Lögberg - 06.12.1951, Síða 8

8
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6. DESEMBER, 1951
MINNING ARORÐ:
Guðjón Ármann
1866 — 1951
Úr borg og bygð
Nyísöm jólagjöf
Nytsamari o g kærkomnari
jólagjöf er naumast unt að hugsa
sér, en hina vönduðu og full-
komnu Matreiðslubók, sem
Dorcasfélag F y r s t a lútreska
safnaðar lét undir búa og gaf út;
þegar þess er gætt, hve bókin er
frábærlega vönduð að efni og
ytri frágangi, er það undrunar-
efni hve ódýr hún er; kostað að-
eins $1.50 að viðbættu 15 centa
burðargjaldi.
P a n t a n i r, ásamt andvirði,
sendist:
Mrs. A MacDonald
11 Regal Ave. St. Vital
Sími 205 242
Mrs. H. Woodcock
9 Louis Road, St. Vital
Sími 209 078
eða til Columbia Press Limited,
Sími 21 804
☆
Þann 29. nóvember síðastlið-
inn var haldin Blood Donor
Clinic í Árb^rg við góðum ár-
angri; í Framnesbygðinni gaf
hver einasti og einn maður sig
fram; ef öll bygðarlögin í hérað-
inu hefðu tekið jafn rösklega í
streng, er áætlað að tala blóð-
gefenda hefði numið nálega
fimmtán hundruðum.
☆
Mr. S. Sigbjörnsson frá Leslie,
Sask., sem dválið hefir hér í
borginni undanfarinn þriggja
vikna tíma í heimsókn til dætra
sinna lagði af stað heimleiðis í
lok fyrri viku.
☆ ^
Mrs. Kristján Freeman frá
Ashern, var stödd í borginni í
fyrri viku.
☆
Mr. Freeman Thordarson frá
Langruth var staddur í borginni
í vikijymi, sem leið.
☆
Mr. Ólafur Hallsson kaupmað-
ur frá Eriksdale dvaldi í borg-
inni nokkra daga í fyrri viku,
☆
Mrs. Guðrún Johnson frá
Wynyard leit inn á skrifstofu
Lögbergs á leið norður til River-
ton í heimsókn til fóstursystur
sinnar, Mrs. Stefaníu Magnús-
son.
☆
Mr. Árni Stefánsson frá Tyn-
dall, Man., var staddur í borg-
inni í byrjun vikunnar.
☆
Rósmundur Árnason frá
Elfros, Mr. Sg Mrs. Skúli Bjarna-
son og Miss Kristín Borgfjard,
öll frá Foam Lake, Sask., komu
til borgarinnar síðastliðna viku.
Mr. Árnason sagði að töluvert af
uppskeru væri enn á ökrunum
og yrði ekki hægt að hirða hana
fyr en að vori, en ekki kvað
hann neitt hallæri þar vestra.
☆
Vegna hinnar óvanalegu veðr-
áttu er Winnipegvatn víða autt
ennþá, og lítur illa út fyrir vetr-
arveiðina, því fiskimenn geta
ekki lagt net sín fyr en ísinn er
orðinn nógu traustur. Hermt er
að ísinn hafi brotið upp við
Clements tangann, austanverðu
vatnsins og fiskimenn þar hafi
tapað miklu af netum.
☆
Mr. Victor Sturlaugsson for-
stjóri tilraunabúsins að Lang-
don, N. Dak., kom til borgarinn-
ar í byrjun vikunnar með unga
dóttur sína til læknisaðgerða.
• ☆
Mrs. Márus Brynjólfsson frá
Riverton er um þessar mundir í
borginni í heimsókn hjá Mr. og
Mrs. T. L. Hallgrímsson, 805
Garfield Street.
☆ .
Þann 22. nóvember síðastlið-
inn voru gefin saman í hjóna-
band í borginni Bexley í Ohio-
ríkinu 1 Bandaríkjunum þau
séra William Gates og Lois
Gwyne Gangwer. Brúðguminn
er af amerískum ættum, en
brúðurin er íslenzk í móðurætt.
Móðir hennar er Mrs. Barbara
Gangwer, dóttir Mr. og Mrs. G.
