Lögberg - 27.02.1936, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 27. FEBRÚAR, 1936
5
WE'RE ALL NUTTY
HERE AND THERE
-----------By P. N. Britt___
kvið og hlóðu þeir þar vörðu;
þeir fóru rétt fyrir neðan kvísl-
arnar, en þar er áin nú víst oftast
ófær.
Nokkru fyrir vestan vaðið kom-
ust þeir í þvílíkt vonskuhraun
fyrir neðan jökulinn, að þeir
voru nærri búnir að missa hest-
A S far as the records show, the
first newspaper columnist in
America was James Montgomery
Bailey, born at Albany, N.Y., in
1841. By 1870 he had become fam-
ous as a columnist, and the Danbury
News, which he bought, with a cir-
culation of 2,000, soon ran to 40,000.
It is said of Bailey that he would
“never allow a paragraph to be pub-
lished that would reflect discredit
upon the private life of an individ-
ual, or that would wound any per-
son’s sensibilities.”
“I would rather,” he is credited
with saying, “ that the files of the
News should be a chronicle of the
good deeds of my townspeople, than
a record of their follies, weaknesses
or mistakes.”
Bailey was a real fellow and his
clean, friendly newspaper was a de-
light to its readers.
* * *
rT’ HE sea^on of Lent is here again
and, as is usual, lots of folks, here
and there, are “swearing off” on
this and that for the forty days of
the Lenten season. Last evening I
called on a girl friend, taking along
a box of Laura Secords, as usual.
“I’m sorry,” she said, laughing.
“but I’m off candy for Lent.” I
might have known, for she told me
that last year and the year before.
But there are so many anniversaries
to remember (income tax, driver’sj
radio, dog, car plate licenses, and all
the others) that we lose sight of the
human interest annual occasions as
when folks are “swearing off.”
However, young sister wasn’t “off
candy,” and said cutely the box was
a pleasant surprise, which she ap-
preciated.
* * *
C EEMS to me that there are al-
ways folks “swearing off” on
something, for some reason or other.
It’s all right, too, I guess. Any of us
could well afford to make a little
sacrifice every so often. It does no
harm, but often some good results.
The other day an old friend, born
in Kentucky, dropped in. I handed
him the cigarettes. “Thank you,”
he said, “but I’m ‘off cigarettes’.”
“Since when?” I inquired. Just the
day before, Washington’s birthday, he
cut out the cigarettes until the same
day next year, he says.
Folks make these resolutions on
all kinds of weird anniversaries.
They choose days or times that will
keep the resolutions in mind when
they feel the inclination to slip.
“Swearing off” is a tough job to
hang onto or live up to. I’ve never
tried it myself, but I have known a
lot of folks who were always “swear-
ing off” on something. But, it was
off-again-on-again with most of
them.
When I think of all the lads I
have seen “swear off” on Monday
morning, after the week before, I
am sure that if they were placed
end to end they would stretch to
Ethiopia and back, or maybe even
farther than that.
* * *
j' HAVE in mind an old fellow who
“swore off” on being quarrel-
some and nasty around home. He
was a regular bear, ready to bite off
anybody’s head if the slightest
chance offered. He had a heck of
a time trying to be human. He even
tried to get the others at home to
go into an agreement with him that
no two of them would get mad at
once. They wouldn’t go in, so he
had to keep on fighting it out single
handed. He has been two years at
it now. He tells me that he still
has to walk out on the street at
times to avoid breaking his resolu-
tion. During that 40-50 below period
I was hoping that he would not have
to dash out. He would surely have
got his nose or ears frozen.
* * *
C PEAKING of anniversaries, and
annual events, such as, for in-
stance, the yearly invitation to pay
income tax. This is a date which
has become pretty well established
in the minds of those of us who
ought to be glad we are still able
to pay. Everybody seems to hate
a tax collector. I used to feel that
wSy, too, but Dave Stewart, the head
tax gatherer in this locality cured me
of that. The first time I met him,
I had gone in with blood in my eye.
I’m sure I was so mad and savage
looking that I felt he would refuse
to see me. Say, we had a nice little
chat, and when I was leaving he had
me feeling that I wasn’t paying
enough tax.
With his left hand on my shoulder,
and our right hands in a clinch, he
invited me in the most kindly voice,
to come around and see him again,
sometime.
