Lögberg - 01.11.1934, Blaðsíða 7

LÖGBEKG, FIMTUDAGINN 1. NÓVEMBER, 1934.
7
Nýasta loftskipið
Saga þeirra loftferðatækja, sem
eru léttari en lofti'S hefst með flug-
belg þeirra Montgolfiersbræðra, er
þeir gerðu árið 1783. Þeir notuðu
sér þá staðreynd, að allir hlutir
þenjast út viS hita og léttast þess-
vegna í hlutfalli við rúmmál, til
þess að lyfta fyrsta flugbelg sínum
—"notuðu upphitað loft til þess að
lyfta loftbelgnum. Og i svona tæki
komst de Rozier, fyrstur allra
manna upp í loftið, þó lélegt væri.
Um sama leyti gerði annar fransk-
ur maður, Charles að nafni betri
flugbelg og í honum var farin fyrsta
flugferðin yfir Ermasund, árið
1785. Loftbelgir voru i fyrsta sinn
notaðir til hernaðar í orustunum við
Charleroi 1794 og frægir voru loft-
belgirnir orðnir frá umsátrinni um
París 1870—’71, er þeir voru not-
aðir til aö flytja fólk og póstflutn-
ing úr hinni umsetnu borg. Voru
164 manns fluttir loftleiðis frá
París meðan á umsátinni stóð.
Nú eru loftbelgirnir úr siigunni,
sem samgöngutæki. Þeir eru að vísvt
notaðir ennþá til/ veðurathugana,
látnir fara upp í háaloftin með sjálf-
virk veðurathugunartæki. sent skrá-
setja hitastig, loftþyngd og þess-
háttar á leið sinni. Og sú tegund
loftbelgja, sem nú vekur mesta at-
hygli eru háloftbelgirnir, sem Pic-
ard prófessor gerði fyrstur en marg-
ir hafa gert sér síðan og komast upp
í háloftin—“stratosfæruna” — vfir
16 kilómetra frá jörðu. Eru þeir
Ómissandi tæki til háloftsrannsókn.
anna og eiga eflaust meiri framtíð
fyrir sér í þeirri grein en marga
grunar.
En svo eru loftbelgirnir líka
brautryðjendur merks samgöngu-
tækis — loftskipanna. Þetta hvort-
tveggja byggist á nýtingu þess, að
til eru lofttegundir, sem eru léttari
en andrúsloftið. En loftskipin hafa
það fram vfir loftbelgina, sem bár-
ust fyrir loftstraumnum að þau geta
farið hvert sem þau vilja, eru knú-
in áfram með vélaafli og láta að
stjórn. En einmitt þetta. að fá loft-
skipin til að láta að stjórn reyndist
einna erfiðasti þröskuldur í þró-
unarsögu þeirra.
Fyrstu loftskipin voru smíðuð
með engri eða aðeins lítilli grind í
belgnum. Þau voru að kalla úr sög-
unni. En sú gerð loftskipa, sem af
sífeldri þróun hefir aö segja, er
kend við Zeppelin greifa, sem fékk
lausn úr þýzka hernum árið 1890,
þá 43 ára gamall, til þess að geta
helgað sig eingöngu tilraunum sín-
um með loftskipasmíðar.
Aðaluppgötvun eða tilbreytni
Zeppelins í þessurn smíðum var sú,
að hann setti fasta grind í loft-
belginn og gerði hann lengri og
mjórri en loftskip þau, sem áður
höfðu verið smíðuð og í stað þess
að hafa eitt lofthólf gerði hann þau
mörg, svo að skipinu væri ekki
hætta búin þó að eitt eða fleiri yrði
lekt. Fyrsta Zeppelinskipið, sem
bygt var 1898—1900 var 126 metr-
ar á lengd, 12 m. í þvermál og rúm-
aði 11,000 rúmmetra af lofti. Það
hafði tvo 16 hestafla hreyfla og gat
komist 30 km. á klukkustund. Þetta
loftskip eyðilagðist i lendingu nokk-
urra vikna gamalt, en Zeppelin hélt
áfram að smíða. Yrði of langt að
rekja þá raunasögu alla, skipin
brotnuðu í spón eða fuku hvert eftir
annað en Zeppelin gugnaði ekki.
