Kvennablaðið - 31.08.1911, Síða 2

58
K V E N;NA BLAÐIÐ.
troðfullri konunglegu sönghöllinni af á-
heyrendum.
Við íslenzku konurnar megum vera
þakklátar fyrir þær viðtökur, sem fulltrú-
arnir okkar fengu, ekki einungis fyrir þá
persónulegu vinsemi, sem þeim var sýnd,
heldur þá óvanalegu viðurkenningu sem
íslandi var hvervetna sjrnd fyrir þeirra
hönd. í fyrirlestri þeim, sem Lautey Valdi-
marsdóttir hélt liér um fundinn, sagði hún
að við hvert tækifæri hefði ísland verið
talið með, sem hið fimta af Norðurlönd-
um. í einni ræðunni var Norðurlönd-
um likt við stjúpmóðurblómið, með sínum
fimm mismunandi stóru blöðum. Því eigum
vér ekki að venjast, íslendingar. r’egar
menu telja Norðurlönd, þá vita þeir aldrei
af íslandi, sem þó eitt heíir varðveitt tungu
þeirra og sögu til fulls.
Á fundi þessum var stofnað alþjóða
sambandsfélag karlmanna til að berjast
fyrir kosningarrétti kvenna. —
Næsta Stórþing Alþjóðasambandsins verð-
ur haldið í Buda-Pest 1913. Kvenréttinda-
félagið þar tekur til á hvaða tíma árs það
verður.
Líklegt var að Alþingi hefði veitt ein-
hvern ferðastyrk til þessarar ferðar, ekki
síður en það kostaði tvo menn á Norð-
mandíhátíð Frakka, og einn á háskólahátíð
Norðmanna frá Bókmentamentafélaginu.
Auðvitað mátti það sjálfsagt heita, að taka
því boði, einkum þar sem jafnþektur vís-
indamaður var til fararinnar valinn og
prófessor Björn M. Olsen. En sjá mættu
allir þingmenn það, einkum þeir sem mest
vilja útbreiða þekkingu um ísland, aðekki
er þj'ðingarlaust að ísland hafi fulltrúa á
slíkum allsherjar kvennafundum.
Kvenréttindafélag íslands heflr gert
sitt til að gera land vort kunnugt í út-
löndum og löggjöf þess. Frá því, eða með-
limum þess, hafa verið sendar skýrslur á
slík allsherjar kvennaþing, sem haldin hafa
verið í Kaupmh. 1906, í Amsterdam 1908,
í Lundúnum 1909 og í Stockholmi 1911.
Þessar skýrslur hafa verið prentaðar með
öðrum skýrslum í þingtíðindunum, og þær
úthreiddar og lesnar því nær um allan
hinn mentaða heim. Menn hafa þannig
fengið að vita að islendingar væru sér-
stök þjóð, með sérstakri löggjöf, því að
eins þær sérstöku þjóðir, sem hafa lög-
gjafandi þing, hafa rétt lil að vera í Sam-
bandinu.
Auk þess hafa menn kynnst mentunar-
ástandi og löggjöf vorri í gegn um skýrsl-
ur þessar í ýmsum efnum. Og það er ó-
liætt að fullyrða að sú þekking hafi aukið
virðingu fyrir þessari litlu þjóð.
Það er mikið efamál hvort þeir
fulltrúar, sem sendir hafa verið út í
heiminn af Alþingi, og kostaðir af al-
mennafé hafa kynt land vort meira eða
gert því meiri sæmd, en Kvenrétt.tél. ís-
lands heflr gert bæði með skýrslum sínum
og sambandi við erlend kvenfélög á ýmsan
hátt. Auðvitað mætti gera það betur ef
fé væri meira fyrir hendi.
Einhverntíma kom fram sú tillaga á
Alþingi, gott ef ekki var frá Jóni Ólafssyni
ritstjóra, að veita fé handa einhverjum til
að rita í útlend blöð og tímarit um ísland,
og kynna það þannig. Á því er auðséð
að jafnvel alkunnir menn, sem víða hafa
farið og þekkja til, álíta að slíkar ritgerð-
ir séu þess verðar, að þær séu borgaðar
af landsfé.
17. júni 1911.
(Lesið upp á samkomu á Blönduósi).
Vor œtljörð kœr með hvílan Jald,
þars hvelfist loftsins víða tjald
svo blátt og bjart og lireint,
með vetrarstorma og vetrarís,
en vorsól líka er árla ris
og sest á aftni seint,
sem hafmey prúð í svölum sœ
við sólargl, sem kulda blœ
hún tign og svipstór situr œ.
Par beið hún gegn um öld og ár,
svo íturprúð með slegið hár;
oft hvíldi þungi á hvarm.
En nú er kinnin hlg og hgr,
sig hjúfrar vorsins andblœr nýr
um brár og livelfdan barm.
I dag svo bjartan blómakrans
hún bindur hljóð á teiðið hans,
síns mesta og síns göfgasta manns.
Öll blómin sin vœnstu hún bindur í sveig
og ber þau á sonarins gröf.
Hún söknuðinn man þegar sólin hanshneig
með sigurdgrð kvöldsins — í höf.