Alþýðublaðið - 28.09.1960, Side 13

Ulbricht tók við starfi
Wilhelms Piecks, sem lézt
fyrir skömmu. Pieck var for
seti landsins en hafði ekki
nein teljandi völd, en sam-
kvæmt hinum nýju lögum um
forseta landsins — eða rétt-
ara sagt formann fram-
kvæmdaráðsins, hefur Ul-
bricht vald til þess að taka
ákvarðanir, sem hafa laga-
gildi og auk þess að túlka upp
á eigin spýtur öll gildandi
lög. Með Ulbricht í ráðinu
eru 16 aðrir menn, sem ekk-
ert hafa að segja og engin
vöid hafa.
Ulbricht-er nú jafnfastur í
sessi einræðisherrans og Hitl
er var. Hann hefur áður tek
ið sér yfirstjórn hersins, eins
og Hiíler, og hefur eins og
hann ótakmörkuð völd yfir
öllum herstyrk landsins.
Ulbricht er þar að auki for
maður kommúnistaflokksins.
Foringi í her Austur-Þýzka
lands, sem flúði nýlega til
'Vestur-Þýzkalands, fullyrðir,
að austur-þýzki herinn sé al-
inn upp í hernaðar- og árásar
anda og kom með talsvert af
haldinn ofsóknarbrjálæði,
bindindismaður og fanatiker.
Ólíkarf menn getur varla en,
þessa kommúnistaíoringja.
Það er alkunna, að Ul-
bricht vann á móti Krústjov
í innanflokksstyrjöldinni í
Sovétríkjunum 1956—7. En
samt sem áður er það á
„Krústjovtímanum", sem
hann rís til æðstu valda. Á-
stæðurnar liggja ekki í aug-
um uppi en geta má sér til
ýmis atriða í þessu sambandi.
Ulbricht er öllum öðrum
fremur mótvægi við Comulka,
forsætisráðherra Póllands og
hann er flestum hæfari til
þess að stofna til ólgu og ó-
eirða í Evrópu.
En félagsskapur Ulbrichts
og Krústjovs er kuldalegur og
báðir ætla að hagnast hvor á
öðrum.
reynd, að framkoma og
ur hans á yfirstandandi ári
hafa verið fullar haturs og
hefnigirni. Hann hefur hvað
eftir annað öskrað, að ráða-
menn í 'Vestur-Þýzkalandi séu
að undirbúa skyndiárás á
Austur-Þýzkaland, Pólland og
skjölum, sem sanna eiga, að
í undirbúningi sé árás á Vest-
ur-Þýzkaland. Samkvæmt
framburði þessa foringja,
sem heitir Mahkovski og sagt
frá hér í blaðinu fyrir
skömmu, var í vetur breytt
um aðferðir innan hersins
varðandi andlegt uppeldi her
mannanna og foringjanna. Áð
ur fyrr hafði verið lögð höfuð
áherzlan á vamareðli hers-
ins, en nú var blaðinu snúið
við og lagt allt kapp á að ala
herinn upp í árásaranda. Gerð
ist þetta um sama leyti og
Ulbricht tók við yfirstjórn
hersins í febrúar síðastliðn-
um.
Enda þótt það sé næsta ó-
trúlegt að Ulbricht hyggi á
árás á Vestur-Þýzkaland á
næstunni, þá verður ekki
gengið fram hjá þeirri stað-
Tékkóslóvakíu. Hann hefur
ráðist persónulega á Adenau
er og Willy Brandt með hót-
unum. Hann hefur hvað eftir
annað hvatt til óeirða í Vest-
ur-Þýzkalandi í sama stíl og
í Kóreu og Japan fyrr í sum-
ar. Hann hefur opinberlega
krafist eldflaugavopna fyrir
her sinn.
Samband Ulbrichts og Krú
stjovs hefur jafnan verið
næsta óljóst og ógreinilegt,
en undir því er ef til vill og
stríð og friður kominn. Eng-
ir tveir kommúnistaforingjar
gætu verið ólíkari að skap-
ferli, skapgerð og jafnvel
skoðunum. Krústjov er glað-
legur, úthverfur, hrossabrests
legur Úkraníumaður, umbóta
maður og hefur gaman af til-
raunum. Ulbricht er leiðinleg
ur, þrár, smámunasamur Saxi,

Jóhannes Bjarnason:
Athugasemd vegna
grema Fribjóns
Júilmsonar
FRBDJÓN Júlíusson hefur
enn komið fram á ritvöllinn í
Alþýðublaðinu 21. septem-
ber.
