Lögberg - 04.03.1937, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 4. MARZ, 1937
5
Whither Youth ?
An*Address Delivered by John Iljalmarson Before the Men’s
Club of the First Lutheran Church
A few months ago, I had the
pl^asure of hearing the Hon. J. G.
Gardiner, Minister of Agriculture
in the Federal Government, speak
to the Associated Boards of Trade
here in Winnipeg. At that time he
was returning from Saskatchewan
where he had been studying the
crisis which had arisen through pro-
longed drought and the consequent
drifting of the soil. He said that his
government realized the seriousness
of the situation which existed, but
had unbounded confidence in the
future of this Western cotfntry and
were prepared to render the finan-
cial assistance necessary to recover
what was getting to be known as the
“Western Wastýs.
A situation that is remarkable in
its resemblance exists right here in
our own First Lutheran Church. No,
Gentlemen, our crisis is not a
financial one, — we, too, are faced
with the drifting of the soil — the
drifting of our Young People away
from what we have struggled and
are struggling to continue, more for
their benefit than our own — the
Church and its organizations. Are we
as the Federal Government of our
Church, going to stand by and watch
the fertility of our Religion become
an arid waste?
Lend me your imaginations for
but_a moment, gentlemen, and let us
picture an old fashioned coal-oil
lamp such as most of you are fam-
iliar with. That coal-oil lamp we
shall represent as the Church, and
its bright flame, the sincerity and
devotion in which we hold it.
At the base of the lamp is the fue!
basin, and fuel supply which repre-
sent to me the group of people
which supply the flame of sincerity
and devotion — the congregation,
the ladies aids, men’s clubs, etc.
• \ '
Apart from the lamp and its par-
ticular fuel supply we have the re-
fill container. This let us imagine
to represent the young people of the
Church.
Now the Church depends upon its
continuation just in the same man-
ner as the coal-oil lamp depends
upon its reserve container for re-
plenishment when the supply be-
comes exhausted. But in refilling a
coal-oil lamp, we take precaution to
provide a funnel in order that this
precious fuel supply is not wasted.
I am afraid that in our eagerness
to replenish the fuel supply of our
Church we have literally dumped
the contents of the reserve supplv
into the active in the hope that suf-
ficient fuel would pass to be able to
carry on. Perhaps we have been
successful in this transmission, but
I rather think that there has been a
needless waste of this precious ma-
terial. Rather than continue our
past methods, let us ráther look
around for some means of avoiding
this waste, and endeavor to provide
a more certain rnanner in which to
build the irresponsibility of our
Youth to the stability of our senior
members.
Our Sunday School comprises the
entire Reserve Supply of our Church
at the present time. Now, the Sun-
day School in itself plays a very irn-
portant part in our future, but I say
that the Sunday School fé not
eriough. There seems to be a very
definite cut-off in the ages of its
members, usually the year following
confirmation. That period is when
the responsibility of the parent
seemingly comes to an end, for then
they have fulfilled to a measure, the
promise exacted on the Baptismal
platform. The young men and
women feel the parental urge to at-
tend Church becoming lessened, and
are inclined to submit to the tempta-
tion of taking a little holiday? This
situation could be reduced con-
siderably in my mind, if t'hese same
young people were given an op-
portunity to enter a field where their
own initiative and resourcefulness
play a very important part. Such an
organization would take them in
hand at an early age and, working
in conjunction with the Sunday
School, would have as its objective,
the moulding of the young peoples'
character mueh along the same lines
as that of our pioneer forefathers—
by personal sacrifice, self-denial,
and the will to succeed. v
A few years ago the Boy Scout
and Girl Guide movement took shape
in our organization. Both move
ments were exceedingly popular
amongst the young people, but were
both forced into oblivion by the
complete aloofness of the greater
percentage of our congregation.
There were those few people who
realized what was going on and gave
support — moral, mind you, not
financial. As an old Scoutmaster, it
is a matter of personal pride to be
able to say that 8o% of the enroll-
ment of our old Boy Scout Troop
are actively engaged in carrying or.
and taking over the cares of our
congregation.
