Lögberg-Heimskringla - 13.06.1963, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 13. JÚNÍ 1963
Gullbrúðkaup Gimli, Man.
Það vakti athygli Gimlibúa
sunijudaginn 5. maí síðastl.
þar sem tvö brúðkaup voru
sama daginn, sitt hvorumeg-
in á strætinu, í skakkhorn
hvert við annað; silfurbrúð-
kaup öðrumegin en gullbrúð-
kaup hinumegin. Silfurbrúð-
kaupið áttu þau Mr. og Mrs.
Halldór Pétursson. Hann er
fæddur og uppalinn á Gimli
og á hér marga kunningja og
vini. Þetta brúðkaup var á
heimili Dr. og Mrs. Ingi-
mundsson. En hitt var gull-
brúðkaup heiðurs hjónanna
Mr. og Mrs. J. B. Johnson á
Gimli. Sá gleði samfögnuður
var á hinu vel þekkta og
glæsilega heimili dóttur
þeirra og tengdasonar, Mr. og
Mrs. Laurence Stevens. Börn
þessara hjóna tóku á móti
gestunum með sínu glaðlega
viðmóti.
Samsætið var „opið hús“
(open house), sem eldra fólkið
kann ekki eins vel við. En úr
því það er nú tímans móður,
þá hlítur það að vera gott, að
heilsast og kveðjast, flýtir er
lögmál lífsins nú á tímum.
Brúðhjónin heilsuðu þennan
dag hátt á þriðja hundrað
manns. Stór brúókaupskaka
stóð á miðju borði með öllu
sínu skrauti og fegurð um-
kringd af fullum diskum af
alskonar góðgæti, sem ís-
lenzkar konur hafa orð á sér
fyrir að undirbúa og frambera
við slík tækifæri.
Ingólfur Bjarnason flutti
fallegt ávarp frá Bókafélaginu
á Gimli, og þakkaði fyrir vel
unnið starf og stjórn brúð-
gumans í því um mörg ár.
Næst flutti Mr. Frank Olson
þeim fallegt kvæði frumsamið
af honum sjálfum. Frank er
vel hagmæltur þó lítið beri á
því.
Þá voru lesin árnaðarskeyti
frá: Duff Roblin, Premier of
Manitoba; Errick F. Willis,
Lieutenant Govemor; George
Johnson, M.D., Minister of
Health; L. B. Pearson, Prime
Minister of Canada; John
Diefenbaker, Leader of Op-
position; Eric Stefanson, M.P.,
Gimli; Walter J. Lindal, dóm-
ari; J. T. Thorson, dómari;
Mr. and Mrs. Richard Beck;
Mr. and Mrs. Guðman Levy,
Winnipeg; Mr. and Mrs.
Walter Johannson, Pine Falls;
Jon Steven, Alberta; J. -W.
Barrie, Montreal; Lucy and
Eldedge, California.
Hér eru talin nöfn allra
barna Johnson hjónanna:
Guðrún Arnbjörg, gift
Laurence Stevens, Gimli;
Sigmundur Joseph, kvæntur
Florence Rocket, Riverton;
Pálína Hólmfríður, g i f t
Gerald Morse, Winnipeg; Dr.
Jóhann Vilhjálmur, kvæntur
Charlotte Harrison, Illinois;
Helgi Óli, kvæntur Shirley
Johnson, Winnipeg; Lára
Thórey, gift Denis McCarthy,
Winnipeg; Josephina Guð-
björg, gift' Dr. Gordon Cleg-
horn, Winnipeg; Anna Jónína,
gift F/O William Silvester,
Nova Scotia. Júlíus Björn, féll
í seinna stríðinu 1942 í þjón-
ustu flughersins.
Svo var gullbrúðhjónunum
gefið öll ósköp af dýrmætum
og vöncjuðum gjöfum, bæði frá
börnunum og frá vinum og
vandafólki. Það yrði of langur
listi að telja það upp hér eða
nöfn gefenda.
