Lögberg - 04.03.1937, Blaðsíða 5

Lögberg - 04.03.1937, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 4. MARZ, 1937 5 Whither Youth ? An*Address Delivered by John Iljalmarson Before the Men’s Club of the First Lutheran Church A few months ago, I had the pl^asure of hearing the Hon. J. G. Gardiner, Minister of Agriculture in the Federal Government, speak to the Associated Boards of Trade here in Winnipeg. At that time he was returning from Saskatchewan where he had been studying the crisis which had arisen through pro- longed drought and the consequent drifting of the soil. He said that his government realized the seriousness of the situation which existed, but had unbounded confidence in the future of this Western cotfntry and were prepared to render the finan- cial assistance necessary to recover what was getting to be known as the “Western Wastýs. A situation that is remarkable in its resemblance exists right here in our own First Lutheran Church. No, Gentlemen, our crisis is not a financial one, — we, too, are faced with the drifting of the soil — the drifting of our Young People away from what we have struggled and are struggling to continue, more for their benefit than our own — the Church and its organizations. Are we as the Federal Government of our Church, going to stand by and watch the fertility of our Religion become an arid waste? Lend me your imaginations for but_a moment, gentlemen, and let us picture an old fashioned coal-oil lamp such as most of you are fam- iliar with. That coal-oil lamp we shall represent as the Church, and its bright flame, the sincerity and devotion in which we hold it. At the base of the lamp is the fue! basin, and fuel supply which repre- sent to me the group of people which supply the flame of sincerity and devotion — the congregation, the ladies aids, men’s clubs, etc. • \ ' Apart from the lamp and its par- ticular fuel supply we have the re- fill container. This let us imagine to represent the young people of the Church. Now the Church depends upon its continuation just in the same man- ner as the coal-oil lamp depends upon its reserve container for re- plenishment when the supply be- comes exhausted. But in refilling a coal-oil lamp, we take precaution to provide a funnel in order that this precious fuel supply is not wasted. I am afraid that in our eagerness to replenish the fuel supply of our Church we have literally dumped the contents of the reserve supplv into the active in the hope that suf- ficient fuel would pass to be able to carry on. Perhaps we have been successful in this transmission, but I rather think that there has been a needless waste of this precious ma- terial. Rather than continue our past methods, let us ráther look around for some means of avoiding this waste, and endeavor to provide a more certain rnanner in which to build the irresponsibility of our Youth to the stability of our senior members. Our Sunday School comprises the entire Reserve Supply of our Church at the present time. Now, the Sun- day School in itself plays a very irn- portant part in our future, but I say that the Sunday School fé not eriough. There seems to be a very definite cut-off in the ages of its members, usually the year following confirmation. That period is when the responsibility of the parent seemingly comes to an end, for then they have fulfilled to a measure, the promise exacted on the Baptismal platform. The young men and women feel the parental urge to at- tend Church becoming lessened, and are inclined to submit to the tempta- tion of taking a little holiday? This situation could be reduced con- siderably in my mind, if t'hese same young people were given an op- portunity to enter a field where their own initiative and resourcefulness play a very important part. Such an organization would take them in hand at an early age and, working in conjunction with the Sunday School, would have as its objective, the moulding of the young peoples' character mueh along the same lines