Og í ófriðarbyrjun 1914 áttu Þjóð-
verjar 20—25 loftskip. Þeir bættu
ákaft við þann flota á stríðsárun-
um og fullkomnuðu þau mjög, þau
stækkuðu frá ófriðarbyrjun til 1918
úr 20,000 rúmmetrum upp i 68,000,
vélaaflið óx úr 600—7°° hestöflum
upp í 1200 og hraðinn úr 80 km.
upp í 130.—
Merkasta fyrirbrigðið í sögu loft-
skipanna síðan striðinu lauk er
“Graf Zeppelin,” sem smíðaður var
að fyrirsögn dr. Eckeners, sem ver-
ið hafði yfirverkfræðingur Zeppe-
lins greifa og tók við stjórn loft-
skipasmíðastöðvarinnar eftir lát
hans, 1917. Hefir honum tekist að
sýna fram á það, með ferðum sín-
um á “Graf Zeppelin” að loftskipin
eiga tilverurétt sem samgöngutæki.
Því að eigi aðeins hefir hann siglt
skipinu oftar en einu sinni kringum
jörðina og farið svo oft y.fir At-
lantshafið á því, að menn eru hætt-
ir að veita slíkum ferðum athygli,
eða hafa tölu á þeim, heldur hefir
hann einnig nú síðastliðið sumar
haldið uppi reglubundnum áætlun-
arferðum milli Þýzkalands og Suð-
ur-Ameríku. Fyrsta ferðin yfir
Atlantshafið gengu að vísu skrykkj-
ótt, en nú virðist hafa verið séð við
öllum hættum og fólk telur það enga
lífshættu að setjast um borð í
“Greifann” og sigla yfir skýjunum
yfir sunnanvert Atlantshaf. Og
þegar skipið fer skemtiferðir, svo
sem það hefir gert til íslands og
annara norðurlanda, þá fá jafnan
færri far en vilja.
Og nú er verið að auka þennan
flota og stækka og fullkomna skip-
in. til þess að geta aukið loftsam-
göngurnar og tekiS upp áætlunar-
ferðir á fleiri leiðum. Það fyrsta
af þessum skipum verður fullgert í
marz og heitir “L. Z. 129”. Þetta
loftskip verður það stærsta, sem
smíðað hefir verið í heiminum,
stærra en “Graf Zeppelin” eða drek-
ar Breta og Bandaríkjamanna. Til
| samanburðar við hin fyrstu loft-
! skip Zeppelins greifa má nefna að
I það hefir f jóra hreyfla og er hver
! þeirra 1200 hestar að afli. Eru
þeir smíðaSir í Daimler-verksmiðj-
unum þýzku og brenna hráolíu, sem
| er bæði ódýrari og hættuminni en
| bensin. Skipið verður fylt með
vatnsefni undir fyrstu ferð sína til
Ameríku, en þar verður fylt helium
á belgina í staðinn. Hefir það þann
kost, að það er óeldfimt. En það er
i að kalla ófáanlegt í Evrópu, en
finst víða í Ameríku. Loftskip
])etta á að halda uppi áætlunarferð-
I um til SuSur-Ameríku. eins og
j “Graf Zeppelin,” en auk þess er því
ætlað að fara í landkönnunarferð
1 inn í óbygðir Brazilíu, sem enginn
hvítur maður hefir augum litið áð-
ur. Félagið hygst að snúða fleiri
skip og nota þau í áætlunarferðir til
Austur-Indlands.
—Fálkinn.
Brekráð hin nýju
Eftirfylgjandi grein birtist í Mon-
treal Witness fyrir stuttu:
Allskonar fjárhættuleikir gerast
nú tíðir um heim allan. Brekráð
þessi eru og að ná sér niðri í hugum
j margra i Canada. Eiga sök á því
ekki sízt skólar og sjúkrahæli. Andi
| sá, sem hér ræður er með öllu illur.
j Hættuleikir eru margir fyrir, þótt
1 ekki sé leitast við að bæta við það.
j Fjármunalegir áhættuleikir (gambl-
ing) einum til arðs revnast ætíð upp
á kostnað einhvers annars. Þessi
f járbrallsandi á ekkert skylt við háa
og heiðarlega fjárhags viðleitni.
