Lögberg - 31.08.1939, Blaðsíða 5

5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 31. ÁGÚST, 1939
ir og fínir og ríkir. Alt var
þar eins. og áður var, og vér
litum smáum augum á þetta
fátæka land, og þessa verklega
fávísu þ.jóð. Heimkoman skap-
'aði biturleik, og ef til vill öf-
und. Þjóðin var önnum kaf-
in við að losa af sér höft og
hömlur i pólitiskum efnum.
Allir kraftar hennar beindust
í gagnstæða átt þeirri, er vér
höfðum ferðast til. Frelsis-
baráttan krafðist allra krafta,
og útheimti alla athygli þjóð-
arinnar. Hvernig átti hún þá
að geta sint oss hér? En um
leið og frelsið var fengið,
breyttist viðhorf þjóðarinnar
ekki aðeins gagnvart landinu
sjálfu og innbyrðis vandamát-
um, heldur einnig gagnvart
oss útfluttum fslendingum í
Ameriku.
Aðeins tuttugu ár eru liðin
síðan — aðeins eitt eilífðar
augnablik. Vér gátum ekki
vænst þess að eftir oss væri
verulega tekið fyr en nú. Að
vísu höfum vér heyrt vin-
bjarnlegar raddir að heiman
hin siðustu árin, en nú er það
ljóst af margvíslegum um-
merkjum vináttu og ræktar-
semi að hin íslenzka þjóð í
heild sinni heldur hönd sinni
út yfir hafið til að taka hönd
vora. Á þessu herrans ári,
tuttugu ára afmæli hins ís-
lenzka rikis, og fimmtíu ára
afmæli islendingadagsins tak-
ast íslendingar i landnámi
Ingólfs og landnámi Leifs
hepna í fyrsta sinni formlega
höndum saman yfir höfin.
Vil eg nú lúka máli mínu
með því, að tilfæra upphafs-
orðin í virðulegri ræðu Dr.
Guðmundar Finnbogasonar, er
hann flutti á hinum fyrsta
Vestmannadegi, er haldinn var
á Þimgvöllum. Hann segir:
“Vér minnumst í dag með gleði
og þakklæti þeirra manna af
íslenzkum ættum er i Vestur-
heimi búa. Mesta gleðiefnið
er oss það hvernig þeir hafa
reynst þar í hinum nýju fóst-
urlöndum sinum, Bandaríkj-
unum og Kanada. Þeir hafa
getið sér svo gott orð, að til
vor hljómar af vörum supira
ágætra Vestmanna sá vitnis-
burður, að engir betri inn-
flytjendur en íslendingar hafi
þangað koinið. Vér óskum og
vonum að sá skerfur, sem
menn af íslenzkum ættum
leggja til vestrænnar menning-
ar megi ávalt verða hinum
miklu fósturþjóðum þeirra til
gagns og sæmdar.
Vér þökkum þessa voldugu
og vingjarnlegu rödd að
heiman, og segjum, eftir 50
ára starf:
“Við höldum ennþá hópinn
þótt hafið skifti löndum,
og okkar sæng er sveipuð
af sömu móðurhöndum.
Við hverja vöggu vakir
sem vorblær frónskur óður,
og systkin öll við erum,
sem elskum sömu móður.”
Englendingurinn H. Drum-
áiond frá Stockwell á 14 börn,
þar af 11 syni. Elzti sonur-
ým er 34 ára, en sá yngsti 13
ar». Faðirinn hefir stofnað
atvinnumanna knattspyrnu-
tlokk og í liðinu eru engir
Oema synir hans. Hann sjálf-
Ur er varamaður liðsins.
Klettafjöll og
Kyrrahaf
Eftir Sig. Júl. Jóhannesson
(Framh.)
Frá Vancouver fórum við að
kveldi dags áleiðis til Seattle,
og vorum svo að segja lesin
úr hlaði með fallegu kvæði,
sem vinur minn Þórður Kr.
Kristjánsson orti til okkar.
Við fórum sjóleiðis á gufu-
skipi, sem heitir “Princess
Kathleen.” Eru tvö eða þrjú
slík skip stöðugt í förum milli
Vancouver, Seattle og Victoria.
