Lögberg - 17.04.1947, Síða 5

-
LÖGBERG, FIMTUDAGLNN 17. APRÍL, 1947
5
AHUG/iMAL
UVCNNA
Ritstjón: INGIBJÖRG JÓNSSON
Hljómlistar samkepnin
Þessa dagana mætir maður ó-
Venju mörgum börnum og ungl-
lngum niður í borginni. Þau eru
a leiðinn til samkomuhallarinn-
ar eða eru að koma þaðan. Þetta
eru glaðværir hópar; áhugi ljóm-
ar af andlitum þeirra; þau eru í
íjörugum samræðum og virðast
^itla eftirtekt veita því, er fram
k.r á götunni-í kringum þau; þau
ern eins og í öðrum heimi, því
^ugur þeirra er bundinn við það
Sern þau eru nýbúin að afreka
e®a ætla að fara að affeka; þau
eru í heimi hljómlistarinnar.
Hin mikla árlega söng- og
hljómlistar samkeppni í Mani-
^°ba stendur nú yfir og fer fram
1 Winnipeg Auditorium. 1 henni
taka þátt þúsundir barna og
Unglinga.
Það eru aðeins 29 ár síðan
stofnað var til þessarar árlegu
Snng- og hljómlistar hátíðar af
^arlakór Winnipegborgar. 1
fyrstu hátíðinni tóku 274 manns
’þátt. Síðan hefir áhuginn fyrir
fesari stofnun aukist ár frá ári
°g í þetta sinn taka 18,000 manns
Þátt. Er þetta talin stórkostleg-
f®ta samkepni af þessari tegund
1 brezka veldinu.
Ekki er hægt að mæla það né
Vega hvílíkt menningargildi
hátíð hefir fyrir borgina og
fylkið. Listrænir unglingar eiga
þarna kost á að sýna hæfileika
Slna; söng- og hljómlist ná inn-
S°ngu í ótal heimili og göfga
beimilislífið, og fólk yfirleitt lær-
U1 að meta það, sem bezt hefir
v®rið framleitt á þessu sviði.
^innipegborg er talin á mjög
báu stigi í hljómlistar menningu
mun það ekki sízt að þakka
P^ssari árlegu samkepni.
Maður græðir á að líta þarna
lnn sem oftast. Það er æfinlega
beillandi að hlusta á raddir
bernskunnar og gaman að sjá
Yau koma fram og keppa á hljóm-
listarsviðinu.
Þreyta
Margar húsfreyjur kvarta um
ab þær hafi mikið að gera og
a® þær séu altaf þreyttar; þær
§angi þreyttar til hvílu og vakni
Preyttar á morgnana. Nú segja
sálarfræðingar að það sé ekki í
J'nun og veru hin erfiða vinna er
preyti húsfreyjuna mest, heldur
ersakist þreytan af því, að þær
ugsi um of margt í einu.
.Margar konur flýta sér úr
eihu og í annað; þær verða að
,°ma svo og svo miklu í verk
aður en dagurinn iígur. f>aer
ugsa sem svo: “Eg verð að þvo
ótin, hengja þau út, þurka ryk-
1 af húsgögnunum, Búa til kök-
|^r fyrir kvenfélagsfundinn,
seða mig upp á, fara niður í
kaupa það, sem þarf til heim-
1 ^sins, flýta mér heim, taka inn
v°ttinn, útbúa kvöldverðinn
• s- frv.” Þær vqj-ða að nota
verja einustu mínútu. Hugs-
Unin um alt þetta, sem þær þurfa
a koma í verk, er altaf í huga
eirra og það orsakar þreytuna
en ekki sjálf vinnan
amall og vitur læknir einn
“E ^ V*® Þeæu'> bann segir:
^ ® Vlnn margar klukkustundir
j a& 1 læknisstofu minni, en að
Ul nU ^a§sverki finn eg alls ekki
taugaóstyrks eða tauga-
ytu, eg er aðeins eðlilega
Eg einbeiti huganum
í k Verk sem eg er að gera
að og það skiftið; vinn með
astlm braða, sem mér er eðlileg-
ge^Ur’ Seri verkið eins vel og eg
hu ^ ^Vl ^°bnu útrými eg allri
byrSUU Um ’rr bugu mer °g
Ja a því, sem næst liggur fyrir
hendi. Eg varast það, að hugsa
að eg verði að flýta mér; það er
sú hugsun, en ekki vinnan, sem
þreytir fólk.”
