Kirkjublaðið - 01.12.1894, Side 11

219
ur getur í katólskum skilningi átt sjer stað án kirkjulegr-
ar yfirstjórnar og rjettarskipana.
í reformeruðu kirkjunni er í ýmsum deildum haldið
fram, að viss, ákveðin kirkjustjórn með ákveðinni rjettar-
skipun, sje af Guði sett og kirkjunni meðfædd. Mætti til
þess nefna biskupskirkjuna ensku og öldungakirkjuna
skozku. Lúterska kirkjan hefir að vísu jafnan haldið því
f'ram, að enginn »guðdómlegur« kirkjurjettur sje til, að
öll rjettarskipun kirkjunnar sje mönnum á sjálfsvald sett,
megi fara eptir því, sem bezt fer á hverjum stað og
sögulega hefir myndazt, en þó er sú skoðun ráðandi, að
kirkjan, sem trúarlegt fjelag, með óhjákvæmilegri fram-
kvæmd ýmsra ytri guðsþjónustuathafna, hljóti beint sam-
kvæmt eðli sínu að krefjast einhverrar rjettarskipunar.
Saga kirkjurjettarins hrekur jafnt hina katólsku og
hina protestantisku skoðun. Myndunarsaga kirkjurjettar-
ins sýnir oss það bezt, að kirkjan eptir sínu innsta eðli
þolir engan kirkjurjett.
Frá hjeraösfundum 1894.
Hjeiaðsí. fórust fyrir í Norður-Isatjarðar- og Eyjafjarðarprfd.;
fáir sem engir sóttu. Sömuleiðis varð árangurslaus ítrekuð tilraun
að fá lögmætan hjeraðsf. í Norður-Múlaprtd. þ. á. (sjá Kbl. þ. á.,
bls. 191).
Engin skýrsla er komin um hjeraösfundahald eða fundarfall
í Barðastrandar-, Vestur-ísatjarðar-, Stranda- og Suður-Múlapró-
fastsdæmum.
----------------------
„For Kirke og Kultur“. Kbl. gat í íyrra hinna helztu
dönsku tímarita kristilegs et'nis, og hjet þá að geta síðar sænskra
og norskra.
Það væri auðgjört að telja hjer upp helztu tímaritiu, með ein-
hverjum svolitlum einkennum til leiðbeiningar, en því skal sleppt
að sinni, en að eins getið þess eina, sem Kbl. ræður eindregið öll-
um prestum til að lesa og eignast fram yíir öll ‘önnur útlend tíma-
rit.
Tímarit þetta byrjar með þessu útlíðandi ári og er framhald at
»Luthersk Ugeskrift«, sem hjer heima er nokkuð kunnugt, en það
timarit hætti í árslokin 1893. Þessu nýja tímariti fylgja þá og einnig
hin >Kirkju!egu bókmenntatiðindis, sem íylgdu hinu tímaritinu og
getið var um og mælt með í Kbl. I, 4.