. Þeir mælast 11 fet og g
þumlunga milli útþandra vængja og
40 þumlunga frá nefi aftur á stél.
Þetta eru tignarlegar skepnur, en þó
fyrirlitlega grimmar; hjarta þeirra
er hart sem tinna, og dauðinn fylgir
fast á eftir, þar sem þeir ná að beita
stálbeittum klónum.
Karlfuglinn fór á veiðar. Úr 5000
feta hæð sá hann vítt yfir lönd. Tíu
mílur í burtu eygði hann sauðahjörð
á beit. Á sterkum vængjum sveif
hann í áttina niður að bráð sinni,
hægði svo flugið og sveif í hringjum
yfir hjörðinni meðan hann valdi úr
hópnum. Aftast í hjörðinni var
ær með viku-gamalt lamb; hún
heyrði vængjaþytinn fyrir ofan sig
og ærð af hræðslu tók hún undir sig
stökk, til að forða sér inn í hjörð-
ina. Um tuttugu fet hljóp hún, en
svo sneru hún við til að leita að
lambinu sínu. Hún horfðist í augu
við dauðann.
Örninn hafði læst klónum í síðu
lítilmagnans. Heljartök hans höfðu
dregið allan þrótt úr lambinu, svo
það féll til jarðar. ÞaS kiptist til,
en gerði þó litla tilraun til að forða
sér. Móðirin horfði á þennan leik;
hún heyrði hálf-kæft jarm lambsins,
og eftir litla stund lá það lifvana á
jörðinni. Yfir lambsskrokknum
stóð fiðrað ferlíki með hálf-þanda
vængi og gapandi nef; í augum
þess brann eldur ilsku og græðgi.
Móðirin stappaði niður fótunum og
blés.
Örninn gaf henni engan gaum;
hann beygði sig niður, stakk nef-
inu inn í lær lambsins og risti í einu
upp að lend og gleypti kjötflyksur
af því. Hann læsti klónum í bráð
sína. spyrnti við jörð og þandi væng-
ina til flugs. Með þéttum vængja-
tökum bar hann veiði sína heim á
leið.
Hann flaug nú lægra en að vanda,
og leið hans lá yfir smálæk einn.
Hrafn átti hreiður sitt í limi
“coolibah”-trés, sem stóð á lækjar-
bakkanum. Hrafninn er kallaður
hræfugl og sorp-æta, en egninn get-
ur réttilega brugðiS honum um hug-
leysi. Þegar konungur fuglanna
flaug þarna yfir, lét hrafninn ekki
á sér standa; hann réðist að ernin-
um með hatursfullu gargi, hann
lagði drumslegu nefinu að ysta liðn-
um í arnarvængnum, (samsvarandi
úlfnlið manna) þar er örninn veik-
astur fyrir. Ef hann aðeins gæti
höggvið á liðinn, mundi það lama
andstæðinginn. Hrafninn brann af
hatri, sem jókst við tilhugsunina um
bráð arnarins. Hann rendi sér að
erninum, gerði margar atrennur, og
oft lá nærri að hann kæmi höggi á
arnarvænginn. Hatur hrafnsins
magnaðist; hann gerði síðustu árás-
ina. Örninn tapaði fluginu augna-
blik; barði vængjunum títt, sveif
niður á við og náði ■jafnvægi. Undan
vængjum hans féll svartur hnoðri,
sem sentist í loftköstum að jörðu.
Örninn hélt leiðar sinnar. Hrafn-
inn hrapaði fimtíu fet, náði fluginu
aftur og flaug hljóður til hreiðurs
síns; hann hafði íengið nóg af þess-
um viðskiftum.
Örninn flögraði stundarkorn yfir
hreiðri sínu; svo lét hann lamb-
skrokkinn falla til jarðar, flaug og
settist á trjágrein skamt frá. Þar
sat hann og horfði á maka sinn flá
lambið með ótrúlegri f imi; hanii sá
hann skera holdið frá beinunum,
með beittu nefinu. Örninn hristi sig
og hóf sig til flugs á ný. Ekki nægði
eitt lamb handa fullþroska erni.