Hann er vaxinn af sömu rót og hin
blákalda singirni, sem leiddi til
krossfestingar Drottins vors og
frelsara Jesú Krists. Þó tekur út
yfir að skólar og líknarstofnanir
j skuli gera sig seka í því að vera
, hluthafar í þessum ránfeng (spoils).
! Og að almennar stofnanir, sem eiga
! að stuðla að almennri upplýsing og
j Hkamlegri heilsubót skuli dirfast að
j skapa lítilsvirðingu fyrir hlutverki
1 sínu á þennan hátt. Er það í fylsta
! 'úáta lastsamlegt. Það er að leita
! úðs hjá Egyptum, eins og mælt var
■ til forna. Og afleiðingin sú sama
j ætíð, að þeir sem það gera fyrirgera
j eigin frelsi fyr eða síðar.
Til eru menn þeirrar skoðunar, að
því sé bót mælandi að gera rangt í
smáu til þess að mikið gott hljótist
af. En nálega enginn mun þó dirf-
ast að halda fram þeirri kenning,
að það sé hægt að afsaka það, að
valda almennri siðspilling og lágum
ógöfugum hugsunarhætti meðal al-
mennings, ef það kynni að flytja
einhvern fjármunalegan arð viss-
um heilbrigðisstofnunum. Getur
ekki farið hjá að menn rnunu vissu-
lega hætta að leggja fríviljuglega fé
fram þessum stofnunum til stuðn-
ings, ef þessu heldur áfram. Kirkju.
sóknir og safnaðarfélög eru nú þeg-
ar farin að reka sig á þetta. Og ef
reynsla sú, sem nú er fengin í þessu
bendir til þeirrar afstöðu, sem al-
menningur að líkindum tekur gagr -
vart öllum fjárglæfra aðferðum í
nafn guðs og góðra verka, fer að
líkindum svo um síðir, eftir að menn
bafa brent fingur stna á þessum
brekráðum og fjármálabraski, að
menn gera almenn samtök til þess
að leggja niður allar stofnanir og
gera útlæg braskmál öll og flagara.
Þótt hægt sé að blekkja suma
endalaust og jafnvel flesta um tíma,
kemur þó að því, að ekki verður
unt að blekkja alla nema um tíma.
Það konta frarn um siðir menn og
konur, sem með fullri djörfung
dirfast að ganga i berhögg við þenn-
an stórkostlega ósóma. Og hver
mun geta borið fult traust til þess
og verið fullviss um það, að fjár-
brasks fyrirkomulag þetta sé hrekk.
laust af þeirra hálfu, sem standa
fyrir því? Auðvitað er alt útbúið
sem tryggilegast að útliti til. En
menn vita að það sannast ávalt mál-
tækið: “Slægur etur slægt mat.”
Að þeir, sem teljast hyggnir í þess-
um fjárglæfra sökum láta þó iðu-
lega blekkjast af sér slægari mönn-
um. Ekki skortir ráð til þess. Fjár-
munalegur ávinningur, sem veldur
öðrum taps; mörgum, sem ekki
skulda manni neitt, er ósómi verstu
tegundar, ósiðferði á háu stigi og
strang ókristileg aðferð til þess að
komast yfir eignir og metorð og fé.
Það er eftirtektarvert, hve margar
safnaðarsto'fnanir gera sig seka í
þessum ósóma.
Þ. 10. þessa mánaðar héldu ráð-
gjafar Ontario-fylkis fund með sér
og ákváðu að róa að því öllum ár-
um, að lög yrðu samin innan fvlk-
isins, og með því móti- að ganga
vægðarlaust í berhögg við alla f jár-
brasksmenn og alla, sem gerði sig
seka i allri ósiðsamlegri fjármála-
legri aðferð í hvaða mynd sem er.
S. S. C.
Vonarsteirninn
Illræmdur gimsteinn, sem veldur
margs konar böli—eftir því
sem sögur segja.
“The Hope Diamond” (vonar-
steinninn) heitir blár 44^2 karat
demant, sem er einn af hinum ill-
ræmdustu gimsteinum veraldar, og
eiga þó álög að liggja á mörgum gim
steinum. Um þennan stein er það
sagt, að hann liafi valdið öllum eig-
endum sínum frá því um miðja 17.
öld, alls konar böli og sorgum.