Góðvild í athöfnum
Bækur um mannasiði eru
margar til. En til er siðaregla,
sem innifelur allar reglur og er
þeim jafnframt öllum æðri. Það
er tillitið til annara manna og
tillfinninga þeirra. Til þess að
vita ávalt hvernig ber að hegða
sér við öll tækifæri er nauðsyn-
legt að þekkja þjóðsiði og félags-
legar venjur, en sá villist aldrei
langt af leið, sem lætur hjartað
vera siðameistara sinn, fremur
en höfuðið. Hugurinn getur ver-
ið sljór og grimmur, en hjartað
kýs alt af gæzkuna. Og kjarni
allra mannasiða er góðvild.
Þegar herrann Buddha kendi
lærisveinum sínum gaf hann
hina ágætustu siðfræði: “Hvern-
ig sem menn kunna að tala um
yður, þá verið áva'lt ljúfir og
vorkunnlátir, kærleiksríkir í
hjarta, og geymið aldrei með
yður óvild. Og þið munið þá
lauga menn í óþrjótandi straumi
kærleiksríkrar hugsunar. Og hin
gæzkuríka hugsun mun streyma
frá yður og umvefja allan heim-
inn — laus við fjandskap, laus
við óvild. Þannig verðið þér,
lærisveinar, að þjálfa yður.”
Það er satt, að þetta kennir
okkur ekki að leiða hefðarfrú
að veizluborðinu á réttan hátt,
né að fara rétt með pentudúk,
né að velja rétta matkvísl í hvert
sinn. En þessháttar siðir eru að-
eins þýðingarmikilir í sérstök-
um stéttum, og þar sem menn
festa sig mjög við fornar venjur
af því tagi. Flest fólk verður nú
á dögum að elda mat sinn sjálft
og vinna öll heimilisstörf sjálft.
Bækur um mannasiði eru all-
flestar úreltar nú, því að þær
eru skrifaðar fyrir fólk, sem
lifði á öðrum tímum og við alt
önnur kjör en menn búa nú.
Illar hugsanir fæða af sér illa
siði. Og hjartagæzkan ein getur
bætt um þessháttar mein, sér-
staklega þegar hún er samfara
sjálfs athugun og kýmnigáfu,
sem getur tekið gamni, jafnvel
þó að það beinist að okkur sjálf-
um. Sá maður, sem getur hleg-
ið að sjálfum sér, stendur sjálf-
um sér ofar.
Frægt skáld hefir látið svo um
mælt að kýmiíin væri sannkall-
aður menningargjafi. — Sá mað-
ur, er í rauninni illa uppalinn,
sem fyrtist af öllu og telur sér
óvirðing sýnda hvað lítið sem út
af ber. Þó að við verðum fyrir
ertni eða áreitni ættum við alt-
af að vera “laus við fjandskap,
laus við óvild.”
Orðabækur telja mannasiði
vera: “Venjur og reglur um
hegðun með kurteisum mönn-
um.” Slíkar venjur komast oft
á með þegjandi samþykki, —
það eru hegðanavenjur fólks sem
er vel uppalið. Vel uppalinn
maður er ljúfur í umgengni og
góðviljaður. Ljúfmenska og góð-
vild eru eiginleikar hjartans.
“Mannasiði” má í þröngri
merkingu telja aðeins til þæg-
inda, þeir eru eins og smurnings-
olía á mannfélagshjólin, svo að
alt geti gengið slyndrulaust. En
í rauninni eru mannasiðir “góð-
viild í athöfnum” og þeir siðir og
þær venjur, sem þola ekki þann
stranga mælikvarða geta ekki
talist til mannasiða.
Góðvild er kærleikur í smærra
mæli og sprettur af vizku hjart-
ans. Það ætti því að vera grund-
í Þjóðleikhúsinu verða þrír
leiksýningasalir
Að þjóðleikhússbyggingunni er
unnið jafnt og þétt og miðar
verkinu vel áfram, sagði húsa-
meistari ríkisins, Guðjón Samú-
elsson Vísi fyrir skemmstu.