I always accept his annual invita-
tion. He’s a genial, kindly lad, is
Dave Stewart.
ana; þeir mistn undan þeim járn-
in og hófar hestanna tættust
sundur í hraungrýtinu. Úr hraun-
inu komu þeir á breiðan háls,
sem þeir kölluðu Urðarháls; fóru
svo enn vestur, uns þeir um
kveldið voru komnir á móts við
jökulhornið vestasta. Eigi vissu
menn þá af Vonarskarði, og hélt
Pétur að þar væri aðeins hvylft
í jökulinn með smátindum upp
úr. Þeir létu fyrir berast norður
af jökulhorni um nóttina.
Morguninn eftir héldu þeir
vestu rundir hæðadrög við Skjálf-
andafljót. Síðan snéru þeir í há-
norður og komu um miðaftan i
Hraunárdal móts við Áfangatorf-
ur; þar hittu þeir menn sem voru
við fjársöfnun og vísuðu þeim á
veg til Mývatns.
Þeir Pétur höfðu, er þeir komu
frá jökulhorninu, fundið hag-
lendi nokkurt efst í Hraunárbotn-
um og vísuðu leitarmönnum þar
til kinda; heitir það haglendi enn
Jökuldalaflæða.
Af Hraunárdal fóru þeir i
Yxnadal og þaðan i Króksdal og
voru undir Hafursstaðahlíð um
nóttina. Á þriðjudaginn fóru
þeir að Reykjahlíð og þaðan á
miðvikudag og fimtudag heim.
Pétur hafði i fýrstu ætlað að fara
sömu leið til baka frá Skjálfanda-
fljóti, en það gátu þeir eigi, því
hestarnir voru orðnir svo ör-
magna og hófsárir, að þeir treystu
þeim eigi.
Mestu framkvæmdirnar
Fjárhagur félagsins batnaði
nokkuð á árinu 1834 vegna þess
að honum bárust þá ríflegar gjaf-
ir. Hinn 18. marz ánafnaði kon-
ungur því 100 ríkisdali á ári í
fimm ár. Auk þess gaf Friðrik
Kristján prins félaginu 50 ríkis-
dali og Friðrik Karl Kristján
fengu þegar á næsta sumri hina
duglegustu og kjarkmestu menn
til þess að vinna að vegabótn-
um. Voru þeir sendir í tveimur
hópum, annar norður á Holta-
vörðuheiði, en hinn til að ryðja
veginn frá Surtshelli yfir Sand.
Fyrstu framkvæmdir
Hundrað vörður voru hlaðnar
á Holtavörðuheiði, og var hleðsl-
unni þannig hagað, að steinn, sem
benti í norðurátt, var látinn skaga
út úr hverri vörðu, svo að menn
gæti áttað sig á því. Áttu þessir
steinar að snúa í hánorður en
verkamenn voru ekki vissari á
áttum en svo, að steinarnir snéru
allir til norðvesturs. Þótti það
þó ekki koma að sök, úr því að
allir snéru eins.
Á Fornahvammi var bygt sælu-
hús úr grjóti og streng, hlaðið
saman í topp, svo að ekkert árefti
þurfti, “en með tveim körmum
að innan og fyrir ui^an þá sitt
gablað hvorumegin innanhúss
við inngöngudyrnar, sem vera
áttu á hlið hússins miðri, en
dyrnar á gablöðum þessum inn í
karmana með sama hætti upp-
hvelfdar og sagt var fyrir um
sjálft húsið,” eins og segir í aug-
lýsingu frá félaginu 3. marz 1832.
Þessu verki var öllu lokið fyrir
miðjan júlímánuð 1831.
Tveir menn og unglingar voru
ráðnir til þess að ryðja Sand.
Byrjuðu þeir hjá Surtshelli og
fengu rutt um hálfrar þing-
mannaleiðar kafla á þvi sumri
og var þar í hinn illræmdi Þor-
valdsháls. Svo var fyrir mælt,
að vegurinn skyldi alls staðar
vera tveggja faðma breiður, og
var verkið svo af hendi leyst, að
skeiðríða mátti þennan kafla af
norðurvegi, þar sem áður var
naumast hægt að komast áfram
fót fyrir fót.
Sumarið eftir, 1832, unnu enn
þrir menn að þessum vegi og
komust með hann næstum að
Hólmakvísl sunnan við Sandfell
á Húnvetningavegi. Séra Jón
Jónsson á Finnastöðum hafði
tekið við fjártillögum í Evja-
fjarðarsýslu 1931-32 og var því
fé varið á þessu sumri til að
ryðja Vatnahjallaveg. Komust
vegabótamenn með veginn fram
að svonefndri Kerlingu og hlóðu
22 vörður meðfram þeim vegi.
