Lögberg - 31.12.1942, Blaðsíða 1

PHONES 86 311
Seven Lines
i \
atV For Beiier
Cot* Dry Cleaning
and Laundry

PHONES 86 311
Seven Lines . . _ J
, t itsv'vc<
Cot- and
Saiisfaciion
S5. ARGANGUR
LÖGBERG. FIMTUDAGINN 31. DESEMBER, 1942.
NÚMER 53
HELZTU FRÉTTIR
SAMEINUÐU ÞJÓÐIRNAR
FÆRAST í AUKANA.
Á hverjum einasta vettvangi
stríðssóknarinnar hafa samein-
uðu þjóðirnar færst svo í auk-
ana upp á síðkastið, að ætla
má, að til mikilla tíðinda muni
draga á því ári, sem nú fer í
hönd; það er ekki einasta að
þjóðverjar hörfi undan á öll-
um megin línum austurvíg-
stöðvanna, heldur er þar engu
líkara, en þeir séu hreint og
beint á handahlaupum; mest
kveður þó að óförum þeirra á
svæðunum milli Don og Volga,
þar sem horfur eru á, að um
300,000 þýzkra hermanna verði
króaðir inni. Á stöðvum þessum
hefir Hitler hafið hverja gagn-
sóknina á fætur annari, er allar
hafa endað með skelfingu,
geysilegu mannfalli og óútreikn-
anlegu herbirgðatapi. Innan
varnarmúra Stalingradborgar
hafa Rússar höggvið þjóðverja
daglega niður, sem hráviði, og
í Kákasusfjöllum hafa þeir sætt
hliðstæðri útreið.
Hersveitir sameinuðu þjóð-
anna sverfa nú svo fast að Jap-
önum bæði á Solomoneyjum og
eins á New Guineu, að víst má
telja, að Japanir verði með
öllu flæmdir þaðan innan til-
tölulega fárra daga. í Libyu er
Rommel á undanhaldi eins fljótt
og fætur toga, og mjög óvíst
hvort honum tekst að koma við
vörn í Tripolis; illviðri og veg-
leysur hafa hindrað framgang
stríðssóknarinnar í Tunisíu, þó
hersveitir sameinuðu þjóðanna
hafi einnig þar unnið það á,
að nú séu þær ekki nema um
tíu mílur frá höfuðborginni
Tunis.
DARLAN AÐMIRÁLL
MYRTUR.
Á aðfangadag jóla gerðist sá
atburður, að hinn nýskipaði
landstjóri yfir nýlendum Frakka
í Afríku, Darlan aðmíráll, var
mýrtur á skrifstofu sinni í
Algeirs; var það tuttugu og
tveggja ára gamall maður,
franskur í föðurætt, en
ítalskur í móðurætt, er skaut
Darlan til dauðs á áminstum
stað; maðurinn játaði þegar á
sig tilverknaðinn, og hefir verið
sviptur lífi.
Hin síðustu æfiár Darlan
Vestur Islendingar í heimsókn hjá
Ríkisstjóra íslands
Nýlega barst þeim, er þetta
ritar, í bréfi heiman frá íslandi
frásögn um virðulegt heimboð,
sem Ríkisstjóri íslands, Sveinn
Björnsson, gerði þeim Vestur-
íslendingum, er nú dvelja á fs-
landi, og eg veit, að mörgum hér
vestra mun þykja fróðlegt að
frétta um.
Fór heimsókn þessi fram
fimmtudaginn 12. nóv. og var
ennfremur ákveðið, að gestirnir
skyldu mæta við Alþingishúsið
— skrifstofu ríkisstjóra — kl.
3 síðdegis. Þann dag var ósvikið
reykvíkst skammdegisveður,
þýðviðri, hægviðri en mjög
dimmt í lofti og skyggni lítið.
Á tilteknum tíma mættu 9
Vestur-íslendingar við Alþingis-
húsið og tók ritari ríkisstjóra
cand. jur. Pétur Eggerz á móti
þeim; fimm aðrir Vestur-íslend-
ingar, er hafði verið boðið, gátu
ekki tekið þátt í heimsókninni,
einn vegna veikinda, hinir
bundnir við skyldustörf. Árni
G. Eylands, framkvæmdarstjóri
og forseti Þjóðræknisfélagsins,
og frú hans hafði einnig verið
boðið í heimsóknina í fylgd með
gestunum að vestan.
Var síðan ekið í þrem bílum
til Bessastaða, bústaðar ríkis-
stjóra. Þegar þangað kom voru
þar fyrir sendiherra Bandaríkj-
anna á íslandi, Mr. L. Morris;
konsúll Bandaríkjanna í Reykja-
vík, Mr. Wells, og dóms- og
kirkjumálaráðherra fslands, Hr.
Magnús Jónsson prófessor. Mót-
tökurnar á Bessastöðum voru
hinar alúðlegustu frá allra
hendi, enda er gestrisni og alúð
þeirra ríkisstjórans og frúar
hans löngu víðkunn. Voru gest-
unum sýnd húsakynnirt hátt og
lágt.
Síðan var sest að kaffidrykkju.
