Lögberg - 15.12.1949, Blaðsíða 1

Harmatoetn Jobð
Hvaða álit sem bókmennta-
fræðingar hafa á Biblíunni, sem
trúarbók, mun það einróma álit
þeirra að Jobsbók megi telja til
dýrustu gimsteina heimsbók-
menntanna. Höfundurinn hefir
kveðið inni þetta ódauðlega
skáldverk sína eigin kvöl, sálar
stríð, og trúarsigur. Ráðgátan
mikla sem hann tekur til með-
ferðar er þessi: Hvernig fá þján-
ingar góðs og guðrækins manns,
samrýmst því að Guð sé rétt-
látur?
Eins og títt er með slíkt forn-
aldarrit, er höfundurinn með
öllu óþekktur. En söguhetjan,
Job, er talinn hafa átt heima í
landi því er Uz nefndist, fyrir
austan Kanaansland. í inngangs
kapítulunum tveim, er Job lýst
sem réttlátum manni, sem og
naut þeirrar hagsældar sem
menn hugsuðu sér að vera ætti
hlutskipti þess manns sem Guð
hefði velþóknun á. Hann átti
sjö sonu, og þrjár dætur, mikið
af kvikfénaði, og naut almennr-
ar hylli samferðamanna sinna.
Þá er því lýst hvernig óvinur-
inn, Satan, ber brigður á það að
geicieie'c'c'eieieieiewricie'c'eieieic'eie'eie'eieie'e'eieieieieie'eieieieieieiese'eieteieieicie'eie'c*
(
I
v
Sf
w
i
Megi hátíðirnar, sem í hönd fara,
verða vinum og viðskiftavinum
hinar ánægjulegustu.
The Jack St. John
DRUG STORE
Ein fegursta og vingjarnlegasta lyfjabúð
borgarinnar.
894 Sargent Avenue
(Við Lipton St.)
Phone 33110
8
6
jeieicicicieieicieieieieieieieieieieie'eieieieieieieieie^ieícieieieicieieieíeieieíeicieieicteMEicieie
I
I
S
s?
I
HUGHEILAR JÓLA- OG NÝÁRSKVEÐJUR!
1

W. J. WHITESIDE, eigandi og forstjóri
Whitey’s Service Station
PORTAGE og ARLINGTON
One Stop Station — Towing Anywhere
%»»»»:
Business Phone 36 091
House Phone 71 373
r
s
i>>
i
i
?
$
*
**
I
Sf
V
V
w
íf
V
y
s
s
l
Hagsýnt fólk situr jafnan
við þann eldinn sem bezt
brennur . . .
Af þessum ástæðum er
það, að viðskiftavinum
vorum fjölgar óðfluga dag
frá degi. Það kaupir enginn
köttinn í sekknum, sem
gerir sér það að reglu, að
verzla í
S//0P -EASY
STORES LIMITED
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»3
Job sé einlægur í guðrækni
sinni, en telur hana byggða á
eigingirni einni og yfirskini. Sat
an fær leyfi Guðs til að reyna
Job með því að granda eignum
hans. Því næst rekur hver ó-
heillaviðburðurinn annan, börn-
in deyja, og kvikfénaðurinn fell-
ur. En Job er enn hugrakkur,
og segir: „Drottinn gaf, og Drott
inn tók, lofað veri Drottins
nafn“. En Satan gefst ekki upp.
Hann fær leyfi til að ljósta Job
hinni hræðilegu holdsveiki. Hon
um er nú útskúfað; hann situr
á öskubing utan við borgarhlið-
in, og skefur sár sín með skelja-
brotum. Vinir hans telja hag-
sældina vott um sanna guð-
hræðslu, og beinan ávöxt henn-
ar, en óhamingjuna hins vegar,
hegningu fyrir óguðlegt athæfi,
og jafnvel leyndar syndir. Job
veit að þetta er ekki í samræmi
við almenna reynslu. Sjálfur hef
ir hann séð ræningja og ofbeld-
ismenn baðað í rósum, en góða
menn þjást. En er hér er komið,
er þolinmæði hans á þroftim, og
í þeim kafla sem hér er færður
í ljóð, heyrast stunur hins
hrjáða manns lengst neðan úr
hyldýpi örvæntingarinnar.
Kafli sá, er hér er birtur, er
aðeins lítið brot af miklu skáld-
verki, sem hr Ásgeir Magnússon,
fyrrum kennari, og nú starfs-
maður hjá Landssíma íslands í
Reykjavík, hefir samið. Er kafl-
inn birtur með leyfi höfundar-
ins, til fróðleiks og ánægju ljóð-
elskum Islendingum vestan hafs.
Athygli skal vakin á því að
skáldið þræðir nákvæmlega efni
og versaskipan frumritsins. Til
frekari skilnings á kvæði þessu,
og viðleitni höfundarins til lausn
ar vandamálinu, ættu menn að
taka sér ritninguna í hönd, og
lesa allt frumritið. V. J. E.
☆ ☆
3 — 4
5 — 6
7 — 8
9 — 10
11, 12, 13
14 — 15
16 — 17
18 — 19
20 — 22
23 — 24
25 — 26
Jobsbók, Kap. III
Loks lauk Job upp munni sínum
og bölvaði fœðingardegi sínum. —
Og Job tók til máls og sagði:
Farist sá dagur er fyrstan ég sá,
farist og nótt sú — í aldanna sjá —
er sagt var hljótts „Sveinbarn er getið“.
Dögun mín verði í dimmunni geymd,
Drottni á hæðum að eilífu gleymd,
á dag þann ei dagsbirta falli.