Þessi skip eru eign C.P.R. fé-
Iagsins, og eru svo fögur og
fullkomin, að tæpast er mögu-
legt að trúa. Fimtán hundruð
(1500) farþegar voru á skip-
inu í þetta skifti og kendi þar
margra grasa,
Við komum til Sealtle að
morgni dags, rétt um fóta-
ferðatíma. Konan, sem hafði
tekið það að sér að liýsa okk-
ur meðan við værum í Seattle,
heitir S. V. Thomson frábær-
lega tiguleg kona og tilkoinu-
mikil; hún er náskyld Dr.
Brandson. Við vorum eins og
þeir, sem hvergi tolla og um
alt flakka, altaf að skifta um
vist:’vórum fvrst hjá Andrew
Danielson, þá hjá Hinrik Ei-
ríkssyni, þar næst hjá O. W.
Johnson og nú hjá þessari
konu; þar var fjórða heimilið
okkar á Ströndinni. Við þekt-
um alla hina húsbændurna
dálítið áður, en þessa konu
höfðum við aldrei séð, vissum
því ekki hvernig hún mundi
fara með niðursetninga. En
hún tók okkur tveim höndurn
og fagnaði ókkur með ís-
lenzku morgunkaffi og hlýju
viðmóti. Við fundum það
strax að ekki þyrfti að kviða
nýju vistinni.
Seattle er geysistór borg —
stærsta borgin í Washington-
ríkinu og einkar fögur. Partur
af henni hét Ballard; var það
áður sérskilinn bær og strætis-
vagnar milli hans og Seattle;
en nú hafa báðir bæirnir sam-
einast. Þar eru allmargir ís-
lendingar og flestir í Ballard
partinum. Seattle er ein
merkasta stórborgin á Kyrra-
hafsströndinni. Hún er bygð
í bratta að austanverðu við
svokallað Puget sund, og
breiðist upp og út eftir öllum
hlíðum. Höfnin er svo stór
og djúp að þangað ganga
stærstu hafskip, sem til eru.
Bærinn liggur yfir hæðina
austan við sundið og niður
hlíðarnar hinu megin (að
austan) alveg niður að vatni,
sem heitir Lake Washington;
er það tuttugu (20) mílur á
lengd og þrjár Í3) á breidd.
Skurður hefir verið grafinn
milli sundsins og vatnsins; er
það hið mesta mannvirki; eru
lokur í skurðinum, sem
hækka og lækka vatnið eftir
því seiii Við þarf fyrir skip,
sem um skurðinn fara. Þetta
munu vera næststærstu skipa-
lokur í heimi (Panama-lok-
urnar eru stærstar).
Vegna þess að bærinn er
bygður í brekkum, eru göturn-
ar víða afar brattar. Raf-
magnsvagnar og bifreiðar
klifra upp svo háar hæðir, að
sumstaðar verður fólkið í
vögnunum að halda sér til
þess að hrúgast ekki i kássu
hvert ofan á annað. Það hlýt-
ur að reyna talsvert á taugarn-
ar í veikluðn fólki, sem ekki
er vant þessu, þegar farið er
niður snarbrattar brekkurnar.
En fallegt er víða útsýnið
í Seattle, sérstaklega af hæð-
unum. Meðan við vorum þar
var veðrið oftast bjart og him-
ininn heiður og blár; mátti
því sjá hæsta tindinn i hinum
svokölluðu Fossafjöllum, hér
um bil beint í suður. Sá tind-
ur heitir Mount Rainier og er
nálægt fimtán þúsund (15000)
fef yfir vatnsflöt. Er sagt að
Indíánar hafi trúað því, að
þessi fjallstindur væri bústað-
ur hins mikla anda, sem öllu
réði, alt vissi, alt gæti og alt
sæi, og að þeir hafi fallið
fram og flutt honum bænir
sínar þegar einhver vandræði
bar að höndum.
Svo að segja beint í vestur
blasa við Olympisku fjöllin í
fjarska eins og risar á verði
við sjóndeildarhring.
Seattle er afarmikill iðnað-
ar- og verzlunarbær; þar er
fjöldi himinhárra skýjaglópa,
en þar er líka urmull fagurra
og ríkmannlegra bústaða; sér-
staklega í grend við háskólann
(University of Washington).
