Kvennablaðið - 07.10.1908, Blaðsíða 6

78
KVENNABL ABU).
Þegar hann fanst ekki íóru bæöi sj'nir hans
og tengdasynir að leita hans kring um bæinn
og úti i haganum. Kyndlarnir, sem áttu að
lýsa kirkjufólkinu til aftansöngsins á jólanóttinni,
voru nú tendraðir og bornir úti í skaíhríðinni
upp um allar götur og stíga. En stormurinn
hafði söpað öllum sporum burtu, og þyturinn
af honum gleypti öll hrópin og köllin, þegar
verið var að reyna að kalla á Ingimar gamla.
Eeir voru að leita langt iram yflr lágnætti, en
sáu þá að það var árangurslaust, og að leitin
varð að bíða næsta dags.
Undír eins og birti af degi voru allir á
Ingimarstöðnm á fótum og karlmennirnir
stóðu reiðubúnir til að fara af stað. En þá
kom gamla húsmóðirin inn og kallaði á þá
inn í stórstofuna. Hún bauð þeim, að setjast
niður á langbekkina í stofunni, og settist sjáll
við jólaborðið með biblíuna fyrir framan sig,
og fór að lesa í henni. Pegar hún nú eftir veik-
um mætti, hafði leitað lengi að þvi, sem bezt
ætti við tækifærið, þá fann hún loksins sög-
una um manninn, sem ferðaðist frá Jerúsalem
til Jerikó, og féll i ræningja hendur.
Hún stautaði söguna um bágstadda mann-
inn og hinn miskunsama Samverja hægt, og
syngjandi. Börnin hennar, tengdabörnin og
barnabörnin sátu alt um kring liana á bekkj-
unum. f*au voru öll lík henni og hvert öðru:
ófrið, stórleit og daufleg með öldurmanns hyggi-
legan svip. Því þau voru öll af Ingimara-
ættinni. 011 voru þau rauðliærð,# freknótt og
ljósbláevg, með hvít augnahár. Að öðru leyti
gátu þau verið ólík í framgöngu, og háttsemi,
en þau höfðu öll harðlega drætti kring um
niunninn, sofandi augu og þunglamalegar lireyf-
ingai', eins og þeim yrði alt erfitt. En á þeim
öllum mátti sjá að þau voru af helzta ríkisfólk-
inu í sveitinni, og að þau fundu með sjálfum
sér að þau væru meiri en aðrir.
011 Ingimars börn, tengdabörnin og barna-
börnin andvörpuðu þunglega undir lestrinum.
IJau spurðu sjálfa sig hvort nokkur Samverji
mundi hafa fundið húsbóndann, og hjúkrað
honjum. Því öllu Ingimarsfólkinu var það eins
og að missa einn hluta af sátu sinni ef það
heyrði að einhver ógæfa kom fyrir nokkurn af
ættinni.
Gamla konan hélt nú áfram að iesa þangað
til hún kom að spurningunni. »Hver þeirra
var þá náungi hans?« En áður en hún gat
lesið svarið var dyrunum lokið upp og Ingi-
mar gamli kom inn í stofuna.
»Móðir min, hann faðir okkar er hérna«,
sagði ein af xlætrunum, svo það vai’ð aldrei
skýrt frá því, að náungi mannsins væri sá, sem
sýnt hafði honum miskunnseini.
------------ [Frh,
Eldhússbálkur.
—o—
Matarleyfar.
Til að vera réttilega sparsamir, verða menu
að vera hugsunarsamir og þekkja algengustu
matreiðslureglur. I stað þess að lleygja leyf-
um af kjöti og grænmeti í úrgangsilátið, þarf
að aðgæta þær til að vita, hvort þær verða
ekki notaðar aftur. Flestar eldastúlkur hafa
þann vana, að lleygja smá-matarmolum, sem
þó gætu orðið að góðu liði við næstu máltíð,
ef rétt væri á haldið. Sósuleifar, sinar, kjöt-
bein og fleira þess háttar, sem skaflð er af
diskum og lötum má oft nota. Kjöthimnur og
sinar má sjóða upp aftur með kjötbeinunum
og dálitlu af grænmeti. Petta er alt soðið, þar
til soðið er orðið sterkt og bragðgott. Kjöt-
bitarnir eru þá skornir i litla ferhyrninga og
brún sósa látin yflr, sem búin er til úr brún-
uðu smjöri og hveiti, sem er þynt út með kjöt-
soðinu. Yflr þetta má láta annað hvort soðnar
makrónur eða þykkan jafning úr mjólk, hveiti,
litlu af smjöri og einni teskeið af gerpúlveri.
Þctta er látið með skeið yflr kjötið, sem er í
móti, og brúnu sósunni helt yflr. Ef kjötið er
af kálfum eða hænsnum, er þykki mjólkur-
jafningurinn betri,,en með nautakjöti eru mak-
rónurnar betri. Agætt er líka að búa til lok
af lyftibrauði, »butterdej«, yfir mótið áður
en það er látið inn í ofninn. Fetta bakasl i
ofni hálfa klukkustund.
Að nota braitðniola.
Margir hirða lítið um gamla brauðmola, og
þó má nota þá í margan mat. Bezt er að liala
3—4 blikkkrusir með loki til að geyma i brauð-
mola. Afskornar heilar sneiðar má steikja á
pönnu. Minni stvkki má skera í ferhyrninga
og brúna i feiti ög brúka með ýmsum súpum.
Svo eru þeir geyindir tilbúnir í blikkdósinni.
Rúgbrauö má þurka steyta og sigta og brúka
það svo í ýmsar einfaldar kökur og brauð.
Einnig má líka bleyta það upp í vatni og hata
það aftur í brauð.
Hér skal gefa uppskrift af tveimur aðferð-
um að búa lil kökur úr brauðmolum:
Tvö egg eru þeytt, bæði rauðan og hvitan,
hvort i sínu lagi. Saman við eggjarauðuna er
hrært einum bolla af mjólk, hálfum bolla at
steyttum sigtuðum brauðmolum og einum bolla
al hveiti, sem 2 teskeiðum af gerpúlveri er
hrært saman við. Svo eru litlar kökur búnar
tilúrþessu, sem eggjahvítan er borin á,og bak-
aðar svo í heitum bakaraofni í 20 mínútur.
Lika má búa þær til á annan hátt Eggja-
rauðurnar og hviturnar eru þeyttar og bætl
svo í einum bolla af mjölk. Nokkrar soðnar
rúsínur eða sveskjur, eru látnar á botninn i
litlum vel smurðum kafflbolla, og steylta
brauðinu stráð yfir. Svo er mjólkinni og eggj-
unum hclt yfir og bollarnir setlir ofan i vatns-
bað (sjóðandi vatn) inn i bakaraofn sem er í
meðallagi heitur, í 15—20 mínútur. Þcgar kök-
urnar eru orðnar þéttar í miðjunni,þá eru þær
bakaðar.