Lögberg


Lögberg - 24.08.1950, Qupperneq 8

Lögberg - 24.08.1950, Qupperneq 8
8 LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 24. ÁGÚST, 1950 BRÉF frá Reykjavík í lok júlímánaðar Góðir Vestur-íslendingar! ÁLMI rektor HANNESSON þarf ekki meðmæla, er hann nú sækir hina merkilegu minn- ingarhátíð Ný-íslendinga. Hann er ykkur aufúsugestur og verð- ur, hvort sem ég legg þar orð til máls eður eigi. En það ber vmislegt til þessr að ég hefði, að gömlum og góðum íslenzk- um sið, viljað syngja hann héð- an úr hlaði. Hans fólk hefur verið mitt fólk, að því leyti, að sýslur okk- ar liggja saman, og forfeður okkar hafa kynslóðum saman verið þar landamæramenn, tengdir vináttuböndum og venzla. Hér er hvorki tími né rúm til að rekja ættir rektors. En allir Skagfirðingar og flestir Hún- vetningar — og þó reyndar all- ir, sem nokkuð vita frá sér — kannast við garpinn afa hans, Pétur í Valadal og börn hans. Pétur og synir hans þóttu at- gerfismenn um margt og af- renndir að afli, en fóru vel með, sem venjulegra er um slíka menn. Mest orð fór þó þar af fóður Pálma rektors, Hannesi í Skíðastöðum, er dó mjög fyrir aldur fram, úr lungnabógufári, er geisaði um Húnavatns- og Skagafjarðar-sýslur snemma í mínu minni. Hannes á Skíðastöðum féll svo frá, fyrstur utanhéraðs- manna, að festist mér í minni, ungum dreng. Þetta rifjaðist upp fyrir mér, er ég nýkominn frá Malajalandi, sá þann föngu- lega son hans, er hér um getur, á útmánuðum 1922, ungan stúd- ent í Kaupmannahöfn. Mér var því meinlaust til hans að óspurðu. Sá þokki, sem mér þótti standa af Pálma Hannes- syni, rýrnaði ekki er ég frétti að hann læsi náttúrufræði —sem ég unni, þótt afrækt hefði ég hana — né heldur, er ég af kynningu varð þess var, að hann virti tungu sína og þjóðerni, enda gæddur þeirri skaphöfn, sem hatar illt en er annt um gott og fagurt. Hvað ungur nemur gamall temur. í vöggugjöf fékk Pálmi Hannesson hagleik á mál og blæ ljóðrænnar fegurðar yfir stíl sinn, er hann síðar fágaði vand- fýsni menntaðs manns. Og það vitni mundu bera honum nem- endur þeir, er hann hefur braut- skráð nú um tvo tugi ára, að hann vildi hafa eflt þá til allrar mannprýði; brýnt þá jafnt til drenglundar og hófsemi. Islenzk tunga hefur síðan um heimsstyrjöldina fyrri verið í sí-vaxandi hættu stödd. Á málið hafa sótt og sækja, í ræðu og riti, erlendir sýklar úr öllum áttum, lagðir á brjóst af fáfræði og kæruleysi, en bornir fram til fulls þroska af innlendum ambögusnillingum, svo að varla er tungan nú í minni háska, nema meiri sé, en á síðari hluta átjándu aldar og fram til endur- reisnar Bessastaðamanna. Það hefur verið mikill styrkur góðu málefni, að forráðamenn beggja menntaskóla vorra, Sigurður skólameistari Guðmundson norð anlands, en lærisveinn hans, Pálmi rektor Hannesson, sunn- anlands, hafa látið sér jafn annt um tunguna og raun ber vitni. Þá gæfu eigum vér íslending- ar sameinginlega með öðrum þjóðum, að flestir náttúrufræð- ingar vorir hafa verið í úrvals- flokki umbótamanna. En þótt vér, frá endurreisn vorri á 18. öld, ættum jafnaðarlegast ein- náttúrufræðinga. Einn hinn fyrsti og kunnasti meðal þeirra jafningja er Pálmi rekt.or Hannesson að flytja ykkur þá sögu, lýsta með kvikmyndinni, allt að hinum greypilega loka- þætti er líf sitt lét starfsbróðir hans og vinur, Steinþór stjörnu- maðurinn á fætur öðrum kosið sér stað í fylkingu íslenzkra hvern afbragðsmann meðal nátt- úrufræðinga, þá þótti sá lær- dómur ekki arðvænlegur hér- lendis fram að heimsstyrjöldinni fyrri. En sfðan hefir hver efnis- meistari Sigurðsson, einn hinn mesti og bezti í fríðu föruneyti íslenzkra nátturufræðinga. 