Leit að vegi að jöklabaki
Á þessu ári var leitað framlaga
í Árnessýslu, Rangárvallasýslu og
Múlasýslum, til þess að standast
kostnað við það að leita að vegi
milli sýslanna að jöklabaki, en
ekki fékst nóg £é til þess að fært
þætti að ráðast í þá landkönnun.
Við árslok 1832 var fjárhagur
félagsins ekki góður. Varð það
því að ráði að byrja vegabæturn-
ar eins snemma og unt væri
næsta sumar, en hætta þeim fyrir
slátt, svo að verkainennirnir gæti
farið norður í land í kaupavinnu.
Var byrjað í júní að vinna á
Grímstunguheiði, þar sem frá var
horfið haustið áður og unnið í 4
vikur. Varð vegurinn ekki full-
ruddur á þeim tíma. Tveir menn
voru sendir um sama leyti til þess
að byrja á því að ryðja veginn
fyrir Ok.
Á næsta sumri var enn unnið
að báðum þessum vegum, en þó
urðu þeir ekki fullgerðir. Þá var
og byrjað á því að ryðja hinn
svo kallaða Sandveg að sunnan-
verðu frá Búðará.
Haustið 1883 hafði P. Melsted
kammerráð fengið tvo menn úr
Norður-Múlasýslu til þess að
leita vegar þaðan um óbygðir
vestur í Árnessýslu. Var það
Pétur Pétursson bóndi á Hákon-
arstöðum á Jökuldal og maður
með honum. Segir i tilkynningu
frá Fjallavegarfélaginu að sú för
hafi tekist sæmilega og líklegt
væri að vegur fyndist milli sýsl-
anna. Var í ráði að Árnesingar
færi rannsóknaför næsta sumar,
en ekkert varð úr því.
Ferð þeirra Múlsýslunga varð
hin slörkulegasta og er svo sagt
frá henni í landfræðissögunni:
Fundnar Hvannalindir og
Jökuldalaflæða
Pétur fór frá Hákonarstöðum
í byrjun septembermánaðar á
föstudegi upp á Brú og laugar-
daginn upp á Grágæsadal. Sunnu-
dagsmorguninn fóru þeir yfir
Kreppu, var lnin þar í kvíslum og
engin dýpri en i kvið. Þá fundu
þeir grashaga mikla og lindir;
það voru Hvannalindir, sem
menn vissu ekki af áður. Kverk-
fjallarani þótti þeim illur yfir-
ferðar og ilt að hitta skörðin,
sem hvergi standast á. Síðan fóru
þeir yfir Jökulsá á Fjöllum í
einu lagi, var hún ei dýpri en í
prins 100 ríkisdali “eftir að hann
næstliðið sumar hafði séð vega-
bæturnar,” eins og segir í skýrslu
félagsins. Auk þessa bárust því
35 ríkisdalir frá öðruin útlend-
ingum. Tillög félagsins voru
þetta ár 245 ríkisdalir og 64
skildingar, þar af 132 rd. 88 sk.
úr Skagafjarðarsýslu, 81 rd. 88
sk. frá Reykjavík og Gullbringu-
og Kjósarasýslum, 20 rd. 21 sk.
úr Borgarfjarðarsýslu, 8 rd. úr
Eyjafjarðarsýslu og 3 rd. úr
Mýrasýslu.
útgjöldin við vegabæturnar
urðu á þessu ári, sem hér segir:
Á Sandvegi unnu tveir full-
orðnir menn og léttadrengur i
4% viku. Mennirnir fengu í
kaup 3 fjórðunga smjörs á viku,
en drengurinn 5 ríkisdali. Auk
þess fengu þeir frítt fæði, fyrir
skósliti og hestleigu. Er þetta alt
reiknað 129 rd. 48 sk.
Á Grímstunguheiði vann full-
orðinn karlmaður og léttadrengur
í 5 vikur, og fullorðinn lcarlmað-
ur i 4 vikur. Mennirnir fengu
sama kaup og hinir á Sandvegi,
en drengurinn hafði 6 rd. kaup á
viku. AIls nam kostnaðurinn þar
137 rd.
Að Okveginum unnu tveir
menn og drengur piisjafnlega
lengi. Voru þar kjör hin sömu
og allur kostnaður 225 rd. 48 sk.
Útgjöldin og tekjurnar innan-
lands er alt miðað við vöruverð.
