Lögberg - 19.06.1947, Blaðsíða 4

4
LÖOBEKG. FIMTUDAGINN 19. JÚNl, 1947
---------Hoflbers---------------------
O«li0 út hvern fimtudag aí
THE COLUMBIA PRESS, LIMITED
695 í'.argent Ave., Winnipeg, Maniitoba
Utanáskrift ritatjórana:
EDITOR LOGBERG
>95 Sargent Ave., Winnipeg, Man
R tstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Verð ?3.00 um árið—Borgist fyrirfram
Tbe “Lögrbergr’ is printed and published by
The Columbia Piess, Lirnited, 695 Sargent
Averrue, Winnipeg, Manitoba, Canada
Authorizod as-S x;ond Class Mail,
Post Ofiire Dept., Ottawa.
PHONE 21 804
Aðalritari sameinuðu
þjóðanna
Hvat manna es þat?
Hann er hánorrænn maður í húð og
hár, og heitir Trygve Lee; honum er eigi
fisjað saman; hann er því nær sex feta
maður á hæð og rekinn saman að sama
skapi; vitur maður og hófstiltur, búinn
flestum hinna ágætustu sérkosta nor-
rænna manna.
Trygve Lee stendur á fimmtugu; hann
er útskrifaður í lögvísi af háskólanum
í Oslo, maður þéttur á velli og þéttur í
lund, er ógjarná lætur hlut sinn þó við
ramman reip sé að draga; á vettvangi
stjórnmálanna hallast þessi hollráði og
heilsteypti maður að jafnaðarstefnunni,
og er ekki laust við, að ýmissir valda-
menn hins gamla skóla líti hann óhýru
auga af þeirri ástæðu, þó eigi munu að
því vera mikil brögð; enda getajiaum-
ast orðið deildar meiningar um það, að
eitthvað umfram það, sem algengt er,
sé í þann mann spunnið, er valinn varð
til þess að veita forustu öðru eins feikna
bákni og samtök sameinuðu þjóðanna
þegar eru, þótt enn eigi þau vafalaust
eftir að færa mjög út kvíarnar. "
Trygve Lee er slíkur þjarkur til
vinnu, að þar komast fáir til jafns við;
þegar mest hefir verið um að vera og
öldurnar hafa risið hæzt á fundum
hinna sameinuðu þjóða við Lake Suc-
cess vegna ólíkra skoðana og marghátt-
aðra ágreiningsmála, hefir aðalritar-
inn, eða réttara sagt framkvæmdastjór-
inn, unnið þráfaldlega fimmtán klukku-
stundir á sólarhring og stundum jafn-
vel meira en það; hann er maður fíl-
hraustur, sem hafa vill mat sinn og eng-
ar refjar, og hann reykir að jafnaði
tuttugu og fimm tyrkneska vindlinga á
dag; hann er hófsmaður mikill um
áfengisnautn, en hatast eigi við öl frem-
ur en Egill Skallagrímsson gerði.
í fornum sið óx vegur norrænna höfð-
ingja því meir, sem þeir áttu meiri
mannaforráð, og er slíkur metnaður
vitaskuld síður en svo aldauða enn með
nútíma kynslóðum hins norræna stofns;
mun það mála sannast, að enginn einn
núlifandi maður norrænnar ættar úr
borgarastétt, njóti jafnmikilla og fjöl-
þættra mannaforráða sem Trygve Lee;
starfslið hans innan samtaka samein-
uðu þjóðanna, nemur hvorki meira né
minna en tvö þúsund og sjö hundruð
manns; þarna er saman komið fólk frá
fimmtíu þjóðum með ólíka erfðamenn-
ingu að baki og ólík viðhorf til framtíð-
arinnar og þeirra vandamála, sem að
kalla og mest ríður á að leysa; það ligg-
ur í augum uppi, hverjum vanda það sé
bundið, að vera húsbóndi á heimili með
slíkan aragrúa hjúa, og fá þau til að
skila samræmdu dagsverki; en um hús-
bóndann, Trygve Lee og hin mörgu hjú
hans, má í raun réttri segja, að þar sé
ein hjörð og einn hirðir, er stefni að
einu og sama marki.