Myrkur og niðdimma heimti hann heim,
hreggskýin leggist að deginum þeim,
hann dagmyrkvar skaði og skelfi.
Nóttina helmyrkur hremmi um síð —
heimsaldir safnast — hún glatist úr tíð —
og aldrei með ársdögum gleðjist.
Verði að eilífu ófrjó og dauð —
óheillanóttin og munaðarsnauð —
og fagnaðaróp'heyri engi.
Bölvi menn deginum — bornum of skjótt —
bannsyngi þá mína ógæfunótt
þeir menn sem við illvœttinn ýfast.
Stjömurnar myrkvist um miðóttuskeið,
megi þær eilífðin bera af leið,
og árroðann líti hún aldrei,
af því að móðurlífs anddyri þá
eigi hún lukti — svo hyrfi ég frá,
né ógæfu fal mínum augum.
Hví fá þeir langþráðu Ijósið að sjá,
áður en móðurlíf heiman mig bjó,
né farast um leið og ég fæddist?
Ef eigi föðurkné átt hefði þá,
ef eigi móðurbrjóst laggzt hefði á,
ég lægi nú liðinn og hvíldist.
Svo hefði ég þá með siklingum grið,
svœfi þar ráðherrum jarðar við hlið —
þeir leghallir ramgervar reistu —
eða hjá höfðingjum hvíldist í sátt,
hjá þeim er stórauðinn gulls hafa átt —
og höfðu fyllt hallirnar silfri.
Eða ég fœðst hefði eigi í heim,
ótímaburðinum líkastur þeim,
er leynt var og sá ekki Ijósið. —
Hávaði guðlauss manns hœttir þar skjótt —
hvílist sá þreytti og sefur þar rótt —
sá örmagna nýtur þar nœðis.
Bandingjar — þjáðir með fjötur um fót,
fá allir næði — og skaðsemda bót —
og heyra ei verkstjórans hótun.
Þrœllinn — í ánauð hann leið undir lok
laus er um aldur við húsbóndans ok,
og stór og smár standa þar jafnir.
Hví fá þeir langþráðu Ijósið að sjá,
líf þeir er sorgbitnir dauða sinn þrá,
en fá ekki komist á fund hans?
Ákafar grafa en fé sé að fá
fólgið í jörðu — þeir gleddust fyrst þá,
ef gætu þeir gröf sína fundið.
Eða þá maður — á öræfaleið —
enga sér götu — og blasir við neyð —
þann mann hefir Guð inni girtann.
Andvörp mín — láta í eyrum sem gnauð
eru mín rœða — mitt daglega brauð.
Svo veltist fram kvein mitt sem vatnið.
Vœri til eitthvað sem óttaðist ég —
ógnaði hrœddi og þvergirti veg,
þá hitti sú ógn mig og hremmdi.
Aldrei ég næðis fékk notið um stund,
né hlaut ég hvíldir og sefandi blund,
því mæða kom mæðu á ofan.
Nokkrar skýringar
5. v. — Isl. biblíuþýðing:
„dagmyrkvar skelfi hann“ — í
frummálinu: „sorti dagsins" —
á við sólmyrkva eða óeðlilega
dimmu af völdum fellibylja eða
sandstorma.
8. v. — ísl. þýðingin: „Þeir,
sem bölva deginum formæli
henni, þeir, sem leiknir eru í að
egna Leviatan“. — Þetta vers
skilst ekki nema haft sé í huga:
að meðal Hebrea, eins og fleiri
fornþjóða, voru töframenn, sem
voru álitnir þess megnugir að
gera suma daga óheilladaga, og
að skv. mjög fornum hugmynd-
um var til óvættur — úlfur skv.
norrænni hugsun, sem rann eft-
ir sólu og ógnaði henni eða
gleypti hana, þegar sólmyrkvi
varð. — Leviatan, sem er talið
merkja eitthvað slöngulagað eða
hringað, er ímyndaður sæormur
eða dreki.
12. v. — Isl. þýðingin: „Hvers
vegna tóku kné á móti mér?“ á
við þann hebreska sið að leggja
nýfætt barn á föðurkné. Þetta
jafngilti feðrun eða ættleiðingu
á vorum dögum.
Innskot, rímsins vegna, eru til
auðkennis sett milli tveggja
þankastrika og þess greinar-
merkis, sem næst fer á eftir. —
1 ljóðinu er hinsvegar ekkert
atriði Ritningartextans niður
fellt. — Á. M.
!ce*e!«: «:'«:'€ «'s !«ie!e !«!««!€ ie.'e'e’Cie'eie'í ie !««•€’í’cic’cic’e'c <««'«'€!« !«!«!€ i«!«'«'« ««
Compliments and
Sincere Wishes
For Christmas and the New Year
I
■
!
1
Z
1
]
I
iþ
DICK HILLIER
&»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»***'>
iceieieieieieieieie'eieieicieieieicieieie'eieicieieieieieieieieicieieieieieieieieteieteteieieteicieief
i
HUGHEILAR JÓLA- OG NÝÁRSKVEÐJUR !
s
Megi hátíðirnar, sem í hönd fara,
verða vinum og viðskiftavinum
hinar ánægjulegustu.
INDEPENDENT
FISH COMPANY
941 Sherbrook Sireel WINNIPEG
PHONE 22 331
*»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»:
THE PROFESSIONAL TOUCH MAKES ALL THE DIFFE
The Brigden art service is based on a
thorough understanding of your
problem. You will find our Winnipeg
studio equipped to respond quickly
with creative ideas that will be helpful
to you.
A representative is ready for.
consultation at your convenience.
Just call 24 394.