Afskrifað var þetta ár 69 rd. 64
sk. sem ófáanlegt af tillögum fél-
agsmanna, en útistandandi af
tillögum fyrir árin 1831-33 voru
þá 176 rd. 16 sk.
Hnignun félagsins og endalok
Eftir þetta fór að dofna yfir
framkvæmdum félagsins, því að
samskot rýrnuðu og guldust ekki
lofuð tillög. Ekkert varð úr þvi,
að félagið legði fram fé til þess
að rétt yrði markaðir á uppdrátt
íslands allir fjallvegir.
Þessi kyrkingur, sem kom í
félagið mun þó aðallega hafa ver-
ið því að kenna, að Bjarni Thor-
arensen fluttist norður 1833.
Hann hafði verið lifið og sálin i
félaginu frá byrjun og jafnframt
formaður stjórnarinnar. “Þótti
mikilsvert um hans tillögur, því
hann var hinn skarpvitrasti,” seg- I
ir Esphólín.
Og eftir þetta heyrðist ekkert
um framkvæmdir félagsins og
Jognnðiai J--g út af.—Lesb. Mbl.
Styttri kápa.
Feng Yu-Hsiang, hershöfðinginn
kínverski, sem kallaður hefir verið
“kristni hershöfðinginn.” stingur
upp á því, að kínverskir karlmenn
láti allir sníða kápur sínar feti
styttri en nú tíðkast, og muni það
spara þjóðinni stórfé. Hann sting-
ur líka upp á því, að alt fólk í Kina,
400 miljónir manna, hætti að nota
tölur í föt sín. Síðari ráðstöfunin
segir hann að muni spara svo mikið
fé, að hægt verði að kaupa 400
miljónir byssukúlna. Og með þeim
mætti “stúta” 50 miljónum óvina, ef
til ófriðar kæmi.
Rithöfundurinn : Hvað finst yður
um söguna? Segið mér skoðun
yðar.
Ritstjóri: Hún er einskisvirði!
Rithöfundurinn: Veit eg það, en
segir mér hana samt.
Vcrzlun Japana og Astralíu
Verzlunarmálaráðuneytið i Ástr-
alíu hefir nýlega gefið út skýrslur,
er sýna mjög mikla aukningu á
verzlun landsins við Japan. Á fjár-
hagsárinu, sem lauk 30. júní 1934,
keyptu Japanir málmvörur af Ástr-
alíu fyrir 3,217 stpd., en árið eftir
fyrir 111,022 stpd. Keyptu þeir
aðallega járngrýti frá S.-Ástralíu.
Á síðustu 35 árum hafa kaup Jap-
ana þar í landi aukist úr 943,601
stpd. upp í 14,235,275 stpd. Árið
1900 keyptu sjö þjóðir meiri ull af
Ástralíu tn Japanir, en nú eru þeir
orðnir aðrir j röðinni. Bretar einir
kaupa nú meira en þeir.
Riðið til Drangeyjar.
Frá þvi er sagt í annúlum, að vet-
urinn 1692 hafi verið óvenju-miklar
frosthörkur hér á landi, er á vetur-
inn leið. Höfðu góðviðri haldist til
þorraloka, en gerði “yfirtakshörkur”
og lagðist hafís að landi. “Sýldi (þ.
e. lagði) þá firði alla, svo engir
mundu þvílík ísalög. Mátti ríða til
Drangeyjar. Fanst hvalur á Húna-
flóa hálfa þingmannaleið frá landi;
var hann þar uppskorinn og á hest-
um fluttur til lands. Þá var farið
með hest klyfjaðan á ísi af Siglu-
nesi til nausta fyrir neðan Möðru-
velli. Mistust peningar sumstaðar
um vorið. Batnaði í 5. viku sumar.”
V ETUR
(Áður óprentaðar stöknr eftir skáld.
konuna).
Vetur faldar fjallið blátt
fannar kalda serki,
gríma aldin heldur hátt
húmsins skjaldar-merki.
Frostin stíga fast á völl
ferli víða heyja,
blómin siga undan öll
út af hniga og deyja.
Ólína Andrésdóttir.
—Vísir.