Hérmeð fylgir það sem und-
irritaður talaði til brúðhjón-
anna.
* * *
Kæru brúðhjón!
Guð blessi ykkur og stóra
barnahópinn ykkar.
Það er gleði og ánægja okk-
ar allra að sjá ykkur og börnin
ykkar á þessum heiðursdegi
ykkar. Þetta gullbrúðkaup er
sönn ánægjustund vina ykk-
,ar hér í dag.
Mig langar til að mega nefna
fjölskyldu ykkar Birkines
fjölskylduna, af því það var
ykkar fyrsta landnám eða
landareign, á fegursta útsýni
Nýja íslands. Hér eiga heima
orð Stephans G., „Þar sem
víðsýnið skín.“
Ég hugsa að Birkines tang-
inn eigi draumaríka sögu, því
þar er hægt að sjá hina feg-
urstu glitrandi geisla hinnar
guðdómlegu náttúru þegar
hún rís úr dvalardraumi vetr-
arins. Þá getum við sagt að
fegurð sumars feli mann í
faðminum sínum góða. Já, út-
sýnið er fagurt þar. Þaðan
sjást landnámsstöðvar, og
meira að segja hin ógleyman-
lega lending þeirra, sem ávalt
lifir í huga okkar.
Það voru fleiri kostir við
landnám þitt en fagurt út-
sýni. Landið er frjósamt og
fagurt, og veiðin beið þín í
vatninu fyrir framan land-
steinana. Vel valið landnám,
J. B. Þar hafa haldist í hend-
,ur hjá þér framsýni og fyrir-
hyggja- Auðlindir Winnipeg-
vatns hefir þú fært þér í nyt
í ríkum mælir, þó oft hafi sú
.atvinna þín verið erfið og
hörð, eins og annnara er hana
stunda.
Birkines hjónin eru ekki að
slá um sig eða sýnast. Þau
sigla í hægum byr í mannfé-
laginu. Og mér er sagt að það
sé ættareinkenni þeirra
beggja; og mun það vera rétt
mælt. Staðfesta, trygglyndi og
trúmenska — það eru góðir
mannkostir. Og það er dá-
samlegt þegar svo leiðis velj-
ast hjón saman. Þau hafa
unnið af trúmensku og dugn-
aði í svo fjölmörgum velferð-
armálum Gimli bæjar, Og
aldrei þurft að ganga eftir
fjárhagslegum styrk frá þeim;
hann hefir komið án þess. Þau
hafa bæði tilheyrt Lúterska
söfnuðinum á Gimli, og stað-
ið þar framarlega. 1 safnaðar-
nefnd hefir J. B. verið í
fjöldamörg ár og er það enn.
Ég vann með honum í þeirri
nefnd í mörg ár, og sem for-
seti hennar í nokkur ár, og
reyndist mér tillögur hans
jafnan happadrjúgar. En
stundum fannst mér hann
seinn til svars. Hann kunni
áreiðanlega þetta spakmæli,
,,Farðu hægt svo þú komist
áfrarn", og það líka að „flas
gerir engan flýtir.” En þegar
hann kom með sína tillögu þá.
bar hann hana fram með
þeirri stillingu og rósemi að
eftirtekt vakti. Ég ber ávalt
hlýjan hug til hans fyrir þá
samvinnu. Ég veit að þú hefir
staðið framarlega í mörgum
velferðarmálum þessa bæjar,
en sökum fjarveru minnar
frá Gimli í tuttugu ár, er mér
ekki unt að rekja þá sögu
ítarlega. Ég veit einnig að þið
hafið styrkt mörg velferðamál
utan Gimlibæjar, eins og t.d.
