Lögberg - 30.05.1957, Síða 2

2
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 30. MAÍ 1957
MINNINGARORÐ:
Guðni Júlíus Oleson
— í GLENBORO —
Óðum þynnist hópur hinnar
fyrstu kynslóðar Islendinga,
er fæddist hér á vesturslóðum.
Einn hinn fremsti í þeirra
flokki var Guðni Júlíus Ole-
son, er lézt á Almenna spítal-
anum í Winnipeg þann 9. marz
síðastliðinn.
Oftar en hitt var hann
nefndur „Júllí“ af vinum sín-
um. Látlaus í fasi og hlýr í
viðmóti, varð, honum vel til
vina. Reyndist líka öllum vel.
1 heimabyggð sinni Argyle,
þar sem hann ól aldur sinn
lengst af, naut hann .frábærrar
hylli og trausts og það að
makleikum. í þau ár, er ég bjó
í næsta nágrenni við hann,
varð mér ljóst að hann skipaði
sess sem viðurkendur forystu-
maður í öllum velferðarmál-
um byggðar sinnar og um-
hverfis.
Hann var uppalinn á frum-
býlisárum Vestur-íslendinga,
fyrst í Nýja Islandi og síðan í
Argyle. Naut hann þannig
þeirra áhrifa er mótuðu líf
mest áhrif foreldra hans og
heimilis. Ber hann foreldrum
sínum fagran vott í bókinni
“Foreldrar mínir“. Það var
heiður og sómi íslenzkra
heimila á þeirri tíð, að þau
lögðu til mjög haldgóð áhrif
þeim er þar ólust upp. Ástæð-
ur voru þröngar og ytri kjör
mjög kröpp, en þrátt fyrir
það naut sín þar mjög heil-
brigt viðhorf gagnvart lífinu.
Náið var samband ungra og
eldri, og heimilið miðstöð allr-
ar menningar. Skólar voru
fáir og fátæklegir, en heimilin
lögðu til þekkingarþrá og
menntalöngun. Umhverfið og
andrúmsloftið glæddu tilfinn-
ingu fyrir tækifærum lífsins
og löngun að færa sér þau í
nyt. Útsýnið var mót betra
degi framundan.
Þannig byrjaði líf Guðna
Júlíusar Oleson. Ekki veit ég
glögt hve mikillar alþýðu-
skólamentunar hann naut, en
grunur minn er að hún hafi
Guðni Júlíus Oleson
tán ára gamall misti hann
föður sinn, og upp frá því
hvíldi á honum fullorðins
hlutverk. Það, sem kann að
hafa vantað á í skólagöngu og
formlega mentun, var bætt
upp af áhuga þeirrar sjálfs-
mentunar, sem hann stundaði
alla ævi. Hann var ágætum
hæfileikum búinn, en það
hefði komið að litlu gagni ef
ekki hefði fylgt því vakandi
hugur, er leitaði sífelt auk-
efnum lífsins og menningar-
legum ágætum. Með því móti
er ekki um neina kyrstöðu að
ræða, heldur er sjóndeildar-
hringurinn stöðugt að færast
út og einstaklingurinn að
vaxa. Það var saga Júlla.
Hann var ' vaxandi stærð
meðan líf entist.
Eftir að hann kvæntist
Kristínu Tómasdóttur frá
Hólum í Hjaltadal stunduðu
þau búskap í eitt ár. Fluttu
þá í sveitabæinn Glenboro og
áttu þar heima ætíð síðan.
Þau sóttu ekki efjir því að
berast á, en fljótt kom það í
1 ljós að heimili þeirra átti
mörg þau ágæti er mestu
varða. Þau höfðu áræði til að
lifa sínu eigin lífi og lenda al-
drei í neina samkeppni út af
smámunum lífsins. Góðvild
og gleðibragur ríkti þar jafn-
an, og voru þau mjög góð
heim að sækja. Þau reyndust
stuðningsmenn alls er til
heilla horfði í bygð og ná-
grenni, og létu heimili sitt
bera þess vott er þau töldu
mestu varð^. Kom það fram á
börnum þeirra. Þau áttu
barnalán mikið. Dr. Tryggvi
ur og fræðimaður í fremstu
röð. Er á því lítill vafi að hann
tók með sér að heiman þá
íkveikju, er reyndist honum
haldgóð á mentabrautinni.
Thomas, yngri sonurinn, átti
samleið með föður sínum í
viðskiptalífinu og hefir síð-
ustu árin tekið við af honum
að fullu. Nýtur hann almennra
vinsælda og vaxandi álits hjá
þeim, er hann þekkja eða við
hann skipta. Lára, einkadóttir
þeirra, er til aldurs hefir kom-
ist, er gift Árna Josephson,
vátryggingamanni í Glenboro.