Við kaffiborðið hélt ríkisstjóri
ræðu og mælti á ensku. Lýsti
hann ánægju þeirra ríkisstjóra-
hjónanna yfir því, að þessii
gestir allir væru þangað komn-
ir, skýrði allítarlega sögu Bessa-
staða og minntist meðal annars
á það, að hin margbreyttu hús-
gögn í ríkisstjórabústaðnum
hefðu öll verið keypt frá Bret-
landi, þau hefðu komið til lands-
ins í mörgum sendingum og
með mörgum skipaferðum, án
þess að nokkur hlutur hefði
glatast eða eyðilagst. Kvað hann
þetta minna sig á það, er hann
1940 var að brjótast í að kom-
ast til íslands frá Kaupmanna-
höfn og varð að fara um ítalíu
og New York til Reykjavíkur.
Sótti hann þá fast að fá að fara
um Niðurlönd til Englands og
þá leið til íslands. Viðkomandi
Þjóðverjar sögðust ekk’ skilja,
að hann léti sér detta slíkt í
hug, því að það mætti hann
vita, að hverju einasta skipi,
sem léti úr höfn á Englandi,
yrði sökt af þýzkum kafbátum
eða á annan hátt, hvort sem þau
ætluðu til íslands eða annað.
Sendiherrann, Mr. L. Morris,
lét í ljós ánægju sína yfir að
vera þarna staddur og að kynn-
ast Vestur-íslendingum, sam-
borgurum sínum.
Á Bessastöðum var dvalist til
kl. 6. Um leið og kvatt var þakk-
aði Árni G. Eylands með nokkr-
um orðum fyrir móttökurnar, en
allir gestirnir árnuðu ríkisstjóra-
hjónunum heilla og langra líf-
daga. Var svo ekið til Reykja-
víkur að Alþingishúsinu og skil-
ist þar.
Þessir Vestur-íslendingar tóku
þátt í heimsókninni: William
Dínusson, Dóri Hjálmarsson,
Miss Ann Ólafsson, Leon H.
Zeuthen, Virgil Jonatan, Snorri
Benediktsson, Hjálmar Björns-
son, Björn Björnsson og Jón
Björnsson.
Þarf ekki að draga það í efa,
að þetta heimboð hafi stórum
orðið til þess að gleðja landana
héðan að vestan, og munu þeir
vafalaust telja þessa heimsókn
að Bessastöðum meðal hugljúfra
minninga frá íslandi. í
Hins vegar er þetta fagra og
þakkarverða vináttumerki af
hálfu ríkisstjóra enn einn vott-
ur þess, hve heimaþjóðin lætur
sér annt um að sýna oss íslend-
ingum vestan hafs góðhug og
ræktarsemi.
Richard Beck.
Hinn nýi forsætisráðherra Manitobafylkis
Hon. Stuart S. Garson.
aðmíráls voru næsta æfintýra-
rík; eftir fall Frakklands gerð-
ist hann enn af ákveðnustu
talsmönnum samvinnunnar við
Hitler, og lét seinna Laval segja
sér fyrir öllu í verkum. Rétt
áður en sameinuðu þjóðirnar
réðust inn í Norður-Afríku, var
Darlan þangað kominn til þess
að kynna sér vígvarnir þar í
landi að tilhlutun Laval-stjórn-
arinnar, og í Algeirs var hann
handtekinn, er herskarar hinna
sameinuðu þjóða náðu þar fót-
festu; upp úr þessu atvikaðist
það, að Darlan lánaðist að- full-
vissa valdamenn sameinuðu
þjóðanna um hollustu sína við
málstað þeirra, og kom hann
því þá þegar til leiðar, að
hafnarborgin Dakar gekk þeim
mótþróalaust á hönd, jafnframt
því sem hann þá tókst á hendur
æðstu umboðsstjórn hinna
frjálsu, eða stríðandi Frakka í
Norður-Afríku.
Honore Giraud, yfirhershöfð-
ingi Frakka í áminstum ný-
lendusvæðum, hefir verið kjör-
inn eftirmaður Darlans; er hann
funheitur föðurlandsvinur og
hatursmaður Fasismans þýzka.
ÁTAKANLEGT
JÁRNBRAUTARSLYS.
Síðastliðinn laugardag skeði
eitt hið allra átakanlegasta
járnbrautarslys, sem komið hef-
ir fyrir í sögu þessa lands; þetta
gerðist við bæinn Almonte í
Ontariofylki, er tvær járnbraut-
arlestir Canadian Pacific félags-
ins rákust þar á; var önnui
þeirra hermanna, en hin al-
gengra farþegalest. 1 slysi þessu
létu 36 manns lífið, auk þess
sem nokkuð á annað hundrað
sætti meiri og minni meiðslum.
Sendiherra Bandaríkja í Ott-
awa, Mr. Moffat, og forsætis-
ráðherrann, Mr. King, hafa
sent aðstandendum hinna látnu
samúðarskeyti.
Rannsókn hefir þegar verið
fyrirskipuð vegna þessa sorg-
lega atburðar.
