Kvennablaðið - 07.10.1908, Blaðsíða 3

KVENNABLAÐIÐ.
75
læra að ganga jafnt að þeim og systur þeirra,
þá verða þeir sjálfstæðari menn á fullorðinsár-
ununi og íá meiri virðingu fyrir konum og
störfum þeirra, en nú gerist. — -—
Mentun.
Orðið »mentun« er nú á tímum svo
oft um hönd liaft, að við sjálft liggur að
það sé orðið væniið. Svo margir bæði
karlar og konur eru sagðir vera að »menta
sig«, sem ekki sýnast á eftir, hafa fengið
minsta snefil af þekkingu um hvað »ment-
un« er.
Piltarnir eru að »menta sig«, þegar
þeir fara um tíma á vetrum til kaupstað-
anna og eyða þar hálfum eða heilum dög-
um og nóttum á kaffihúsum, veitingaholum
og gatnamótum.
Stúlkurnar eru einnig að »menta sig«,
eða »fullkomna sig« í einhverri »mentun«,
þótl þær fari urn tveggja mánaðatíma til
bæjanna til að saurna sér kommóðudúk
hjá einhverri hannyrðaróðunni, eða karl-
mannsbuxur á einhverri karlmannsfata-
saumastofunni. Og »fullkomnuninni« er
náð þegar peningarnir eru þrotnir, þótt
annað hornið af dúknurn sé eftir, eða bux-
urnar ekki tilbúnar.
Oftast eru það þó piltarnir, sem taka sér
lengri tíma til náms, en stúlkurnar. Þeir,
sem vilja læra einhverja sértaka iðn, verða
að vera þann tíma við námið, sem venja
er til og meistarinn heimtar, annars getur
hann aldrei leyst af hendi »sveins«-próf,
eða náð »fullkomnun«. Slíkt nám tekur ætíð
nokkur ár. Enginn býst við að verða full-
numa í því á nokkrum vikum.
Enaðal gallinn við kvenna-mentun vora
er það, að hún er oftast eintómt kák. For-
eldrum og vandamönnum barna hefir ver-
ið svo umhugað um að tryggja framtíð
sona sinna i öllum greinum, að þeir hafa
alveg gleymt dætrunum. Þeir hafa marg-
oft varið hverjum eyri til náms sona sinna,
en dæturnar hafa á meðan mátt vinna
heima, sem óbrotnar verkakonur. Og þeg-
ar þeir hafa sýnt þá rausn, að kosta dæl-
urnar til einhvers náms, þá hafa þeir veitt
svo lítið fé til þess, að það hefir ekki hrokk-
ið til meira en eins eða í hæsta lagi tveggja
vetra náms. — Stundum ef til vill, aðteins
til þriggja til sexmánaðatíma.
A þessum tíma hafa svo dæturnar ált
að verða fullnuma í öllum nauðsynlegustu
bóklegum og verklegum námsgreinum. Og
liafi j>að ekki tekist, þá er það hinni al-
kunnu heimsku kvenna að kenna! Með
þessu móti liefir stúlkum orðið innræll
sú skoðun, að þær þyrftu syo stuttantíma
til að verðs fullnuma í svo mörgu. Því
hafa þær ætlað sér að læra földa náms-
greina á stuttum tíma. Af því hefir ment-
un þeirra orðið of oft eintómt kák, og al'-
leiðingarnar eru þær, að menn hafa mist
traust á kvenna-mentun og haldið konur
ófærar í j'msar slöður.
En hvernig geta menn vænst þess að
stúlkur geti komist af með örsluttan náms-
tíma, þegar þær eiga að Ieggja stund á
fjölda margar námsgreinar, bæði bóklegar
og verklegar, og verða svo helzt af öllu,
fullnuma í þeim öllum. A tveim skóla-
árum — sem þvkir æðilangur námstimi
fyrir stúlkur, — er ætlast til að þær hafi
náð almennri bóklegri mentun, og séu
orðnar mjög vel að sér í öllum kvenleg-
um hannyrðum, fatasaum, hússtjórn og
malreiðslu. Ef þetta tekst ekki, þá eru
skólarnir sagðir ónýtir, eða stúlkurnar
lieimskingar, og »mentunin« rót alls ódugn-
aðar og tepruskapar.
Ein af stærstu syndum feðranna við
dætur sínar frá fyrri öldum, er sú að koma
þessari trú inn hjá þeirn, að fullkomin
kvenna-mentun náist á skömmum tíma.
\
Til gagnfræðanámsins þurfa piltar þrjú át
og hafa þó ekki fengið meira en nauð-
synlegustu mentun, til að geta tekið
að sér ýms vandaminni störf og þó
eru þeir allan tímann eingöngu við
bóklegt nám. Búnaðarskólapiltar þurfa að
minsta kosti tvö ár til búnaðarnámsins, og
eru þar þó alt árið. En stúlkunum er
ætlað að verða útlærðar húsmæður í öll-