The secret of the success of these
organizations, where they have been
encouraged to succeed, lies in the
fact tliat provision is'made for the
development öf the member mental-
ly, morally and physically, thereby
providing an incentive for each one
in his or her particular field. De-
grees are conferred upon those who
are studious, ihonors are bestowed on
those who are athletic, and encour-
agement and sympathy given every-
one. They are taught that they have
a duty to God and to King and in
the assistance of other people at all
times.
Gentlemen, when those two or-
ganizations were disbanded, we
threw away our funnel, our one
8o% guarantee that our Church will
carry on.
In the meantime, Whither Youth ?
or shall it remain — Wither Youth!
Thank you.
J. Hjalmarson.
Thls ad vertiaement is not lnserted by the Government Tiiquor Control Commlssion. The
Coni_LIllsMl<>n ls n<>t rosponslhlp for statoments made ns to the nnfi.lity of products advertised
Úr borg og bygð
ÞAKKARORÐ
Eg vil með línum þessum, fyrir
hönd barna minna og mín votta
hjartanlegasta þakklæti til allra í
Arborg og þar í grend, sem auð-
sýndu hluttekningu og hjálp í sjúk-
dómsstríÖi og við lát eiginmanns
rmíns Sigurðar Thorsteinssonar.
Sömuleiðis þökkum við óþrotlega
vináttu hr. Á. P. Jóhanssonar í Win-
nipeg, gagnvart hinum látna og
oirkur. Einm’g drengdega l.jalp hr.
A. S. Bardals í Wlinnipeg.
Mrs. Guðrún Thorsteinsson og böru
Árborg, Man.
Junior Ladies’ Aid í Fyrstu lút-
ersku kirkjunni efna til sölu á
vöfflum og kaffi. Þar verður líka
seld rúllupylsa, brúnt brauð, vínar-
terta, pie, kökur o. fl. Vöfflurnar
verða undir umsjón Mrs. O. V.
Olafson, en hin matarsalan verður
undir umsjón Mrs. P. Bardal. Mrs.
H. Eager annast um tilbúning kaff-
isins. Salan byrjar kl. 3 e. h. til kl.
10 e. h. í fundarsal kirkjunnar á
föstudaginn þann 5. marz.
Sem sagt var i dánarminning Að-
albjargar Mariaggi Thorsteinsson, i
Lögbergi s.l. viku, fór jarðarför
hennar fram með húskveðju að
heimili Thorsteins Thorsteinssonar,
í Víðinesbygð,, þ. 15. febrúar. Sókn-
arprestur, séra B. A. Bjarnason,
jarðsöng. En mér láðist að geta
þess, að kveðjuathöfn var áður hald-
in í útfararstofu A. S. Bardals, i
Winnipeg; þeirri athöfn stýrði séra
B. B. Jónsson, D.D., Þessa yfirsjón
mína eru hlutaðeigendur vinsamleg-
ast beðnir að afsaka.
B. A. Bjarnason.
GJAFIR TIL BETEL
Mr. og Mrs. J. G. Christie,
(í minningu um Sigríði
Bjarnadóttur .............$5-00
Mr. og Mrs. O. M. Olafson,
R.i, Stiveston, B.C.......7.00
Vinkona Betels vestur á
Kyrrahafsströnd ...........10.00
Afmælisgjafir 1. marz, 1937:—
Mrs. Anna G. K. Jónsson,
á Betel....................10.00
Mrs. Anna Lyngholt, á Betel.. 5.00
Miss Maria Gísladóttir,
á Betel.......................25.00
Afmælíshátið Templaranna er í
kvöld (fimtudag). Búist er við að
allir meðlimir komi. Samkvæmið
byrjar kl. 8.