1 von og vissu um það, að þið látið Pálma rektor Hannesson og ágæta konu hans ekki gjalda mín heldur njóta sín og sinna, kveð ég ykkur öll ástarkveðjum, hvert mannsbarn meðal Vestur- Islendinga. Reykjavík, 31. júlí, 1950. Ykkar einlœgur, Sigfús Halldórs frá Höfnum Þjóðræknisdeildin Aldan er jafn gömul íslenzka lýðveldinu. Hún er að vísu ögn eldri í árinu og var það hennar fyrsta verk að fagna lýðveldinu við fæðingu þess, hinn 17. júní, með almennri samkomu. Hefir hún haldið þeim sið síðan. Brá hún ekki þeirri venju þettað ár og efndi til mannfagnaðar í samkomusal Fríkirkjunnar í Blaine 17. júní. Skemtiskrá var ágæt. Ræður fluttu; Þórður Ásmundsson, ungur lögfræðingur í Belling- ham og séra G. P. Johnson. Frumort kvæði flutti Jónas Stefanson frá Kaldbak og annað Úr borg og bygð — GIFTING — Laugardaginn 12. ágúst s.l. voru gefin saman 1 hjónaband, þau Margaret Helen Beck og Paul Hvidston. Er brúðurin dóttir þeirra Dr. og Mrs. Ric- hard Beck 801 Lincoln Drive Grand Forks, N. Dak., en brúð- guminn er af norskum ættum. Giftingarathöfnina framkvæmdi Rev. L. E. Tallakson í hinni mik- ilfengu og fögru lútersku kirkju í Grand Forks, og var athöfnin hin virðulegasta. Setin var frumort kvæði, eftir Gunnbjörn Stefansson, las frú Anna Krist- jansson. Einsöngva sungu þau frú Freyja Bourne og Elias K. og Jón Breidford. Við píanóið voru þær frú Emily Magnusson Reed og frú Ted Hanson. Að síð- ustu sungu allir nokkur íslenzk lög, undir stjórn H. S. Helgason- ar, tónskálds. Ekki þar að taka ar, tónskálds. Ekki þarf að taka bestu. Eftir veitingar og vina- kynni, hvarf svo hver til síns heima, hress í huga og endur- nærður andlega og líkamlega. —A.E.K. STEINARNIR TVEIR í TUNGU (flutt á íslendingadaginn í Blaine, 30. júlí 1950) » Hvað bíður þín Island í brimróti alda? Eg bið um, en fæ ekkert svar. 1 sveitina mína því heim skal nú halda, Og hjala við steinana þar. Hann Háássteinn hreyfist hvergi; Á hjallanum stendur hann enn; Hann brot er af Islenzku bergi, Þar byggð eiga huldu menn. Á steininn ég klappa, og kona Kemur til dyranna brátt. Hún ímynd er alls sem ég vona, Og ennið er bjart og hátt. „Hvað heitir þú“? Heill minnar farar í hendur þínar er seld. „Eg heiti Sóley“, hún svarar, „Um sveit þína vörð ég held. Eg veit hvað þér veldur kvíða; Eg veit hvað þitt hjarta sker. Renn sjónum til sólbjartra hlíða Og settu þig niður hjá mér. Þér virðist nú tvísýnt um taflið, Og töfrum seld mannanna börn. En trúðu að andlega aflið Enn muni reynast þeim vörn. En örlögum illlum að hamla, Og ólögum stefna á þing, Við áttum hann Ingimund gamla Og Einar minn Þveræing. Að firra menn fjörláti stríðu og fáráði í dómsins hring Við höfðum hann Háll minn af Síðu Og hofgoðann Ljósvetning. Og ílla er okkur þá skotið I ætt, ef fátím ei við Af frelsinu fjötrana brotið Og fest okkar sættir og grið.“ t Margt fleira hún Sóley mér sagði Um sælu og friðar von. Og hendur um háls mér hún lagði, Sem heimti hún týndan son. Eg legg mína leið fram til sjáfar, Er löðrar um gjögur og hlein. Þar dotta nú dökkklœddir máfar, Og dríta á hann Torfastein. Þó öldurnar á honum brjóti, Fær ekkert bifað þeim vom. Hann er ekki úr íslenzku grjóti Og enginn veit hvaðan hann kom. En utan að vísu er hann Ærið mjúkur og þjáll. Er löðrandi lögurinn ber hann, Hann lítur upp svartur og háll. Eg vona hann verði ekki að meini; En vert er að hafa á því gát, Að stýra sem lengst frá þeim steini, Ef stýra vill heilum bát. Svo haltu upp að Háássteini, J * Því hollvættir byggja þann rann; En trúðu ekki Torfasteini, Því tröll hafa magnað hann. —A. E. KRISTJANSSON 17. júní í Biaine, Washington veizla á eftir í samkomusal kirkjunnar. Aðkomandi gestir voru: Mr. and Mrs. J. T. Beck, Ms$. V. Beck, Mrs. Richard L. Beck, Miss Joan Beck, Mr. and Mrs. B. J. Sammons Sr., Mr. and Mrs. B. J. Sammons'Jr., Miss Naomi