as that of our pioneer forefathers— by personal sacrifice, self-denial, and the will to succeed. v A few years ago the Boy Scout and Girl Guide movement took shape in our organization. Both move ments were exceedingly popular amongst the young people, but were both forced into oblivion by the complete aloofness of the greater percentage of our congregation. There were those few people who realized what was going on and gave support — moral, mind you, not financial. As an old Scoutmaster, it is a matter of personal pride to be able to say that 8o% of the enroll- ment of our old Boy Scout Troop are actively engaged in carrying or. and taking over the cares of our congregation. The secret of the success of these organizations, where they have been encouraged to succeed, lies in the fact tliat provision is'made for the development öf the member mental- ly, morally and physically, thereby providing an incentive for each one in his or her particular field. De- grees are conferred upon those who are studious, ihonors are bestowed on those who are athletic, and encour- agement and sympathy given every- one. They are taught that they have a duty to God and to King and in the assistance of other people at all times. Gentlemen, when those two or- ganizations were disbanded, we threw away our funnel, our one 8o% guarantee that our Church will carry on. In the meantime, Whither Youth ? or shall it remain — Wither Youth! Thank you. J. Hjalmarson. Thls ad vertiaement is not lnserted by the Government Tiiquor Control Commlssion. The Coni_LIllsMl<>n ls n<>t rosponslhlp for statoments made ns to the nnfi.lity of products advertised Úr borg og bygð ÞAKKARORÐ Eg vil með línum þessum, fyrir hönd barna minna og mín votta hjartanlegasta þakklæti til allra í Arborg og þar í grend, sem auð- sýndu hluttekningu og hjálp í sjúk- dómsstríÖi og við lát eiginmanns rmíns Sigurðar Thorsteinssonar. Sömuleiðis þökkum við óþrotlega vináttu hr. Á. P. Jóhanssonar í Win- nipeg, gagnvart hinum látna og oirkur. Einm’g drengdega l.jalp hr. A. S. Bardals í Wlinnipeg. Mrs. Guðrún Thorsteinsson og böru Árborg, Man. Junior Ladies’ Aid í Fyrstu lút- ersku kirkjunni efna til sölu á vöfflum og kaffi. Þar verður líka seld rúllupylsa, brúnt brauð, vínar- terta, pie, kökur o. fl. Vöfflurnar verða undir umsjón Mrs. O. V. Olafson, en hin matarsalan verður undir umsjón Mrs. P. Bardal. Mrs. H. Eager annast um tilbúning kaff- isins. Salan byrjar kl. 3 e. h. til kl. 10 e. h. í fundarsal kirkjunnar á föstudaginn þann 5. marz. Sem sagt var i dánarminning Að- albjargar Mariaggi Thorsteinsson, i Lögbergi s.l. viku, fór jarðarför hennar fram með húskveðju að heimili Thorsteins Thorsteinssonar, í Víðinesbygð,, þ. 15. febrúar. Sókn- arprestur, séra B. A. Bjarnason, jarðsöng. En mér láðist að geta þess, að kveðjuathöfn var áður hald- in í útfararstofu A. S. Bardals, i Winnipeg; þeirri athöfn stýrði séra B. B. Jónsson, D.D., Þessa yfirsjón mína eru hlutaðeigendur vinsamleg- ast beðnir að afsaka. B. A. Bjarnason. GJAFIR TIL BETEL Mr. og Mrs. J. G. Christie, (í minningu um Sigríði Bjarnadóttur .............$5-00 Mr. og Mrs. O. M. Olafson, R.i, Stiveston, B.C.......7.00 Vinkona Betels vestur á Kyrrahafsströnd ...........10.00 Afmælisgjafir 1. marz, 1937:— Mrs. Anna G. K. Jónsson, á Betel....................10.00 Mrs. Anna Lyngholt, á Betel.. 5.00 Miss Maria Gísladóttir, á Betel.......................25.00 Afmælíshátið Templaranna er í kvöld (fimtudag). Búist er við að allir meðlimir komi. Samkvæmið byrjar kl. 8. BÝÐST TIL AÐ SEGJA AF SÉR Hon. WjiHiam Aberhart, stjórnar- formaður í Alberta, hefir í útvarps- ræðu gert það heyrinkunnugt, að hann sjái sér nú ekki fært að upp- fylla kosningaloforð sitt um $25 framdeiðslu hlutdeild á mánuði. Til- kynti hann þetta i útvarpsræðu, og lét þess jafnframt getið, að ef kjós- endur sínir æsktu þess, væri hann fús til þess að láta af embætti. Mr. John Bowlen, foringi frjáls- lynda flokksins í Alberta fylkinu, telur Mr. Aberhart ekki eiga annars úrkosta en segja