Lögberg - 15.10.1942, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 15. OKTÓBER, 1942
7
Bjarnarveiðin
Frá Nemo á Gimli.
(Framhald)
Daginn eftir var haldin veizla
í þorpinu, sem Riego prestur
átti heima í. Það var verið að
lúka við marz uppskeruna. Ux-
arnir drógu vagnana eftir grýtt-
um veginum, hlaðnir hálmi, að
geysimikilli hlöðu er sneri dyr-
um út að stræti. Veiðimenn-
irnir, sem getið var um í gær í
birginu höfðu tekið á sig bænda-
gerfi sín og færðu hálminn í
eitt hornið á hlöðunni, þar tóku
við honum kvenfólk og ungling-
ar, sem losuðu kornið úr híðinu,
sem fátæklingarnir nota til
brenslu á vetrum og sungu við
vinnuna. Alt var undirbúið að
hefja veizluna kl. 4. Hlöðu-
eigandinn hafði sent vinnufólk-
inu hálfa tunnu af víni og hlað-
an var í einni svipan orðin að
danssal. í þessari gleði sat mað-
ur á einni mais-dyngjunni þar
sem skugga bar á, og tók engan
þátt í dansinum eða söngnum.
Hann var mjög þungbúinn á
svip, eins og hann byggi yfir
miklu áhyggjuefni. Þegar minst
var á hve djarfur maður prest-
urinn væri og á veizluna, er
haldin skyldi honum til sæmdar,
leit hann ávalt undan, og var
jafn þungbúinn sem fyr.
Fyrsti dansinn var á enda, og
unga fólkið færði sig nær þess-
um afskekta manni og slógu
hring um mais-dyngjuna, sem
hann sat á, skellihlógu og
mæltu:
“Etchahon! Um hvað ertu að
hugsa?”
“Hvað viljið þér mér?”
“Hvrenig spyrðu? Þú, skáldið
og söngmaðurinn!”
“Eg syng ekkert í dag.”
“Segðu okkur þá söguna af
óskunum þremur.”
“Eg lofa að segja ykkur hana
á morgun.”
“Orktu þá kvæði um veiðiför
prestsins svo við getum fagnað
honum með söng þegar hann
kemur aftur, — þér þykir vænt
um hann.”
“Já, eg blátt áfram elska
hann, en eg yrki ekkert.” Svo
þagnaði hann og sat hljóður sem
fyr.
Lesarinn má ekki gera sér
háa hugmynd um Etchahon sem
skáld, þó honum væri gefið það
nafn. Hann var aðeins óbreytt-
ur bóndi — eins og þeir koma
fyrir á Suður-Frakklandi — sem
orti kvæði við brúðkaup og
barnsskírnir á óvönduðu máli
og því ekki annað en leirskáld.
DanSinn var nýbyrjaður aftur.
Etchahon horfði til dyra, breytti
svip og tautaði eitthvað.
Dyrnar opnuðust til hálfs, og
Stefán gekk inn hægt og seint,
en ávarpaði engan. Allir þustu
nú til hans og spurðu: “Hvar
er presturinn?”
Stefán þagði.
“Svaraðu maður! Hvar er
hann?”
“Dáinn!” svaraði Stefán svo
lágt að varla heyrðist.
“Dáinn- Hvernig?”
“Við vorum uppi á jöklinum
hjá Maladetta og hann hrapaði
ofan í jökulsprungu.”
f þessu ruddist maður inn í
hópinn, þreif í handlegginn á
Stefáni og hvessti á hann aug-
un. Það var Etchahon.
“Þú lýgur þessu, presturinn er
að sönnu dáinn — því er mið-
ur — en ekki í jökulsprungu,
heldur varð björninn honum að
bana.”
Svo sneri hann sér að bænd-
unum og mælti:
“Presturinn flaugst á við
björninn, en bróðir hans vildi
ekki koma honum til bjargar,
heldur fleygði frá sér hnífnum,
sem hann bar á sér og flúði.”—
Allir sneru sér frá Stefám.
Etchahon hélt áfram: “Eg var
70 skref frá honum þegar hann
flýði, kallaði til hans að nema
staðar, en hann skeytti því engu.
Þekkirðu þetta?” — sagði hann
ennfremur við Stefán, um leið
og hann dróg húfu alblóðuga
upp úr vasa sínum. Þetta var
það eina, sem eg fann af bróður
þínum, þegar eg kom á vett-
vanginn, og því dirfist þú að
koma hingað. Þú hyggst sjálf-
sagt að setjast á bekk með okk-
ur. Farðu út!” æpti hann og
lamdi húfunni framan í Stefán.
“Farðu út! Farðu út! Farðu út!”
Bændurnir ruddust einnig að
Stefáni og æptu: “Út með þig.
Farðu út!”
Hann var að hröklast út, þeg-
ar hurðinni var hrundið upp og
maður alblóðugur gekk inn. Þá
laust upp miklu ópi: “Ó, herra
Riego, prestur!”
Bændurnir þokuðu sér til
hliðar, en presturinn gekk að
Stefáni og mælti:
“Vertu kyr, barnið mitt!”
