Lögberg-Heimskringla - 05.05.1960, Blaðsíða 7

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 5. MAÍ 1960
7
Fréttir frá Gimli
28. apríl 1960.
Um 35 konur komu saman
á heimili Mr. og Mrs. Fred
Bailey 30. marz til að kveðja
Mrs. Kristínu Kristjánsson,
sem þá var að fara á næst-
unni heim til íslands til
framtíðardvalar. Fyrir veit-
ingum stóð Mrs. Fred Bailey,
Mrs. Helgi Stevens og Miss
Inga Stevens. Fleiri konur
hjálpuðu við þær. Mrs. I. N.
Bjarnason afhenti Mrs. Krist-
jánsson minningargjöf með
viðeigandi ávarpi. Næsta dag
var Mrs. Kristjánsson haldið
kveðjusamsæti af frændfólki
hennar í Riverton og afhent
falleg ferðaklukka að skiln-
aði. 2. þ. m. kom Mrs. Krist-
jánsson að kveðja fólkið á
Betel, þar sem hún hefir svo
oft og lengi ýmist hjúkrað eða
matbúið fyrir það góðan ísl.
mat. Frá Betel og Gimli fylg-
ir henni hlýr hugur og góðar
bænir.
Mrs. Kristjánsson bað mig
fyrir kærar kveðjur til allra
vina og kunningja og alúðar
þakklæti fyrir langa og góða
kynning.
Mr. og Mrs. Norman K.
Stevens og Mr. og Mrs. Laur-
ence Stevens fóru 5. þ. m. í
skemmtiferð í bíl. Fyrst var
farið til Detroit Lakes, Minn.,
svo til Minneapolis og St.
Paul, þaðan til Duluth, og á
heimleið til Fort William,
Ont. Fornir Gimli-búar, sem
ferðafólkið heimsótti, voru
Mrs. Richard Angevine, New
Port, Mr. og Mrs. O. N. Kar-
dal, og Mr. og Mrs. Ingvar
Guðmundsson, St. Paul, og
Mr. og Mrs. John Howard-
son, Fort William, Ont. Ferð-
in hafði verið hin skemmti-
legasta.
Á sumardaginn fyrsta heim-
sótti Mínerva kvenfélagið
Betel. Konurnar færðu vist-
fólki sumargjöf í peningum,
og komu með góðar veitingar
og skemmtiskrá. Mrs. Stein-
unn J. Johnson ávarpaði
heimilisfólk og gesti, stjórn-
aði einnig skemmtiskrá sem
hér segir: Lynn Holm lék á
píanó; þrjú börn sungu barna-
söngva, Marilyn litla Melsteð
°g litlu bræðurnir Eric og
Valdimar Stefánssynir, Lynn
Holm var við hljóðfærið; séra
K- Sæmundsson flutti ávarp
°g las fagurt kvæði, sem hann
°rti fyrir mörgum árum og
heitir það „Vorkoma“; Mrs.
Steina Marin skemmti með
harmoníkuspili, þar af voru
þrjú íslenzk lög; Mr. Cecil
Anderson söng „Kvöldklukk-
a*a“ og „Tárið“, Mr. S. K. Hall
lék undir á píanó; síðast voru
sungnir nokkrir alþýðusöngv-
ar, var Mrs. Helgi Stevens við
orgelið. Miss S. Hjartarson
ílutti innilegar þakkir fyrir
heimsóknina og gjafir.
Lestrarfélagið á Gimli hélt
sina árlegu sumarmálasam-
homu 23. þ. m., og var hún
mJög vel sótt. Mr. J. B. John-
son- forseti félagsins, setti
samkomuna með ávarpi; séra
K. Sæmundsson flutti ágæta
ræðu um sumardaginn fyrsta;
Patricia Johnson söng yndis-
lega vel; Mrs. Shirley John-
son söng einnig íslenzk ein-
söngslög og síðast sungu þær
mæðgurnar tvísöng. Ungl-
ingasöngflokkur Gimli-deild-
ar söng tvisvar og stjómaði
Mrs. Anna Stevens flokknum,
en Miss Carolyn Martin ann-
aðist undirleik fyrir alla, sem
sungu. Rickey Josephson las
sögu og Kathy Stemp flutti
kvæði eftir P. S. Pálsson. Svo
var kappræða, sem nú er orð-
ið fáheyrt á samkomum á
Gimli. Forseti skýrði frá, að
lestrarfélagið ætti 1700 bæk-
ur og margar nýútkomnar
bækur keyptar árlega, svo
það er ekki að sjá neina aftur-
för í lestrarfélaginu á Gimli
enn þá.