Það er fátt í þessari síð-
•ari grein Friðjóns, sem þarf
að svara, en þó tel ég ástæðu
að draga fram nokkra punkta
vegna þessara blaðaskrifa
hans um Áburðarverksmiðj-
una, sem ég tel vera kjarna
málsins.
1)
Þó að grein Friðjóns hafi
verið skrifuð af miklum ó-
kunnugleika varðandi sögu
Áburðarverkstniðjumálsins
og verksmiðjunnar, þá er
ekki þar með sagt, að ég sé
ósammála öilum atriðum í
grein Friðjóns, er um aðrar
hliðar fjalla.
En þegar mér er kennt um
mistök eða galla, sem stafa
af því, að ekki var farið eftir
mínum tillögum, og galla, sem
ég hef gert um ákveðnar til-
lögur til úrbóta, þá læt ég
því ekki ósvarað.
Nú kemur það fram í
seinni grein Friðjóns, að
þetta hafi stafað af ókunnug
leika hans, eins og ég líka
hafði reiknað með. Er það
virðingarvert, þegar menn
vilja hafa það, sem sannara
reynist.
Samkvæmt upphaflegu til
lögunum var gert ráð fyrir,
að hægt yrði að framleiða á-
burð með kalki. Síðan verk-
smiðjan tók til starfa, hef ég
oftar en einu sinni rætt þessi
mál og gert ákveðnar tillög
ur til úrbóta, ekki aðeins á
kalkmálinu, heldur einnig á
kornastærð áburðarins, sem
er eins og bændur þekkja
langt frá því að vera eins og
annars staðar tíðkast og efni
stóðu til hér.
2)
Samkvæmt athugunum mín
um tel ég það ekki óyfirstíg
WALTER ULBRICHT hef-
ur um nokkurt skeið verið
valdamesti maður Austur-
Þýzkalands, — í skjóli rúss-
neska hernámsliðsins. ÞaS er
þó ekki fyrr en nú, að hann
er orðinn fullkomnlega ein-
vaidur og völd hans sambæri
íeg við völd Adolfs Hitlers á
sínum tíma.
anlegt vegna kostnaðar að
endurbæta verksmiðjuna í
það horf, sem upphaflega var
hugsað að hafa hana, og fram
leiða kalkammon-saltpétur,
enda þótt að sjálfsögðu muni
það kosta nokkurt fé. Þó að
Friðjón lýsi yfir vantrú sinni
á endurbótum, þó vil ég ekki
trúa öðru en að endurbæturn
ar komi fljótlega.
Síðasta Búnaðarþing og
fjöldi bænda hafa komið með
slíkar óskir, og ekkert virð-
ist sjálfsagðara en verksmiðj
an komi til móts við óskir og
þarfir notenda framleiðslunn
ar.
3).
Friðjón getur þess enn, að
hann telji kalksaltpéturinn
heppilegastan. í því sambandi
vil ég benda á, að Danir, sem
eru að flestra áliti ein fremsta
landbúnaðarþjóð heims, hafa
nú um marga áratugi keypt
mest af sínum köfnunarefnis
áburði frá Norðmönnum í
formi kalsaltpéturs.
Nú ætla þeir að fara að
byggja sína fyrstu köfnunar
efnisáburðar^erksmiðju, og
hana allstóra, og þar hafa þeir
valið að framleiða kalkamm-
on-saltpétur. Það þarf enginn
að segja mér, að það hafi
ekki verið gert að vel yfir-
veguðu máli.
Það sama gerðu Finnar, er
þeir hófu sína köínunarefnis
Framhald á 14 síðu.
Þetta er í Hafpavatnsrétt, fólk að draga fé, fólk að
skemmta sér, bæði fjáreig'endur og aðrir úr Reykjavík
og nærsveitum, sem ekki hafa gleymt því hve gaman
var í réttunum forðum, þegar færpa var til skemmtunar
en nú er.
Alþýðublaðið — 28. sept. 1960