Er nú svo komið, að innanhúss-
múruninni er að verða lokið, og
trésmíðavinnu einnig, að undan-
skilinni klæðningu eða þiljun
leiksalanna.
Þá er ennfremur lokið að
leggja allar raflagnir um húsið,
en leitað hefir verið útboða um
ljósaútbúnað leiksviðsins. Tilboð
hafa borist frá Svíþjóð, Englandi,
Belgíu og Tékkóslóvakíu.
Um þessar mundir er unnið að
því að koma upp hringsviðinu og
annast Landssmiðjan fram-
kvæmdir á því
í leikhúsinu verða þrír leik-
salir, með leiksviðsútbúnaði, á-
horfendasvæðum og öðru tilheyr-
andi. Það er fyrst og fremst aðal-
leiksalurinn, sem rúmar um 700
manns í sæti; annar minni leik-
salur (studio) fyrir tæpt hálft
annað hundrað áhorfendur og
loks salur fyrir fjöllista- og
skemtisýningar (kabaret) í kjall-
aranum, sem tekur yfir 300
manns í sæti.
Næsta verkefni, og það stærsta
af þeim, sem eftir eru, er að
klæða eða þilja þessa sýningar-
sali og koma upp sætum. Hefir
þetta verið boðið út, og gera Is-
lendingar, Danir og Svíar tilboð
í þetta. Tilboðin eru nú opnuð,
en nokkurn tíma tekur að vinna
úr þeim, og úr því hefjast fram-
kvæmdir að sjálfsögðu mjög
bráðlega.
Gert er ráð fyrir, að veggir
aðalleiksalsins verði klæddir með
póleruðu birki, og forsaluirinn
annaðhvort með póleruðu birki
eða mahogany. Sömuleiðis verð-
ur kabaret-salurinn klæddur
með einhverjum póleruðum við.
Hinsvegar er enn ekki ákveðið,
hvort litli salurinn (studioið)
verður þiljaður með viði, eða
klæddur sérstöku áklæði.
Til þessa hefir það að nokkru
leyti staðið framkvæmdum Þjóð
leikhússbyggingarinnar fyrir
þrifum að staðið hefir á yfir-
færzlum erlends gjaldeyris.
Sumt af efni verður að greiða í
dollurum og sænskum krónurn,
og hefir díáttur orðið á því að
fá gjaldeyri fyrir því.
Annars sagði húsameistari, að
ef ekkert sérstakt kæmi fyrir,
mætti vona að Þjóðleikhúsið
yrði að öllu forfallalausu tilbúið
fyrir næstu áramót.
—Vísir 8. marz.
Fyrstu sæbjörgunarstöðvar
Bandaríkjanna, sem aðeins voru
bátahús, voru reistar á New
Jersey-ströndinni árið 1848.
Stórvaxið “sequia55-tré á
vesturströnd Bandaríkjanna varð
l,33ý ára gamalt, segir í Encyclo-
pedia Britannica.
4
“Og þú getur ekki margfaldað
26 sinnum 85. Kalli? Eg þori að
veðja, að Henni er enga stund
að því.”
“Það undrar mig ekki. Þeir
segja, að flón séu mjög fljót að
margfalda nú á dögum.”
-♦
Hann: “Væri óviðeigandi fyrir
mi-g að kyssa hönd yðar?”
Hún: “Það væri áreiðanlega
ekki réttur staður.”
Mesta táknafjölda, sem til er,
nota ’ efnafræðingar víðsvegar í
heiminum, til þess að einkenna
þau 250,000 ómenguðu efni, sem
þekkt eru.
Tröllkarlinn sem hugsaði fugla
(Bamasaga)
Efiir Lennart Krook
Það var einu sinni tröllkarl, og
sá var nú skrítinn. Allar hugs-
anir hans urðu að fuglum. Hann
bókstaflega hugsaði fugla. Jú,
svei mér þá. Og það voru engir
“sosum”-fuglar, nei, síður en svo.
Þeir voru bæði með fjaðrir og
stél, og þeir flugu eins og þá lysti.