C. P. WALKER.
Látinn er nýverið einn af
merkustu borgurum þessa bæj-
arfélags, C. P. Walker, sem
Walker-leikhúsið er kent við;
hann var 89 ára, er dauða hans
bar að. Mr. Walker var and-
legur aðalsmaður, er hlotið
hafði í vöggugjöf ást á listum
og vísindum; hann var braut-
ryðjandi á sviði leiklistarinnar*
í þessari borg, og var fyrsti
maðurinn, sem kom því til veg-
ar, að borgarbúum gafst kostur
á að njóta úrvals söngleika-
sýninga.
Mr. Walker hafði sérstakar
mætur á íslendingum, og munu
margir úr hópi þeirra finna til
saknaðar yfir því, að hann er
horfinn af sjónarsviðinu.
MERKUR ÍSLENDINGUR
LÁTINN.
Nýlega er látinn Otto W.
Bárðarson, skólastjóri við Car-
mel gagnfræðaskólann í Cali-
forniu, maður kominn fast að
fimtugu. Otto heitinn var gáfu-
maður mikill og sjaldgæft glæsi-
menni að vallarsýn; hann var
sonur þeirra Sigurðar læknis
Bárðarsonar og Guðrúnar
Dayíðsdlóttur Bárðarson. Otto
Bárðarson lætur eftir sig ekkju
og tvo sonu; hann ól í brjósti
einlæga ást til íslands, og heim-
sótti land feðra sinna í tilefni af
Alþingishátíðinni 1930.
Fregnin um lát þessa mæta
manns, barst ritstjóra LÖgbergs
í bréfi frá Jakobi Vopnfjörð.
sem búsettur er í Blaine, Wash.
Nú hefir formlega svo skipast
til, að stjórnarflokkarnir í Mani-
tobaþinginu, hafa valið Hon.
Stuart S. Garson, fylkisféhirðir,
Á föstudagskvöldið þann 8.
janúar næstkomandi, kl. 11.50,
Winnipeg tími, verður útvarpað
yfir aðalkerfi Canadian Broad-
casting Corparation, kveðju á
íslenzku frá dómprófasti, séra
Friðrik Hallgrímssyni; kveðjan
var samin fyrir atbeina Þjóð-
sem eftirmann Mr. Brackens í
forsætisráðherfa embættið, Mr.
Garson er enn maður á besta
aldri tæplega hálffimtugur;
ræknisfélagsins í Reykjavík, og
send Þjóðræknisfélagi íslend-
inga í Vesturheimi.
Ávarp þetta verður flutt á
eftir “Messages to the North”.
Helztu stöðvar verða C. K. Y.,
990 kcl. og C. B. K. Waterous
Sask.
hann er lögfræðingur að ment-
un, hygginn maður og vinsæll.
Mr. Garson á sæti á fylkisþingi
fyrir Fairford kjördæmið.
í herþjónustu
Harold O. Nordman frá Cy-
press River hér í fylkinu, inn-
ritaðist í herinn þann 18. þ. m..
að því er hernaðarvöldin skýra
frá. Mr. Norðman er fæddur og
uppalinn í Cypress River bygð
og vann að búnaði á heimili
fjölskyldu sinnar þar til hann
gekk í herþjónustu. Móðir hans,
Sigurbjörg Norðman, er búsett
í grend við Cypress River.
DUGANDI FORSTJÓRI.
Mr. Herberi Cotiingham.
Það ber jafnan að meta, sem
vel er gert. Mr. Cottingham
hefir nú haft með höndum 10
ára forstjórastarf við rafvirkj-
unarkerfi Manitobafylkis, og
hefir leyst það vandaverk af
höndum með slíkum ágætum,
að fyrirtækið er nú rekið með
álitlegum hagnaði; en lengi ótt-
uðust ýmsir valdamenn, að slíkt
mundi aldrei lánast.
Til I.O.G.T. stúknanna Heklu og Skuld
28. DESEMBER, 1942
Hér enn starfa lýðir, þó andstæð sé tíð,
hér enn lifir bindindis þráin,
isvo, enn þó að blási’ að oss áfengis hrið
er eiln ekki lífsvonin dáin.
—En enn blómgast eitur-kráin.
Vor trúmenska auðkennir þrautgóða þjóð —
vort þrek móti illu að stríða.
Þó frost sé á ljóra, samt frýs ei vort blóð
í fredisisvon komandi tiða.
—En enn blómgast eitur-kráin.
Vort hugsjónamerki, vort musteri er,
sem mannúð og kærleikur bygði.
Sú veglega táknmynd oss vitni nú ber,
er vonanna ljósglæður trvgði.
—En enn blómgast eitur-kráin.
Vér enn viljum starfa, þó útlitið svart
oss ógni, er dimmir i geimi.
Vér vonum að framtíðin frelsisljós bjart
oss færi — i bjartari heimi.
—En enn blómgast eitur-kráin.
Já, ennþá vér störfum þó andstæð sé tíð,
því enn lifir bindindisþráin.
Og enn bærast hjörtu, þó ytra 'sé strið,
og enn er ei- lifsvonin dáin.
—En enn blómgast eitur-kráin.
S. B. Benedictsson.
Kveðju frá Islandi verður útvarpað