Hann varð að veiða meira.
Hátt í lofti flaug örninn tignarleg-
ur, í stórum hringjum, hann var að
sjá sem örsmár depill í himinblám-
anum. í litlu skógarrjóðri var
hjörð af pokadýrum, sem leituðu í
forsælu undir trjánum i útjaðri
skógarins. Karldýr eitt hafði for-
ustu, en rétt á eftir komu tvö hálf-
vaxin kvendýr, þau hoppuðu með
gleðilátum í humátt á eftir forustu-
dýrinu. Þar næst komu tvö full-
þroska kvendýr, sem báru ungviði
sín i pokum framan á kviðnum, en
á eftir þessum kom enn eitt kven-
dýr og hoppaði afkvæmi þess við
hlið þess. Örninn sveimaði yfir
hjörðinni, svo flaug hann lágt með
jörðu og rendi sér að ungviðinu,
sem var nú örskamt frá móðurinni.
Örninn hjó að dýrinu meðan það var
á stökki. Án þess að sleppa vængja-
tökunum stöðvaðist hann augnablik
á herðum dýrsins; svo f laug hann
og settist upp í tré skamt frá. Hann
hafði gert það sem duga átti. Nú
beið hann. Pokadýrið hoppaði á-
fram, snerist nokkrum sinnum
hringinn í kringum sjálft sig, og féll
svo til jarðar í dauðateygjunum.
Örninn hafði lagt nefinu gegnum
hryggjarliSinn og skorið sundur
jnænuna.
Örninn flaug þunglamalega burtu
að lokinni máltíð. Á jörðinni láu
sundurtættar leifar af dýrinu. Það
var rifið á hol, sem er víst merki arn-
arins. Holdið var rifið af öðrum
bógnum svo skein í hvítt og gljáandi
beinið.
Örninn fæddist á pokadýrs-
skrokknum alt að viku tíma. Hrafn-
ar og aðrir hræfuglar sóttu einnig
að skrokknum, en þegar konungur
fuglanna settist að máltíðum, dróu
aðrir fuglar sig í hlé. Örninn kom
SAXI I HÖNDUM
Kuldablöðrur og Frostbólga
Læknast fljótt með Zam-Buk
Ointment 50c Medicinal Soap 25c
reglulega þar til aðeins voru ber
beinin eftir.—
Örninn flaug vítt yfir lönd. Á
ferS sinni sá hann sauðahjörð á beit
á sléttu nokkurri; aftast í hjörðinni
var sauður einn haltur. Öminn flaug
í kringum sauðinn, og stundum svo
nærri að hann snart hann með
vængjunum. Sauðurinn kastaði
höfðinu aftur á bak, hljóp og stefndi
inn í miðja hjörðina. Þungi lagðist
á hann og klær, beittar sem stál, læst-
ust um lendar hans. Örninn hjó
nefinu inn úr ull og skinni, inn í
lifandi holdið.
Álengdar kom maður hlaupandi
og hrópaði hátt. Örninn skotraði
augunum í áttina til mannsins, eins
og hann mældi fjarlægðina; svo
hjó hann nefinu 1 síSu kindarinnar
og dró út innýflin. Blóð slettist um
höfuð arnarins; hann reif og gleypti
stórt flykki af holdinu.
Maðuinn nálgaðist. Örninn fjar-
lægðist bráð sína, sem honum fanst
hann þó hafa unmð til. Þegar fugl-
inn hófst til flugs sást eldblossi og
hvellur kvað við. Höglin dundu á
erninum, en f jaðra-brynjan hans var
sterk, hún gat varið hann fyrir kúlu
úr .22 riffli á 80 metra færi. En
erninum var nú nóg boðið; hann
flaug á brott.
