Sunnanfari - 01.10.1896, Blaðsíða 2

26
Á fyrstu Mskaparárum sínum í Núpakoti
byggði hann að nýju öll bæjarhús, hlóð öílugan
varnargarð fyrir tún og engjar, reisti hlöður og
ljet gera mörg önnur mannvirki; meðal annars
græddi hann út stórt og mikið tún, þar sem
áður voru aurar einir og gróðurleysi.
Svo er að sjá sem Þorvaldi hafl þótt bæj-
arvistin í Núpakoti bæði ill og leið.— Nokkuð
er það, að árið 1886 Ijet hann byggja stórt og
vandað timburhús á eignarjörð sinni, Svaðbæli,
og nefndi nú staðinn Þorvaldseyri.
Tveimur árum síðar hafði hann fullgerðan
bæ þann, er hann ljet byggja áfastan húsinu á
Þorvaldseyri, og fluttist bann þá alfarinn með
ailt sitt hoimafólk frá Núpakoti, og hafði hann
þá búið þar í 25 ár, og unnið margt þarft verk.
Eitt af sannkölluðum búmannsþingum Þorvald-
ar bónda á Þorvaldseyri má nefna hlöðu, sem
hann ljet byggja þar fyrir fáum árum, og get-
ur ekki slíka á „voru landi“, Islandi. Hún er
milli 50—60 álnir á leingd og rúinar um 3500
hesta af heyi. Göng eru um þvera og endi-
langa hlöðuna svo breið að teyma má heyhest
með klyfjum fram og aftur. Sáturnar eru
undnar upp með vindu neðan af góifi og alla
leið upp, svo hátt sem þurfa þykir.
Sem sönnun þess, að ekki sje í „kot vís-
að“ að heimsækja Þorvald bónda, má tilgreina
orð þau, er Ehlers líkþrárra læknir hefur um
komu sína að Þorvaldseyri, en hann segir frá
hinni síðari ferð sinni um ísland. Kemst hann
svo að orði um bústað Þorvaldar, „að sá líkist
meira herrasetri í útlöndum en íslenskum
bóndabæ.
í rúm 30 ár hefur Þorvaldur haft búi að
stjórna, og munu allir, sem til þekkja, á einu
bandi um það, að fáir sjeu jafnokar hans hvað
dugnað og framkvæmdir í búskaparlegu tilliti
snertir.
Um afskifti hans af sveitar- og hjeraðs-
málum er það að segja, að hann sat í sýslu-
nefnd fyrir Austur-Eyjafjallahrepp um nokkur
ár, var sáttamaður i 14 ár, og sat þrjú þing
þingmaður Rangvellinga.
- 1 hjeraði hefur allajafna borið mikið á Þor-
valdi, enda hefur hann haft það tvennt sem
með þarf til að koma sínu fram, vilja og megn,
og er ekki laust við að ýmsir hafl stundum
þóttst grálega leiknir af manninum og send-
ingum hans.
Á hinn bóginn eru líka'margir, sein eiga
Þorvaldi gott upp að unna, bæði sveitungar
hans og aðrir, og veit jeg mörg dæmi þess, að
hann hefur brugðist vel við og liðsinnt rík-
mannlega þeim sem leitað hafa til hans í vand-
ræðum sínum.
Um gestrisni Þorvaldar þarf ekki að eyða
mörgum orðum; höfðingskapur hans við gesti
og gangandi er svo alkunnur, að það mun síst
oflof þó sagt sje, að heimili hans sje eitthvert
hið mesta rausnarheimili á þessu landi.
Þegar Þorvaldur hafði búið 1 ár í Núpa-
koti, kvongaðist hann Elínu Guðmundsdóttur
frá Drangshlíðardal og hefur þeiin ekki orðið
barna auðið.
Þann 18. októberinánaðar næstk. er 64.
fæðingardagur Þorvaldar á Þorvaldseyri. Hann
er alhvítur fyrir hærum, og þó ern vel og hinn
kátasti, og enn þá hrýtur inargt gamanyrðið
hjá honum yflr glasinu í góðan hóp.
H.
Norðurljós.1
Veit duftsins son nokkra dýrðlegri sýn
en drottnanna hásal í rafurloga?
Sjá grundu og vog undir gullhvelfdum boga!
Hver getur nú unað við spil og vín?
Sjálf moldin er hrein eins og mær við lín;
mókar í haustsins visnu rósum.
Hvert sandkorn í loftsins litum skín
og lækirnir faðmast í silfurósum.
Við útheimsins skaut cr allt eldur og skraut
af iöandi norðurljósum.
Frá sjöunda himni að ránar rönd
stíga röðlarnir dans fyrir opnum tjöldum
en ljóshafsins öldur mcð fjúkandi földuin
falla og ólga við skuggaströnd. —
Það er eins og leikið sje huldri hönd
hringspil með glitrandi sprotum og baugum. —
*) Þetta fallega kvæði hefar áður staðið í Dagskrá,
en var þar afiagað með prentvillum; hjer er það rjett.