Lögberg - 21.09.1939, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 21. SEPTEMBER 1939
3
sem er lagt silfur og gullplöt-
um. Þetta herbergi er eitt hið
helgasta “skrín” sem til er
frá fyrri alda kristindómi.
Þegar eg hafði litast um á
þessum helga stað, fylgdi
munkurinn mér í'Tiinn prýði-
lega aldingarð, sem er innan
við og meðfram múrunum. I
skugga Cyprustrjánna uxu
allslags tegundir af aldinum,
ásamt olíu og vínvíð. öll um-
gengni var hin prýðilegasta,
og jurtir og blóm voru plönt-
uí$ eftir nútíma ræktunarregl-
um, og var ekki annað að sjá,
en þessu öllu vri fyrir komið
af grasa- og jurtafræðing, og
hirt og hlúð að af þaulæfðum
garðyrkjumanni.
St. Catherine klaustrið má
skoða sem göfugt minnis-
merki hinnar grísku forn-
kristni, og snildar og menning-
ar hins forna Byzantiska ríkis.
Næst fylgdi munkurinn mér
að afskektu húsi, með lágum
dyrum, svo eg varð að beygja
mig mjög til að komast inn,
en hvað sá eg þegar eg kom
inn, hversu hrikaleg sjón!
Til vinstri handar mér er
inn kom var feiknastór hlaði
af hauskúpum neðan frá gólfi
og upp í þak; til hægri var
álíka stór hlaði af handleggj-
um, og dálítið fjær annar
hlaði af beinum og beina-
grindum. Þó þetta væri alt
annað en viðfeldin sjón að
sjá, fanst mér þó einna ömur-
legast af öllu er eg sá þar
inni, var beinagrind af stór-
um manni, klædd í munka-
kyrtil, sitjandi á stól; við
beinagrindina voru bundnar
spýtur til að halda henni uppi.
Þessi hræðilega minning lífs-
ins sat rétt við dyrnar, og frá
þessum holdlausu klóm, sem
einu sinni höfðu verið hend-
ur, hékk lítill viðarkross, og
blómavöndur. Þetta voru hin-
ar likamlegu leifar hins heil-
aga Stephanos, sem einu sinni
var vörður og gæzlumaður
leiðarinnar upp á Jabel Musa.
Munkurinn tók glóðarker
og brendi í því reykelsi, og
dreifði ilminum alt i kringum
heilagan Stephanos. “Hvað er
þetta?” sagði eg og benti á
nokkuð, sem hékk á veggnum.
“Það ,er hárskyrta og belti
sem dánir munkar hafa bor-
ið.”
Rétt hjá þessum hlutum
voru tvær beinagrindur.
bundnar saman með keðju,
það voru beinagrindur tveggja
inunka, sem í lifanda li^fi
bundu sig saman, með keðju,
sem var þannig fyrir komið,
að aldrei gat nema annar legið
í einu; það þótti því sjálfsagt
að þeir væru einnig bundnir
saman í dauðanum. Þessir
menn höfðu þótt mjög heilag-
ir.
Eg var þegar húinn að fá
nóg af að skoða þennan beina-
Val, og varð glaður er munk-
urinn kom hlaupandi og til-
kynti okkur að hinum dag-
lega brauðskamti til Bedúín-
anna yrði útbítt innan stund-
ar.
Við yfirgáfum þetta heim-
kynni dauðra manna, og fór-
Um upp á múrana fyrir fram-
an klaustrið. Þar voru Bedú-
inarnir fyrir utan múrana
með hyski sitt. Þeir stóðu og
gláptu upp á múrana þar sem
vindan var, hvaðan þeim var
sendur ofan, í körfu, sinn
daglegi brauðskamtur, sem
munkarnir bökuðu sérstaklega
handa þeim.
Það var hálf broslegt að sjá
til þeirra, það er sízt ofsögum
sagt, að það hafi verið handa-
gangur í öskjunni er karfan
kom ofan. Eg mintist að eg
hefði lesið einhvern tíma um
það, að þessir Arabar væru af-
komendur rómverskra þræla,
sem hefðu verið sendir til
Sínaí á 5. öld, en eg gat ekki
séð nein einkenni Evrópu-
manna á andlitum þeirra, en
hyernig hefði verið eftir allan
þann tíma mögulegt að búast
við því? Eins og alt annað
á þessum slóðum, er saga
þeirra hulin móðu tímans, sem
lítt verður með vissu gegnum
séð. Eg eyddi því sem eftir
var dagsins til að skoða
klaustrið, og þess mörgu vist-
arverur.
Morguninn eftir lagði eg
snemma á stað upp á hæsta
tindinn á Sínai-fjallinu —
Jabel Musa — með hinn unga,
gríska munk fyrir leiðsögu-
mann, og einn Bedúina.
Svo sneinma morguns eru
skuggarnir langt upp eftir
hlíðum þessa feikna fjall-
garðs, sem rís eins og sléttur
veggur bak við St. Catherine
klaustrið. Hæsti tindurinn á
þessum fjallgarði er Sínaí-
tindurinn, þar sem helgisagn-
irnar segja að Jave hafi gefið
Moses lögmálstöflurnar, hann
er 8,000 fet yfir sjávarmál, og
þannig 4,000 fetum hærra en
klaustrið, sem er 4,000 fet
yfir sjávarmál. Leiðin upp
fjallið er erfið, þó ekki mjög
hættuleg, enda hefir hún ver-
ið mikið bætt með 3,000 tröpp-
um, sem munkarnir hafa
höggið i bergið; það var gjört
á þeim tímum, sem fjöldi
pílagríma sótti þangað, til að
gjöra bæn sína á hæzta tindi
Sínaí-fjallsins.
(Framh.)
Silfurbrúkaup
Mr. og Mrs. E. L. Johnson
