Kvennablaðið - 09.09.1906, Side 1

j£>ennablaðið kost-
ar 1 kr. 60 au. inn-
anlands, erlendis 2
kr.60 [cent vestan-
hafs) 7 s v^rðsins
borgist fyrfram, en
7* fyrir 16. júli.
XH'unal'taíiib.
Uppsögn skrineg
bundin við ára-
mót, ógild nema
komin sé til iit-
get. fyrir 1. okt.
og lcaupandi hafl
borgað að fullu.
Reykjavík, 9. september 1906.
M 9.
12. ár.
^llþjóða-kvennaf unðurinn
í Kaupmannahöfn 7.—II. ágúst.
Mrs. Chapmann Catt setti fundinn. Þarvar
saman kominn fjöldi kvenna frá 14 löndum.
Þar af voru 9 lönd, sem höfðu gengið inn í
alþjóðasambandið. Rússland var tekið upp
í fundarbyrjun, með því að þar eru komin á
fót mjögfjölmenn kosningaréttarfélög kvenna,
sem starfa mikið að því, að koma þessu máli
á dagskrá Dumunnar. Finnland, sem nú hef-
ur fengið fullan politískan atkvæðisrjett og kjör-
gengi kvennatil jafns við karlmenn, var og talið
með sem einskonar heiðursmeðlimur. Á fund-
inum mætti og 1 kona fyrir Ítalíu, sem ekki
var enn þá upp tekin í fjelagið, en hafði þó
komið á fót pólitiskum atkvæðisréttarfélög-
um. ísland, sem engin slík félög hafði, og
því hefði ekki haft rétt til að hafa neinn full-
trúa, fékk og alveg sömu réttindi og hin
löndin, að því undanskyldu, að bæði Italía
og ísland gáfu sínar skýrslur síðast. Þó var
ísland látið ganga fyrir. Sömul. vildi mrs.
Chapmann Catt, að jafn-oft væri tekið til máls
fyrir ísland og hin löndin, og bað mig því
að tala um íslenzk lcvenfélög á einum fund-
inum, þar sem Norðurlandakonurnar skyldu
að eins tala á sínum málum. Eg ein varð
að eins að tala á öðru máli, því enginn skildi
íslenzkuna.
Mrs. Chapmann Catt hafði beðið dr. Jón
Stefánsson að stýra þessum fundi til virðing-
ar við ísland. En honum fórst það mjög
illa, og þótti íslendingum ilt. En það, sem
mér þótti lakast var það, að hann kvað
íslenzkar konur í fornöld hafa haft pólitisku
réttindin, sem þær vildu nú vinna aftur. En
svo segir „Pólitikin" að eg hafi sagt þetta,
og þannig fékk eg þessa sögulegu villu á
mína könnu. — Nú set eg ræðuna orðrétt
þýdda hér í blaðið, svo menn sjái, að eg
hefi ekki sagt þetta.
Á síðasta fundi voru ákveðnar reglur
samþykktar fyrir því, hvaða félög yrðu
tekin inn í alheimssambandið, og var ákveð-
ið, að hvert kosningaréttar-landsfélag kvenna
yrði að vera sett saman af konum frá fleiri
en einum bæ eða sveit, ef það ætti að álít-
ast gilt. Einnig gerði mrs. Chapmann Catt
fyrirspurn um, hvort ísland mundi vera óá-
nægt með að ganga inn í félagið af því það
væri ekki fullkomlega stjórnarfarslega sjálf-
stætt land. Eg svaraði: Ef ísland getur
gengið inn í Alheimsfélagið sem sjálfstæð fé-
lagsdeild og með sömu réttindum og hvert af
hinum sjálfstæðu löndum, þá verður það ekki
til fyrirstöðu, þótt það sé ekki alveg stjórn-
arfarslega sjálfstætt. Síðan var þetta tekið
til umræðu, og samþykt með öllum atkvæð-
um, að þegar við hefðum stofnað löglega
kosningaréttar-félagsdeild, þá skyldum við
hafa rétt til upptöku í félagið með sömu rétt-
indum og hvert hinna sjálfstæðu landanna.
Loks var tekið til umræðu að stofna
nýtt alsherjar mánaðarrit fyrir konur, í líku
formi og „Sunnanfari", sem skyldi gefið út
í Lundúnum, á ensku, þýzku og frönsku, með
skýrslum um pólitisk atkvæðisréttarmál kvenna
víðsvegar um heiminn.
Hátíðahöld voru ýmiskonar fyrir okkur.
Fyrir fundinn vorum við flestar boðnar til
kvöldverðar hjá kommandörfrú Munter. Vor-
um við þar um 100 gestir, og höfðum alls
konar dýrlegan fagnað. Síðan bauð bæjar-
stjórn Kaupmannahafnar oss upp í hátíðasal
ráðhússinn, og fengum við þar te, kökur, ýmsa
kalda smárétti og vín. Þar voru haldnar
ræður og tekin mynd af öllum hópnum.
Á fimtudaginn vorum við allar boðnar
af írk. Albertí upp í híbýli lestrarfélags
kvenna í Kaupm.liöfn og fengum þar te, ís