E. Eyford, er lengi bjuggu í
Winnipeg.
☆
Kvenfélag Sambandssafnaðar
heldur sinn árlega haust bazar
og sölu á heimatilbúnum mat og
kaffi næstkomandi þriðjudag, 11.
þ. m., kl. 2 til 4.45 í veizlusal
T. EATON-félagsins á sjöundu
hæð. — Margir eigulegir munir,
hentugir til jólagjafa, verða þar
á boðstólum. — Hafið þetta hug-
fast og fjölmennið, jafnt karlar
sem konur.
i* *
Mikið úrval af íslenzkum jóla-
kortum með fallegum jólavísum,
15 cent hvert, fást nú í
Björnssons Book Store,
702 Sargent Ave.,
Winnipeg, Man.
☆
Leiðrélling við gjafalisla
Belels.
Mrs. Solveig B. Helgason,
Hayland, Man., $5.00, en átti að
vera: Miss Solveig B. Helgason,
Hayland, Man., $5.00 í þakklátri
minningu um Sigríði og Jónas
Helgason. — Kærar þakkir.
J. J. SWANSON, féhirðir,
308 Avenue Bldg.
Tilvalin jólagjöf!
Enn eru eftir óseld nokkur
hefti af 60 ára afmælisbókum
Lundar-bygðar. Niðursett verð
til nýárs 1952.
Fyrri bókin $1.50, og seinni
’oókin $1.00.
Sendið pantanir til Jóns Gutt-
ormssonar, Lundar.
☆
Nýlega voru haldnar ^tvær
silfurbrúðkaupáveizlur í River-
ton, þeirra Mr. og Mrs. Valdi
Johnson, og Mr. og Mrs. Einar
Johnson. Væntanlega verður
hægt að skýra frá þeim nánar
síðar.
☆
Þau Victor B. Anderson bæjar
fulltrúi og frú, áttu fjörutíu og
átta ára hjónabandsafmæli síð-
astliðinn mánudag; komu börn
þeirra og tengdabörn þeim að
óvörum þá um daginn og veittu
þeim margháttaðan fagnað; þau
Victor og frú njóta mikilla vin-
sælda og eru gestrisin og hjálp-
fús.
Bókmenntir . . .
Framhald af bls. 7
þeirra hafa átt mestum vinsæld-
um að fagna, og svo auðvitað
skáldsagna-höfundurinn g ó ð -
k u n n i, Jóh. Magnús Bjarna-
son.
Áþugi landa okkar vestan hafs
á þjóðlegum fræðum hefir einn-
ig verið mikill, en fæstum mun
þó hafa verið kunnugt um, að
svo mikið lægi eftir þá á þessu
sviði og safn þetta ber vott um,
og er það þó aðeins eitt bindi af
mörgum. Langflestir af sagna-
þáttum þessum hafa áður verið
prentaðir á víð og dreif í blöð-
um og tímaritum vestra, og eru
því í fárra manna höndum hér á
landi, svo að full þörf var á að
safna þeim í eina heild.
í bindi þessu er fjöldi sagna-
þátta um náfnkunna menn frá
fyrri öldum. Um suma þeirra er
áður skrifað af öðrum, en í þátt-
um þessum er eigi að síður
margt nýtt. Svo er t. d. um þátt
E. S. Wiums af Þorleifi skáldi
Þóraðarsyni (Galdra-Leifa). Aðr-
ir þættir fjalla um sérkennilega
menn. Skemmtilegastur finnst
mér þáttur Otúels Vagnssonar,
er Jón Kristjánsson færði í let-
ur. Otúel var hraustmenni mik-
ið og nokkuð forneskjulegur. Er
því ekki undarlegt, að sögur hafi
skapast um hann, eins og raunar
marga af hinum djörfu vest-
firsku sjósóknurum í gamla
daga. Þá er sagan um Hlaupa-
Manga og nautið ekki leiðinleg.
Yfirleitt eru margar af sögun-
um með viðfelldnum kýmnisblæ.
Síðari hluti bókarinnar nefn-
ist „Sögur af ýmsu tagi“, og eru
þær allar eftir S. J. Austmann.