Patricia Gail Johnson, sem
vann fleiri verðlaun á söng-
og hljómlistarsamkeppni í
Winnipeg í síðastl. marzmán-
uði, hlaut T. Eaton „scholar-
ship“ að upphæð $50.00, sem
gengur til kennara hennar,
Mrs. Elmu Gíslason í Winni-
peg, til áframhaldandi söng-
menntunar. Patricia er sonar-
dóttir Mr. og Mrs. J. B. John-
son að Gimli Man. og hefir
oft skemmt Gimli-búum með
sínum fögru söngvum.
Mrs. Krisiín Thorsteinsson
Hálf-tíræður merkismaður
Frá bls. 1.
Landið, sem mín vígð er
vinna,
vöggustöðin barna minna .
Landinu því hefir hann
helgað starf sitt langan ævi-
dag, og þar hefir nú ættstofn
hans: börnin, barnabörnin, og
yngri ættliðir, skotið rótum
djúpt í mold og varanlega.
Á nærri 70 ára dvalartíma
sínum í Garðar-byggð hefir
Gamalíel eðlilega komið við
sögu byggðar sinnar með
mörgum hætti í félagsmálum,
en hann hefir alltaf verið
ákveðinn og sjálfstæður mjög
í skoðunum, farið sinna ferða
í þeim efnum, enda er hann
um margt maður sérstæður
að persónugerð. Margt hefir
þá einnig á dagana drifið á
hans óvenjulega löngu ævi-
leið, og hann kann frá mörgu
að segja og gerir það skemmti-
lega á mergjuðu og markvissu
íslenzku máli. Hefði ég því
feginn viljað eiga þess kost að
ræða við þennan margfróða
og orðglaða fornvin minn hálf-
níræðan, en til þess að bæta
það upp, sendi ég honum af-
mælisbréf, og leyfi mér að
taka upp meginkafla þess,
þar sem ég skrifaði það í
embætisnafni í t v e n n u m
skilningi:
„Leitt þótti mér að geta
ekki sótt þig heim á þessum
þínum fágæta afmælisdegi, en
dálítið bætti það úr skák, að
ég gat talað við þig í síman-
um. Jafnframt því og ég sendi
þér hjartanlegustu afmælis-
óskir persónulega, vil ég flytja
þér innilegar kveðjur Þjóð-
ræknisfélagsins og þakkir
fyri órjúfandi trúnað þinn við
íslenzkar menningarerfðir og
stuðning þinn við íslenzk fé-
lagsmál vestur hér. Sem ís-
lenzkur ræðismaður vil ég
einnig færa þér hugheilar
óskir ríkisstjórnar íslands og
heimaþjóðarinnar.. Þú hefir
verið Islandi trúr og ágætur
sonur, gamli vinur, og því og
þjóðinni til sóma hér á vest-
urvegum. Fyrir það þakka ég
í íslands nafni, og veit mig
tala fyrir hönd hlutaðeigenda
heima á ættjörðinni."
Sem ofurlítinn frekari vin-
áttuvott á þeim merku tíma-
mótum sendi ég Gamalíel
SIGURÐUR J. ÁRNESS:
Dáinn kveður vísu
Gröf í Hrunamannahreppi
byggði fyrstur Þorsteinn hof-
goði um 940. Sonur hans var
Bjarni spaki í Gröf, er gift-
ur var Þórnýju Þorgilsdótt-
ur örrabeinsstjúps, kappans
mikla í Traðarholti í Flóa,
Þórðar son dofna. Sinur þeirra
Bjarna og Þórnýjar var
Skeggi bóndi í Gröf, faðir
Markúss lögsögumanns á
Görðum á Akranesi (d. 1107).
Gröf var þingstaður Ytra-
Hrepps fram yfir 1800. Um
aldamótin 1800 bjó þar Einar
Geirmundarson smiður. Hann
þótti fjölhæfur maður og
lagði á hvað eina gjörva hönd.
Hann smíðaði ótal líkkistur
um ævina, og alltaf vissi hann
um það fyrir fram utan um
hvern hann mundi smíða
næst, en sízt hélt hann því á
loft.
Eitt sinn hafði hann lokið
við að smíða líkkistu, en um
nóttina dreymdi hann að sá
dáni kom, horfði á kistuna og
kvað þessa vísu:
Fáu verður hér um hælt
þó hölda sé þingstaður.
Naumt hefirðu náinn mælt.
Nokkuð er að þér maður.
Svo fór, að kistan reyndist
tæplega nógu löng, þegar
kistulagt var, en samt var hún
notuð. Sá, sem í kistuna var
lagður, var Einar hreppstjóri
á Berghyl, sonur Jóns bónda
í Skipholti, sem var bróðir
Fjalla - Eyvindar. Einar á
Berghyl var vel skáldmæltur
og svo var einnig sonur hans,
Jón dannebrogsmaður á Kóps-
vatni, afi frú Sigríðar móður
Sigurðar mag. Skúlasonar í
Reykjavík.