Trygve Lee flutti þann 11. þ.m., ræðu
í Civic Auditorium hér í borginni, er
vakti djúpa athygli vegna þeirrar glögg-
skygni og þess drengskapar, sem hún
mótaðist af; það duldist engum, er á
hlýddi, að Trygve Lee talaði eins og sá,
er vald hefir; hann hélt sér fast við
efnið og forðaðist óþarfa skrúðmælgi,
er verður mörgum ræðumanninum að
falli; hann sagði meðal annars, að eins
og málefnum mannkynsins nú væri
nú háttað, riði mest af öllu á, að menn
hættu að tala og hugsa um stríð; fólk
ætti að tala og hugsa um frið sem sjálfs-
sagt f ramtíðartakmark; annað gæti
ekki komið til mála; og þó þjóðirnar
væru ósammála um margt, kæmi þeim
í rauninni saman um það að engin
þeirra græddi á stríði; bróðurparturinn
af slíkum óvinafagnaði yrði tap, ekkert
nema tap; mannkynið ætti enn í stríði
þótt vopn væri að vísu lögð niður, eða
hjaðningavígum eytt; stríðið í dag
væri stállaust stríð gegn örbirgðinni í
heiminum, þeirri víðtækustu og geig-
vænlegustu örbirgð, er mannkynið
nokkru sinni hefði horfst í augu við; —
„Allir þeir sigrar sem við vinnum í þessu
stríði gegn vonleysi og örbirgð, spara
miljónir mannslífa, og eru þess vegna
í beinni mótsögn við kúlna- eða stál-
vopnasigra“, sagði Trygve Lee; „og með
þeim hætti einum, að lina þjáningar
meðbræðra vorra hvar sem þeir búa á
hnettinum, og bæta kjör þeirra, sem
ver eru á vegi staddir, en við, getum við
talið okkur til siðmenntaðra þjóða og
mætt ókvíðnir komandi degi“, bætti
ræðumaður við.
Yfir fjögur þúsund manns hlýddu á
ræðu Trygve Lee í Civic Auditorium og
tugþúsundir í útvarpið.
Það er hverjum manni holt, að hlusta
á menn, sem ganga jafn hreint til verks
og Trygve Lee óneitanlega gerir.
Fimmtusafmœli
dr. Richards tíeck
Dr. Richard Beck var heiðraður með
mörgum hætti í tilefni af fimmtíu ára
afmæli sínu; bárust honum um 100
kveðjur í símskeytum, bréfum og sím-
tölum úr ýmsum áttum, og verður hér
aðeins getið nokkurra. sem komu frá
opinberum starfsmönnum, stofnunum
og félögum.
Frá íslandi barst honum fjöldi af
heillaóskum, meðal annars frá Forseta
íslands, utanríkisráðherra og biskupi;
ennfremur frá Háskóla íslands, Stór-
stúku íslands, Ungmennafélagi íslands,
Þjóðræknisfélaginu, Félagi Vestur-ís-
lendinga, Karlakór Reykjavíkur, Stúk-
unni „Framtíðin“, og stúdentum frá
1920, bekkjarbræðrum hans.
Stjórnarnefnd Þjóðræknisfélags Is-
lendinga í Vesturheimi sendi dr. Beck
fagurt skrautritað ávarp, undirritað af
öllum nefndarmönnum, er dr, John G.
West, forseti ríkisháskólans í N. Da-
kota, afhenti honum við sérstaka at-
höfn á sjálfan afmælisdaginn, og færði
honum jafnframt heillaóskir háskólans.
Einnig bárust honum afmæliskveðjur
frá Þjóðræknisdeildunum í Winnipeg,
N. Dakota, Seattle, Vancouver, Blaine,
og Leslie, Sask og frá Íslendingadags-
nefndinni og Karlakór íslendinga í
Winnipeg.
Þá bárust honum heillaóskir frá aðal-
ræðismanni íslands í New York, ræðis-
manni íslands í Winnipeg og vararæðis
mönnum í Baltimore og Minneapolis.
Frá Noregi kom, meðal annars, fag-
uryrt kveðja frá framkvæmdastjóra
allsherjarfélags Norðmanna, „Nord-
manns-Forbundet“, í Oslo, en eftirfar-
andi fulltrúar ríkisstjórnar Noregs í
Bandaríkjunum sendu heillaóskir: sendi
herra Noregs í Washington, D.C., aðal-
ræðismaðurinn í Minneapolis, ræðis-
maðurinn í Winnipeg og vararæðismað-
urinn í Fargo, N.D — Forseti sambands
Þjóðræknisfélaga Norðmanna vestan
hafs, „Sons of Norway“, sendi einnig
heillaóska- og þakkarskeyti, sem og
aðrir embættismenn þess félagsskapar,
að ótöldum ýmsum norskum háskóla-
kennurum í Bandaríkjunum.