Steinninn er kominn frá Asíu og
Loðvík 14. Frakkakonungur keypti
hann. Síðan er sagt að steininum.
hafi fylgt morð, geðveiki, sjálfs-
morð, örbirgð og ótal margt annað
böl. Einn af eigendum hans var
Marie Antoinette drotning, sem var
hálshöggvin, eftir frönsku stjórnar-
byltinguna. Annar eigandi hans var
Abdul Hamid Tyrkjasoldán, sem
flæmdur var frá riki.
Árið 1893 erfði hertoginn af
Newcastle demantinn og seldi hann
aftur 1909. Mr. Edward McLean,
amerískum auðkýfingi. Hann var
kvæntur konu, sem hafði erft 10
núljónir sterlingspunda, og gaf
henni demantinn. Hefir hún jafnan
borið hann síðan.
_ Þessi kona, Mrs. E. L. W. Mc-
Lean, var meðal farþega á skemti-
skipinu “Carinthia” þegar það kotn
hingað í sumar. Rar hún þá sem
jafnan, hinn bláa demant í gullfesti
um hálsinn.
Ekki sagðist hún trúa þvi að
steininum fylgdi nein ógæfa fyrir
sig.
“Eg hefi nú borið steininn í 25
ár,” sagði hún, “og mér hefir hann
ekki valdið neinni ógæfu. En það
er eins og hann sé einhver óheilla-
gripur fyrir aðra. Núna á leiðinni
handlék einn af vinum mínum stein-
inn, og hann veiktist rétt á eftir.
Fyrir sex árum snerti annar maður
hann, varð hann fyrir eitrun rétt á
eftir og dó þremur döguni seinna.”
Það er sagt að Mrs. McLean hafi
verið boðnar 200 þúsundir sterlings-
punda fyrir steininn, en hún vill
ekki selja hann.
—Lesb. Mgbl.
Marsvínarekst ur
Kl. um 7 í gærmorgun varð Er-
lendur Bíjörnsson bóndi á Breiða-
bólsstað á Álptanesi var við ein-
hverja hreyfingu á sjónum fram-
undan Seilu á Skerjafirði.
Til þess að fá fulla vitneskju um,
hvað þetta myndi vera, mannaði
hann bát og réru þeir þangað út og
sáu að þetta var hvalatorfa (mar-
svín).
Snéru þeir hið skjótasta í land
aftur og létu boð ganga um nesið,
hvað i efni væri. Var skömmu sið-
ar farið út á tveirn bátum og voru
hvalirnir þá á leið til hafs. Tókst
bátverjum að komast fyrir þá, en
ekki gátu þeir ráðið svo stefnu
þeirra, að hægt væri að reka þá á
land á Seltjarnarnesi.
Komu nú bátar til hjálpar frá
Grímsstaðaholti og tókst að reka
hvalina inn Skerjafjörð og króa þá
inn í Fossvogi, en þar voru þeir
reknir á land sunnan læksins, sem
fellur niður í fjarðarbotninn.
Tók það nokkuð langan tíma að
koma hvölunum á land. Var náð
í einn og einn í krónni milli bátanna,
komið böndum á hann og hann síðan
dreginn í land. Þar voru þeir
stungnir með sveðjum og var það
ófögur sjón. Börðust þeir lengi um
í dauðateygjunum og gengu gusurn.
ar langt á land en sjórinn í kring var
allur blóðlitaður.
Fjöldi fólks lir Reykjavik og
Hafnarfirði var þarna saman kom-
inn til að horfa á aðfarirnar.
Alls voru reknir á land 67 hvalir
og eru þeir flestir frá 3—6 metrar
á lengd.—N. dagbl. 3. okt.
Veðurbraut
Tvær ófreskjur eiga heima í loft-
inu og ráða öllu um tíðarfar. Þær
nefnast “hæð” og “lægð.”
Um margra ára skeið hafa veður-
fræðingar um allan heim reynt að
komast að dutlungum þeirra. Þeir
vita nú að “lægð” hefir þann sig að
laumast í kringum “hæð” eftir
hringrás úrvísisins. Og þeir vita
líka að “hæð” sendir vinda sina
gegn henni öfugt við hringrás úr-
vísisins. Þeir þekkja tugi dutlunga
þeirra og hvað þeir eru fóknir. Én
eflaust eru jafn margar kenjar þess-
ara Ioftsins anda enn ókunnar. Þess
vegna er það að með fullri vissu
verður ekki enn spáð um veðurfar-
ið, en i 85—90 tilfellum af hundrað
reynast þó spádómarnir nokkurn-
veginn réttir.