i Árborg, Man.
Hópur vina og vandamanna
safnaðist saman, all fjölmenn-
ur við samkomuhúsið i Ár-
borg, Man., þann 23. júlí s.l.
til þess að samfagna Mr. og
Mrs. E. L. Johnson á tuttugu
og fimm ára giftingarafmæli
þeirra, var fólk þar saman
komið úr ýmsum bygðum
Nýja fslands, frá Winnipeg, og
víðar að.—
Samsætið hófst með söng og
biblíulestri, voru þvi næst les-
in upp ýms bréf og fagnaðar-
skeyti er borist höfðu. — Af-
henti þá veizlustjóri, með fá-
um orðum gjöf frá fólki um-
hverfis, vandað “Chesterfield
set.” Því næst flutti Mr. B. I.
Lifman ávarpsorð til heiðurs-
gestanna frá skyldmennum
þeirra beggja, og afhenti þeim
svo silfurborðbúnað að gjöf
frá skyldmennunum.
Næst flutti Miss Sigrún
Johnson bróðurdóttir brúð-
guðmans, en uppeldisdóttir
heiðursgestanna, vel valin orð
fyrir hönd barnanna og af-
henti að gjöf silfurkertastjaka.
Fyrir hönd United Farm
Woinen talaði Mrs. H. D.
Gourd, og afhenti silfurdisk
að gjöf. Ávárpsorð fyrir hönd
Kvenféfags Sambandssafnað-
arins í Árborg, flutti Mrs.
Herman von Renasse, og bar
fram gjöf fyrir þeirra hönd.
Að afhending gjal’a aflok-
inni naut fólk sín við sam-
eiginlega söngva; þá flutti
Mrs. S. E. Björnsson vandað,
skrifað erindi fyrir minni
silfurbrúðarinnar. Mr. Sigur-
björn Sigurðsson frá Winni-
peg mælti fyrir minni silfur-
brúðgumans, með einkar ítar-
legu og fróðlegu erindi. Mr.
Valdimar Jóhannesson flutti
erindi er lýsti vinarkynningu
hans af foreldrum brúðgum-
ans og hlýhug til heiðursgest-
anna, kom hann víða við i
erindi sínu, er var hið fróð-
legasta. Hlý kveðjuorð fluttu
þeir Gestur bóndi Oddleifsson,
dr. Joseph T. Thorson og Gísli
verzlunarstjóri Sigmundsson.
Kvæði fluttu dr. S. E. Björns-
son, Mr. B. J. Hornfjörð og
G. O. Einarsson, verzlunar-
stjóri. — Fjörugir söngvar
voru sungnir af og til milli
þess að ræður voru fluttar.
Við píanóið var Mrs. S. A.
Sigurdson.
Heiðursgestir dagsins, þau
Eddie og Andrea, eru bæði
börn frumherja þessa um-
hverfis, hann sonur Eiríks og
Vilborgar Johnson, sem nú
eru bæði dáin, en sem lifa i
ljúfu minni skyldra og vanda-
lausra, fyrir mikla mannkosti.
Mrs. Johnson er dóttir Tryggva
heitins Ingjaldssonar og Hólm-
friðar konu hans, er enn lifir
í hárri elli hjá þessari dóttur
sinni, voru þau hjón ávalt
mjög starfandi að félagsmál-
um vorum — og hann að
hinztu stundu fram.
Allar ræður, er fluttar voru
báru vott um hlýhug og þakk-
læti til heiðursgestanna fyrir
framkomu þeirra og margþætt
félagsstörf. Þau eru enn á
bezta aldri, og eiga langan
starfsdag fyrir höndum. Hug-
heilar blessunaróskir skyldra
og vandalausra fylgja þeim
báðum fram á veginn!
S. ólafsson.
Heillaósk
TIL MR. OG MRS.
EDWARD L. JOHNSON
ÁRBORG, MAN.
í tilefni af tuttugu og fimm
ára brúðkaups degi þeirra
23. júli 1939.
Lag:—Þunga sigursönga.
Valinn hópur vina
vinsemd endurnýjar
og frá eldri tímum
endurvekur, hlýjar.
Minningar frá ungdóms æsku-
skeiði,
enginn skuggi, — sólin skein
i heiði.
Þá var ástin ör að tengja
saman;
allir karlar muna slíkt var
gaman.
Silfurbrúðkaup setjum,
sumarblíða veitir
fögnuð, — sem að færir
fegurð lífið skreytir.
Er vér helgum aldarfjórðungs
a>fi,
aldrei heyrist slíkt að nokkurn
svæfi.
Glaðar stundir gjöra lundu
hressa,
góða lyst þá margur fer að
blessa.
Ætíð sína sögu
silfurbrúðhjón eiga
er við aldarfjórðung
yfir líta mega.
Minningar, sein marka skýrum
dráttúin
mörg atriði,—geymd í tímans
þáttum;
mótbyr, leiði, — vandrataðir
vegir,
vonir skiftar, — dagar breyti-
legir.
Heiðruð brúður hefir
helgað marga daga
mannfélagsins málum,
mörg er þörf að laga.
Er þar tíðum öfl við sterk að
etja,
örðug viðfangs, — takmörk
vilja setja.
öfugstreymi erfitt er að kanna,
er þar hringrás blindra hug-
sjónanna.
Edward skapar tíðum vinnu
nóga.
Heiina enginn haldið honum
getur,
hret þá boða snjó og kaldan
vetur.
Auðnan áfram haldi
ykkar veg að feta,
farsæld slíku fylgir,
fjársjúð þann skal meta.
Húsbóndans á herðum,
hvílir ætíð vandi;
öll sé áform valin,
aldrei bygt á sandi.
Einhuga við akuryrkju og
skóga,
Þá mun æfin ánægjuna veita,
ellidagar sælustundir heita.
Þá mun ykkur ljúft að lúta
• elli,
að loknu starfi — sigurs hald-
ið velli!
B. J. Iíarnfjörð.
itfuinncöö anö A
DR. B. H. OLSON Phones: 35 076 . 906 047 Consultation by Appointment Only • w- ff v\ ^
Heimili: 5 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba

Dr. P. H. T. Thorlakson 205 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 22 866 : DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 21 834—Office timar 3-4.30
• Res. 114 GRENFELL BLVD. Phone 62 200 Heimili: 214 WAVERLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba

DRS. H. R. & H. W. TWEED Tannlœknar • 406 TORONTO GEN. TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 26 545 WINNIPEG : i DR. ROBERT BLACK Sérfræðingur I eyrna, augna, nef og hálssjflkdömum 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham & Kennedy ViCtalstíml — 11 til 1 og 2 til 6 Skrifstofusimi 22 251 Heimilissími 401 991

DR. A. V. JOHNSON Dr. S. J. Johannesson
Dentist 806 BROADWAY
• Talsimi 30 877
506 SOMERSET BLDG. Telephone 88 124 Home Telephone 36 888 • Viðtalstími 3—5 e. h.

DR. K. J. AUSTMANN 410 MEDICAL ARTS. BLDG. Stundar eingöngu, Augna- Eyrna-, Nef og Háls- sjúkdöma. Viðtalstimi 10—12 fyrir hádegi 3—5 eftir hádegi Skrifstofusími 80 887 Heimilissimi 48 651 H. A. BERGMAN, K.C. islenzkur lögfræðingur • Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1656 Phones 95 052 og 39 043

J. T. THORSON, K.C. íslenzkur XögfræOingur • 800 GREAT WEST PERM. Bldg. Phone 94 668 A. S. BARDAL 848 SHERBROOOKE ST. Selur líkkistur og annast um flt- farir. Allur ötbúnaCur sá bezti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarCa og legsteina. Skrifstofu talsimi 86 607 Heimilis talsími 501 562

J. J. SWANSON & CO. LIMITED 308 AVENUE BLDG, WPEG. • Fasteignasalar. Leigja hfls. Út- vega peningalán og eldsábyrgö af öllu tægi. PHONE 2? 821 ST. REGIS HOTEL 285 SMITH ST„ WINNIPEG • Pægilegur og rólegur bústaOur i miOblki borgarinnar Herbergi $2.00 og þar yfir; meC baðklefa $3.00 og þar yfir. Ágætar máltíðir 40c—60c Free Parking for Ouests