Miðvikudagskvöldið 11. júní héldu
Þjóðræknisfélög Norðmanna í Grand
Forks — Sons and Daughters of Nor-
way — dr. Beck virðulegan og f jölmenn-
an afmælisfagnað. Fyrrv. þjóðþingmað-
ur Ó. B. Burtness lögfræðingur, sem
íslendingum er að góðu kunnur, flutti
aðalræðuna og afhenti heiðursgestin-
um góða gjöf af hálfu félagsbræðra
hans; en forseti þjóðræknisd. norsk-
ættaðra kvenna afhenti Mrs. Beck
fagran blómvönd. Lesið var upp í sam-
sætinu margt af kveðjum og einnig
kvæði, sem norska skáldkonan Mrs.
Agnes Richarda Ólsen í Grand Forks
hafði ort í tilefni af afmælinu
Fjöldi blaða á íslandi hefir gert
fimtugsafmæli dr. Becks að umtalsefni,
þar sem afmælisbarninu er þakkað
fjölþætt og giftudrjúgt menningarstarf.
Kvæði til afmælisbarnsins fluttu meðal
annara vestur-íslenzku skáldin Magnús
Markússon, Guttormur J. Guttormsson
og Dr. Sigurður Júlíus Jóhannesson.
HRAÐSKEYTI SÍMLAUST
sent Prófessor Richard Beck á fimmtugsafmæli hans
9. júní 1947
Þú fimmtugur sezt undir sigurpálm,
með safn þinna verka úr lýsandi málm,
Af sjálfskapa-gæfu glaður;
í öllu, sem miðar til megingagns
Hins mikla íslenzka framfaravagns
Vor mætasti og bezti maður.
Guttormur J. Guttormsson.
♦ ,♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Silfurbrúðkaup í Langruth
Þau hjónin, Björn og Elízabeth
Hazeltíne Bjarnason, áttu, sunmf
daginn 8. júní, eða um.það leyti,
aldarfjórðungs giftingarafmæli.
Var þessa atburðar minst þann
dag með vinamóti á hinu fagra
heimili þeirra í Langruah. —
Frændfólk og aðrir vinir
streymdu þar að úr ýmsum átt-
um. Hópar komu frá Winnipeg
og fleiri stöðum. Langruth-búar
og bygðarfólkið þar í kring,
fjölmenti þar einnig. Margmenni
var þar bæði síðari hluta dags
og að kvöldi.
Silfurbrúðkaupshjónunum var
skipað í öndvegi, og hjá þeim
sat dóttir þeirra, Inez og til hinn-
ar hliðar drengur sem þau hafa
tekið í fóstur, George Lucas.
Um kl. 3 e. h. ihófst mótið með
stuttri guðræknisathöfn, sem
séra Rúnólfur Marteinsson
flutti. Hann lét syngja hinn
venjulega, íslenzka brúðkaups-
sálm og las þar næst biblíukafla
— 1. Kor.: 13 — og flutti bæn.
Fyrir hönd skyldmenna og ann-
ara vina, ávarpaði hann silfur-
brúðhjónin nokkrum orðum. —
Má geta þess hér, að bæði hafa
þau hjónin unnið mikið til nyt-
semda mannfélaginu þar um
slóðir og víðar. Mr. Bjarnason
hefir um langt skeið rekið þar
ágæta og vinsæla verzlun. Bæði
hafa þau hjónin unnið lúterska
kirkjustarfinu þar mikið gagn,
hún meðal annars með því að
kenna í sunnudagaskólanum. —
Mrs. Bjarnason er lærð hjúkr-
unarkona ,og hefir hlaðist á
hana feikna starf, af því tagi, þar
út um bygðir. Um mörg ár hefir
enginn læknir verið í Langruth.
Það rriá segja, að hún hafi verið
þar bæði læknir og hjúkrunar-
kona. Þetta mannúðarstarf hefir
verið unnið með hjartanlegri og
sameiginlegri góðvild þeirra
hjónanna beggja. Með örlátri
hendi hafa þau verið veitandi og
hjálpandi, bæði ástvinum svo og
vandalausum. Yndisleg gestrisni
hefir ávalt einkent heimilið. —
Ræðumaður leitaðist við að
túlka djúpt þakklæti skyldmenna
og annara vina og flytja silfur-
brúðhjónunum hugheilar bless-
unarbænir þeirra allra.