Flestar þeirra fjalla um dulræn
efni, og eru draumar höfundar
sjálfs uppistaðan í mörgum
þeirra. Sumar gerast þær heima
á íslandi áður en höfundur flutti
vestur um haf, en hann var ætt-
aður af Austfjörðum. Aðrar ger-
ast aftur á móti vestur í Ame-
ríku. Hvað sem menn annars
kunna að álíta um hina dular-
fullu reynslu höfundar, er þar
enginn skortur á ímyndurnar-
afli. Sögurnar „Staddur í himna-
ríki“ og „Eftir dauðann“ eru
glöggt vitni um það. Annað er
það og í frásögnum þessum, sem
veldur því, að þær eru að ýmsu
leyti ólíkar hliðstæðum sögum
héðan að heiman, en það eru
samskipti íslendinga við fólk af
öðru þjóðerni. Þjóðarmetnaður
landans leynir sér ekki. Hann
vill ekki vera minni maður en
þeir, sem í kringum hann eru.
Þetta kemur víða fram á mjög
skemmtilegan hátt, eins og í
hinni forkostulegu frásögn af ís-
lenzku lönguhausunum, sem ollu
úrslitum í einni sjóorustu rúss-
nesk-japanska stríðsins. Aust-
mann virðist hafa verið mjög
berdreyminn. Draumurinn um
Vilhjálm Stefánsson landkönn-
uð á bls. 178 er ljóst dæmi um
það. Yfirleitt er óhætt að segja
að margar sagna þessara séu
með því bezta í sinni röð.
—Mbl., 19. okt.
Guðjón Ármann var fæddur
1. desember 1866 á Iðu í Biskups-
tungum í Árnessýslu á íslandi.
Hann var sonur Jóns Vigfússon-
ar og Ingveldar Markúsdóttur,
sem bjuggu á Iðu.
Hann kom frá íslandi ungur
maður. Fór fyrst til Canada og
svo til Grafton stuttu seinna eða
1893 (þá 27 ára), var þess vegna
Guðjón Ármann
búinn að vera í Grafton 58 ár
samfleytt, er hann var kallaður.
Þann 1. marz 1895 giftist hann
Sigríði dóttur Jóns og Sólveigar
frá Kóreksstaðagerði á Islandi.
Faðir Sigríðar (konu Guðjóns)
dó á Akra í maí 1884, en móðir
hennar Sólveig dó nokkru seinna
hjá þeim í Grafton. Þau byggðu
sér fallegt heimili og eignuðust
sjö mannvænleg börn, en þrjá
drengi af þeim mistu þau: Guð-
jón 5 ára, Soffanías, 21 árs (dó
í hernum 1918) og Ingvar dó í
Bismarck 1943. Hann var mið-
aldra og mjög vinsæll maður.
Ingvar átti konu og einn son 21
árs, sem dó í Kóreu síðastliðið
ár af áverka sem hann hlaut þar.
Guðjón var gleðimaður og
mjög mikill bókamaður; frár
á fæti og fríður sýnum. Það var
hart á honum að vera upp á aðra
kominn er lasleiki og elli fóru
að gjöra vart við sig, en Guð
létti þeirri byrði af honum er
hann tók hann mánudaginn 15.
október. Guðjón fékk áfyll (datt)
laugardaginn fyrir Pálmasunnu-
dag í vor sem leið, þá var hann
tekinn til Bismarck og var þar
á spítala um tíma, kom svo heim
en var mesti aumingi til síðustu
stundar. Svo 10. október fékk
hann slag, varð alveg máttlaus,
og dó svo eftir fimm daga, þá
nærri 85 ára. Hann var lagður
til hvíldar miðvikudaginn 17.
október frá Lútersku kirkjunni
í Grafton undir umsjón Adams
útfararstofu. Séra T. H. Med-
gorden jarðsöng og yndislegur
söngur fór fram. Mikið fjölmenni
var viðstatt. Hann var jarðaður
í Crescent-grafreit. — Líkmenn
voru: Joe Rinde, Hugo Kutz,
Arthur Johnson, Henry Op-
perod, A. B. Thompson og L. R.