Þeir verptu jafnvel gulleggjum,
ef þeir kærðu sig um. Tröllkarl-
inn varð þess vegna forríkur og
bjó í höll með fögrum trjágarði
umhverfis, og þar gekk hann um
á daginn og hugsaði.
Þeir, sem hugsa mikið, fá
stundum höfuðverk, og þess
vegna tók hann sér oft hvíld frá
andlegum störfum og horfði á
hænsnin sér til afþreyingar. En
þegar hann hugsaði af fullum
krafti, moraði alt í fuglurn í
kringum hann. Væri hann í góðu
skapi, urðu til skemtilegir fugl-
ar, t. d. páfagaukar, en væri hann
úrillur urðu hugsanir hans að
kolsvörtum hröfnum eða krák-
um, svo að himininn myrkvaðist.
Þegar hann hugsaði stórt og
Já, jafnvel tröllkarlarnir geta
haft sínar áhyggjur og sorgir.
Sonur minn er liðleskja, hugsaði
tröllkarlinn, og í sama bili flögr-
aði hópur af krákum í kringum
hann. Tröllkarlarnir þrír skildu
nú, og þegar þeir hittust aftur á
næsita ári, var strákurinn ennþá
jafn hugsunarlaus og áður. Hús-
bóndinn bar fram nokkra bala
af kræsingum og margar tunnur
af víni, en þó lá ekki vel á nein-
um.
Þetta er alt strákasnanum að
kenna, hugsaði sá háleiti upp-
hátt.
Já, það er víst satt, því miður,
viðurkendi faðirinn. Nú stritast
eg við að hugsa eintómar uglur
allar nætur, en það er alt til
einskis. Strákurinn reynir ekki
einu sinni að hugsa. Eg krefst
nú ekki neinna kalkúna af hon-
um, en eg hefi ráðlagt honum að
reyna' að byrja á eintómum smá-
fuglum, svo sem snjótitlingum og
en þegar hugsanimar voru hrein-
ar og fagrar, sveimaði hvítur
máfur yfir kyrru vatninu.
Einu sinni á ári fékk tröllkarl-
inn okkar heimsókn. Vá komu
til hans tveir vinir hans, miklir
hugsuðir. Annar þeirra var há-
leitur mjög og hugsaði alt á hæð-
ina, en hinn gekk með höfuðið
niðri á bringu og hugsaði djúpt.
Nú átti fuglakarlinn okkar son,
en það var nú ljóta ástandið með
'hann, því að hann hugsaði ekki
nokkurn skapaðan hlut.
Eg er alveg eyðilagður út af
stráknum mínum, sagði hann við
vini sína tvo. Hann hugsar ekki
einu sinni eina litla hænsnafjöð-
ur, hvað þá heldur meira.
Ef til vill eru hugsanir hans
bara ósýnilegar, sagði sá háleiti,
og reyndi að hughreysta hann.
Æ, hvað það væri leiðinlegt,
varð hinum vininum að orði.
Slíkar hugsanir eru alveg gagns-
lausar. Það getur enginn lifað
af ósýnilegum hugsunum. Nei,
þá borgar sig betur að hugsa
grænmeti, t. d. lauk og tómata
eða eitthvað þvílíkt.
Hann talar nú stundum rabar-
bara, greyið að tarna, það getur
hann nú, vesalingurmn, sa^ði
faðirinn og stundi við.
völlur allrar góðrar hegðunar að
taka tillit til annara manna og
tilfinninga þeirra.
C. Bragdon,
(Lausl. þýtt,.
PLAY SAFE!
Store Your Fur and
Cloth Coats in Perth's
SCIENTIFIC
STORAGE VAULTS
• SAFE from MOTHS
• SAFE from FIRE
• SAFE from THEFT
• SAFE from HEAT
For Bonded Driver
Phone 37261
Perth’s
888 SARGENT AVE.
,. .... , , .. steindeplum. Auðvitað hefir það
diarflega, sveif orn upp í skyin, ... . , . ,
, & y_ __._____ _ , , 'alt komið ut a eitt. Puh. eg held
bara að hann sé fáviti, epú.
Já, þarna sátu nú tröllkarlarnir
og kinkuðu kolli hver framan í
annan, og hallargluggarnir stóðu
opnir og úti kvið við fuglasöng-
ur. En alt í einu heyrðist tist,
sem var ólíkt öllu öðru. Tröll-
karlarnir lögðu eyrun við. Þetta
var þó ekki næturgalinn? Nei,
nei, það var enginn slíkur fugl.