Þá voru bornar fram aðalgjaf-
irnar: borðsilfur — flatvare —
frá skyldfólki og stór skál úr
sili’ri frá öðrum vinum. — Tvær
litlar stúlku fluttu þeim þessar
gjafir: Paulina Goodman fyrir
hönd skyldmenna, og Joanne
Moore fyrir hönd annara vina.
Miss Dorothy Polson, frænka
silfurbrúðarinnar, söng fagur-
lega nokkur lög: „Because",
„Passing“, og “Beutiful Isle of
Somewhere“. Um kvöldið söng
Mr. Willet, banikamaður í Lang-
ruth: “God bless our home”. Mrs.
Elisavet Polson, móðir silfurbrúð
arinnar, ávarpaði tengdason sinn
með sterkum ve-lvildar og þakk-
lætisorðum. Lesið var fallegt
kvæði sem Sigfús Benediktsson
tileinkaði silfurbrúðinni.
Bæði silfurbrúðhjónin þökk-
uðu, með fallegum orðum, auð-
sýnda velvild, sæmd og gæði.
Þetta var sannarlegt vinamót,
þrungið af þabklæti og gleði. —
Innileg velvild til hjónanna
glæddist af tækifærinu að koma
saman og tjá þeim vinarhug
sinn. Vinsemd og gleði eru góð-
ir förunautar.
Menn geta ímyndað sér að ekki
skorti þar ágætan veizlukost. —
skeyti úr ýmsum áttum ásamt
gjöfum bárust þessum góðu
hjónum.
Rúnólfur Marteinsson.
JARÐSKJÁLFTI í HVERA-
GERÐI
Tugir nýrra hvera hafa mynd
asi — Gamlir hverir horfið og
hús skemmsi
JarðskjóMtakippir hafa verið
í Hveragerði frá því í fyrra-
kvöld og allan daginn í gær, en
voru þó vægari eftir hádegið.
Skemmdir hafa orðið á hús-
um og hitalögnum.
Nokkrir hverir hafa horfið, en
dðrir komið í þeirra stað og
vatnið aukizt og eru nýir hverir
taldir skipta tugum.
Flutt hefir verið úr tveimur
húsum og nokkrar konur fóru
með börn sín hingað til bæjar-
ins í gær.
Jarðhræringa varð fyrst vart
í fyrra kvöld og kvað svo mikið
að þeim í fyrrinótt að fáum
mun hafa orðið svefnsamt.
Sterkustu kippirnir voru um
kl. 7 í gærmorgun og um 20 mín.
fyrir 12 í gærdag og var hann
sterkastur.
Skemmdir hafa orðið á hús-
um og hitalögnum. Mestar skemd
ir urðu í Gufudal rétt hjá
Hveragerði, en þar er nýlegt
hús úr steinsteypu. Sprungu all-
ir innveggir og einn útveggur.
Hver sem þar var þvarr al-
veg en vatnsmagn annars mink-
aði um helming en nýr hver
myndaðist sem gaus um 60 metra
fyrst, en síðar í gær var gossúl-
an um 20 m. há.
Fleiri hverir hafa horfið, en
aðrir myndast í þeirra stað og
eru nýju hverirnir taldir skipta
tugum. Vatnsmagnið mun ekki
hafa minkað í borholum, en er
eitthvað skollitað.
Véðurstofan hefir skýrt svo frá
að landskjálftam. hér hafi sýnt
13 kippi frá kl. 8.27 í fyrrakvöld
til kl. 4.35 í gær.
Jarðskjálfta mun einnig hafa
orðið vart á Selfossi, Ásgarði í
Grímsnesi og Eyrarbakka.
Þjóðviljinn, 20. maí 1947.
♦ ♦ ♦
— Eg var kyst svo oft í gær-
kvöldi, að ég gat ekki talið koss-
ana.
— Af sama manninum?
— Nei. Hann var ekki sami
maður eftir fvrsta kossinn.
♦
— Eg íylgdi búðarstúlku heim
eitt kvöld og stalst til að kyssa
hana.
— Hvað sagði hún eftir að þú
hafðir kyst hana,
— Nokkuð fleira?
Mynd þessi af þeirri glæsilegu fylkingu manna og kvenna, er tóku rér far til ís-
lands með risaflugvélinni Heklu síðastliðinn föstudag, var tekin á Stevensonflug-
vellinum í Winnipeg, rétt áður en þetta rnikla og fagra farartæki hóf sig til flugs.