Með því að athuga hreyfingar
lægða, hafa veðurfræðingar konúst
að þeirri niðurstöðu, að þær velji
sér vissar brautir yfir Evrópu.
Þessar brautir eru 5 alls. Og um
eina þeirra, sem vísindamenn nefna
“Vb”, virðist reynslan hafa sýnt
fyllilega að hún sé til. Eftir henni
koma lægðirnar vestan úr Atlants-
hafi, “lenda” í Bretagne. Síðan
liggur brautin yfir Frakkland til
Riveria, yfir ítaliu til Triest. Þar
beygir hún norður, yfir Vínarborg,
Krakau, Warschau og norður til
Leningrad. Og á þessari leið valda
lægðirnar öllum óveðrum.
Mesta rigning i Þýzkalandi er
t. d. í Slesíufjöllum. “Vb” átti sök
á hinum mildu rigningum ag vatna-
vöxtum í Galiziu og Póllandi í sum-
ar. Hún átti líka sök á því í októ-
ber 1930 að Breslau fór að hálfu
leyti í kaf. Hún átti sök á því í júli
1927 að 4 metra há flóðalda féll
niður i dal í Erzgebirge og varð 150
mönnum að bana. Sama máli var að
gegna 1903 þegar meiri vöxtur hljóp
í Oder en dæmi eru til. Þá var úr-
koma mæld 400 millimetrar, það er
að segja að á hvern fermeter jarðar
komu 400 lítrar af rigningarvatni
Meðalúrkoma i Berlín er 577 milli-
metrar á einu ári.
Oft hefir “Vb” haft áhrif á við-
burði sögunnar. Þannig var það
1813. Þá hljóp ógurlegur vöxtur í
ár, svo að her Napóleons var teptur.
Stormar, skýfall og flóð hjálpuðu
til þess að ráða niðurlögum hans.
Einhverjum mestu vatnavöxtum
olli “Vb” árið 1342. Allar ár í
vesturhluta og suðurhluta Þýska-
lands, í Hollandi og Austurríki
flóðu yfir bakka sína. Borgarvegg-
ir Kölnar fóru t. d. í kaf svo að
það mátti róa á bóti yfir þá 16.
nóvember 1909 fór lægð yfir Gali-
ziu og olli svo mikilli fannkomu að
snjóþunginn braut niður tré og
sima. I febrúar 1879 snjóaði svo
mikið á þremur dögum i Karnten
að jafngilt var 220 millimetra úr-
komu. I desember 1886 urðu allar
járnbrautarlestir fastar i snjó á
00,000 ferkílómetra svæði í Mið-
Evrðpu. Þúsundir ferðamanna
LÆKNIR GEFUR RÁÐ
TIL AÐ VERJAST KVEFI
Merkur læknir hefir sagt at5 83% af
öllum manneskjum í landinu þjáist af
kvefi. Hann segir a8 helzta rftðið til að
verjast því, sé að auka mótstöðuaflið
I líkamanum.
' NUGA-TONE hefir reynst afbragð til
þess að byggja upp heilsuna. þ>að nær
til hinna veiku líffæra. Gefur þeim
kraft til þess að losna við eitrunina,
sem orsakar veikindin. Nú er tlmi fyrir
þig að styrkja líkamann. Notið NUGA-
TONE I nokkra daga og takið eftir
breytingunni. Selt og ábyrgst af öll-
um lyfsölum. Peningum yðar skilað
aftur ef þér eruð ekki ftnægðir. Mán.
aðarforði fyrir etnn dollar. Gott á
bragðið og heldur við heilsunni.
Við hægðaleysi notið UGA-SOL, bezta
lyfið, 50c.
uröu þá aí5 halda jólin í smáþorpum
eÖa í járnbrautarvögnunum sjálf-
um. I maí 1905 brotnuðu mörg tré
í Unter den Linden undan snjó-
þunga. Alt þetta var “Vb” að
kenna, eða lægðunum, sem fara eftir
þeirri braut.