útsýnið sumstaðar frá hæðun-
um er óviðjafnanlegt. risavax-
in fjöll í fjarlægð, sjórinn víð-
feðmur og voldugur, vatnið
eins og spegill, sem andinn frá
stóra fjallinu hefði lagt þar
handa hinum fögru hlíðum að
skoða sig i, og skipin á fleygi-
ferð út og inn, fram og aftur í
allar áttir og úr öllum áttum
— skip af öllum stærðum frá
minstu næfrabátum til stærstu
hafskipa.
Margt er sameiginlegt með
flestum stórborgum, . þess
vegna er það að sé tveimur
eða fleiri lýst, þá hlýtur eitt-
hvað af því að falla saman.
Þannig er það ineð Vancouver
og Seattle, þótt sú síðari sé að
ýmsu leyti stórkostlegri. Samt
sé eg þar hvergi neina höll
með spegillofti eins og i Van-
couver, og í því sambandi
dettur mér í hug| dálítiLsaga:
Hefðarfrú á Englandi kom inn
á fornminjasafn í Cambridge.
Hún var frá London. Hún
skoðaði ýmislegt og þótti ekki
mikið til koma í samanburði
við það sem væri í London.
Svo vék hún sér að fornminja-
verðinum og spurði: “Hafið
þið ekki höfuðkúpu af Crom-
well í þessu safni?” “ó-nei,
við höfum hana ekki,” svaraði
maðurinn. “Það er skrítið,”
sagði frúin: “við höfum þó
eina þeirra í London, eg hélt
hún væri i öllum stærri söfn-
um.”
Fvrsta daginn, sem við vor-
um í Seattle var drepið á dyr
hjá Mrs. Thomson og inn kom
maður, sem heilsaði mér
kunnuglega og glaðlega. Það
var gamall skólabróðir minn
frá fslandi, sem eg hafði ekki
séð í heilan mannsaldur.
Hann heitir Jóhannes Jóhann-
esson og er læknir. Við út-
skrifuðumst saman af latínu-
skólanum í Reykjavík árið
1897 og lásum þar saman
læknisfræði eitt ár. Dr. Jó-
hannesson flutti vestur um
haf um aldamótin og hélt á-
fram læknisnámi, þegar hing-
að kom. Hann hefir viða far-"
ið og mörgu kynst. Hann var
herlæknir í stríðinu mikla í
Bandaríkjahernum en hefir nú
verið spítalalæknir nálægt
tuttugu árum í Seattle, altaf
við sama spítalann, sem er
kaþólskur.
Dr. Jóhíjnnesson er sonur
Jóhannesar trésmiðs á Akra-
nesi i Borgarfarðarsýslu, flug-
gáfaður maður og vel gefinn.
Hann fór með mig á bifreið
um allan bæinn og sýndi mér
svo inargt og sagði að það
væri nóg í heila bók, ef eg
ætti að lýsa því.
(Framh. á bls. 8)
'vywvwvwvvvvwwivwvwvwwtvwwwvwvy»vw»vvwvwvvvyvvwwvvyvy
BAY SCHGOL
EVENING SCHQQL
HOME STUBY
By one of these three methods every young man
or woman can obtain a business training.
Circumstances must determine which one is
most suitable.
Our DAY SCHOOL is almost filled to capacity
and early enrolment is necessary to avoid having
to wait.
EVENING SCHOOL is held every Monday and
Thursday from 7:30 to 10 p.m. Fees are $5.00 a
month for any combination of subjects. \
HOIVIE STUDY students can take any subject
or full course, right in their own home by mail.
Ask for our HOME STUDY bulletin.
CIVIL SERVICE—You can train for the Civil
Service either in school or at home.
The MANITOBA has led all other institutions
in the successes of its students in Federal Civil
Service Examinations.
MANITOBA
COMMERCIAL
COLLEGE
Most spacious accommodation per student in Western Canada
334 PORTAGE AVE. 4th Door West of Eaton’s ^
President: F. H. BROOKS, B.A., S.F.A.E., S.F.C.C.I. Phone 2 65 65 ^
"kaaaammmaaaaaaaaaaaaamaaaaamaaaaaaaaaaaaaawmaaaaaaaaaaaaamaaaaa