Roney. Eftir jarðarförina voru
öllum veittar góðgjörðir í kirkju
kjallaranum af kvenfélagssystr-
um Mrs. Ármann. Og var það
eftir , þessara hjóna hugsunar-
hætti, því þau hafa ævinlega
verið gestrisin og veitandi.
Guðjón tilheyrði slökkviliði
Grafton-bæjar og var á því sviði
mjög duglegur og snar, því hann
var fjarska duglegur meðan
hann var yngri, og síðustu árin
var hann heiðursmeðlimur
þeirra. Slökkviliðið fjölmenti og
þeir gengu út í einni heild með
kistunni hans.
Mr. og Mrs. Ármann var hald-
ið mjög myndarlegt gullbrúð-
kaup 1945 af börnum og sam-
ferðafólki þeirra.
Guðjóni veittist sú gleði, að
fá að sjá fæðingarland sitt, ís-
land. Hann fór þangað 1930 og
hafði mikið yndi af því.
Hann var mjög sönghneigður,
var söngstjóri í Lúterska íslenzka
söfnuðinum hér fyr á árum í
Grafton. Og til síðustu stundar
söng hann alla fögru íslenzku
sálmana heima hjá sér; var allt-
af sí-syngjandi.
„Við störum á eftir þér! Og
stundum, ef leiðin er löng, þá
unum við ennþá í anda, við
óminn af þínum söng“.
Hjálpsamur var Guðjón í
fylsta máta ef einhver átti bágt.
Munu flestir, sem þekktu hann,
segja með skáldinu:
„Svo vertu sæll og sofðu rótt,
því sólskin vermir leiðið hljótt“.
Og líka þetta:
„Af hjarta vér þökkum hvert
handtakið þér.
í hugum þótt rökkvi við
skilnaðinn hér“.
Guðjón eftirskilur, auk ekkj-
unnar, eina dóttur, Mrs. Lyman
Bjerker, Grafton, N. D., og þrjá
syni: Stefán W., Minneapolis,
Minn., Magnús O., Bismarck,
N. Dak og John í Fargo, N. Dak.
og tíu barnabörn. Hann átti
mörg skyldmenni og vini á
íslandi.
„Kveðjuorð frá öllum börnum
þínum,
alheimssólin flytji á vængjum
sínum,
til þín yfir eilífðanna höf,
ást og friður signi þína gröf“.
Og frá öldruðu ekkjunni, sem
situr ein og hnípin í húsinu
þeirra:
„Nú aftur vindur bærir rósabrár,
svo blika um grafir ásthrein
daggartár.
Og sólin hrein, er signdi beðinn
þinn,
og sofðu væran ljúfi ástvin
minn“.
Fyrir hönd ekkjunnar,
Mrs. M. F. Björnson.
Newsletter . . .
Framhald af bls. 4
car just made it back in time to
avoid the Prairie blizzards.
☆
Baptisms—On August 26th—
Sigurdur, son of Johann and
Winston Hannesson of Berkeley.
Sharon Lee, daughter, and
Shephen Ray, son of Ray and
Margaret Borge of Los Altos.
* * *
Craclle Roll—Born to:
Norman and Irene Thorstein-
son of Sacramento, a doughter
Noreen Susan, on September 18.
Ingi and Kristin Thordarson of
Decato, a daughter Pamela In-
grid, on September 19.
Svenni and Asta Loa Olafsson
of Berkeley, a son Svenn Erik,
on October 4.
Phil and Connie Yagotin of
San Francisco, a son John Wes-
ley, on October 9. (Connie is Sue
Thorlaksson’s sister.)
Wedding Bells—They rang for
Lillian Thorpe and John Paul
Sterling of Oakland on October
27. Congratulations and best
wishes. (Lillian is “Johnnie” Ed-
ward’s sister.)
* * *
New Homes—Ingi Thordarson
at Decoto; Larry Erlandson and
Chris Finnson at San Mateo;
MESSU BOÐ
Fyrsta Lúterska Kirkja
Séra Valdimar J. Eylands.
Heimili 686 Banning Street. Sími
30 744.