BÝÐST TIL AÐ SEGJA
AF SÉR
Hon. WjiHiam Aberhart, stjórnar-
formaður í Alberta, hefir í útvarps-
ræðu gert það heyrinkunnugt, að
hann sjái sér nú ekki fært að upp-
fylla kosningaloforð sitt um $25
framdeiðslu hlutdeild á mánuði. Til-
kynti hann þetta i útvarpsræðu, og
lét þess jafnframt getið, að ef kjós-
endur sínir æsktu þess, væri hann
fús til þess að láta af embætti.
Mr. John Bowlen, foringi frjáls-
lynda flokksins í Alberta fylkinu,
telur Mr. Aberhart ekki eiga annars
úrkosta en segja af sér, eftir aðra
eins þrotabúsyfirlýsingu og hann nú
hafi gert.
Spakmæli
Eftir Frejlif Olsen
Mig gildir einu hvaða dóma eg fæ
hjá mönnum — þar eð það eru ekki
annað en menn, sem dæma mig.
Þegar vinur minn verður fjand-
maður minn, kemur það til af því,
að hann hefir aldrei verið vinur
minn — og eg hefi aldrei verið vin-
ur hans. Eg hefi því ekki nrist vin,
heldur aðeins fengið nýjan fjand-
mann — og sanrn máli er að gegna
með hann, svo jafnt er á komið með
okkur báðum.
Mjög er það ánægjulegt að hafa
hjá sér gesti, og geta gert sér von
um að þeir fari einhverntima.
*
Okkur þykir mikið varið i, að á
móti okkur sé tekið með einlægri á-
nægju, er við komum. En hversu
mikils meira er um vert, ef það vek-
ur verulegan söknuð, er við förum. ;
Sumt fólk er leiðinlegt, af því að
það er svo þegjandalegt, en aftur
aðrir eru ennþá leiðinlegri, af því '
að þeri eru sitalandi.
Við vitum, að menn eru mjög
mismunandi. En hversu nriklu meiri j
munur getur ekki verið á sama
' manninum.
Hugsum okkur t. d. mismuninn á
sarna manni, þegar hann. flækist
svangur og auralaus um göturnar, og
þegar sá hinn sami kemur sprang-
andi út úr bankanum með veski sitt
fult af seðlum.
Sumt fólk, sem á bíl er svo hreyk-
ið af honum, að engu er líkara en að
eigendurnir hafi fundið upp bílinn
og smiðað hann.
En af hverju hefðu menn ahnent
að gorta, ef þeir státuðu sig ekki af
neinu öðru en því, sem þeir sjálfir
hafa fundið upp.
Eftir þvi sem menn hlæja hærra
á mannfundum, grá{a menn beiskara
í einrúmi.—Lesbók.
Hefir dáið 400 sinnum
Margir kvikmyndaleikarar haía
sína ákveðnu sérgrein. John Miljan
t. d. hefir sérstaka æfingu í að deyja
"á léreftinu.” Sagt er að hann hafi
dáið 400 sinnum, og það með mjög
mismunandi móti. Hann hefir ver- j
ið hengdur og hálshöggvinn, drukn- '
að, dáið úr sulti, verið tekinn af í
rafmagnsstól, og marinn til dauða
undir hrosshófum. En hann er ekki i
fyr risinn upp, en á honum þarf að
halda til að deyja í annari kvikmynd.
—Lesbók.
Afmælissamkoma
Betel
Ummæli geta tæpast annað en i
fallið á einn veg um það, að sam- ^
konm sú, sem haldin var í Fyrstu
lútersku kirkju að tilstuðlan kven-
félags safnaðarins síðastliðið mánu-
dagskveld, í tilefni af afmæli elli- 1
heimilisins Betel, væri í alla staði'
hin virðulegasta og í fullu samræmi i
við hið göfuga hlutverk þeirrar
stofnunar, sem verið var að minnast.
Aðsókn var ágæt; skemtiskrá fjöl-
þætt og uppbyggileg. Út í einstök
skemtiskráratriði er óþarft að fara;1
fólk það er í skemtiskránni tók þátt
svo góðkunnugt vor á rneðal, að það
mælir bezt með sér sjálft.
Forseti Betelnefndar, Dr. B. J.
