Kvennablaðið - 30.09.1907, Blaðsíða 1

Kvennablaðiðkost-
ar 1 kr. 50 au. inn-
anlands, erlendis 2
kr.60 [cent vestan-
hafs) */* verðsins
borgist fyrfram, en
*/* fyrir 16. júli.
ticmiafilabiti.
UppsÖgn skrifleg
bundin við ára-
mót, ógild nema
komin sé til út-
get. fyrir 1. okt.
Og kaupandi liafl
borgað að fullu.
13. ár.
Reykjavík, 3 0. s e p t. 1907.
M 9.
Eins og menn vita, hefir Reykjavík orð-
ið fyrst. til að veita öllum sjálfstæðum kon-
um sínum kosningarétt og kjörgengi í sveit-
arstjórnar, safnaða og sýslunefndarmálum, án
tillits til þess, hvort þær væru giftar eða ógift-
ar, eða hvort gjöld þeirra til bæjarsjóðs væru
há eða lág, ef þau að eins væru nokkur.
Þetta er stórt spor áleiðis í áttina til
þess, að íslenzkar konur fái fult jafnrétti í
öðrum greinum, enda væntum vér þess, að
ekki þurfi lengur að biða en til næsta þings,
að konur hér á landi fái líka full stjórnar-
farsleg réttindi, þótt ekki gengi sú stjórnar-
skrárbreyting fram á þessu þingi. En þar
sem flestallir þingmenn þóttust sammála um,
að veita konum þessi réttindi, þá er vonandi,
að það gangi fram næst, bæði fyrir giftar og
ógiftar konur, með sömu skilyrðum og karl-
menn.
Eftir þessum nýju bæjarstjórnarlögum,
verður kosin ný bæjarstjórn skömmu eftir
næstkomandi nýjár, og tala bæjarfulltrúanna
fjölgar úr 13 upp í 15. Kjósendatalan hefir
eflaust meira en tvöfaldast, þar sem ekki
einungis flestar giftar konur bætast við, sem
til lögaldurs eru komnar, heldur líka fjöldi
karla og kvenna, sem áður hafa ekki goldið
8 krónur í bæjargjald, en gjalda þó eitthvað
lítið, sem er nóg til að fullnægja þessum nýju
lögum.
Nú kemur til kasta vorra reykvísku kvenn-
anna, að ganga undan öðrum konum lands-
ins með að nota oss þessi tvöföldu réttindi,
kosningarréttinn og kjörgengið. Það væri stór
svívirðing fyrir oss og illa launuð góð tiltrú
og liðsinni þeirra manna, sem barist hafa
fyrir þessu máli, bæði hér í bæjarstjórninni
og á þinginu, ef vér nú ekki sýndnm áhuga
á þessum næstu kosningum, bæði með því
að mæta margar á kjörfundinum til þess að
gefa atkvæði um það, hverjir skuli næstu ár
sitja í bæjarstjórninni, og til að koma kon-
um inn í hana. Vér verðum hér að ganga
undan karlmönnunum með góðu eftirdæmi og
verða allar samtaka með það, hverjar konur
vér kjósum. Yfir höfuð verðum vér við kosn-
ingarnar að fylgjast allar að málum, og hvorki
sinna fortölum annara eða fara eftir því, sem
karimennirnir kynnu að óska, ef það væri ekki
samkvæmt því, sem meiri hluti kvenna hefði
afráðið. í öllum þeim málum, sem snerta
vor sérstöku réttindi, erum vér að sjálfsögðu
skyldar til að halda saman.
Við pólitisku kosningarnar í vetur sem
leið á Finnlandi, mættu á kjörfundunum 60
af hverju hundraði kvenna, þrátt fyrir vetr-
arhörkur og oft erfiða ferð og þótt margar af
þessum konum væru gamlar og slitnar af
langri vinnn og þreytu. Þar voru margar
háaldraðar gamlar vinnukonur, sem fengu
leyfi frá daglegum störfum sínum til að nota
sér þessi mikisverðustu mannréttindi þeirra.
Hór erum vér því miður ekki komnar svo
svo langt. En vór höfum byrjað á byrjun-
inni. Vér höfum fyrst fengið kosningarétt-
inn í minniháttar málum, sem er eðlilegra.
Á Finnlandi voru konur ekki komnar
svo langt fyrir stjórnarbyltinguna, en hlut-
taka kvenna um alt land í allsherjar vinnu-
teppunni, sem mest og bezt reið baggamun-
inn til að veita Finnum aftur sín mistu rétt-
indi, gerði það sjálfsagt, að konurnar fengju
fullkomin stjórnarfarsleg réttindi, um leið og
karlmennirnir. Smærri réttindin geta þær nú
sjálfar séð um, að þeim verði veitt, þegar þær
eru orðnar hluttakandi í löggjöf landsins.
Sumstaðar þar, sem konur hafa fengið
kosningarétt, hafa þær mætt svo vel á kjör-