Þessa sögu ritaði ég eftir
frásögn Katrínar húsfreyju á
Tungufelli 1893, en hún var
dóttir Jóns dbrm. Einarsson-
ar bónda á Berghyl.
einnig kvæðabók Hjálmars
frá Hofi og fylgdi henni úr
hlaði með þessum afmælis-
vísum:
i
Hálf-tíræðum vísnavini
vorra fræða traustum hlyni,
læt ég Hjálmars ljóð, sem
bæra
ljúfa strengi, óskir færa.
Heill sé þér á heiðursdegi,
heiðríkt er um farna vegi.
Vel þú stóðst og varðist Elli,
var þó stundum hált á svelli.
Veit ég, að vinir Gamalíels
Thorleifssonar víðs vegar
taka heilum huga undir þær
afmæliskveðjur og óskir.
Hann er vorsins barn, í heim-
inn borinn á sumardaginn
fyrsta, og það er bjart um
hann í kvöldskini hárrar elli.
Richard Beck
Vísa Jóns í Skipholti
Jón Jónsson bóndi í Skip-
holti var fæddur 1729 í Hlíð
í Tungufellssókn. Bróðir hans
var Fjalla-Eyvindur, f. 1714
og því 15 árum eldri en Jón.
Á útileguárunum átti Eyvind-
ur oft athvarf hjá bróður sín-
um.
Nú er það eitt sinn, að Halla
hafði náðst og var geymd hjá
hreppstjóranum í Þormóðsdal
í Mosfellssveit. Þá hafði tíð
verið góð framan af vetri, en
skömmu fyrir jól varð Ey-
vindur að leita á náðir Jóns
bróður síns. Kom hann síð-
degis að Skipholt,i og var þá
illa útlítandi, að sögn. Þegar
Jón sá hann, kvað hann þessa
vísu:
Kominn er Eyvi að biðja um
ból
þá blinds hefir troðið slóðir.
Vertu nú hjá mér og höldum
jól,
hjartans ljúfasti bróðir.
Þessa vísu kenndi mér hús-
frú Hólmfríður Magnúsdóttir
í Hlíð 1888. Hún var stálminn-
ug kona. Tel ég sennilegt, að
vísan sé eftir Jón. En ekki
hefi ég heyrt honum aðra
vísu eignaða. En Eyvindur
hafði mjög gaman að vísum.
Sonur Jóns í Skipholti var
Grímur stúdent, er þar bjó
síðan. Hann átti Valdísi
Magnúsdóttur systur Höllu
konu Jóns sýslumanns á Ár-
móti. Sonur Gríms og Valdís-
ar var Einar bóndi á Kotlaug-
um, faðir Jóns bónda þar,
föður Guðrúnar konu skálds-
ins góða Þorsteins Erlings-
sonar.
Jón í Efraseli átti Marínu
dóttur Guðmundar bónda og
læknir í Helluholti, Ólafsson-
ar. Jón var yfirleitt gleði-
maður og gerði góðar stökur.
Hann var talinn hestamaður
ágætur og tamdi hesta allra
Sagnir úr Hrunamannahreppi
manna bezt. Þessi vísu kvað
hann um reiðhest sinn, sem
hann nefndi Blett:
Minn er Blettur burðaknár,
bráðaléttur, vakur,
hárasléttur, hófasmár,
holdaþéttur, spakur.
Niðurlag í næsta blaði
Frá Minneapolis
Frá bls. 4.
ára, sem verður undir læknis-
höndum í St. Mary’s sjúkra-
húsi þar í nokkra mánuði.
Hryggbrotnaði Viðar, þegar
hann datt ofan í súrheys-
gryfju í sveit á Islandi fyrir
tæpu ári. Þó að hann sé mátt-
laus fyrir neðan mitti, er von
að æfingar styrki hann þann-
ig, að hann komist um á hækj-
um. Ólöf, sem er útskrifuð úr
Húsmæðrakennaraskólanum í
Reykjavík, er bústýra hjá Ás-
geiri Ásgeirssyni forseta Is-
lands á Bessastöðum og frú
Dóru Þórhallsdóttur, konu
hans. í Rochester fá þau syst-
kinin að hitta íslenzk læknis-
hjón, þar sem Guðjón Lárus-
son hefir verið á Mayo stofn-
uninni í rúm tvö ár við fram-
haldsnám, ásamt frú Auði
Guðmundsdóttur Albertsson-
ar, konu hans, og sonum
þeirra, Lárusi og Guðmundi.
Er Guðjón læknir sonur Lár-
usar Jóhannessonar fyrrver-
andi alþingismanns og frú
Stefaníu, konu hans, Guð-
jónsdóttur Sigurðssonar.
V. B.
Approved
Prjónaðir
tvöfaldir.
Innra
lagið er
úthverft,
þannig að
mjúka
hliðin á
efninu
snýr að
fætinum.
Reglulega
notalegir!
P A T E N T E D
2-SOLE SOCKS
HM