Brandson, setti mótið með prýðilegu
inngangserindi og stýrði því til loka
með þeint skörungsskap, sem hon-
um er laginn.
Að lokinni skemtiskrá var sezt að
ríkmannlegum veitingum í fundar-
sal kirkjunnar, þar sem vinir hitt-
ust og röbbuðu saman yfir kaffinu.
Rétt þykir að þess sé getið, að
samskotafé það, sem' inn kom, var
með rífara móti.
Á samkomu þessari fór alt fram á
íslenzku, að einu lagi undanteknu,
sem sungið var við enskan texta.
Afmœlissjóður Kristjáns
konungs tíunda
í tilefni þess atburðar, að þann
14. maí næstkomandi hefir hinn lítil-
láti, danski öðlingur, Christian kon-
ungur tiundi, rikt yfir þjóð sinni og
hinni íslenzku þjóð í tuttugu og
fimm ár, áleit aðalræðismaður Dan-
nierkur, Mr. G. Holler í Montreal,
að æskilegt væri að Danir og Islend-
ingar hér í landi, sýndu öðlingnum
einhvern sæmdarvott við þau tíma-
mót. Setti hann sig þvi í samband
við danskan félagsskap þar austur
frá, til skrafs og ráðagerða, og urðu
úrslitin þau, að æskilegast væri, að
sjóðsbyrjun væri hafin en sérstakt
tillit til þess tekið, hver hjartfólgn-
asttir tilgangur þess sjóðs myndi
vera hans hátign. Greinist því hér á
eftir tilgangur þeirrar sjóðsbyrjun-
ar.
Ekki er annað hægt að segja, en
að tilgangur sjóðsins sé göfugur, því
óneitanlega eru það vist margir af
báðum þjóðflokkunum hér, sem
langar til, frekar nokkurs annars, að
heimsækja sitt föðurland og sínar
æskustöðvar, en geta ekki fullnægt
þeirri þrá, sökum skorts á farareyri
og öðrum útbúnaði.
Eg hafði beiðst undanþágu í þessu
máli; reyndi að sýna fram á, að
árangur i þessu tilliti á meðal fólks
vors hér, myndi, því miður, verða
lítill, sökum illra ástæðna fólks. En
eg sé á því sem hér fer á eftir, að
mótbárur nrinar hafa ekki hrifið. Er
því sjálfsagt fyrir mig að reyna að
styrkja þetta málefni sem bezt eg
get.
Eg treysti göfuglyndi og velvild
ykkar, sem lesið þessar línur og vil
aftur benda á, að tilgangur þessa
sjóðs, gat tæplega verið í réttari átt,
heldur en tekið er fram i ákvæði
nefndarinnar. Eg veiti móttöku þvi
fé, sem landar mínir hér og annars-
staðar vildu gefa í þennan sjóð, en
hefi þó ætlað mér að biðja mér
kunnuga menn í íslenzku bygðunum,
að vera mér hjálplega, að svo miklu
leyti sem þeir mögulega geta. Eg
bið fólk að fyrirgefa að eg leita til
þess í þessu efni, en eg get ekki ann-
að stöðu minnar vegna.
Með von um stuðning og hjálp
ykkar, læt eg birta þessa ákvörðun.
A. C. Johnson,
Danish and Iclandic
Consul
TILGANGUR SJÓÐSINS
Þó fullnaðarreglur viðvíkjandi
sjóði þessumhafi enn eigi verið sett-
ar, þá er það þó víst, að megin til-
gangurinn er sá, að létta undir með
því að Danir og íslendingar fái end-
urheimsótt löndin, þar-sem vagga
þeirra stóð. Víst er um það, að
þangað stefnir þrá hinna eldri
manna og kvenna, þó oft skorti fé
og föng til þess að slikum draumum
verði fullnægt. Að stuðla að slikri
fullnægingu er göfugt og þakkar
vert hlutverk.
