Sunnanfari - 01.02.1902, Side 8

Annan dag þings gerðist, það er nú skal greina.
Svartaþoka var á, og þingvöllurinn troðfullur
af fólki. Fógeti stígur upp á steininn, og tekur
til að lesa það, er þinglýsa skyldi. Sló þá í þögn,
og litu allir upp til hans. Snæbjörn stóð rétt
hjá steininum og studdist fram á staf sinn.
Fógeti las margt og mikið. Þá lýsti hann og
því og gerði þingheimi' kunnugt, að Olafur Tóm-
asson í Hvalbæjarþorpi hefði fengið bygging fyr-
ir Nesi og væri réttur leiguliði þeirrar jarðar, með-
an hann lifði, og ekkja hans eftir hans dag.
Þeir, sem næstir stóðu, sáu, að Snæbjörn ná-
fölnaði í framan, er hann heyrði þetta, og þreif
báðum höndum um stafinn, eins og hann ætlaði
að detta. Því næst hratt hann þeim frá, er næst-
ir stóðu, og ruddist fram að fógeta. En þá kunni
enginn frá að segja greinilega, hvað gerðist; með
svo skjótri svipan varð það, og þokan niðdimm.
Þeim bar engum saman; en það eitt er vist, að
fógeti steyptist niður af steininum og ofan á þá
sem næstir stóðu. Og blóðbogi bunaði tir stóru
sári í vinstri síðunni á honum.
Nú varð þröng á þingi, og lítið um stjórn
eða ráðdeild. Þeir urðu óðamála og lieyrðist
ekki orðaskil. Þar til er Ásbjörn Guttormsson,
sent var einn lögréttumaðurinn, kaflaði liátt, að
höndla skyldi vegandann.
Nokkrir ruku á stað. og enn fleiri á eftir. En
enginn vissi almennilega, í hvaða átt Snæbjörn
hafði haldið; hann hafði og viðbragðið, og þok-
an kom honum að góðu liði. Þeir Ieituðu fram
og aftur um hlíðina og hálsana næstu. Einu
sinni kallar einhver, að nú heyri hann járnið á
stafnum hans Snæbjarnar skeila við grjótið. Snæ-
björn hafði snúið húninum niður á staf sinum,
svo ekki sæist för eftir broddinn, og lét þokuna
geyma sín.
Ferðarolla
konferenzráðs Dr. Magn. Stephensens
1825- 26.
(Frh).
Febr. 19....... Brá mér . . . út til jústizráðs
Hammerichs stuudarkorn og til gullsmiðs [Arna]
Sivertsens, bróðursonar síra Brynjólfs. Þennan dag
hljóp norskur hlaupari fyrir peninga allan Friðriks-
bergsskógargangveg (allóe) í gegnum fjórum sinnum
fram og aftur á Y2 klukkutíma; tók 2 mórk fyrir
hvern, er fekk að sjá og keypti þar til biliet. Mælt
er að prinsar og prinsessur væru þar og hér um
15,000 karla og kvenna úr staðnum. Þá inr, fóru
aftur, bar hver annan í þeirri geysimannþröng alla
Vesturbrú inn fyrir Vesturport. Eg var ei þar.
Hann býðst til að hlaupa héðan til Korsör, sem eru
14 mílur, og hiugað til baka á 12 klukkutímum
fyrir góðan betaling; er lítill vexti og matrós.
Febr. 20.......Kom til mm urtakramari Larsen
og captaine Muus.
[Febr. 21. M. St. segir útlenaar fréttir, og að
specia standi nú »221 = 2 rbd. 10l/2«].
[Febr. 22.—24. M. St, fer ei út sökum handa-
veiki, heldur er »arresteraður inni, frábægt útferð og
fuudi stórmenna, á hverju mér þó nú mjög ríður,
þar svo áliðið er orðið«].
Bókverzlan ísafoldar
hefir til sölu þessar nýjar bækur:
Vestan hafs og austan.
þrjár sögur eftir Einar Hjörleifsson. Rvík i-yoi.
Heft i*/2 kr., í skrautbandi 2*/2 kr.
ísland um aldamótin.
Ferðasaga sumarið 1899. Eftir Fr. J. Bergmann.
Heft 2 kr., i skrautbandi 3 kr.
Reikuingsbók handa börnum.
Eftir Ögmund Sigurðsson. L Fjórar höfuðgrein-
ar. Rvík 1900. Bundin 75 a.
Hulduíólkssögur.
Úrval úr safni Jóns Arnasonar. Rvík. 1901.
1 kr. 20 a. í bandi.
Ritstjóri Björn Jónsson.
ísafoldarpreDtsmiðju.