Stefán féll á kné. Allir stein-
þögðu. Þá gengur Etchahón til
prestsins og segir innilega
hrærður:
“Voruð það ekki þér, sem
flugust á við björninn?”
“Þú sérð það sjálfur,” svaraði
presturinn stillilega og sýndi
honum blóðug fötin. ,
Hröpuðu þér þá ekki fram al
klettunum?”
“Jú.” — En hvernig .'..?”
“Guð bjargaði mér. Nokkr-
um fetum fyrir neðan bjargs-
brúnina festist beltið, sem eg
hafði utan um mig á klettasnös,
en björninn, sem slepti af mér
takinu þegar við féllum fram
af, datt nfan fyrir.”
Eftir pví sem prestur talaði
lengur, fór hræðslan af bænd-
unum, því þá var þá farið að
gruna að hann myndi lifandi, og
slógu um hann hring í gleði
sinni. Stefán kysti á hönd hans
og sagði volandi:
“Bróðir minn! Bróðir minn!”
“Hvaða hávaði var hér inni
þegar eg kom?” spurði prestur-
inn mjög alvarlega. Vilduð þér
réka mann þenna út?”
Canadian Farmers: you have done well!
WARTIME PRODUCTION IS STILL GROWING!
During the last
fouryears (Sept. 1
to Aug. 31) —
You produced*
of this amount...
1 Exports to our i____
(mainly to Britain.) MILLIONS MILLIONS MILLIONS MILLIONS
2 Remaining for 22 6 251 274 282
consumption ín
Canada.** MILLIONS MILLIONS MILLIONS MILLIONS
• Inspected slaughter. Does not include pork products used on farms
or sold direct from farms to consumers, small butcher shops, etc.
•• Includiog army camps, ship stores, and general retail distribution.
The people of Britain want 10% more in the next twelve months than
they obtained the last, and at the same time Canadians want more.
I
You produced* millions millions millions millions
of this amount...
T Exports to our AUies
(mainly to the U.S.A.)
102
MILLIONS
72
MILLIONS
86
MILLIONS
128
MILLIONS
2 Remaining for 400 410 448 482
consumption in
Canada.** MILLIONS MILLIONS MILLIONS MILLIONS
• Inspected slaughter plus exports (dressed weight basis). Does not
include beef used on farms or sold direct from farms to consumers,
small butcher shops, etc.
** Including army camps, ship stores, and general retail distribution.
The United States will take your surplus cattle and
at the same time Canadian consumers want more.
MR. FARMER: You have increased your Pork Production by 119 per cent. You have increased
your Beef Production by 20 per cent. You fed all the grain you had last year. There is more feed
grain in Canada this year than can be fed. There is a market for all the hogs and cattle that you
can feed this year. Average prices for hogs and cattle during the coming year wiil be higher
than the average for the past year. We know thatyou will continue to produce all you can. Your
splendid war ejjort is appreciated by Canada and the United Nations.
DOMINION
DEPARTMENT OF AGRICULTURE, OTTAWA
Honourable James G. Gardiner, Minister
“Hversvegna?” æpti Etchahon
jafn æstur sem fyr “Af því
hann er slík bleiða.”
“Maður þessi er engin bleiða,”
svaraði prestur með sömu al-
vöru. — Það kom að honum
voðaleg hræðsla rétt áður, þegar
hann v^r rétt farinn. Hver yð-
ar er svo djarfur að fullyrða að
þér hefðuð farið öðru vísi að í
hans sporum? Hver ykkar dirf-
ist að reka hann á dyr, þegar eg
fyrirgef honum og vef hann að
brjósti mínu.”
Presturinn horfði hvasst' á
Etchahon og faðmaði bróður
sinn, sem fal andlitið við brjóst
hans.
Þessi fáu og stillilegu orð sef-
uðu bændurna. Svo sgaði prest-
urinn:
“Komdu Etchahon og taktu í
hendina á Stefáni!”
Hann hikaði, en kom þó; eftir
það komu bændurnir og gerðu
það einnig. Hver sem þarna
hefði verið staddur, myndi hafa
undrast virðingu þá er þeir báru
fyrir prestinum.
Við skulum fara svo dansinn
geti byrjað aftur, og — þér
skáld,” sagði prestur og sneri
sér að Etchahon — “vona eg að
yrkið eftir bangsa, því nú er
hann dauður.” •
Svo gekk hann út með Stefáni.
Á eftir fóru bændurnir og
sungu gleðisöngva sína um
prestinn sem vann sigur á birn-
inum, og ekki þurfti að hvetja
Etchahon til að yrkja.
—Þýdd af E. G.
SEEDTIME'
a/nd
HARVEST'
By
Dr. K. W. Neatby
DifcUr, AfricuUurcU Dtjnriwunl
Nortb-We*t Line Elevatom Aaaoeútioa
FARMERS AND THE
VICTORY LOAN
War loan canvassers will be
hard at work again on October
19th. The minimum objective
for Canada’s third victory loan
is 750 million dollars. The
finance minister, whose difficult
task is to find the money to
pay the country’s war bills,
states that the loan must be weli
oversubscribed.