SELUR VILLIST FRAM í
V ATN SDALSBOTN
“Það bar til tíðinda á nýársdags-
rnorgun (1862), að Grímstungum í
Vatnsdal, er smalamaður rak fé að
vanda fram hjá Þórhallsstöðum, að
hann sá kvikindi nokkurt niður við
ána og þótti líkast sem selur væri;
gekk hann síðan heim og sagði hvað
fyrir sig hefði borið. Fór þá skot-
maður heiman með byssu hlaðna, en
er selurinn varð hans var, lagðist
hann út í ána, því að hún var þar
auð, og vildi leita ofan eftir; en svo
lauk, að hann varð unninn. Þóttust
menn vita, að hann hefði fyrst
flæmst upp úr Hópinu og upp með
á þeirri, er Gljúfurá heitir, og renn-
ur út með Víðidalsf jalli að austan,
og haldið svo út háls þann, er liggur
að vestanverðu við Vatnsdal, því að
löngu fyrir jól sáust spor eftir sel
þar á hálsinum fyrir ofan Undirfell
og urðu þau rakin ofan í dalinn og
austur að Vatnsdalsá fyrir neðan
INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS
Amaranth, Man......................B. G._ Kjartanson
Akra, N. Dakota..................B S. Thorvardson
Árborg, Man.....................Tryggvi Ingjaldson
Arnes, Man........................Sumarliði Kárdal
Baldur, Man...........................O. Anderson
Bantry, N. Dakota................Einar j. Breiðfjörð
Bellingham, Wash................Thorgeir Símonarson
Blaine, Wash.....................Thorgeir Símonarson
Bredenbury, Sask........................S. Loptson
Brown, Man..............................J. S. Gillis
Cavalier, N. Daksta.............’.B. S. Thorvardson
Churchbridge, Sask.....................S. Loptson
Cypress River. Man................................O. Anderson
Dafoe, Sask........................J. G. Stephanson
Edinburg, N. Dakota..............Jónas S- Bergtnann
Elfros, Sask.................Goodmundson, Mrs. J. H.
Foam Lake, Sask ............... J. J. Sveinbjörnsson
GarCar, N. Dakota.................Jónas S. Bergmann
Gerald, Sask............................C. Paulson
Geysir, Man.....................Tryggvi Ingjaldsson
Gimli, Man............................F. O. Lyngdal
Glenboro, Man.....................................O. Anderson
Hallson, N. Dakota................S. J. Hallgrimsson
Hayland, P.O., Man............................Magnús Jóhannesson
Hecla, Man.........................Gunnar Tómasson
Hensel, N. Dakota...............................John Norman
Hnausa, Man...........................B. Marteinsson
Ivanhoe, Minn.............................B. Jones
Kandahar, Sask.................. J. G. Stephanson
Langruth, Man....................John Valdimarson
Leslie, Sask...........................Jón Ólafson
Lundar, Man........................ Jón Halldórsson
Markerville, Alta......................O. Sigurdson
Minneota. Minn.............................B. Jones
Mountain, N. Dak...................S. J. Hallgrimson
Mozart, Sask...................J. J. Sveinbjörnsson
Oak Point, Man........................A. J. Skagfeld
Oakview, Man...........................Rúi Thnrlacius
Otto, Man............................Jón Halldórsson
Pembina, N. Dak.....................Guðjón Bjarnason
Point Roberts, Wash.....................S. I. Mýrdal
Red Deer, Alta...........................O Sieurdson
Revkjavík, Man..................... ... Arni Paulson
Riverton, Man..................................Björn Hjörleifsson
Seattle. Wásh...........................J. 1. Middal
Selkirk, Man. ......................... W. Nordal
Siglunes, P.O., Man...........................Magnús Jóhannesson
Silver Bay, Man........................Búi Thorlacius
Svold, N. Dakota.................B. S. Thorvardson
Tantallon, Sask.................... T. Kr. Jobnson
Upham. N. Dakota................Einar J. Breiðfiörð
Víðir, Man......................Trvggvi Tngjaldsson
Vogar, Man....................................Magnús. Jóhannesson
Westhourne, Man..................................Jón Ualdimarsson
Winnipegosis, Man...........................Finnbogi Hiálmarsson
Wvnvard. Sask.......................J. G. Stephanson
Hof, en þar hurfu þau.; töldu menn
vist, að þau hefðu verið eftir hinn
sama sel, enda var hann orðinn mjög
magur eftir hrakninga þessa. Segir
Jón í Þórormstungu er skýrir frá
þessu i febrúar, að mönnum hafi
þótt þetta allkynlegt, því að aldrei
hafi selur i manna minnum komist
svo langt fram í Vatnsdal á sumr-
um, en mörg dæmi finnist þess, að
selir hafi vilst langt frá venjulegri
göngu sinni.” (Annáll 19. aldar).
—Vísir 20. jan.