Næsta dag kom örninn þangað
sem sauðurinn lá. Örninn vitjar ætíð
bráSar sinnar. Hann sveif yfir sauð-
arskrokknum. Hrafnar görguðu að
honum, en niðri á jörðunni sátu
þrir fálkar að máltíð. Örninn settist
hjá skrokknum. Hrafn einn var þar
nálægt, dauðveikur. Þegar örninn
kom hörfuðu fálkarnir frá; þeir
riðuðu á fótunum. Örninn nálgaðist
dauðu kindina. Skrokkurinn hafði
verið rifinn sundur og hinir matar-
meiri hlutar hans láu nú vel við
snæðingi. ASrir fuglar höfðu fen£-
ið sér bita. Örninn var ekki mat-
vandur; hann reif í sig af mikilli
græðgi.
Þegar hann hafði étið um stund
varð hann skyndilega dauðþyrstur.
Það var sem innýfli hans loguðu.
Það má vera að hann hafi fundið
ramt bragð af kjötinu, en ef svo var
þá gaf hann því lítinn gaum. Hann
át nú með enn meiri áfergju en áð-
ur; hann ætlaði aS seðja hungur sitt
áður en hann fengi sér að drekka.
Álengdar láu fálkarnir þrír, dauðir,
en örninn tók ekki eftir þeim.
Hann 'sneri frá bráð sinni; hann
tapaði valdi yfir hreyfingum sinum,
og taugakippir fóru um allan líkam-
ann. Það var sem eldur brynni ’ú
iðrum hans. Hann várð að ná til
vatns. Hann reyndi að hefja sig
til flugs, en vængirnir kiptust til
hálf máttvana. Örninn var ekki
hræddur, en nú greip hann hamslaus
reiði. Hann barði vængjunum ákaft
og þyrlaði upp rykinu. Annað æðis.
kast kom á hann ; hann kastaSist upp
í loftið og féll svo niður á bakið.
Þarna lá hann með útbreidda vængi,
hristi nefið og sparkaði með fótun-
um út i loftið,—hann lá hreyfingar-
laus og örendur.
“Einum færra,” sagði maður, sem
beygði sig niður og skar klærnar af
erninum. Hann hafði eitrað fyrir
örninn, í sauðarskrokknum.
Þýtt úr Rcarders’ Digest.
x.
SKIPASTÓLL
íslenzkur telur hagstofan að hafi
verið þessi árið 1933: 83 gufuskip,
611 mótorskip og 4 seglskip, eða
samtals 698 skip, 40,114 tonn brúttó.
Fækkað hafði á árinu um 2 gufu-
skip og 9 mótorskip, eða alls um 11
skip, en þrátt fyrir það hafði tonna-
tala þó aukist um rúmlega 1,000
tonn. Koni það til af því að á ár-
inu bættust skipastólnum tvö allstór
gufuskip til farmflutnings. Var
annað þeirra “Edda”, er strandaði
við Hornaf jörð um daginn.—Dagur.
Ur bænum
Mr. og Mrs. Grímur Sigurdsson
frá Foam Lake, Sask., komu til
borgarinnar á laugardagsmorguninn.
Hr. Sigurður Skagfield syngur í
Auditorium á þriðjudagskveldið
kemur í sambandi við Automobile
sýninguna. Söngnum verður út-
varpað frá Richardsons stöðinni.
Takið eftir auglýsingu blaðsins
um þau kostaboð, sem nýir kaup-
endur eiga völ á. Auglýsingunni
hefir verið breytt ofurlítið og ættu
þeir, sem henni vilja sinna, að lesa
hana nákvæmlega.
Gabríel Gabrielsson frá Leslie var
einn í hópnum, sem kom frá Vatna-
bygðum í Saskatchewan á laugar-
daginn.
Jón Sigurðsson félagið, I.O.D.E.,
heldur bridge drive og dans á mánu-
daginn 12. marz, kl. 8 e. h.
Gjafir tiLBetel
Ónefnd kona í Hólabygð,
Sask.....................$ 1.00
Áheit frá ónefndri, Minnesota 5.00
Vinur á Gimli .............. 20.00
Miss E. Sanford, Winnipeg 5.00
Miss Margrét Vigfússon, Gimli,
1 Mirror og Electric Iron.
Mrs. N. O. Bjerring, Gimli, 1 tylft
teskeiðar.