af sér, eftir aðra eins þrotabúsyfirlýsingu og hann nú hafi gert. Spakmæli Eftir Frejlif Olsen Mig gildir einu hvaða dóma eg fæ hjá mönnum — þar eð það eru ekki annað en menn, sem dæma mig. Þegar vinur minn verður fjand- maður minn, kemur það til af því, að hann hefir aldrei verið vinur minn — og eg hefi aldrei verið vin- ur hans. Eg hefi því ekki nrist vin, heldur aðeins fengið nýjan fjand- mann — og sanrn máli er að gegna með hann, svo jafnt er á komið með okkur báðum. Mjög er það ánægjulegt að hafa hjá sér gesti, og geta gert sér von um að þeir fari einhverntima. * Okkur þykir mikið varið i, að á móti okkur sé tekið með einlægri á- nægju, er við komum. En hversu mikils meira er um vert, ef það vek- ur verulegan söknuð, er við förum. ; Sumt fólk er leiðinlegt, af því að það er svo þegjandalegt, en aftur aðrir eru ennþá leiðinlegri, af því ' að þeri eru sitalandi. Við vitum, að menn eru mjög mismunandi. En hversu nriklu meiri j munur getur ekki verið á sama ' manninum. Hugsum okkur t. d. mismuninn á sarna manni, þegar hann. flækist svangur og auralaus um göturnar, og þegar sá hinn sami kemur sprang- andi út úr bankanum með veski sitt fult af seðlum. Sumt fólk, sem á bíl er svo hreyk- ið af honum, að engu er líkara en að eigendurnir hafi fundið upp bílinn og smiðað hann. En af hverju hefðu menn ahnent að gorta, ef þeir státuðu sig ekki af neinu öðru en því, sem þeir sjálfir hafa fundið upp. Eftir þvi sem menn hlæja hærra á mannfundum, grá{a menn beiskara í einrúmi.—Lesbók. Hefir dáið 400 sinnum Margir kvikmyndaleikarar haía sína ákveðnu sérgrein. John Miljan t. d. hefir sérstaka æfingu í að deyja "á léreftinu.” Sagt er að hann hafi dáið 400 sinnum, og það með mjög mismunandi móti. Hann hefir ver- j ið hengdur og hálshöggvinn, drukn- ' að, dáið úr sulti, verið tekinn af í rafmagnsstól, og marinn til dauða undir hrosshófum. En hann er ekki i fyr risinn upp, en á honum þarf að halda til að deyja í annari kvikmynd. —Lesbók. Afmælissamkoma Betel Ummæli geta tæpast annað en i fallið á einn veg um það, að sam- ^ konm sú, sem haldin var í Fyrstu lútersku kirkju að tilstuðlan kven- félags safnaðarins síðastliðið mánu- dagskveld, í tilefni af afmæli elli- 1 heimilisins Betel, væri í alla staði' hin virðulegasta og í fullu samræmi i við hið göfuga hlutverk þeirrar stofnunar, sem verið var að minnast. Aðsókn var ágæt; skemtiskrá fjöl- þætt og uppbyggileg. Út í einstök skemtiskráratriði er óþarft að fara;1 fólk það er í skemtiskránni tók þátt svo góðkunnugt vor á rneðal, að það mælir bezt með sér sjálft. Forseti Betelnefndar, Dr. B. J. Brandson, setti mótið með prýðilegu inngangserindi og stýrði því til loka með þeint skörungsskap, sem hon- um er laginn. Að lokinni skemtiskrá var sezt að ríkmannlegum veitingum í fundar- sal kirkjunnar, þar sem vinir hitt- ust og röbbuðu saman yfir kaffinu. Rétt þykir að þess sé getið, að samskotafé það, sem' inn kom, var með rífara móti. Á samkomu þessari fór alt fram á íslenzku, að einu lagi undanteknu, sem sungið var við enskan texta. Afmœlissjóður Kristjáns konungs tíunda í tilefni þess atburðar, að þann 14. maí næstkomandi hefir hinn lítil- láti, danski öðlingur, Christian kon- ungur tiundi, rikt yfir þjóð sinni og hinni íslenzku þjóð í tuttugu og fimm ár, áleit aðalræðismaður Dan- nierkur, Mr. G. Holler í Montreal, að æskilegt væri að Danir og Islend- ingar hér í landi, sýndu öðlingnum einhvern sæmdarvott við þau tíma- mót. Setti hann sig þvi í samband við danskan félagsskap þar austur frá, til skrafs og ráðagerða, og urðu úrslitin þau, að æskilegast væri, að sjóðsbyrjun væri hafin en sérstakt tillit til þess tekið, hver hjartfólgn- asttir tilgangur þess sjóðs myndi vera hans hátign. Greinist því hér á eftir tilgangur þeirrar sjóðsbyrjun- ar. Ekki er annað hægt að segja, en að tilgangur sjóðsins sé göfugur, því óneitanlega eru það vist margir af báðum þjóðflokkunum hér, sem langar til, frekar nokkurs annars, að heimsækja sitt föðurland og sínar æskustöðvar, en geta ekki fullnægt þeirri þrá, sökum