MCFAYDEN FRÆ KOSTAR LlTIÐ
EN FRAMLEIÐIR MIKIÐ
Stærrl en venjulegir pakkar af Mc-
Fayden fræi—aSeins 3c—4c hver
pví a8 borga 5c og lOc?
Mestu hlunnindin við McFayden
fræ liggja ekki í lágu verði, heldur
hinu, að hver tegund um sig af
reyndu fyrsta flokks útsæði, tryggir
mesta og bezta uppskeru, og sendast
beint heim til yðar en koma ekki frá
umboðssölu hylkjunum I búðunum.
Fræ er lifandi vera. pvi fyr er
það kemur þangað, sem þvi skal sáð,
þess betra fýrir það sjálft, og þann
er sáir.
KREFJIST DAGSETTRA PAKKA
Hverjum manni ber réttur til að
vita að fræ þaS, sem hann kaupir
sé lífrænt og nýtt. Með nýtizku á-
höldum kostar það ekkert meira, að
setja dagsetningu á pakkana, þegar
frá þeim er gengið.
pVl A EKKI DAGSETNINGIN AD
STANDA ?
Hin nýja breyting á útsæðislög-
unum krefst ekki dagsetningar á
pökkunum, én við höfum samt enga
breytingu gert.
KYNNIST ÚTSÆÐI YÐAR
Hver pakki og hver únza af Mc-
Fayden fræi, er dagsett með skýru
letri. McFayden fræ er vísindalega
rannsakað og fult af lifi; alt prðfaS
tvisvar. Fyrst rétt eftir kornslátt,
og svo aftur I Dominion Seed Testing
Laboratory.
Væri McFayden Seeds sent I búðir
I umboðssölu pökkum myndum vér
eiga mikið ðselt I lok hverrar árs-
tíðar. Ef afgnnginum væri fleygt,
yrði þar um sltkt tap að ræða, er
hlyti að hafa I för með sér hækkaS
verð á útsæði. Ef vér gerðum það
ekki, og sendum það út I pökkum
aftur, værum við að selja gamalt
fræ. pessvegna seljum vér aðeins
beint til yðar, og notum ekki um-
boðssöluhvlkin; fræ vort er ávalt
nýtt og með þvl að kaupa það, eruð
þér að tryggja árangur og spara.
Tíu pakkar af fullri
stærð, frá 5 til 10 centa
ví virði, fást fyrir 25 cents,
og þér fáið 25 centin til baka með
fyrstu pöntun gegn “refund cou-
pon," sem hægt er að borga með
næstu pöntun, hún sendist með þessu
safni. Sendið peninga, þð má senda
frimerki. Safn þetta er falleg gjöf;
kostar litið, en gefur mikia uppskeru.
Pantið garðfræ yðar strax; þér
þurfið þeirra með hvort sem er.
McFayden hefir verið bezta félagið
dðan 1910.
NEW-TESTED SEED
Every Packet Dated
BEETS—Detroit Dark Red. The best
all round Red Beet. Sufficient
seed for 20 ft. of row.
CARROTS—Half Long Chantenay.
The best all round Carrot.
Enough Seed for 40 to 50 ft.
of row.
CUCUMBER—Early Fortune. Pickles
sweet or sour add zest to any
meal. This packet will sow 10
to 12 hills.
LETTUCE—Grand Rapids, Loose
Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuoe. This packet will sow 20
to 25 ft. of row.
ONION—Yellow Globe Danvers. A
snlendid winter keeper.
ONION—White Portugal. A popular
white onion for cooking or
pickles. Packet will sow 15 or
20 ft. of drill.
PARSNIP—Half Long Guernsey.
Sufficient to sow 4 0 to 50 ft. of
drill.
RADISH—French Breakfast. Cool,
crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to 30
ft. of drill.
TURNIP—Wh’te Snmmer Table.
Early, quick-growing. Packet
will sow 25 to 30 ft. of drill.
SWEDE TURNIP—Canadian Gem.
Ounce sows 75 ft. of row.
$200°.0CashPrizes$200S.°
í hvelti áætlunar samkepni vorri, er
vifiskiftavinir vnrir preta tekið hátt í.
ETpplýsinprar í MeFayden Seed Liist,
sem sendur er með ofangreindu fræ-
safni. efSa preprn pöntun.
ÓKEYPTS —KHnpiÖ úr hessa aug-
K’sinpru opr fáiö ókevpis stóran pakka
af föerrum blóm’im.
Mikill atsldttur til férlacia og er
frá þvi skýrt i trœskránni.
McFayden Seed Co., Winnipeg