Kirkjublaðið - 01.12.1892, Blaðsíða 9
2i7
Hjeraðsfundahald.
Húnvetningar hafa 2 sumur haldið hjeraðsfund sinn
i júnímánuði, Skagfirðingar byrjuðu á því í sumar og
Suður-Þingeyingar virðast ætla að gjöra það næst. Bisk-
up leyfir eigi þessa nýung sem vonlegt er, en vill eigi
eptir kringumstæðum beinlínis leggja bann við henni (sjá
fundarskýrslu Suður-Þing.próf. hjer í blaðinu). Þessi breyt-
ing á fundartímanum er þó athugaverð, auk þess sem
hún er beint ofan í lögin. Safnaðarfundir verða þó að
vera afstaðnir á undan hjeraðsfundi; þeirra hald yrði þá
líka að færa til i þessura prófastsdæmum í lagabanni, því
að lítt mögulegt er, sízt þar sem prestúr þjónar fleiri sóknum,
að hafa lokið þeim fundum, beri hjeraðsfundinn upp á sama
mánuð, enda kannaðist stjórnarfrumvarpið 1891 við þá nauð-
syn, með því að færa safnaðarfundina til maímánaðar. Ein-
hver samvinnuvon kynni og að vera milli synodusar og
hjeraðsfunda, en hjeraðsfundir, sem haldnir eru i júní, ná
fæstirmeðmál sín á synodusí byrjunjúlímánaðar. Vilji aptur
synodus bera eitthvert mál undir hieraðsfundina, eins og
t. d. nú síðast um handbókina, þá getur hún ekki á næsta
ári fengið svarið úr fjarlægari hjeruðutn, en verður að
bíða 2 ár, — því ekki er vert að treysta aukafundum. —
Allir munu sammála um, að fundirnir eiga að vera um
sama leyti alstaðar á landinu. Auk þess sem betur fer
á því, má sýna fram á nauðsyn til þess, en þá verður afl
að ráða um það, hvort velja skuli fremur einhvern vor-
mánuð en haustmánuð. Það hagar svo misjafnlega til á
landinu, og þau prófastsdæmin kunna að vera fleiri, sem
halda vilja gamla fundartímanum að haustinu, að minnsta
kosti voru 2 þingmenn á því, sem töluðu í því máli, ann-
ar úr ísafjarðarsýslu, en hinn úr Rangárvallasýslu, Jeg
tel því ekkert óhapp, þótt stjórnarfrumvarpið um færslu
funda-tímans færi í mola síðast, meðan málið var svo
óvíða hugsað og rætt á sínum rjettu málþingum og von-
andi fer þingið ekki að breyta lögunum í þessari grein,
fyr en kominn er yfirlýstur vilji úr öllum prófastsdæm-
um landsins. Sem stendur virðist óhjákvæmilegt að hlýða
lögunum, en þar sem 3 fjölmenn prófastsdæmi óska breyt-
ingar ætti kirkjustjórnin að leita álits hinna prófastsdæm-