Samson, Mr. and Mrs. Wathne, Miss Thora Vigfusson, Miss Jo- hanna Palsson, Mrs. Harry Steel, V. Palsson, and Mrs. Pat Ram- sey, all of Winnipeg; Mr. and Mrs. Robert Hvidston and chil- dren of Waukon, Iowa; Mrs. A. M. Landby, Mrs. Martin Landby and Miss G. Martha Landby of Swift, Minn.; Miss Isabella Landby, James P. Landby, Mr. and Mrs. Lenus Landby and Mrs. Hans Slang, all of War- road, Minn.; and Mr. and Mrs. A. Hvidston and Alden Hvidston of Fargo. ☆ Mr. Ronny Hafliðason dvelur í borginni um þessar mundir á- samt frú sinni og tveimur börn- um; kom hann hingað í heim- sókn til foreldra sinna, þeirra Mr. og Mrs. Jón Hafliðason. Mr. Hafliðason er útskrifaður í verkfræði af Queensháskólan- um, og er framkvæmdarstjóri við námufyrirtæki í Quebeck- fylki. ☆ Gefin saman í hjónaband að heimili prestsins í Selkirk þann 16. ágúst, Marino Kristinn Guð- mundur Johnson og Betty Rose Smyth sama stað. Við giftinguna aðstoðuðu Jean Irene Smyth, systir brúðarinnar, og Allan Peterson. Brúðurin er af ensk- um ættum úr Saskatchewan- fylki, en brúðguminn er sonur Mr. og Mrs. Gunnar J. Johnson, Gimli, Man. ☆ Samkvæmt nýkomnu bréfi til Arna G. Eggertsonar, K. C., er Halldór M. Swan verksmiðju- eigandi á sæmilegum batavegi, en hann hefir, eins og vitað er, legið allþungt haldinn á Akur- eyri síðan í maímánuði. ☆ Mrs. Sigurður Arngrímsson frá Blaine, Wash., var stödd í borginni fyrri part vikunnar; kom hún vestan frá Elfros, Sask., þar sem hún hefir dvalið um hríð hjá dóttur sinni og tengdasyni. ☆ Jóns Sigurðssonarfélagið, I. O. D. E. heldur sinn fyrsta fund á haustinu í salarkynnum sínum í Winnipeg Auditorium þann 1. september næstkomandi, kl. 8 að kvöldi. ☆ Miss Snjólaug Sigurðsson út- varpar píanótónleikum frá C. B. W. útvarpsstöðinni á föstudags- kvöldið þann 1. september næst- komandi, kl. 11.15 e. h. ☆ Mr. Grettir Eggertson rafur- magnsverkfræðingur lagði af stað suður til New York á sunnu dagskvöldið var; hann ráðgerir einnig að bregða sér til Was- hington, og bjóst við að verða að heiman nálægt hálfsmánaðar- tíma. MESSUBOÐ Fyrsta Lúterska Kirkja Séra Valdimar J. Eyland*. Heimili 776 Viotor Street. Sími 29017. — Guðsþjónustur á íslenzku á sunnudagskvöldum kl. 7:00. ☆ Árborg-Riverion prestakall 27. ágúst — Hnausa, messa kl. 2 e. h. — Riverton, ensk messa kl. 8 e. h. 3. sept. — Geysir, ferming og altarisganga, kl. 2 e. h. B. A. Bjarnason Miðaldra íslenzk kona æskir eftir að fá íbúð í Winnipeg með konu á líku reki, eða vinnandi stúlku. Sími 724 277. ☆ Mr. Egill Egilsson kaupmaður frá Brandon, leit inn á skrifstofu Lögbergs ásamt frú sinni á heim leið frá landnámshátíðinni á Gimli. Nú í f yrsta Sinni! BÝÐST ý. LÆKNINGAFYR- IRKOMULAG AN HÓPS • é/ MYNDUNAR! mi . 1 j Öllu fólki í Manitoba! Um tvö plön er aS velja! 1. UPPSKURÐAR OG FÆÐINGAR — Með takmarkaðri læknis aðstoð. 2. UPPSKURÐAR OG FÆÐINGAR — Með fullkomnari læknis aðstoð. ÖNNUR ÞJÓNUSTA FYRIR YÐUR— Sem að læknafélagið í Maniioba og Canada slyður. KLIPPIÐ ÞENNAN UPPLÝSINGAMIÐA ÚR BLAÐINU Og SENDIÐ HANN í DAG M-M-S I ■ I ■ ■ I |/|' DAriíÍC Þii'i emð okki undir neinni ábyrgð þó IVlippiO og rosrio að þið fylllð út (>K sendlð þennun miðn Ég hefi áhiiftu á, að fá npplýsingar um inntökuskilyrði Nafn .......................................................... Heimilisfang Fæðingardagur (mánuður) Ég er í (fyrsta flokki) Ögiftur □ ögift □ Ég er I (fyrsta flokki) Vinn fyrir aðra □ Nafn félagsins ............... (dagur) Giftur □ Gift □ Sjálfan mig □ (ár) EkkjumaSur □ Ekkja □ Vinnulaus □ Tala Áritun þess .......................... verkamanna MANITOBA MEDICAL SERVICE Sameiginleg læknisþjónusta, án hagnaðar I I 149 PORTAGE AVE. E. WINNIPEG, MAN.

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.