Guðsþjónustur á hverjum
sunnudegi:
Á ensku kl. 11 f. h.
Á íslenzku kl. 7 e. h.
☆
Lúterska kirkjan í Selkirk.
Sunnudaginn, 9. des.
Ensk messa kl. 11 árd.
Sunnudagaskóli kl. 12
íslenzk messa kl. 7 síðd.
Fólk boðið velkomið!
S. Ólafsson
☆
— Gimli Lutheran Parish —
H. S. Sigmar, Pastor
Sund. Dec. 9th
9:00 a.m. Betel.
2:00 p.m. Confirmation Class,
Riverton.
3:00 p.m. Service, Riverton.
7:00 p.m. Service, Gimli.
Skozkur drengur var að sýna
ferðamanni gamla skozka höll,
og þegar ferðamaðurinn skildi
við hann, við hlið hallarinnar,
án þess að gefa honum þjórfé,
sagði hann: — Þegar þér komið
aftur heim á hótelið, maður
minn, og finnið að þér hafið
tapað peningum úr veskinu
yðar, þá ætla ég að biðja yður að
minnast þess, að þér opnuðuð
ekki veskið yðar hérna.
☆
— Ó, ég er búinn að týna litla
hundinum mínum, — honum
„Kuta“.
— Þau ættir að reyna að láta
auglýsingu í blaðið.
— Hvað ætli það þýði, ekki
kann hundurinn að lesa!
Lorne Christopherson at Red-
wood City; Paul Sterling at Oak-
land; George Goodman at Ber-
keley; and Norman Thorsteinson
at Sacramento. Addresses fur-
nished on request.
* * *
Tom Thorpe, formerly of San
Bruno, has moved with his fa-
mily to Valdez, Alaska, where he
is employed by the Marine Ter-
minals. Best of luck and look out
for the Bears!
* * *
Please send Sigga Benonys a
note or card c/o Permanente
Hospital, Room A-5, Cor. Broad-
way and McArthur, Oakland,
Calif. Or give her a telephone
call, Humbolt 3-5720 Ext. 461.
She also needs our prayers.
* * *
Our next picnic date is Janu-
ary 27, 1952. Welcome!
Very sincerely yours,
Rev. and Mrs. Thorlaksson.
Winnipeg, Man.
BARLEY PRODUCTION
IN CANADA
In the last five years Canada has been producing
annually from about 120,000,000 to 160,000,000 bushels.
The average production is about 145,000,000 bushels. Of
this some 134,000,000 bushels is produced in tne three
Prairie Provinces and 11,000,000 bushels in Eastern
Canada, mostly in Ontario and Quebec. In the Maritime
Provinces, particularly in New Brunswick, an effort is
being made to introduce more barley into the crop
rotation. The proposed plan is to have it follow potatoes
and to be used as a nurse crop for clover. In Quebec
and Ontario some barley is being grown for the malting
industry, but most of the crop is used for feed on the
farms where it is produced. The Prairie Provinces
produce most of the malting and milling barley and, in
addition, ship large quantities of feed barley to Eastern
Canada and when there is an export demand, also
supply this market. British Columbia, with the excep-
tion of the Peace River Block, produces very little
barley and imports that used as malt and feed from the
Prairies.
i
On the Prairies, malting barley is produced in quite
definite regions. In Manitoba, the best malting barley
comes from the Swan River Valley, the Southern slopes
of the Riding Mountains, the Portage Plains and in
the Pembina Hills. In Saskatchewan, the malting zone
is in the Eastern area with the better barley coming
from the Melfort and Nipawin regions. In Alberta, the
malting areas are the Red Deed Triangle and the area
North of Edmonton around Legal.
P’or Further information write to Barley Improve-
ment Institute, 206 Grain Exchange Building, Winnipeg.
First of series of Advertisements—Clip for scrap book.
This space contributed by
SHEA'S WINNIPEG BREWERY LTD.
MD-301
ROSEDALE LUMP
(DRUMHELLER)
GLEN ROGERS
BRIQUETTES
BOOKER
NUT
“Tons of Satisfaction99
THOS. JACKSON & SONS LTD.
Phone 37 071 370 Colony St.