Dr. og Mrs. B. J. Brandson, Wpg.
16 pd. turkey.
Innilega þakkað,
7. Jóhatmesson, féh.
675 McDermot, Wpg.
Kennarar og nemendur Jóns
Bjarnasonar skóla efna til samkomu
i samkomusal Fyrstu lútersku kirkju
á Victor St., á þriðjudaginn í næstu
viku (13. þ. m.). Samkoman hefst
kl. 8 að kvöldinu. Til skemtunar
erður söngur og leikur; Mr. Harald
J. Stephenson flytur ávarp í sam-
bandi við leikinn. Aðgangur er 25
cents. Góðgjörðir veittar öllum,
sem koma. Menn mega eiga von á
góðri og fjölbreyttri skemtun.
Nokkrar greinar hafa borist blað-
inu, sem ekki var kostur á að birta
að þessu sinni. Þær birtast í næsta
blaði.
Mrs. C. P. Paulson frá Gimli,
Man., kom til borgarinnar í vikunni,
og dvelur hér nokkra daga.
Hin árlega Betel-samkoma var
haldin siðasta fimtucjagskvöld í
Fyrstu lútersku kirkju. Dr. B. J.
Brandson stýrði samkomunni. Sam-
koman var allvel sótt og hin skemti-
legasta. Maryland Quartette söng
mörg lög og tókust flest vel. Mr.
Pálmi Pálmason lék á fiðlu af mik-
illi snild, og Miss Valdine Conde
spilaði á piano. Hún er enn barn-
ung, en gædd sérstökum hæfileikum
á þessu sviði. Miss Beth Hunter
skemti með upplestri. Ágætar veit-
ingar voru fram bornar í fundarsal
kirkjunnar á eftir.
Nýárskveðja til
kristniboðsvina
Það er alveg óhætt að gera ráð
fyrir því, að margir kristniboðar í
Kína byrji ársskýrslu sína að þessu
sinni með þeirri staðhæfingu,»að
liðið ár hafi veriS blessunarríkasta
og að öllu leyti ánægjulegasta árið
þeirra í þjónustu kristniboðsins.
Það verður sannað með tölum,
að sett hafa verið ný met hvað ytra
gengi snertir; t. d. voru liðuglega 50
manns fullorðinna skírðir í kalli
kristniboða ykkar, eða helaiingi
fleiri en 1932. En trúarvakning-
arnar víða um land, (innan safnað-
anna einkanlega), bera það með sér
að kristindómurinn hefir fest rætur
í hjörtum ótal manna hér til lands.
Fleiri menn munu nú sanfærðir um
það en nokkru sinni fyr, að sigur
kristnu trúarinnar er eina framtíð-
arvon þessa elzta og mesta þjóðfé-
lags heimsins.
Það varð ekki okkar starfi að sök
þótt bændaherirnir, eða varðsveitir
Kveld-dýrð
1 eimlestar sæti sat eg
er sólin í vestri hneig
sem lifandi glóhærð gyðja,
svo guðlega fagureyg.
Hún fléttaði ljósa lokka
um leið og hún kvaddi hljótt,
og skrifaði á skóg og engi
að skilnaði: “Góða nótt!M
Og drevmandi lagðist Dagur
í dúnmjúka Ránar sæng;
um hláloftið nóttin breiddi
sinn blessandi hvíldar væng.
Og himininn öllu ofar
eg eygði sem helgan vörð;
svo alskygn og friðar fagur
hann faðmaði þreytta jörð.
Mér heiðríkja bjó í huga,
eg horfði’ út í víðan geim;
sem lifandi, léttur fákur
var lestin, sem har mig heim.
Við sjálfan mig hljótt eg sagði.
—‘því sælan var þúsundföld—
“Hve dýrðlegur var þe&si dagur!
Hvað drottinn er góður í kvöld! ’ *
Sig. Júl. Jóhannesson.
þorpanna, berðust innbyrðis aðeins
örfáa kílómetra fyrir sunnan bæinn.
