Lögberg-Heimskringla - 24.10.1963, Page 6

6
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 24. OKTÓBER 1963
Gullbrúðkaup
Framhald frá bls. 5.
hvernig þau fóru að því, eins
og það hefir komið mér fyrir
sjónir.
Una Friðný, móðursystir
mín, dóttir Jónasar Thor-
steinssonar og Lilju Frið-
finnsdóttur sem bjuggu í
Djúpadal í Geysisbyggð, og
Jón, sonur Páls Halldórsson-
ar og Jónönnu Jónsdóttur sem
bjuggu á Geysir í sömu byggð,
Tcvæntust þann 8. maí 1913.
Þau hófu búskap sinn á Vall-
holti í Geysisbyggð, bjuggu
þar í nokkur ár, og fluttu síð-
an að Geysir, bernskuheimili
Jóns, þar sem þau hafa búið
síðan. Þau tóku við gömlu,
góðu heimili foreldra Jóns, en
fylgdust vel með tímunum og
tókst að koma upp nýtízku
búi og byggja eitt myndarleg-
asta heimilið í byggðinni, þar
sem þau ólu upp fimm mann-
vænleg börn.
Ég átti heima á Brekku
fyrir handan þjóðveginn og
kom oft að Geysir, stundum í
einhverjum erindum, stund-
um í heimboð. Ég tók eftir
því hve allt var snyrtilegt og
vel til haft á heimilinu. Á
sumrin gaf að líta stórann, vel
hirtann garð, þar sem ótal
tegundir af ávöxtum og blóm-
um voru ræktaðar, fallega
buska og dásamlega falleg
blóm hér og þar í kringum
húsið. Inn í húsi var allt
hreint og gljáandi og prýtt
með blómstrandi'jurtum. Una
og Jón hafa bæði sérstakt lag
á því að rækta jurtir, og eru
samhent í því að prýða heim-
ilið á þann hátt. Ég hef varla
aldrei komið að Geysir svo að
þau hafi ekki haft fallegt
blóm til að sýna, og seinast í
fyrrakvöld sýndi Una mér
tvær yndislegar „African
Vilolets“ í fullum blóma. Já,
fegurð og smekkvísi er áreið-
anlega eitt atriðið í grund-
velli þeim sem gullbrúðhjónin
hafa byggt á.
Ég tók einnig eftir því hve
gestrisin Una og Jón voru og
samhent í því að skemmta
gestum sínum. Hvenær sem
foreldrar mínir, bræður mín-
ir og ég komum þar í sérstakt
heimboð, var skrafað um alla
heima og geima, það var spil-
að á spil, það var sungið og
spilað með á orgel fyrr á ár-
um en á píanó síðarmeir. Eftir
því sem raddir okkar barn-
anna þroskuðust, var sungið
með röddum, svo var skemmt
með samspili af þeim sem
voru að læra að spila á píanó,
fiðlu eða önnur hljóðfæri. Ti
tilbreytingar, þá tókum við
börnin og unglingarnir þátt í
ýmsum leikjum, inni eða úti,
og ólmuðust eins og börnum
er títt. En hvað sem við vor-
um að hafa fyrir stafni, þá
var því fljótlega sleppt þegar
sezt var að borðum, þar sem
rausnarlegar og gómsætar
veitingar voru æfinlega born-
ar fram. Okkur þótti öllum
mikið varið í þessar heim-
sóknir og við systkinin gleym-
um þeim aldrei.
Gullbrúðhjónin eru bæði
söngelsk og hneygð fyrir
hljómlist, sérstaklega af því
taginu sem kallast „classical".
Una spilaði á orgel og hefir
íallega söngrödd. Hún söng
mikið við ungbörnin sín, ég
man eftir þyí að heyra hana
syngja við Valdimar og Sig-
rúnu, en þau fæddust eftir það
að við urðum næstu nágrann-
ar. Uppáhaldslög hennar voru,
„Vögguljóðin“ eftir Jón Frið-
finnsson, „Sólskríkjan“, „Vor-
ið er komið“, ög mörg fleiri.
Jón hefir góða bassarödd og
getur lært raddir eftir nótum.
Þau sungu bæði við messur
þegar kringumstæður leyfðu.