í því falli að nægilegt fé fáist, er
það ennfremur fyrirhugað, að gera
ungum Canadamönnum af dönskum
og íslenzkum stofni, það kleift að
heimsækja feðraþjóðir sínar og
kynnast menningu þeirra. Þá er
það og haft í hyggju, að stofna ó-
keypis námsskeið í fræðum hlutað-
eigandi þjóða við canadiska mið-
skóla. . . .
Kristján konungur tíundi á nrikl-
um vinsældum að fagna bæði i Dan-
mörku og íslandi. * Það liggur því
í augum uppi, að borgurum af stofni
þessara þjóða, verði það ljúft að
minnast hans á virðulegan og við-
eigandi hátt i titefni af aldursfjórð-
ungs ríkisstjórnar afmæli hans.
Skrá yfir nöfn þeirra allra, er
eitthvað láta af mörkum til sjóðs
þessa, verður afhent Hans Hátign
Kristjáni konungi á ríkisstjórnaraf-
mælinu af heiðursformanni sjóðs-
ins, ásanat reglugerð um notkun
hans. Er það ósk og von forgöngu-
nefndar, að sjóður þessi vaxi og
viðhaldist sem lifandi vottur þeirrar
virðingar, er Kristján konungur
nýtur af hálfu íslendinga og Dana
í Canada.
ATHS.—Tilkynningin um ofan-
greinda sjóðsmyndun frá ræðis-
manni íslendinga og Dana hér í
borginni, hr. A. C. Johnson, slitnaði
út úr samhengi í síðasta blaði, og
afsakast það hér með. Mál þetta er
í eðli sínu þannið vxið, að telja má
vist að Islendingar búsettir í þessu
landi ljái því samúðarrikt eyra, og
styðji það eftir þeim föngum, sem
völ er á.—Ritstj.
# # #
AÐALNEFNDIN
Heiðursforseti
G. B. Holler, aðal-konsúll
Montreal
V ara-Heið urforseti
A. C. Johnson, konsúll
Winnipeg
Fchirðir /
L. Jessen, konsúll
Vanoouver
Skrifari
Odin Kuntze
Kentville, N.S.
Niels Damskov, prestur
Redvers, Sask.
auka-nefndin'
Paul Borup, Montreal
Paul Petersen, Montreal
D. V. Klein, konsúll, Toronto
L. Stilling, visikonsúll, Saskatoon
Ravnkilde Möller, prestur,
Dickson, Alta.
Erik Petersen, visi-konsúll
! Calgary, Alta.
Cleinens Sörensen, prestur,
Vancouver, B.C.
%
John M. Jensen, prestur,
Mciireal
Th. P l.arsen, vísi-konsúll,
St. lohn. N.B
W. Bondo, prestur,
Toronto, Ont.
Chr. E. Christensen, vísi-konsúll,
Edmonton, Alta.
P. C. Paulsen, prestur,
Calgary, Alta.
Cyrus Pedersen,
Montreal
Harald Nielsen, prestur,
NeÓ Denmark, N.B.
A. Th. Schultz, prestur,
Winnipeg, Man.
Harold E. Larsen, prestur,
Tilley, Alta.
P. Rasmussen, prestur,
W ayne
Paul Laustsen,
Calgary, Alta.
A. Weideman,
Vancouver.
New Drouqht ResistinqTomato
for Dry Windu Conditions
McFayden’s
Special Earliana
Received Market
Gardeners’ Award
of Merit, 1936
During the last few
years we have realized
that our regular strain
of Earliana has been
cracking during periods of drought. We have
constantly worked toward an Earliana that
could succeed in sections where moisture is
scarce. We believe, that in McFayden’s
Earliana, we have a variety that especially
suits dry land culture. When moisture is
prcsent this strain is not as attractive or
as productivo as our regular Earliana, but ln
our tests, this new Tomato outyields all
other Earliana types during dry, heavy winds
and drought. Fruit is mr.dium slze, smooth,
early, and of deep scarlet color. Quality is
excellent. Splendid for home garden as well
as those who sell tomatoes in drier sections
of the Wcst. As yet oúr seed supply is short
and seed expensive.