Greind kona og fyrirmyndar
húsfreyja. Munu þau öll votta
hvílík auðna þeim var að eiga
slíkt heimili og foreldra.
Þegar Júlíus hvarf frá bú-
skap og hóf verzlun með akur-
yrkjuverkfæri, voru efnin
ekki stórvaxin. Þurfti líka að
eignast reynslu í viðskipta-
lífinu. Það var honum nýr
heimur. En fljótt ávann hann
sér tiltrú þeirra, er við hann
skiptu og naut hennar í vax-
andi mæli eftir því sem árin
liðu. Hann aldi ekki eftir sér
að gera mönnum greiða, og
var svo bóngóður að hann gat
ekki neitað mönnum hvernig
sem á stóð fyrir honum sjálf-
um. Á þessum grundvelli
jukust viðskiptin og blómguð-
ust, svo verzlunin varð mjög
umsvifamikið fyrirtæki, er sá
vel fyrir þörfum nágrennisins.
Stendur nú sem vottur þess,
er Thomas sonur hans hefir
tekið við, hvernig strang-
heiðarlegt viðskiptalíf getur
þroskast og blómgast.
*En þó athafnalíf Júlíusar
væri umsvifamikið, fékk það
aldrei tekið upp allan hug
hans eða áhuga. Sjóndeildar-
hringur hans var of víðtækur
til þess. Það var innri þörf hjá
honum að fullnægja, sem
hann ekki vanrækti. Hann var
andlega vakandi í sambandi
við verðmæti lífsins. Hann
vissi að maðurinn lifir ekki á
einu saman brauði. Hinar and-
legu þarfir mátti ekki van-
rækja. Fróðleiksþrá hans var
rík og slokknaði aldrei. Hann
var mjög vel að sér í íslenzk-
um fræðum og fylgdi því með
athygli, sem á ættjörðinni
gerðist. Hann átti sjálfstæðan
smekk og mat á því er hann
las, þó aldrei væru lokaðar
dyr gegn fyllri skilningi.
Hann hafði ungur eignast ást
á Islenzkum ljóðum og eldri
íslenzkum bókmentum. Það
hélst við. íslenzki arfurinn
var honum dýrmætur.
Jafnframt þessu hafði líf
hinnar ungu Canada þjóðar
hrifið huga hans. Hann hafði
næman skilning á verðmæt-
um egil-saxneskrat1 menning-
ar og tillagi hennar til vel-
ferðar mannkynsins. Canada
þjóðin átti sinn þátt í því að
bera fram merki þeirar menn-
ingar. Sá vakandi hugur er
hann átti fyrir feðra arfi sín-
um kom einnig fram hjá hon-
um í candískum þjóðmálum
og öllu er snerti líf og menn-
ingu þess þjóðlífs er hann hér
hans. Ótvírætt máttu sín þar verið af skornum skamti. Sex- innar þekkingar á viðfangs- er vel kunnur sem
rithöfund-
Rétti maðurinn
á réttum stað
LOUIS ST. LAURENT sér Canada í framtíð sem
land framfara og æfintýra, er öllum þegnum sínum
muni sjá fyrir auði og allsnægtum í ríkara mæli en
nokkru sinni hefir þekst.
A stjórnartíð hans hefir íbúatalan aukizt um 25%—
miljón nýrra heimila hefir verið reist — líf og
afkoma hafa stórum batnað og þjóðlegur þroski og
umbætur á góðri leið með að ná til allra þegna
landsins.
Og það sem mest er um vert, er að Louis St. Laurent
þekkir og skilut þarfir þegnanna. Stjórnin, undir
forustu hans, hefir gert meira þjóðinni til þrifa og
verndar, en áður eru dæmi til, eflt hag og þjóð-
félagslegt öryggi, og nú síðast hleypt af stokkum
heilsuverndar fyrirkomulagi í víðtækara skilningi,
en áður hefir hér verið ráðist í, til aðstoðar sjúkum.
Framfarir Canada bera því óhrekjanlegt vitni, að
Louis St. Laurent er rélli maðurinn á réiium siað.
Greiðið Liberal atkvæði í kjördæmi yðar og sjáið
um að Louis St. Laurent haldi áfram hinu góða starfi,
að bæta og betra líf allra þegna landsins.
Vinnið að vexfi og framfíðarmöguleikum Canada
KJÓSIÐ LIBERAL