skorts á farareyri og öðrum útbúnaði. Eg hafði beiðst undanþágu í þessu máli; reyndi að sýna fram á, að árangur i þessu tilliti á meðal fólks vors hér, myndi, því miður, verða lítill, sökum illra ástæðna fólks. En eg sé á því sem hér fer á eftir, að mótbárur nrinar hafa ekki hrifið. Er því sjálfsagt fyrir mig að reyna að styrkja þetta málefni sem bezt eg get. Eg treysti göfuglyndi og velvild ykkar, sem lesið þessar línur og vil aftur benda á, að tilgangur þessa sjóðs, gat tæplega verið í réttari átt, heldur en tekið er fram i ákvæði nefndarinnar. Eg veiti móttöku þvi fé, sem landar mínir hér og annars- staðar vildu gefa í þennan sjóð, en hefi þó ætlað mér að biðja mér kunnuga menn í íslenzku bygðunum, að vera mér hjálplega, að svo miklu leyti sem þeir mögulega geta. Eg bið fólk að fyrirgefa að eg leita til þess í þessu efni, en eg get ekki ann- að stöðu minnar vegna. Með von um stuðning og hjálp ykkar, læt eg birta þessa ákvörðun. A. C. Johnson, Danish and Iclandic Consul TILGANGUR SJÓÐSINS Þó fullnaðarreglur viðvíkjandi sjóði þessumhafi enn eigi verið sett- ar, þá er það þó víst, að megin til- gangurinn er sá, að létta undir með því að Danir og íslendingar fái end- urheimsótt löndin, þar-sem vagga þeirra stóð. Víst er um það, að þangað stefnir þrá hinna eldri manna og kvenna, þó oft skorti fé og föng til þess að slikum draumum verði fullnægt. Að stuðla að slikri fullnægingu er göfugt og þakkar vert hlutverk. í því falli að nægilegt fé fáist, er það ennfremur fyrirhugað, að gera ungum Canadamönnum af dönskum og íslenzkum stofni, það kleift að heimsækja feðraþjóðir sínar og kynnast menningu þeirra. Þá er það og haft í hyggju, að stofna ó- keypis námsskeið í fræðum hlutað- eigandi þjóða við canadiska mið- skóla. . . . Kristján konungur tíundi á nrikl- um vinsældum að fagna bæði i Dan- mörku og íslandi. * Það liggur því í augum uppi, að borgurum af stofni þessara þjóða, verði það ljúft að minnast hans á virðulegan og við- eigandi hátt i titefni af aldursfjórð- ungs ríkisstjórnar afmæli hans. Skrá yfir nöfn þeirra allra, er eitthvað láta af mörkum til sjóðs þessa, verður afhent Hans Hátign Kristjáni konungi á ríkisstjórnaraf- mælinu af heiðursformanni sjóðs- ins, ásanat reglugerð um notkun hans. Er það ósk og von forgöngu- nefndar, að sjóður þessi vaxi og viðhaldist sem lifandi vottur þeirrar virðingar, er Kristján konungur nýtur af hálfu íslendinga og Dana í Canada. ATHS.—Tilkynningin um ofan- greinda sjóðsmyndun frá ræðis- manni íslendinga og Dana hér í borginni, hr. A. C. Johnson, slitnaði út úr samhengi í síðasta blaði, og afsakast það hér með. Mál þetta er í eðli sínu þannið vxið, að telja má vist að Islendingar búsettir í þessu landi ljái því samúðarrikt eyra, og styðji það eftir þeim föngum, sem völ er á.—Ritstj. # # # AÐALNEFNDIN Heiðursforseti G. B. Holler, aðal-konsúll Montreal V ara-Heið urforseti A. C. Johnson, konsúll Winnipeg Fchirðir / L. Jessen, konsúll Vanoouver Skrifari Odin Kuntze Kentville, N.S. Niels Damskov, prestur Redvers, Sask. auka-nefndin' Paul Borup, Montreal Paul Petersen, Montreal D. V. Klein, konsúll, Toronto L. Stilling, visikonsúll, Saskatoon Ravnkilde Möller, prestur, Dickson, Alta. Erik Petersen, visi-konsúll ! Calgary, Alta. Cleinens Sörensen, prestur, Vancouver, B.C. % John M. Jensen, prestur, Mciireal Th. P l.arsen, vísi-konsúll, St. lohn. N.B W. Bondo, prestur, Toronto, Ont. Chr. E. Christensen, vísi-konsúll, Edmonton, Alta. P. C. Paulsen, prestur, Calgary, Alta. Cyrus Pedersen, Montreal Harald Nielsen, prestur, NeÓ Denmark, N.B. A. Th. Schultz, prestur, Winnipeg, Man. Harold E. Larsen, prestur, Tilley, Alta. P. Rasmussen, prestur, W ayne Paul Laustsen, Calgary, Alta. A. Weideman, Vancouver. New Drouqht ResistinqTomato for Dry Windu Conditions McFayden’s Special Earliana Received Market Gardeners’ Award of Merit, 1936 During the last few years we have realized that our regular strain of Earliana has been cracking during periods of drought. We have constantly worked toward an Earliana that could