Postpaid: Pkt. 15c; 2 pkts. 25c; 3 pks. 35c;
4 pkts. 40c; 01. $1.35.
We regret that it is necessary to limit the
sale to one ounce to any one customer.
23 New Varieties of Vegetables, grown on our
own Seed Testing Plant Breeding Farm. re-
ceived the Markct Gardeners’ Award of Merlt
1930. McFayden’s Seed Idst also contains the
Ali Amerlcan Flower Awards. Keep your
garden up to date.
MfFAYDEN BigOvershePackels
SEEDS Onhi3‘-4mt.
In addition to the newest varleties, not yet
in full production and necessarily sold at
higher prices McFayden’s Seed Company
offer their regular stocks, tried and tested on
their own Plant Breeding and Seed Testing
Farm, at 3c to 4c per packet postpaid. ltig
oversize packets, too. Every packet dated
day packed and guaranteed to full amount
of purchase price. Individual cultural direc-
tions, for Canadian conditions, on every
packet.
UY YOUR SEEDS DIRECT—It fs impos-
> for us to giv’e in any Commission
ínet the wide assortment to choose from
,d in our Seed List, containing 281 varie-
of vegetables and over 500 varieties of
ers. . _
ð__McFavden Seeds were sent out to
es in Commission Boxes, we would prob-
have a lot of seed on our hands at the
of the season.
\this seed was thrown away it would be
.tal loss, and we would have to charge
e for our seeds, or put less seed in a
tet to make up for it.
, on the other hand, we dld not throw It
y but kept it over and sent it out ín
tages again, the tendency would be for
o accumulate a lot of old seed.
e, therefore, seil direct to you only^—NOT
ugh Commission Boxes TBSlfin
IDS, and give you the benefit of the sav-
made in this way.
Í5MCFAYDENSFAM0US
VEGETABIE COllECTION
25*
IO B,G
IvIpkts.
— and you get your 25c
back on next ordcr
n regular, full-size 5c and lOc packets,
postpaid, and you get the 25c back on
first order of $2.00 or more by means
refund coupon good for 25c sent wltn
collection. Money order preferred to
or stamps. Makes a nice gift. Costs so
Grows 80 much.
der NOW. You will need seeds anyway.
aydcn’s Seeds have been the foundation
sod gardens since 1910.
llection contains one regular full size
et each of the following;
Detroit Dark Red. The best all
TCm round Red Beet. Sufficient
* 1 U seed for 25 ft. of row .
Half I.ong Chantenay. The
>Df>TC^*beal a11 round Carrot.
\l\U I ' Enough seed for 40 to 50 ft.
of row. , ,
Early Fortune. Pickles,
wTiinrn sweet or sour, add zest
sUMijLIy io any meal. Sufficient
for 25 ft. of row.
(írand Rapids. Loose Leaf
’Tfirr _ variety. Cool, crisp, green
IUUEj'“ lettuce. Tliis packet will
sow 20 to 25 ft. of row.
n\i Yellow (Ilobe Danvers. A splen-
1did winter keeper.
W'hite I*ortugal. A popular
white onion for cooking or
pickles. Packet will sow 15 to
20 ft. of drill.
llalf I.ong Guernsey. Suf-
SNIP— ficient to sow 40 to 50 ft.
French Breakfast. C o o 1,
inii crisp, quick-growing variety.
4jíI This packet wlll sow 25 to 30
ft. of drill.
White Summer Talde. Early,
hl I pmmmm quick -growing. Packet will
sow 25 to 30 ft. of drill.
Canadian (lem. V* -
:de turnip— ounce sows 75 ft.
OOopCash Prizes$7QO~°
ur Wheat Estimating Contest, opcn to
c’ustomers. 54 prizes. Full particulars in
ayden’s Seed Lkt, sent with above seed
ction, or on request.
IE—CIlp this advertisement and get
fe l»acket Beautiful Flowers FREE (L.)
Worth-While Savingn on Club
Ortlers descrilied in Seed List.
)N—
EED CO.
WINNIPEG TÖRONTO