Jón var einnig í öðrum söng-
flokkum sem æfðir voru í
byggðinni, þar á meðal í söng-
flokki þeim, sem Jóhannes
sonur hans æfði í mörg ár
með aðstoð Lilju systur sinn-
ar, og sem fenginn var til þess
að syngja í öðrum byggðum,
t.d. á Gimli á Islendingadags-
hátíðum, þar á meðal á þeirri
hátíð sem haldin var í tilefni
af sjötíu og fimm ára afmæli
nýlendunnar íslenzku.
Þennan áhuga fyrir hljóm-
list glæddu þau hjónin í hug-
um barna sinna, sem eru mikl-
um hljómlistargáfum gædd.
Þau gáfu þeim tækifæri til
þess að læra og þjálfa sig eins
mikið og mögulegt var, þrátt
fyrir mikla erfiðleika, og til-
raunir þeirra báru ríkan
ávöxt. Þau börnin sem mest
gáfu sig að hljómlistinni,
Jóhannes og Lilja, tóku mikl-
um framförum og létu ljós
sitt skína. Þau voru greiðug á
það að spila fyrir aðra, bæði
í heimahúsum og á opinber-
um samkomum. Alda hljóm-
listar reis upp á Geysir og
flæddi yfir Nýja Island, gleðj-
andi hjörtu og glæðandi á-
huga fyrir þessari list, og
gerðist mikilsvarðandi þáttur
í menningabþroska nýlend-
unnar.
Hin systkinin eru öll söng-
hneygð, en hafa minna gefið
sig við hljómlistinni. Valdi-
mar og Páll eru gæddir góð-
um söngröddum. Sigrún er
hneygð fyrir hljómlist og hef-
ir þjálfað sig í píanóspili og
söng, þó hún láti ekki mikið
á því bera. Hún spilaði um
tíma með systkinum sínum
og öðrum í hljóðfæraflokki
þeim, sem Jóhannes æfði til
að spila á dansleikjum.
Una og Jón eru bæði lag-
hent og velvirk. Jón hefir
unnið jöfnum höndum að öllu
því sem að búskap lítur, að-
stoðað við smíðar og hjálpað
inni í húsinu þegar þess hefir
þurft. Una hefir verið snjöll
við allt sem að húshaldi lítur,
einkar góð matreiðslukona,
natin við niðursuðu og bakst-
ur. Á sínum yngri árum gerði
hún vandaðann útsaum. Ég
man eftir dúk með útsaumuð-
um jarðarberjum, („straw-
berries“), sem hún hafði gert.
Mér fannst það mundi ekki
vera mögulegt að sauma út
neitt fallegra né vandaðra en
þennan dúk! Þegar tímar liðu
varð hún að leggja niður fín-
an útsaum og eyða frístund-
um sínum í að sauma og bæta
flíkur fyrir fjölskylduna sína,
verk sem hún vandaði ekki
síður en útsauminn. Þau
hjónin innprentuðu börnum
sínum þessa vandvirkni, sem
endurspeglast í öllu því sem
þau taka að sér að gera.
Þrátt fyrir miklar annir,
erfiðleika og vanheilsu, hafa
hjónin á Geysir léð byggðar-
málum lið sitt eftir beztu
getu. Una starfaði í kvenfélagi
Geysir safnaðar svo lengi sem
rraftar og heilsa leyfðu. Jón
var forseti safnaðarins í
mörg ár, vann að því að drífa
áfram byggingu kirkjunnar,
hafði eftirlit með kirkjunni
og grafreitnum um langt
skeið. Hann var sunnudaga-
skólastjóri um tíma og kenndi
einum barnahópnum. Hann
uppfræddi fermingarbörn
þegar presturinn gat ekki
komið því við. Una og Jón
hafa haldið fast við sína feðra-
trú, sýnt hana í verki, og gert
hana að einum þættinum í
grundvelli heimilislífsins.
Jón var forseti skólanefnd-
arinnar í Geysir skólahéraði.
Hann studdi ýms byggðar og
sveitarmál eftir mætti. Hann
er maður skýr og vel máli
farinn og var góður talsmað-
ur þegar á þurfti að halda.
Hann var oft fenginn til þess
að halda ræður í veizlum og
á öðrum samkomum. Hann er
ritfær og stílar vel. Hann er
vel lesinn, bæði á ensku og
íslenzku, en heldur sérstakri
tryggð við íslenzkuna, sem er
alltaf töluð á heimilinu. Börn-
in lærðu öll að tala og lesa
íslenzku áður en þau fóru að
heiman. Jón hefir hæfileika
til þess að leika og tók oft þátt
í leikjum sem sýndir voru í
byggðinni og víðar. Hann
gerði hlutverkum sínum jafn-
an góð skil.