þúsund dollara gjöf ykkar til
íslenzka kennslustólsins við
háskóla Manitoba í Winnipeg;
og sem talsmaður L.-H., og
styrkt það vel fjárhagslega;
og veitt góðan stuðning ís-
lenzka Þjóðræknisfélaginu
vestan hafs, og einnig þjóð-
ræknisdeildinni á Gimli; mér
er ekki kunnugt um fjárfram-
lög ykkar til tveggja mann-
úðar fyrirtækja hér: bygging
lútersku kirkjunnar og nýju
Betel byggingarinnar, en
heyrt hefi ég að þið hafið
styrkt bæði fyrirtækin með
góðri upphæð.
J. B. var einn af stofnend-
;um íslenzka bókafélagsins á
Gimli og í þeirri nefnd frá
byrjun, og forseti þess frá
1952 til þessa dags. 1 graf-
reitsnefnd hefir hann starfað
í fjölda mörg ár og er í henni
enn. Hann hefir verið í ótal
.nefndum. Ég vildi bara að ég
vissi í hvaða nefnd hann hefir
ekki verið.
Eitt hefir mér verið sagt af
hans samverkamönnum, að J.
3. hafi gengið rösklega fram í
m á 1 u m fiskisamtakanna.
Hann vildi ná rétti sínum hjá
þeim sem sýndu yfirgang í
þeim málum, og stóð fastur
fyrir í þeirri viðleitni.
Þá vil ég minnast á Mrs.
Jósepbínu J o h n s o n , sem
vanalega er kölluð Bína. Hún
á langa og merka sögu sem
ekki verður sögð hér. Hún
var tvennt í senn, húsmóðir og
húsbóndi, í fjarveru manns
hennar; varð að gæta bús og
barna. Og fórst það eins á-
gætlega og ykkur er öllum
kunnugt um. Ég er viss um
þegar J. B. fór að líta yfir bú-
stjórn hennar eftir margra
mánaða fjarveru hans við
fiskveiðarnar, þá hefir hann
hugsað og sagt: Engin er sem
þú, og engin Bína nema þú.
Bína hefir verið í djákna-
íiefnd lúterska safnaðarins á
Gimli í fjölda mörg ár, og for-
,seti nokkur ár. Ég veit að
hún hefir verið góður tals-
maður þeirra, sem andstreymi
lífsins hefir þjakað, og erfið-
leikum eru bundnir, og það
hefir Gimli djáknanefndin
sýnt í starfi sínu. Ekki er ég
viss um, með öllum verkum
Bínu, að nútímans konur
kærðu sig um að bera gjafa-
böggla fótgangandi frá Birki-
nesi til Gimli. Þá voru ekki
brautir heflaðar hvorki að
sumri eða vetri. En það var
ekkert til fyrirstöðu fyrir
Bínu, því hún vissi að það
var þunnt ofan á brauðsneið-
unum hjá sumu fátæka fólk-
inu á Gimli.
Jæja, Bína mín, nú situr þú
í þriðja sinn á brúðarbekk,
sigri hrósandi, og horfir ást-
araugum á mann þinn og yn-
dæla barna hópinn. — Þegar
hjón hafa öðlast það lán og
þá blessun að lifa saman í
fimmtíu ár þá væri margt til
að minnast á. Mér dettur
fyrst í hug konan, því hún er
lífæð heimilisins. Án hennar
er ekkert heimili, því hún er
heimilisgleðin.
Þessi samfögnuður hér í
dag sannar ykkur bezt hlýja
hugann og bróðurkærleikann
til ykkar, bæði fjær og nær.
Og eitt veit ég fyrir víst, að
lengi mun lifa á Gimli og
nágrenninu hér nöfn Birkines
hjónanna, Jóns og Bínu.
Lifið svo heil og sæl, og
Guð dreyfi sínum björtu
geyslum inn á ykkar kær-
leiksríka vina heimili.
Friðíinnur Lyngdal.
Til Mr. og Mrs. J. B. Johnson
Gimli, Man.,
á 50 ára gifiingarafmæli þeirra, 1963.