Many plans are being laid
to insure success of the loan.
One of these is of particular
interest to farmers. It is the
“victory ticket method.” The
victory ticket is simply an
order authorizing the buyers of
any farm product, which has a
ready cash market, to withhold
a part of the proceeds from pro-
duce delivered immediately or
in the future to pay for a war
bond or regular war savings
certificate purchases. When re-
mitted to provincial head-
quarters of the National War
Finance Committee, securities
equivalent in value to the pro-
ceeds received will be sent to
the farmer.
Elevator companies, packing
companies, produce dealers, live-
stock comission firms, creamery
operators, lcoal merchants, etc.,
will all be made thoroughly
familiar with the plan and will
be supplied with the necessary
forms.
Thousands of farmers have
been doing a superb job in pro-
ducing those food commodities
urgently needed for war. These
same farmers want to do more.
They are anxious to support the
victory loans. It has, however,
been impossible for many to buy
war bonds or savings certificates
for the reason that, at the time
of the campaign, they just have
not had the ready cash. This
new plan will be welcomed by
farmers. They will see in it an
opportunity to asist just that
much more in winning the war.
— Contributed by T. B. Pickers-
gill.
MINNIST BETEL
í ERFÐASKRAM YÐAR
Hvað vinnið ÞÉR
í þjónustu
FRELSISINS ?
í þessu grimmilega heimsstríði þegar menn-----------
já, og konur og börn einnig, eru að láta lífið
vegna frelsisins, hvað hafist þér þá að, til þess að
halda vitum frelsisins logandi?
Orðin ein fullnægja ekki. Hvei" og einn verður
að leggja fram raunverulegt lið. Ef þér getið
ekki barist sjálfir, getið þér látið dollarana berj-
ast. Og það, sem meira er, bardaga-dallararnir
stytta stríðið.
Séu lífshættir verðir að berjast fyrir, verðir að
deyja fyrir, þá eru þeir verðir aleigu yðar.
Kaupið SIGURLÁNS SKÍRTEINI
Þér gefið ekki peninga yðar. Þér eruð beðin að
lána Canada alt, sem þér megnið. Þér getið ekki
tapað á því, að styðja þann, sem sigrar.
CITY HYDRO
EKKERT NEMA SIGUR SKIFTIR NÚ NOKKRU MÁLI"
Almanak Ölafs S.
Thorgeirssonar fyrir
árið 1942
Þetta er 48. árgangur þessa
vinsæla rits, sem mörgum hér
heima er kærkomið jafnan, þó
að það sé fyrst og fremst ætlað
Islendingum í Vesturheimi. Það
hefir jafnan, auk sjálfs alman-
aksins, flutt margvíslegan fróð'
leik, og er meðal annars orðið
eitthvert víðtækasta heimildar-
rit, sem til er, um landnám ís-
lendinga í Vesturheimi, störf
þeirra og afkomenda þeirra fyr
og síðar. Ritstjóri Almanaksins
er nú dr. Richard Beck, og ritar
hann tvær greinar í þenna ár-
gang, þá fyrri um fyrsta ríkis-
stjóra Islands og aðra um Sig-
urð Helgason tónskáld Eru
greinar þessar báðar hinar þörf-
ustu, hvor í sinni röð, sú fyrri
glögg greinargerð um sögu sjálf-
stæðismáls vor íslendinga þrjú
undanfarin ár og æfi og störf
ríkisstjórans, Sveins Björnsson-
ar, hin síðari um son Helga tón-
skálds Helgasonar, sem vfrðist,
eftir frásögninni að dæma, hafa
verið engu minni brautryðjandi
og leiðtogi í tónlistar- og söng-
listarmálum í dvalarborgum sín-
um vestur við Kyrrahafsströnd
en faðir hans var hér heima.
Aðrar greinar í almanakinu eru
að þessu sinni framhaldsgrein
eftir Margréti J. Benediktsson
um Bellingham og Bellingham-
Islendinga, en í þeim bæ, vestur
í Washingtonríki, norðarlega á
Kyrrahafsströnd, hafa allmargir
íslendingar átt aðsetur. Er grein
þessi þáttur úr hinu mikla safni
til landnámssögu Islendinga í
Vesturheimi, sem er að koma út
í Almanakinu. Höfðinginn og
garðyrkjumennirnir heitir fall-
egt æfintýri, sem þarna birtist
eftir skáldið J. Magnús Bjarna-
son. Gísli J. Oleson ritar um
Halldór Árnason frá Sigurðar-
stöðum á Sléttu og Einar Sig-
urðsson um öldunginn Björn
Þorbergsson frá Dúki í Sæ-
mundarhlíð, sem varð níræður
28. marz þ. á. Þá er í ritinu
fróðlegt yfirlit um helztu við-
burði meðal Islendinga í Vestur-
heimi 1940 og 1941, mannalát
meðal Islendinga vestra árin
1940 og 1941, o. fl.
Sv. S.
“ —(Eimreiðin).