Húsbóndinn stóð á fætur og gekk
út að glugganum. Þetta var und-
arlegur fuglasöngur. Annað slag-
ið var hann svo fjörugur, að tröll-
karlarnir gátu varla stilt sig um
að fara að syngja og dansa, en
svo varð hann alt í einu þrunig-
inn af sorg og þrá.
Þetta er enginn af mínum
fuglum, hvíslaði húsráóandi. Ef
mér skjátlast ekki, þá er þetta
bláfuglinn, sem hvorki f r hægt
að sjá eða hugsa sér. Nei, þið
megið trúa mér, að það er enginn
venjulegur fugl, sem syngur
svona; það ætti eg að vita trölla
bezt.
Og þrír stærstu tröllkarlar
heimsins hlustuðu af mikilli and-
akt, því að engum þeirra datt í
hug, að þetta væri hugsunarlausi
strákurinn húsbóndans. En
þannig stóð á þessum fuglasöng.
Strúkurinn sat uppi í tré og blés
í leirflautu, sem var eins og gauk-
ur í laginu, og þennan gauk hafði
hann búið til sjálfur. Hann var
ekki eins heimskur og hann virt-
ist vera.—Samvinnan,
HEYRÐU !! SJAÐU . . !!
Nú er tími til þess að láta gjöra
við loðkápur, eða gjöra þær upp.
Hagnýtið yður þau sérstöku vild-
arkjör, er vér bjóðum.
LOÐKÁPUR GEYMDAR
Vér geymum loðkápur yðar í ný-
tízku kæliskápum og setjum
yður aðeins 2% að yðar eigin
virðingarverði fyrir.
Við kaupum allar leg-
undir af hrárri grávöru.
HERBERT WINST0N
Reyndur og þektur sem hinn
ábyggilegasti grávöru-meistari í
Winnipeg.
Verkstæði:
417 PORTAGE AVE.
Winnipeg - - Sími 93 904
GLEÐIFRÉTTIR FYRIR ALLA
SEM LÍKAMSÞUNGI ÞJÁIR !
Alt árið 1947 verður hin svonefnda Hollywood aðferð við.
höfð við likamaléttingar í Reno Massage Clinic, 218 Mclntyre
Block, Winnipeg. Vélar þær, sem notaðar eru, eru þær
einu, sem til eru í Winnipeg. Rafurmagnspúðar eru notaðir
sem eyða allri offitu án allra ðnota, ofhita eða þreytu.
Hlustið á útvarp frá þessari ágætu stofnun yfir CJOB klukkan ,
10 f. h. Eða setjið yður í samband við Mrs. J. Rindella, eig-
anda og umsjðnarkonu The Reno Massage Clinic. Símar
59 724 eða 28 063.
Á meðal heilsuþrðunar atriða, sem sérstök áherzla er
lögð á i Reno Massage Clinic, 218 Mclntyre Block eru sðlar-
lampar til þrðunar hinu sólrika vítamins-efni “D”; Infra-
rauðir geislalampar og Circulex. sem bætir fólki taugaverki,
svefnleysi og fðtabólgu.
HEIMSÆKIЗ
THE RENO MASSAGE CLIINIC
218 McINTYRE BLOCK WINNIPEG, MAN.
eða simið 95 724 - 28 063 eftir öllum upplýsingum.
/ Ji
Verzlunarmennlun!
Hin mikla nývirkni, sem viðreisnarstarf-
ið útheimtir á vettvangi iðju og framtaks,
krefst hinnar fullkomnustu sérmentunar sem
völ er á; slíka mentun veita verzlunarskól-
arnir. Eftirspurn eftir verzlunarfróðum mönn-
um og konum fer mjög vaxandi.
Það getur orðið ungu fólki til verulegra
hagsmuna, að spyrjast fyrir hjá oss, munn-
lega eða bréflega, varðandi námskeið við
helztu verzlunarskóla borgarinnar.
THE COLUMBIA PRESS LTD.
COR. SARGENT AND TORONTO ST., WINNIPEG