í krafti traustrar elsku, um áratugi fimm,
og eining sannrar trúar, fram þið leiddust;
og hvort sem leiðin ykkar var dag-björt eða dimm
samt Drottins friðarblóm á veginn breiddust.
Nú aftansólarljómi á loftið roða slær,
og lýsir veginn heim til Föðursala;
þar náðin Guðs og friður víst fylling sinni nær,
og fjarrist alt sem veldur lífsins kala.
Að margra ára samleið þið eigið eftir enn,
þess óskum við af innilegu hjarta.
Þó burt frá ykkur liggi nú leiðin okkar senn
mun ljúf viðkynning ykkar minnið skarta.
Kolbeinn og Sara Sæmundsson.
Vancouver tíl íslands Júní 1963
Það var fyrir svona ári síð-
an að sonur minn George
Jóhannesson og fjölskylda
hans voru stödd heima hjá
mér á West 12th, sem oftar.
Daginn áður hafði George
komið heim úr flugferð til
Noregs, en þangað hafði hann
farið með hóp manna „Sons
of.Norway“ á „charter trip“ í
heimsókn til frænda og vina.
Þá segir George við mig,
„mamma, ég held að þú ættir
að koma á stað „hópferð“ til
lslands“! — og uppástungu
hans studdi Jim sonur hans
af miklum krafti, fannst
þetta ágæt hugmynd! Ég
segji frá þessu að gamni mínu,
vegna þess að samtalið varð
upphaf að afskiptum mínum
viðvíkjandi íslandsferð þeirri
sem farin verður héðan frá
Vancouver 13. júní næstkom-
andi.
Var þá sjálfsagt að ræða
málið fyrst við Snorra Gunn-
arson, forseta Strandar (deild
þjóðræknisfélags ísl. í Van-
couver) en hann hafði einmitt
verið að leita að upplýsingum
og möguleikum um slíka ferð,
en þau flugfélög sem hann
leitaði til vildu öll fara til
New York fyrst, og þaðan til
íslands. En Canadian Pacific
Airlines, félag það er George
vinnur fyrir, fer yfir norður
heimskaut sem kallast, í
beina línu til íslands og
stanzlaust, og einnig voru far-
gjöld hjá þeim mun lægri
heldur en annarra. En við
þessi „charter trips“ er ýmis-
legt sem athuga þarf og reglur
sem fylgja verður. Fyrst varð
að fá samþykkt hjá stjórnar-
nefnd Strandar um að Strönd-
in stæði fyrir ferðinni og
bæri ábyrgð á henni. Gekk
það greiðlega — og var strax
útnefnd „ferðanefnd“ er tók
til starfa tafarlaust. Kom þá í
ljós að margir höfðu áhuga á
því að heimsækja ísland, sér-
staklega svona í hóp góðra
vina, á skipulagðri ferð — sem
tefði ekki of lengi. Fólk sem
vinnur fær venjulega 2 til
3 vikna sumarfrí, og var því
afráðið að vera í 3 vikur í
túrnum, og reyndist það vin-
sælt. Allt gekk eins og í sögu.
Innan skamms tíma voru yfir
hundrað manns búnir að
skrifa sig á farþegalista — og
margir fleiri sem voru að í-
huga málið. Þá þótti ferða-
nefndinni óhætt að taka til
framkvæmda í þessu máli, og
var þá farið til C.P.A. flug-
félagsins og leigð „Britannia
jet prop“ flugvél. Með pláss
fyrir 110 farþega — sem fara
skyldi 13. jún'í 1963, kl. 2.30
e.h., stanzlaust til Islands, á
8 til 10 klukkutímum. Far-
gjald er $295.00 fram of aftur.
í fyrstu ætlaði ferðanefndin
að sjá um allan undirbúning
ferðarinnar, taka á móti far-
gjöldum o. s. frv. En það
reyndist of mikið verk. Vor-
Framhald á blg. 3