Einn læknanna frá sjúkrahúsi okk-
ar í Laohokow, var þá hér um tíma,
og haf ði um 150 særðra manna und-
ir hendi. Lækningastofu er nýbúið
að opna hér á stöðinni; norski lækn-
irinn verður hér tvo mánuðina
fyrstu, en svo mun hjúkrunarkona
taka við því verki, og læknirinn
koma að eins við og við. Samkomu-
salur er við hliðina á lækningastof-
unni, en kínverskum trúboða hefir
verið falið að tala þar máli Krists
bæði á hátíðlegum samkomum og í
einkasamtali. við menn.
Alls hafa verið haldin 12 trúar-
bragðanámskeið fyrir trúnema, en
síasta námskeiðið byrjaSi hér
á aðalstöðinni þriðja dag jóla.
Á því námskeiði eru alls 53 ungra
manna frá útstöðvunum; aðalnáms-
greinir eru kver og biblíusögur, og
nokkrar námsgreinir efstu bekkja
barnaskólans. Héðan ganga 8 ungl-
ingar í æskulýðsskólann á nágranna-
stöðinni í Nanyang, og verða þar í
6 mánuði. Von er um að sumir
þeirra séu trúboðaefni og fari síðar
í biblíuskóla.
Starf hefir verið hafið á tveimur
útstöðvum, sem lengi lágu í eyði
sakir ræningja-óeirða, og má þá
heita að verk trúboðanna í þessu
umdæmi sé nú loks komið í líkt horf
og þegar gengi þess var mest, nfl.
fyrir stjórnarbyltinguna 1927. Pré-
dikunarstöðvar eru í fjórum stærstu
þorpunum og reglugundnar sam-
komur því haldnar á viku fresti á
alls ellefu stöðum. Námskeiðun-
um hefir venjulega verið lokið með
nokkurra daga vakningasamkom-
um. Sú trúarhreyfing, sem hér byrj-
aði fyrir tveimur árum, virðist ekki
hafa náð hámarki sínu enn þá. Sam-
komur eru svo vel sóttar að alstaðar
er húsfyllir, og gildir einu hvort
heldur er á virkum dögum eða helg-
um, siðla dags eða árlegis. En fá-
fræði manna í trúarefnum tefur fyr-
ir komu Guðs rikis hér, öllu öðru
fremur, því að svo mikil rækt lögð
við námskeiðin.
Hér á stöðinni hefir verið biblíu-
skóli tvö undanfarin ár fyrir kín-
verska kventrúboða, en skólastýran
er norsk kenslukona. Þessum skóla
verður sagt upp í næsta mánuði, en
nemendurnir flestir hafa áður tekið
virkan þátt í trúboðinu, og verður
félagi okkar nú mikill liðsauki að
þeim.
Kristniboði ykkar hefir sjaldan
verið heima frá því er við komum
heim úr sumarleyinu og til jóla. En
degi siðar en þetta er skrifað verð-
ur hann lagður af stað í langferða-
lag og gerir ráð fyrir að vera að
heiman i 3 mánuði. Eg hefi lofað
að halda samkomur á nokkrum
kristniboðsstöðvum í öðru héraði;
fer þangað fótgangandi og verð,
þrjár vikur á leiðinni.
Með kærri kveðju okkar hjóna og
einlægum blessunaróskum,
Herborg og Ólafur Ólafsson.
Tengchow, Honan, China,
12. janúar, 1934.
Have< ’GOODGARDEN
1 tyentijcfEw* uthinq Fresh- M/ 'j&U
g Overstze PacAe AYDENSE Onl'l 3-4' edsj
PER PACKET iO*
Meira en 150,000 ánægðir viS-
skiftavinir 3ÖnnuSu aftur, áriS
sem leiS, aS McFayden fræiS er
þaS bezta. Margir höfSu áSur
borgaS 5 til 10 cents fyrir pakk-
ann og héldu aS minna mætti ekki
borga til aS fá gott útsæSi. Nú
er óþarfi aS borga meira en 2%,
3, eSa 4 cents fyrir flestar teg-
undir af fræi.