I maí 1910 var 28 stiga hiti í
Austur-Prússlandi en suður við
Bodenvatn var hríð. Hinn 13. maí
1897 var hvergi í Evrópu jafn heitt
og í Arkangel—norður hjá Ishafi!
Fritz Zielesch.
—Lesb.,Mbl.
Gjafir í ‘Jubilee’ sjóðinn
Á næsta kirkjuþingi verður minst
fimtíu ára afmælis Hins. ev. lút.
kirkjufélags íslendinga í Vestur-
heimi. Aðal hlutverk kirkjufélags-
ins er viðhald og efling kristnihalds
í bygðum vorum. Það er vort
heimatrúboð. Að borin sé fram
frjáls afmælisgjöf til þess, auk
hinna venjulegu árlegu tillaga til
starfseminnar, á að vera einn þátt-
ur í hátíðahaldinu næsta ár. Engin
gjöf í sjóðinn má fara fram úr ein-
um dollar frá hverjum einstaklingi,
þó allar minni gjafir séu vel þegn-
ar. Þar sem ástæður leyfa gætu
margir eða allir meðlimir í fjöl-
skyldu tekið þátt og væri það æski-
legast. Allir vinir kristindómsmála
vorra eru beðnir að greiða fyrii
þessu. Nöfn gefenda verða birt
jafnóðum. Ætti að verða merkilegt
fólkstal safnaða vorra og kristin-
dómsvina.
Senda má tillög til féhirðis, hr.
S. O. Bjerring, 550 Banning St.,
Winnipeg, eða afhenda þau mönn-
um, sem góðfúslega hafa gefið kost
á sér að veita móttöku tillögum og
aðstoða féhirði við þessa söfnun
víðsvegar í bygðum, samkvæmt skrá
þeirri, er hér fylgir:
K. V. Björnson, Minneota, Minn.
Skafti Sigvaldson, Ivanhoe, Minn.
Wm. Gunnlaugson, Clarkfield, Minn
H. T. Hjaltalín, Mountain, N.D.
J. J. Myres, Crystal, N.D.
Wm. Sigurdson, Hensel, N.D.
Asbjörn Sturlaugson, Svold, N.D.
Miss Björg Benson, Upham, N.D.
Toseph W. Hall, Gardar, N.D.
H. Bjarnason, Milton, N.D.
O. K. Ólafson, Edinburgh, N.D.
J. S. Gillis, Brown, Man.
S. Milton Freeman, Piney, Man.
Tli. Swainson, Baldur, Man.
G. J. Oleson, Glenboro, Man.
Oli Stefánsson, Cypress River,
Jón Ingjaldson, Selkirk, Man.
Mrs. Elín Thidrickson, Winnipeg
Beach, Man.
G. B. Jónsson, Gimli, Man.
Tr. Ingjaklson, Árborg, Man.
Helgi Ásbjörnsson, Hecla, Man.
Jón Ilalldórsson, Lundar, Man.
Jón Thordarson, Langruth, Man.
Miss G. A. Jóhannson, Saskatoon,
Sask.
II. M. Halldórson, Leslie, Sásk.
Séra G. P. Johnson, Foam Lake,
Sask.
Magnús P.orgfjörð, Elfros, Sask.
Thor Guðmundson, Elfros, Sask.
Magnús Skafeld, Mozart, Sask.
Stgr. Johnson, Wynyard, Sask.