succeed in sections where moisture is scarce. We believe, that in McFayden’s Earliana, we have a variety that especially suits dry land culture. When moisture is prcsent this strain is not as attractive or as productivo as our regular Earliana, but ln our tests, this new Tomato outyields all other Earliana types during dry, heavy winds and drought. Fruit is mr.dium slze, smooth, early, and of deep scarlet color. Quality is excellent. Splendid for home garden as well as those who sell tomatoes in drier sections of the Wcst. As yet oúr seed supply is short and seed expensive. Postpaid: Pkt. 15c; 2 pkts. 25c; 3 pks. 35c; 4 pkts. 40c; 01. $1.35. We regret that it is necessary to limit the sale to one ounce to any one customer. 23 New Varieties of Vegetables, grown on our own Seed Testing Plant Breeding Farm. re- ceived the Markct Gardeners’ Award of Merlt 1930. McFayden’s Seed Idst also contains the Ali Amerlcan Flower Awards. Keep your garden up to date. MfFAYDEN BigOvershePackels SEEDS Onhi3‘-4mt. In addition to the newest varleties, not yet in full production and necessarily sold at higher prices McFayden’s Seed Company offer their regular stocks, tried and tested on their own Plant Breeding and Seed Testing Farm, at 3c to 4c per packet postpaid. ltig oversize packets, too. Every packet dated day packed and guaranteed to full amount of purchase price. Individual cultural direc- tions, for Canadian conditions, on every packet. UY YOUR SEEDS DIRECT—It fs impos- > for us to giv’e in any Commission ínet the wide assortment to choose from ,d in our Seed List, containing 281 varie- of vegetables and over 500 varieties of ers. . _ ð__McFavden Seeds were sent out to es in Commission Boxes, we would prob- have a lot of seed on our hands at the of the season. \this seed was thrown away it would be .tal loss, and we would have to charge e for our seeds, or put less seed in a tet to make up for it. , on the other hand, we dld not throw It y but kept it over and sent it out ín tages again, the tendency would be for o accumulate a lot of old seed. e, therefore, seil direct to you only^—NOT ugh Commission Boxes TBSlfin IDS, and give you the benefit of the sav- made in this way. Í5MCFAYDENSFAM0US VEGETABIE COllECTION 25* IO B,G IvIpkts. — and you get your 25c back on next ordcr n regular, full-size 5c and lOc packets, postpaid, and you get the 25c back on first order of $2.00 or more by means refund coupon good for 25c sent wltn collection. Money order preferred to or stamps. Makes a nice gift. Costs so Grows 80 much. der NOW. You will need seeds anyway. aydcn’s Seeds have been the foundation sod gardens since 1910. llection contains one regular full size et each of the following; Detroit Dark Red. The best all TCm round Red Beet. Sufficient * 1 U seed for 25 ft. of row . Half I.ong Chantenay. The >Df>TC^*beal a11 round Carrot. \l\U I ' Enough seed for 40 to 50 ft. of row. , , Early Fortune. Pickles, wTiinrn sweet or sour, add zest sUMijLIy io any meal. Sufficient for 25 ft. of row. (írand Rapids. Loose Leaf ’Tfirr _ variety. Cool, crisp, green IUUEj'“ lettuce. Tliis packet will sow 20 to 25 ft. of row. n\i Yellow (Ilobe Danvers. A splen- 1did winter keeper. W'hite I*ortugal. A popular white onion for cooking or pickles. Packet will sow 15 to 20 ft. of drill. llalf I.ong Guernsey. Suf- SNIP— ficient to sow 40 to 50 ft. French Breakfast. C o o 1, inii crisp, quick-growing variety. 4jíI This packet wlll sow 25 to 30 ft. of drill. White Summer Talde. Early, hl I pmmmm quick -growing. Packet will sow 25 to 30 ft. of drill. Canadian (lem. V* - :de turnip— ounce sows 75 ft. OOopCash Prizes$7QO~° ur Wheat Estimating Contest, opcn to c’ustomers. 54 prizes. Full particulars in ayden’s Seed Lkt, sent with above seed ction, or on request. IE—CIlp this advertisement and get fe l»acket Beautiful Flowers FREE (L.) Worth-While Savingn on Club Ortlers descrilied in Seed List. )N— EED CO. WINNIPEG TÖRONTO

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.