Kirkjublaðið - 01.10.1892, Blaðsíða 15

Í91
kristindómsms felst eigi síður í kærleiksþjónustu en játrl-
ingum?
Umburðarlyndi getur verið sprottið af kæruleysi, og
því mælir enginn bót, þar vantar hina sönnu dyggða-rót,
slíkt umburðarlyndi er allt annað en dyggð. En til er
umburðarlyndi samfara trú, og Guð gefi því sigur í vorri
íslenzku kirkju.
Versið hans sjera Sigurðar á Presthólum kunna allir:
Kærleiksverk, sál mín, keppstu við;
kristnum sómir ást-unda frið,
þar síðar eigum, börn Guðs blíð,
búa saman urn alla tib.
Til eindrægni skaptir erum vjer,
eindrægni því oss rækja ber.
Með samfundavonina fyrir augum eigum vjer að um-
gangast kristna bræður með breytilegum trúarskoðunum.
Það er kristilegur trúargrundvöllur fyrir kristilegu
umburðarlyndi.
-----3se------
Fi-á hjeraðsfundum 1892.
Hjei'aðsfundur Kjalarnessþings var haldinn 12, sept., við-
staddir voru 5 prestar af 7 og 6 safnaðarfulltrúar af 1Ö. I Við-
eyjar- og Krysuvíkur-sóknum mun enginn safnaðarfulltrúi vera
kosinn. Pundurinn stóð yíir 5 stundir.
Prófastur skýrði frá hinu kirkjulega ástandi í prófastsdæminu,
eins og hann hafði kynnt sjer það síðast á visitazíuferð sinni í
sumar, og ljet vel yíir bæði barnauppfræðing og kirkjurækni.
Tillögur handbókarnefndarinnar voru samþykktar. Þessar voru
heiztar:
Gömlu t-extunuum sje haldið við altarisþjónustu, en leyfð 1 eða
2 nýjar textaraðir að auki, þó sje hverri röðinni um sig haldið út
allt kirkjuárið. Textar af prjedikunarstól sjeu frjálsir.
Við barnaskírn komi ný inngangsorð og annað ávarp til guðfeðgina.
Spurningarnar heinar til barnsins eins og úður var. Um það atriði
voru þó mjög skiptar skoðanir.
Sleppa mætti úr orðunum »sannur. og »sannarlegt« við út-
deilingu.
Við þjónustan sjúkra f'alli hurt lesningin á eptir blessunarorð-
unum. Bænin við þá áthöfn sje önnur en í kirkjunni.
Hjónavígsluspurningarnar breytist.
Styttri og viðhafnarminni guðsþjónusta (án altarisþjónustu fyrir
prjedikun) sje eigi leyfð á venjulegum messutíma, og viðhafnar-
meiri guðsþjónusta með aukinni altarisþjónustu (tón og svörurn)
sje að eins leyfð — eptir samkomulagi og kringumstæðum — en
eigi boðin.
Kirkjuvígslu-form komi í handbókina til þess að gjöra þá at-
höfn hátíðlegri.
Hjeraðsfundurinn leyfði fyrir sitt leyti, að Útskálasöfnuður taki