J. G. .Stephanson, Kandhar, Sask.
E. Gunnarson, Bredenbury, Sask.
G. C. Helgason, Churchbridge, Sask.
Aður auglýst ..........$78.75
Framvísað af Helga Ásbjörnsson,
Hecla:—
Helgi Ásbjörnsson ...........$1.00
Vilhjálmur Ásbjörnsson .... 0.50
Sunnudagssk. Mikleyjar safn. 3.00
Chr. Tómasons fjölskylda .. 1.00
Mr. og Mrs. S. W. Sigurgeirs-
son ......................... 0.50
G. Tómasson og fjölskylda.. 1.00
Ónefndur vinur.............. 0.25
Mr. G. J. Austfjörð......... 0.35
G. A. Williams ............. 0.25
Mr. og Mrs. Steve Helgason 1.00
Mr. og Mrs. Thorl. Douglass 0.50
Mr. E. Thordarson ...........0.25
Mr. og Mrs. Valdi Johnson . . J.00
Mr. Th. W. Sigurgeirsson .. 0.25
Mr. og Mrs. Kristm. Johnson 0.50
$90.10
Sent til féhirðis :—
Jón Goodman, Glenboro .... 0.50
Guðbjörg Goodman, Glenboro 0.50
Séra H. Sigmar, Mountain . . 1.00
M rs. H. Sigmar, Mountain .. 1.00
Harold Sigmar, Mountain . . 0.50
Eric Sigmar, Mountain......0.50
Margaruite Signiar, Mountain 0.50
George Sigmar, Mountain . . 0.50
Mr. og Mrs. John Cryer, Wpg. 1.00
John A. Thompson, Wpeg. .. 0.50
Kjartan Cryer, Winnipeg .... 1.00
A. P. Johannson, Winnipeg. . 1.00
Alls !..............$98.60
Oct. 30th, 1934.
Vinsamlega þakkað,
S. O. Bjerring.
Island í Fœreyjum
Færeyski skólaflokkurinn, sem
var hér í sumar, lætur mjög vel af
ferð sinni og viðtökunum hér. Öll
Þórshafnarblöðin hafa birt langar
greinar um ferðina. Tveir af drengj-
unum hafa birt dagbækur sínar úr
ferðinni, Arfinnur Debess í “Tinga-
krossi,” en Gunnar Waagstein í
“Dimmalætting.” Er þar vel og
greinilega sagt frá þvi, sem gerðist
hvern dag, og sér það á, að dreng-
irnir hafa verið bæði undrandi og
hrifnir. — “Dagblaðið” birti langt
viðtal við Rikard Long, eftir heim-
komu hans. Segir hann blaðinu frá
því helzta, sem í ferðinni gerðist.
Um viðtökurnar segir hann: “Þær
voru svo stórkostlegar að við vit-
um ekki, hvernig við getum þakkað
fyrir alla þá vinsemd og þann heið-
ur, sem okkur var sýndur. Það sást
alstaðar, hvar sem við komum, að
fólkið tók á móti okkur—ekki eins
og skólafólki, sem komið hefði til
landsins af tilviljun, heldur sem
Færeyingum og nákomnum frænd-
um.” — Spurningu blaðamannsins
um það, hvort börnin hafi haft
gaman af ferðinni, svarar hann:
“Þau hafa skemt sér ágætlega og
séð margt, og eg get ekki hugsað
mér annað, en að þessi ferð hafi
orðið þeim til stórmikils gagns og
mannað þau meira en margir mán-
•uðir i skólanum. Ókunnir staðhætt-
ir, hin stórfenglega náttúra, - gest-
risnin og hinar ótrúlegu framfarir í
verklegum framkvæmdum, bygging-
um og allskonar framleiðslu, einkum
i Reykjavík, hljóta að vera öllum
undrunarefni, eigi sízt unglingum.”
íslenzk skólasýning var í Þórs-
höfn nokkra daga í ágústmánuði.
Rikard Long er formaður færeyska
kennarafélagsins, og fékk hann
lánað dálítið af skólasýningunni,
sem hér var í sumar, til að sýna þar
heima. Var það handavinna, teikn-
ingar og vinnubækur úr þremur
bekkjum í Austurbæjarskóla, skrift-
arsý'nishorn úr einum bekk í Mið-
bæjarskóla, handavinna úr Hafnar-
f jarðarskóla og öll sýning heima-
vistaskólans á Flúðum i Árnessýslu.
Sýning þessi var mikið sótt og vakti
mikla athygli einkum meðal fær-
eyskra kvenna. “Tingakrossur”
segir: “Þetta er mjög athyglisverð
sýning* Það er fyrst og fremst
gaman að siá alla þessa fallegu hluti,
sem barnahendur hafa skapað. En
eigi er síður athyglisvert að gefa
því gætur, að hér er sýndur nýr
vinnuháttur, sem hlýtur að vera
skemtilegur fyrir börn og kennara,
eins og hann er börnunum til gagns.”
—Föroya Socialdémokrat” segir:
“Jafnmerkileg sýning og þessi hefir
aldrei fyr verið í Færeyjum, og all-
ir, sem nokkuð kæra sig um skóla-
starf, eiga að sjá hana.”—N. dagbl.
► Borgið LÖGBERG!