Þannig hafa þessi hæfileika
hjón byggt hinn sterka grund-
völl að hjónabandi sínu, með
því að vinna að öllum þeim
sameiginlegu hugðarefnum,
sem ég hefi þegar tiltekið.
Þau hafa notið góðrar aðstoð-
ar barna sinna sem heima
hafa verið í það og það skiftið,
einkum Páls, sem altaf hefir
heima verið og hjálpað til þess
að byggja upp og halda við
heimilinu. Þau hafa notið að-
stoðar Sigrúnar, á meðan
hún var alveg heima og nú,
þegar hún skreppur heim frá
Winnipeg þar sem hún hefir
atvinnu. Þessi góða samvinna
á heimili gullbrúðhjónanna,
ríkir einnig á heimilum þeirra
barna sem gift eru, á heimili
Jóhannesar og Olgu, á heimili
Lilju og Halldórs Martin, og
á heimili Valdimars og Ing-
unnar, og náin samvinna tekst
á milli allra heimilanna eftir
því sem þörf krefst.
Ríkidæmi Unu og Jóns er
mikið þegar maður lítur yfir
hópinn þeirra, börnin og
barnabörnin. Þessi hópur er
fallegasta og stærsta gullbrúð-
kaups gjöfin þeirra, gjöf sem
stækkar og tekur framförum.
Mér lízt vel á þau öll, á
hjúkrunarkonu-efnin, á þau
sem eru að læra skrifstofu-
störf, á þessi litlu sem ganga
á skóla, og sem læra hljóm-
list, og á þau minnstu sem enn
eru heima.
Börnin ykkar hafa beðið
mig að túlka hjartans þakk-
læti sitt fyrir allt og allt sem
HJÓNASKÁL
Æ, manstu vin, að okkur oft
Fanst indæl þessi jörð,
Er heimboð okkur æskan hélt
Um allan Skagafjörð,
Og sumar gekk með hring á hönd
Og haust með brúðar-skart.
Þá var oft kátt við kvæði og söng
Og kvenna-augað bjart.
Þó síðan hafi öldin elzt
Um ára-tugi þrjá,
Er sumarstund og sólglöð lund
In sama eins og þá.
Og enn er hægt að leika lag,
Um ljóð ef nokkur spyr.
Og stúlkur kunna að klappa enn
Og kyssa mjúkt, sem fyr.
Nú hvílir sumarhúmið heitt
Við haustsins þrungna barm,
Og leggur yfir land og bæ
Sinn ljúfa, mjúka arm
Um slegin engi inn um dal,
Um akurlöndin bleik
Með gróðann árs um gestmilt skgut
Og gull á hverri eik.
Og hérna inni er lífið ljúft
Við ljós og brúðar-skál,
Og vinar-koss á hverri vör,
Og kvæði í allra sál —
Og hver er sá er segja vill,
Ef svipast hér í kring:
Að vorsins þrá sé hærri hót’
En haustsins uppfylling.
Si. G. St.
Canadian Pacific 10th ANNUAL Package Tour to the
Royal Winter Fair
CATTLE JUDGING takes place Saturday, Nov.
16th and our tour has been purposely plaimed
so that those arriving Toronto with the nrst
group Friday, Nov. 15th can participate in this
highlight.
TORONTO, NOVEMBER 15 - 23,1963
A Choice of Two Departure Dates
Leaving on the Scenic Dome THE CANADIAN
from stations in Alberta—November 13 and 14;
Saskatchewan and Manitoba — November 14
and 15.
RATES AS LOW AS $220.10 from Edmonton and
Calgary; $185.50 from Regina and Saskatoon;
$165.95 from Winnipeg. Correspondingly low
fares from other stations.
INCLUDES transportation and berth in air con-
ditioned tourist sleeper on train, all meals in
DELUXE DINING CAR; SEVEN DAYS at
the Royal York Hotel; sightseeing in Toronto
and Niagara Falls; season admission to the
ROYAL; reserved ticket for the Horse Show
and R.C.M.P. Musical Ride; gratuities.
Apply early—avoid disappointment. Ask your
Canadian Pacific agent for brochure giving full
details. He will gladly complete all arrangements
for your trip. Make your reservations now.
Ca/tadíaa (Pcuufiic
TRAIN8 / TRUCKS / SHIPS / PLANC8 / HOTCL8 / TCLECOMMUNICATION*
WORLD’S MOST COMPLETE TRANSPORTATION SYSTEM