Lágt verS eru þó ekki beztu
meSmælin meS McFayden fræinu,
heldur gæSi þess.
FrækorniS er lifandi, og því
fyr sem þaS kemst til þeirra, sem
þaS nota, þess betur vex þaS og
dafnar.
Breytingar á útsæSislögum
heimta ,nú aS útsæSi sé merkt
meS ártali og mánaSardegi. petta
gerSi okkur ekkert. Alt okkar
útsæSi er nýtt.
Ef aS McFayden fræiS væri
sent til kaupmanna í stórum
kössum, þá ættum vér jafnan
mikiS af bví fyrirliggjandi á
hverju sumri.
Ef svo þessu fræi væri hent,
myndum viS skaSast og yrSum
þvl aS hækka verSiS á útsæSisfræi
okkar.
Ef viS aftur á móti geymdum
þaS, yrSi þaS orSiS gamalt næsta
vor, en gamalt fræ viljum vér
ekki selja.
pess vegna seljum vér fræiS
beint til ykkar.
BIG 25c Seed Special
TIu pakkar af fullri
stærS, frá 5 til 10 centa
virSi, fást fyrir 25 cents,
og þér fáiS 2 5 centin til baka meS
fyrstu pöntun gegn “refund cou-
pon,” sem hægt er aS borga meS
næstu pöntun, hún sendist meS
þessu safni. SendiS peninga, þó
má senda frlmerki. Safn þetta er
falleg gj8f; kostar lltiS, en gefur
mikla uppskeru. PantiS garS-
fræ ySar strax; þér þurfiS þeirra
meS hvort sem er. McFayden
hefir veriS bezta félagiS slSan
1910.
NEW-TESTED SEED
Hvery Packet Dated
BEETS—Detroit Dark Red % oc.
Sows 23 ft. of row.
CARROTS—Chantenay Half Long
% oz. Sows 25 ft. of row.
CUCUMBER—Early Fortune, %
oz. sufficient for 100 plants.
LETTUCE—Grand Rapids, % oz.
Sows 50 ft. of row.
ONION—White Portugals Silver
Skin % oz. Sows 15 ft. of row
ONION—Yellow Globe Danvers,
% oz. Sows 15 ft. of row.
PARSNIP—Sarly hort Round, 14
oz. Sows 40 ft. of row.
RADISH—French Breakfast, 14
oz. Sows 25 ft. of row.
SWEDE TURNIP — Canadian
Gem„ % oz. Sows 75 ft. of row.
TURNIP—Wihte Summer Table,
% oz. Sows 50 ft. of row.
pað nýjasta og ðezta. peir, sem
vilja það nýjasta og bezta vilja
eflaust kynria sér nýpustu teg-
undir af Sweet Corn, Early Beans
og Stringless Beans, sem búnað-
arskóli Manitoba hefir ræktað og
reynst hefir oss ágætlega.
GEFINS—Klippið út þessa aug-
lýsingu og fáið stóran pakka af
fallegasta blómafræi gefins.
Mikill spamaður í þvi að senda
sameiginlegar pantanir.
McFayden Seed Co. Winnipeg
ijSií/A
Ein fimm punda
f ata varnar heilu
hlassi frá
skemdum
Á hverju ári er innihaldi mörg hundr-
uð járnbrautavagna fleygt vegna myglu.
Þennan skaða má varast með því að
þvo útsæðið úr Standard Formaldehyde
blöndu.
Notið ætíð Standard Formaldehyde.
Það kostar aðeins litla fyrirhöfn, en
varnar því, að uppskeran eyðileggist.
Pantið það frá kaupmanni yðar.
Standard Pormaldehyde mœtir 'óllum
ákvccðum Pest Control laganna.
4
standard
^RmaldehypI
&
too per cent Effective
Drepur
myglu
Látið ekki Formalde
hyde fara til spillis.
Lítill mælír kostar
aðeins 5 cents hjá
kaupmanninum.
14!*-w
ASK YOUR DEALER
STANDARD CHEMICAL CO. LTD.
Montreal WINNIPEC Toronto
\